Lögberg - 20.10.1910, Blaðsíða 3

UJGBERG, FIMTU.DAGINN 20. OKTOBER 1910.
immm
Kaupmannahafnar - Tóbaksduft
Hið bezta munntóbak sem^;
búið er til
Hvert sem þér takið
það í nefið eða upp í
yður mun yður falla vel
sterki, þægilegi keimurinn.
NATIONAL «SNUFF COMPANY LTD.
iu9DO Antoine St., Montreal.
.(i
hann mér?”
Þjónninn sagöi aö honum væri
mikiö kappsmál aö finna ráöherr-
ann. í
“Jtæja, látiö hann þá koma inn;
svo aö eg geti losnaö viö hann
sem fyrst.”
Ókunni maðurinn var þá leidd-
ur inn, og haföi hann fátt sagt.
þegar Clemenceau'sá, aö þetta var
vitfirringur.
“Þér heitið Cleemnceau, er ekki
svo?” mælti hann.
“Jú.”
“Þaö er gott! Eg hefi fengiö
vitrun um aö mér heri að ráöa
yður bana, og eg—”
“Eg bið forláts,” greip Clem'-
enceau fram í, “en mig langar til
aö spyrja yður fyrst aö einu. Er-
uð þér ekki hér til lækningar?”
“Jú.”
“Þá leyfi eg mér aö gefa yður
heilræði. Variö þér yður á aö
komast í nokkra geðshræringu
meðan á lækningunni stendur.
Þaö mundi hafa slæmar verkanir
á heilsufar yöar, ef þér dræpuö
mig. Ráögist um þetta viö lækni
yðar fyrst, og komiö svo og franiH
■kvæmiö áform yðar.”
o mæltu fylgdi Clemenceau,
vitfirrirtgnum til dyranna, en hann
tautaði hálf efablandinn:
“Nei, er yður alvara? Nei, er
yður alvara?” en fór þó burtu meö
mestu hægð, án þess að gera Cle-
menceau nokkurt mein.
Landkostir í Canada.J Brúðkaupssiðir Kaffa.
Eigi alls fyrir löngu tókust rit-
stjórar ýmsra búnlaðarblaöa
Bandaríkjum ferð á hendur um
Kaffar þurfa ekki að hafa mik-
í j iö fyrir þvi aö afla sér kvonfangs
Sinn er siður í landi hverju og sá
Vestur-Canada, og leizt þeim svo j siður hjá Köffum að feður þeir,
vel á landskosti þar, að þeir hafa ! sem dætur eiga, fara til þeirra
ir, að hún væri ekki maður til
þess.— Þá flutti hr. Klemens Jón-
asson snjalt erindi. Áttu allir von
á þvi; því maðurinn gerir það svo
oft. Ávarpaði hann hr. Ingimund-
arson fyrir hönd safnaðarins og
þakkaði honum og þeim hjónurn
báðum mikið og gott starf í þarfir
safnaöarins. Hr. Ingimundarson
hafði verið tregur aö ganga inn í
söfnuðinn af ótta við kirkjufélag-
ið. sagöi ræðumaöur; því einhver
náungi hafði skotið því að honum,
þegar hann kom að heiman, aö
kirkjufélagið væri hættulegt og
varasamt að binda trúss við það.
Sagðist ræðumaður hafa hugsað
meö sér þá, að það myndi ekki
mikil eftirsjá x Guðjóni, þótt hann
færi ekki í söfnuðinn; en nú hefðu
skoðanir sínar breyzt á honum, og
eins hefðu skoðanir Guðjóns á
kirkjufélaginu breyzt; því að ekki
ætti það nú einlægari stuðnings-
mann. Þá afhenti hann hr. Guð-
jóni Ingimundarsyni gullbúinn
staí, mjög vandaðan. Var það gjöf
irá söfnuðinum. Sagði ræðumaö-
ur meðal annars, að stafurinn
ætii að vera hr. Ingimundarson
til minnis um, að Selkirksöfnuður
Iiefði fundið til þess, hvað ágætur
stafur hann hefði verið söfnuðin-
um í öllu stríði hans, og væri hon-
um ávalt þakklátur fyrir. En líka
ætti stafurinn að minna hann á
stófinn ágœtasta, sem hann hefði
stuðst við og vér allir þyrftum að

e Stuart Machinery Co., Ltd.
