Lögberg - 28.03.1901, Qupperneq 2

2
LOGBERG, FlMTUDAGnTN 28. MARZ 1901
J>örf á nýrri isl. oríTabók.
Eftir Jón Thorortrsson,
í Spanish Fork, TJtah.
Fyrir stuttu siðan hirtist í ððrn fsl.
blaðinu i Winnipeg grein um samningu
nýrrar íslenzkrar orðabókar, og er það
eitthvert mikilrœgasta málefnið, sem
hreift hefur verið um hríð.
Samktæmt áliti hinna mestu forn-
fræðinga og málfræðinga, t. d. Max
Mullers og fleiri, er hin íslenzka tunga
móðurtunga allra hinna tevtónsku* mál-
lýzkna, sem innibinda í sér allar hinar
þýzku, saxnesku, engil-saxnesku og
skandínavisku mállýzkur eða tungur.
Hinn mikli fræðimanna-öldungur Jakob
Grimm viðurkennir, að ef það væri eki i
fyrir islenzkuna, þá væri næstum ó
mögulegt að rita tevtónska máifræði. í
stuttu máli eg voga mér að fullyrða, áð
það er ómögulegt að fá fulla visindalega
þekkingu á nokkurum þessum mállýzk-
um, sem eg hef nefnt, án þess að skilja
islenzkuna. Hún má með réttu áiítast
gríska Norðurálfunnar. Hvernig skyldi
enskumælandi þjöðir geta gefið oið-
stofnafræðis útskýringar yfir jatnvel hin
algengustu orð, t. d.: hend, hand, svn,
en/rth, ef það væri ekki fyrir islenzkuna?
Lesendum Lögb»rgs fellur máske
betur i geð, að eg tilfæri orð merkra út-
lendinga viðvikjandi gildi og mikilvægi
isleiizkunnar, en að eg noti einungis mín
eigin orð. og set eg hér þessvegna þýð-
ingu af stuttri, en jafriframt m kilsverðri
grein, eftir ptóf. R. B. Andersen. Hún
hljóðar svo: ,,Það var árið 860, að ís-
land fanst Arið 874 flýði hinn tevtónski
andi þangað, til að leita sér hælis fyrir
grimd harðgtjóranna, og var stjórnar-
fyrirkomulag, grundvallað á atriðum
hins tevtónska frjálsrœðisanda, stofnað
þar. Þaðan voru hinir hugdjörfn vík-
ingar, sem fundu Giænland og Vínland,
og visuðu Columbus leiðina til Ameríku.
Frá Islandi voru hirðskáldin, sem sungu
lofkvæði nm hreystiverk konunganna i
Norrgi, Sviþjóð, Danmörk, Englandi og
Þýzkalandi. Á íslandi voiu rituð lögin
og sögurnar, sem veita oss þekk ngu á
hinum fornu tevtónsku stofnunum. Þar
var varðv> itt hið forna norska mál, og á
þvi máli ritaðar frásagnir um háttsemi,
stofnanir, stjórnarfyrirkomulng og trú-
arbrögð feðra vorra. Hinar íslenzku
bókmentir tilheyra ekki einungis þeirri
eyju,—þær tilheyra öllum hinum tev-
tónska ættbálki. ísland er hinum tev-
tónsku mannflokkum hið sama cg
Grikkland og Róm eru suðurhluta Ev-
rópu, og hefur framkvæmt ákvörðuu og
skyldu sina engu verr.“
Þá skai eg se'ja hér stutt yfirlit yfir
það sem hinn mikli og nafnfuægi enski
mál og foriifræðingur Geoige Webbe
Dasent segir viðvíkjandi íslenzk-enskri
og ensk-íslenzk'i orðabók, og viðvíkj-
andi islenzkum bókmentum yfir höfuð:
,,Það á sérstaklega vel við1', segir
hann, ,,að stór íslenzk orðabók sé prent-
uð. og að orðasafn þess göfuga máls sé
þýtt og útlistað á ensku Það er nú
kunnugt að íslenzkan, sem hefur verið
varðveitt næstum óbreytt á hinni merki-
legu eyju, hefur öldum saman veiið
hirzla bókmenta, sem eru sameiginleg
eign allra hinna skandínavisku og tev-
tónsku kynflokka, bókmenta, sem ella
hefðu tapast,) eins og þær hafa týnst í
Noregi, Danmörku, Svlþjóð, Þýzkalandi
og Englandi. Sú var tiðin, að öll þessi
lönd höíðu hina sömu goðafræði, sú tið,
þegar konungaættir sérhverrar þessaia
þjóða röktu ætt sína til Oðins og goðanna
i Ásgavði—goðafræði, sem er engu síðri
eu nokkur önnur, sem þekkist i heimin-
utn, en sem hefur alls6taðar, nema á Is-
landi, tapast úr hinum tevtónsku mið-
alda-bókmentum. Með innteiðslu kristn-
innar voru allir hinir görulu guðir út-
reknir, og búnir til úr þeim djöflar og
púkar!“
Próf. Max Muller segír: „Að eins á
íslandi var hin kristna prestastétt hlynt
Biðum og háttum þjóðarinnar, sem óéfað
var mikils góðs ollandi; synir og dætur
voru ekki þvinguð iil að kalla þá guði,
sem feður þeirra og mæður höfðu tilbeö-
ið, djöfla, og þeim var leyft að brúka
nafn Alfoðurtint, sem þau höfðu tilbeðið
i barnæsku sinni, þegar þau sendu ujp
bænir sínar til hans, sem er vor faðir í
himninum."
