Lögberg - 23.05.1901, Blaðsíða 4

Lögberg - 23.05.1901, Blaðsíða 4
4 l-ÖGBEUG, FIMTUDAOINN 23 MAÍ 1901. LÖGBERG. er aefl^ öt tovern flvntndAS' ef THE LOOBKRO RINTIVG L PUBLTSHING CO . (\ ^t\ ad 309 Ave . Winnipeg, Men. — Koeter f'i OO u-n örio A ImI .ixIí 6 kr.]. Bor(d*t Grirflram. Elnetök nr 6c Pr.hlmhed every TharedHv by THE LÖGBEKG PRiNTING & PUBL1SH1NG COM flmorporated }. at 309 K.lgin Ave., Wihrineg, Man — Subscription price %'t 00 per yeer. payabie in advHnce- Smglecopies 5c Ritstjóri (Editoi): Sigtr. JÓNASSON. Busídcss Manager: M. Paulson. eUGLVSINGAR: Smá-auglýsingar i eltt akifti26c fyrir 30 ord eda 1 þml. dálkslengdar, 76 cta um mánndinn. .\ stærri auglýaingum udi lengri tímn, afshtttur eflir aammngi. BnSTAD \-SKIFTI kaupenda verdnr ad tilkynna ekriflega og geta um fyrverandi bijntad jafnfram t Ttanáskrl p t tl 1 afgreldalu ntofu bl ad ai n a er: The Logberg Pnntlng & Publishing Co. P.O.Boz 1292 Wlnnipeg.Man. UUniskrlpftti 1 rUst)drana er: Etfitor Lflgherr, P *O.Box 1292, WÍÐDipeg, Man. --- 8amkT»mt landslögum er uppaAgn kaupanda á bl idlögild, nema hann«é akuldlaus. þegar hanu eeg * lpp—Kí kaupandi,eem er í skuld vid bladidflytu vHtferium, án þeas ad tilkynua heimilaskiptin, þá er &d fyrtr ddmatdlucum álitin sýnileg sönnum fyrir prettvianm tilgangi. — FIMTUDAGINN, 23. MAI 1901. — Enn um járnbrauta-samn- inga Roblins. í sF'asta númeri blaðs vors skýrf'Um vér fr4, að frumvarp við- v:kjandi hinum alræmdu járnbrauta samninguui Roblin-stjðrnarinnar hetði koiuist í gegnum 3 (sfðustu) umræðu 1 neðri deild sambands- þings ns í Ottawa. S ðan Lögberg kom út seinast, hefur sama frum- varpið komist í gegnum allar þrjár umræður í efri deild þingsins, eins og frá er skýrt í CaDada fréttuno á öðrum stað í þessu númeri blaðs vors. Ekkert utan staðfesting landstjörans útheimtist þvf hér eftir til þess að frumvarpið nái lagagildi, og teljum vér víst að sú staðfesting faist fyrirstöðulaust. Með þvf svona er komið, Alítum vér rétt að fara nokkrum orðum um járnbrautasamninga-mál Rob- lin-stjörnarinnar. En áður en vér niinnumst á samningana sjálfa, álít- um vér rétt og nauðsynlegt að gera lesendum vorum ljóst hvert er inni- bald frumvarpsins, viðvíkjandi samningunum, sem Ottawa-þingið hefur samþykt. Frumvörpin voru upprunalega tvö, annað viðvíkjandi samningi Roblin-stjórnarinnar við Northern Pacifie jámbrautarfélagið, en hitt viðvíkjandi samningi hennar við Canadian Northern járnbrautarfél- agið. Eu járnbraulainála-nefnd neðri deildar sauð hin tvö frumvörp saman f eitt, og það er frumvarpið sem baðar d«ildir sambandsþingsins hafa nú sainþykt. Frumvarpið var sam'iykt ' umræðulaust og mót spyriiulaust í efri deildinni, og sann- ar þetta þá tilgátu vora, að Can. Pacific járnbrautarfélagið só ekki andstætt samningum Roblin-stjórn- arinnar. Mestöll áhrif Can. Pacific- fólagsins í sambandsþinginu eru sem só meðal afturhaldsmanna í efri deildinni—þeirri deildinni, som þeir hafa enn meirihluta í Afturhalds- menn í efri deild hreifðu hvorki legg nó lið á móti frumvarpinu, ssm sýnir Ijóslega að Cau. Pacific-félagið er énægt, að það hefur náð tangar- haldi á braut Canadian Northern- félagsins héðan frá Winnipeg austur til Port Arthur við Superior vatn, ef ekki á öllu brautakerfi fólagsins —þar á meðal brautum Northern Pacific-félagsins hór í fylkinu. Can. Pacific