Lögberg - 23.05.1901, Blaðsíða 6

6
LÖGBKKU, FIMT UDAUlNN 23 MAÍ 1901.
- • - - .......................
Islands fréttir.
(Niðuil. frá 3. bls.)
henni fyrir f>*ð, »0 einn maðurinn
misti af »ér hattinn og hallaði «ér ftt
yfir borðstokkinn að rejna að n& I
bann. S»x tðkst aÖ bjarga & kaðli,
•n hinir 3 druknuðu, treir af AWra-
neai: Jðn Sigurðason og Guðmucdur
og einn úr Kjós: Hallgrím-
ur GuAmundsson fr& K&raneskoti.
Rrfk, 17 aprfl 1901.
Gufuekipið Veata kom hér aftur
■unnudacr 14. f>. m. restan aO, upp
ft«6n tíB að komast fyrir Horn regna
haffaa, og hélt jafnharðan auatur fyrir
land.
HerakipiP Heimdallur kom f gssr
til Hafnarfjarðar af Veatfjðrðum og
•fgir miklar hafíafréttir paðan. Hafði
aatlað til íaafjarðar, en komat ekki
lengra en móta rið D/rafjOrð—allir
firðir f>ar að sj& fullir af fa og fspök
ftti fyrir, aro ekki a& fit yfir.
D&inn er hér f baanum f nótt
Brynjólfur Þorvaldur Eirfkason Kftld,
e*nd. pbil., sonur séra Eirfka heit.
Kfil d og konu hana, frft Þurfðar Svein
bjarnardóttur rektora Egilsaonar,
faaddur 11. mare 1864 að ÞingvOllum
f Helgafellaaveit.
I.eiðrétt. Hann hét Grfmur Jón
Stef&nason (en ekki Hallgrfmur Guð-
mundsaon), einn maðurinn, úr Kjós-
inni, sem druknaði 11. p. m. &samt 2
Oðrum Lér á hOfninni, og var frá
K&ranesi.
Rvfk, 20. aprfl 1901.
Enn druknuðu 2 menn hér, 17.
þ. m., & heimleið ftr fiakiróðri á Skerja-
firði, Jón Einarason, er lengi bjó f
ðkildinganesi, faðir Sipurðar skip-
atjóra f Górðunum, maður um sjO-
tujft, og Guðmundur Guðmundsson,
bfiandi maður & Brúsrenda, miðaldra.
Lfkin voru alaadd upp f fyrra dag, Or-
akamt frá landi.
Rvlk. 24. aprfl, 1901.
Veðrátta fremur atirð, mesti
hr&slags-Iandsynningur, með fjúk-
sletting. B',Ddir helzt & haffarek suð-
ur Graaolandsbaf, enda hOfðu Heirn-
dallsimnn eigi aéð ftt yfir íaspilduna
par. En vel m&tti komaat par inn á
firðina; pótti að eins óvarlegt, haatt
við innilokun. Ekki llklegt eftir
veðr&ttufarinu, að la sé mikill fyrir
Norðurlandi, afzt landfastur.
Rvfk. 27. aprfl, 1901.
Skarlats-sóttin að dreifaat um
Vestfjörfu, eÍDB og við var að bfiaat,
með afskiftaleysinu Kominn & Isa.
fjórð: eo p»r hafður & henni góður
heimill — sóttkvtun.
Og enn er hún upp f '6 hreppum
Snmfellsneasyslu ef ekki vlðar. Eitt-
hvað dauft um varnarr&ðatafarr par.
I.oka barst paöan inn f Dali, með
sj&lfum s/slumanninum, að rosslt er;
bann tst & fetð fit & neai.
Rvfk. 1. maf, 1901
Hinn 27. febr, p. á. andaðist
bóndinn Þorjfrírour K'istj&nason &
Tuma-Brekku f Óslandshlfð, 45 &ra-
Hann var aómamaður og gasðamaður,
og 9 &r oddviti hrepps afns, og vann
hann sveitarfélagi afnu bið mestt g*go
og atyrði hreppnum með lipurð og
r&ðdeild og ávann aér velvild og virð-
ingn. Konu aiuni, Goðmundu Sig-
mundsdóttur, var ftatrfkur maður
og bOrnum afnum elskulegur faðir.
