Lögberg - 14.01.1904, Blaðsíða 5

LÖGBER.G, FIMTUDAGINN 15. JANÚAR 1904.
S
NEW-YORK LIFE
JOHN A. McCALL, FOR8ETI.
Mesta lífsábyrfiöarfélag heimsins.
Árið 1903 borgaði íélagið 5,3oO dánarkröfur til erfingja :
$16,000,000
Árið 1903 borgaði fél. ábyrgðir til lifandi ábyrgðarhafa:
$18,000,000
Árið 1903 lánaði félagiö ót á ábyrgðarskírteini sín mót 57.:
$12,800,000
Árið 1903 borgaði félagið rentur til félagstnanna :
$5,500,000.
Árið 1903 gaf félagiö nt 170 þúsund lífsábyrgðarskírteini:
$326,000,000.
Félagi þessu tilheyra nú naerri miljón manns, með
$1,745,000,000 lífsábyrgö og $352,000,000 sjóð. Menn þess-
ir eru félagið, upphæöir þessar eru eign þeirra, þeir einir
njóta alls ágóðans lifandi eða dauðir.
Chr. Olafson, Agent. J. G. Morgan, Manager.
650 William Ave., Grain Excitauge,
WINNIPEG.

rrwiuLiAM
SendiO hveitÍÖ yöar til^
THGSViPSON, SONS & CO
Grain CoramIssi«n Merehants, WINNIPEG
0% iáiið J4 selja það fjrir yðnr. hað muu hafa góðan áranguv-
Skrifið eftir upplýsingum.
L
A

at-
-en
til
eg
Eg reyndi að koma fyrir hana
vitinu og kefja niöur hjá henni
þessa leikblöndnu vonzkn. Ln
hún skildi orð mín þannig, að mér
staeði ótti af sér, og vingsaöi til
böfðinu og hafði enn þá frekari
hótanir í frammi, og reiðin brann
4r augum hennar.
Eg hugsaði ekki frekar um
burð þennan þá í svipinn,-
sfðar fékk eg nægilegt tilefni
að minnast hans; og þegar
aeesta kveld fékk frá henni heitt
•g innilegt ástabréf, þá fleygði eg
því í eldinn með hálfgerðri fyrir-
Htningu. Eg fór úr bænum
snemma næsta morgun, án þess
að vita hvaö mín biöi næst, og
var þannig enn einu sinni á á-
formslausu reiki út í bláinn.
Eg lagði nú niður leikaranafn
®itt, þvf eg hafði enga sérlega
löngun til að láta menn þekkja
*»ig sem uppgjafa leikara; og með
því mér kom til hugar fyrsta ráð-
^gging gamla læknisins, þá aö-
hyltist eg hana nú, og varð Eng-
lendingur. Eg lét skegg mitt
Vaxa; og eg var alveg viss um, aö
*>eö öllum þeim breytingum, sem
á mér voru orðnar, mundi enginn
hfandi maður í gjörvöllu föður-
landinu kannast við Henry Fisher
■—þcnnan alvörugefna enska
Herramann, er feröaðist um sér
til skemtunar og bókmentalegra
rannsókna,—sem Rudloff greifa,
alkunna, bflífa lautinantinn og
■ppáhald hiröarinnar.
Eg fór um úr einum staö íann-
aa algerlega tilgangslaust í nokk-
»ra mánuöi, þangað til hið daufa,
tómlega og tilgangslausa flökku-
líf var nærri búið að gera út af
við mig. Þá opnaöi hending eða
forlögin alt í efnu fyrir mér hlið
l*ffsins.
vegna þess hann var ekki
aður mér að sumu leyti.
vildi líka svo til kveld eitt,
gat gert honum greiða.
Eg var seint á ferð niður
tvo, sem hann hafði á einhvern
hátt móðgað; og þessi dauðlegi
ótti fyrir því, að föðurbróðir hans
mundi varna konum þess að verða
franskur og þannig gcra honum
ómögulegt að giftast. Það síð-
astnefnda tók mest á hann.
