Lögberg - 06.02.1908, Blaðsíða 2

2.
LÖGBERG, FIMTUDAGHfN 6. FEBRÚAR 1908.
Hefndir á íslandi
í fornöld.
Eftir Einar Arnórsson.
(XJr “Fjallk.J
III. Aö framan (II. 3 A—DJ
hafa taldar veriS þær athafnir, sem
hefndir mega fyrir koma, árásir á
líf, limu, kynsæmd kvenna, æru-
meiSingar og nokkur eignarréttar-
brot. Þar meS er svaraS, hvaSa
lifsgildi er leyft aS vernda meö
hendinni. Þá er næsta atriSiS,
hvaða Ufsgildi megi glata til frant-
kvæmda hefndintti. ÞaS er, svo
sem leitast hefir veriS viS aS sýna,
alltakmarkaSur flokkur athafna,
sem hefndir mega koma fyrir. Á
likan hátt mun þaS og koma í ljós,
aS hefndarathafnirnar eru lika all-
takmarkaSar. AuSvitaS fer þvi
fjarri, aS hefndarathófnin sjálf
ætti eSa mætti alt af vera sams-
konar athöfn sem sú, er hefnt er.
AS þ,vi gildir ekki reglan “auga
fyrir auga, tönn fyrir tönn“, einu
sinni, þótt um hefndir sé aS ræSa.
ÞaS má fljótlega benda á, hversu
mikil fjarstæSa slikt væri. í fyrsta
lagi heimila lögin ekki hefndarárás
á lifsgildi annara. EögbrotsmaS-
urinn sjálfur er þolandi hefndarat-
hafnanna samkvæmt lögum vorum.
Þótt sögurnar segi oft frá þvi, aS
hefndinni væri snúiS móti ein
vera þaS, en eftir víg Arnkels goSa
var þaS numiS úr lögum. GeirriS-
ur systir hans hafSi veriS vigsakar
aSili eftir hann, en máliS ónýttist.
Þá var hin eldri regla úr gildi feld.
Eftir Grágásarlögum voru þessir
vígsakaraSilar, og máttu því
hefna vígs: 1. sonur hins vegna,
16 ára eSa eldri ,frjálsborinn og
arfgengur, svo hygginn, aS hann
kunni aS ráSa fyrir fé sínu, eftir
því 16 ára gamall, 2. faSir, 3.
bróSir samfeSri; 4. bróSir sam-
mæSri; 5. sonur laungetinn; 6.
bróSir laungteinn samfeSri; 7.
bróSir .lautngetinn sammæSri, og
eftir þá hinn nánasti niSur fþ. e.
ættingi) frjálsborinna, arfgengra
og samlendra manna. Þýbornir
menn voru eftir þessu aldrei víg-
sakaraSilar eftir feSur sína eSa
aSra ættmenn fSjá þar á móti um
hefndarrétt þrælsins fyrir svívirS-
gegn konu sinni, hér aS neöan IV,
2,). Éftir lögskuldarmann mæla
frændur hans, og eftir leysingja
sonur skírborjnn eSa, ef hann er
eigi til, frjálsgjafinn. Um útlenda
menn sjá Kb. c. 97.
Ef maSur er veginn, sem eigi er
kominn í ætt aS lögum, þ. e. eigi
gengist viS faSerni hans, þá
(II. 3. A. C. 3;, má og hefna sem
sára.
Aths. —. Um vig, meirí sár og
beinbrot gildir sú regla, aS sá er ó-
æll til dóms fmá ekki veita honum
matý, er þau verk hefir unniS og
er
móSurfrændur hans aSilar vígsak-
ar eftir hann.
Af þessu er ljóst,a8 hér eru ekki
sett takmörk. Allir karlar í ættinni
sem fullnægja ofantöldum skilyrS-
,,, , . um, hafa rétt á aS hefna víga, ef
hverjum í ættinm, þa er shkt ekla þe-r eru v5gsakara8ilar
ma eigi riSa til þings. Hann
þegar utskúfaSur úr mannfélaginu
áSur en dómur er uppkveSinn í
máli hans. Þessi regla gildir þó
Því aS eins, ef sárum og áverkum
er löglega lýst.
