Lögberg - 31.01.1907, Blaðsíða 4

4
LOGBERG FIMTUDAGINN 31. JANUAR 1907
Jpgkrg
er gefitS út hvern fimtuda* at The ,
Löcberg Printtng & Puhlishing Co., j
(löggilt), a(5 Cor. William Ave og
Nena St., Winnlpeg, Man. — Kostar
12.00 um ariB (& Xslandi 6 kr.) —
Borglst íyrlrfram. Einstök nr. 5 cts.
Publlshed every Thursday by The
Lögberg Printing and Publishing Co.
(Incorporated), at Cor.William Ave.
Sc Nena St., Winnipeg, Man. — Sub-
■cription price $2.00 per year, pay-
able ln advance. Single copfes 6 cts.
S. BJÖRXSSON, Eilltor.
M. PATJLSON, Bus. Manager.
Auglýslngar. — Smáauglýsingar 1
eltt skifti 25 cent fyrir 1 þml.. A
stærri auglýsingum um lengri tlma,
afsláttur eftir samningi.
Bústaöaskifti kaupenda verður að
tilkynna skrifiega og geta um fyr-
verandi bústaö Jafnframt.
Hvað kosninga tímann snertir
er það heldur ekkert óskiljanlegt
þó fylkisstjórnin kærði sig ekki um
að draga þær langt fram á
sumariö. Auk þess sem stjórninni
er orðið fullkunnugt um það, hve
illa hún er þokkuð af fjölmörgum
íbúum fylkisins, þá veit hún og aö
andstæðingum hennar fer fjöig-
andi með hverjum deginum sem
líður, síðan Mr. Brown var kjörinn
leiðtogi liberala flokksins. Fyrir
því sér fylkisstjórnin sér þann
kost vænstan að hraða kosnnigu-
um sem mest má verða. Mun það
helzti ráðakostur hennar til aö
firra sig ósigri.
--------o-------
utanáskrift tll afgrelöslust. blaös-
,lns er:
The I.ÖGBERG PRTG. & PUBL. Co.
p. O. Box. 186, Winnipeg, Man.
Telephone 221.
Utanáslcrift til ritstjúrans er:
Editor I.ögbcrg,
P. O. Box 136. Winnipeg, Man.
Samkvœmt landslögum er uppsögn
kaupanda á blaði úgild nema hann
sé skuldiaus ',-egar hann segir upp.—
Ef kaupandi, sem er i skuld við
blaðlð, flytur vistferlum án þess að
tilkynna heimilisskiftin,' þá er það
fyrir dómstðlunum álitin sýnileg
sönnun fyrir prettvlslegum tilgangi.
Fylkiskosningar.
Eftir því sem blaðinu „Free
Press” segist frá á laugardaginn
var eiga næstu fvlkiskosningar að
fara fram í lok komandi Marz-
mánaðar.
Heimildir bláðsins fyrir þessari
staðhæfingu eru oss að öðru leyti
eigi kunnar, en engin ástæða er til
að ætla að þær séu eigi á góðum
rökum bygðar. ,
í sambandi við þessar fyrirhug-
uðu kosningar er eigi af vegi að
minnast þess, að auk hinnar megnu
óánægju méð hinar ýmsu aðgerðir
miverandi fylkisstjórnar.bæði seint
og snemma á stjórnartíma hennar,
er það þegar orðið ljóst, hvorum-
tveggju, andstæðingum hentiar og
hinum vitsmunameiri meðhalds-
manna hennar, að stjórnarsinnar
eru nú í alt of miklum meiri hluta.
á þinginu.
Af því hefir það leitt, eins og
■við var að búast, og óhjákvæmilegt
var, að fylkisstjórnin á hægt með
áð lögleiða flestöll þau frumvörp,
er hún ber upp í þinginu, hvort
sem þau eru fylkinu til heilla eða
ógagns. Þess verður henni auðið,
og hefir þegar orðið á síðustu
þingum, þar eð meiri hluti þing-
mannanna hefir sýnt sig í að fylgja
'henni, nær sem henni hefir legið á.
Minni hlutinn hefir auðvitað getað
maldað í móinn og greitt atkvæði
gegn þeim frumvörpum, er hann
taldi ískvggilegt fvrir ibúana að
yrðu l'gleidd. Meira gat hann
ekki, því að afl atkvæða, meiri
hlutirm, hinir samhuga fylgifiskar
stjórnarinnar, hefir ráðið úrslitum
um lög þau er þingið afgreiddi, ef
honum hefir sýnst svo.