George Webbe Dasent telur upp ís-
lendinga-eögurnar, og nefnir séi staklega
Egil, Njál. Gunnar, Gisla Súrsson,
Grettir og fleiri, og segir svo: ,,Ekkei t
annað land í Evrópu liefur miðalda-
bókmentir, sem koinast í nokkurn
samjöfnuð við ísl. sögurnar. Þaö
ær.ti heldur ekki að gleymast, að
hin fornu lög og siðvenjur ís-
lands eru mjög mikils virði fvrir Eng-
land. Jafnvel þó lögvitiingar vorir hafi
þreytt, sig á að reyna til að finna u,pp-
runa kviðdóma juriis;, albrigðis (de
murrer) og fleiri lagakróka, sem ern
skjóL-arðar einstaklmgs réttinda Eng-
lendínga heima, og eigna þá Aified kon-
ungi. þá sjáum vér að allar þessar laga-
aðfeiðir tiökuðust á Islandi á tíundu
öldinni. sem lesa niá i Njálssögu og víð
ar. Það'gíldir einu fiá livað sjónai miði
gá skyldleiki, sem er á milli Englands
og íslands, er skoðaður, hvort heldur
frá ætteinis-nppiuna, siðferði, lögum,
trúartirögðum, hrey-sti. sigui vinningum,
v-erzlun eða göfuglyrndi. þá getum vér
kki annað en fundið til þess. að tungu-
iiálin og fólk ð er sco nákomið hvoit
iðru, að hvað hetzt sem liefur upplýs-
ngu uiu trú ubiögð, breytni. siðferði og
itofrianir annars. gjörir hið sama fyrir
nitt. Heldur ekki skyldi það gleymast,
að á 10. og 11. öldnnnm voiu Islending-
ar merkastir í sögu tíðarinnar, því þeir
voru bæði hinir lærðustu og áræðis-
mestu á þeirri tíð“.
Dr. Dasent lætur sér ekki nægja að
útlista,hvað mikill hagnaður það sé fyr-
ir enska vísindamenn, að íslenzk-ensk
orðabók sé pientuð, heldur fer bann svo
langt að segja, að það sé ekkert tungu-
mál annað en enskan til sem sé hæft til
að kynna hinum mentaða heimi islenzk-
ar bókmentir, með því enskan sé töluð
af þriðja hluta alls hins mentaöa heims.
Eg viðurkenni, að eg er orðinn tals-
vert fjölorður um þetta efni, en eg vona
samt að mér fy-rirgefi.-t það, þar eð eg
'mvnda mér að það séu margir af lönd-
um vorum, sem ekki hafa fyr heyrt svo
greinilega í hvaða hávegum hið göfnga
móðnrmál vor Islendinga er á meðal há-
Teutunie á enskú, sem þýðir forn-
þýzkt.
mentaðra þjóða, og þess vegna gefur
þetta þeim máské nýjar hvatir til þess
ekki einungis að halda bví við sjálfir,
heldur einnig að kenna hörnum sínum
íslenzku, því það er hlutur sem allir
geta gert. Mig hefnr oft lirylt við að
heyra íslenzka foreldra vera að tala af-
skræmda ensku við börnin sín, sem er
að sínu leyti mjög oft ekki eins góð og
islenzkan hans Narfa heitins.
