Lögberg - 07.04.1904, Blaðsíða 2

LÖG13ERG, FIMTUDAGIXN
At
RII
1904.
Flækingurinri.
Eftir ANOnv.mus.
! manninum, þar sem hann var aö
leita a5 vaöi á ánni, og mátti ekki
tæpara standa, aö hann slippi í
---- Heklu. Hann gaí sig mótþróa-
Þaö var um miöjan Október, ]aust á vald þeirra, og þurfti því
urn þaö leyti aö fyrsti snjór festist ekkj ájárnum eöareipumaö halda
á fjöllum, aö þaö frétt’.st, aö maö- p{ann var tafarlaust fluttur á
ur nokkur noröan úr Skagafirði hreppstjórasetrið og yfirheyröur.
haföi korniö gangandi suöur Kjöl gn jftjg urgu menn vísari við þá
og suður í Hreppa. Hann kom yfjrheyrzlu—komust helzt að því,
fvrst a bæ þann sem næstur er af- ag þetta mundi vera geöveikur
réttunum, og hélt svo í hægðum fjæ]{jngUri Jfkastur Jóhanni bera.
sínum suður Hreppinn og svo | Morgimiim eftir átti aö flytjá hann
austur yfir Þjórsá og þóttist ætla sugur f höfuðstaöinn og afhenda
austur í ausfursveitir. Mörgum fiann þar ægstu stjórn landsins í
þótti undarlegt um feröir þessa: ejgjn hendur. Um kvöldiö voru
manus, og flngu þ\ í íréttirnar af hestar járnaðir og menn fengnir
honum eins og önnur fiskisaga, og I tj] feröarinnar.
Á hrepþstjórasetrinu var stór
og sterkur vísindamaður, sem átti
aö gæta fangans um nóttina.
Reyndar haföi starf hans í vísinda-
áttina aldrei komist hærra en það,
skaut mörgum viö þaö skelk í
bringu, sem vonlegt var. Þar á
meðal var kona ein; hún hafði
hvorki notið svefns né matar síð-
an hún frétti af manni þessum.
Hún haföi líka frétt þaö, að maö- ag kenna börnum.
ur þessi heföi mist skuggann sinn | Hér ver5'um vér aö geta fleiri
niöur um hraunsprungu noröur á atburga er standá í nánu sam-
Kili. og var slík voðafregn nóg til j bandi við rekstur þessa máls.
þess aö æra og skelfa ístööulitla j j^aður nokkur af næsta bæ, for-
sál. Þegar hún nú frétti, aö mað- j vjtjnn og nærsýnn, var á ferö
ur þessi væri kominn á næsta bæ
viö hana til gistingar, lá henni við
sturlun og yfiriiði, og hún sagöi
manni sínum, aö ef hann léti ekki
taka mann þennan fastan, mundi
hún kjósa sér náttstaö út í kirkju-
þetta kvöld og kom utan úr Fóa
meö kvígu sem hann hafði kéypt
þar. Þessi kvíga var bráöger og
efnileg—var íaus viö alla tilgerð
og hégóinaskap. Hún haföi alist
upp á Langstöðum í Flóa, eins og
garöi. Maöur hennar brá fljótt j önnur skepna, og ekki veriö um
viö og skrifaöi viðkomandi yfir- j annaö hugsaö en gera úr henni
v.ildi aö taka.flæking þennan fast- jskepnu; og þó aö sumir segðu
an. Þetta hreif. Hreppstjórinn bana einfalda, þá var hún samt
komst á kreik og safnar aö sér ekkert heimskari en kvígur gerast
liöi um nóttina, og var þaö alt ur- , á hennar aldri. Og þótt dauflegt
valsliö og suint heljarmenni. værj { kotinu, leiddist henni þar
Þeir höföu með sér handjárn og j ekkert eöa þráöj a5 komast í
3 kapla af spánnýjum hrosshárs I gjaunl Qg soll stærri bæja, og sízt
reipum. af öilu langaöi hana til Reykja-
Þessa umræddu nótt var flæk- j vfkur. í einu oröi sagt: hún haföi
ingurinn hjá Friörik í Klauf; hann j kornjö mjög sómasamlega fram
átti aö sofa í anöabælinu, en hon- ; a]]a s{na æfj; Dg er það meira en
u :n leizt ekki á bæliö, og kvaö sér sagt verður um marga skepnu.
