Lögberg - 20.08.1903, Blaðsíða 3

LÖGBKRG 20. ÁGÚST 1903,
3
}>j ómimi in gardagur
lslendinga.
öllum sönnum Íslendingum mun
!£>að ljóst, að vór eigum eitthvað þ&ð
I eigu vorri, sem vér nefnum f>jóðerni.
E>að ermeð öðrum orðum þjóðareigin-
iegleikl.
S & eiginlegleiki myndast hjá
hverri f>jóð & löngum tima og er si-
felt að taka breytingum. Hann er
spegillinn af hinu andlega og verk-
lega íistandi pjóðarinnar, sem um er
að ræða. I>annig er varið með oss
íslendinga, vér fiuttum part af voru
þjóðerni frá Noregi. Grundvöllur
íslenzks pjóðernis kom paðan. En
svo tók f>að fijótt breytiugu við
breytileg lifskjör, trúarbrögð, stjórn-
arfar o.s.frv. Og við proskun pjóð-
arinnar hólt pað áfram að breytast alt
fram á vora daga. Má pvi segja, að
pjóðerni vort hafi alt af verið að
skapast frá pvi fyrstað ísland bygðist
og pangað til nf\, pó broytingar hafi
stundum verið smáar.
í afturbalds blaðinu „Telegram“,
sem kom út 3 Agúst, stendur stað-
hæfing eftir Kr. Á. Benediktsson pess
efnir, að Dana-konungur hafi gefið
íslendingum- pjóðerni peirra 1874.
E>etta er einhver sú bjánalegasta
staðhæfing, sem eg minnist að hafa
séð á prenti og kemst langt fram fyrir
Hjartadrotningar hugsjónir B. L. B.,
pingmanneins fyrir Gimli-kjördæmi.
E>að er hvorttveggja, að pessir leið-
togar vorir I vorum pjóðernismálum
eru dásmekklegir peyjar, enda s/ndi
pessa árs hátiðarhald pað, hve hæfir
peir eru til að hafa pað starf með
höndum.
Manni verður að draga pessa á-
lyktan af uppveslun ísl.-dagsins, að
mennirnir, sem aðallega standa fyrir
honum, sé ekki hæfir til pess.
E>að ber öllum saman um pað,
sem um hann ræða og rita, að hann
8é að verða ver og ver sóttur, lakari
skemtanir og yfir höfuð allur háttðar-
brsgur að fara af honum smám sam-
au, og einhver afturhalds uppdráttar-
s^ki komin í hann. — Hann sé að
verða eins og horgemlingur 1 hönd-
unum á búnubbum, sem heldur vilji
fyrna hey en bafa gemsana feita, geri
sig ánægða með að treira I honum
líftóruna. Og hirði ei pó hreiturnar
verði bæði lúsugar og punnar.
Svo kemur pessi tollverndunar
sparnaðar andi fram i peirri mjög svo
praktisku hagsýni að hækka inn-
gangseyrir eftir pvl sem ver er aflað
til skemtana.
E>að var eitt sinn sá timi, að hægt
var að halda fjölmennan og skemti-
legan 2. Ág. Og eg er sannfæröur
um, að hann hefir gert oss, sem pjóð-
fiokki, meira gagn, en nokkuð annað,
er vér höfum aðhafst 1 nafni hjéð-
fiokks vors í pessu landi. E>að er pvl
eftirsýnd f að 8Ú hátið skuli vera 1
rýrnun.
En er pað pá tilfellið?
Tveir af hinum snjöllustu vngri
rithöfuuda hér vestra hafa pegar
fundið ástæðu til að taka til máls í
sambandi við hátíðarhald petta. Ber
peim báðuir saman um, að vanræksla
eigi sér stað af hálfu stjórnenda.