Næsta umtalsefnið er, i hvaða sniði
orðabókin skyldi vera. Að minu áliti
ætti hún að vera svo, að almenningur
geti haft fult gagn af henni. Því allur
fjöldinn af oss íslendingum er ólærður,
og máské óvanur að brúka orðabók.
Eitt er víst, það sem sé, að fæstir af
norskum og dönskum mönnum hafa
mikið gagn af Bi ynildsens norsk ensku
orðabók, því hún er hreint ekki ólærðra
meðfæri.
Auðvitað þarf mikið fé til að fá þess-
ari orðabókar-hugmynd framgengt. og
er nauösynlegt að byrja á því svo fljótt
sem mögulegt er. Mér hefur dottið í
hug, hvort það væri ekki óskaráð. að
ritst;óri Lögbergs og einhverjir nieð hon-
um gerðu ágizkun um hvað stór bókin
mundi veröa, gefa dálitið sýnishoin af
lienni f blaðinu, pera áætdun um hvað
mikill kostnaðurinn mundi verða og
hvað bókin mundi kosta; láta síðan
menn, bæði heimaá Islandi og í Am r-
íku, fá áskrifendur, og ley’fa þeim að
borga veið bókarinnar í árstillögum,
þangað til hún er fullgjör Líka er
mögulegt, að ef vér íslendingar gerðum
alt sem oss er unt í þessu efni, að ein
hver af rikismönnum Bandarikjanna, t.
d. Andrew Carnegie, rétti o.-,s lijálpar-
hönd hvað kostnaðinn snérti.
* * *
Vér minnumst á efni gr°inarinnar
hér að ofan áður en langt um liður.
Ritstj. Lögbergs.
Sjálfmentað tónskáld.
Það hefur þráfaldlega klingt f ferða-
sögum út.lendinga frá Islandi, að Islend-
ingar hefðu lítirin söngsmekk og væru
yfirleitt engin söngþjóð. Þessi dómur
er eðlilegur, þegar litið er til þess, á
hverju stigi sönglistin stóð á íslandi
fram um miðbik 19. aldar og jafnvel enn.
En léttur mun hann þó varla f í aun og
veru, Að margir fslendingar eru góðir
raddmenn, er alkunnugt, enda er slíkt
einkenni fjalla þjóoa. llvort söngsmekk-
urinn er að sama skapi, er erfiðara um
að dæma, tn hinar skjótu framfarir i
sönglistinni hin síðari árin virðist þó
benda i þá átt. Það mun því óhætt að
segja, að eins hafi verið ástatt meðsöng-
smekkinn eins og svo marga aðra hætí-
legleika og náttúrugáfur hjá íslendmg-
um, sem liggja í dái og ekkert ber á, af
því enginn ntanað komandi andvari
hreifir við þeim og vekur þá upp úr
lognmollumókinu. Reynslan sýnir líka,
að ýmsir íslendingar, sem þó að eins
hafa fengið litla nasasjón af söngment-
un hjá öðrum, hafa á hinum síðari árum
sýnt mikinn áhuga á sönglist og söng-
f .æðum, og hafa þó allir orðið að stunda
þetta i hjáverkum og auka þekkingu
sma af sjálfsdnðum og tilsagnarlaui-t.
Svo mikið hefur meira að segja kveðið
að áhuganum og við'eitninni, að all-
margir hafa fengist við að semja sjálfir
sönglög og mörgum tekist það öllum
vontim fremur.
Einn af þessum svo að kalla sjálf-
mentuðu söngfræðingum er séra Bjarni
Þorsteinsson, sem nú- mun mega telja
einna fremstan islenzkra tónskálda,
þeiira er búsettir eru á íslandi.
Séra Bjarni er fæddur 14. okt. 1861
og ólst upp hjá bláfátækum foreldrum á
kotbæ einum f Hraunhrepp f 'lý asýslu.