Og vegna þess að stjórnarsinnar
á þinginu liafa sýnt það, að þeir
fylgdu fylkisstjórninni þvinær ein-
dregið i hverju því er hún vildi
koma þar fram, hefir eins og skilj-
anlegt er svo langt rekið, að fylk-
isstjórnin hefir orðið eitwöld bæði
í löggjafar og stjórnarmálum fvlk-
isins. Hve fylkinu geti stafað mik-
ill óhagur og háski af slíku er ö!l-
um heilskygnum mönnum meðal
íbúanna orðið kunnugt, og sjá
þeir, að eigi er við slíkt unandi.
Mun þvf eigi þurfa að draga
það í efa, að fylkisbúar auglýsa
það álit sitl, svo um muni, í lok
Marzmánaðar næstkomandi. ef
kosningahríðin skellur þá á.
Gióðábralls-félög.
í einu hinu merkasta og út-
breiddasta mánaðarritinu, sem út
er gefið í Bandaríkjunum, stendur
grein sú, sem útdrátturinn er tek-
inn úr, er hér fer á eftir. Síðan
greinin birtist, hafa mánaðarritinu
borist mörg þakkarávörp fyrir
hana frá mönnum, sem fullyröa, að
hún hafi svo vakið þá til umhugs-
unar, að þeir hafi ekki þorað að
eiga undir að liætta fé sinu í ýms
gróðabralls fyrirtæki, sem þeir
hafi verið komnir á flugstig með
að leggja út í, áður en þeir lásu
hana.
Hvern mann, sem peninga hef-
ir afgangs daglegum þörfum, lang-
ar auðvitað til, ef mögulegt er, að
verja þeim þannig, að þeir geti
gefið honum meiri arð en sem
svari vanalegum bankavöxtum. I
sunnudagsblöðuiium, nú á tínium,
má á liverri einustu blaðsíðu lesa
geypilega orðaðar auglýsingar um
ýms svokölluð gróðafyrirtæki, sem
geti gert hvern þann að miljóna-
eiganda, sem kaupi í þeim hluti.
Auðvitað auglýsa forgöngumenn
jtessara fyrirtækja jafnframt í öðr-
um blöðum en sunnudagsb’.öðun-
um, þó mest kveði að auglýsing-
unum þar.
Þáð væri synd að segja að spör-
uð séu stóryrðin og ginningarnar,
þegar um auglýsingar þessar er að
ræöa. “'The Chicago—New York
Electric Air Line Railroad” er þar
kallað ‘ hið stórkostlegasta gróða-
fyrirtæki, þjóðkunnugasta liagnað-
arsamband, sem almenningi nokk-
uru sinni hafi gefist kostur á að !
setja peninga sína í. ‘'The Union
Brake and Shce Company” er og
þannig lýst, að það sé hi'ð öflug-
asta og líklegasta félag, sem fólki
hafi verið boðið að kaupa hluta-
bréf í á umliðnum árum, enda
borgi það miljónir dollara í árleg-
an ágóða til hluthafanna. Þá koma
auglýsingar um ýms námafélög, og
á hvert um sig að vera mörg þús-
und sinnum ábatavænlegra en
nokkurt annað námafélag, sem enn
liafi starfáð í Ameríku. Þá eru og
ekki óglæsilegar auglýsingarnar
um ágóðann, sem væntanlegir
kaupendur megi búast við að fá af
hlutabréfum sínum í “Marconi vir-
lausa hraðskeytafélaginu, hinu
mesta gróðafyrir-tæki nútíðarinn-
ar“, eða í “American De Forest
vírlausa hraðskeytafélaginu,” þar
sem menn eru fullvissaðir um að
fáein hundruð dolllara, sett i hluta-
bréf þeirra félaga, gefi ekki ein-
ttngis hluthafanum sjálfum, held-
ur og afkomendum hans langt
fram í ættir, nægilegan ágóða til
að sjá bæði honum og þeim efna-
lega borgið, og langt fram yfir
það.
Þannig mætti halda áfram langa
lengi að telja upp nöfn á ýmsum
gróðafélögum, sem nú á síðari ár-
um hafa verið sett á stofn af
slungnum bragðarefum, til þess að |
tæla peninga út úr almenningi.