Frumhlaupa má sá sjálfur hefna,
er hlaupiS er til ,0g förunutar hans
Af því aS hefndir mega einungis
koma fram á véttvangi, má ráSa
ÞaS, aS eigi hafi aSrir mátt hefna,
en Þeir ,sem nefndir voru.
Ef lögskuldarmaSur var veginn,
Þá áttu frændur hans vígsök, en
eigi sá, er hann skuldfesti.
b. Kvennaspjalla. mega eftir
lögumr hefna maSur, faSir, sonur.
bróSir eSa fóstrar konunnar. Ef
konan er gift, þá á maSur hennar
réttinn, því aS þá er hún komin úr
'sinni ætt inn í ætt mannsins aS
lögum. Annars hafa hinir réttinn
í þeirri röS, sem þeir eru taldir
ASrir eru eigi til hefndar taldir o£
e'gfi, Þótt Þeir eigi rétt á konunni
eru fyrir frændsemis sakir . Þess skal
getiS, aS þrællinn hafSi rétt til þess
aS koma fram hefndum fyrir
sem taka Þátt í honum. Reglan er veita hefndarréttinn á véttvangi j u„ 11 JnhnöAn
sú, eftir Grágásarlögum, aS hlut- einum, enda mun ÞaS' sýnt verSa, wUfllloUN,
taka í glæpum og afbrotum bakar aS lögin gera greinarmun hefnda á
hluttakendum refsingar , stundum véttvangi og utan véttvangs (sjá
jafnstrangrar sem aSalmanninum, um fyrirstöSu hér aS ofan IV. a.
en stundum vægari. Þegar um lík duaSHg m xeoýgy, Í1234 1234
amsárásir er aS ræSa, þá verSur l.). Lögin ganga þó alls ekki svo _____________________
þessi regla um hluttöku í glæpum langt, aS Þau banni alment hefndir, iviefon: ' °' Trfnníp** Man
enn þýSingarmeiri fyrir þá sök, aS utan véttvangs, enda væri slíkt
menn fóru ekki nákvæmlega út í ekki vel samrímanlegt viS sum
sannanir fyrir því, hver af fleirum önnur þeirra ákvæSa, sem til eru
væri valdur verksins. Sú regla um hefndir ,t. d. um vígsakaraSil-
gilti sem sé, aS menn máttu velja ana (TV. a. 1.).
sér veganda af þeim, er aS víginu aý Tímatakmörkun hefnda. —
höfSu veriS, og lýsa sinn mann aS Þessi tima takmörkun fer aSallega
hverju ári. í eldra rétti gildir enda eftir því, hverskonar athafnir þaS
þaS ákvæSi, aS lýsa mátti fleiri veg eru, sem hefna á. Hefndartíminn
endur sama mannsins, er þettavar er lengri fyrir Þær gerSir ,sem lög
Þó síSar úr gildi numiS . ÞaS er gjöfin telur refsingarverSastar eSa l ; j; ; j j-i-j-; j j ^
og skýrt tekiS fram, aS hefna megi svívirSilegastar og meiSa þess
víga og áverka bæSi á þeim er vegna ættina og einstaklinginn
veriS hafi meS veganda og frum- mest. Hinum setur löggjöfin auS-
hlaupsmanni þeim, er fjörráSum vitaS skemmri tímatakmörk, þótt
eSa áljótsráSum hafSi ráSiS þeim bún leyfi aS hefna Þeirra.
tóleíiBkur föfffrœBlnnir og m&U.
fnrslumsBnr.
HkrttMofn:— Room 83 Cfvnada Lilr
Blook. suBauatur horni Porta*.
aTonuo og Maln at.
rtankakrtfl:—P. o.