Árið 1877 komst hann inn f latínuskól-
ann og útskrifaðist þaðan 1888. Lék
honum þá mjög hugur á að sigla til há-
skólaiis og lesa þar annað hvort lög eða
málfræði, en gat það eigi sökum fé-
skorts. Næstu þrjú árin fékst liann við
skrifstofu- og kennarastö'f, en er ekkert
greiddist úr með féföng til utanfe'ðar.
fór hann á presta'kólann hatistið 888 og
útskrifaðist I aðan otr vígði«t uð Bvann-
eyi i í JSig ufirði haustið 1888, og þar < r
hann enn prestur. 26 ágúst 1892 kvænt-
ist hann Sigiíði dóttur Lái usas sýslu-
manns Blöndals.
Undireins og séra Bjarni var kom-
inn til Reykjavíkur, tók hugur hans
mjög að hneigjast að sönglistinni, og
hin síðari árin f skóla (1881 — 83) naut
hann tilsagnar lijá Jónasi Helgasyni f
aðleika á harmóníum. Mun það — að
undanskildri söngkenslunni í latinu-
8kólanum — vera sú eina tilsögn, sem
liann hefur notið í sönglistai fiæðum.
En hann bætti drjúgum við þekkingu
sina upp á eigin spýtur, euda var hann
þegar á skóla- og stúdent'árum sínum
farinn að fást við að raddsetja lög.
Fyrsta lagið samdi hann 1883, annað
1884, þriðja 188 < og úr þvf fór þeim að
fjölga. 1890 samdi hann 2 lög, er syngja
átti á 1000 ára minningarhátíð á Akur-
eyri það ár, og önnur 2 („Eitt ei landið
ægi girf' og ,,Enn er lítil lands vors
saga") fyrir þjóðminningai dag Eyfirð-
inga 1898. Aðalverk hans, enn sem
komið er, eru þó .,ísli*nzkur hátlðasöng-
ur‘‘ og „Sex sönglög", sem hann gaf
hvorttveggja út í K h fn 1899 (sbr. Eimr.
VI, 185). Þykir hvorttveggja prýðilega
vcl af hendi leyst og þótti hinu fræga
tónskáldi Dana prófe-sor Haitmana, er
höf. hafði sent handritið til yfirlestrar,
það furðu gegna, að maður, som notið
hefði jafnlítillar sönglegiar mentunar,
skyldi hafa getað gert það svo vel úi
gaiði. Hann segir svo í b éfi til höf. '2.
apr. 1998 : ..DersOm Deikkeselvhavde
sagt, að De aldrig har modtaget nogen
Vejledning i Ha>moielære, vilde jeg
ikke have troct det. Med saa faa cg
ubetydelige harmoniske Ukorrektheder,
som jeg end ikke har holdt det for
Umagen værdt at fiemhæve. har jeg i
det Hele fundet Deres Harmonier koi -
rekte og sraagfulde ..Fovövrigt er det
mig en Glæde at erfare, hvilke smukke
Resultater De alt nu har liaft af Deres
ihærdige Arbejde. Gid alt, hvad De i
den Henseende foretager, ret mantte
lykkes og fiude god Stöt'e“.—Hið fiæga
sænska tónskáld Gunnar Wenneiberg
kvað og hafa lokið lofsorði á hátíða-
söngvana.
Þegar á skólaárum sínum tók séra
Bjarni að safna islenzkum þjóðlögum.
og því h-fur hann jafnan fram haldið
8'ðai), þó hann liafi ekki átt kost á uð
feiðast svo urn lnndið i þeim erindum
sem skyldi Á haun nú orðið býsna
mikið snfn af þvi tægi, og hefur hann
þar uniiið þaift verk, því margt þiss
konar gleymist og glatast meðhveiju
árinu, sem líður. Áiið 1899 sigldi hann
með styi k af opinbt-ru fé til Kaupmanna-
hafnar, til þess að rannsaka islenzk
nótnahandrit, séistaklega í safni Ama
Maguússonar, og i sömu erindum biá
haun sér til Stokklió ms og Uppsala.
En tírainn rcun hafa verið of naumur til
þess að ljúka þeim rannsóknum. I
Khöfn kyntist hann dr. Angul Hanim-
erich, kennara í sönglistasögu við há-
ekólann, og hefur dr. Hammerich í iit-
gjciðsinni um íslenzkan tvísöng minst
séra Bjarna með miklum loísoiðum og
þakklæti fyrir þá aðstoð og fræCslu, er
nann hatí veiit honum, að því er snertir
islenzkan tvísöng.
