Lögberg - 20.08.1903, Blaðsíða 2

2
LÖQ-EKG . 20 ÁGÚST 1903.
ct
OKK AR
Stúkurnar Hekla og Skuld halda Tom-
bólu á
Northwest
Hall
Fimtudagskveldið 13. þ. m.
til arðsfyrir húsbyggingrarsjóðinn. Yeit-
ingar veroa til sðlu svo sem ísrjómi, , °
kaldir drykkir og kaffi.
Byrjað verður kl. 7.80 e.m. Gleymið
ekki að koma, en styðjið heldur gott
fyrirtœki.
Nepxdin,
QUEENS HÖTEL
QLENBORO
Beztu máltíðar, vindlar og vinfðng.
W. NEVENS. Eigandl.
PIANOS.
Tónninn og tilfinningin er framleitt
á hærra stig og rneð meiri list en á nokk-
uru öðru. Þau eru seld með góðum
“irum og ábyrgst um óákveðinn tíma.
Það ætti að vera á hverju heimili.
X. BARROCLOUGX & Co.
228 Portage a-'e. Winnipeg.
Fotografs...
TillidýraveiðFar.
Karl Hagenbeck heitir msður nokk-
ur i Hambor^ á Þyzka'andi, og er
haon fræfirur fyrir f>að hversu laginn
hann er eð tetnja villidýr. Hann er
di sð hin > stmrsta dýrasafni, sem
til er i h“imi, og hffir hann haldið
sýoingar á f>ví bæði I Norðurálfunni
ogf i Amerikii
I>ó *ð starf bacs sé að mörgu leyt1
ske ntileg>t eru f>ö talsverðar bættur
|>vi samfara. Oft befir hann orðið
fyrir peniogalegu stórtjéni við f>ee* a
a’vÍD'uig'iein, en oft gefur hún honum
etcnig góðar tekjur. Til f»ess að
stunda hana parf hugr&kka og harð
gerða meon; menn, gem vanir eru a.'ls
konar áreynslu og þola alis WoDar
loftsl&£y; roean, sem bara skynbragð á
hverri sðferð er bezt að beita bæði
við villime-'in ocr villidýr.
Fjftrtjón'Ö i sambandi við pessa at.
vinnugrein er oft gifurlegt, eins og
aður er teki) fram. í fyrra sendi
einu ar atrentutn HaÉtenbeckR honum
fimtu kyrkislön^ur frá Icdiandi. Ein
Jjeirra var tllttugu og niu feta löng,
öonur ti'ttugu og sjö fet, og hinar
tuttugu tvö fet. E>að tókst vel að
koma f>eim yfir hafið og voru f>ær »11-
ar ( góðu ásigkomulagi pegar f>ær
komu í höfn i Bremen. En nóttina
eftir að paogað var komiö sferði frost
og f>egar búrÍD, s-m slöngurnar voru
i, voru opnuð i Hamborít voru f>ær
allar dauðar.— Dað var níu f>úsund
króna skaði fyrir Hacrenbeck.
Öðru sinni bafði Hagenbeok hepn-
ast að fá nykur fluttan beim til sín.
Næsta morgun fanst hann dauður i
búrinu. I>að var fjórtán púsund og
fimm hundruð króna skaði fyrir hann.
I>rjá menn hafði hann í fyrra á veið-
um i Mið-Asíu en hvert eitt og ein-
asta dýr, eem f>eir sendu bonum heim,
dó á leiðínui, og tapaði hann við pað
þrjátiu og sex púsund krónum.
Drisvar sinnum á einum mánuði f
vor misti h8nn stórfé. Nú fyrir
skömmu fékk hann bréf frá einum af
veiðimönnum sinum ( Turkestan, um
að hann væri búinn sð ná I beilan
hóp af sjaldgæfum dýrum og fuglura,
en rétt á eftir fær bann svo aftur bréf
frá 8ama manni pess efnis að allur sá
fengur hafi farist í vatnsflóði, og var
f>að stórkostlegt peningatjón.