annaö rum hentugra, svo I’ riðrik j jrn svo bafði nærsýni maöurinn
varö aö láta hann sofa fvrir ofan 1 frett þaö, aö þessi efnilega skepna
sig. . Þegar þeir voru komnir værj á boðstólum. Hann sendi
upp í og liáttaöir, varö þeim litiö . þvt verstu horrollurnar sínar til
hvorum framan í annan, augu I Reykjavfkur og fór svo og keypti
þeirra mættust, og þeir horföust i fyrjr andVir?5i þeirra. þessa efnis-
í augu dálitla stund. viö þessa|kvfgU Á heimleiöinni frétti nær-
sjón féll þeim allur ketiil í eld, , sýnj maðurinn, aö búiö væri aö
þeir uröu hræddir hvor viö annan j taka flækinginn til fanga á hrepp-
og Friörik hefir svo sjálfur ífá : stjórasetrinu. Þá vaknar hjá hon-
sagt, að slík voða augu hafi hann ^ um forvitni aö fá aö sjá þennan
aldrei fyr séö á æfi sinni, og aldrei j undarlega mann, sem hann hafði
muni hann gleyma þeim augum ; heyrt svo mikiö talaö um. Hann
og þeirri nótt. Hann haföi séð
Glámsaugu. Engan dúrsofnuðu
þessir lagsmenn um nó'.tina, þeir
byltu sér á ýmsar hliðar, svitnuðu
og kólnuöu svo upp aftur. Þeir
óttuöust hvor annan, trúöu hvor-
ugur öörum. Ekki þoröu þeir
heldur að yröa hvor á annan.
Klukkan4 um nóttina ætlaöi Friö-
rik aö laumast fram úr rúminu,,en
ekki var hann fyr kominn íraman
á rúmstokkinn, en hinn var kom-
inn þar viö hliö hans. Nú þótti
Friðrik nóg komiö, og hljóp nú
til dyra ðg út á hlað og bjóst þar
til varnar meö járnkarl, semstað-
iö haföi upp viö bæjardyrnar. Aö
vörmu spori kom félagi hans út
hálfklæddur meö pjönkur sínar í
fanginu, en ekki lagði hann að
Friörik heldur tók á rás austur í
hraun og stefnir beint á Heklu.
ÞAta var Friörik mikil hugfró,
því í reyndinni er hann enginn
bardagamaöur.
Kl. 5 kom hreppstjórinn til
Friöriks meö alt sitt liö. En þeg-
ar hann fréttir, aö flóttamaðurinn
er á burtu og haföi stefnt á Heklu
slær hann upp á, og reið nú hver
sem mest hann rnátti—umaðgera
að ná honum áöur en hann kæm-
ist í Heklu, |því ef hann slippi í
hana, gat afjþví orsakast dynkir
og dunur miklar og jafnvel gos.
Austur viö Rangá náöu þeir flótta-
viö flóttalegum augum til vísinda-
mannsins sem sat á móti honum.
Það leyndi ser ekki, að einhveró-
kyrð var yfir manni þessum. Hann
hafði komist á snoöir um þaö, aö
einhver atburöur hefði átt sér
staö úti, eftir þeim mikla umgangi
sem var. Litlu síöar heyrði hann
líka, aö kal.lað var fram í dyrum
meö kvénmannsrödd og spurt,
hvort allir væru nú farnir aö elta
ólukkans kvígugægsniö. En ekki
virtist vísindamaðurinn taka eftir
þessu, enda var hann niðursokk-
inn í djúpar og flóknar hugsanir.
Hann hafði pappírsblað fyrir fram-
an sig á borðinu og markaði við
og við á það punkta og þanka-
strik. Undarlegt var það, að
hann skyldi nú sitja þarna og
leggja sig niður við það aö kenna
krökkum, hann heföi þó, eins og
móðir hans oft heföi sagt, vel get-
að lært til prests, en það hefir víst
ekki átt fyrir honum að liggja.
