Lögberg - 16.04.1903, Blaðsíða 1

Lögberg - 16.04.1903, Blaðsíða 1
%%> %%'%%'%%> %%%%%%%% Bicycle stig - Áðurþurfti að stiga Bioyclesþeir hreyfð- U3t ekki öðruvísi. Við tökum enu stór stig í Bicycle verzlun ekki til að hreyfa þá, heldur til að selja þá. Við bjóðum þá # fyrir S20.00 í peningum. Sjáið þá. £ Anderson & Thomas, £ 638 Main Str. Hardware. Telept)one 339. %%%%%%%%.%%%%%%%%%%%%%'*' n ’*5 t %%%%%%'%/%/%%% ■*.%%%%%%< Ekki of snemt. Að hugsa til sumarsins og hitans og ís- mannsins. Ómögulegt að komast af án ísskáps. Gamli skápurinn máske búinn að lifa sitt bezta og þér getið fengið nýj- ann, vandaðann og odýrann. é Anderson & Thornao, 538 Maln Str, Hardware. Telephone 339. Mefki: syartnr Yale-lús. # 4%.%%%%%%%%%%%% %%%%/Í 16. AR. Winnipegf, Man., flmtudaginn 16. April, 1903. Nr 15. Fréttir. Canada. George M. Boswouh var.-formaP- urC:n. Pre. fólegsins hefir suglýst, að þar sem félegið nú eigi sjálft skipv fiota, til fiutniníra yfir Atlanzhafið, verði ein8 mikið og raögnlega sé hæpt af hveiti frá C*nada Norðvest- urlandinu flutt jregnura Ciaad’t, eftir Canada járnbrautum, ogá skip í Mon- treal ojr Q lebee, 1 staðinn fyrir að skipa því út frá Bostrn og New \ ork eins og áður hefir verið gert. Félksfiutningslest North. Pac. fél. áleiðis til St. P*ul, er lagði á stið frá Winnipeg á p^skadaginn siðdegis rann út af sporiuu nokkurar milur héðan frá bænuro. Enginn maður meiddist neitt til muna, enbæði Gpfu- ketillinn og sumt af vögnunum stór- skemdist. Can. North. fél. hefir látið smlða öitt þúsund vagna, I viðbót við p>á sem fél. áður átti, og eru f>eir nú á leiðinni hingað til Winnipeg. lbrumuv-eSur gekk yfir bæinn Grand View á sunnudaginn var, og er J>að I fyrsta skifti setn menn muna til að þrumur h»fi geDgið evo snemma árs meðin snjór enn er á jörð sumstaðar. Eldingarcar drftpu f>rjá hesta fyrir bónda nokkurum, sem byr sksmt frá GraDd View, á Oðru bóndabýli þar I grendiuni. Undanfarið hefir verið talsverð rigniug og snjókoma norðan til I Mani- toba. Brautarsporið milli Dauphin og Swan River er vlða á kafi I vatni og J>ykir ekki óhult að renna vögnum eftir pvi að nmturlagi. Ctn. P»e. félagið ætlar I ár að láta rifa allar t-ébrýrs etn eru á braut- inni á leiðinni vestur á Kyrrahafs st’öndina, og byggja stftlbrýr i stað f>eirr».. B fr þ’ssar eru tvö hundruð fjörutlu og tvær að tölu og eru frá tnttugu til hundrvð f“t á lengd. Ny frlmerki fjril Car.ada, með öiynd komngsins, Edwards VII., er ráðgert að byja að nota I Dæstkom- *ndi Jú'ímftnuði. Verður slðan aukið við útgifu þe'rrasmátt ogsmfitt, eftir þvl sem minl-ar um f>au frlmerki með mynd Victortu drotniogar, sem enn eru til ó *eld. Utlönd. Frá St Pétursborg hefir frézt að miklir gulloftmar 8éu nýfundnirl héraðinu Yeuiseisk 1 austurhluta Sl- berlu. Frá Jóhannosburg I Transvaal fréttist, að þrjátlu púsuhd Finnlendingar hafi 8ótt um leyfi til að flytja búferlum til Snður-Afríku. Samsæri til pess að ráða Zarinn á Rússlandi af dögum varð nylega Uppvíst h Ítalíu. Pnngað ætlaði hann sér að ferðast innan skamms, en hefi nú skotið pvl á frest síðan samsæri þetta varð bert. Rlkur rússneskur Cryðingur, sem sagt er að hafi sloppið 6r varðhaldi 1 Slberlu, var handtek- inn I Neapel og hjá honum fundmt skjöl, sem vöktu mikla grunsemd um, *.