Lögberg - 26.05.1910, Qupperneq 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 26. MAÍ 1910.
3
NÖFN ÞEIRRA
ER LEGÍÓ,
en í raun og veru eru að eins til tvær
skilvindutegundir--De Laval og aðrar.
De Laval er fyrirmyndin, hinaraðal-
lega stælingar á gömlum og nýjum De
Laval einkaleyfum.
Hver endurbót eða breyting, seni orðið hefír A
skilvindum, hefir verið gerðeftir DE LAVAL upp-
fundniiiKum.
Allar skilvindur, sem nú eru smíöaðar, hverju nafni
sem þær nefnast, eru gerðar eftir úreltum eða niðui-
lögðum De Laval einkaleyfum, og þær beztu jafnast
tæplega við tólf ára gamlar De Laval skilvindur, en
þegar hin
Nýja endurbætta
DE LAVAL SKILVINDA
kom til sögunnar, varð munurinn afskaplega miklu
meiri.
Eftirstæling er kænlegasta brella, sem aldrei kemst
þó í samjöfnuð viö fyrirmyndina, og hverjum sem
kaupa vill skilvindu, er í sjálfsvald sett að reyna ókeyp-
is hina nýju, endurbættu De Laval skilvindu, áður en
hann kaupir nokkra aðra.
--SkrifiO eftlr verðllsta 0« nafni nœ«ti umboOsmanns. —
The De Laval Separator Co.
Montreal WINNIPEG Vancouver

Sveitabúskapur
eftir 1
. Julian Buroughs.
blessast i sveitinni nema nýtir
menn. Stór svæöi um austa íve 'ð j
nýta menn
heilsu og græddi jafnframt fé.
Á hinn bóginn sér bæjannaSur
ekki hvaö honum ber -aS foröast
og bó er það oft mjög nauösyn-
iegt aö vita það í bæjunum ekki
_ . ^ , , síöui en á bújörðunum. Þegar
EngAr :þ !!?? bezt lætur, er ágóömn svo lítill, aö
menn geta að eins 'veitt sér helztu
nauðsynjar. Byrjið á þvi að láta
bújörðina bera sig áður eíi þér
farið að festa fé yðar í kostnaðar-
|sömum umbótum og vísindalegri
jbúskapar tilbreytni. Vitanlega er
ísjálfsagt, að láta ekki áburðinn
Ifaira til spillis, höggva upp óþrifa-
runna, ræsa fram keldur, hreinsa
trjárætur og grjót úr jörðinni, og
Bandat'íki hrópa
hygna tápmenn, áræðisgóoa og1
þróttmikla, til aö koma syeiti b •- |
skap þar eystra í rétt horí, gera1
hann þægilegan og arðbevavrJi eins
og hann ætti að vera. *
Ef maður, sem keniur úr bæ út í I
sveit, ætlar sér að fcomast vel á- j
fram, þá verður hann að gera sér|ýG-t n"ira. 'se!n góðir'bændur
að góðu að breyta algerlega til u.n köHun hj. séf ti, aR a> en
alla lifnaöarhattu Ef hann g«tur \ m hel(1 €g aö hyggilegt sé
þaö, þa er ekkert þvi til fynvstoðu 1,^ marga menn til aS vinna
að hann blessist í sveitinni; en hve
góð afkoman verður er þó að
miklu leyti komið
mannsins og þar næst undir bú
jörðinni. Idvergi kemur hygni
betur að liði en út á bújörðinni.
Tvent er það, sem bæjarmaður-
inn verður sérstaklega að læra:
1. A, neita sér um margt, og
2. að gera sér ao goðu þó að eplum til andasteikar,
lítill árangur sjáist af starfinujjaröarberja.
fyrst í stað. Það úir og grúir af
mönnum í sveitinni, sem hafa koll-
hlaupið sig á ýmsu, seni þeir hafa
ráðist i yfir efni fram, t. d. hænsna
»etUI i hpW r*o* atS 1ivo*crilp<yt só að
marga menn tu aö vmna aö'
þessu. Vinn að þessum umbótum
,, .(Smátt og smátt þegar færi gefst.