"widsnsridPEiGr,
Samsæti í Selkirk.
MANITOBA.
w
The
Milwaukee
Concrete
Mixer.
BYOGINGAM ENN!
Leitið upplýsinga um
verO á vélum af öll-
um tegundura sem
þér þarfnist.
\V
\t/
vl/
ns
st/
1
vt/
vt/
\t/
\\t
V/
/|V
/IS
Phones 3870, 3871. Iifc
jjjfc
að heyra klukkuna kalla á sunnur
dögunum íslendinga alla í bænum1
til kirkjunnar; en oft hefði það
líka hrygt sig að hugsa til þess,
hvað margir þeirra sintu illa kalli
og hið eldra, gert meira en við
höfum gert, bara ef við viljum.
Svo vitum viö ekki.hvaö við get-
um gert, nema við reynum.”
Aö feíðustu ávarpaði prestur
klukkunnar. Ávalt hefði þaö ver-1
ið mesta ánægjan sín, þegar hann ! safnaðarins samkomuna nokkrum
stvðjast viðr á ~hann,‘ sein *vé*r* ís-1 hef®i séð kirkjuna vel sótta. Hann orðum. Hann þakkaði Mr. og Mrs.
lendingar allir hefðum !ært að h\* -ak. 1-------------u* -1,. —.
ritað heilmikið um. þá í blöð sín.
í American Agriculturist stend-
ur meöal annars þetta:
“Víðlend er Vestur-Canada;
afarmikið er frjóaflið i jörðinni til
kornyrkju í sléttufylkjunum, og
mikla kvikfjárrækt mætti þar
rcka. Bandaríkjamönnum er skylt
að lita með sanngjarnri virðingu
á hinn skjóta viðgang þessa nýja
lands, en hér er þó að vísu ekki
nema upphafið komið enn af vVd-
gengni þjóðarinnar sem þar býr, í
iðnaði og verzlun.
Kornyrkja er orðin þar mjög
mikil til þess að gera, því að á ári
eru þar ræktaðar hundrað miljónir slnum-
bush. af hveiti, og hveitiræktin
getur afarmikið aukist enn þá, því
manna, sem þeim þykja efnilegir
til að mægjast við, og bjóða þeim
að eiga dætur sínar. Og það sem
meira er, þeir sem boðið er verða
að taka boðinu; sá sem neitar er
talinn að hafa gert frambjóðanda
svo mikla óvirðing, að hún verði
eigi afplánuð nema með blóðsút-
hellingum, eða þá að ræna heimili
hlutaðeigandi pilts.
Ef tveim ungum mönnum' líst
vel á sömu jómfrúna, þá hefst ein-
kennileg samkepni þeirra í milU.
Báðir taka þeir að senda foreldr-
um, stúlkunnar þær fallegustu
skepnur, sem þeir eiga til í búum
Þegar þeir þykja hafa
sent svo mara gripi að foreldrar
stúlkunnar séu fullsæmd af þá
að tæplega hefir enn verið plægt
meir en fimm ekrur af hverjum
hundrað í Vestur-Canada. Vér,
sem höfum ferðast um 3,000 mílur
vegar með járnbrautum í Canada
siðastliðinn Ágústmánuð, höfum
séð þetta með vorum eigin augum,
og höfum farið mest um Manitoba
Saskatchewan og Alberta.
Uppskeran var nokkru rýrari
heldur en í fyrra vegna þurkanna,
en þó var víða allvel sprottið
liveiti, hafrar, bygg og hör.
Járnbrautir er verið að byggja
mjög ört, og þær vandaðar, því að
járnbrautafélögin vita að það
hyggilegt, því að mikið verða þær
brúkaðar þegar fram líða stundir.