Þau nöfn eru mörg, mýmörg. En
hversu mörg eru svo félögin, sem
! slegið hafa um sig með öllum þess-
um stóryrðum, er nú eru við lýði
| og borga hluthöfum sínum ágóða?
Þessarar söntu spurningar var
I spurt fyrir fimm árum siðan, við-
| víkjandi fjölda af félögum, sem þá
voru að auglýsa, hvert i kapp við
' annað, og spörúðu ekki fagurmæl-
! in og fortölurnar. Veturinn 1900
| —01 gekk þetta hlutabréfaæði eins
j og landfarsótt. Menn keyptu og
j keyptu í blindni eins og vitstola
menn. Járnbrauta-hlutabréf. sem
rétt fyrir Það tímabil máttu heita
einkisvirði og óseljandi, seldust
fyrir eitt þúsund dollara hvert, og
fengu færri en vildu. Allir ætl-
uðu sér aö verða flugrikir á ör-
stuttum tíma á þann hátt að kaupa
járnbrauta-hlutabréí, og gekk ó-
vita-æði þetta landshornanna á
milli. En það hryggilegasta af öllu
var,að þessum svikamylnum stjórn
uðu leiðandi menn landsins, sem
;}>jóðin hafði álit á. Ágirndin og
gróðafýknin vann sigur á þeirra
„betra manni." En frumkvöðlar
fyrirtækjanna, sem hleyptu öllu
tálinu af stokkunum, rökuðu sam-
an fé i eigin vasa. Hluthafarnir,—
kaupendurnir,— fengfu vitanjlega
aldrei nokkurn skapaðan hlut í
aðra hönd.
Hvað er nú orðið um öll þessi
félög og gróðafyrirtæki ? Hvað
mörg af þessum hátt á annað
lmndrað félögum, frá árunum
1900—01, eru nú starfandi og
gefandi hluthöfunum vexti af inn-
lögum þeirra? Eitt — að eins eitt
þeirra! Það er að eins eitt þeirra
þessara félaga er þá voru að selja
hlutabréf, fyrir svo miljónum skifti
dollara, sem nokkura rentu hefir
borgað af höfuðstólnum, enn þann
dag í dag. Og sú renta, sem fé-
lag þetta hefir borgað er eitt pró-
cent,—einn dollar af hundraði á
áxi hverju. Og hlutabréf þess eru
nú til sölu á markaðnum fyrir
minna en helmingi minna verð, en
hluthafarnir borguðu fyrir þau
fvrir fimm árum siðan, þrátt fyr-
ir það þó forgöngumennirnir þá
fullvissuðu almenning um, að „það
væri mjög efasamt hvort almenn-
ingur hefði nokkuru sinni fyr átt
kost á að skrifa sig fyrir hluta-
bréfum, er jafn-áreiðanlega og
þessi mundu vinna kaupendunum
inn stórfé, gegn lágri og lítilli út-
borgun í fvrstu.
Já, „svo fór um sjóferð þá.“
Af öllum gróðafélögum frá þess-
um árum, sem ætluðu að verða
svo dæmalaust auðug, er nú að
eins eitt, sem borgar hluthöfunum
sárlitla vexti, miklu minni vexti
heldur en ef peningarnir hefðu
verið lagðir í sparisjóð. Annað af
félögum þessum. sem enn er vi'ð
lýði, er fasteígna-sölufélag, sem
endurkeypti frá hluthöfunum, fyr-
ir sárlitla uppliæð, hlutabréfin er
það hafði selt þeim dýrum dóm-
um í fyrstu. Hið þriðja er plant-
ekrufélag, sem er að bíða eftir
því að „rubber“-trén. er það sáði
til, fari áð teygja höfuðin upp úr
moldinni. Tvö eru steinolíufél. sem
enn hafa ekki getað byrjað á starfi.
Átján eru gullnámafélög, sem
hafa beztu vonir um að finna á-
kaflega auðuga náma — bráðum.