uiuii ,u ívgm þnsuncl dollurum má fof-
'sorga hvert meöal heimili í Banda-
ríkjum svo vel sé, og með því féi
má fá nægilegt tóm til að fást við
dýraveiðar, fiskveiði, aikstur sér til
skeiutitnar, bóklestur, cg hafa alls
jkonar fæðistegund á að lifa alt frá
.sýróps og
Fyrirmyndarbújörð er það, sem
á má rækta alt það er heimilisfólk-
ið þarf meö. Það er alvanalegt
að bændum yfirsjáist i því aö fást
ræikt, nautpeningsrækt, avaxtarækt vis eitthvað eitt sérstaklega, en
og margt fleira. vanrækja að rækta ávexti og græn
En þess eru líka dæmi, að hæja- jnieti handa fjölskyldunni, eða fóð-
menn hafa orðið beztu bæiiílur urbæti handa gripunum. Lítum
þegar þeir liafa náð góðum tökum 1 d. á kúabú bændanna í Delaware
á búskapnum og hafa lært að gera
þaö sem gera bar, en láta hitt ó-
gert. Meöal annars hefir að því
stutt það, að þeir hafa ekki farið í
kjalfar annara,, eins og vant er urn
flesta bændur, en hafa hallast að
nýju.m búskapar aðferðum og öðl-
ast betri markað fyrir búsafurðir
sínar.
Nágranni minn einn er alinn upp
i stórbæ en gerðist bóndi á af-
skektri bújörð, eitthvað ioo ekrum
að stærð. Hann lærði að geyma
ávexti sína og grænmetisjurtir í
glérkönnum, og gat boðið betri
vörur en fengust á markaðnum
áður; mikil eftirspurn varð eftir
ávöxtum hans og honum græddist
brátt fé. Síðastliðið ár varð
hreinn arður af búi hans 6,ooo
dollarar. Annan bónda- þekki eg',
sem keypti niðnrnídda bújörð, er
liggur utan í hæð fáar milur frá
Uudsondalmim. Bóndinn hafði
gaman að epiarækt, og ánægju að
vinnuni; hann bætti jörtiina af
mikilli elju og að fáum árum liðn-
um tókst honum að fá afbragðs-
góða epla uppskeru af þessu Et-
taugaða niðurnidda landi, og tók
bá að kaupa næstu, jarðir í kring
um sig, því að han*n ldessaðist í
sveitinni. Annar beejarmaður kom
og settist að í héraðinu þar sem
vínberja'æktin er mest í Hudson-
County i New York. Þeir bænd*
ur ha-fa liaft mjög svo lítinn hag
af því þó að mjólkurverðið liafi
hækkað, vegna þess að þeir þurfa
aö kaupa svo mikið a.f fóðurbæti
með uppsprengdu verði og hirða
ekki um að gera sér peninga úr á-
burðinum.
Að eins örfáir þeirra hafa garð,
sem nefna má J>ví nafni og hafa
þó svo hundruðum etkra skiftir til
umráða liver maður. Saltað svina-
kjöt, kartöflur, pönnulkökur og ó-
dýr matvara úr búðunum eru aðal-
íæðutegundir jiessa fólks. ' Bæjar-
maður á slíkri bújörð mundi skjótt
sjtá hverju ólagið væri að kenna.
Ýms grundvallar atriði þurfum
vér Bandaríkjamenn nauðsynlega
að læra, meðal annars J>að að vera
bæði framkvæmdarsamari og hirðu
saniari í jarðrækt, og að varðveita
skógana okkar betur en gert hefir
verið.
Margs þarf búið með. Bóndinn
|>arf að vera gæddur miklu vilja-
þreki, líkamlegum Jirótti, hygni og
Jiekkingu á J>ví hversu hann á að
verja kröftum síntim andlegttm og
líkamlegum sem hagkvæmast. Og
hann verður ennfremur að vera
hagsýnn, fiáraflamaður og laginn
á að gripa tækifærin og, nota þau.
Það dugir ekki að lifa fyrirhyggju
laust. Bújarðirnar sjálfar bera
bæjamönnum gengur illa að skilja.
Hið fyrra er fólksskorturinn til
sveita. Vinnufólk er tilfinnanlega
erfitt aö fá, sérstaklega duglegt,
trútt og notagott vinnufólk. Sjá-
iö vinnufólkinu úr bænum fyrir
góðum verkfærum, látið það vinna
eitt verk í senn, en ekki hringla
frá einu til annars, látið ætíð að
eins einn tnann segja fyrir verk-
um^ verið ekki að fást um fáeinar
mínútur vinnutímans eöa að borga
fáein cent. Sýnið vinnufólkinu
verðulega alvöru og látið vinna
verkiö með alvöru. Svo má heita,
að allir vinnumenn á bændabýlum
vilji læra að vinna verkin rétt og
fá orð á sig fyrir að vera nýtir og
góöir verkamenn hver í sinni at-
vinnugrein, og J>að ættu bændur
að færa sér i nyt.