,,Hann hefir aldrei séð mig, “
sagði hann talsvert hrærður;
„aldrei einu sinni hugsað um mig,
fyr en nú þegar sonur hans er
dauður og hann heldur, býst eg
við, að eg geti orðið honum að
einhverju Iiði. Og hann er svo
harður og ófyrirleitinn þorpari,
að hann mundi ekkert sjá í aö
taka mig með valdi og halda mér
innilokuðum þangað til eg gengi
að öllum hans kostum, og hætti
við að gifta mig. Hann hatar
alt franskt. “
Það var nokkuð örðugt að hugsa
sér von Fromberg náskyldan
hörðum og einbeittum manni, en
mér lá við að vorkenna honum;
og bráðlega fékk eg að vita hvað
honum gekk til að gera mig að
trúnaðarmanni sínum. Hann
vildi fá mig til að hjálpa sér, og
það á einkennilegan hátt. Hann
ætlaði að fara yfir til Charnes á
Frakklandi til að gifta sig; og með
því hann óttaðist afskiftasemi og
eftirför, þá vildi hann fá mig til
ósvip-1aö dvelja svo sem tvo daga í
þaöíHaninel undir hans nafni. Mér
að eg j fanst þetta heimskulegt, og mót-
1 mælti því auðvitað og sýndi fram

vi5 á ýms óþægíndi, sem af því gæti
II. RAPITULI.
HLIÐ LÍFSIK9.
Eg sat aðgerðalaus f smábæn-
**ö Hamnel við ána Rín, skamt
iri Kehl, og komst þar af hend-
*>gu í kunningsskap viö mann á
*ifnu reki, yon Fromberg aö
aafni, og min eg f fyrstu hafa
foftC mig Tif kMiam s«.mpart
ána þegar hann kom hlaupandi
til mín og bað mig að hjálpa sér |
undan ofsókn tveggja manna, sem
væru hlaupandi á eftir sér með
vonzku ogógnunum. Hann skalf
á beinunum og var í miklum geö-
æsingi, jafnvel þó eg sæi ekki, að
hann hefði sérlega mikið að ótt-
ast; því að mennirnir fóru strax í
aðra átt þegar þeir sáu, að hann
var ekki framar einsamall.
Kunningi minn var samt sem
áður mjög æstur, og talaði,
heimskulega mikið að mér virtist,
um það, aö eg hefði bjargað lífi
hans. því að næstu tvo eða þrjá
daga yfirgaf hann mig varla; og
allan þann tíma útjós hann því í
eyru mér, sem fylti sálu hans.
Sálin var ekki stór, og innihald
hennar ekki annað en ástríður og
smámunaleg tilfinningasemi, þó
honnm þætti það full-alvarlegt og
það væri honum áhyggjuefni.
Hann lá í bókum og var draurn-
óramaöur, og náttúrlega ástfang-
inn. Einhvern veginn hafði hann
lsnt í yrringum við þessa tvo
menn, sem veittu honum eftirför,
og hjartað í honum barðíst um af
hræðslu við einhverjar ógurlegar,
en jafnframt óljósar afleiðingar.
Hann sagði mér frá ástastríði
sínu. Stúlkan, sem hann lang-
aði til að giftast, var frönsk, og
ekki einasta hataði fólk hans
Frakka, heldur setti faðir stúlk-
unnar það npp, að hann yröi
franskur ef hann ætti að verða
tengdasonur sinn. Og við þetta
bættist leyndardómsfull saga um
eitthvert familíustríð heima fyrir.
Aðal-mergur þess máls var það,
aö föðurbróðir hans, prinz Gram-
berg, nafnkunnur maöur, hafði
skrifaö og lagt ríkt á við hann að
koma heim með því vera hans
heima væri í íylsta máta naösyn-
leg. Þaö var þannig þrent, sam
von Fromberg lá þyngst á hjarta,
—löngu» til aö giftast frönsku
stilknnoi: brieSsJan vi8 mennina
leitt. Hann lagði svo ríkt að
mér með þetta, að eg varð loks-
ins að segja honum býsna alvar-
lega, að eg gerði þaS ekki undir
neinum kringumstæðum. Hann
þagnaði um stund, en sagðisíðan:
,,Þér hljótið náttúrlega aðráða,
en þó eg nefni mig Fisher og
segi fólki, að nafnið yðar sé von
Fromberg, þá skaðar það engan. “
,, Eg skal ekki verða lengi að
laga þann misskilning, “ svaraöi
eg og gaf þessu ekki frekari gaum.