Öll eru þessi námafélög í mestu
fjárkröggum og þurfandi fyrir
meiri tillög svo þau geti farið að
láta vinna. Hin félögin öll eru
dottin úr sögunrji og algerlega
gleymd, — gleymd öllum öðrum
en hluthöfunum, mannagörmun-
um, sem voru svo ógæfusamir að
flækjast í neti falsaranna,—frum-
kvöðlanna og forgöngumanna
þessara óheilla-félaga. Og margir
eiga þessir hluthafar um sárt að
binda. Margir þeirra glæptust
svo hrapallega á auglýsingaskrumi
þessu og fortölum agentanna, að
þeir söktu öllu sem þeir áttu niður
í þetta botnlausa fen, reittu sig
inn að skyrtunni til þess að ná í
sem flest af þessum glæsilegu
hlutabréfum, er hétu þeim “gulli
og grænum skógum” án ómaks eða
fyrirhafnar. Margur maðurinn og
konan, s'em búin voru, með súrum
sveita og sífeldri sjálfsafneitun, að
draga saman dálitið af peningum
til, elliáranna, urðu fyrir því óhappi
á þesstim árum áð verða á vegi
þessara úlfa, — gróðabrallsmann-
anna, sem engu öðru skeyttu en að
lifa í vellystingum, safna í sinn
vasa og draga svo dár að auð-
trygni .almennings og andvara-
leysi.

Bókafieun.
Aimanak 1907. útgef-
andi Ólafur S. Thorgeirs-
son, Winnipeg.
Almanak hr. Ólafs S. Thorgeirs-
sonar, fyrir árið, sem nú er að
líða, hefir nýlega komið oss fyriij
sjónir. Það er með svipuðu sniði I u . c ■ u -r r . *
! . v , bæzt við. Synir hof. fram a að
sem eigi hefir enn kontið fyrir al-
mennings sjónir, að þessu litla
broti undanskildu.
Um það ber eigi að kveða upp
neinn dóm að svo stöddu. Þetta cr
að eins eitt atriði, sem gripið er út
úr sambandi sögunnar, og getur
komið bæði vel og illa saman við
hana. Efnið í þesum kafla er samt
enn þá dularfyllra, en í fyrri þætt-
inum. Málið svipað og á því, er
áður er út komið af Brazilíuförun-
um. — Vafalaust verður þessi ný-
áminsti kafli samt til þess að
vekja frekari eftirlanganir en áður
hjá ýmsum til að fá að sjá annan
þátt Brazilíufaranna á prenti.
í fjórða þættinum i þessu alma-
naki heldur séra. Friðrik J. Berg-
mann áfram „Sögu íslenzku ný-
lendunnar í Winnipeg.” Ræðir
hann þar um tildrögin til þess, er
I.ögbergi var hleypt af stokkun-
um, enn fremur um andlegt líf
Vestur-íslendinga á þeim tíma, svo
og um upptök og framhald af starf
semi Good Tepmlara í Manitoba,
eða frá því stúkan „Hekla” var
stofnuð hér og alt fram á þenna
dag, er stúkurnar nú eru orðnar
þrjár. „Skuld” og „ísland” liafa
og stærð eins og í fyrra, auk daga-
I ta‘s 0g" ýmsra smærri fræði-pistla
I eru um áttatiu síður af lesmáli í
Því og mikið af auglýsingum.
Aðal-lesmálskaflarnir eru fimm.
I í þeim fvrsta þeirra. kveður séra
| Friðrik J. Bergmann sér hljóðs
og flytur all-langt og að sumu leyti
töluvert ítarlegt erindi um fyrsta
áðal-landnámsmann okkar íslend-
inga hér vestra, Sigtrygg Jónas-
son. Eru í ritgerð þessari talin
nokkur æfiatriði hans, og það er
höf. þykir merkilegast af afskift-
um Sigtryggs af högum samlanda
hans hér, og starfsemi hans meðal
þeirra vestan hafs og austan.—Þó
að ritgerð þessi sé sjáanlega rituð
af hlýjum þela til mannsins, sem
frá er sagt, teljum vér þar alls ekk-
ert oflof borið á Sigtrygg Jónas-
son. Hinn þrautreyndi velvildar-
starfsemi Good Templara hér hafi
borið svo mikinn ávöxt, aö stúkan
Hekla beri nú ægishjálm, að því er
meðlimatölu snerti, yfir öllum öðr-
um Good Templar stúkum, ekki
einungis í Manitobafylki heldur og
i allri Norður-Ameríku. Enn frem-
ur er skýrt frá húsbyggingu stúkn-
anna á horni McGee og Sargent
stræta, sem nú er að mestu lokið.