ð ymsir nafDgreindir háttstandandi nienn á Rússlandi væru mikið við þetta riÖQÍr. Gufuskipið „Morniug“ sem sent var með vistir og aðra hjálp handa Suðurskautsförum á skipinu „Disco- Very“ er fyrir tæpum tveimur árum, undir íorustu Scotts, fór til vlsinda- legra rannsókna i Suður-Ishafinu er Ðú komið aftur til Nyja Sj&lands. Með ,Morningl fréttist, að Scott hefði komist á sleðum alla leið suður & 80 gr. 17 ‘ suðurbreiddar, og hefir eng inn maður komist svo Jangt áður suð- ur & bóginn. Ferðin hafði verið mjög torveld. Hundarnir, sam peir höfðn til fararinnar, drápust J>llir en allir mennirnir höfðu komist með heilu og höldnu úr peim svaðilförum. Arang- urinn af pessu ferðalagi, sem fyrst um sinn erfenginu, er sá, að nokkura veginn vissa er fengin fyrir, að kring- um suðurheimskautið sé nijög vlð- áttumikið fastaland, og séu par fjöil, frá tlu til tólf púsund fet á bað, og hisléttur miklar. Safnað bafa þeir ymsu merkilegu par syðra er vænst er eftir að muni hafa mikla pyðingu fyrir vfsicdin. Verkfallið I Rómaborg hefir ger- samlega breytt hinu daglega útliti og venjum borgarinnar. Hinn fjör- mikli mannfjöldi, sem vanalega fyllir borgarstrætin er hoifinn og cíds og útdauður. Engir vagnar sjást á ferð, jafnvel sporvagnarnir, setn að eins ganga nú með löngu millibili, mega heita mannlausir pvl fólkið porir ekki að nota pá sökum hótana verkfalls- mannanna, og fylgir peim pó lög- regluvörður fram og aftur. Fiestir kaupmenn bafa að vlsu opnar sö u- búðir sínar, en ekki þora peir að opna gluggahlerana. af ótta fýcit að rúðurnar verði brotnar. Borgin er full af herliöi. Riddaraliðsdeildum hefir verið skipað & bæjsrtorgin og sórstökum herdeildum og lögreglu. liði hefir verið skipað kricgum páfa- höllina, til pess að verja hana árásum. Allir útlendingar, sem geta, flýja nú burt úr Róm, en margir, sem höfðu tikið sér bólfestu langt fjarri braut arstöðvum komast ekki neitt, p I flutningsfæri eru óf&anleg. Haldi verkfall ö áfram, og allir útlendingar fara burtu, er talið gvo til, &ð það muni verða lö púsund dollara skaði & dag fyrir matsölumenn borgarinnar. Sm&róitur hafa átt sér stað milli her- liðsins og verkfallsmanna. Deir ætl- uðu að halda fjölmenna fundi víðs- vegar um borgina, en herliðið hefir hleypt upp þeim fundum. Reynt hafa verkfallsmenn einnig að stöðva algerlega umferð sporvagnanna en hafa ekki komið fram þeirri fyrirætl- un. Fimm hundruð pllagrlmar frá Frakklandi, sem komu til Róm I vik- unni sem leið, komust I mestu vand ræði. Deir stiflru af járnbrautavlest.