Annað atriði sem bæjarmönnutu
hættir við að flaska á, er J>að, að
þeim hættir við að miða verðið cr
þeir halda að bóndinn fái fyrir
vörur sínar, við það verð sem ltann
J>arf að greiða fyrtr aðkeyptar
nauðsynjar. En J>ar skýtur nokk-
uð skökku viö. Sta verðmunur er
alls ólíkur netna á einstöku varn-
ingi, t. d. stnjöri og eggjum. En
eg get tilnefnt margar afurðir,
sem bóndi gæti orðið stórríkur af
að rækta, ef ltann tengi fyrir J>ær
helming af því, sent bæjamenn
verða að gefa fyrir þær. Latun
milliliðanha ent ekkert stmræði.
Eg skal i því sambandi geta ]>ess,
að 1909 urðu mörg tonn af jarð-
arberjum í Hudsoncialnum alveg
ónýt af ]>ví að ekki borgaði sig að
flvtja þau til markaðar. Nágranni
minn varð aö fleygja heilu vagn-
ltlassi af seljurótum (celeryj af
sötnu ástæðum • annar nágranni
minn sendi til markaðar þrjú
hundruð hálftunnu körfur af sal-
atjurtum, og kostaði liann hver
karfa þrjátíu cent, ;en hann fékk
að eins tuttugu cent fyrir hverja
körfu l>egar búið var að draga frá
sölulattn. Eg sendi einu sinni í
einu 50 kassa af beztu teguncl De-
laware vínlærja, en hefði haft
tneira upp úr J>ví að gefa hænsn-
imum mínúm þau heldur en að
senda þau til markaðar.
Þetta. virðist alls ekki uppörv-
andi, cn sannleikurtnn er þó sá, að
bæði er alt af að verða hægra fyr-
it' bæjarmattn sem sezt aö upp í
sveit, að btrgja aðra bæjatnenn
með bænda afurðir milliliðalaust,
og fá fyrir þær stnásöluverð, og
það er stór hagnaður hverujm
Lóhda, og attk ]>ess eru bænda a.f-
urðir ieins og t. ,d. korntegundir,
baðmull, kjöt, egg. .smjör, ull o. s.
frv stöðugt að ihækka i verði, svo
að lífvænlegra er aö stunda þess-
kyns sveitabúskap, en verið hefir.
Er því sennilegt, að bændum fjölgi
nú helrhtr cn fækki af þessum á-
stæðum.-
En borgar sveitabúskapur sig
] á? Já, fátæklingurinn u.pp í sveit
getiii' notið margra sömu lifsþæg-
inda sem riki maðurinn í bænutn
á að fagna. Og fýrir þá, sem op-
in augu hafa fyrir fegurð náttúr-
un’ar, 'er sveitalifið margfalt
skemtilegra en bæjalífið, það befir
för með.sér allskonar fjölbreyti-
störf, frjálsræði, ánægjuna af
10 sjá urn skepnur i heild sinni og
uppáhaldsg*. ipma sérstaklega, setn
hefir í för tneð sér ánæg.juna af
að sjá mikinn fbrða fæðu-
tegundg, setn ræktaðar eru heima
fyrir af bóndanum sjálfum, og
undanþágu frá sköttum og hárri
vaxtagreiðslu.
Og* hvergi er betra að ala upp
börnin en á bændabýlunum. Dæma
laust þykir ]>eim gaman að eplun-
um, •fersknunutn, perunum, jarð-
arberjunum, melónunum o. fl.; þá
á vel við ]>ati mjólkin sem alt af er
nóg áf og nýtt græntnetið, að ösla
Vatninu á sumrin og þveytast á-
frani á sleðutn á vetrin, og að ala
og ltirða uppáhalds skepnurnar,
sem þeim hafa verið gefnar.. A
bændabýlunum geta drengirnir
allra bezt lært að verða sjálfstæðir
menn, fjárafla menn. duglegir
ntenn, metnaðarmenn og góðir
menn. — Collicrcs.
ir fleiri, sem eg veit ei glögt um.