En sama daginn varð eg að hafa
bústaðaskifti, og næsta morgun
rak eg mig á það mér til gremju,
að hann hafði sagt fólkinu í báð-
um húsunum, að eg héti von
Fromberg, en hann Fisher.,
í sjálfu sér var þetta oflítilfjör-
legt atriði til að gera mikið núm-
er úr; og með því eggat ekki séö,
að það hefði í rauninni neina aðra
þýðing en þá, að hann hefði
minna að óttast meðan hann væri
að gifta sig, þá ásetti eg mér aö
skeyta ekki skapi mínn á honum
fyr en hann kæmi aftur.
Mér var þá hulið, hvað af því
leiddi.
Eg var aö heiman nokkura
klukkutíma síðari hluta dagsins
til að létta mér upp og gera upp
drætti, og þegar egkom heim um
kveldið, fanst mér eitthvað dular-
fult við vinnumanninn, sem kom
á móti mér og sagði, að tveir
herrar biðu mín inni í herberginu
mínu.
,,Sem bíða mín?“ sagði eg for-
viða; því að eg gat ekki hugsað
mér neina tvo menn f ölln keis-
aradaeminu, sem líklegir væri að
heimsækja mig.
,,Já, herra minn. Fyrst spurðu
þeireftir yður sem HerrvonFrom
berg ogþarnæstsem Mr.Fisher"
,,En sá bjánaskapur!" hugs-
aði eg þegar eg gekk upp stigann
svo flaug mér í hug. aö þettagæti
staðið í einbverjo sambandi viö
heimséknina. smo v«» FromWrg
hafði borið svo mikinn kvíðboga
fyrir.
Eg þurfti ekki neina að líta á
mennina, sem stóöu upp þegar eg
koin inn, til að sannfærast um,
að þeir voru að minsta kosti
herramenn— liðsforingjar, sýnd-
ist mér helzt, í borgarabúningi.
Þeir vorn báðir dökkhærðir; ann-
ar þeirra—sá eldri—var alskeggj-
aður,' en hinn með mikið yfirskegg
aðeins.
,,Gott kveld, herrar mínir, “
sagði eg stillilega. ,,Hvers á eg
aö njóta, að þér veitið mér þann
heiður að heimsækja mig?“
Mig langaði hálfvegis til að
fara gætilega vegna von From-
bergs kurtningja míns. Skeggjaði
maðurinn svaraði:
,,Við höfum ekki sézt fyrri,
Herr von Fromberg. Eg heiti
Krugen og félagi minn heitir
Steinitz. “
Eg var í vafa, hvort eg ætti
tafarlaust að neita von Fromberg
nafninu eða bíða við þangað til
eg fengi að vita frekar um erind-
ið. Eg ásetti mér hið sfðara og
áleit það hættulaust.
,,Og hvert er erindi j'kkar?"
spnrði eg.
Eg sá þá líta hvern til annars,
og yngri maðurinn gekk fram hjá
mér eins og af hendingu og stað-
næmdist við dyrnar. Nú fór eg
að verða forvitinn. það var auð-
séð, að þeir ætluðu ekki að láta
mig geta hlaupið í burtu frá sér.
)að leit út fyrir, að þeir könnuð-
ust við Iyndiseinkunnir von From-
bergs.
,,þér ættuð að geta farið nærri
um það, “ sagði eldri maðurinn
?egar hann var búinn að gefa
lélaga sínum tækifæri að komast
lýrir dyrnar. ,,Okkur langar til
að geta talað við yður í næði og
reyna að fá yður til að koma
með okkur—þér vitið hvert. “
,,Og til þess að geta talað við
mig í næði, býst eg við þér hafið
i'engið vin yðar til að standa
þarna við dyrnar, ‘ * sagði eg og
>enti til hans.
..Náttúrlega veit eg vel, að
slíkt er óþörf varrúð, “ svaraði
hann brosandi; ,,en lokaðar dyr
halda æfinlega óboðnum gestum
úti. “
,,Og föngum inni, “ svaraði eg.
,,Auðvitað, “ sagði hann og
brosti aftur. ,,Þér megið því
Ioka herberginu, Steinitz, “ og
því var tafarlaust hlýtt.
Eg hló. Vitaskuld hafði eg
ekkert að óttast.