•H-M-I I I i I H..h-H-H-
Dr. B. J. BRANDSON
Office: 650 William Ave.
Telephcme: 89.
Office-tímar; 3—4 og 7—8 e. h.
Heimili; 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
('NiSurlJ
Hsettulaust meðal fyrir
öll börn.
l>r. O. BJORNSON
Office: 650 William Ave.
Telephone: 89.
Office-tímar; 1.30-3 og 7—8 e.li.
Heimili; 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
4~H-I"I ■H-H-l I' !■ H-I-1 1 .j
lögleyft aS ráSast á sömu verSmæ*-
in eSa sömu lifsgildin, sem verkn-
Enn mega aSrir vígs hefna.
Fyrst Þeir ,er voru í för meS hin-
aöur sá var gegn, er hefndin kem-: l1m vegna; þá er hann féll, og svo
ur fyrir ,eins og aS ofan var a
minst. Svo er þvi aS vísu fariS
um víg og aörar árásir á líkama
manna. Þegar um slíkt er aS
ræSa, þá má og á einungis aS
fremja hefndarathöfnina á lífi og
limum sakamannsins eSa saka-
allir þeir, er vilja, til jafnlengdar
annars dægurs eftir vígiS, þ. e.
næstu nætur eftir aS vígiS varS.
fSbr. V .a. 2).
Enn er sú regla, aS sá er stendur
fyrir vegandanum, þ.e. ver hann
kona hans.
c. Hefndir fyrir meiðyrði. Aö
Því er oröhefnd snertir, þá er ljóst,
aö sá einn má hefna á þann hátt!
er meiddur er í orSum, en eigi
aSrir, enda er ÞaS' nægilega skýrt 1
lagastaö þeim, sem þar um er.
Mannhefnd fyrir illmæli má sá
einn koma fram, er illmælunum er
snúiö til, hvort sem þau eru níS-
kvæöj kveöiö aö Lögbergp eSa hin
3 ortS, er mannhefndir máttu koma
fyrir.
Nú mætti hugsa sér, aS illmælin
fyrir árás hefnandans, verSur sek- _____________ ^ ^
niátlftárma. Sámskónar regla gild- J ur skógarmaöur, ef fyrirstaöan j væru höfö um tconur1'
ir um orögjald ('„Retorsion’’ý. Þar [VerSur á véttvángi þeim, er vígiö
er ('sömuý meiSyröunum snúiö ájgerSist á, enda veröa Þeir menn ó-
hönd þeim, er hóf illmælin. Umj helgir fyrir-' áverkum, er fyrir
hefnd fyrir fullréttisorS annars standa. Ef fyrirstaSan var eigi á
gildir sú fegla, aS hefnandinn má véttvangi, þá varSaöi hún fjör-
einnig hefna sín á lífi og ’limum baugsgarö ,en eigi veröa menn þá
('persónuý meiöandans, eins og fyrj óhelgir fyrir áverkum.
ir líkamsárásir. Hefndir fyrir! Þessi síSustu ákvæSi eru auövit-
kvennaspjöll mega og einungis aS sett til þess, aö hefndum veröi
ÖSrum er
um hagi
menn,
eSa
koma fram á lífi og limum hins^því betur fram komiS.
seka, en t. d. eigi á kynfrelsi eSa óheimilt aS hlutast til
kynsæmd honum jlafnnáinna kven-j manna í Þessu efni. Þeim er
manna. Slíka óhæfu hafa menn hvorki leyft aS hefna framar en
aldrei leyft í hefndarskyni. Þá er! áSur er sagt ,né heldur aö stemma
loks hefnd fyrir brot gegn eignar- stigu fyrir hefndum. Hvortveggja um
réttinum. Hefnd er Þar eigi hekl- er nær því jafnvitavert eftir lög-
ur leyfö á eignarrétti þjófsins yf-í gjöfinni.