Eins og flestum mun kunnugt,
eí það eigi á voru færi,fyrr ókunn-
iugleika sakir, að gera athuga-
semdir við lýsingu þá á lífi fslend-
inga hér fyrir mörgum árum síðan,
er höfundurinn hefir þegar ritað,
en vér efumst ekki um, áð hann
muni hafa gert það svo rétt og ná-
kvæmlega, sem honum var auðið.
Undir því er og mikið komið, þar
eð þetta sögusafn höf. mun vera
hið eina, er enn hefir verið ritað,
hugur hans til íslenzkra landnáms- j sem ákveðin sagnaheild um við-
manna hér.hve mikið far hann hef-1 burði þá, er gerst hafa meðal Vest-
ir gert ser um að greiða götu
þeirra er til hans liafi leitað, og á
ur-fslendinga, síðan þeir tóku sér
hér bólfestu. Verður því safn
ejnhverri hjálp hafa þurft að halda ■ þetta, svo lengi sem enga aðra rit-
og kapp hans og dugnaður, þegar , aða sögu Vestur-íslendinga er um
átt hefir að hrinda einhverju nýju I aS ræöa. að skoðast sem spegill sá,
af stokkunum, er til bóta mætti er eftirkomandi kynslóð geti séð
verða, hefir alt samt hjálpast að til
þess að ávinna honum svo mikla
forfeður sína í.
Fimti pistillinn ter fyrirsögnina
hylli meðal landa hans, að þrátt 1 >jTveir feðgar.” Þar er getið nokk-
fyrir það, Jxí þeir liafi kunnað að ; urra æfiatriða merkisbóndans Stef-
sjá einhverja galla hjá honum sem j áns jýnssonar, er síðast hefir átt
öðrum mönnum, hyggjum vér að aðsetur ; Mikley vis Nýja ísland
hann muni nú mega telja jafn-vin-. Kjartans sonar lians, er drukn-
sælastan núlifandi íslenzkra leik- j aði j næstiiðnUm Júnímán. í Winni- j
manna hér vestra. Er það heldur pggYatnj Fylgir ritgerðinni mynd '
ekki nema verðugt hlutskifti mann- j af Kjartani sáluga.
kosta hans og starfsemi í þarfir j Fráfall hans var tjess vert a5
þjóðar hans. Munu þau laun starfs minnast þess í almanakinu, því að
hans vera honum ef til vill hug- fjestra manna dómi mun, þar sem
þekkari en nokkuð annað. Mynd hann lézt, hafa verið burtu kipt
af honum fylgir ritgerð þessari. ; einum hinna efnilegustu yngri
í öðrum þættinum lýsir Sigtrygg- manna meðal þjóðflokks vors hér
ur Jónasson hugvitsmanninum al- vestra.
kunna, Thomas Edison. Er þar j Þessa ritgerð mun mega eigna
sagt frá hinum helztu æfiatriðum útgefanda eins og annáð það rit-
Edisons, uppgötvunum hans, þýð
ingu hans fyrir verklegar framfar-
ir og skoðunum hans á ýmsum al-
mennum málum.
Það hefir oft verið ritað um
Edison áður á ýmsar tungur og ís-
lenzku líka. Ritgerð þessi er ein
með þeim ítarlegri, er vér höfum
séð á íslenzku, en eigi eins skemti-
leg aflestrar þó, eins og hún er
fróðleg, enda er hún þýdd að
nokkru leyti.
Þá er næst „Æfintýrið í Corcó-
vadó”, eftir skáldsagnahöíundinn
J. Magnús Bjarnason. Er þetta
kafli úr II. þætti Brazilíufaranna,
mál, sem nafnlaust er í almanak-
inu.
Síðast eru taldir helztu viðburð-
ir og mannalát meðal Vestur-ís-
lendinga á undanförnu ári á líkan
hátt og vant hefir verið að undan-
förnu.
Framan við lesmálið í almanak-
inu er mynd af Snorra Sturlusyni.
Er hún tékin eftir myndastyttu,
gerðri af Einari Jónssyni frá
Galtafelli, þeim íslenzka mynd-
höggvaranum, er nú fer mest orð
af um þessar mundir.
The DOMINION BANK
SELKlliK tíTIBtílÐ.
Alls konar bankastörf af hendi leyst.
Sptirisjóðsdeildin.