Undanfariö hefir hornleikarafiokk-
ur spilað par úti. Nú er hann eng-
inn, en I pess stað „string band“, er
murraði par til málamynda. í „Hkr.“
var pess getið, aö hornleikaraflokkar
væri svo dýrir, kostuðu svo hundruð-
um dollara skifti. Eg veit til pess, að
ísl.dagsnefndin hefir áöur borgað $70
til hornleikaraflokk8 á lsl.dag. Eg
hafði llka tal af mönnum úr „Nin6tieth
Band“ og sögðust peir hafa spilað
frá hádegi til kl. 10. Grunar mig
pvl, að hér sé I tafli eitthvað annað en
sannsögli og ráðvondni.
Almenn tilfinning manna mun
sú, að pað hafi verið eitthvað óhátið-
legur bragur yfir fiátiðarhaldinu yfir-
leitt. Fyllirí hafði verið par í meira
lagi. E>að bar ekkort á vínsölubanns-
mönnum. Forseti dagsins, Kr. Á. B.,
hafði verið fullor, lent í slagsmáli og
komið hoim með seinustu skipunum.
Skrifari neíndarinnar hafði einnig
verið fullnr og komið heim meö glóð-
araugu, og er ókominn heim til vinnu
sinnar pegar petta er skrifað. — Dað
hefir verið siður pessarar nefndar und-
anfarið að eiga vinföng sjálf par út;,
sem hún hefir notað sér til hressingar
og til að gæða nánustu vinunum á.—
E>ó hafa vist oftast verið Good-Templ-
ars í nefndinni, og svo var nú.
Ruddaleg framkoma nefndarinn-
ar hafði ekki verið dæmalaus. S. M.
lagði hendur á dreng, sem var par úti
að bjóða rit til sölu; honum hefir vist
pótt kurteislegra að neita houum um
söluleyfi með höndum en með tung-
unni. Maðurinn var auðvitað ekki
allsgáður. Kr. A. B. sýndi opinbera
fyrirlitningu erindsreka Unitara frá
Bandar., sem var hór 1 erindum meðal
ísl., og sumir I nefndinni vildu að
fengi að tala við petta hátlðlega
tækifæri. — Hann neitaði honum um
málfrelsi með fyrirlitlegum orðum til
Únltara.
E>etta ísl.dags kák er orðið svo
óvinsælt, sð hart er að fá menn í
□efndina. Og fæstir vilja nokkuð
fyrir hana gera. Eg vissi um ýmsa,
sem beðnir voru að yrkja kvæði, en
neituðu. Tveir menn að eins ortu nú
minni, og lúterskan prest purftu peir
að nota til að halda ræðu, A móti
pvi er ekkert hafandi annað en paö,
að pað sýnist I ósamræmi við pá
pussalegu hðtfyndni að banna Ú nít-
ara presti að tala, en nota lút. prest
til að halda eina aðalræðuns, sem pó
hafði pótt vatnsblandin. — Undan-
farin ár hafa Unitarar tekið pfctt í
ræðuhöldum og aldrei verið hneyksl-
ast á pvi. E>að v a r regla að fara
ekki f manngreinarálit á pessum degi.
Enda man eg pá tlð, að pólitískir og
trúarbragðalegir mótstöðumonn stóðu
hlið við hlið, hegðuðu sór eins og
bræður—og pað jafnvel eftir að Júní-
deilan hófst.
E>essi dagur getur svo að eins
gilt fyrir pjóðhátíð, að almenningur
taki almennan pátt I honum. En til
pess að fólk geti pað, má hann ekki
vera 1 hönduin einstakra manna og
pað helzt peirra, sem pjóðin ber
minsta virðingu fyrir ef til vill. Hann
má ekki vera pólitlkst barefli, pað
væri að andtigna pjóðina. Hann
verður að vera pjóðlegur eða eng-
inn ella.