Heimilisréttarlöndin, sem Domin-
ionstjórnin gefur landnemunum,
eru nú farin að fækka æöi mikið,
nema farið sé út úr bygðunum
sjálfum, og þar numið land, og all
langt frá járnbrautarstöðvum.—
Canadamenn vilja fá lækkaða
tolla á akuryrkjuverkfærum. Af
landnemum má meðal annars telja
fyrirmyndarbændur frá Wiscon-
sin og Iowa. Engin sannindi hafa
þau ummæli ýmsra blaða við að
styðjast, að suður streymi aftur
fjöldi Bandaríkjamanna af því að
þeir séu óánægðir hér. Vér getum
aftur á móti lýst yfir því, að
fjölda margir Bandaríkjamenn, er
sezt höfðu að norðan landamær-
anna, láta vel yfir líðan sinni þar.
Þetta er sannleikur. Það er
/afngott þó að þjóð vor heyri
hann. Vestun-Canada er óðunx að
fara fram. Og framförin er í
rétta átt. Vandræðin eru að þessi
tvö lönd, sem 49. breiddarbaugurr
inn aðgreinir, skuli ávalt vera að-
greind í pólitískum efnum.í
Einni bendingu vildum vér víkja
að bændum vorum, þeirri, að leit-
ast við að fá meiri uppskeru af
hverri ekru en þeir gera; og einn-
eru vissir menn kvaddir til að
dæma um þá, og sá sem fallegast-
an uxann hefir gefið að dómi þess-
ara manna, hann fær stúlkuna.
En sá sem halloka fer í samkepn
inni fær ekkert fyrir ómak sitt
annað en það, að konuefnið, sem
hann gat ekki hlotið, rekur sjálf
heim til hans alla gripina, sem
hann gaf og býst þá hinum bezta
búningi.
Eftir að trúlofunin hefir farið
fram, sýnir brúðurin brúðguman-
um ósvikin ónot, sem á að vera
vottur um það, að hann hafi enn
ekkert yfir henni að segja. Það
er gengur jafnvel svo langt, að unn-
ustarnir eru snoppungaðir og þola
þeir það bótalaust, en! hausavixl
verður á þessu eftir giftinguna.
Það er mœlt að Kaffafólk só
annars yfir höfuð ánægt í hjóna-
bandi, og meðal annars þakkaö
þvi, að bændurnir mega aldrei tala
nokkurt orð við tengdamæður
sínar, og helzt ekki lita þær aug
um nokkru sinni. Ef þau mætast
á förnum vegi, hleypur tengdá-
móðirin jafnaðarlega bak við runna
og felur sig, en tengdasonur bregð
ur skildi fyrir ásjónu sína til þess
að hann skuli ekki leiða augum'
svo óttalega sýn.
Stilling og snarræði.
Ymsar sögur eru til um stilling
og snarræði Clemenceau forsætis-
ráðherrans franska.. Þetta er ein
af þeim;
Clemenceau var einu sinni stadd
ur í baðstað nokkrum og þótti öll-
um mikið koma til fyndni hans og
skemtanar. En einu sinni þegar
hann var korninn til herbergja
sinna að kveldlagi á gistihúsinu
var honum fært nafnspjald frá
manni, sem sagt var að beðið hefði
................'eftir forsætisráðherranum í tvær
xg að leggja mexn rækt vxð kvxkfé klukkustundir.
sitt en gert er 1 sumum rikianna. , . , . . , . ,
b ' Eg þekki ekki þenna mann,
________________ mælti Clemenceau. “Hvað vill
Oss hefir verið skrifað um sam-
sæti það, sem haldið var í Selkirk
til heiðurs þeim hjónunum hr.
Guðjóni Ingimundarsyni og konu
hans, og getið var um í siðasta
blaði Lögbergs.
“Forstöðunefnd ísl. safnaðarins
i Selkirk og kvenfélag safnaðarins
héldu hr. Guðjóni Ingimnudarsyni
ok konu hans og börnum ‘samsæti
þ. 29. f. m. að kveldi í húsi Good-
templara í tilefni af burtflutningi
þeirra hjóna. . Var samkvæmið
ljós vottur þess, hvaöa hylli þau
hjón hafa unnið sér fyrir ágæta
framkomu í hvívetna. Er stórt
skarð höggið í ísl. hópinn í Sel-
kirk og finna vafalaust allir ís1-
lendingar þar til þess. Verður
þeirra því saknað af öllum, en
ekki minst af söfnuðinum og kven
fé!iginu.