Já, það var þreytandi að sitja yfir
þvf dag eftir dag aö troöa vitinu í
þessa krakkatossa og sjá lítinn
árangur—aö miðla daglega af viti
sínu og takasvoinn aftur heimsku;
það þarf þó nokkurt upplag af
viti til að standast þaö. Bara að.
hann smittaðist nú ekki af þess-
um krakkaöngum og yrði þeim
jafn heimskur með tímanum. Svo
fór hannaö brjótaheilann um það,
hvort ekki væri hugsandi að nota
mætti vélar til að kenna með
þessum krökkuin; a6al ,,kúnstin“
viö það, var sú, aö finna upp þess
háttar vél. það er svo sem nóg
erfiði að hugsa ef hugsað er reglu-
lega ,,lógiskt“ og einkum efmaö-
ur ætlar að fæða af sér stórar
hugsanir, sem heiminum hafa
verið lítt kunnar áður; það er#kki
nema hreinustu ,,gení“ sem það
geta.jjjEn einhver verður þó að
taka það hlutverk að sér að hugsa
fyrir fjöldann, úr því hann er svo
ósjálfbjarga að geta ekki hugsaö
fyrir sig sjálfur. Nú fann hann,
að einhverjar stórar hugsanir voru
að brjótast um í heila hans, þær
áttu aðeins eftir aö fæöast. Bara
aö þetta yrði nú ekki of mikil á-
reynsla á heilann. Hann studdi
olnbogunum niöur á boröiö og
greip svo báöum höndum utan um
höfuðið eins og til þess að draga
úr útþenslunni, sem hann var
hræddur um aö kynni að veröa
heldur mikil við þessar fæðingar
hríöir.
Hvaö var nú að tarna? Var
ekki búið að ljúka upp stofunni?
Hann leit upp og sá nú aö dyrnar
stóðu upp á gátt og fanginn var
horfinn. Hann stóð upp sem
fljótast og gekk út, og sér þá að
fanginn er að skjótast vestur með
smiðjuveggnum á hlaðinu. Hann
kallar á fangann og biður hannaö
bíða sín, en þaö haföi þau undar-
legu áhrif á fangann, aö hann tók
snögt viðbragð og hljóp nú á stað
sem fætur toguðu.
Þessi vísindarnaöur var ekki vel
dyra með hranalegum huröarskell. æföur í því aö hlaupa, samt legg-
Kusa kunni ekki við þennan hurð- ur hann á stað og þenur nú út
arskell—var alveg óvön aö heyra sína löngu limi sem mest hann
svona lagaða huröarskelli á Lang-j mátti. En hann var að upplagi
stööum, hún kiptist viö, en þaö J mjög ófótviss og náttblindur, og
varö til þess að stiginn datt ofan aö því varð honum í þetta sinn.
á hrygg hennar. Nú varö hún Hann komst vestur fyrir kálgarö-
hrædd og hljóp á stað út í myrkr-' inn, í þýföasta blettinn á öllu tún- j
iö meö stigann á eftir sér og inu, og steyptist þar á höfuðið j
tryltist. Þegar nærsýni maður- niöur á milli þúfna. Höfuðiö
inn sá hvaö verða vildi, hljóp' sökk ofan í mjúkan mosa og hon-
hann á eftir kusu og biöur heima- um fanst hann eins og standa á
menn að duga sér, og hlupu nú (höföi í dúnsæng. Samt var hann
allir karlmenn á stað, sem vetl- eitthvað ruglaður í höföinu þegar
ingi gátu vaídiö. i hann stóö upp. Hann var hrædd-
Niður í stofu sátu þeir, vfsinda- ur um aö biltan heföi orsakað
maöurinn og fanginn, sinn íhvoru heilahristing. Honum fanst eitt-
horni meö boröið á milli sín. hvaö renna til í höföinu á sér og
Fanginn sat álútur og studdi oln- út um annað eyraö, en hann var
bogum á kné sér og gaut viö og ekki vel viss í því, hvort heldur
langaöi að skoöa hann, tala viö
hann, fræðast af honum og kynn-
ast honum. Hann ásetti sér því
að veröa nóttina á hreppstjóra-
setrinu.
