Lögberg - 21.11.1901, Qupperneq 4

4
LOGBERG, FIMTUDAGINN 21. NÓVEMBER 1901
LÖGBERG.
er jrefld íit hvern fimtndae af THE LÖGBERG
RINTING & PUBLTSHING CO., (lógrilt), ad Cor.
Willl. m Ave. og Nena Str. Winnipeg, Man. — Koet-
ar $2.00 um árfð [4 íslandi 6kr.L Borgiet fyrir
fram, Einstök nr. 6c.
Pnblished every Thursday hy THE LÖCSBERG
FRINTING & PUBLISHING COM ílncorporatedj, at
C'or Wjlliam Ave & Nena St„ Winnipeg, Man —
Subscription prlce #2.00 per year, payable in ad-
vance. Síngle copiee 6c.
Eitstjóri : M. PAULSON.
Business manager: J. A. BLÖNDAL.
aUGLYSINGAR: Smá-auglýaiiigar i Bmskifti25c
fyrir 30 ord eda 1 þml. dálkslengdar, 76 cts um
mánuðinn. A atærri auglýsingnm um lengri
tíma, afsláttur efiir samningi.
BUSTADi-SKIFTI kaupenda verður að tilkynua
skriBega og geta um fyrverandi búatað jafnfram
Utaaáskripttil afgreidslustofublaðsins er i
The Logberg Printing & Publishing Co.
P. o.Box 1292
Tei 221. Winuipeg.Maa.
ytaaáikripfttilritstjírans eri
Editor litgberg,
r -O.Box 1292,
Winnipeg, Man.
— Samkvæmt landslOgnm er uppsðgn kaupanda á
bladlígild.nema hannsé skuldlans, þegar hann eeg
1 rnpp.—Ef kaupandi,semer í skuld vlð blaðiðflytu
vi tferinm,án þesa að tilkynna heimilaakiptin,þá er
ad fyrlr dúmstólunum álitin sýnlleg sðnnumfyrir
prettvísum tiigangi.
— FIMTTJDAGINN, 21.NOV. 1901 —
Til lesenda Lögbergs.
Þegar berra Sigtr. Jónasaon sagði
a! tér ritstjórn Lögbergs í sumar, f>4
hðfðu Lögbergs-menn von um að geta
fangið í lians stað fyrverandi ritstjóra
blaðsins herra Einar Hjörleifsson, rem
búist var við, að leeei dum Lögbergs
yrði geðfeldari en nokkur annar mað-
ur, og að allra dómi er öllum mönn-
um betur vaxinn f>ví verki. En nú
hefir hann byrjað sjálfur blað & Akur-
eyri, svo engin von er til. f>ess, að
bann fáist hingað vestur að svo
stöddu.
í fiessu millibils ástandi var mér
falið á hendur að annast ritstjórn
Lögbergs, og vegna pess eg bjóst
við, að verkið hvlldi ekki á mér nema
litinn tíma fanst mér ekki viðeigandi
að auglýsa mig sem ritstjóra, enda er
pað nú orðin alvenja hér í landi að
augl/sa ekki ritstjóra blaðanna.
Nú hef eg ve:ið ráðinn ritstjóii
Lögbergs, og Mr. Jón A. Blöndal
business manager félagsins eins og
blað f>etta ber með sér.
DanD tírca, sem eg hef ritstjórn
Lögbergs á bendi, sem óvíst er að-
verði nema skamman tfma, mun eg
reyna að vaijda innibald f>ess eftir
förgum og láta f>að balda fram sömu
stefnu og hingað til, sem svo miklum
vinsældum hefir náð á meðal Islend-
inga, jafnvel pó hún bafi ekki fallið f
smekk einstakra manna. Að svo
miklu leyti, sem í mfnu valdi stendur,
mun eg sneiða bjá blaðadeilum, sér-
staklega persónulegum deilum, sem
helzt ekki aetti að sjást í blöðunum;
en hlffðarlaust mun eg halda fram
peirri hlið hvers máls, er almenning
varðar, sem eg álft iéttasta og bezta.
M. Paulson.
Islendingur í bæjarstjórn.
