Lögberg - 09.01.1902, Side 6

6
LOGBtJRG, FIMTUOAUINN 9. JANÚAR 1902
AstandiíT á Cuba.
Roosevelt BanJsrlkjaforseti fer
frn m á f>að I boðskap afnum til con-
presains I WashingtoD, að tollur &
vörum frá Cuba verði lækkaður, og
telur slíkt bæði skynsamlegt, tiihlyði-
legt og rauðsynlegt.
Siðan boðskapur pessi var lagð-
ur fram fyrir congressinn hefir her
va'.daatjórnin á Cuba gefið upplýiing
ar nm pað, að verði ekki eitthvað gert
og pað mjög bráðtega plönturuuum
til bjálpar, pá hljóti fjöldi peirra að
verða gjaldprota, pvl peim verði 6-
mögulegt að afborga sknldir pær, er
peir hafa hleypt sér f á árinu og upp-
skera peirra er bygð á. Peir geta
ekki haldið vinnumönnum s!num,sem
svo aunaðhvort verða að draga fram
l’.fið á betli eða ránum. Ástandið er
nú strax orðið voðalegt og yfirvofardi
bætta á uppreist.
t>að er sagt, að forseti Bandaríkj-
anna hafi 1 huga að senda áskorun til
congressins um bráðabyrgðalöggjöf,
sem leyfi innflutning til Bandaríkj-
anna á sykri frá Cuba toll-laust eða
fyrir mjög mikið lækkaðan to!l um
sex mánaða tíma, til pess að hjálpa
eyjarbúum fram úr yfirvofandi vand
ræðum. t>ess væri óskaDdi, að for-
setinn gerði petta og fylgdi pví með
sfnum alkunna dugnaði. l>á væri
hugsanlegt, að pað kæmiet í fram-
k væmd tfmanlega í Janúarmánuði, og
hjálpin feDgist í tíma.
Auðvitað má við pvf búast, að
sagt verð', að aðferð pessi sé ekki
viturleg; að með pesau gefi Banda-
rfkin Cuba bókstaflega visaa fjárupp-
bæð, og pá eé réttara, að congressinn
ákveði fjárupphæðina, heldur en hún
komi óbeinlfnis frá pjóðinni með
skattálögum. t>vf verður einnig hald-
ið fraro, að aé tollur á sykri frá Cuba
færður niður um helming í sex máD-
uði, pá verði tollur á sykri frá öðrum
pjóðum að verða færður niður að
sama skspi, samkvæmt viðskiftasamn-
ingum við pjóðirnar. Andstæðingar
hugmyndarinnar hslda pví enn fremur
fram, að peir, sem mestan hagnaðinn
hafi af pessu, séu sykurhreinsunarfé-
lögin og félags-samsteypurnar.
l>að væri auðvitað réttast, ef toll-
lækkun kæmist á við Cuba um sex
mánaða tfma, að láta alpýðu 1 Bacda-
rfkjunum skfna gott af pví ekki síður
en Cubamönuuro, og slíkt gæti orðið
ef tollurinn á öllu sykri, hreinsuðu og
óhreinsuðu, yrði lækkaður á sama
tfmabili, hvaðan sem pað kemnr.
t>annig yrði einnig komið f veg íyrir
pað, að sykurhreinsunarfélögin ein
auðguðustá pessu; og með pví fyrir
komulagi fengist trygging fyrir pvf,
að engar pjóðir hefðu undan pvf að
kvarta, að viðskiftasamningar við pær
séu brotnir.
