Lögberg - 09.01.1902, Blaðsíða 5

LOGBERG, FIMTUDAGINN 9. JANUAR 1902
5
Islands fréttir.
Ilgykjavík, 15 Nóv. 1901.
Dáinn er bér í bænum 9. f>.Ti).Björn
Pétursson Hjaltested jírnsmiður, son-
arsonur Einars Ásroundsso' ar Hjalte-
sleds og GuBrúnar Ranólfsdóttur, er
síöar giftist Birni Ólsen umboðsm.
& Þingeyrum. B. Hjaltested var
dugnaðarmaður n ikill og st rfsroað-
ur, en algerlega farinn að heilsu slð-
ustu ftrin. Bórn bars eru: Sigríður
kona Pálma Pálssonar skóhkennara,
Georg Pétur cand. phil. 1 Rvík og
Bjarni stúd. ytra.
Skagafirði, 27. Okt. — „Slðari
hlutinn af pes3u hausti hefirveriðj
heldur höstugur. Si&turfé hefir reynst;
vel, verzlun 1 betra lagi. Á þessu i
hausti mun verða sei.t út á priðja pús-1
und tunnur af kjöti og sjö púsund
skipp. af saltfiski. Síldar- og fiskafli
er nú allgóður hér & firðinum. Hey-
skapur var góður í sumar; bœndum
mun yfir höfuð llðá fremur vel. Bú-
peningi og hrossum hefir stórkostlega
fjölgað nú seinustu árin eg sauðfé
roun ekki fækka til muna, pótt mikið
h*ifi verið selt af pvl f haust.“—
Rvík, 22. Nóv. 1991.
Diin er hér í bænum aðfaranótt-
ina 15. p. m. frú Eiisabet Egilsson,
kona Þorsteins Egilssons kaupm. frá
Hafnarfirði—s_m nú er fluttur hingað
til bæjarins,—en dóttir Þórarins heit.
prófasts Böðvarssonar i Görðum, sögð
góð koaa og vel að sér.
Nydáinn er í Stafholti Kolbeinn
Þorleifsson (dannebrogsm. frá Háeyri
Kolbeinssonar), gekk um hrið i lat-
Inuskóla, bjó s'ðar sem bóndi í Hró-
arsholti, fór til Ameriku, en kom
aptur paðan i sumar heilsulaus, og
dvaldi hjá tengdafólki sínu. Hann
fékk mikla fjármuni að erfð eftir föð-
ur sinr, en efni hans voru fyrir löngu
gengin alveg til purðar. Hann var
sagður drengur góður, en skorti al-
gerlega pau hyggindi sem'i hag koma.
Dalasýalu 14. Nóv.—„Héðan að
vestan er ágæta haustið að fiótta.
Verð á sauðfé hefir verið dágott hér í
haust eða í öllu falli mjög sanngjarnt.
Kind, sem vegur 100 pd, á 13 kr. og
annað svona eftir pví.— Unglinga-
skólinn í Búðardal er byrjaður og
gengur mjög vel, sem af er, enda er
kennarirn góður. Á skólanum eru 9
nefhendur; að peir urðu ekki í petta
sinn fleiri, kemur af pví, að enginn
vissi um, að skóli pessi gæti stofnast
nú I haust, fyrri heldur en alpÍDgis-
maðurinn kom vestur og gat flutt
mönnum pann fagnaðarboðskap, að
alpingið hefði í fjárlögunum veitt
1000 kr. á ári til skólans, en pá var
auðvitað ucdiibúningstíminn nokkuð
stuttur, og pó befir gengið vel að
koma fyrirtæki pessu i verk.“—Þjóð-
ólfur.
Rvik, 18. nóv. 1901.
Siglufirði 27. okt. „Sumarið var
mjög gott og heyafli góður, fiskafli
sfðan seint I Júii ágætur alt fram að
pessum tíma; siid var einrig, og pað
hér inn á Firðim m um langan tíma í
h&ust, en hvarf nú alt í einu. — Vont
kvef he'fir gengið hér í haust og jafn-
framt kverkabólga.“
Rvík, 30. Nóv. 1901.
Hún&vatnssýslu (vestanv.) i Okt.