ir hans munum, heldur einungis á 2. Sára hefnir sá sjálfur, er
persónu hans sjálfs. Ræningja og særöur hefir veriö, þeir er hinum
vikingaeignir mátti hver og eimi; særSa fylgdu og allir aSrir til jafn-
aö visu taka, gera upptækar, en lengdar annars dægurs. Hitt er
þær eignir voru fengnar meS rán- eigi tekiS fram, hvort ættingjar
um og ofbeldi. Þetta svarar því hans, sem væru vígsakaraöilar,
alveg til þeirrar opinberu refs-jmega hefna sáranna á likan hátt,
eSa varúSarathafnar, er kallast sem þeir mega hefna vígs. Ef sú
“Konfiskation”. j regla heföi gilt, Þá hefSi aS þessu
• AnnaS mál er þaS, þótt eignum leyti enginn munur veriö á vígi og
manna sé spilt viö framkvæmd sárum, því aö hvorttveggja varö-
hefndarinnar. Slikt getur líka! aSi skóggang. Ef svo bar viS, aö
boriö viS t. d. Þegar skógarmaöur hinn sári maöur var sjálfur eöa
e rsóttur í hús og þau brotin til varS ófær til þess aö hefna sín eöa
þess aö ’ná skógarmaniiinum, en fara meö sök á hendur þeim, er á
engum dettur í hug aö segja aö verka vann á honum, þá eru allar
nein refsing liggi í slíku. | líkur til þess, aö ættingjar hans
Af þessu sést, aö lífmæti þau, er hafi haft fyllilega sama rétt sem
hefndin má koma fram á, eru mjög hann sjálfur. Saksóknarréttur eft-
takmörkuS, einungis lif og líkami ir mann flyzt venjulega til þess
eöa (í einu tilfelliý æran. | karlmanns ,er erfir hann.
IV7. Þá er næsta spurningin1 3- Drep ,sem ekki veröa aö sár-
þessi: Hver eða hverjir mega um voru þrenskonar ('II. 3. A. c.)
fremja hcfndarverknaðinn, og á og giltu mismunandi reglur. Dreps,
hverra lífi, líkama eða æru má hún er ekki verSur ásýnt eftir (71. 3. A.
bitna? j 1), hefnir sá, er sleginn er og >eir
A) Hcfndir. Eins og áöur er sem meö honum eru á þeirri
tekiS fram, var hver höföingi ætt- stundu. ASrir mega ekki hefna
arinnar skyldur til þess aö reka þessarar árásar. Sézt þaö af Því,
réttar hennar, skyldur til þess aö aö hefndin skal framin á sama vétt
reka réttar hvers ættarlims, sam- vangi (V.). Arás þess ,sem ekki
kvæmt lögum og 'almenningsskoö- hefir nokkurar oþægilegar afleiS-
un. Ekki einungis kemur sá fram!ingar fyrir heilbrigS.i manns, er
hefndum, sem misgert er viS, ef tahn svo ósaknæm, aö ekki þurfi
hann lifir og er til hefnda fær, a$ leyfa hefndarrétt öSrum en
heldur einnig nær- og fjærskyldari manninum sjálfum og förunautum
ættmenn hins meidda, eöa vegna ! bans. MeS Þessu er Þaö og vafa-
Hér verSur aS greina milli líkams- ,aust, aö ef aörir skyldu veröa eft-
árása, kvenspjalla, meiöyrSa og irmálsmenn en hann sjálfur, þá
eignarréttabrota. hafa þeir engan hefndarrétt.
a) j. Víg og líkamsárásir. 5'am- Dreps þess, er ásýnt veröur eft-
kvæmt Grágásarlögum .áttu þeir aS ir> má hefna sem sára. Sama regla
hefna vígs, er aöilar voru vígasak- gildir um nokkur önnur drep, þóct
arinnar. ASilar vígasakar gátu aö ekki veröi ásýnt, t. d. ef maöur er
eins karlmenn veriö eftir Grágás. sleginn í svima.