Bandarfkjamenn, sem sykur lækta
innanlands, verða pessu mótfallnir og
halda pvf fram, að með toll-lækkun á
-ykri frá Cuba verði peir sviftir peirri
vernd, sem peira beri. t>eim pykir
ilt að petta komist á pó ekki sé nema
til sex mánaða. t>a'r færa fram sömu
rnótbárurnar eins og eigerdur furu-
ikóganna gerðu eftir eldinn mikla í
Ch cago fyrir prjfittu árum sfðan. t>eir
sem eignir sfnar misstu f cldínumjóru
fram á pað við congressinn að taka
tollinn af trjávið peim, sem ú'h-drat
ist til pess að koma upp bygginyum f
brunabelti bæjaiins. í sj&lfu sér var
petta srofiræöi eitt; en hefði sú regla
komist á að veiia öllum B-ti daríkja-
mönnum, sem fvrir húsbruna verða,
sömn hlunnindi, pá hefðj verið nokk-
uð öðru máli að gegna; og I rauninni
er pað ekki nema sanngjarnt, að hiö
ssma sé f pví efni látið ganga yfir
alla. t>agar beiðni pessi frá Chicago-
mönnum kom fyrir congressinn, böið-
ust eigendur skóganna á móti henni
af öllum mætti og fengu pvf áorkað>
að peir, sem beiðninni voru hlyntir,
urðu f minnihluta.
Eu peir, sem pykjast verða fyrir
halla eða órétti við pað að verndar-
tollur sé tekínn af sykri um sex mán-
aða tfras, ættu að gæta pesg, að hér
getur verið um pýðingarmikið atriði
að ræða. Undir pvf, hvernig nú ræt-
ist fram úr fyrir Cubamönnum, getur
verið komið, hvort Bmdaríkin taka
Cuba inn í sambandið eða ekki. Með
pvíaðstanda á móti öllu, sera gæti
orðið Cubatil hjálpar nú á yfirstand-
andi tfraa og horfa upp á hana verða
gjaldprot.a og steypast pannig í öi-
byrgð og stjórnleysi rétt eftir að hún
hefir verið leyst úr prældómi tneð
blóði og fé Btndatíkjamanna, pá er
ekki ólíklegt, að fijótlega leiði til
pess, að hún verði tekin inn f sam-
bfndið með sömu verziunarhlumiind-
um eins og Porto R co. I>á verður
enginn tollur á sykri frá Cuba og
yrði slíkt sannarlega tilfinnanlegra
fyrir sykurgerðarmennina heldur eo
pó tollurinn sé minkaður um helming
eða jafnv*l algerlega tekinn af um
sex mánaða tfma. t>að verður ekki
anuað sóð, en við pessu megi búast,
og pað er vissara fyrir pá, sem nú eru
hjálpinni mest mótfallnir, að láta ekki
stundarhag sinn leiða til pess, sem
peim hlyti að vcröa htð mesta tjón,
t>að liggur f augum uppi, að
gagnskiftasamningar við Cuba gætu
ekki f pessu efni komið að fullum not
um; pó ekkert annað væri pvf til
fyrirstöðu, pá er tfminn of naumur,
pví eigi nokkur hjilp að freha Cuba,
pá verður sú hjálp að koma strax.
Svo bæiist pað par við, að sem stend-
ur er ekkert pað vald á Cuba, aem
gert gæti samninga við Bandarfkin,
og verður ekki fyr en að afstöðnum
kosningunum í Febrúarmánuði Æðsti
dórastóll Bandarfkjanna hefir úrskurð-
að pað, að Cuba sé útlent ríki, og
samt er stjórn eyjarinnar et np't 1
höoduin Bandarfkjsmanna. Her-
vald3stjóri Bindaríkjanna á Cuba
getur undir engum kringumstæðum
gert löglega samninga við stjórn
Bindarfkjanna; slíkt væri blátt
tfcairi hið sama og »ð gera samninga
við sjálfan sig. Eina í rræðið er pvf
pað, að hjá’pio komi frá congressin
um.—The Nation, New York.
I. M. Clegtiorn, M D.
LÆKNIR. og YfÍrHKTUMADUR, Kt
Hefur keypt lyfjabúðina í Baldur og hefui
|>vf sjálfur umsjon í öHum meðölum, sem hanr
setur frá sjer.
EEIZABRTH BT.
BALDUR, - - MAN
?. 8. Islenzkur túlkur V' t hendina hve
i*r sem þðrf ger ip ,
Dli'íBIö'
XHE'
Trust & Loan Gompany
OF CANADA.
LOOGILT MED KONUNOLEGU BRJF.FI 1845.
IIOFUDSTOLI.: *7,300,000.