—„Tíðin ágæt nú um tfroa; I haust
voru úrfelli stórfeld öðru hvoru. Hey-
fengur roanna eftir sumarið með meata
móti yfirleitt, og svo fyrningar næst-
liðið vor meiri og minni hjá flestuim
svo beyin eiu hjá öllum eða tiestum
meiri og betri en veiið hefir I mörg
ár. Það er pví'vonandi, að ekki
putfi að kvíða heyleysi I vetur. Fisk-
afli hefir verið allgóður á Vatnsnes-
inu og við Miðfjörð, pegar miðað er
við ailan tfmann frá pví fyrsta fór að
fiskast í vor. I>ví um tfma fyrir túna
sláttÍDn og i byrjun hans var bezti
afli. Aftur i haust rýrari.— Verzlun-
in er með betra móti yfir böfuð. í
haust var verðið petta: kjöt 45 pd
kroppar og par yfir 21 au., 40—44 pd.
20 au., 32—40 pd. 18 au. og léttari
16 au. Gærur 25 au. pd., mör 25 au.,
haustull 40 au. — Vegna hinna miklu
kaupstnðarskulda verða bændur all-
tiestir að farga mjög miklu og hrökk
ur pó ekki til. E>að væri óskandi og
vonandi, að mönnum sroálærðist að
takmarka dálítið kaupin á ýmsum ó-
parfa sem tekinn er. E>að er óhætt
að segja, að margir bændur verða að
farga svo fjárstofni sínum, að hann
! minkar ár frá ári. Og hvar mun svo
jlenda með sliku ráðlagi? Nú má
! heita góðæri. Nú er ekki landinu
eða veðráttunni um að kenna, ekki
í hafís eða eldgosum, ekki óhagstæðri
verzlun eða samgönguleysi. t>að er
ofmikil verzlun, hóflaus munaðarvöru
kaup, og par af leiðandi voðalegsr
! kaupstaðarskuldir, sem allflesta ætla
1 að sliga og eyðileggja. I>etta virðist
I mér stærra atriði en svo, að peira
j ætti ekki að sjást yfir pað, sem eru að
útmála ókosti landsins og pykir ekki
lengur lifandi á íslandi.“—
>að roiklar framfarir frá pvl sem áður
var, er menn gátu oft ekki rðið fyrir
beituleysi, pósjóveður væri og fiskur
fyrir, pvi bæði var pá, að menn ekki
höfðu hugmynd um, að sfldin gengi
hór að landi, og kunnu he’dur ekki að
veiða hana; enda er óvíst hvort enn
>á væri farið að veiða hana hér, ef út-
lendur maður, sem búsettur er á Eyr-
arbakka, N. Bsch, bakari við Lsfoliis
verzlun, hefði ekki s/at og sannað
pað, að hér væri síld að og að hana
mætti veiða, með tiltölulega litlum
kostnaði, pví h;na fyrstu sfid, sem á
Eyrarbakka veiddist, íékk haun par á
höfninni, fyrir nokkurum áruro, í net-
stubb, sem hanu lsgði parsértil garo-
ans. Ea petta atvik varð pó til pess,
að menn fóru að veita siidinni eftir-
tekt hér, og leggja stund á að veiða
hana, og h fir pað orðið til pess, i sam-
bandi við ishösin, að margir fiskar
hafa komið á land I veiðistöðunum
eystra, sem eflaust ella væri ófengnir.
—Fjallk,
Rvik, 9. Des. 1901.
Skipstrand. 4. p. m. strandaði
á Akranesi(Krossavík) pilskipið „Ein-
ingin“ (eig. og skipstjóri Ólafur
Waage)og brotnaði í spón.
Stokkseyri 29. Nóv.—Hér er nú
alauð jörð, piða og hafátt; eæstliðinn
hálfan mánuð var hæg k»’a, og var
pá nokkrum sinnum róið; aflaðist fiá
20 til 70 í hlut á dag hæst, flesta dag
ana um 20.—Almenningur brúkar nú
sild til beitu, enda eru nú komin upp
fshús bæði hér og & Eyrarbakka, og
er allmikið af sfld í báðum, pví hún
veiddist vel um tfma I sumar, bæði á
Eyrarbakka og í Dorlákshöfn. Eru
Skor og
Stigvjel.
Viljið þér kaupa skófatnað með
lágu verði (>á skuliðþér fara í búð
ins, sem hefur orð á sér fyrir að
selja ódýrt. Vér höfum meiri byrgð-
ir en nokkru aðrir í Canada.
