Lögberg - 19.09.1901, Blaðsíða 5

LOGBERG, FIMTUDAGINN 19. SEPTEMBER 1901.
5
völdum, birti Beimskringla þessa
sína ársskýrslu seint á vetrum eöa
snemma á sumrum. Sumir eru því
náttúrlega orSnir býsna langeygSir
og jafnvel farnir að halda aS þetta
ár eigi engin skýrsla aS koma, en
vér getum fullvissaS menn um, aS
þetta hefir hingaS til ekki veriS
Heimskringlu um aS kenna heldur
slóSaskap Roblin-stjórnarinnar.
En nú setti Heimskringla ekki
aS láta þetta dragast lengur. Og
komi ekki skýrslan út núna í vik-
unni, sem vér teljum v?st aS verSi,
þá vonast fólk sterklega eftir henni
í næstu viku. Lögberg bíSur eftir
því og segir ekkert um stjórnartiS-
indin í bráS, því þaS vill ekki hlaupa
í kapp viS Heimskringlu fremur en
vant er.
Fáeinar upplýsingar um
Wesley College.
1. YiS undirbúningsdeildina í
Wenley Collcge era engin sérstök
inntökuskilyrSi sett. þar eru eng-
in ákveSin þekkingar takraörk aS
neSanverSu. AS eins er gengiS út
frá því sem sjálfsögSu, aS allir
kunni og skilji enska tungu nokk-
urn veginn og hafi dálitla alþýSu-
skólamentun. Unglingum, er geng-
iS hafa á alþýSuskóla úti á lands-
bygSinni í hinum ýmsu bygSarlög-
um íslendinga, er því alveg óhætt
aS koma og byrja nám viB skólann.
2. þeir, er gengiS hafa á eitt-
hvert College í Bandarikjunum
annaShvort eitt eSa tvö ár, geta
fengiS inntöku í Wesley College, án
þess þaS þurfi neitt aS tefja fyrir
námi þeirra aS skifta um skóla.
AS eins verSa þeir aS senda skýrslu
(Catalogue) frá þeim skóla, er þeir
hafa gengiS á til The Registrar o/
the University of Manitóba meS
skírteini frá skólastjóra um, aS hlut
aSeigandi unglingur hafi tekiS próf
í tilteknum námsgreinum og um-
beiSni um aS fá aS vita, í hvaSa
bekk hann mundi settur í Winni-
peg-skólunum. Registrar ber þá
saman þaS, sem kent er í þessum
námsgreinum á þeim skóla í Banda-
ríkjunum, sem um er i.S ræSa, við
það, sein krafist er að menn læri í
sömu námsgreinum við skólana í
Manitoba og gefur hlutaðeigandi
nemanda standing eftir þvf. Á
þann hátt er alt þaS, er unglingur-
inn hefir numið og staðist próf í,
tekið til greina. En þegar eitthvað
vantar til, verður hann að ganga
undir próf í þvf. A.lt þetta er bæði
eðlilegt og réttlátt.
3. Skólinn er bæði fyrir pilta
og stúlkur. Hann er ekki að eins
j.yrir þá, som ætla sér að verða em-
bættismenn eða kennarar við al-
þýðuskólana, heldur lfka fyrir þá,
er um lengri eða skemmri tíma vilja
afla sér mentunar, er fái komið
þeim að gagni í lffinu. íslenzkt
fólk, er langar til að öSlast dálitla
almenna mentun, — og af því ættu
stórir hópar að vera til—, án þess
það hafi nokkura sérstaka stöðu f
bfinu í huga, getur einmitt haft hið
bezta gagn af að ganga á skólann.
þa5 er vonandi, að sem allra-flest af
slíku fólki færi sér þaS í nyt, þótt
ekki væri nema um dálítinn tfma,
einkum þar sem það nú á kost á að
kynnast íslenzkri tungu, sögu og
bókmentum þjóSar sinnar um leið.
4. Sú kensla í íslenzku, sem
boðin verSur við skólann, byrjar á
nútíðarmálinu bæði í bundnum og
óbundnum stfl. Utvaldir kaflar af
því bezta, er ritað hefir verið á vora
tungu, verða lesnir og útlistaSir.
Skriflegar æfingar verSa veitt-
í réttritun og orðaskipun.
ar
MálfræSislegt yfirlit verSur gefið
yfir tungu vora. Kenslan verSur
latin miða til þess, að menn læri aS
t&la og rita íslenzkt mál lýtalaust
eins og meutuðum mönnum sæmir.
þá verður lfka gefið yfirlit yfir sögu
Islands og landafræði. Svo verður
einnig farið yfir einhverjar hinar
helztu af íslenzku sögunum fyrir
þá, sem lengra eru komnir, yfirlit
yfir goðafræði NorSurlanda kent og
Eddurnar ef til vill lesnar meS þeim,
sem svo eru langt komnir. Leitast
verður við að gera kensluna eins
skemtilega og unt er. Kenslan í
íslenzku mun ekki bæta nema mjög
litlu við það, sem nemendur þurfa
að læra heima hjá sér, því hún verð
ur að býsna miklu leyti að fara
fram munnlega. Hún ætti því aS
verða nemendunum eins konar and-
leg hvfld frá þeim kenslutfmum, er
veittir eru við skólann í örðugum
námsgreinum. Öllum veitir ætíð
létt að nema móðurmál sitt og flest-
ir, er í skóla hafa gengið, muna eft-
ir þeim stundum, er til þess var
varið, sem hinum skemtilegustu.