Það væri óskandi, að séra'Bjarna
gæfist kostur á að ljúka við þjóðlaga-
safn sitt cg fá því komið á prent, því
það gæti haft mikla þý'fingu fyrir þjóð-
háttasögu landsins, og líka orðið til þess
að vekja eftirtekt annara þjóða á oss.
V. G.
—Eimreiðin.
I.ŒKMit.
W W. McQueen, M D..G.M ,
Phy-iician & Surgeon,
Afgreiðslustofa yfir State Bank.
TAM.ÆRNIR.
J. F. McQueen,
Dentist,
Afgreiðslustofa yfir Stvte Bank.
UÝRALÆKVIR.
0. F. Elliott, D.V S.,
Dýralæknir ríkisins.
l.æknar allskonar sj íkdóma á skepnum
Sanngjarnt verð.
LYFSALI.
H. E. Closs,
(Prófgenginn lyfsali).
Allskonar lyf og Patent ffieððl. Ritföug
<tc.—Læknisforskriftum nákvnmur gaum
ur ^eflun.
Alexandra Silvindiirnar
eru hinor b»ztn. Vér h;>fum selt melra af Alcxar.dra telta
sumar en noMtru sium áður.g hÚD er <nn á uudnn ölluir
~ ppinaut'im.
Vér gerurc oss i hue»rlund, að sala« vcrði enn meiri
næsta r. inr vír ifyreiðti m Hjót.f og skilvíslega allar pant-
auii sendar til uinbo^smanns vo s
IV}r. Gunnars Sveinssonar
og eins þær sem kunna að vn-ða sendar beina leiðtil vcr
R. A. Listep.á' Co„ Ltd.
232 Kixg Str, WINNIPEG
Turner’s Music House<
PIANOS,
ORGANS,
Saumavélar og a!t þ ir að lútandi.
Meiri bi’gðir af MÚSÍK en bjí
nokkrum öðrurn.
Nærri ný't Píaiió til sölu fyrir
$185.00. Masta kjörkaup.
^ Skrifið eftir verðskrá. ^
4 Cor Portaie Ave &CarrySt„ Winrjipei;. é
*/%.%%/%%%% %%/%%/%%,%.%.%cÍ
TRJAVIDAR-VERZLUN
a GIMLI.
I>ar eft roargir bér í grerd haf»
mælst til |>ess \ ið mig-, aft eg h-’ffti
trjávift til sölu, þá hef eg nú afráftift,
nft hafa bér ft G mli á. næsta vori ocr
ifram næjrar hirpftir af aliskonar vift,
hefluftum og óbefluftum, er eg mun
selja vift svo viegu verfti.sem bægt er
eftir krinj/unnstæftiim. Æ<ki!egt væri
*ft fieir, sem vift þyrftu mjótr snemma
vorsins, léti mig se.m fyrst vita,
hvafta „8 <rtir“ þ“ir einknm þyrftu.
Giroli, 26. jan 1901
S. C. THORARENSEN.
Qanadian pa; ifcf^aily
Are you going
To the East?
To the West ?
On busines3 or pleasure?
Do you want to take the
Quickest
and Most
Pleasant Route ?
Do you wish to víew
Finest Scenery
In the World ?
Til Nyja Islaiuls.
Eins orr’undanfarna vetur hef ég
ft hendi fólksflutningfa á m<lli Winni-
p“gr ogr ísle dingofljóts. Ferftum
verftur fyrBt um sina háttaft á þessa
leið:
NORÐUR.
Frá Wirnipeg hvern sunnud kl. 1 e.h
„ Selkirk „ mánu I. „ 8 f.h
„ Giinli „ priftjud. „ 8 f h.
Kemur til íslend flj. „ „ 6 e h.
SUÐUR.
Frá íil.flj 'ti h vern fimtudag' kl. 8 f.h.
„ Hnausa „ „ „ 9 f.h.
„ Gimli „ förtudag „ 8 f.h
„ Selkirk „ laugarda^ „ 8 f.h
Kemur til Wpegr. „ „12áh.
Upphitaftnr sleði ogf allur úlbún.
aftur hinn bezti. Mr. Kristjftn Sig-
valdason, sera befur almenningp orð
á sér fyrir dugnaft og aftgætni, keyrir
sleðaon oor mun eins og aft nndau-
förnu láta sér ar.t ura að gera ferfts.
fólki ferftina sem þægilpgasta. Ná-
kværnari upp'ýsingar fást hjft Mr.