I eldri lögum rnáttu konur líka Dreps þess, er beinbrot fylgir
sem óhæfir væru til eftirmáls
hefnda sjálfir. Þessi þrjú
sem menn mega vega aS öör-
um fyrir, eru litt hugsanleg un
konur, en kviölingur kveöinn aö
Logbergi gæti aS minsta kosti ver-
iS kveöinn um kvenfóik IJver
hefnir þá, eöa er hefnd útilokuS?
Hér kemur fram spurningin
yfirfærslu hefndarréttarins á aöra.
Um önnur tilfelli, víg og líkams-
meiösl, er venjulega sú regla gild-
andi, aS sá má koma mannhefnd-
fram, sem á sakaraöild máls-
ins, eins og aö ofan er nefnt. Ef
hefndarrétturinn væri svo aö eins
persónulegur réttur, þá mætti ætla,
aö enginn heföi hann annar en sá,
er meiddur er, og beint er nefndur
í lögunum . En nú er Þaö víst, aS
alt þetta er ættarmál eigi síSur en
einstaklings, og viröist þar af leiöa
aS sá hafi hefndarréttinn, sem get-
ur veriö sakaraSili lögum sam-
kvæmt, nema þar sem hefndin .er
svo skýrt takmörkuS annaöhvort
viö menn, staö eöa tíma eSa sam-
kvæmt eSli sínu ,eins og t. d. orö-
hefndin, aö einungis örfáir geti
komiS henni fram. Um þetta er þó
ekkert Fægt aö fullyröa. En víst
er þaS, aS í daglega lífinu spuröu
menn ekki um slíkt. Hefndu þeg-
ar þeir máttu.
d. Hefndir fyrir
vegna eSa særöa. ÞaS er sagt í
lögununi, aö eigi megi vega aö
konu þeirri, er kvikt barn hefir í
kviöi ,þótt hún hafi sér til óhelgis
unníö. ,
Hefndir fyrir kvennaspjöll, meiö ----------
yröi og brot gegn eignarréttinum Allar svonefndar “mýkjandi syk-
komu á sama hátt fram á hendur urleöjur” og flest púlver, sem aug-
þeim seka eöa seku, ef þeir voru lýst er a® lækni barnasjúkdóma og _ .
fleiri en einn, sem vel var hugsaft- uughnga, hafa ínni aö halda eitur- hear þvT^aifur ^umsjðn & mhimmeB-
Kllzabeth 8t.,
IIAI.DUR, . MAN.
P.S.—Islenzkur tölkur vI8 hendina
sem Þörf gerlst.
y flrse tnmaðu r.
virön rrpo-n c SVi’ Iegt í öllum tilfellunum ,og þó eink etnÞ og ef ofmikiS væri tekiö af
yirðu geg„ ambatt, ef hu„ var ihin„m si«„sl0 ' ^jótna5i. Þdm, gæ.i barniS dái«. Babv's
þrælavígi og hernaöi og meiSslum Own Tablets eru alveg hættulaus- hventer
á smala manna. Sama máli var aö ar- Fyrir Því er trygging efna-
gegna um níS. Eina níSvísu gátu fræSings stjórnarinnar. Þær eru
fleiri menn ort saman og-þá voru jafnhollar hvítvoöungnum og stálp
þeir jafnsekir allir. a®a barninu. Töblurnar lækna aSra
Þaö er því ljóst, aS lögin leyfa ems sjúkdóma og magakvef, maga
aldrei aS hefnast á öörum en þeim, sýru> meltingarleysi, teppu, niöur- SérfræSingur í
sem eru sekir í verknaSinum eö,. gang °g tanntökueymsl. Þær lækna
lögin þó leyfa aS skoöa seka. Grá- Uka vægar hitasóttir og losa um 326 Somerset Bldg,
gásarlög leyfa ekki aS refsa eöa koma í veg fyrir barnaveik-
hefna á saklausum manni fyrir 'na °g órepa orma. Allar mæSur,
þann seka. Þótt menn mættu sem hafa notaS meSaliS, lofa þaS
kjósa veganda eöa lýsa mann aö mjög- Seldar hjá öllum lyfsölum
sárum og benjum nokkuö af handa e®a sendar meö pósti á 25C .askjan,
hófi, þá er Þá enginn tekinn, sem ^ra Ttle -Pr- Williams’ Mpdir,n#»
ekki hefir veriö meö i förinni no- Co., Brockville, Ont.