,, Eg hefði ekki hlaupið í burtu, ‘ ‘
sagði eg. ,,Þetta er alt of mikið
gaman til þess; en þó eg ætti lffið
að leysa, þá gæti eg ekki gizkað
á hvað í ósköpunum þér eruð hér
að gera.1 ‘
,,Við komum frá honum föður-
bróður yðar, prinz Gramberg, og
mér er sérstaklega falið á hendur
að Iáta yður vita, að það er í
mesta máta nauðsynlegt, jafnvel
lffsnauðsynlegt, að þér komið
tafarlaust með okkur heim til
kastalans. “
Getur þú bakað góðar kökur?
Þú getur það ef þú notar Blue
Ribbon Baking Powder, því það er
svo vel tilbúið að öll bökun hepn-
ast vel með því.—Eyddu ekki tíma
í að reyna aðrar tegundir. Beztu
bakararnir eru beztu vinir The Blue
Ribbon Baking Powder. Bið þú
kaupmanninn um Blue Ribbon.—Þrenn Blue
Ribbon verðlaun í hverri könnu.—Skrifið eftir
1 verðlaunaskrá til
The Blue Ribbon iTfg. Co.,
Winnipeg, Man.
Hann sagði þetta með svo mik-
illi alvöru, að orð hans höfðu
talsrerð áhrif á mig. Það sæmdi
ekki fyrir mig að leika með mál-
efni jafn voldugrar ættar—og mér
var ekki ókunnugt um orðstír
prinzins. Það lá f hlutarins eðli,
að eg hlaut nndir eins að lagfæra
Jþetta nafna brengl. Eg sá eftir
•8 kafa skki gort þaS þegar i
byrjun.
,,Yður skjátlast, “ sagði eg, ,,og
eg hlýt að kippa því í lag áður
en þér segið eitt orð meira. Eg
er ekki bróðursonur prinz Gram-
berg. ‘ ‘
,,Eg veit það, að þér hafið af-
neitaö sjálfum vður. Þér eruð
Herr von Fromberg? Eg ávarp-
aði yður þannig fyrir fáum mín-
útum. “
,,Nei. Nafn mitt er ekki von
Fromberg, heldur Fisher. Eger
Englendingur. “
,,Já, mikil ósköp, eg veit það.
Fólkiðhérna sagði mér, að þér
vilduð heldur ganga undir því
nafrii. Eg er ekki hingað kominn
til að gefa þess konar smákenjum
neinn gaum. Erindi mitt er alt
of alvarlegt til þess. “
,,Það er mál, sem migalls ekki
varðar, “ svaraði eg stuttlega.
,,Og með því eg hefi nú skýrt
yður frá þvf, þá gerið þiö svo vel
að fara burt úr herbergjum mín-
um. “
Um leið og eg sagði þetta, vék
eg mér að dyrunum; en maðurinn
sem þar stóð, hreyfði sig ekki.
,,Hvar er þá Herr von From-
berg?“ spurði eldri maðurinn, og
mátti heyra tortrygni í málróm
hans.
,,Það get eg ekkisagt yður. Eg
held eg viti þaö, en hefi «kki leyfi
til að segja það. “
,,Eg bjóst naumast við því, “
svaraði hann þurlega. ,,En vilj-
ið þér koma heim til kastalans
með okkur? Þér getið skýrt frá
því eftir á, að við höfum tekið
yöur hér ranglátlega;“ sagði hann
með kuldalegri kurteisi.
,,Nei, það vil egallsekki gera.
Þetta sagði eg með talsverðum
áherzlum, þvf mér var farið aö
síga í skap.
,,Þá gerið þér svo vel að lofa
mér að vita, hvernig því víkur
við, að þér eruð hér undir nafni
Herr von Frombergs, látið fólkið
í húsinu halda þér séuð hann, og
svarið til nafns hans?“
Hið sanna í þvf máli var alt of
þýðingarlaust og ómerkilegt til
þess mér kæmi til hugar að segja
frá því. Eg greip því til þess að
veröa vonduj-.