Ny’ejja er d&inn Jón bóndi Jóns-
son & Minna-nftpi f Gnftpverjahreppi,
nssr sextugur að aldri, bróðir B yoj-
ólfs fornfrssðinga, meata góðmenni.
D4inn «r 24. marz p.ft.preaturinn
að Völlum f Svarfaðardal, séra Tómas
Hallgrfmsson, & aextugsaldri—f. 23.
ukt. 1847, stúdent 1878, fltakrifaðist
af prestaskóianum 1875, vfgður sama
&r prastur að Stasrraárakógi, en flutt-
iat afðan a5 Völlum, er brauðin voru
aameinnð. Hana var ayaturaonarson
Jónaaar Hallgrfmaaonar ak&lds; mað-
ur vel l&tinn og anyrtimannlegur, og
kennimaður allgóður. Kona hans var
Valgerður Jónadóttir prófaataf Stein-
neai Jónssonar.
Piltur ■&, er hafður hefur veriö
til að bera póstbréf hér nm basinn
nokkur misseri undanfarin, varð 27.
f. m. uppvfa að atuldi á peningum og
peningabréfum f vörzlum póststjórn-
srinnar. Er að avo stoddu ekki full-
aannað, hve mikið brögð eru aðpjófn-
aði hans né hverau lengi hann hefur
legið & pvf lfialagi; er hmtt við að pað
sé pó til nokkurra muna. Auk pess
fanst á heimili hana allmikið af ein-
földuas bréfum, sem hann hafði svik
iat u m að skila, ymist opin eða lokuð
og hefur sj&lfaagt glatað nokkurum.
PeDÍngabréfin hafði hann ðn/tt, er
hann var bfiinn að hirða ftr peim pen-
ingana. Hann er nfi 1 haldi og próf-
aður daglega. Har n er 10 ára að
aldri.
Miðvikudaginn fyrir akfrdug 3. f.
m&n , 1 mesta harðviðrinu & vetrinum
varð maðir fiti á M/radalasandi, Dor-
ateinn Bjarnason,bóndi á Herjólfsatöð
um f Alftaveri, en annan, samferða-
maðurhsna, Jón Sigurðsson, bónda f
Sk&lmarbss f Álftaveri, k ól svo, að
hann beið bana af fám dOgum slðar.
Deir voru á heimleið frá kaupstað f
Vfk. Deir skildu viö á austarlega &
sandinum, Blautukvfal, er orðinn var
svo spilt, að Jón komst við illan leik
yfir hana hestlaus, en hinn varð að
anfta aftur með heatana; hann fanst
par örendur daginn eftir, & akfrdag,
en Jón komst sama dag að M/rum,
m&llaus og kalion-búinn að ganga af
sér sokka og skó og s&r orðinn á öðr-
um fssti. Dortteinn var rftmlega fimt*
ugur; Jón yngri nokkuð—hann var
bróðuraonur Eirlka beit. f HUð f
SkaftArtungu.—Itaíold.
Rvfk. 9. aprfl. 1901.
A langafrj&dagskveld astluðu
tveir morroooiskir postular (biakupar)
að boða sinn fagnaðarlsardóm f ,B iru‘
i félags)hftsinu hér f bssnum. Dar varð
bfisfyllir, en biskuparnir fengu engu
orði upp kenið fyrir óhljóðum og
pfpnablmatri áhorfendi, og kaataði
einhver fildnum eggjum beint framan
f ftajónur biskupanna. Loks tókst að
fela p& og sluppu peir pvf óskemdir.
Talsverðar skemdir urðu f hftsinu,
bekkir mölbrotnir og gluggar o. a,
frv. Lögreglupjónn, sem viö var
rtaddur, gat ekki við neitt r&ð ð.