Valdason, 605 Ross avw., Winnipeg.
T>sft::n leggur sleftinn af staft klnkkan
1 á hverjum sunnudegi. Komi sleð-
inn einhveira orsaka vegna ekki til
Winnipeg, pft verfta menn sft fara
meft austur brautinni til Selkirk sfftari
bluta 8unnudrg8 og verftur þft sleft-
| inD til staftai á jártibrautarstöövunum
E <et Sdkirk.
Ég hef einnig á handi póst-
I flutning á milli Selkirk og Winnipeer
03 get flutt bæfti fólk og flutning með
þeim s'efta. Póetnrinn fer frá búft Mr
G. Olafi-sonHr 1 i- 2 e. ii. á hverjum
í rúnihely’iim detfi.
Geoge S. Dickinson,
Ski.kiuk, - - - Man
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. OAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL BŒKUR
bKRlFFERl. SKRAUTMUVI, o s.frv.
tW Menn geta nú eins og aður skrifað
okkur á íslenzku. aeL’ar aeir vilja fá meðöl
Munið epr.ir að gefv númerið á glasinu.
Dr. M. Halldorsson,
Ht-an-ihan & HamreJyfjabúð,
Park River, — . Dil^ota
Er að hifta á bverjum miðvikud.
í Orafton, N. D., frá kl.5—6 e. m.
c
ARS running through without
change to
Toponto
Mon.ti*eal
Vancouven
fc* e attle
First-class Sleepers on
all through trains.
P
ASSENGERS’ comfort. assured
in through TOURIST cars
to
Torouto
Tvtoutxreal
Boston
R
leattli
AT F.S quoted
to .
to Tourists
O allfo cuia
Chlua JTapan
Anouud tlie wOnld
These advantages are all yours by
taking the
O.
Canadian Paoific Railway
*T*' 'ne Tatile.
For full information apply to
wm. STITT, D. E. JTICPHERSON,
Asst. Gen. Pass. Agent. Gen'. Pass. Agt,
WINNIPEG.
Montreal, Toronto, New York &
east, via allrail, dai v. ex Fri
Montreal, To ontj, Ncw Yo k
& ^ast via r.il, drily ex Tues
Owen Sound,Tor <nto, NewVork,
east, via lake, Mon.. Thr.,Sat.
OwenSnd, Toronto, New York&
east, via lake, Turs ,Fri .Sun..
Rat Portage, Ft. William & Inter-
mediate points, daily ex Sun..
Portagela Prairie, Brandon.Leth-
bridge.Coast & Kootaney, dally
Portagc la Prairie Brandon & int-
ermediate points ex. Sun....
Portagela Prairie.Brandon.Moose
Jaw and intermediate points,
daliy ex. Snnday............
Gladsione, Neepawa, Minned isi
and interm. points. dly ex Sund
Shoal l.akc, Yorkton and inter-
medía'e poims... .Tue.Tur.Sat
Sho 1 Laká. Yorkton and inter-
mediate points Mon, Wed. l'ri
Can. Nor. Ky points. . . .Tues.
Thurs. and Snt..............
Can, Nor. Ry points......Mon.
Wed. and Fri................
Gretna, St. Paul, Chicago, daily
West Selkirk. .Mon., Wed., F i.
West Selkirk. .Tues. Thurs. Sat.
Stonewall,Tuelon,Tue.Thur,Sat.
Emerson.. Mon. and Fri.
.'.lorden. Deloraine and iuterme-
diate points.... .daily ex. Sun.
Glenboro, Souris, Melita Alame-
da and inteimediate points
daily ex. Sun...............
Prince Albeit.....Sun., Wed.
Prince Aíbert.....Thurs, Sun.
F.dm.ton Sat Sun.Mon.Tue.Wed
Edm.ton Thur Fri,8at ,Sun,Mon
LV,
16 Oo
oo oo
8 00
l6 30
7 80
7 30
7 30
7 30
7 30
14 Io
18 30
12 ‘?o
7 4°
S :o
lo 15
18 0C
I4 2o
2 3o
22 30
22 3’j
22 3o
22 3o
Ii 35
lo oc
18 ! 0
I7 10,
15 4s
9 o5
16 0o
16 0
14 30
<4 20
14 2o
JAMES OBORNE,
General Supt,
C. E. McPHERÍ
Gea Pas Agc;