Winnipeg-Islendingum hefir all-
mikið verið legið á bálsi fyrir pað að
koma ekki einhverjum sinna eigin
manna í bæjarstjórnina. Dað befir
varið marg bent á, að bæði væri f>að
heiður fyrir íslenzka pjóf flokkinn hér
að bafa bæjarfulltrúa úr sfnum flokki
og svo gæti pað orðið íslendingum
t'.l mikils gagns, sérstaklega dag-
launamörinunum, sem meira og minna
hafa saman við embættismenn bæjar-
ins að sælda.
Nú lítur út fyiir að úr pessu
verði bætt, með pví, að Tbomas fl.
Johnson lögfræðingur hefir lofaö að
bjóða sig fram fyrir bæjarfulltrúa í
iv. kjördeild; og leggist íslendingar
á eitt, sem peir vafalaust gera, f>á
ætti hann að ná kosningu.
Allir munu viðurkenna, að ekki
befði verið unt að fá ákjósanlegri
mann úr hópi íslendinga en Mr.Tbom-
as H. Jobnson; og óbætt er að full-
yrða, að nái bann ekki kosningu, pá í
mundi enginn annar bafa gert f>að.
t>ví hefir stundum verið fleygt fram,
og paðsjálfsagt ekki að ástæðulausu,
að verkstjórar bæjarins sumir hverjir
settust á fslenzka verkamenn. Nái
Mr. Johnson kosningu, pá geta menn
verið öldungis vissir um, að haun
lætur ekki balla rétti landa sinna á
meðan bann á sæti í bæjarstjórninni.
En nú ættu íslendingar, ekki
einasta í iv. kjördeild heldur bvar,
sem er, í bænum, að leggjast & eitt
til þess að styðja íslenzka bæjarfull-
trúaefnið, ekki einasta með því að
gefa honum atkvæði sitt, þeir sem
það geta, heldur reyna af fremsta
megni að hafa áhrif á er.skumælandi
vini sfna og kunningja, og fá þá til
þess að greiða atkvæði með honum.
JÞó margir íslendÍDgar búi í iv. kjör-
deild, þá nægja ekki atkvæði þeirra,
enda hafa margir enskir heitið Mr.
Johnson fylgi sínu, bæði vegna hans
góðu og alþektu hæfileika og svo af
hl/jum huga til íslendinga, sem þeir
viðurkenna, að eigi fulla heimting á
að hafa að minsta kosti einn mann í
b* jarstjórninni.
Kosningarnar fara fram 10. næsta
mánaðar, svo menn verða strax að
fara að vinna. í þessu máii kemur
engin flokkspólitfk til greina, og allir
íslendingar í iv. kjördeild ættu að
skoða sig sem eina nefnd, og vinna
að þessu máli í einum anda og með
öllum þeim dugnaði, sem til er í
þeim.
V iðskiftasamnin gar.
það hefir lengi veriS álitið æski-
legt, uð gagnskiftasamningar kæm-
ist á, á milli Canada og Bandaríkj-
anna, og síðan Laurier stjórnin tók
við völdum í Ottawa hefir hún gert
iftrekaðar tilraunir við stjórnina í
j Washington til þess að koma á
j samningum, sem Canada-möunum
jgæti orðið til gn aðar, með sér-
stöku tilliti til bændanna. En
Bandarikjamenn hafa alt til þessa
ekki tekið svo vel undir gagnskifta-
tilraunir Canada-manna, að neinir
samningar hafi getað á komist. þeir
hafa litið þannig á, að Canada-
mönnum væri svo ant um, að samn-
ingar kæmist á, að óhætt væri að
gera sig kostbæra, og þvf að eins
væri að samningum gangandi, að
sjáanlega meira væri gefið eftir að
norðan en að sunnan.