Rvlk. 20. aprfl 1901.
Kosningar I Danmörku fóra avo
sem lfklegt var, að hasgri mönnum
faskkaði f fólkspinginu ftr 14 ofan f 8.
Eru par p& að eins 8 haegrimenn eða
9 (ef Faareyingar hafa kosið !*•? riy
mann) af 1J4, og aO oins eitt •f ^jör-
daamum Kaupmannahafnar hefur nfi
hasgri mann & pingi. Hasgarstjórnar
kosningarnar fóru fram akömmu &
undan og r&ða vinstri menn par lðg-
um og lofuro.—Á ö!lu Sj&Iandi hefnr
stjórnin alla rinn pingmann með aér.
—Fjallk.
Odyr Eldividur.
TAMRAO..............»4.25
JACK PINE........... 4.00
SpariB yöur peninga og kaupiö eldi-
við yBar aB
A.W. Reimer,
Teleíón 1069 . 326 Elgin Ave
OLE SIMONSON,
maalirmeð afnu nyja
Seandinamn Hotel
718 Maim Stbbbt.
WmBi $1.00 fi dag.
60 YEARft*
Tnaec Manae
Otaioee
.... - CoevmeMTe Ae.
Anyone eendlng a sketeb »nd desorlptloo
qolckly nscertaln our oplnlon free whetber »n
InTentlon \n probably natentable. Co«nnaant»-
tlousstrlctlrconfldeiitíal. Handbookon i’atswj
aentfree. »ldest agency for secnrini[p*t»nt».
~ • tnrouffh Munn Á Co. reoelT»
hout cnarge, In the
Patent* . aken u..w
gpecial notice. wlthout
nozxce. wimout cnirgw, u* va*»
Scientific Hmerfcan.
..._._..._—V--------*
A bandsoraely lllustrated weekly.
MIINN l P.n Nsw Ynrk
VBDOjapapplr
Meiri birgðir hef eg nú af
veggjapappir eu nokkru sinni
fyrr, sem eg sel fyrir 6c. rúll-
una og upp. Betri og billegri
tegundar en eg hef áður haft,
t. d. gyltan pappir fyrirBc.
rúllan. Eg hef asett mér að
selja löndum minum með
afsletti frá söluverði í nœstu
tvo mánuði, mót peningum
út i hönd.
Einnig sel eg mál og mál-
busta, hvítþvottarefni og
hvítþvottarbusta, alt fvrir
legfita verð.
Eg sendi sýnishorn af
veggjapappír til fólks iengra
burtu ásarat verðskrá. Pant-
anir með póstum afgreiddar
fljótt og vel.
S. Anderson,
661 BANNATYNE AVE„ WINNIPEQ
Allir
VHja Spara Peninga
begar biB ►urflB skó há komiB og
verzliB viB okkur. ViB hðfum aiis
konar skófatnaB ogverBiB hj& okk
ur er leegra en nokkursstaBar
hsnnm. — ViB höfum fslenzkan
verzlunarhjón. SpyTjiB eftir Mr,
Gillis,
The Kilgour Bimer Co„
Cor. Main & James St.
winnipeg.