Hann hefir pjóna slnai öllum heims-
álfum ojr peir leigja aftur innfædda
menn sér til aðstoðar.
Nýlega tjerði hanfl út menn til
Mongolia í Asíu til pess að ná villi-
bestum. Þsssir agentar hans þar
urðu fv > að leigja sér um tvö þúsund
Mongola til aðstoðar.
Mesta sendisveitin sem Hagenbeck
nokkuru sinni befir gert út, er sú, er
hann fyrir mörgum árum síðau sendi
inn f Núbia eyðimörkina.
Vér skulum nú hugsa oss að vér
séum staddir á útjaðri eyðimerkur-
innar nálægt borginni Suez Afar-
löng jftrnbra*itarlest biður par til pess
að veita móttöku dýrunum, sem
veiðst hafa, og flytja pau til Alexandr-
iu. t>ar biður skipið, «em á að flyrja
pau til Norðurálfunnar.
Rykmökkur pyrlast upp í fjarlægð
og alls konar óhljóð berast að eyrum
vorurn. I>að er orgið i dýrunum og
köllin í gæzlumönnunum. Fímm
hundrnð Núbiumenn gæta bópsins
uodir yíirumsjón tiu Norðurálfu-
manna.
Nú sér m&ður stóra lest nálgast.
Fyrst kemur stór úlfaldabópur, sem
matvæli og vatn hefir verið flutt á
gegnum cyðimðrkina. Deir eru um
hálft annað hundrað.
Næst koma tuttugu og fjórir asnar
og nokkur hundruð geitur. Úr peim
faast mjólkin sem þarf handa ungvið-
inu. Þeg&r sendisveitin lagði upp
voru um fjögur hundrnð fjár með i
förinai en nú er sft hópur allur upp-
étinn. E>ú koma fjórtán filar. Tveir
úlfaldir koma par á eftir með stóran
kassa, á kviktrjám, og or I honum ný-
veiddur, ungur nashyrningur; næst I
röðinni eru sjö ung ljón I sterkam
búrum, pá tveir strútsfuglar, ellefu
giraifar, fimm ótamdir visundar, tutt-
ugu antilópur, tíu hlébarðar, og tutt-
ugu og fimm býenur. Svo ern um
sextiu dýr af öðrum tegundnm: villi-
! kettir, gaupur og apar og ótal fugla-
tegundir, stórar og smáar.
Og nú komu erfiðleikarnir við að
koma öllu pessu dóti vel og hagan-
Jega fyrir á járnbrautarvögnunum.
En duÉrnaður og útsjón eigandans
yfirvann pft alla. I>essi leiðs.ngur
kostaði yfir 180 púsuijd krónur. Frá
Alexandriu var dýrshópurinn sendur
með gufuskipi til Triest. Hefði ekki
nftðst I gufuskipið á réttum tíma, pá
hefði Hagenbeck orðið algerlega fé-
laus.
í petta sinn var pað, á leiðinni frá
Hamborg til London að eitt ljónið
slapp út. t>að var snemma morguns
Hásetarnir hlupu óttaslegnir niður í
kftetuna til Hagenbecks og sögðu
bonum tíðiudin. Hann stökk á fætur
og opnaði gætilega dyrnar til pess að
skygnast um.
E>að sem honum bar pá fyrir sjónir
stendur enn óafmáanlegt fyrir hug-
skotssjónum haDS. t>að var mjög 1
í sjóÍDn. Nokkurir hásetarnir voru
flúnir upp í reiðanD. Skipstjóri og
stýrimaðar stóðu á stjómbrúnni, föiir
á brá, en óhreifanlegir. Ljónið stóð
á pilfarinu og var að virða fyrir sér
alt umhverfis.
Hagenbeck tók langa svipu I bönd
sér og gekk hægt og rólega fram ft
f>ilfarið, beint f>angað sem ljónið sat.