- inni utarlega I borginni cg gátu svo ekki fengið neÍDn vagn. Degar peir voru & leiðinni inn 1 bæinn urðu þeir fyrir herliðsdeild, sem var I pann veg- inn &ð dreifa rnannsöfnuði, er hópast hafði saman nálægt Gariba’di brúnni. Með ópum og óhljóðum tóku plla- grlmarnir til fótanna til þess að forða sér. Ruku peir I allar áttir og hefir fjöldi af þeim ekki sést slðan. komið eins fljótt, og I eins atóruin stíl og raun varð á, mundi víða hafa orðið tilfinnan'egur bjargarskortar. Ekki hveðsthmn hafa orðið þess var eða heyrt getið um að nokkur maður hafi orðið hunourmorða í hallierissveitun- um. — Dsss ber &ð geta að þessi fregn er frá emkættismanni Rússa- kei-ara, sem ekki muo neitt ant um að neyðarsögur berist &f þegnuin gfnum. * * * Eftir að þsf . er ritað kemur önnur frétt f hlaði u „Christian Her- ald“ I New York, rituð af eig&nda þess blaðs og útgefacda, Dr. Klopsch, sem sjálfur hefir nú nndanfarið verið á ferðalagi I F nnlandi og Svlþjóð. Hann segir svo: „Dó að yfirvöldin staðhæfi að hallærið á Fmnlandi sé vel viðráðan- legt, og nn yfirbugað, er þó aannleik- urinn sft, að það fer stöðugt vaxandi sg grfpur meira og meira um pig. Nú- verandi ásigkomulag I löudum þess um etaðfi stir fyllilegaallar þær hörm- ungasögur, s-m hafa borist þaðan. Jafnvel laDgt suður eftir laudi nær hún pessi voðalega neyð. Mörg hundruð barna eru komin á verðgang og ganga bæ frá bre biðjandi um brauð. Auk pess gaDga bæði Bkar lat"sótt og misliogar og átta hundruð manns hafa dáið par I eiou ei.iasta héraði. í einu umdæminu eru fimm þúsucd manns algerlðga komin á voo- arvöl og hafa eingöagu lifað á „bung- urbrauði“, siðan I Október s'ðastl. Kjöt, mjólk og kartöflur eru alls ekki til á öllu hallærissvæðinu. ' Dúsundir manna r&fa hilf naktir og berfætt r um sveitirnar, setn eru huldar djúpum snjó. Hörmungarnar og skorturinn eru óútmál&nleg. í Kajani og Ulea- borgar héruðunum er ástandið allra verst. Dið eru að minsta ko>ti eitt hundrað púsund Finnlendingar, nú sem stendur, sem eru algerlega komn- ir á vonarvöl. Meira en helmingur af bjargræðisgripunum er fallinn, og manndauðinn af bjargarskorti fer vaxandi. — Meðan eg stóð við 1 Hel- singjafossi & Finnlandi voru mér gefnar hinar n&kvæmustu upplysing. ar um ástandið. Einn daginn heim. sóttu mig yfir hlilft annað hundr&ð manns, til pess að skýra mér frá hverr ig ástatt væri, og par að auki sendi nefndir frá ymsum félögum. S lu- hjálparherinn hefir hér, eins og annars- staðar þar senn bann nær til, verið 6- preytandi I llknarstarfsemi siuni. Astandið á Finnlandi. Sagt er að nú sé algerlega búið að koma I veg fyrir mannfelli af harð- æri á Finnlandi og jsfnvel heyraat nú raddir, sem efast ura að neyðin h&fi nokkurntlma verið eins mikil og af var l&tið I blöðanum. Kennari við háskólann I Helsingjafossi, Dr. Renter að nafni, hefir ferðast um hallæris- sveitirnar og segir bann að fréttirnar sóu mjög orðum auknar. Eitt einasta barkarbrauð sagðist hann hafa orðið var við en ekkert hérað, par sem væru um fimm þúsund nauðllðandi manna, eins og fréttirnar höfðu hermt. Jafn- vel á fátækustu býlunum komst hann eftir því að til var nægilegur matar- forði. En hann getur þess jafnframt, að ef hj&lpia frá Amerlku hefði ekki New-York Life mesta lífsábyrgðarfélag heimsins. 31. Des. 1891. 31. Des. 1902. Mismunur, Sjóður...................125.947,290 322,840,900 196,893,610 Inntektir á ftrinu...... 31,854,194 79,108,401 47,254,207 Vextir borgaðir á árinu. 1.260,340 4,240,5t5 2,980,175 Borgað félagstn. á drinu. 