félagið hefur verið að ráð- gera það undanfarin ár, að leggja annað spor á braut slua hóðan frá Winnipeg til Poit Arthur, til að geta staðið straum af hinum sívax- andi flutningum milli nefndra staða, en hættir nú að líkindum við það, þv/ braut Can. Northern félagsins getur 'du iað Can. Pacific-félaginu í staðinn fyrir hið anuað spor á þess eigin braut. þí skulum vér athuga inniliald þessa frumvarps, viðvíkjandi járn- brauta-samningum Roblin-stjórnar- innar, sem komist hefur í gegnum sambandsþingið. þótt frumvarpið sé ekki mjög langt, þá ftlítum vér aðgengilegra fyrir lesendur vora að fá einungis ágrip af hverri grein þess, en að vér þýddum það í heild sinni—rneð öllu hiuu flókna laga- máli og málalengingum þess. Ágrip frumvarpsins er sem fylgir: 1. grein leyfir Northern Paci- fic & Maaitoba- járnbrautarfólaginu að leigja Manitoba stjórn brautir þess bér í fylkinu. 2 grein lýsir yfir, að Oanadian Northern fólagið hafi vald til að gera samning þann við Manitoba- stjórn, er það hefur gert. 3. greinin tekur skýrt fram, að ekkert, sem só í samningum járn- brauta-félaganna (Northern Pacific og Canadian Northern) við Mani- toba-stjórn, skuli taka úr höndum samliands-stjórnarinnar nokkuð af réttindum þeim, sem hún hafi nú samkvæmt Jögum, viðvíkjandi um- ráðum yfir járnbrautum og flutn- ingsgjaldi á þeim, o. s. frv., og að ekkert, sem er í samningunum, skuli setja sambands stjórnina- í nokkura jieningalega ábyrgð eða skuldbindingu í sambandi við nefnda samninga, nó heldur leyfa Canadian Noith-rn-fól. að heimta hærra flutningsgjald eu það, sem sambands stjórnin ákveður, og ekki heldur að setja hærra flutningsgjald á brautum sínum í einurn parti landsins en öðrum. 4. grein veitir Canadian North- ern-félaginu leyfi til að fá til al- gerðrar eignar þær brautir North- ern Pecific-járnbrautarfél. f Mani- toba, sem tilgreindar eru í sanin- ingnum. 5. grein skipar fyrir um, hvern ig Canadian Northern-félagið skuli fara að til að nota kauparétt þann, sem Northern Pacific-félagið hefur veitt Mauitoba-stjórn með samn- ingi sínum við hana, og hverjum andvirðið, $7,000,000, skuli afhend- ast (nefnilega borgast inn f King’s Bench-réttinn hér í fylkinu. 6. greinin skipar fyrir um, hvernig andvirði Northern Pacific- brautakerfisins hér í fylkinu skuli borgast og skiftast milli hinna ýmsu félaga og manna (veðhafa o. s. frv.), sem tilku.ll eigi til fjár hjá eig- endum brautakerfisÍDS. þetta er nú ÍDUÍhald frumvarps- ins í stuttu máli, og sjá lesendur vorir á því, fyrst og frem9t, að sam- bandsþingið hefur komist að þeirri niðurstöðu, að blanda sér ekki inn í stjórnméla-stefnu Manitoba-fylkis. Stjórn fylkisins befur rétt til þess jsamkvæmt lögum.að gera sainninga . þá, sem hér er um að ræða, en hlut- jaðeigandi járnbrauta-félög höfðu ekki rétt til að gera samningana Inema með samþykki sambands- þingsins. En þingið veitir þeim þenna rétt með frumvarpinu. Sam- bandsþingið fer ekkert út í það spursmál í frumvarpinu, hvort samningarnir séu illir eða góð- jir fyrir fylkið. þingið álítur að það spursmál komi einungis fylkis stjórninni við, og að það (sambandsþingið) bori «nga ábyrgð í af því þó þeir sóu illir. Manitoba- 8tjórn hefur ákveðið vald samkvæmt gtundvallarlögum fylkisins, og er ekki háð löggjöf sambandsþingsins i jsvona löguðum mélum. Ef fylkis- stjórninni