Hann smelti ólinni nokkurum sinnuœ
hvatlega. Dýrið reis fyrst upp á aft-
urfæturna og urraði, sfðan snéri þ<>ð
und&n og labbaði hægt og iúpulega
nokkurar ferðir fram og aftur um f>il-
farið og Hagenbeck á eftir með svip-
una. Að síðustu gafst ljónið upp og
stökk inn t búrið, sem hann f>á ekki
var seinn á sér að læsa.
Slöngurnar eru helzt veiddar á
næturf>eli f>egar kalt er. Veiðimenn
irnir kynda f>á bál i skógarrunnnnum
og girða utanum f>að með r.eti. Hægt
og hægt koma f>á slöcgurnar skríð
ardi til f>ess að njóta góðs af velgj
unni og fenetja eig par. Stundum er
pað lag haft að kveikja í kjarrinu,
f>ar eem veiðimennirnir vita að slöng
urnar balds. til og veiða pær svo i net
þegar pær hröklast undan eldinum.
Fílaveiðarnar taka bæði langan
tima og kosta mikla fyrirhöfn. t>að
merkilegasta við pær veiðar er, að
taœdir filar eru ætíð hafðir til aðstoð-
ar veiðimönnunum. Taminn kvenn-
fíll er venjulega lekinn inn í hóp ó-
tamdra fiia og maðurinn, sem á bon-
um situr, kastar slönguvaðnum (lasso)
um háisinn á f>eim fílnum i hópnum,
sem hann ætlar sér að veiða. Nú
verður harður aðgangur milli tflanna,
en æfinlega lyktar pað svo að tamdi
fillinn ber sigur úr bitum. Stundum
eru filarnir veiddir í djúpir grafir og
eru f>eir pá reknir I f>ær með log-
bröndum. Fílarnir venjast fljótt
fangel8Ísvistinni og þrifast vel I dýra-
görðunum.
Að flytia villidýr sjóleiðis er jafn-
an torve.lt og getur líka verið hættu-
spil.
Það er ekki langt siðan að dýra-
safnseigandi nokkur fór með allan
hópinn sýningarferð til Ameriku á
skipi, sem mestmegnis var ætlað til
farpegaflutnings og var í þetta sinn
fult af fólki. A leiðínni gerði mikinn
storm og við pað að skipið veltist og
kastaðist til á öldunum, hrukku búrin
upp og dýrin losnuðu. Sá af yfir-
mönnum skipsins, sem var á verði,
hljóp niöur uadir piljur og skipaði að
læsa öllum hurðum. Skipstjórinn
reis á fætur, bað alla að vera rólega,
kvaðst ætla upp á þilfarið og koma
öllu i lag. Hann tók marghleypu í
hönd sér, fór út og læsti vandlega
burðinni á eftirsér.
E>rjú ljón og eitt tigrisdýr voru
laus og hömuðust um þilfarið. Hópur
af farpegjuDum lá í hrúgu hjá eld-
húsdyrunum, hálfdauður af hræðslu
og um leið og skipstjórinn kom upp
á pilfarið stökk tigrisdýrið á einn
skipverjanna, sló hann um og fór að
leika sér að honum eins og köttur
að mús. Skipstjórinn miðaði marg-
hleypunni og skaut tfgrisdýrið I höf-
uðið svo pað datt steindautt niður. Á
næsta augnabliki skaut hann eitt ljón-
ið á sama hátt.
Nokkurir hásetanna og gæzlu-
mannaout tóku sig nú til og gengu
móti dýrunum, sem eftir voru með
barefli 1 böndum.
Ljónin eru i eðli sinu fremur
huglaus, og pegar pau nú sáu menn-
ina eiub.’ittlega veita sér viðnám
snéru pau undan og lögðu á flótta-
Einn gacz'umannanna vék sér pá til
hliðar og náði sér i tunnugjörð. Með
haua fór b&nn út að borðstokknum,
héit henni par upp og kallaði til ann-
ars ljónsins að atökkva í gegnum i
hana. Ljónið, sem var vant við að
leika pann leik á hverri sýningu
hlýddi undir eins, stökk gegnum
gjörðina og út f sjó. E>á var eitt
Ijónið eftir og tókst að reka pað inn
i búrið. En eigandi dýranna bar sig
aumlega ytír skaða peim, er bann
hafði orðið fyrir.