Þaö var farið að dimma þegar
nærsýni maöurinn náöi aö hrepp-
stjórasetrinu. Það var engirin
úti, svo hann átti í stauti aö gera
vart viö sig. Hann batt því kvíg-
una við stóran stiga sem stóð upp
viö húsið. Og kusa hnussaði og
hristi höfuðið og var hætt aö skilja
í því, hvað alt þetta ætti aö þýða.
Skömmu eftir aö hann haföi barið
á dyr, heyrist aö gengiö er til
það var vindur eöa vit, eöa þá
eitthvaö af heilanum. En nokk-
uö var þaö, aö þegar hann. gekk
heim og haföi alveg slegiö því frá
séraö elta þennan fanga lengra,
þá fanst bonum hann miklu
heimskari en áöur en hann fór á
stað—fanst hann vera orðinn jafn
heimskur og hann var áður en
gáfan kom yfir hann.
Seinua um kvöldið komu leitar-
mennirnir heim úr kvíguleitinni
þreyttir og móöir, en kvígulausir;
hún haföi hlaupið þá alla af sér.
Fanginn og kvígan höföu fariö
f sömu áttina fram eftir nóttinni
án þess þau vissu hvort af ööru.
En svo haföi kusa tapað áttinni,
því hún fanst 2 dögum síðar suöur
undir sjó í trippastóði, harð mýld.
Það mun vera um H kl.tíma ferö
frá fyrnefndu hreppstjórasetri. En
nokkuð lengra v’ar þó fanginn
kominn morguninn eftir, og hann
var ekkert áttaviltur, en skelkað-
ur var hann.
Um nóttina voru 4 leitarinenn
sendir á stað sinn í hverja áttina
aö leita fangans, og skal hér aö-
eins getiö eins þeirra. Um morg-
uninn eftir þegar þessi leitarmað-
ur haföi gefiö upp leitina og var
snúinn heim, sér hann mann einn
á hlaupum. Reyndar var þetta
smali af bæ þar skámt frá, en
leitarmannirfum þótti hann svo
líkur fanganum, sem hann var að
leita að, svo hann kallar til hans,
og segist vera sendur eftir honum
að taka hann fastan. Viö þetta
varö smalinn hræddur og hleypur
heim á leið, en leitarmaöurinn
hleypir hesti sínum á eftir og dró
þó lítið saman með þeim. Heim
undir bænum var blautt mýrar-
sund, þar hleypti leitarmaöurinn
hesti sínum á kaf í fen. Hann
lét hestinn sitja kyrran niðrí fen-
inu, en elti nú smalann á fæti,
sem hann hélt aö væri fanginn.
Hann sá fólk á gangi heima á
bænum og kallar nú: ,,Takiö
hann, takið hann!“ Þá kallar
smalinn: ,,Hjálp, hjálp! Komið
þiö, komið þiö!“ Alt heimafólkið
kom hlaupandi út á tún á móti
þeim, og þegar leitarmaðurinn
var kominn inn í fólkshringinn og
haföi áttað sig, sagði hann: ,,Fyr-
irgefið, fyrirgefiö! Viljiö þiö gera
svo vel og hjálpa mér til aö draga
hestinn minn upp úr feninu?“
PALL m. clemens
bygífingameistari.
Bakek Block. 408 Main St.
WINNIPEG. Telephone 2685.
BEÐIÐ UM.
Auka-amboðsmenn hér i fylkinu
op: ntBrliggjandi héruðum til að hafa
umboð á hendi fyrir gamalt og vel-
standandi bu.iinenx-hth, Kaup $31 um
vikuna, og kostnaðar, sent á hverjum
mánudegi beint frá aðalskrifstofunni í
bankaávísun. Kostnaður borgaður;
stöðug atvinna. Við leggjum alt til.