þegar Laurier-stjórnin veitti
Bretum verzlunarhlunnindin vitur-
legu, sem beindi viðskiftum Canada
meira í þá áttina, og Canada-mönn-
um hefir orðið til svo áþreifanlega
mikils hagnaðar, þá minkaði bráð-
asta þörfin á gagnskiftasamningum
við Bandaríkjamenn, og skarpvitr-
ustu stjórnmálamenn þar syðra fóru
i úr því smátt og smátt að sjá, aðætti
nokkurir samningar að verða, þá
dygði ekki að halda fram gömlu
stifninni. þannig kom það fram
í ræð um McKinley upp á síðkastið,
og í síðustu ræðunni, sem hann
hélt, áður en hann var myrtur, að
viturlegir gagnskiftasamningar við
nágrannaþjóðirnar væri Bandaríkj-
unum fyrir beztu.
Sir Wilfrid Laurier lýsti yfir
því ekki alls fyrir löngu í Montreal,
að hér eftir mundi ekki verða gerð-
ar út nefndir frá Ottawa til þess að
ferðast til Washington í því skyni
að biðja um neina gagnskiftasamn-
inga, og að hann skyldi ekki furða
þó sú breytíng yrði innan ekamms,
að þess konar nefnd yrði send frá
Washington til Ottawa.
Nú hafa stjórnmálamenn og
verzlunarfólög úr stórborgum ýmsra
ríkjanna heimsótt Roosvelt forseta
og farið fram á það við hann að fá
samningum komið á við Canada,
svo jafnvel þó forsetinn léti þaö
ekki nppi, að hann væri ákveðinn í
því máli, nó áliti þægilegt fyrir sig
að mæla með gagnskiftasamningum
við eitt ríki öðrum fremur, þá má
gera því skóna, að eitthvað verði
gert áður en langt um liður.
Laurier liefir í því eins og öðru
sýnt sína miklu stjórnmála hæfi-
leika og góðu dómgreind að koma
málum Canada í það horf, að þeirra
sé ekki eingöngu þægðin þegar um
samninga við Bandaríkin er að ræða.
Bandaríkin eru svo víðlend og fjöl-
menn, að það er naumast við þvf að
húast, að Canada geti, að öllu öðru
jöfnu, gert við þau viöskiftasamn-
inga sér til mikils hagnaðar. Jafn-
vel þó Bandaríkjamenn hafi áður
gjarnan viljað gera samninga, þá
siu þeir að Canadamönnum var enn
meiri þörf á auknum markaði, og
álitu því rótt að fara hægt og láta
Canada-menn sækja á.
En nú er mikil breyting komin
á í Canada. Nú komast Canada-
menn vel af að mestu án Banda-
ríkjanna. það er betri markaður
fyrir flestar vörur manna á hrezka
markaðnum, og þaðan fá menn nú
nauðsynjar sínar fyrir lægra verð
vegna verzlunarhlunnindanna. Auk
þess framleiðir nú Canada svo mik-
ið af efnivöru, að f því tilliti þarf
ekki nema mjög fitt tii annarra
landa aö sækja; og af sumu er jafn-
vel meira en á þarf að halda, og
þess vegna er það meðfram og sór-
staklega, að Bandaríkjamenn vilja
nú komast að samningum.
Samt ætti mönnum að veraþað
ánægjuefni, að komast í viturlegt
og hagkvæmt verziunarsamband við
Bandaríkin. því fyrst og fremst er
enginn vafi á því, að bæði Canada
og Bandaríkin mundu hafa tals-
verðan hag af auknum viðakiftum,
og svo mundi slíkt leiða til ennþá
nánara og vingjarnlegra sambands
á milli landanna, sem ekkert aðskil-
ur nema ósýndeg lína, sem enginn
veit hvar er, þar sem sama tunga er
töluS og margt er svo sameiginlegt
með.
En þetta getur svo bezt orðið,
að annars só ekki þægðin eingöngu.
það geugur þannig í öllum viðskift-
um, að sv* verða kaupin bezt á eyi-
inni, að beggja sé þægðin.