I>að er fróðlegt að vita verðið í
pessum dýrum, sem svo erfitt er að
ná og eru svo ill viðureignar. Fyrir
tuttugu árura síðan var verðið á gir-
affa frft firntán hundruð til fjögur pús-
und krónur. Nú fást peir ekki fyrir
minaa en tólf púsund og firam huudr-
uð til fjórtán púsund og fimm hundr-
uð krónur. Strútsfuglar seljast á
tímtán hundruð krónur parið og par
yfir. Af pessu er auðaætt hversu
miklir penÍDgar standa i stórura dýra-
söfnum og hversu mikla áhættu sú
atvinna, sem innifalin er í dýrasýn-
ingum, hefir í för með sér.
t>egar Grant, sem siðar varð for-
sati Bindaríkjanna, var hershöfðingi,
var bann einusinni staddur í Charles
City. Gamla konu par langaði til að
f4 að vita á hvaða ferðalagi Grant
væri og sendi dótturson sinn til hans
að spyrja hann um pað. „Segðu
henni ömmu pinni, drengur minn“,
svaraði Grant, „að eg ætli til R’cb-
mond, eða Pétursborgar, eða til
himnarikis eða h....“ Strákur fór
með pað, en kemur aftur innan skams
osr segir rið Grant: „Amma min
seffir, að til Richmond getir pú ekki
verið að fara, pvi Lee hersböfðingi sé
par fyrir, ekki heldur til Pétursborg-
ar, pvi par sé Beauregarð, og pessa
sfzt til himnarikis, pvi Jackson hers-
höfðingi sé par“. — Af pessu sá
Gram að gamla konan var I engum
vafa uro hvert ferðinni mundi vera
beitið.
Slæmur bakverkur
FEB ILLA MEÐ ÞÁ SKM ÞJÁST AF H05UM.
Dr. Williams Pink Pills lina ævin-
lega sllkar kvalir og “lækna pær
oft til fulls.
Mrs. Walter Bsok, kona póst-
meistarans I Silverdale er vel pekt
meðal allra nftgranna sinna og flestir
menn i Lincoln héraðinu pekkja fami-
liuna pvi húu heiir átt par heima langa
æfi. I>egar verið var að tala um Dr.
William’s Pink Pills sagði Mrs. Book:
„Eg gef pillunum hiklaust pann vitn-
isburð að pær séu bezta læknismeðal.
Eg hafði i tvö ár slæman bakverk,
sem einnig bafði vond áhrif á mag-
ann og meltinguna, og eg var stund-
um fárveik. Mér var ekki farið að
lftast á að eg mundi fá heilsuna aftur
pví eg hafði reynt marga góða lækna
og mörg meðul, en ekkert dugði.
Loks afréð eg að reyna Dr. Williatcs
Pink Pills og eg varð fljótt vör vfb
bata. E>egar eg var búinn með fimm
öBkjur var veikinni útrýmt og mér
leið betur en ( mörg ár undanfarið.
Eg hefi æfinlega pillurnar í húsinu
og hvenær sem eitthvað verður að
mér tek eg fáeinar af peim og finn að
pær gera mér gott.
Dr. Williams Pink Pills er hið
bezta blóðaukandi og taugastyrkjandi
meðal, sem til er í heiminum. £>etta
er ómótmælanlegt og pess vegna er
enginn sá blettur til i hinum ment-
aða hoimi, par sem ekki er hægt að
finna einhvern, sem hefir fengið tót
meina sinna fyrir hjálp pessa moðals
Dað er ekkert meðal eins alment not-
að og petta, og pað er engin veiki cil
sem stafar af óhreinu blóði eða veik-
um taugum, sem pað ekki læknar.