Húsi Guðmundar Jónssonar við
Dog Creek varð naiuðuglega bjarg
að frá eldinum. Suma af eldum
þessum vita rnenn að Indíánar
hafa ktveikt, þó. ef til vill eigi sé
hægt að sanna það. Þeir æða hér
yfir bygðina eins og logi, til aö
veiða rottur, allan twna vetrar, og
gera hinar verstu búsyfjar. Fara
inrt í itmgirt löncl ug snua illu iVt
á sér, ef þeir eru reknir burtu, og
skilja eftir opin rottubúin í frost-
um á vetrum svo ]>au frjósa cg
rottur drepast. Ilafa þær i vor
víða fund'ist dauðar.
Fyrir viku síðan brann sögunar-
mylna B. Mathews með öllu sem í
var. \’ar ]>að stórskaði. Kitnn-
ugur maöur hefir sagt mér, að
hún muni hafa kostað á 4. þúteund
dollara. Alt óvátrvgt.
Gaman hafði eg at að lesa i
Lögbergi þjóðhátíðarkvæði sra B.
Sv. Það ryfjaöi upp íyrir mér
skemtilega endurminning. Eg var
staddur hjá P.‘ Ol. um það leyti 1
er séra B. sencli honum kvæðið,
og ntjög vinsamlegt og skemt'ilegt
bréf með. Þeir voru náfrændur
séra B. og P. Ol. og var vel á
ntilli. Og Páll ltafði mjög gaman
af þessurn og öðrum kveðskap séra
Bjarna og varð þeim' ]>etta þvi
elcki að þykkjuefni. "Eg vil helzt
aö kvæðin , fylgist alstaöar a.ö,"
skrifaði Páll til B., “til að sýna
hvernig hvor okkar kveöur.“ —
“Veit eg það,” sagði séra B. aftur
á móti, “þú kveður miklu betur en
eg, en mxn hugsun er réttari.”
Páll taldi séra. B. ættð í flokki
beztu vina sinna, og af yngri vin-
urn hans var séra Jón Bjarnason
honum með þeim ikærustu; taldi
hann einn gáfaðasta og drenglynd
asta mann, er hann hefði kynst.
Annars held eg hæpið sé að
draga ályktun af kvæðum séra B.
Sv. um skoðun alþýðu á stjórnar-
skránni. Séra B. var einn mest
virti námsmia&ur sinnar tíðar og
námsmaðmr með afbrigðum. Ett
skoðanir hans voi n nokkuð ein-!
f
\i/
Vf>
vf/
\f/
\}/
\í/
\»/
\»/
\»/
\)/
Vl/
\»/
\»/
\f/
\f/
Vf/
\f/
vf/
vf/
vf/
xV
Vf
i$%
The Stuart Machinery Co., Ltd. %
WHSTdSTIFE Gb,
MANriTOBA.
SOGUNARMYLNU ÁHÖLD.
Vér höfum nú hinar beztu sögunarmylnur
sem nokkru sinni hafa fengist fyrir — ab eins
$350.00, fyrir mylnu með 3 Head blocks
spring Receeder. Rope Feed og 46 þml. sög.
Kornið og sjáið þetta.
Vér höfum Edgers hefla o. fl. með kjör-
kaupa verði.
vf/
V»/
VI/
Sf/
l
I
vf/
vf/
vf/
v»/
vf/
vf/
vl/
v»/
vf/
The Stuart Machinery Co., Ltd. jj/
764-766 Main Street
ls\.^
Phones 3870, 3871. \L
AÐALORSÖK
Orsökin fyrir því að vér seljum svo mörg eldsá
byruðarskýrteim, er af því að vér höfum ætíð
reynst áreiðanlegir í viðskiftum. Þér*ættuð að
hafa hús yðar vátrygt, og hafa í höndum «ott
ELDSÁBYRGÐARSKÝRTEINI
vér getum fullnægt kröfu yðar.
THE
Winnipeg Fire InsnranceCo.
Banf^ of Harrjiltoq Bld.
Umboðsmenn vantar.
Winnipeg, tyan
PHONE Main
nokkur önnur 25 ái, sem liðin voru
siðan landið komsi undir konung.
