Lögberg - 07.04.1904, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 7. APRÍL 1 904,
Ný islenzk sláttuvél.
það er ekki daglegt brauS, sem
kallað er, að íslenzkir menn hugsi
upp og smiði þarfiegar vélar, sem
að gagni geti komið hér sí landi.
þó er nú svo komið, að íslenzkur
maður er nú búinn að Ijúka við
vél hér í Reykjavík, sem vér von-
um að veríí að miklu gagni fyrir
annan aðalatvinnuveg lttndsmanna,
landbúnaðinn.
Munum vér nú gera fyllri grein
fyrir því máli.
í 24 tb). Fjallkonunuar í sumar,
sem leið, g'tum vér þess, að hug-
vitsmaðurinn Ólafur Hjaltested
væri að hugsa um að búa til nýja
sláttuvél og væri búinn að gera
uppdrætti að henni. Hafði hann
borið þá undir dám erlendra maans,
ar á þeim hlutum hafa vit, og leist
þeim vel á þá. Uppdrætti þesfca
sýndi hann þá og Laudsbúnaðarfé-
laginu, og hvatti það hann til að
halda áfram með hugmynd sfns og
smíða vélina. Fd'tir að hann svo
hafði farið til útlanda í sumar og
látið þar búa til ýmsa hluta vélar-
innar, kom hann hingað í haust,
«ettist hér ftð og tók til starfa við
vélina. Hefir hann unnið að henni
öllum stundum í vetur og er nú
búinn með hana; nema hvað hann
hygst að gera á henni nokkrar
endurbætur.
Höfum vér &tt kost á að sko'a
vél þessa út i æsar og gera oss þá
hugmynd um notkun hennar og
gagn, sem hægt er að svo stöddu.
Erum vér þessu efni ekki allókunn
ir, þar sem vór höfum fiður fengist
viðað sli með norskri sláttuvél,
sem dregin var með hesti.
þessi nýja vél er bæði að lögun,
stærð og þyngd á borð við vænar
hjólbörur; á sláttumaðurinn að aka
henni á undan sór og eru klippurn-
ar eða ljárinn framan fe henni; og
er hann 21 þuml. & lengd. Vélin
getur klipt alveg niður við rót, ea
á einnig að vera svo, að ljárinn
geti legið svo fjarri eða nærri sem
vera vill. Svo er til ætlast, að
meðai maður geti með henni slegið
á við 3 menn.
Af því að búast má við, að þessi
ljár kunni að þykja nokkuð stutt
ur, að minsta ko3ti sumstaðar, þ 1
hefir smiðurinn í huga, að smíða
tvo aðraljái, sinn með hvorri stærð,
en báða lengri en þenna. Verða
þá ljálengdirnar 3, og getur hver
kosið þa, sem bezt á við grasiag og
landslag hj i honum.
Auk þessarar handvólar ætlar
hann og að smíða hestvél; verður
Jjárian á henni út úr hliðinni, eins
og títt er um þær; en miklu verður
hún léttari í allri meðfcrð en þær
hinar noisku, sem áfur hafa hing-
að komið.
Haridvólin mun kosta um 100
kr.
Vór höfum skoðað véi þessa raiki-
lega, eins og áður er sagt, og líst
oss mjög vel fe hana. Vera m', að
við reynsluna komi það i ljós, að
eitthvað megi betur t'ara eða ein-
hverju smá^egu þurfi að breyta; en
það mun engum vandræðum valda.
Vér gerum oss beztu vonir um, að
hér muni bóndanum fengið ágætis
þarfa verkfæri í hendur, setn nuki
vinnuflfi hans til tnikilla muna.
Reynist vélin vel, sem vér gerum
oss beztu vcnir um, þá er hér stig-
ið stórkostlegt írauifaraspor í þai tir
landbúnaðarins.
Ólafur Hjeltested hetir brotist
fram úr öllu þessu fin ailrar opin-
berrar hjálpar.