Voru borð i salnum búin vistu n
af rausn mikilli og skreytt blóm-
um. Sátu að borðum á annað
hundrað manns. Meðan að geng-
ið var til sætis og eins meðan á
borðhaldi stóð var leikið á piano
af Miss Guðrúnu Nordal og Mr.
Stefáni Sölvason. Forstöðumaður
safnaðarins, hr. Sigvaldi Nordal.
stýrði samkomunni. Hann setti
hana með nokkrum orðum um til-
gang hennar, um starf heiðurshjón
anna, og vinsældir þær, sem þau
ættu að fagna. Þá var sungið
versið “Með Jesú byrja eg”, og
bæn flutt af presti safnaðarins.
Þegar liðið var á veizhma byrjuðu
ræðuhöld. Forstöðukona kvenfé-
lagsins, Mrs. Stefanía Vigfússon,
flutti Mrs. Ingimundarson hjart-
anlegt þakklæti félagjsssystranna
fyrir trúa og dygga og ósíngjama
samvinnu um leið og hún afhenti
henni silfraðan teborðbúnað mjög
vandaðan sem gjöf frá kvenfé-
laginu. Lýsti hún Mrs. Ingimund-
arson og starfi hennar ágætlega.
Aldrei hefði hún legið á liði sinu,
en ávalt verið reiðubúin til að láta
í té peninga og hjálp, þegar á lá.
Eitt gott dæmi nefndi hún: eitt
sinn var kallað á konur til að
vinna að einu sem gera átti. Vom
þær af ýmsum ástæðum tregar;
en þegar komið var til Mrs. Ingi-
mundarson, þá*sagði hún óðar,
þótt lasburða væri: “standi eg á
fótunum, j>á verð eg með ykkur”.
Ræðukona sagðist aldrei gleyma
þessu svari. Það hefði sýnt sér,
hvað mikið væri hægt að gera
þegar viljinn væri góður, og það
væri sér og félagssystrunum hvöt
til þess að gera betur en þær
hefðu gert.” Ef vér allir væmm
með því hugarfari, sem orðin þessi
lýsa: “Standi eg á fótunum, þá
verð eg meö ykkuri’, þá myndum
vér vinna meir og betur að krist-
indómsmálum vorum en vér gerj-
um”, sagði Mrs. Vigfússon og
endaði með því ræðu sína. Þótti
öllum henni segjast vel, og kom á
óvart, þar sem hún ávalt hefir
verið Ófáanleg til þess að mæla
nokkuð opinberlega, og borið fyr-
biðja til sem börn; “Vertu, guð
faðir, faðir minn, í frelsarans
Jesú nafni! Hönd þín leiði mig
út og inn, svo allri synd jeg
Iiafni.”
Hr. Ingimundarson svaraði og
þakkaði hrærður fyrir sína og kon
unnar hönd sæmtl þá, sem þeim
hefði verið sýnd, og hlýleik allan
þakkaði prestinum hið góða, sem | Ingimundarson hjálp þá alla, vel
hann hefði sáð í hjörtu barnanna j af hendi leysta sem þau hefSu
þeirra, og vonaðist efitr því, að
þau glötuðu því aldrei. Þakkaði
veitt honum í verki hans; en eink-
anlega fyrir það, hvað vel þpu
fulltrúunum góða samvinnu og llefSu setig Sætis sitt j kirkjunni.