Tekið við innlögum, frá $1.00 aS upphteð
og þar yfir. Haestu vextir borgaðir. Við-
skittum bænda og annarra sveitamanna
sérstakur gaumur gefinn. Bréfleg innlegg
og úttektir afgreiddar. Óskað eftir bréfa-
viðskiftum.
Nótur innkallaðar fyrir bændur fyrir
sanngjcrn umboöslaun.
ViÖ skifti við kaupmenn. sveitarfélög,
skólahéruð og einstaklinga með hagfeldum
kjörum.
d. GRISDALE,
bankast.'óri.
Samsæti
haldið Edwurd Bi'own.
“The Young Men’s Liberal Club”
í Winnipeg ætlar að halda Mr.
Edward Brown veizlu á Royal Al-
exandra hótelinu í Winnipeg,
þriðjudagskveldið hinn 12. Febr,-
mánaðar næstkomandi. Aðgöngu-
miðar, sem kosta $2.00 hver, fást
ti! 5. Febrúar hjá Secretary of the
Local Executive, the local Candi-
date, eða hjá the Secretar-y of the
Young Men’s Liberal Club,Winni-
peg, A.W.Morley, Northern Bank
Building.
Khiufálegt tiltæki.
I sambandi við Kingston jarð-
skjálftann hefir mönnum oröið tíð-
! rætt um tiitæki Swettenhams, land-
j stjórans brezka á Jamaica og þyk-
j ir það eitt hið aulalegasta í sinnl
j röð. Svo stóð á að Bandaríkja-
j stjórn sendi Davis sjóli’ðsforingja
til eyjarinnar með Þrjú skip, og
gengu menn þeir er með honum
komu til Kingston rösklega fram í
að ræsta borgina eftir jarðskjálft-
j ann á samt brezku hermönnunum
og öðrum, er að því verki voru.
En eftir fáa daga tilkynnir Swétt-
enham landsstjdri sjóliðsforingj-
anum ameríska með fremur óvið-
urkvæmilegum orðum, að engin
þörf sé nú frekar á hjálp hans.-, og
j vísar honum með liði hans á burt,
mun þó full naúðsyn haí'a verið
hjálparinnar lengur eftir þvi sem
fregnir þaðan að sunnan segja. —
Þessi yfirlýsing Swettenhams er
talin að muni verða til þess, að sjó-
liðsforingi Bandaríkja, sem auð-
vitað tók yfirlýsinguna til greina,,
muni eigí verða hvatamaður tií
þess, að stjórn hans sendi Kings-
ton búum vistir þær, er flytja átti
þanga'ð. Þetta ráðlag Swetten-
hams, sem auðvitað var gert án
þess að brezka stjórnin hefði
nokkra vitneskju um, mælist afar-
illa fyrir í Kingston og viðar, eins
og ekki er heldur að furða. — Síð-
ustu fréttir segja áð nú hafi Swett-
enham afturkallað bréf sitt til Dav-
is foringja og látið í ljósi að hann
sæi eftir að hafa ritað það. Mælt
er og að hann hafi verið látinn
segja af sér embætti sínu.
Aríðandi
er fyrir alla þá, er þátt fá tekið í
næstu fylkiskosningum og eigi
hafa enn fengið sér borgarabréf,
en hafa rétt til þess, að gera gang-
skör að því að útvega sér þau í
síðasta lagi næsta fimtudag. Eftir
þann tíma verður eigi auði'ð að fá
Þau afgreidd, svo að hlutaðeig-
endur geti komið nafni sínu á
kjörskrá fyrir kosningarnar. Lög-
berg vill benda öllum þeim, er á
þurfa að halda, og liberalflokkn-
um fylgja að málum, að ,í þessu
efni er auðveldast að leita sér upp-
lýsinga á starfsfundum liberala
klúbbsins næstkomandi mánudags-
og fimtudagskveld.
Borgið Sameininguna.
Þann 24. Sept. sí'ðastliðinn sendi
eg öllum þeim reikning sinn við
blaðið, sem ekki verður náð til af
innköllunarmönnum þess. Eg bið
alla þa, sem ekki hafa borgað
reikning sinn, að gera það hið allra
fyrsta. Einnig ættu þeir, sem uni
bústaði skifta, að tilkynna mérþað,
svo þeir geti fengið blaðið með
skilum.
Winnipeg, 28. Jan. 1907.
John J. Vopnit ráðsnt.
j -----