Og þó séra B. Sv. segði: “Fjárráð
varla þó til hálfs”, þá urðu fjár- (
ráðin, ("þó takmörkuð værij, bæði
til að auka framkvæntdir og
skerpa ábyrgðar tilfinning þjóðar-
innar, enda leyfði Estrup sér aldr-
ei að brjóta fjárlögin við Islend-
, x Tr , . v v v • iinga. Og 1 fjarmalum var troðin
stæðar. Hanti hataði auðgræðgt , ö 1
,, x ;betur sloðm
Canadian Renovating
Company
612 Ellice Ave.
Gerir vi8, pressar £öt og hreinsar.
Ábyrgst að þer veröið ánægðir.
alsimi MJain 7183 612 Ellice /þcetjue.
á f-yrstu þingum held-
ur en í ýmsu öðru. Gerði það sá
maður mest, er þó þókti í ýrnsu
darisksinnaður og hollur embættis- fikki Játa hjálf8a a6 setja inn f þaö
ntonnum. Það var Gr. ihomsen.
Þegar þér byggið
nýja húsið yöar þá skuluö þér
og embættisvald, og taldi frá þýí I
sprottið þjóðarböl Islendinga, og I
var tortrygginn ' í m.eira Jajgi við |
]>á er höfðu náð auði og völdum, |
enda er þjóðhátíðarkvæði hans
meira átleila á innlenda lesti en á
stjórnarskrána.
Ekki þekti og séra B. Sv. per-1 ,. , „
sónulega, ett hafði um eitt skeiö malamaíiur Þa a l>ingt, hafðt vertð ttl síns ágætis sexn hefir gert hana
, ^ m, . Clark Jewel gasstó. Það er mik
iMer finst Gr. Th. aldtei hafa teng -jj munur ^ ,,ranges“ og náttúr-
iið fulla viðurkenning fytit ]>að Jega viljið þér fá beztu tegund.
starf sitt. Hann var æfðastur fjár- CJarfc jewel gasstóin hefir margt
c x . . v , ii stjiornarraði Dana. Og |>að er
sadnað toluverðu af kvæðum hans, I, J , , .f
„ ... *.., v r : bæði skemtun og froðleikur að
sem eg a vist eitthvað af enn. Og . .v , & TT.,
„„„„ r , ■ ' ,• ... lesa viðuretgn hans við Htlrpar
svona tanst mer andtnn 1 betm. ° ,.\ ...
I'tnsen um fyrstu fjarlog litns log-
hér tvær
dalnum; hann ræktaði nýjar ogdjósastan vottinn um það, hvernig
betri tegundir vínberja og bjó bet- j ábúandinn er.
ur vim þær, og fékk bæði góða Það er séð6taklega tvent, sem
1
leg
ð
FRÉTTABRÉP
Siglunes P. O., 13. Maí 1910.
“Nú er ekki neitt að frétta
nema kitlclann”, frost á hverri
nóttu, og að eins sauðgróður kom-
inn. Skógareldar bafa geysaið hér
og gjert skaða á heyjum. Benedikt
,B Helgason misti 3 lieystakka, Há
vacrðttr Guðtnitndssou og Jón son-
ur hatts mtetu 40 til 50 ton, og ýins meira framfaratimabil
Mig langar til að setja
visur úr einu ]>cirra til ganians.
F.g skrifa þær eftir minni, en vona
að J>ær séu réttar. Þær eru útr
ljóðabréfi til Páls Olafssonar,
nokkrutn árutn síðar en þjóðhá-
tíðin var:
“Nú er komin tsold,
yfir oss þanin snætjöld,
úti kelur hvérn höld,
lijörtun innra stalköld
héraðsstjórnin glóp-göld,
með glappaskottn margföld.
Syðra ríkja vond völd
og vclabrögðin ótöld.
Heitns er andinn bölbrjáll,
blaiðagrauttir óþjáll,
Arnljótur* er orðltáll
og auðsáfninu vilmáll;
á fjandanum er nú góðgáll.
hann glennir sig sem hrökk-
áll;
þagna fýsist forsjáll .
Og forláttu nú, minn .Páll!"
*) Auðfræði A.O. pá nýkomin út.
Það væri dægradVöl fyrir hag-
yrðingana hérna vestra, að ríma
vísur dýrar kveðnar og kjarnyrt-
ari en þetta!