A kosningafundi I vor kom pað
I ljós strax, að áhuginn er að minka,
pvl par var mjög fátt fólk, flestir
kriuglóttir afturhaldsmenn. — Má pó
eigi minna vera en að fólk sæki pann
fund, pvl með pvl að sækja hann,
getur pað séð um, að I nefndinni verði
menn, sem sé 1 sæmilega góðu áliti
hjá porra fólks, en ekki fyllisvln og
dónar. E>að er pjóðernisleg háðung
fyrir oss íslendinga, að hátiðarhaldið
er svo lubbalegt, aö hægt eé að benda
á paö sem vott um skrilsátt pjóðar-
innar.
1 ár hafði nefndin tekið upp á sig
að dæma um p r I s kvæðin, sem vott
pess auðvitað, að hún ein hefði vit til
sllks. Og mér er sagt, að hún hafi
haft fyrir mælikvarða lengd kvæð-.
anna. Löngum kvæöum útskúfað,
en stutt kvæði látin taka kökuna.
Sumir hafa lika verið svo illgjarnir að
geta pess til, að hún hafi ekki porað
annað en gefa Sig. Júl. Jóhannes-
syni p r I s i n n, af pví að hann sé
orðinn svo viðurkent skáld, en peir
pekt höndina hans. — Og svo var
kvæðið stutt. — E>essu get eg vel
trúað á suma I nefndinni, en veit að
öðru leyti enga sönnnuu á pvl en
pað, að pessu sama haföi brugðið fyrir
áður við sama tækifæri, að kvæði var
neitað um p r I s af peirri ástæðu
einni, aö pað væri of langt!!
Eg skrifa pessar linur til pess að
reyna að vekja áhuga manna fyrir 2.
Agúst, ef hægt væri að koma I veg
fyrir, að hann vesiaðist út af fyrir
vanhirðu og áhugaleysi. En fyrsta
skilyrði fyrir pví er að sækja vel árs-
fundi nefudarinnar, og næsta, að velja
heiðarlega menn 1 nefndina og sneiða
hjá öllum flokkadrætti bæði I pólitlk
og kirkjumálum. — E>&B verður að
vanda betur til pessa dags en gert
var í ár, en ef engir aðrir fást til að
halda honum uppi en fáeinir „Kringlu“
menn, p& er dagurinn dauður sem
pjóðminningardagur, án pess eg með
pessu meini að kasta nokkurum
skugga á „H.kringlu“.
AnnarsAgóstsmaðce.
I stuttu máli.
Victor Emmanúel III., konungur
á ítailu er sagður mjög hugprúður
maður. E>essi smásaga er pví til
sönnunar. Fyrir nokkurum árum
síðan, pegar hann var deildarstjóri I
stórskotaliðinu var honum falið á
hendur að reyna nýja fallbyssu.
Hann fór nú með nokkurum hermönn-
um pangað sem fallbyssan var, lét
hlaða hana og skjóta til marks. Við
fyrsta skotið sprakk byssan og brotin
flugu víðsvegar, en hermennirnir forð-
uðu sér og fiý'ðu burtu eins og fætur
toguðu. Victor Emmanúel var sá
eini er stóð kyr; pogar hermennirnir
komu aftur til hans, fölir af ótta,sagði
hann brosandi: „Engin hætta á ferð-
um héðanaf, herrar mínir! En pví
flýðuð pið ekki heldur áður en byssan
sprakk?“
Dauðsföll af krabbameini fara vax-
andi á Englandi ár frá ári. 1 vissum
hóruðum er pað einkum að pessa hefir
orðið vart, og pykir margt benda til,
að sóttnæmið berist mann frá manni.
Ein sönnunin fyrir pvl er sú, að
margir menn á sama strætinu veikj-
ast oft par 1 bæjunum, og hjúkrunar-
konum og pjónum á spítölunum er
hætt við að fá veikina. E>að er nú
talið áreiðanlega vlst að I öllum peim
héruðum par sem mikið er drukkið af
öli sé krabbamein tíðara en 1 hinum,
par sem pað er minna um hönd haft.