Svar Heimskringlu
gegn því, sem vér sögðum um fjár-
hag fylkisins í 44. númeri blaðs
vors, er ekki þess eðlis að það geti
gert neina þá menn ánægða með at-
hæfi Roblin-stjórnarinnar, sem ein-
hverra orsaka vegna ekki sjá sér
persónulegan hag f því að hún sitji
við völdin hvað sem annars hag
fyikishúa í heild sinni líður. það
er ekki við því að búast.að nokkurt
blað geti borið hönd fyrir höfuð
stjórnarinnar svo lið só f, því ráðs-
menska hennar hefir verið svo ill í
öllum greinum, að þar er helzt engu
bót mælandi. Og þegar sagt er
bókstaflega rétt og satt frá öllu eins
og gert er í Lögbergi, bvernig i
ósköpunum ættu þá blöð Rohiins
að fegra mál hans? þau verða
annaðhvort að taka upp sömu töl-
urnar eða búa til nýjar tölur upp
frá sínu eigin brjósti. og við það
vilja flest blöð hlífast í lengstu lög,
enda kemst slíkt fljótt upp svo á
því er lítið að græða.
það er tvent í þessari Heims-
kringlu grein, sem vér bjuggumst
naumast við að þar mundi standa,
og vér erum þeim, sem greinina rit-
aði, þakklátir fyrir hreinskilnina.
Annað atriðið er það, að Greenway-
stjórnin hafi ekki aukið skuldir
fylkisins um meira en $2,500,000,
og hitt, að Roblinstjórnin hafi tekið
peningalán til þess að afborga tekju-
halla Greenway-stjórnarinnar með.
það er auðvitaö satt, að skuld-
irnar jukust um upphæð þessa, og
eins og áður hefir verið skýrt frá
var fónu varið til nauösyulegra um-
bóta í fyikinu og Kggur mikið af
því fé 1 opinberum byggingum á
ýmsum stöðum í fylkinu. Frá því
hvernig öliu þvf lánsfó var varið
hefir verið gerð nákvæm grein í
Lögbergi, og Heimskringla engar
athugasemdir haj't við það að gera.
En Roblin-stjórnin hefir á síðustu
tímum reynt að koma þeirri flugu
inn hjá mönnum að Greenway-
stjórnin só ein völd að öllum þeim
skuldum, sem nú hvíla á fylkinu.
það er fallegt af Heimskringlu, sem
jafn cinkennilega stendur á með, að
fylla ekki flokk þeirra, sem annan
eins þvætting reyna að útbreiða.
það standa margir í þeirri
meining, að sköttunum, sem Roblin-
stjórnin leggur á fylkisbúa, sé var-
ið til þess að borga tekjuhallann
margumtalaöa, og að þegar nóg sé
komið til afborgunar þeirri skuld,
þá létti sköttunum og fyrri ekki.
Nú hefir Ileimskringla lýst yfirþvl,
að stjórnin hafi tekið peningalá* til
afborgunar tekjuhallanum. það er
því ekki til neins fyrir útsendara
Roblins að innprenta íslendingum
það út um bygðirnar, að þar só
lengur um nokkurn tekjuhalla að
ræða. það vita allir, að óhætt muni
vera að trúa því um þetta atriði,
sem báðum ísienzku blöðunum ber
saman um.
það eru einstöku atriði í svari
Heimskringlu, sem oss langar til að
gera smávegis athugasemdir við, en
það þolir bið. Á eitt mætti þó
minnast, sem getur gefið rangláta
hugmynd um Greenway-stjórnina,
þó sjálfsagt hafi ekki verið til þess
ætlast!!. Heimskringla regir, að
allar tekjur fylkisins hafi gengið í
eyðslusemi hjá Greenway-stjórn-
inni. þetta er rangt eða mjög
klaufalega að orði komist. Hið
sanna, og það, sem hér er óefað átt
við, er það, að Greenway-stjórninni
nægðu tekjur fylkisins til allra út-
gjalda, og öllum er kunnugt hvað
ríflega sú stjórnlagði til skólanna í
fylkinu, til vegagerða og margra
annarra nauðsynlegra fyrirtækja.
Geri Roblm-stjórnin betur eða auk
heldur jafnvel, þá ávinnur hún sér
meiri heiður en nú er útlit fyrir,
með $180,000 tekjuhali&nn eftir
fyrsta árið þrátt fyrir alla skattana,
sem á menn eru lagðir.