Jæja, cg ætlaði að skrifa þér
frétabréf, en lenti pá út t íslenzk-
ar endurniinningar. pú fyrirgef-
ur “gömlum, íslendingi". Þáð
væri eftti í langt mál að ræða um |
áltrif stjómarskrárinithjr á lutgi
og ltag Islendinga. Mér fanst á-
hrifin lík á luigj manna eins og'
ferðamanns', scm leggur upp í
langa leið, hefir lokið fvrsta á
fangatutm og er signrglaður yfir
því, og^ væntir sér takist að kömast
hina tnýð sönut elju og'áfrainhaldi.
—Menn sáu, að stj.skr. var til
mikilla hagsbóta, en var stórgalla-
gripur, einkum af því henni var
illa beitt. . Eu eitt cr vist, og það
er að aldarfjórðutngurirfri næsti á
eftir að Stjórnarskráin fékst. 1 r
t flestu, cn
igefandi þings. Grímur hélt þar
Örugt fram rétti þjóðarinnar og
iþingsins i fjármálum gagnvart
| Dönunt' og stjórninni.
Nú mun bezt að slá botninn í
l>réfið Býst við þér og lesendum
jþyki nóg kotnið af þessum sundur-
llausu hugleiðingum.
Jón Jónsson
frá Sleðbrjót.
ILLAILIM
KonunglcR pöst*g:nfuskip
St. Lawrence leíðin-
MONTREAL til LIVERPOOL
mjög vinsæla og vel þekta.
Gasstóa deiidin,
Winnipeg Electric Railway Co.,
32? Main St. Talsími 2522.
Tunisian..............
Victorian C'Turbine“)
Corsican .... ........
Virginian ("Turbine*)..
20. maí. 17. júní
27. maí. 24. júní
.. 3. JÚ»í, 1. júlí
. 10 júní, 8. júlí
Fargjöld: Fyrsta farrými S77.50 or
þaryfir; öðru rými $47.50 or þar yfir; og á
þriðia rými »28.75 oc þar yfir.
) MONTREAL til GLASGOW
Ath.- Fyrsta fiokks gufuskipin, Ionian
og Pretorian. hafa aðeins fyrsta og þriðja
farrými, fargjald $45 00 og þar yfir. þriðja
farrými $28.75.
PRKTORIAN....... 21. maf, 18 júní
HESPERIAN.........28. maí. 25. júní
ÍONIAN........... 4. júnf, 30. júnf
GRAMPIAIN...........11 júní, 9 júlí
Fargjöld: Grampian og Hesperian,
fyrsta farrymi $67.50 oe þar yfir; öðru far-
rými $47,50 og yfif; þriðja farrými $28.75.
MONTREAL til HAVRE
og LONDON
Fyrsta flokks guftiskip, Sicilian, Corin-
thian Saidiman og Lake Erie; fargjald
$42.50 og þar \ fir til London og $45 00 og
þar yfir lil Havre, A þriðja farrýnii til
London $27.75 og til Havre $35.00. Ef menn
vilja fá tiltekin herbergi eða Önnur þæg-
indi, geta menn sótt um það til járnbraut-
ar umboðsmanna, eða til
W. R. ALLAN,
General Northwestern Agent, ,
WINNIPEG, ....... MAN.
annaaan

■i»iMiMi«i»i«Ta
A. L HOUKES & Co.
elja og búa til legsteina úr
[Granit og marmara
lals. 6268 =44 Albert St.
WINNIPEG
Eftirtektavert
skó verð
A föstudag og laugardag.
=■ - ■■ ■ i— ■ " —■
KARLMANNA
SKÓR OG OXFORDS
$4.00
Ur ágætu Patent Colt, Vel-
our Calf, Dull Calf, Box
Calf, gult c.g rautt kibliugs-
skinni, nýjasta sniö og ágætt
úrval. Fyrir $poo skórnir.
KVEN-SKÓR OG OX-
FORDSFYRIR
$3.50
Úr ágætu patent Cojt, Dull
leöri, Vici K'd, gulu kálf-
skinni og brúnu gejtarskinni
og hneptir,einnig Bleuchers.
Tveogja hnappa Oxfords og
reintaöir skþr, meö nýjasta
sniöi og ágætlega góöir.
Quebec Shoe Store
Wm. C. Allan, Proprietor.
639 M.iin Si. Phone 8416.
lion Accórd Block.
1 Öffbprff er fjöllestnasta ísl.
L.ugucig blað Auglýsið í því.