Slfettuvélina hefir hann lagt sér-
staka sturd á meðfram fyrir hvat-
ir og fiegs’jan Landsbúnaðarfélags-
ins; og var það vel og viturlega
gert af 3tjórn þess, að tta undir þá
tilraua, því að hún gat orðið, og
verður væutanlegn, til ómetanlegs
gagns fyrir búnaðinn. En oss þyk-
ir, sem öll mundi þörf á, að Lands-
búnaðarfólagið rétti smiðnum
hjálparhönd með fjárstyrk; mundi hagnýtt sér bjálpsemistilboð þeina,
euginn vitur og sanngjarn maður er kominn á þeirra vald, þá hverf-
teija að því, þótt til þess væri varið ! ur blær velgjörðasemiunar og
nokkrum krónum. þöitin á fjár- maDnelskunnar og þeir sýna sig í
styrk er honum brýnust nú, sem í hinni réttu niynd — sem blóðsug-
náttúrlegt er. þegar hann er kom- ur. Bréf það frá Point St. Charles,
inn það langt, að hann getur farið j setn hér er birt, gæti átt við fjölda
að smiða vélarnar til sölu og þær i mörg tilfelli, sem oss er kunnugt
eru farnar með reynsluDni að rnæla ; um. Vér sleppum öllnm uöfnum:
með sér sjált'ar, er vér vonum fast- 1 — „Nfllægt 12. Júlí 1903 samdi eg
lega að þær geri, þá þarf hann engr við þi herra — um tíu dollara lán.
ar hjálpar vif; þá getur hann stað-
ið óstuddur. Nú er það fyllilega
sýnt og sannað, að hugmyndir
hacs um sláttuvélina hafa verið á
fullu viti bygðar, og allar líkur eru
til, að vélin reynist vel og verði til I
mikils gagns. Lán það, sem þing-
ið veitti honum í sumar, er svo j
vaxið, að hann mun ekki hugsa
um að nota það. Væri það i!t til;
afspurnar og lítt til uppörfunnr
fyrir aðra síðar meir, ef snúið væri
svo baki við þessum manni, að
hann neyddist til sér þvert um geð,
að taka útlendum tilboðum, hverfa
héðan og vinna öðrum en sinni
eigin fósturjörð. — Fjallkonan.
Vraislegt.
HvERNIG KÓNOITRINN KT..KHIST.
Búningi Edwards konungs, á
hestflsýningu sem nýlega var hald-
in, er þannig lýst 1 ensku blafi:
„Eg tók eftir því, að konungurinn
hafði öðruvísi vasaklút en hann |
var vanur. það var kambrik- j
klútur með nettum rauðum borta, |
samlitur hálsbindinu lians. Eg ef-j
ast ekki um, að þetta verði til þess,
að fjöldi manna fari nú að brúka
mislita vasakiúta, sem hingað til
hafa fililtið þá óhrúkandi í bæjuir.;
Ef til vill þykir mönnum einnigi
fróðlegt að vita það, að konungur- •
Eg borgaði þeim einn dollar fyrir
fyrirspurnir, or þann 16. fór eg
til að taka á móti peningUDum.
Dfe tók eg eftir þvi, að eg haffi
undirskrifað tuttugu dollara hand-
víxil. Eg mótmælti því að greifa
svo háa rentu og gengu þeir þá
inn á að gera sig áuægða með át-
ján dollara, sem eg Hti að borga
áf tján vikum (einn dollar fe viku).
Eg borgaði þannig sex dollara, en
fyrir einum dollar fókk eg aldrei
viðurkenningu. þi v&rð lítið að
gera hjá húsbænduœ mínum, svo
eg fór frfe þeim og fókk aftur
vinnu í verksmiðjum G. T. R. fé-
lagsins. Eg lét þá herra — tafar-
laust vita, hvar eg væri farinn að
vinna og sagðist verða að bor< a
þeim mánaðarlega. Tveiinur vik
um síðar fékk eg bréf, þar sem
þsir krefja mig um seytján doil-
ara fyrir bréfið — samtab átján
dollara. Eg fór þá til þeirra og
bauð þeim fjóra dollara upp 1
upphafiegu skuldina, en þeir neit-
uðu að taka við þeim. þá fékk
eg stefnu, og til þess að komast
hjá málsókn fann eg — rnála-
færslumann og bauðst til að borga
fetján dollara ef þeir gerðu sig fi-
nægða með tvo dollara á m'.nuði.