,,Mér dettur ekki í hug að tjá
mig fyrir mönnum, sem vaða ó-
boðnir inn f herbergi mín og halda
mér þar eins og fanga, “ svaraði
eg reiöulega. “
..Þákemur það naumast flatt
upp á yður þó eg trúi yður ekki,
þegar fólkið hefir fyrst og fremst
sagt, að þér va;ruð von Fromberg
og þér hafið svarað til nafns hans
frammi fyrir mér. Eg veit ekki
hvernig á því getur staðið. að yð
ur er svona ant um að afneita
sjálfum yður og sneiða hjá hinni
göfugu stöðu sem yður opnaðist
við það, að prinzinn misti son
sinn. “
Þosmi v*r floygt fram til að
reyna mig. .
,, Eg get fullvissaö yður um það,
að eg mundi ekki slá hendinni á
móti neinni stöðu sem mér væri
réttilega boðin. En eg er ekki
bróðursonur prinzins.
,, Þér líkist honum nóg til þess
mér nægi, og skjátlist mér ekki
því meira, þá svipar ykkur sam-
an í fleira en sjón. En nú er
gagnslaust að eyða hér fleiri orð-
um. Þér komið með okkur, auð-
vitað?“
,, Auðvitað dettur mér ekki í
hug að gera það. “
,,Nú, jæja; eg býst við það sé
þá ekki um annað að gera fyrir
okkur en fara án yöar. Stein-
itz!“ kallaði hann hvatskeytlega
og fleygði til höfðinu eins og hann
væri að skipa honum að opna her-
bergið; og hann sjálfur gerði sig
EIN YIKA
sera vöruleyfasala okkarhefir staé-
ið yfir, or liðiu Hin mikla verzl-
uti 8em við höfnm gert sýnir hve
vel hún hefir gengir nú eins og
fyrri. Að þstta hefir tekist svo
vel er vegna þess að það hefirgefið
fólki tækifaeri til að oignast nýjar
og góðar vetrarvörur fyrir iitið
verð. í öllam deildum hefir ítr-
asta tilraun gerð verið til að auka
verzlunina og fólksþrðngin sem
hefir verið í búðiuni sýnir hve.vel
þes3ari sðlu er tekið af fólkinu.
Skraddarasaumuð kvenföt.
Niðursett verð.
$•25 00 fatnaður settur niður í $19.25
22 00 „ ,. ,, 16.00
20 00 ,. „ „ 14.50
15 00 „ „ „ 10.75
12.00 ., „ „ 8 50
10 00 „ ,, „ 6.75
gerýur úr hezta nýjasta efni
mjðg fjölbreytilegu, íallega
skrautlagður og vandaðar.
Kvenm. $60.00 Coon Jackets nú $49.50
50 00 .. ,. „ 42.25
50.00 Eleetric Seal „ 42 50
45 00 Astrachan „ 39.00
40 00 „ 34.60
27.50 Bulgarian „ 21.25
Allur smávarningur úr loðskinni,
svo sem herðaslög, húfur o. fl. með j
afslætti af vanaverði. að eins 2 Coon
kápur eftir af öllum þeirn, sem viðhöfð-
um fyrir karlm. Vanaverð er $65.00
nú fyrir 57.50.
Karlm. fatnaöur og yfirtreyjur
með niðursettu verði.
$18.00 til 20.00 fatnaður $14 75
13.50 til 15 00 „ 10 5 >
10.00 til 12.00 8 75
8.00 til 9 00 „ 6.50
14 k&rlm. fatnaður með hálfvirði.
Drensjafatnaður
með niöursettu verði.
$10.00 fatnaður eða yfirtreyja $7 85
- ------ 5.95
----- 4.75
8.00
6.00
5.00
4 00
8 50
Millinery
$7.00 til 9.00 hattar puntaðir
5.00 til 6.00 -- -------
8.50 til 4 00 --------—
3.90
8.10
2,65
$1.95
3.85
2.75
Stórt upplag af barnayfir-
treyjum.
með niðursettu verði.
5 00 til 6 00 treyjur, ýmsum lit 3.90
3 50 til 4.50 — — 2 85
2.50 til 3.00 — — 2 10
Sala á vetrarsokknm i tvo daga að
eins á laugardag og mánudag. Þér
sjáið vðrurnar þegar þér kouaið inn um
suðurdyrnar. Allir vetrarsokkar verða
seldir með afslætti.
Stóra búðin á horninu.
J. F. FUMERTON & CO.
Glenboro, Man.