F. J. Bergmann.
jI hattar endurpuntaðir
puntinu ef þarf.
íj I’lókahattar fyrir haustið
jl Strúts fjaðrir hreinsaðar, litaðar
a og krullaðar.
454 Main Str,
„Our Voucher“ er bezta
hveitiinjölið. Milton Milling Co. á
byrgist hvern poka. Sé ekki gott
hveitið þegar farið er að reyna pað,
pá má skila pokanum, pó búið sé að
opna hann, og fá aftur verðið. Reyn-
ið petta góða hveitimjöl, „Our
Voucher“.
„EIMREIDIN“,
fjölbreyttasta og skemtilegasta
tímaritið á islenzku. Ritgjörðir, mynd-
ir, sögur, kvsrði. Verð 40 ots. hvert
hofti. Fæst hjá H. S. Bardal, S.
Bergmann, o. fl.
LONDON « CANADIAN
LOAN » A&ENCY GO.«
Peningar lánaðir gegn vaði í ræktuöum bújörðum, með þægilegum
skilmalum,
Ráðsmaður:
Geo. J Maulson,
195 Lombard 8t.,
WINNIPEG.
Virðingsrmaður :
S. Chrístopl\erson,
Grund P. O.
MANITOBA.
THE'
Trust & Loan Gompanu
OF CANADA.
LÖGGILT MED KONUNGLEGU BK.TEFI 1845.
tOFUDSTOLL: 7,300,000.
Félag þetta hefur rekið starf sitt í Canada í hálfa öld, og í Manitoba í
sextán ár.
Peningar lánaðir, gegn veði í bújöi ðum og bæjarléðutn, með lægstu
vöxtum sem nú gerast og með hinum þægilegustu kjörum. Margir af
bæudunum S istenzku hHenðunum eru viðskiftamenn félagsins og þeirra
▼iðskifti hafa æfinlega reynzt vel.
Umsóknir ura ián mega vera stíUðar til The Trust & Loan Company
of Canada, og sendar til starfstofu þess, 216 Portage Ave„ Winnipkg,
eða til virðingai manna þess út um landið :
FKED. AXFOIÍD, J. B. GOWANLOCK,
GLENBORO. CYPRESS RIVER.
FKANK SCHULTZ, J. FITZ KOY HALL,
BALDUR. BELMONT.

*
#
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
Allir. sem hafa reynt
GLADSTONE FLOUR.
se^ja að það sé hið bezta á markaðnum.
Reynið það.
Farið eigi á mis við þau gæði.
Ávalt til sölu í búð Á. Fridrikssouar.
Giftinga-leyílsbréf
selur Magnús Paulson bæði heima hjá
Fér, 660 Ross ave. og á skrifstofu
Lögbergs.
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
VÍÖUF
Sout.h-eastern Tamarack
South-eastern Jack Pine,
South-eastern Poplar,
Dauphin Tamarack,
svo mikið eða libið sem vill. Ýmsttr
tegundir, sérstaklega fyrir sumarið flutt
heim til yðar fyrir
$2.50 Cordid,
Einnig seijum við grófan og fínan
sand hvað mikið og lítið sem þarf.
THE CANADIAN
TRADING&FUELCo.
Limited.
Office cor. Thistle & Main St.
STANDARD
og fleiri
Saama-
með ýmsu verði
af ýmsum teg-
undum fyrir
$25.00
og þar yfir
Við höfum fengið hr, C. .TOHNSON
til að lít-i eftir saumavéladeildinni.
Turner’s Music House,
Cor. Portage Ave. & Carry St., Winqipeg.
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
Póstflutningur.
LOKUÐUM TILBOÐUM, stíluðum
til Postmaster General, verður ve.itt
móttaka i Ottnwa til hád 'gis, föstu-
daginn 18. Oitóber Læstkomandi, um
flutning á póstflutningi Hans Hátign-
«r, með fjögra ára samning, tvisvar
hverja viku, á milli Muibrook og
Winnipeg, um Q.ieens Valley, Rcn-
»nd, Millbrook, Dundee, Dugald,
Plympion og Sythwyn, fram og til
baka.
Prentaðar skýrslur um frekari
upplýsingar um ásigkomulag þessa
fyrírhugaða samnings eru til sýuis og
eyðublað fyrir fiiboðin fáanleg á p<”st-
lúsunum f Millbrook, Winnipeg og
öllum pósthúsum par á miili, og &
skrifstofu pessari.
W. W. McLB'OD,
Post Office Inspeeior.
Post Office Inspectors Office,
Winnipeg, 6. Sept 1901.