Hanu lofaði að tala við þi og
sagði méi að kalla sig að telefón-
inum eftir tvo dagn; það gerði eg,
og hann sagði, að þeir gengju að
þessu og þess vegna mætti eg
inn geymir ekki vasaklútinn upp í! ekki fyrir réttinum. Litlu síðar
fékk eg aðra stefnu og þegar eg
kom til dómhússins, var mér segt
eg þyrfti ekki að mæta með þvi
stefna þessi hljóðaði upp fe lögtak.
þí var eg dæradur til að borga
$27 65. Eg hefi borgað ^10 og
skulda enn þá $23.65; og nú býst
erminni, heldur í hægri brjóstvas- j
anum innan á frakkanum. Hann i
hafði standkraga með niðurbrotn- j
um, kiiuglóttum hornum. Stand- j
krugi fer ekki öllum vel og gerirj
rnann drabbaralegan sé ekki krag- j
inn mfitulega stór. í því efui varj
ekkert út á kraga konungsins að eg við bréfi á hverri stundu um
setja; hann fór eins vel og nokkur að borga meira og aukinn kostn-
kragi getur vonast eftir í þessum J að, með því eg get ekki nú sem
syndumspilta þvottahúss-plágu ! stendur borgað á tilteknum degi.
heimi. Eg tek eftir því, að kon- j Mér kom ekki til hugar 1 fyrstu,
ungurinn er seinu á að breyta til að fram á það yrði farið, að eg
með hanzkft. Hann hefir nú íj borgaði meira en í fyrstu var um
nokkur ár stöðugt gengið- með
dökkmórauða kið-hanzka mtð
breiðum saumum úr svörtu silki. j
Mikið er búið til at' ódýrum hönzk-1
um, sem 1 ta svipað út, en æfinlega!
eru ódýru hanzkarnir auðþektir j
frá hinum.
saraið; annars hefði eg ekkert við
menn þessa átt.“
í Kítia sér niaðnr fiesta hand-
iðna m< nn á ferðinni um götur
bæjanna. Menn ferðsst um til að
spengja hrísgrjónaskálar; járnsmið-
ir eru á ferðinni með smiðju sína
og öll'verkfæn —smiðjubelguiinu
er þannig útbúinn, að það rná ítytja
í honum verkfæriu og nota hann
v Flugunni datt það heldur ekki í
hug þegar maurinn bauð henni inn
til sín, að hann ætlaði að hafa hana
í mfttinn. í þessu tiliiitlli, sem hér
er tilfært, fékk maðurin $9, hefir
borgað #10 og skuldar 23 65. Fyrir
#9 borgar hann því $33 65, og allar
líkur til, að liann verði að borga
meira áður en líkur. það er eins
og músi 1, sem gengur í gildruna
og lætur lífið fyrir prjónshöfuð-
stærð af osti, sem beitt er fyrir
haua. En ekki einast* verður
Maíur get- bréfritarinu að ganga með þennan
„gamla mann hafsins" á bukiru,
sem stól til að sitja á
ur létið bæta fötin sín á götunni,!
fe-ita í sig hnappa, gera við skóna heldur hetir hann hleyPfc tvreiraur
sina, raka sig, bua upp ft sér há.ið vinura sínura 1 vanda- 3era hlauPið
og ytírhöfuð flest, sem fyrir kemur. hafa undir bagga með honum og
skrifað nöfn síu á víxilinn, „standa
fe bak við“ eins og það er kallað.
Okrarar lána ekki peninga gegn
handvíxli með einu nat’ni undir;
þftð verða þvt tveir til fjðrir aðrir
því nær daglega heyrir maður »8 hlaupa undir bagga til þess
ratinalegar sögur um það hvernig j hægt só að ganga að þeim ef aðal
okrarar leika þá, sem hjá þeim fá skuldunauturinn ekki stendur i
penicgaián. Margir sl kra okraia skilum. Menn lána þannig nöfn
likjast manni þeinö, sem Robert sín, vegna þess þeir hafa mann-
Pollock segir frá, að hati stolið ein- legar tiltinnÍDgar og geta ekki
mikið stríð og ó-
Giltlran.