Ef þér óskið þess, er Thomas,
Gillis, reiðubúinn til að sinna
yður’ spyrjið eftir honum, hann hef-
ur vranið hjá oss í tíu ár, og félag
vort mun ábyrgjast og styðja það,
sem hann gerir eða mælir fram með.
Vér seljum bæði í stór- og smá-
kaupum.
The Kilgoup Rimer Go„
Cor. Main & James St.
WINNIPEG.
Mauriee’sCafe & Restauraut
517 MAIN ST.,
Helzta veitingfthút í bxtnum. Kostgangarar
eknir. Bezta máltíðir hvenœr sen> vill. Vínfðrg
og vindlar af qeztu tegand. íslenzkur veitinga.
mað«r«
FRKD. HANDLE, Eigandi.
OLE SIMONSON,
mælirmeð sínu nýja
Scandinavian Hotel
718 Maik Stbsbt.
Fssði $1.00 á dag.
„EIMREIDIN“,
fjölbreyttasta og skemtilegasta
ttmaritiðáislenzku. Ritgjörðir, mynd-
ir, sögur, kvæði. Verð 40 cts. hvert
hefti. Fæst hjá H. S. Bardal, S.
Bergmann, o. fl.
r®
Eg leyfi mér aö gera kunnugt fólkinu yfir höfuð
og sérstaklega hinum íslenzku vinum mín-
um, að eg hefi keypt harðvöru-verzlun Mr. W. S.
Young í West Selkirk. Eg vonast eftir að, með stöö-
ugu athygli viðjverzlanina og ráðvöndum viðskiftum
þá geti egVerðskuldað að fá nokkurn hluta af verzlun
yðar. Eg
hefi verið
©J
hin síðustu
verzlun þeirra í Winnipeg, og held eg að það sé sönn-
un fyrir því að fólki sé óhætt að treysta mér. Heim-
sækið mig og sjáið hvað eg hefi af harðvöru, ofnum,
enamelled vörum, tinvöru, máli, olíu o. fl.
Steinolía með verði, sem hlýtur að vekja athygli
yðar.
J. Thompson Black,
Eftlrmadur W. S. Young’s.
Fryer Block, - - West Selkirk.
l§>
ÞETTA ER FYRIR YÐUR
Smjer!
Smjer!
Smjer!
700 pd, verða seld
16c. pundid
THROUGH
TICKET
til staöa
SUDUR,
AUSTUR,
VESTUR
Rótt nýkomið!
Vagnhlass aflbeztu vetrar-eplum, ýmsar tegundir
verða seldar á $6.00. Kaupið nú og sparið peninga
þau verða $1.00 meira, einhver nýtur kjörkaupanna,
ÞÉR?—Við höfum fengið jólavarning vorn; komið og
skoðið hann
BISQUITS—Okkar 20C buisquits verða seld á 15C
allar 150 á ioc.—MAPLE SfRÓP, 55C kanna á 35C.
ÁTTU í STRÍÐI MEÐ OLÍUNA?
REYNDU OKKAR!
Hreinn eppla-cider nýíenginn, á laugardaginn eln-
ungis 50C gallonið.
Fér œttuð.að koma og fá Ya pd. pakka af te sem
sýnishorn.
HVAR EIGIÐ ÞÉR HEIMA? Við skulum senda
yður verð okkar á því sem þarf til jólanna.
Þér fáið alt sem þér þurfið. MATVÖRU, KJÖT,
MJÖL, FÓÐUR og ELDIVIÐ.
Rejmið fíkjurnar okkar nýju á 5C pd.
Nýfengnar miklar vörubyrgðir að austan.
TELFÓNIÐ hvað þér þurfið og þá lít eg eftir þv
sjálfur. Allar vörur eins og þeim er lýst.
THOS, BELL,
A. GIBSON’S búðin gamla. Telefón 1323
452-456 Aiexander ave.
Ódýr Tickets til ralifornia
Ferðamanna (Tourist) vagnar
til California áhverjum
-miðvikudegi.
Hafskipa-farbréf tilendimarka
heimsins fást hjá oss.
Lestir koma og fara frá Canadian
Northern vagnstöðvunum eing og hér
segir:
Fer frá Winnipeg daglega 1.45 p. m. 2
Eftir nánari upplýsingum getið bér
eitað til næsta Canadian Northern
agents eða skrifað
CHAS. S. FEE,
G. P. & T. A,, St.jPan].
H. 8WINFORD
Gen, Ágent, Winnipeg,
8$
fremur óþýðum málróm.