Address The Columbia, 630 Monon
Bldg., Chicago, 111.
“EIMREIÐIN”
fjölbreyttasta og skemtilegasta tima
ritið á íslenzku Ritgjörðir, myndir,
sögtir, kvæði. Verð 40 cts. hvert
hefti. Fsest hjá ci. 8. Bardal og
J. 8. Bargmanno £1.
KENNARA vantar við Markland
sköla i sex mánuði frá 1. Maí næstkom-
andi. Verður að hafa kennara Certifi-
cate. Umsækjendur snúi sér til undir-
ritaðs og segi hvaða kennarastig þeir
hafa og hvaða laun þeir vilja fá.
B. S. LINDAL,
(Sec. Treas. Markland School),
Markland, Man.
Dr DeckltnDnrg
AUGNALÆKNIR
307 Fortag’e A.ve.
WINNIPEG, MAN.
VINSOLUBUD
SELKIRK
Hcildsala Smásala
Nægar birgöir af vínum, liquors, öli, bjór
og ciðrum víntegundum. Vér seljum að eins
óblandaðar
víntegundir
Þegar þér korniö til Selkirk þá heimsækiö
okkur. Beint á móti
Bullocks Store, Evetyn Ave.,
SELKtRK, MAN.
ERUÐ ÞER AD BYGGJA?
EDDY’S ógegnkvæmi byggingapappír er sá bezti. Hann
er mikið sterkari og þykkari en nokkur annar (tjöru eða
bygginga) pappír. Vindur fer ekki í gegn um hann, heldur
kulda úti Og bita inni, engin ólykt að honum, dregur ekki
raka í sig, og spillir engu sem hann liggur við. Hann er
mikið nofaður, ekki eingöngu til að klæða hús með, heldur
einnig til að fóðra með frystihús, kælingarhús, mjólkurhús,
smjðrgerðarhús og önnur hús, þar sem þarf jafnan hita, og
forðast þarf raka. Skrifið agentum vorurn:
TEES & PERSSE, WINNIPEG, eftir sýnishornum.
The E. B. Eddy (!«. Ltd, nuil.
Tees & Persse, Agents, Winnlpeg.
LONDON — GANADIAN
LOAN » A&ENCY
Peningar naðir gegn veði S ræktuðum bújörðum, með þægilegum
skilmálum,
RáösmaBur:
Ceo. J. MauSson,
195 Lombard St.,
WINNIPEG.
Laudtil sölu í ýmsum pörtum fylkisins með láguverð og góðumkjörum. _
VirðingarmaBur :
S. Chrístopherson,
Grund P. O.
MANITOBA.
#############«;*########$##**
# #
# Við búum til að eins —0
| BEZTU TECUND AF HVEITI. |
Okkar „PREIVHER HU.MGARIAN1 #
tekur öllu öðru fram. ||
Biðjið kapmanninn yðar um það. *
Manufactured i—i
♦ ALEXANDER & LAW BROS., ♦ #
-BRANDON, Man. #
m
#
#
#
#
#############;###£*#«#«#####
Thos. H. Johnson,
íslenzkur lðgfræðingur og mála-
færslumaður,
Skripstofa: Room 33 Canada Life
Block. suðaustur horni Portage
Ave. & Main st.
UtanXskript: P. 0. nox 13G4,
Telefón 428. Winnipeg. Manitoba
Df. m. halldorsson,
Rlvev, WT D
Er að hitta á hverjum viðvikudegi f
Grafton, N. D., frá kl. 6—6 e. m.
FXDID VID GA8
Ef gasleiðsla er um götuna ðar leið
ir félagið pípurnar að götu línunn
ókeypis Tengir gaspipnr við eldastói
sem keyptar hafa verið að þvi ái
þess aðsetjs nokkuð fvrir verkið.
GA8 HAXGR
ódýrar, hreinlegar, ætlð til reiðu.
Allar tegundir, «8.00 og þar yfir
Komið og skoðið þær.
Tke Winnipeg Eteetrie Slreet Railway Co.
Go* oðildin
215 PoERTAGH Avbnob.