(Úr Montreal ,,Witness“)-
kennisbúningi hinnar himnesku
hirðar til að geta betur komið sínu
fram i þjónustu djöfalsins. þeir
ganga svo langt, sumir hverjir, að
auglýsa sig á mjög kænlegan hc tt
sem vini hinna bágstöddu, gagn-
tekua af kærleika og hjfilpsemi; en
neitað. En svo
gæfa fylgir einatt slíkri hjálpsemi
að betra hefði verið að missa hend-
ina aður en hægt var að nota hana
til díks verks „Standið" því ald
rei „á bak bak við víxla“ undir
neinnm !’ringumstæðum. Da8 er
þegar sfe, sem þeim hefir treyst og ekki sannarlegt góðverk gagvart
vmurn yðar, en stofnar yður í
hættu. A Englandi eru nú lög í
gildi gegn okurrentu, og má sam-
kvæmt þeim ekki rentau ytirstíga
vissa upphæð. það er sagt, að lög
þessi komi að góðu haldi hæði fyr-
ir dómarana sem í skuldheimtu-
málum verða að dæma, og tyrir
intakendur. Oftar en eiuu sinni
hefir verið reynt hér ( Canada að
fá rentu takmarkaða með lögum.
Og á sfðasta þingi lofaði Mr. Fitz
partrick að koma ákvæði um þetta
áminsta atriði inn í hegningarlög-
in, en vegna þess, hvað mikil störf j
lágu fyrir þinginu gat ekki orðið i
af því. Af þvi leiðir nú það, að
menn þeir, sem við er fitt í bréfinu
hé.r að ofan, hafa lagavernd og!
gætu höfðað meiðyrðamfel ef nöfn j
æiira væru birt í þessu 3ambandi.
Óskandi væri, að eitthvað yröi
gert í þessa fett núna meðan þingið
situr, því að peningalánsbölið fer
vaxandi og er langt um verra en !
flest fólk hefir hugmynd um. Lög j
?au ættu ekki einasta að banna!
óhæfilega háa rentu, heldur einnig ;
mð, að menn væru neyddir til a8
skrifa undir að borga miklu hærri j
aöfuðstcl en láninu nernur, sem er j
í rauninni ekki annað en okur- i
renta í fölskum búningi.
Gamansöm börn.
Eaginn auður jafnast á við vel
getin, heilsugóð og gamansöm börn.
a heimilum þar sem Baby’s Own
Tablets eru notaðar finnast aldrei
veikluleg, óvær, svefnlaus börn.
Ef börnin eitthvað veikjast þ»
batnar þeim undir eins og þau fá
þetta rneðal. Spyr þú hverja móð-
ur, sem hefir notað það og hún
rnun svara því að þetta sé dagsatb
Hún mun segja þér að mefaliö geri
æfiolega gott, aldrei ilt. það er
oldungis óhætt að gefa nýfæddnm
börnum það alveg eins og eldri
börnum. Mrs. Mary J. Noore,
Kepworth, Que , segir: „Barnið
mitt Jiefir aldrei orðið veikt síðan
eg fór að gefa því Baby’s Own
Tablets. þær eru mikil b’.essun
bæði fyrir mæðurnar og börnin,
og eg get ekki verið án þeirra."
Láttu ekki barninu þínu liða illa
og gefðu því ekki sterk meðul eða
meðul sem hafa deyfandi efni inni
að halda. Gefðu þeim að eins
Baby’s Own Tablets, sem þú getur
fengið hjá öllum lyfsölum eða send-
ar frítt með pósti á 25c. öskiuna,
ef skrifað er til ,,The Ðtr. Wiliiam-j
Mediciue Co„ Brockville, Ont.
KOSTABOÐ LÖGBERGS.
Kaupendur Lögbergs, sem borga fyrir yfirstandandi ár-
gang blaðsins fyrir lok þessa mánaðar, fá í kaupbætir hverjar
tvær, sem þeir óska sér af neöangreindurn sögubókum Lögb.:
Sáðmennirnir...................554 bls. 50C. virði
Phroso.........................495 bls,- 40C. virði
í leiðslu.....................317 bls. 35C. virði
Hvíta hersveitin...............615 bls.-—50C. viröi
Leikinn glæpamaður............364 bls.—4OC. viröi
Höfuðglæpurinn................424 bls.—45C. virði
Páll sjóræn. og Gjaldkerinn.. . .307 bls,-—400 virði
Hefndin........................173 bls.—aoc. virði
Ránið..........................183 bls. — 35C. virði
Nýir kaupendur, sem senda oss borgun fyrir einn árgang,
fá í kaupbætir ,,Ritverk Gests Pálssonar-‘ (að eins fá eintök
eftir), eða tvær af ofangreindum sögum.