Félag þetta hefur rekið starf sitt í Canada
sextán ár.
hálfa öld, og í Manitoba f
Peningar lánaðir, gegn veði í bújörðum og bæjarléðum, með lægstu
vöxtum sem nú gerast og með hinum þægilegustu kjörum. Margir af
bændunum í ís’enzku n<lpnðunutn eru viðskiitamenn félagsins og þeirra
viðskifti h'ifa æflnlega reynzt vel.
Umsóknir um lán mega vera stílaðar til Tiie Trust & Loan Company
of Canada, og sendar til starfstofu þess, 216 Portaoe Ave„ Winnipko,
eða til virðinga- manna þess út um landið :
FKED. AXFORD,
GLENBORO.
FRANK SCHULTZ,
BALDUR.

J. B. GOWANLOCK,
CYPRESS RIVER.
J. FITZ KOY IIALL,
BELMONT.
íiiiií 'n :i ííIlÍIÍ
Peningar lánaðir gegn veöi í ræktuðum bújörðum, meö þægilegum
skllmálum,
Ráðsmaður: Virðingarmaður :
Geo, J Maulson, S. Chrístopljerson,
195 Lombard St., Grund P. O.
WINNIPEO. MANITOBA.
£*«#*•«««•##•«#••»*«•#••••• « #
# m Allir. sem hafa reynt m m
♦ GLADSTONE FLOUR. m m m
m m segja að það sé hið bezta á markaðnum. m
m Reynið það. #
m m Farið'eigi á mis við þau gæði. # #
m m Ávnlt til sölu í biíð A. Fridrikssonar. #
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
Johll 0. H.OT0,
F.FTIRMADUR STRANAHAN Jt HAMRE.
PARK RIVER, - N. DAK
SFLJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o.s.frv.
tW~ Menn geta nú eins og áðnr skrifað
okkur á íslenzku, þegar þeir vilja fá meðöl
MiiníS ontir að gefa númerið á glasinu.
Vidskistamenn hans ð Ha lsson, Akra og Hensei era
bednirad borga skul dir sínar 1 Mr. S. Thorwalds-
sonar a Akra.
Dr. G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆ.KNIR.
Tennur fylltar og dregnar út án sárs.
auka.
Fyrir að draga út tönn 0.50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Maijt St.
Dr. T. H. Lauheed
GLENBORO, MAN.
Hefur ætið á reiðum höndum allskonar
meðöl.EINKALEYri IS-MEÐÖL, SKRIF-
FÆRI, SKOLABÆKUR, skRAUT-
MUNI og VEGGJ AP APPIR, Veið
lágt.
Dr. Dalgleish,
TANNLÆKNIR
kunngerir hér með, að hann hefur sett
niður verð á tilbúium tönuum (set of
teeth), en þó með því sKilyrði að borgað sé
út í-hönd. Hann er sá eini hér í bænum,
sem dregur út tennur kvalalaust, fyllir
tennur uppá nýjasta og vandaðasta máta,
og ábyrgist alt sitt verk.
416 IVlclntyre Block. Main Street,
Hr. M. Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park River, — . Dal^ota
Er að hifta á hverjum miðvikud.
í Grafton, N. D., frá kl.5—6 e. m.
Milton9sr
l/liKMK.
W. W. McQueen, M D..C.M ,
Physician & durgeon,
Afgreiðslustofa yflr State Bank.
TAMÆKMR
J. F. McQueen,
Dentist,
Afgreiðslustofa yflr Stvte Bank.
DÝRALÆK 1K.
0. F. Elliott, D.V.S.,
Dýralæknir rikisins.
Læknar allskonar sjdkdóma á skepnum
Sanngjarnt verð.
LYFS.VLI,
H. E. Close,
(Prófgenginn lyfsali).
Allskonar lyf og Patant meðöl, Ritföng
&c.—Læknisforskriftum nákvæmur gaum
ur gefinn.
82
úr huga mínum, að hann hafi drýgt stórsynd me8
því að taka okkur frá heimili okkar.
„Hann er þá ekki faðir þinn?‘‘ sagði unga stúlk-
an með miklum ákafa.
„Nei,“ svaraði Páll snögglega og með áherzlu.