Til pess að svikja ekki sjálfan pig pá
eættu vel að pví að „Dr. Williams
Pink Pills for Pale People“ standi á
umbúðucium um hverja öskju. Selt
hjft öllum lyfsölum eða aent frítt með
pósti á 50c. askjan eða sex öskjur ft
$2 50 ef skrifað er beint til Dr, Wil-
liams Medicine Co., Broockville,Ont.
MIKILSVERÐ
TILKYNNINQj
til agenta vorra, félaga
og alraennings.
Ályktað hefir verið að
æskilegc væri fyrir fé'ag vort
og félaga þess. að aðal-skrif-
stofan væri í Winnipeg.
Til þess hafa því verið feng
in herbergi uppi yflr húð Ding-
wal’s gimsteinasala á n. w. cor,
Main St. og Alexander Ave.
Athugið því þessa breytÍDg
á utanáskrift fél.
Með auknum mögulegleik-
um getuð við gert betur við
fólk en áður. Því v. dra. sem
fél. verður og því m iri, sem
ný viðskifti eru gerð, því fyr
njóta menn hlunninda na.
The Canadian Co-operative
Investmnt Co, Ltd.
Séra OddurV. Gíslason
Mín er ekki mentin tál;
meÍDsemda úr böndum
líkaraa. og líka sál,
leys’ eg jöfnum höndum.
Hann hefir læknað mig af tauga-
veiklu og svima. — Trausti Vigfússon,
Geysi P.O,
Hann hefir læknað mig af heyrn og
höfuðverk.—RósaA. Vigfússon.GeysiP.o.
Hann hefir læknað mig af magabil-
un m.fl.—Auðbj. Thorsteinson,Geysi p.o.
Hann hefir læknað mig af liðagigt.
—E. Einarsson, Geysi P. O.
Hann hefir læknað mig af liðagigt
m. fl.—-Jón Xsbjarnarson, Hnausa P. 0.
Hann hefir læknað mig af liðagigt
m. fl.—.Jóhanna Jónsdóttir, Icel. River.
Hann hefir læknað mig af hjartveiki
og taugaveiklu m. fl.—Sigurlína Arason,
Arnes P.O.
Ljósmyndastofa okk«'r er op-
in hvem frídag.
E; pér viljið lieztu mynd-
ir komiÖ til okk&r,
ÖUum velkomift aft heira-
sækja okkur.
F. G. Burgess,
211 fíupert St.,
IiZSOSTS
Hardvöru ogr
hússragrn n btid
VIÐ ERUM
Nýbúnir að fá
3 vagnfarma af húsgögnum, og getuin
nú fullnægt öilum, sem þurfa húsgðgn,
með lægsta verði eða miðlungsverði,
mjög óaýr eins og hér segir:
Hliðarborð 810 og yfir.
Járn-rúmstæði með fjöðrum og dýnu,
$8 og yfir.
Kommóður og þvottaborð 812 og yfir.
Falleg Parlour Sets $20 og jfir.
Legubekkir, Velour fódraðir $8 og yfir.
Rúm-legubekkir $7 og yfir.
Smíðatól, enameleraðir blutir og
eldastór seljast hjá oss með lægra verði
en í nokkurri annari búð í bænum.
Grenslist um hjá okkur áður en þér
kaupið annars staðar.
I.X101!ff’S
605—609 Main str., Winnipeg-
Aftrar dyr norftur frft Imperial Hotel-
.... Telephone 1082.......
(Smkummr-ot'b bot
Vandaöar vörur. Ráðvönd viöskifti.
Þau hafa gert oss mögulegt
að koma á fót hinni stærstu verzl-
un af því tagi innan hins brezka
konungsríkis.
Vér höfum öll þau áhöld, sem
bóndi þarfnast til jarðyrkju, alt
frá hjólbörunumj upp til þreski-
vélarinnar.
^aooeg-Jgamo €o.
4ílarket £*quare,
•cBmmpecþ ^tan
M O R R I S