1». O. Box 1:1«.
The Lögberg Printing <St Publishing Co.,
Cor. WlIIiam Avc. & Nena St., WlNNilPEG
TB5 Rsiny River Fuel
Gampang, Limiied,
eru nú viðbúnir til
-:- að selja öilum
ELDI-
VID
Verð ciltekið í stórum eða smá-
um stíl. Geta fiutt viðarpant-
anir heira til manna með
STUTTUM FYRIRViT/
Chas. Brown, Manager.
p o.btx 7. 219 mcintyre Bík.
TELEPHONE 2033.
TAKID EFTIR!
W. R. INMAN &CO., eru nú sestir að
nýju búðinni sinni í Central Block
845 William Ave. —Beztu meðöl og
margt smávegis. — Finnið okkur.
Póstflutninaur.
LOKUÐUM TILBOÐUM, stiluS-
um til Postmaster General, ver'iur
veitt móttaka í Ottavva til hád ‘sifl
föstudaginn 6. Mai 1904, um ff ítn-
ing á p'sti Hans H tignar, með
fjögnrra ára samningi, tvisvar sinn-
um i hverri viku hvora leið, á
milli Cooks Creek og Winnipeg
frá 1, Júlí næstkonTandi.
Prentaðar skýrslur með freknri
upplýsingum u»i tilhögun bes-a
fyrirhugaðn stmniugs eru til sýuis
og eyðuíilöð fyrir tilboðin cru f i-
anleg á pósthúsinu í Cooks Creek,
Oakbank, Springfield og Winuipeg
og á skiifstofu Post Oftice Inspec-
tors.
Winnipeg, 25 Maiz 1904
W. W. McLEOI),
Post Offica Inspector.
Dr. O. BJORNSON,
650 William Ave.
Opficb-timak: kl. 1.30 til 3 og7 tíT 8 e.h
Tklefón: 89.

CANADA NORÐYESTURLANDIÐ
THE^O
í ÞRJATÍU ÁR í FYBSTU
RÖÐ, ALÞEKT UM HEIM
ALLAN, SEM ÁUÆTUST
ALLRA SAUMAVÉLA.
Ka upid ELDREDGE
°K trygKÍð yður fullnægju og goða inn-
stæðu Ekkert á við hana að feRurð. og
enginn vél rennur jafn mjúkt og hljóð-
laust eða hefir slíka kosti og endingn.
Reglur við landtöku.
Af ðllum sectionum með jafnri ttUu, sem tilheyra sambandsstjórninnj, í
Manitoba og Norðvesturlandinu, neran 8 og 26, geta fjölskylduhöfuðog karl-
meni) 18 fera gamlir eða eldri, tekið sér 160 ekrur fyrir heimilisréttarland, það
er að segja, só landið ekki áður tekið, eða sett til síðu af stjórninm til við-
! artekju oða ein hvers aunars.
Innritun.
Menn mega skrifa sig fyrir landinu á þeirri iandskrifstofu, sem næst ligg-
ui landinu setn tekið er. Með leyfi innanríkisráðherrans, eða innflutninga-
: um boðsmaícsirf í Winnipeg, eða næsta Dominion landsamboðsmanns, peta
i menn gefið Oi z. mboð til þess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjald-
! ið er $10.
Heimilisréttar-skyldur.
Samkvæmt núgildandi lögum verða landnemar að uppfylla heimilisrótt-
ar skyldur sínar á einhvern af þeim vegum, sem fram eru teknir í eftir-
fylgjandi töluliðum, nefnilega:
[1] Að búa á landiuu og yrkjalbað að minsta kosti i sex mánuði á
hverjn ári i þrjú ár.