þóknast að setja fylkið á höfuðið fjárhagslega, þá á hún *in- ungis um það við kjósendur sína og skattgreiðendur í fylkinu, sem öll byrðin fellur á ef illa fer. Sam- bandsþingið tekur skýrt fram í frumvarpinu, að sambands-stjóroin beri enga peningalega ábyrgð af samningum Manitoba-stjórnarÍQiiar. Og sambandsþingið tekur einnig skýlaust fram, að það afsali ekki neinu af rétti sambauds-stjóruarinn- ar, viðvíkjandi þvl að ákveða flutn- ingsgjald, 1 hendur Man’toba Btjórn- ar. Af þessu leiðir, að Manitoba fær ekki umráð yfir flutningsgjaldi á brautum Ctnadian Northern félags ins, sem er hið eina er fylkið átti að fá í aðra hönd gegn hartnær 6 rnilj. doll. ábyrgð, sem fylkinu er hleypt í með samningunum við Canadian Northern-félagið. Samningarnir eru þannig vondir samkvæmt yfirlýsing Roblins sjálfs! Pan-American sýníngin. Eins og áður hefur verið getið um í Lögbergi, var hin svonefnda Pan-American sýning opnuð í Buffalo-borg, í New York-riki, binn 1. þ, m. Veðrið var óhagstætt þann dag—regn og hvassviðri—en samt var manngrúi mikill samankominn þegar hlið „Regnboga-borgarinnar" —svo nefna Bandarlkjamenn oft sýningar-staðinn—voru opnuð. Rétt áður en hliðin voru opnuð, dundu fallbissuskotin—hin vanalega þjóð- kveðja—og rétt á eftir var þúsund- um af bréfdúfum slept lnusum, til að bera tíðindin til ýmsra staða út um landið. Telegrafþræðirnir báru tíðindin einnig út um allan heim, en bréfdúfurnar voru til hátíða- brigðis. Sökum óhagstæðrar veðr- áttu um tíma, áður en sýningin rar opnuð, vantaði allmikið á að hún væri komin í fult lag—það var ekki búið að prýða garðinn til fulls, sum- ar byggingarnar voru ekki fullgerð- ar og allmikið af sýningarmunum var ekki komið 1 lag. En nú er alt komið í gott l»g, og aðsóknin, sem var lítil fyrstu dagana, er nú þegar orðin allmikil. það hafði verið auglýst, að sýn- ing þessi mundi verða undur hinnar nýbyrjuðu aldar hvað snerti raflý3- ingu, enda hefur þetta reynst rétt. Um kvöldið var aíli Niagara fossins, sem er skamt frá sýningar-garðin- um, breytt í Ijöshaf, og brann eldur þrumu þórs um allan garðinn—á turnum, hvelfingum og hvervetna á og 1 byggingunum. Lýsingin var svo dýrðleg, að inaður nokkur, sem ritaði um þetta efni í Butfalo blaðið „News“, segir, að þaðhafi ekki þurft mikið imyndunarafl til þess manni fyndist, að „andi hinnar nýju aldar befói snortið jörð vora einmitt á þessum bletti og verið að gefa dauðlegum mönnum forsmekk af þeim undrum, sem ske mundu á næstu eitthundrað árum fyrir kraft framsóknar Ameríkumanna". það er kunnugra en frá þurfi að segja, að Bandaríkjamenn eru smekkmenn miklir í öl'u er lýtur að bygginga-stíl o. s, frv., enda lýs- ir þessi smekkur sér aðdáanlega í öllu er lýtur að sýuingu þessari. Eftir því scm ráða isá af ritgjörð- um f ýmsum blöðum um þetta efni, þá tekur Pan- Am.erican sýningin fram öllum sýningum, sem áður hafa verið haldnar, hvað fegurð og smekk snertir. Einhver b’zta lýs- ingin, er vér höfum séð um þetta efni, er 1 ritgjörð eftir Mary Bron- son Hartt, sem birtist í blaðinu „The Independent1’, Höfundur rit- gjörðarinnar segir 1 upphafi hennar: „Alt á vel við, svarar sér að öllu leyti og er í fullu samræmi hvað við annað“. Alt er nýtt eða nýstárlegt: „Bj’gginga-stýllinn er nýr, litirnir eru nýir, hið tilbúna útsýni í garð- inum er nýtt, gosbrúnnarnir eru