REGLUR VID LAN DTÖ
Af öllura aeotionum með jafnri tölu, sem tilheyra aambandsatjórn-
inni I Manitobaog Norðvesturlandinu, nema 8 og 20, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 &ra gamlir eða eldri, tekið ajer 100 ekrur fyrlr
heimilisrjettarland, það er að aetrja, aje landið ekki &ður tekið,eða sett
til slðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa aig fyrir landinu & þeirri landakrifatofu, aem
n»at liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrfkia-r&ðherrans,
eöa innflutninga-umboðamannains f Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um umboð til þeaa aö skrifa aig fyrir landi. Innritunargjaldið er filC,
og hafi Iandið ftður verið tekið þarf að borga $5 eða $fn fram fyrir
ajeratakan koatnað, aem |>vf er aamfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Sarakvssmt nfi gildandi lögum verða menn að uppfylla heimilia-
rjettarakyldur afnar með 8 ftra ftbfið og yrking landsma, og m& land-
neminn ekki vera lengur frft landinu en 0 m&nuði & &ri hverju, &n ajer-
ataka leyfia fr& innanrfkia-r&ðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti afn-
um til landaina.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
aatti að vera gerð atrax eptir að 8 ftrin eru liðin, annaóhvort hj& nroeta
umboðamanni eða hjft J>eim sem aendur er til þesa að akoða hvað unn-
ið hefur verið & landinu. 8ex m&nuðum ftður verður maður f>ó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðamanninum f Ottawa bað, að
hann astli ajer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðemann
þann,*aem kemur til að skoða landið, um eignarriett, til þess að taka
af ajer óroak, f>& rerður hann um leið að afhenda alfkum umboðam. $6.
LEIÐBEININGAR.
Nykomnir innflytjendur f&, & innflytjenda akrifatofunni f Winnf-
peg j fi ðllum Dominion Landa akrifstofum innan Mauitoba og Norð-
veBtuiIandsin, leiðbeiningar um það hvar lönd eru ótekin, ogaílir.aem
& þeesum akrifatofum vinna, veita innflytjendum, koatnaðar lauat, ieið-
beiningar og hjfilp til þeaa að nft I lönd aem þeim eru geðfeld; enn
fremur allar uppl/aingar viðvfkjandi timbur, kola og n&malögum Ail-
ar altkar reglugjörðir geta þeir fengið þar gefina, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um atjórnarlönd innan j&rnbrautarbelthrina f
Britisb Columbia, með þvf að snfia ajer brjeflega til ritara innanrfkia-
deildarinnar f Ottawa, ianflytjenda-umboðamannaina f Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Landa umboðamönnum 1 Manitobaeða Norð-
veaturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk landfi þeaa, aem menn geta fengið gefins, og fitt er rlð
reglugjörðinni hier að ofan, þ& eru þfiaundir ekra af hezta landi^em
hasgt er að f&til feign eða kaups hj& j&rnbrautarfjelöguro og fmrum
öðrum félögum og einataklingum.
208
„bér ftlltið þá, að Samfiel aleipi hafi haatt við að
teita vagninum eftirfðr?“ aagði Mitchel.
„Dað er meira en ftlit mitt; það er viasa", sagði
,)im prédikari. „En nfi er kominn tlmi til að þér
geriB grr-in fyrir afstöðu yðar I þeaau m&li Kg vil
f& að vita upp & b&r, hvað þér eruð að atarfa ( þvf“.
„Kg lofaði að aðstoða Mr. Barnes f þessu m&l.
efni, og eg er að gera það“, aagði Mitehel.
„Dér hsiið fssrat meira f fang en það, Mr. Mit-
ehel“, sagði J m p édikari. „Setjið mig ekki & aömu
hillu og vin yöar, leynilögreglumanninn. Dér getið
kastað ryki I augu honura, en eg eé lengra en hann
sér. Dér hafið ekki mikinn fthuga fyrir þessu Mora.
morðm&li“.
„Yður skjátlast I því“, aagði Mitchei. „Eg hef
mesta fthuga fyrir að uppgötva sannletkann f þvf
leyndarm&Íi“.
„Dað er að nokkru leyti aatt“, sagði Jim pré-
dikari. „En yður er sama um það atriði, ftt af fyrir
aig, hvort morðinginn uppgötvast eða ekki. Dað er
starf Mr. Barnesar, en ekki yðar. Dér eruð yentlc-
tnaður**.
„Eg þakka yður fyrir það góða álif, sem þér
b*fið & mér“, sagði Mitchel. „En fyrst þér viljið
ekki taka staðhaafingu mfna sem góða og gílda vöru,
þ& getið þér ef til vill gizkað & hvað það er, sera
kn/r mig ftfram f þessu m&lefni“.