[2] Ef faðir (eða móðir, ef fadmnn er látinn) einhverrar persónu, sem hefi
rétt til aðskrifa sigfyrirheimilisréttarlandi, býr á bújörð i nági'enni við land-
ið, sem þvíiík persóna hefir skrifaö sig fyrir sem heiinihsrcttar landi, þá getnr
petsónan fullnægt fyrirmælum .aganna, að því er áltúð á landinu snertir áður
en afsslsbréf er veitt fyrir því, á þann hátt aö liafa heimili hjá föður sinum
eða móður.
[3j Ef landnemi hefir fengið afsalsbióf fyrir fyrri heimiUsréttar-bújörd
sinni, eða skírteini fjTrir að afsalsbréfið verði gefið út, er sé undirritað í sam-
ræmi við fyrirmæli Dominion lmdliganna, og hefir skritað sig fyrir síðari
heimilisréttar bújðrð, þá getur hann fullnægt fvrirmælum iacauna, að því er
snertir ábúð á landinu (síðari heimilisróttar-bújörðinni) áður en nfsalsbréf sé
gefið úc. á þann' hátt að búa á fyrri heimilisréttar-bújörðmni, ef stðari hoim-
ilisréttar-jörðin er i nánd viö fyrri heimUisréttar-jðrdina.
(4) Ef landneminn býr að staðaldri á bújörð Ss>m haim á Ibefirkeypt. tek-
ið erfðir o. s, frv.] i nánd við heimilisréttarland það, er hann hefir skiifað sig
fyrir þá getur hann fullnægt fyrirmælum lagaima, að þvt er ábúð á heimilis-
róttar-jörðinni snertir, á þann hátt að búa á téðri eignarjörð sinni (keyptula
ndi o. s. frv.)
Beiðni um eiíjnarbréf
ætti að vera gerð strax eftir að8áiin eru liðin, annaðhvort hjá næsta um-
j boðsmanni eða hjá Inspector sem sendur er til þess að skoða hvað unnið hefir
; veriö á landinu. Sex mánuðum áður verður maður þó að hafa kunngert Dom-
___ _ inion lands umboðsmanninum í Ottawa það, að hann ætli sér að biðja um
AUDVELDog I ALLASTADI FULLKOMIN. eígnarréttinn.
Leiðbeiningar.
Sjálfsett nál, sjálfþræðis skyttu
sjálfhreifi spólu, sjálfhreifi þráðstillir
Ball-bearing stand, tréverk úr marg-
bynnum, 011 fylgiáhöld úr stáli nikkel
föðrudu.
Nýkomnir innllytjendur fá, á innfiytjenda-skrifstofunni í Winnipeg, og á
! öllum Domimion landaskrifstofuminnan Manitoba ogNorðvesturlandsins, leið-
! beiningar um það hvar lönd eru ótekin, og aliir, sem á þessum skrifstcfum
; vinna veita innflytjendum, kostnaðarlaust, leiðbeiningar og hjálp til þess að
| ná í löntísem þeim eru geðfeld; ennfremur allar upplýsingar viðvíkjandi timb-
j ur, kola og náma lögum. Allar slikar reglugjörðir geta þeir fengið þar gef-
j ins, einnig geta menn fengið reglugjörðina um stjórnariönd innan járnbrautar-
A_, _ . beltisins 1 Britisl Coiumbia, með þvi að snúa sér brétiega til ritara ir.nanrikis-
P* f£Q6t*lCK fl beildarinDar í Ottawa innflytjenda-umboðsmannsins i Winnipeg, eða til ein-
“ v' v u dverra af Dominion landt umboðsmönnum í Manitoba eða Norðvosturlandinu.
Skoðið Eldridge B,—og dæmið sjálfir
um hana,—hjá
611 Ross Ave.
Mr. GunnHteinn Eyjólfs-
son er umboðsmaður okkm t allri Gimli
«veit, og gefur allar nauðsynlegar upp-
lýsingar.
JAMES A, SMART.
iDeputy Minister of she Interior.
N. B. — Auk lands þess, sem menn geta fengið gefins og átt er við i reglu-
; gjörðinni hór að ofan, eru til þúsundir ekra af bezta landi, sem hæsrt er að la
I til leigu eða kaups hjá járnbrauta-félögum og ýmsumiendsölaféiögu-n go
einstaklingum.