nýir, óhrifiu, sem alt í heild sinui gerir, eru ný, og rafinagns fyrir- komulagið og áhrif þess fyrir augað er nýtt“. Höfundinum farast enn- fremur orð sem fylgir: „Frá sjónauniði íegurðar-tilfinning- arinnar má segja, að hin ákveðna frum- nóta sýningarinnar er nóta litarins. Veggir sýningar-bygginganna eru mál- aðir með hinum fínustu lita-samsetn- ingum, en í hvelfingunum, göngunum gluggakistunum og undir hinum breiðu þakskeggjum eru ákveðnir litir mjög notaðir. Eg álít, að hvergi í veiöldinni hafi áður verið lagt út í að prýða bygg- ingar að utan, i svo stórkostlegum stíl, með jafn fíngjörvu litaskrauti. Maður gæti máske ímyndað sér að það, að nota svo mikið ákveðna liti, mundi hafa í för með sér að áhrifin yrðu bæði meiðandi fyrir augað og útsýnið í heild sinni of glyslegt. En alt lita-fyrirkomulagið er í höndum sórlegs listamanns, Mr. C. Y. Turners frá New York, sem skoðar sýn- ingargarðinn í heild sinni hér uih bil á sama hátt og hann mundi skoða afar- stóran dúk, sem hann ætti að niála á mynd er væri litauðug, en þó öll í sam- ræmi—fullkomin í heild sinni. Þegar maður tekur til greiha háttúru-umgjörð- ina, himininn, grassvörð og vatn, þá hefur honum (Mr, Turner) hepnast að búa út ágætlega samsvarandi litastiga- fyrirkomulag, sem innibindur í sór jafn- vel hinar sórlegu byggingar á Midway. Ekkert orðamálverk, sem nokkur frétta- ritari getur búið til, getur lýst áhrifun- um sem garðurinn gerir á mann, Til þess að geta dæmt um þessa djörfu til- raun Mr. Turners, verður maður að sjá alt saman með sínum eigin augum. „Hér um bil hið sama má segja við- víkjandi myndastyttunum, sem svo mik- íð er af í sýningargarðinum, umútsýnis- áhrifin, um hina völundarlegu gos- ; brunna, og jafnvel um hina undursam- I legu rafmagns-uppljómunm-aður verður j að sjá alt þetta, því það er ekki hœgt að lýsa því með orðum. En eg æfela samt að segja fáein orð viðýíkjandi uppljóm- uninni. Hinum svonefndu bogaljósum hefur verið bygt út úr garðinum, því þau þóttu of skerandi fyrir augun og of bláleit slykja á þeim; en i staðinn eru þúsundir af hinum svonefndu skeifu- ljósura, sem varpa flóði af þægilegri I birtu um allan garðinn. Að utan eru byggingarnar lýstar á alveg nýjan hátt. I staðinn fyrir að ljósin skíni alt í einu með fullri birtu þegar dimma tekur, og 20(5 „Meíf éti þáð“, aagði Jim prédikari. „í>ér hafið rétt aO mæ!a, eins langt og orO yOar n&. ÖkumaOur- inn er meÖlimur félsgsskspar vors, og hann fór eftir skip’inum, sern haun h-tföi fengiö. Hann var l&tinu vit8, *0 bo um yröi ef til vill veitt eftirför, og var j«fi.frnmt sk’paft aft hir.dra þafl, hvaft sem þaÖ kostaöi11. „Hver gaf þeasar skipanir?* sagOi Mitchel. ,.N ú, hver annar en maÖurinn, sem leigöi vagn. inn, skyldi hafa gefiö þvilikar skipanir? ‘ sagfti Jim p édikar . „Þér mei-’ift f>á, aÖ Mora hafi gefiö þessar akip- anir? ‘ 88gfti Mitchel. „Þér mciniö, aö hann 8é þaö sem f>ið nefnift ,krókarefur‘?’‘ „Þaö er hlutur sem f ér og Mr. Barnes verðiÖ aö uppgötva“, sagÖi Jim prédikari. „En f>ér gleymif i f>ví, aö f>aö var herbergisþjóon Mr. Mora, sem leigði vagninn“. „Hann er [>&:—“ sagði Mitchel. „Kinn af oss“, greip Jím prédikari frara 1. „Eg skal r.'