Með vaxandi öldrykkju á Englandi,
nú á siðari árum, segja læknar peir,
sem mest hafa rannsakað petta mál,
að krabbamein hafi aukist mikið par
1 landi. Sama á sér stað á Þjóðverja-
landi. 1 löndum peim, sem litið er
drukkið af öli, eins og á Ítalíu og
Ungverjalandi, verður lltið vart við
pennan sjúkdóm. Og á Frakklandi
hefir ekki orðið vart við krabbamein
I öðrum héruðum en par, sem öl-
drykkja á sór stað. 1 hinum héruð-
anum, par sem vín eingöngu er
drukkið, kemur pað mjög sjaldan
fyrir, að vart verði við krabbamein.
Landslagið virðist einnig hafa
allmikið að segja I pessu efni.
Krabbamein er algengast I votlend-
um héruðum, sem eru mjög mikið
skógi vaxinn. E>etta er sannað með
rannsóknum hæði á Engl&ndi og I
Ameríku. A Irlandi pekkist sjúk-
dómurinn tæplega I skóglausu hér-
uðunum, en . er aftur á móti talsvert
algengur, par sem skóglendi er mikið
og mýrlendi.
Ágætt tækifæri fyrir mann. sem
vildi byrja harðvðruverzlun í nýjum bæ.
sem hefir 5 kornhlöður en enga harð-
vörubúð. Þeir sem vildi sinna þessu
snúi sér til Oddson, Hansson & Co., að
320$ Main St.
50 VEARS’
EXPERIENCE
Trade Markb
Desiqns
Copvriqhts Ac.
iTone sendln« a Bketch and doscrlptlon raej
kíy nACcrrtAin our opinlon free whether an
antion ie> prohnhíy patentahle. Oomtnunáca^
is strictly oonfíðentbil. Handboob on i atent*
fc freo. fidest autney for aœurhnr pafceaiíL
atenta uikon throuóh Munn & Co. recetve
iol noéiðe, wlthent ohftrwo, tn the
kientmc Hmírkan.
*í!n
361
Ll IJD W BVJnVRTI (V
Npw Ynrk
DÝ ÁLÆHNIK
0. F. Elliott
Dýralæknir rlkisins.
Ijækn&r allskoaar$ sj ilkdóma á skepnum
Sanngjarnt verð.
X>4rt«£aU
H. E. Cloae,
(Prófgenginn lyfsali).
AUskonar lyf og Patent meððl. Ritfðng
iSta.—Læknisforskrlftam nákvæmur gatun
nrjjgeflnn
Empire...
Rj ómaski 1 vindur
Gefa fallnægja livar sem
þær eru notaðar.
Lesið eftirfylgjandi bréf.
Coulee, Assa., 10. okt. 1902.
The Manitoba Cream Separator Co.,
Winnipeg. Man.
Herrar minir! — Eg sendi hé meö $60
sem er síðasta afborgum fyrir skilvindu
nr, 19417. Hún er ágætis vél og við höf-
um aldrei séð eftir að kaupa hana. Hún
hefir meira eu borgað sig með því. sem við
fengum fram yfir það, að selja mjólkina.
Óskandi yður allrar velgengni er eg yðar einl.
S. W. ANGER.
Þér munuð verða ánægð ef þér kauDÍð EMPIRE.
The MANITOBA CREAM SEPARATOR Co.,Ltd
188 LOMBARD St., WINNIPEC. W1AN.
&
íí
í
&
&
*
*
>
*
IS
í _______________________V
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
«
♦
♦
HECLfl
FURNACE
Hið bezta ætíð
ódýrast
j
Kaupid bezta
fofthitunar-
ofninn
HECLA FUfíNACE :
Brennir harðkolum, Souriskolum, við og mó.
♦
4
4
4
4
4
4-
4
♦
4
4
4
4
4
♦
4
4
4
♦
♦
4
4
4
♦
t pe“dspjam Department 8 246 Princess St., WINNIPEG. A^ter?or ♦
CLARE BROS. & CO ♦
Metal, Shlngle &. Slding Co., Limited. PRESTON, ONT. ♦
♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦*♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦♦♦«♦♦♦♦*
Reglur vlð landtöku.