hh-h~h~h-i-I"I-i-h •i-i-:~h~h«
N, J. Maclean, M. D.
M. R. C. S. ('EngJ
kven-s j úkdómum
°g uppskuröi.
Talsími 135
Móttökustundir; 4—7 síSd. og
eftir samkomulagi. —
Heimatalsími 112.
Medicine
-1_:ii _ r\~s.
„ °g
orð, tekig þátt í hrySjuverkunum, en
hinsvegar oft tilviljun, hver þeirra'
varS til Þess aö veita áverkana, eSa
vega menn. Fornlögin leyfa ekki
regluna: “for Sméd at rette Ba-
ger”. * !
V. Enn er þeirri spurningu ó-
um svaraS, hvort og aö hve miklu leyti
hefndir sé staöbundnar eSa tima-
bundnar samkvæmt löggjöfinni.
ÁSur hefir veriS bént á þaS, aS^
fullnæeiueeröir dóma eöa sátta Til sölu meB vægum skilmálum. 160
; hocc EKRUR af ræktwöu landi veröur selt
bæri ekki að telja neindir. pess j stór skaöa. Aö eins $320 í peningum.
vegna er ekki um hefndir aS tala, 6 mílur frá Maryfield C.P.R. og 7 mílur
þegar sekur skógarmaöur er ráö- fráEborC P R- .
inn af. hcfir mikla Mingn,'frt'SSa PP ""
Matur
er mannsins megin. Eg sel fæöi
og húsnæöi “Meal Tickets” og
leigi “Furnished Rooms.” — öll
þægindi í húsinu.
SWAIN SWAINSON,
438 Agnes St., Winnipeg.
Kostakjör.
A. S. Bardal
I 2 I NENA STREET,
selur líkkistur og annast
jm útfarir. Allur útbún-
aBur sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarfla og legsteina
Tel ephone
Kerr H«awlf Ltd.
UNDERTAKERS & EMBALMERS
229 Jlain Street, Winnipeg
Ráftft yfir fyrirtak sjdkrftvagmi. Eljöt og
góÖ afgrftiÖala. Hrítur barnftlíkvagn 90
FKRDIN.
I
þvi aö þá Þarf ekki aö úrskuröa
annaö en ÞaS, hvort hinn seki maö- j
ur hafi veriö löglega veginn. Ef
hefnt er, Þarf hefnandinn þar á
móti aö stefna hinum, sem hefnt
er á, til óhelgi, og Þá kemur til
dómstólsins, aS fella úrskurS um
þaö, hvort hefndin hafi veriS rétt-
mæt. AS þessu leyti eru hefndir
alt af tímabundnar. En þær hljóta
aS ööru leyti aö vera timabundnar
samkvæmt löggjöfinni. Ef hefna
mætti alt af ótakmarkaö, enda þótt
aöili hafi eigi gert sátt viS mót-
stööumann sinn aö lögum, þá
mundi slíkt valda eilífum ófriSi,
Spyrjiö
TOHN H. FINGLAND,
I Rooni S7 Tribune Bld.
P.O.Box 54. Winnipeg.
PETER JOHNSON,
PIANO KENNARI
vií WINNIPEG SCHOOL 0F MUSIC
Sanditon Blk.