„Eg groti gert það, en eg k/s heldur að þér
jeg;C n-ér það“, ssgði Jitn prédik&ri. „Mr. Baroes
213
hafið getíð yður til aðal.oraökina til þess, að eg hef
fthuga fyrir þif m&li, sem hér er verið að rannsaka.
Dér gsstuð aðstoðað mig mjög mikið I nfimi mfnu, ef
þér vilduð gera það“.
„Á hvern h&tt gseti eg gert það?“ aagði Jim
prédikari.
„Dér þykiat vera borinn glatpamaður, og svo eg
noti n&ttfirufrssðislegt orðatiltsski, þ& eruð þér sjald-
gssft s/niahorn af þeirri tegund", sagði Mitehel.
„Mér þsstti mjög vssnt um að hitta móðir borint
gl*spamanns“.
„Yður skortir ekki ósvffni, að þér skulið fara
fram á annað eins“, sagði Jim prédikari. „Dér sssk-
iö, að eg geri yður kunnugann móður minni?“
„Eg mundi skoða það sem sérlegan greiða, og—“
Mitohel stanzaði hér eitt augnablik, en hélt síðan
ftfram og sagði með mikilli ftherzln—„yður mun alur.
ei iðra þess, sð lofa mér að hitta hana“.
Jim prédikari horfði með rannaakandi augum f
andlit M.tchela, eins og bann vssri að grafs inn f
instu fylgsni heila hans, til að reyna að lesa þar hið
sanna lyndiafar hana. Eftir lítla stund rétti hann
MitcbeJ hönd slna og sagði:
„Yiljið þér taka saman höndum við mig upp &
það?“ Mr. Mitchel j&tti þvl tafarlaust, og Jim pré-
dikari hélt ftfram aem fylgir: „Eg ftllt að þér séuð
eins r&ðvandur eina og þér eruð djarfur. Eg skal
treysta yður. Kg skal verða við tilrasslum yðar“.
Deir geDgu » atað og gengu þegjaad’, þvl þeir
212
„Hana nfi“, sagði Jim prédikari. „Kaupið eina
rayndina og gangið I fylking þeirra sem d&st að ,DaI-
liljunni*. Eruð þér nft &nssgður?“
„Algerlega &nssgður“, sagði Mitchel, en I sve
einkennilegum róm, sð Jim prédikari leit hvaaslega
& hann. En .krókarefurinn* horfði bér I andlit spfiinx
1 manns mynd, og varð ekkert fróðari.
„En heyrið mig“, sagði Jim prédikari, „ef þér
höfðuð avona mikinn fthuga fyrir þessari atftlku, bvera
Tegna létuð þér Samftel aleipa ]>& veita binni kon.
unni eftirför?“
„Hinni konunni?“ sagði Mitohel og lagði ein.
keunilega áherzlu & alðara orðið.
„J&, hinni konunni; henni Mrs. Morton“, sagði
Jim prédikari. En svo var eins og honum dytti
nokkuð Dytt i bug, þvf hann bsetti við: „Ó, heyrið
mig nfi! Dér ftlltið þó ekki I raun og veru, að Mrs.
Morton og ,DaI-liIjan‘ sé ein ogsama peraónan?“
„Og setjum svo að eg ftllti það, hvað þ&?“ sagði
Mitohel.
„Nft, j»ja, þér liafið auðvitað rétt til að ftlfta
það“, sagði Jitn prédikari. „Álftið hvað sem yðnr
s/nist. Dað kemur mér ekkert við. Kn h«yrið migt
Við skulum koma aftur að aðal-atriðinu, Dér eruð
að kynna yður plsspi, eða er ekki avo? Ekki sem
leynilögreglumaður, heldur sem glssps-frasðingur?
Yður laDgar til að koraast að orsökunum sem leiða
til þesa, að glsspamcnn skuli vera til, eða er ekki svo?“
„l’éi ciuð álls eugiou auli'S sagði iltUhel. „Déf