403
framt að láta yður ekki sjá framan f mig. Eins og
eg bjóst við, nægði ferðataskan í hendinni á mér til
pess að sannfæra yður um, að eg væri að fara úr
bænum, og J>vl fylgduð þér mór eftir. Eg býst við
að þér hafið ekki tekið mig fastan í Boston vegna
þess yður hafi þótt fljótlegra og þægilegra að láta
mig fara fyrst til New York.“
„Já! I>ér lékuð algerlega á mig, Mr. Mitchel.
En eg stend ennþá 1 peirri meining, að yður hafi
skjátlast mjög stórkostlega, að þér hafið, I sannleika
Bagt, hjálpað morðingja til að sleppa. Eg hef sagt
yður hvað sannfærandi líkur eg hef!“
„Sanafserandi líkur, sem engu að BÍður sannfæra
mig ekki,“ sagði Mitchef.
„t>ér sögðuð áðau I vagninum, að þór vissuð
hver væri sekui!“
„I>ór vitið sjálfur hver sá seki er,“ hrópaði Jim
prédikari.
„Vitið þór J>að?“
„Já, Jim pródikari! Já, Mr. Barnes! Eg veit
hver sá seki er!“
„Haldið J>ór aö pað hafi verið Samuel sleipi?“
spurði Barnes.
„Nei! Eg held pað ekki, jafnvel pó eg gæti
sagt yður sögur, sem gæti komið yður til að álfta
J>að.“
„Við hvað eigið J>ér?“
Mitchel sagði J>eim frá atvikunum í sambandi
yið J>að þegar erfðaskrá Matthow Mora fanst, og
406
um, að hann var að reyna að ganga úr skugga um
hvort gætur væri hafðar á houum eða ekki. Ef til
vill hefir hann komist á snoðir um, að svo væri.
Hann að minsta kosti kom mér af sér meö því að fara
inn í hótel með mörgum útidyrum. Eg beið þangað
til eg var orðinn viss um, að hinn ætlaði sér ekki að
koma út um sömu dyrnar, og svo gaf eg hann upp á
bátinn. Eg lagði ð stað heim til yðar til pess að
segja yður fiá láti móður haus Jim prédikara. Eg
átti ekki nema skamt að fara og var létt að segja
kominn að yðar götu J>egar einhver maður skauzt
fram hjá mór í hendings kasti. Eg sá að eins allra
Bnöggvast I andlit honnm, en pað var Matthew
Mora.“
„Matthew Mora?“
„Já! Eg góndi á eftir honum, óákveðinn f pví
hvort eg ætti að fara á eftir honum eða ekki. Svo
leit eg við eins og ósjálfrátt til þess að sjá hvað
langt eg ætti heim til yðar, og J>á sá eg einhvern
vera að styrma yfir manni á gangstóttinni. Eg hélt
J>vl áfram og sá yður háifboginn yfir Samúel sleipa,
8em Mora óefað hafði verið nýbúinn að drepa.“
„Nei! Nei! Mr. Barnes. t>að tekur á mig,mjög
mikið á mig, að allir pessir fallegu kastalar yðar
skuli verða að hrynja. En Mora er ekki sekur um
neitt morð. Að minsta kosii drap hann ekki Samúel
sleipa!“
„Hvernig getið (>ór verið viss um J>að?“
„Hef eg ekki sagt yður það? Eg veit hver
39»
þetta getið þér með engu móti vitað. Eg er búinn
að láta taka mann þennan fastan sem vitni í málinu.
Hann hefir gefið þýðingarmikinn vitniaburð.”
„Á móti hverjum?“
„Á móti Mora, auðvitað. Hann segist hafa
vaknað við viðureign þeirra Mora og föður hans,
klætt Big í skyndi og farið inn í herbergi húsbónd-
ans, og rétt f þvf hafi Mora komið þar inn 1 mjög
miklum geðshrasrÍDgum og á nærfötunum og skyrt-
unni. Detta sýnir hvernig stóð á blóðinu & líning-
unni og fellur vel saman við hugmynd þessa hálf-
geggjaða vinar yðar, Jim prédikara.“
„Mjög vel og meira en það,“ sagði Mitchel.
„Og hvað svo?“
„Þjónninn segist ennfremur hafa hjálpað Mora
til að klæða sig, og séð hann ganga 1 burtu frá hús-
inu í röndóttum fötum, alveg eins og varðmaðurinn
sagði. Hvað segið þér nú um vin yðar? ‘
„t>að, að mér þykir vænt um að J ér náið ekki
til hans með alla þessa flónsku yðar.“
„Hvernig stendur á þessu? Eruð þér ekki enn
þá sannfærður uœ, að hann só sekur?1*
»Kg get ómögulega hugsað mór hann sekan,
þegar eg veit að hann er saklaus. Takið þér eftir
því, sem eg segi? Eg veit að hann er saklaus.“
„Þér getið ómögulega vitað það, iem ekki er.“
„Auðvitað ekki. En eg veit, að hann er sak-
lxaus af þeirr: einföldu ástæðu, að eg veit hver er
sekur,“