12,671,491 30,558,560 17,887,069 Tala lífstfbyrgðarskírteina 182,803 704,567 521,764 LifsVbyrgð i gildi......575,689,649 1,553,628,026 977,938’377 NEW-YORK LIFE er engin auSmannaklikkn, heldur sam- anstendur það at yfir sjö hundruð þúsund manns at‘ öHum stétt- um; þvi nær 60 ftra gamalt. Hver einastitneðlimur þess er hlut- haíi og tekur jafnan hluta af gróða félagsins, samkvæmt lifsá- byrgðarskirteini þvl, er hann heldur, sem er óhagganlegt. Stjórnarnefnd félagsins er kosin af félagsmönnum. Nefnd sú er nndir gæzlu landstjórnarinnar I hvaSa rlki sem er. CHR. OLAFSON, J. G. MORGAN, Ageut- Manager. Qrain Exchange Building, Winnipeg, byggilegu landi I hverju „townships'* þessum stöðvum. Detta ákvæði miðar til pess að cnnadiskir og ame- rlkanskir meon gætu líka tekið sér psr bólfestu, sem er álitið heppilegt sökum pess &ð peir, sern eru kunnug- ir allri aðferð, er bezt hentar við jarð yrkju I pessurn héruðuin, gætu orðiö góð leiðbeiaing fyrir innflytjendurna I pessum efnum, Dessi Barr-nylenda er nú, með viðbótinm,um þrjú hundr- uð og fimtíu þúsund ekrur, eðft nægi- lega mikið heirnilisréttarland haada rúmum t>ö púsund fjölskyldum. Fyrsti hópurinn &f innflytjer dum I Djflendu pessa fór hér um I vikunni sem leið og var það alt niyodarlegt fólk. Sumir peirra komu frá Astra- llu par setn óvanalega miklir purkar, nú I næstum samfleytt fitnm ár, hafa gert fj&rrætkina pví nær ómögulegít og féð hefir fallið í pús’rndatali. Nokkurir af peim komu frá Iadland’, margir eru hermenn frá Suður-Afriku, en fle9tir koma beina leið frá Eng- land', Skotlandi og írlandi. ,,Trusts‘*. Barr-nýlondan. Innflutnii g& vimboðsmaður .1 O. Smith er pýlega kominn heim aftur hingað til Winnipeg úr ferð sinni til Ottawa. Hafði hann brugðið sér pangað I tilefni &f nanðsynlegum ráð- stöfunum, sem gera purfti viðvíkj- andi enskum innflytjeadum, sem nú koraa bingsð I hópum til pess að taka sér bólfestu f hinni svonefndu Barr n/lendu I Saskatchewan. í haust er leið pegar Barr þessi, som nýlendan er kend við, sarndi við stjórn itrn- flutningsm&lanna um rylendusvæði á þessura stöðvum, handa væntanleg- um innflytjendura enskum, voru tek- in frá handa þeim öll heimilisréttar- lönd I þrett&n „townships/* Nú hefir verið ákveðið að stækka þetta svpjði upp i fjörutlu „townships.** Hið nú afmarkaða nýlendusvæði byrjar nokk- uð vestur af Battvlford og nær að suðurbakka norður Saskatchewan ár- innar. önnur breyting, sem gerð hefir verið, viðvikjandi þessum inn- flytjendum, er sú, að þeim er ekki leyft að taka upp meiri heimilisréttar- lönd en sem svarar 75 prócent af Einn raikill annmarki við rekstur stórra iðnaðarfyrirtækja er, frá sjónar miði rerkamannsins,* vald stjórnenda þeirra eða eigendafftil þess að afrná heil bæjarfé’.ög, dreifa þeim I allar áttir eða svelta ibúana þangað til þeir verða &ð ssetta JsigJ v'ð fyrirskipanir auðvaldsins. Dað^hefir verið bent á, að jafnvel einnYmaður, eða fáeinir menn, eir.ungisjjmeð þvl að undirrita skipun um aðj loka |einhverri slíkri vinnustofnun, hafðuj llf og volferð púsunda af fólki I heodi sinni.