Af öllum sectionum með jafuri cðlu, sem tilheyra sambandsstjórniuni, í M an i
toba og Norðvesturlandinu, nema8og26, geta ijölskylduhöfuð og karlmenn 18 ára
gamlir eða eldri, tekið sór 160 ekrur fyrir heimilisréttarland, það er að segja,
só landið ekki áður tekið, eða sett til síðu af stjórninni til viðartekju oða ein-
hvers. annars.
Innritun.
Menn mega skrifa sig fyrir landinu á þeirri landskrifstofu. sem næst liggur
landinu, sem tekið er. ■ Með lej-fi innanríkisráðherrans. eða innflutninga-um-
boðsmannsins í Winnipeg, eða næsta Dominion landsamboðsmanns, geta menn
gefið öðrum umboð til þess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið or $10.
Heimilisréttar-skyldur.
Samkvæmt núgildandi lðgum verða landnemar að uppfylla heimilisréttar-
skyldur sínar á einhvern af þeim vegum, sem fram eru teknir í eftirfylgjandi
töluliðum, nefnilega:
[1] Að búa á landiuu og yrkja!það að minsta kostii í sexj mánuði á hverju
ári í þrjú ár.
[21 Ef faðir (eða móðir, ef faðinnn er iátinn) einhverrar persónu, sem hefir
rétt til aðskrifa sigfyrirbeimilisréttarlandi, bvr á bújörð í nágrenni við landið,
sem þvílík persóna hefir skrifað sig fyrir sem heimilisréttar landi, þá getur per-
sónan fullnægt fvrirmælum .aganna, að þvi er ábúð á landinu snertir áður en af-
salsbréf er veitt fyrir því, á þann hátt að hafa heimili hjá föður sínumeða móður,
(4) Ef landneminn býr að staöaldri á bújörð sem nann á fheiir keypt, tekið
erfðir o. s, frv.ji nánd við heimilisréttarland það, er hanu hefir skrifað sig fyrir,
þá getur hann fullnægt fyrirmælum laganna, að þvi er ábúð á heimilisréttar-jörð
innT snertir, á þann hátt að búa á téðri eignarjörð sinni (keyptulandi o. s. frv.)
Beiðui um eignarbréf
ætti að vera gerð strax eftir að 3 áiin eru liðin, annaðhvort hjá næsta umboðs-
manni eða hjá Inspector sem sendur er til þess að skoða hvað unnið hefir voriö á
landinu. Sex mánuðum áður verður maður þó að hafa kunngert Dominion landa
umboðsmanninum í Ottawa það, að bann ætli sér að biðja um eignarréttinc.
LeiObeiuingar.
Nýkomnir inntiytiendur fá, á innfiytjenda-skrifstofunni í Winnipeg, og á 811-
nm Dómiuion landa skrifstofum innan Alanitoba ogNorðvestnrlandsins, leiðbein-
ingar nm það hvar lönd eru ótekin, og allir, sem á þessum skrifstofum vinna,
veita innnytjendum, kostnaðarlaust, leiðbeiningar og hjálp til þess að ná i lönd
sem þeim eru geðfeld; ennfremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og
námalðgum. Allar slíkar reglugjörðir geta þeir fengið þe.r gefins, einnig geta
menn fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járubrantarbeltisins 1 British
Columbia, með því að snúa sér brétíega til ritarainnanrikisdeildarinnarí Ottawa,
izmflytjenda-umboðsmannsins i Winnipeg, eða tii einhverra af Dominion landa
umboðsmönnum í Manitoba eða Norðvesturlandinu.
JAMES A, SMART,
Deputy Minister of the Intei-ior.
N. B.—Aukilands þess, sem menu geta fengið gefins ogátrt t>r við i reglugjðrð-
inni hér að ofan, eru til þúsundir ekra af beata landi. sem hægt er að fá til leigu
eða kaups hjá járDbrauta-félögum og ýmsum landeðlufélðgum og ninstahliagum