„Ekkert". sleit hún úr sér.
„því ertu þá hér?“
„Af því eg á að vera hér—alls staðar í húsinu,
þar sem mér sýnist.“
„þú stóðst á hleri við hurðina?“
„Nei, eg—eg gerði það ekki.“
í því hún svaraði sleit hún sig af Páli og hljóp
í bnrtu. Páll fór inn aftur þangað, sem hann hafði
skilið við Marju, og kom hún þá á móti honum.
„Páll,“ sagði hún, „eg hélt þú hefðir sagt mér
að Larún hcfði orðið eftir um borð og ætlað að
vera þar þangað til þú kæmir til baka aftur.“
..Jáj eg sagði þér það,“ svaraði hann undrnnar-
fulluf.
„En hann er hér nú.“
„Hver er hór?“
„Kafteinninn."
„það er ómögulegt!"
„Eg er vÍ8s um eg sá hann úti í garðinum fyr-
ir svo sem augnabliki síðan, og hann horfði mjög
vandlega upp í gluggann hjá mór.“
Páll snaraði sér út að glugganum og horfði út,
en hann gat ekkert séð. Uti fyrir glugganum var
lítill umgirtur garður og í honum ofurlítill hnapp-
ur af appelsínutrjám, þar sem Marja sagðist hafa
sóð Larún. En nú var (>rðið svo dimt af nótt, að
pkkert var hægt að aðgreina í jafnmikilli fjarlægð,
88
,frænda‘—eg man nú ekki, hvað hann var annars
nefndur."
„Var það Dunkle?:‘ spurði Marl.
„Nei, ekki var það það,“ sagði Hagar og hristi
höfuðið hugsandi.
„það hefir ekki verið Dumphrey?“
„Nei, nei. Ó, nú man eg það. það var ekki
Dumphrey, heldur var það Humphrey. Eg er hár-
viss uni eg man það rétt. “
Eldur brann úr augum ræningjaforingjans.
Hann gekk um gólf í herberginu eins og reitt
tígrisdýr. Loksins var eins og af honum briði, og
hann stanzaði.
„Heyrðir þú nokkuð meira um þennan Buffó
Burnington?“
„Nei, herra minn; eg hcyrði ekkert meira um
hann.“
„Segðu mér nú, hvað meiraþau töluðu saman.“
„Hamingjan góða! hvað hann elskar hana
heitt, og þau hvort annað; og þau voru að tala um
að 8trjúka.“
„Töluðu þau um, hvernig þau ætluðu að koma
því við?“
„Koma liverju við?“
„Að strjúka.“
„Nei, ekki svo eg heyrði. En þau voru bæði
óttalega hrædd um, að þú ætlaðir að gera Marju að
konunni þinni.“
81
Um. Nú vissu þau hvort um sig hvað í hins hjarta
bjó, og líkar hugsanir hreyfðu sér í hjörtum þeirra
beggja. Loks tók ungi maðurinn aftur til máls:
„Marja,“ sagði hann, „það er undarlegur mað-
ur um borð hjá okkur. Hann veit hvar við áttum
heima & Englandi.“
„Lnga stúlkan hrökk við og horfði & Pál með
ákafa, sem líktist hálfgerðu æði, en svo náði hún
sér aftur og stiltist.
„Hann sagði mér frá ýmsu, sem eg mundi þi
eftir,“ hélt Páll áfram. „Manst þú eftir manns-
nafninu Humphrey ?“
Marja hafði nafnið upp eftir honum nokkur-
utn sinnum, og loksins skein það út úr andliti henn-
ar, að eitthvað hafði runnið upp fyrir henni.
„það fer ekki hjá því, Púli," sagði hún, „aö
mér finst eg kannast við nafnið, en mér er ómögu-
legt að átta mig á því.“
„það er ekki við því að búast, því þú varst
ekki meira en þriggja ára þegar Marl Larún fór
með okkur. En maður þessi, sem eg sagfi þér frá,
segist hafa séð okkur bæði fyr meir—þegar við
vorum bæði lítil—hjá sir Stefáni Humphrey; ogeg
man eftir, að cg hafði kallað einhvern .Stefdn
frœnda'—eg man það svo vel. ó, Marja, við verð-
um að sleppa héðan! Eg veit, að Marl Larún á
ekkert tilkall lil okkar, og eg get ekki útrýmt því