„Eg veit það, að hann er ekki faðir minn. Ekki
einasta finn eg það á mér inst í sfilu minni, að hann
er ekki faðir minn, heldur sannar Marl Larún það
með hfitterni sínu. Og svo fullvissar maðurinn—
sem kallar sig Buflfö Burnington—mig um, að haun
sé það ekki. Guði sé lof fyrir það, að það illmenni
a engan blóðdropa í mér!“
fíftir dfilitla þögn hélt Póll áfram samtalinu:
„Marl Larún hefir komið hér í gærkveldi og
þú náttúrlega séð hann?“
„Já,“ svaraði Marja, og fór hrollur um hana.
„Hann var lengi hjá m 'r."
„Og hvað sagði hann?“
„Eg gæti ekki sagt þér það. Hann talaði
mjög undarlega með köflum, og—þú mátt hlæja að
mér e£ þú vilt og filíta mig heimska—en sannleik-
urinn er sá, að hann talaði líkara því, að hann væri
elskhugi minn en fóstri."
Páll kiptist við og fölnaði upp.
„Hvað gengur að?:‘ spurði Marja.
„Ó, vi verðuin að sleppa héðan eins fljótt og
við getum,“ sagði hann mjög áhyggjufullur.
„En hvers vegna?—Hvað hefir nú komið fyrir?"
87
honum í land, og mennirnir farnir til baka, lagði
hann á stað beina loið til kastalans.
Kafteinninn sat inn i afherbergi í húsinu og
ein manneskja hjá honum— kvenpersónan sem
staðið hafði á hleri við herbergisdyrnar, som unga
fólkið sat inni f óg Páll kom að óvörum.
„Hvað hefir þú nú heyrt?“ spurði Marl með
mikilli áfergi.
„Ó, eg hef margt heyrt,“ svaraði gamla svert-
ingjakouan, og ranghvolfdi í sér augunum.
„Heyrðir þú þau tala nokkuð um mig?“
„J'1, herra minn—mikið um þig. Herra Pfill
sagði,að þú værir ekki faðir sinn, og ungfrú Marja
sagði sér þætti óttalega vænt um að heyraþað. Svo
sögðu þau — eða öllu heldur herra Páll sagði frá
manni um horð, sem hefði sagt sér, að þú værir
ekki faðir sinn; hvernig lízt þér fi?“
„Fjandinn sj lfur!“ tautaði ræningjaforinginn,
„það hetír BufFó Burnington—“
„það er maðurinn, það er maðurinn, herra
mÍDn,“ greip ambáttin fram í. „það er nafnið, því
eg heyrði herra Pál nefna það.“
„Kn segðu in 'r, Hagar, hvað meira Páll sagði
um mann þennan?“
„Hann sagði allrahanda. Maðurinn hafði sagt
herra Páli, hvar hann var fæddur og hjá hverjum
hann var þegar hann var lítill. Svo hafði hann
sagt herra Páli frá manni, sem hann kallaði
. 80
svo Páll sá ekki til neins að reyna það. En ekki
var honum rótt. Hann þóttist í fyrsta lagi viss
um, að gamla svertingjakonan hefði verið gerð út
til þess að standa á hleri, og væri Larún sjálfur
kominn f land, þá hlaut slíkt að boða eitthvað ilt.
Marja skipaði þjónustustúlku sinni að koma
með kveldmatinn til herbergja sinna, og bera þar 4
borð fyrir tvo; bráðlega voru svo kveikt kertaljós
og sezt að kvoldverði. Pfill mælti varla orð frá
munni meðan á máltíðinni stóð, því hann var mjög
órólegur, en vildi ekki láta nema sem allra minst
á því bera Marju vegna; og Marja var einnig langt
frá því að vera í rólegu skopi.
#-
VIII. KAPITULI.
KrÖKUR Á MÓTI RRAGDI.
Á meðan þau Páll og Marja voru að borða kveld-
matinn, gekk nokkuð á í öðrum stað hússins, sem
ekki var þeim með öllu óviðkomandi. Marl Lar-
ún hafði komið í land jafnvel þó hann ekki kæmi
alla leið á bát. Hann hafði gefið Ben gamla sterkt
svefnlyf, og strax eftir að sjúklingurinn var sofn-
aður, hafði hann farið ( land „til þess að skoða
landið," sagði hann. Og þegar búið var að skjóta