—Sönn- | un fyrir þessu kom Dýiega I Ijós I jhinu fagra fNewJEngland þorpi I Connecticut I slð&stliðnum Agúst og Sept0mberraáa.,"þegar hið svonefnda bómullardúka jjsamsteypufélag (trust) skipaði að loka Jvinnustofum Green- woods-félagsins þar. Af tvö þúaund og þrjú hundruð| manns, sem áttu þ&r heima, fluttu jnú um þúsund burt úr þorpinu. Á* annað hundraö íbúð- arhúsa stóð’JI eyði, en fjöldi manne, sem búinn var aðjvinna þrjátíu, fjöru- tíu og jafnvel limmtlu &r í þessum verksmiðjum, |og Jvoru nú orðnir of hrunrir til þess aðj leggja á stað lang- ar leiðir ogjleita sér að atvinnu, s&tu eftir I þeimjjhúsunum, sem enn voru bygð, án þess að borga eftirgjald eftir þau.—Fólkstalan í þorpinu minkaði meira en um helrning. Verksmiðj- urnar hö'ðu borgað út árlega I kaup- gjald manna um hundrað sjötíu og fimm þúsund doll&ra. Dessi peninga- lind pornaði nú, og um leið virtist sem þorpið mundi leggjast I eyði. Inntektir kirknanna þrutu, örfá börn sóttu skólana, eignir féllu I verði og peir, ssm höfðu sett penÍDga sína I byggingafyrirtæki g&tu ekki fengið andvirði peirra. Kaupmennirnir urðu of margir, pví verzlunarviðskiftin minkuðu stórkostlega, læknarnir sátu aðgcrðarlausir og aðrir starfsmenn, sem vanalega hafa nóg að gera I bæj- arfélögum, sáu fram á algert atvinnu- le_>si. Kröfurnsr til fátækrasjóðsÍDS fóru vaxandi; bjöllur verksmiðjunnar hættu að kalla menn til verka, horn- leikaraflokkurinn, sem vanur var að skemt-a borgarbúum einu s'tnni I viku, hætti að sptla, vatusverkið, sem var metið prjú hundruð pús. doll. virði, lá ónotað og áhöldin úr verksmiðjun- um voru flutt burtu til verkamiðjanna, eem „trust9“-félagið átti I Alabama. Vinnustofurnar stáðu auðar og I þorp- inu var eins þögult og I kirkjugarði. —Af hvorju leiddi alt þetta? Af þvl að hægt var að framleiða vörurn&r með minni kostnaðijsuður I Alabama en I Conneoticut.QDorpsbúar I New Hartford sögðu, að öll ógæfan stafaði af þvl, að eigendur verksmiðjanna hefðu solt þærjt hendur „trust“-félags- ins. Sfðan fóru aðrar raddir að láta til sln heyra. Nú var sagt, að ástæð- an væri sú, að lögiu I Connecticut leyfðu ekki að börn innan fjórt&n ára væru lát\n vinna I verksmiðjum, en suðurfrá væri barnavinna ótakmörkuð. Blöðin um þvert og endilangt rlkið hömuðust & 8tjórnendum félagsins, og af þessu dæmi I New Hartford drógu þau þá ályktun, að „trust“-félögin miðaðu eingöngu til þess, að gjöra alla hvíta raenn að þrælum og væru til hins mesta niðurd'eps fyrir bóm- ullar iðaaðinn I N/ja-Englandi.—En svo keraur hiu hliðin á tn&linu. Dess- um verksmiðjum I Ntw Hartford var lokað af þvl þær b&ru sig ekki pen- ingalega. Formaðrr þeirra hefir með ljósum rökum Hýnt, að eigendurnir töpuðu frá fitnm til tfu oentum af hverju dollars virði sem varið var til að reka iðnaðina slðasta fimm ára tlmabilið. Vinnustofurnar voru því færðar til Alabama lil þess að spara flutnÍDgsgjaldið á efmnu til New Hartford, og nú eru þær rétt við hlið- ina & bómullarökrunum; þar &ð auki er kaupgjald fullorðins fólks um 50 iprócent ódýrára syðra en norður frá.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.