ú gera þetta enn Ijósar fyrir yöur, Mr. Mitchel; eg skal vera algerlega einlægur viÖ y*nr, og þ& veröið f>ér ef til vill jafn hreinskilinn viö mig. Mora komst aö f>ví i roorgun, aÖMr. B'rnes heföi upp- gftivaÖ aö bann hefðt herbergi I Eseex-stræti, og hann ásetti sér aö bindra, að Barnes skyldi spyrja of roargr* epurninga i húsinu f>ar. Hann var nógu hygginn til aö ,fara hina lengri leiö í kring1, eins og viö aegjum. t'l f>ess eö vera viss um aft engir njósn- arar fylgdu homim eítir. Hann komst br&tt að J>ví, 215 ingar í því eru einungis steinsnar fr& Broadw.iy, hinni miklu verzlunar-lffæð borgarinnar. Miljóna virði ft miljónir ofan af eignum er hlaöið f>ar í sölubúðir, banka og varningshús, sem liggja beggja vegna aö Broadway, hið þyðingarmesta stræti & meginlandi Ameríku. í>að er f>ess vegna eðlilegt, aÖ gangstétt- irnar beggja vegna 1 strætinu skuli vera troÖfullar af fólki. En [>ótt Mulberry-stræti aé að sfnu leyti eins f&tækt eins og Broadway er auðugt, f>& er mann- þyrpingin samt enn þéttari í Mulberry stræti. Og það er heldur ekki iöjulaus þyrping, því allsstaftar sjfist merki um rtsrf. í öllum búðunum er verzlað, og öllum göngum hefur verið breytt í ofurlitlar sölu- búÖir; og f>að eru verzlu-iarborö & röðum gangstétt- auna, og jafnvel úti & miðju etrætinu, hlaðin vam- ngi f>eim sem umferðasalar hafa & boðstólum. Með f>vf öllu þessu svæði hefur þannig veriö breytt í sölu- törg, f>& neyöast f>eir, sem koma þangað til aö gera kaup og f>e:r sem eru & ferö eftir strætinu gangandi, til f>ess aö feta aig fifram, stundum eftir gangstéttun- um, en oftar eftir hinu asfalt lagöa stræti & milli stéttanna, sem, f>ó f>að sé ætlaö fyrir umferö meö hesta og vagna, aldrei er svo autt, að hægt sé að nota f>aö til f>ess. Þrátt fyrir þetta er ætfö góð regla á öllu í Mul- berry-stræti, aö undanteknu pvf, að stöku sinnum lendir f rimmu meöal lbúanna sj&Ifra. Strætið er málverkslegt sökum þess, hvað f>að er sórlegt. Alt virðiat f>ar svo ólfkt f>vf sem vaoaloga & sér stið 1 210 Hann hólt & myndinni og starði & hana með að- d&un, en Mr. Mitobel gat ekki dæmt um [>að af svip hans, hvort hann þekti konuna, som myndin var af, eða ekki. En hann spilaði trompi afuu út tifarlaust. , Þessi ljósmynd, Jitn prédikari“, sagfti hann, og f>að var djúp þýðing í röddu hans, „er mynd af móð. ur ungbarnsins, sem far.st f grafreitnum“. „Jim prédikara varð augsýnilega hverft viö, og hann horfÖi & Mitchel með dullausri undrun. „Hvernig komist f>ér að þeirri niÖurstöðu?“ spurÖi hann f geöahræringu, sem var augtýnilog, f>6 hann reyndi aö bæla liana niður. „A f>ann h&tt aö nota vit mitt, Jim p édikari“, sagði Mitohe). „Dað er uppfihalds-aöferð sj&lfs yÖar, ef mér skj&tlast ekki“. En nú haföi Jim prédikari algerlega n&Ö valdi yfir sjálfum eér aftur, og hann fókk Mitchel myndina, skellihló og sagði: „Þór hljótið að hafa dæmalausa vitsmuni, Mr. Mitchel. Þetta er mynd af litlu stúlkunni sem kall- ar sig ,Dal-lilja‘. Hún syDgur & samsöngvum á veit. ingastöÖum 1 B >wery. Og f>ér segiö aö hún sé móÖ- ir UDgbarnsins, sem út var boriö. Ensj'iÖ [>ór ekki & myodinni, að bún er einungis barn 8jálf?“ „Eg ímynda mér, að húo hafi veriö um fjórtán ára gömul f>egar f.essi mynd var tekin af henni, en hvernig & eg að vita hvaö göinul hún er nú?“ sa»öi Mitchel. „Jæja, eg skal segja yður aldur hennar“, sagði Jim prédikari. „Hún er liðugra sextán &ra nú; svq |>ér sj&ift, að húa or baru cnnf>&“.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.