Main Str., Winnipee
j róstum og hrySjuverkum. Hefnd-
eignarréttar- ir byggjast einmitt aS nokkru á
br°t, Þrælavíg og ÞjófnaS og meiS þvi> ag “þráSastar eru blóönætur.”
ing búsmala manna mátti eigandi I Qg e£ hlutaSeigandi hefir ekki
þrælsins fremja og sá, er stoliS var nCytt hefndarréttar síns innan ein-
frá^og þeir, sem eru , förum meS ]1Vers ákveöins tíma, enda hafi
honúm. Hér er varla um yfir- homlm VeriS þaö unt, þá fer ekki
færslu hefndarréttarins aö ræSa;ástæSa til þess aö leyfa honum
samkvæmt lögunum. Eignir manna^ hefndina síöar svo, aö honum sé
munu naumast hafa veriö þeim:kán vítalaus.
jafndýrmætar, sem líf eöa sæmd,j Samkvæmt því er áSur hefir ver-
ekki jafn þýSingarmikill atburöur ^ mætti á sama hátt hugsa
J. C. Snædal
tannlœknir.
Lækningastofa: Main Sj Bannatyne
DUFFERIN BLOCK. Tel. 530«
Píanó og Orgel
enn óviðjftfnanleir. Bezta tegnnd-
in sem fæst ( Canada. Seld með
afborgunum.
Einkafitsala:
THE WINNIPEG PIANO & ORGAN CO.
295 Portage ave.
Auglýsing.
Ef þér þurfiö aö zenda penjnga til fs-
lands, Bandarfkjanna eöa til einhverra
staöa innan Canada þá notiö Dominion Ex-
press Company's Money Orders, útlendar
ávísanir eöa póstaendingar.
LÁG IÐGJÖLD.
Aöal skrifaofa 1
482 Main St„ Wiimipeg.
Skrifstofur viðsvegar um borgina, og
öllum borgum og þorpnm víöevegar um
landið meðfram Can. Pac. Járnbrautin ni.
fyrlr ættina, þótt stoliS væri frá
einhverjum úr henni' eSa veginn
þræll eirjhvers ættarmanna, sem á-
rásir á líf, limu eöa sæmdir þeirra,
enda er þaö líka berum oröum sagt
aö eigændi þrælsins og þýfisins
eigi aS hefna. Víkinga og ráns-
menn mátti hver vega og meiSa,
sem vildi ,eins og áöur hefir veriö
sagt.
B.
VII.
Þeir, sem þola veröa hefnd-
ina persónulega, eru eftir lögunum
einungis þeir, sem gera sig seka í
hefndarveröu athæfi, bæSi þeir, er
sjálfan verknaöinn fremja og þeir,
sér þaS, aö hefndir væru staS-
bundnar, aö menn mættu einungis
hefna sín, t. d. á Þeim véttvangi,
þar sem Þeir voru særöir, baröir,
meiddir í oröum o. s. frv. eSa hins
vtgna manns á ^þeim véttvangi,
þar er hann féll. Þar sem atburö-
ur sá varS, er hefndirnar eiga aö
koma fyrir ,væri þá eini hefndar-
staöurinn. Þegar ættingjar hins
vegna t. d." koma á véttvang ásamt
veganda, þá vaknar endurminning-
in um vígiIS, hinn vegna, vörn hans
og alla framkomu vegandans o. s.
frv. Þar meö vaknar hefndarlöng-
un ættingja og sakaraöila. Þess
vegna væri ekki svo óeölilegt, a.0
Heldur úti kulda
Heldur inni hita
IMPERVIOUS SHEATHINC
af
Er aftur komiö á markaðinu o® heildsólumenn yðar geta nú birgt yður
þeim pappa, sem viðurkendur er að vera hinn B E Z T I byggingapappír.
TEES & PERSSE, LTD- Asents,
CALGARY -------- WINNIPEG --------- EDMONTON
„Brúkið ætíð Eddy's eldspftur."
Engin lykt
Driguc raka