Og svo á maður atiláta Roblin-
stjórnina njóta þess, hvaða stefnu
hún hefir tekið í járnbrautarmálum,
og að hún forðist að taka lán í
lengstu lög.
Viðvíkjandi fyrra atriðinu er
það að segja, að jafnvel afturhalds-
menn, og þeir ekki af lakari endan-
um, sem hjálpuðu til þess af öllurn
mætti að koma flokk sínum til valda
við sfðustu fylkiskosningar, og voru
sumir þingmannsefni, hafa nú snú-
ist gegn Roblin-stjórninni vegna
járnbrautarstefnu hennar, og segja,
að í stað þess, að þjóðin eignaðist
járnbrautirnar, eins og stóð i stefnu-
skrá flokksins og lofað var, þá hafi
Roblin-stjórnin látið járnhrautirnar
eignast þjóðina. ög þetta segir
Heimskringla að eigi að hæla Rob-
lin fyrir!
Hvað ant Roblin.stjórnin lætur
sér um að taka ekki peningalán
vorður enn ekki sóð, og því of snemt
að láta hana njóta þess; en fremur
lítur út fyrir, að sú staðhæfing sé
tekin úr lausu lofti, því stjórnin
tók hálfa miljón dollara að láni
fyrsta árið, sem hún var við völdin,
og það er oss með öllu óljóst hvern-
ig hún hefði getað gert það fyrri.
Gilmer & Go.,
551 Main St., Winnipeg.
HARDVARA.
RIFFLAR:
Winchester, Savage og Mouser
tegundir.
Eifflakúiur af öllum stærðum.
Bréfaviðskifti viðvíkjandi verði ef
þörf gerist.
Maurice’s Cale & Restauraut
517 MAIN ST.,
Helzta veitingahús í bjEnum. Kostgangarar ;
teknir. Beztu máltídir hvenœr sem vlll. Vínfðrg
og vindlir af qeztu tegund. íslenzkur veltinga. !
madur,
FRED. IIANDLE, Eigaudi.
ÞIÐ ÞURFIÐ
EKKI
PENINGA
til að geta gert
„Business11 við
C. B. JULIDS, GIMLI.
Ef pið eigið hægra með að leggja
iun handprjónaða
Sokka og Vetlinga,
Smjör,
Egff,
Kjöt,
Stórgripa Húðir,
Fisk úr Winnipegvatni.
pá dugir pað alveg eina vei. Fhið
hæsta markaðsverð fyrir ykkar vö ur
og gerið eins góð kaup á þcirri nauð-
synjavöru aem þar er á boðstólum,
eins og þeir sem verzla fyrir peninga
út I hönd. Munið eftir að búðin er
alt af vel birg af matvöru, skófatnaði,
álnavöru, drengja- og karlmanna-
fötim og yfirhöfnum, og að söluverð
heldur áfram að vera jafn rýmilegt
framvegís eins og almenningur hefir
átt að venjast að undanförnu.
Dægstu sölu prfsar og hröð af-
greiðsla hjá
C. B. Jiiliiis,
Gimli, Man,
Skór, sem lítavel
út, eru haglegir,
endingargóðir og
eru prýði á fótum
hverrar stúlku,
sem ganga þarf.
Franskt kálfskinn
er bezta leðrið f
skó til vetrarins;
því er síður hætt
við að gefa vatn
en gulsútað leður.
Viö höfum tvær
sérstakar tegund-
ir af þessum kálf-
skinns skóm fyrir
kvennmenn . . .
No. i—Allirfóðr-
aðir með flóka og
sléttum tákappa
á......$2.50.
No.—Með skraut-
legu boldangs-
fóðri með tákappa
á......$2.25.
LEGGBJARGIR
vildum við benda
á, og sem eru al-
veg nauðsynlegar
fyrir kvennfólk,
og sem ætti að
útvegast áður en
köldu vetrarveðr-
in heimsækja oss.
Verð 90c.-$i.oo
fyrir ungfrúr og
eldrikonur. Kom-
ið allir sem fyrst.
Fumerton
& Co.
GLENBORO, Maij