ámaði söfnuðinum blessunar guðs. j Bað guð að launa þeim og blessa
Þá talaði hr. Bjöm Byron fyrirjá hinum nýju stöðvum þeirra, og
hönd safnaðarnefndarinnar, og: óskaði að söfnuðurinn léti nú fyr-
þakkaði Guðjóni fyrir hans góða i irmynd hjóna þessara vera sér
starf. — Þá talaði hr. Gestur Jó- hvöt
bæði fyr og nú. Sagð að sér heföi hansson frá
liðið xila þessa síðustu daga út af komið hafði ásamt konu sinni til
fyrirhöfn fólks á þeim í tilefni af ; þess að sitja samsætið, bæði gaml-
s.inxsætinu þessu. Hvað sem kon- ir og góðir meðlimir safnaðarins,
unrii sinni liði — hann vissi, að
hún væri góð icona og legði oft
meira á sig en hún væri maður til
— þá vissi hann það um sjálfan
íig, að hann ætti ekki neitt af
þessu skilið. Hann fyndi svo vel
til þess, að hann hefði ekki unnið
eins vel né eins mikið og hann
hefði átt að gera. En hið litla, j
sem hann hefði unnið ,væri guði
einum að þakka. Hann ætti allan
heiðurinn. Verkið, sem sér þætti
vænst um að hafa unnið fhefir þó
hr. Ingimundarson bygt báða aðal-
skóla bœjarins og margar aðrar
byggingar) væri bygging kirkju-
turnsins, og það líka, þegar safn-
aðar kvenfélagið kom klukku 1
turninn. Vænt hefði sér þótt um
til þess að gera betur; og
Poplar Park, sem I sagði að þá yrði safnaðarmálum
vorum vel borgið , ef allir með-
limirnir eignuðust hugarfar það.
sem orð þau lýstu, er forstöðu-
kona kvenfélagsins hefði minst á:
“Standi eg á fótunum, þá verð eg
með ykkur”.
þótt verið hafi því miður búsett
fjarri honum um fleiri ára skeið.
Hr. Kristján H. Kristjánsson, tal-
aði nokkur hlý orð til heiöursgest-
ar.na, og Mr. Frank Gemmel, “ísl.
Skotinn”, sem hann hefir verið
Þá voru ýmsir íslenzkir söngv-
ar sungnir af öllum, sem: vildu
kallaður, af því að hann talar svO|vera me® syngJa °g gátm Lauk
vel islenzku og er svo samrýmdur SY° samsætinu, sem verið hafði
Islendingum, ávarpaði samkomuna j anægjulegasta, þótt
nokkrum orðum á islenzku. Hinn hvíldi blær skilnaðarins.
ungi lögmaður, hr. Björn Benson,
mælti fyrir hönd unga fólksins,
sem fjölment hafði á samkomuna.'
.Meðal annars sagði hann: “Við
missum mikið við burtför þessara
hjóna. En það á ekki að draga
úr okkur, heldur vera okkur hvöt
til þess að leggja meira á okkur.
yfir þvi
Hóstinn gerir yður óþægindi.
l>ér kúgist og hóstið og hálsinn
sérnar og svíður. En ef þér
viljið fá bót meinanna, þá takið
inn Chamberlain’s höstameðal
fChamberlain’s oCugh Remedyj.
og vi ðgetum öíl, bæði unga fólkiðSelt hvervetna.
HVAÐ BÆNDAFELAGIÐ HEFIR GERT
Á fjórum árum hefir Grain Growers Grain félagið
svo að segja eytt muninum, sem var á kornverði á
strætunum og vagnstöðvunum.
Það hefir minkað muninn, sem gerður var á korn-
tegundunum.
Það hefir neytt kornhlöðueigendur til að bjóða bænd
um kjör, sem ekki var nœrri komandi áður en félag
þetta var stofnað.
€| Það hefir komið hveitinu hér um bil í sanngjarnt
verð, svo að bœndur fá nú $23 til $30 meira fyrir
hvern kornvagn en þeir fengu fyrir nokkrum árum.
Korny rk j umenn,
verið samtaka.
Félag yðar héfir hjálpað yður undan-
farið; ef þér styðjið það, mun það
hjálpa yður enn betur úr þessu.
Sendið því korn yðar, og kaupiðhluta-
bréf í bændafélaginu.
CRÁIN CR0WER5 ORAIN CO
Bonded
LIMITED
Licensed
Ath.—Alberta bændur geri svo vel að skrifa oss
til 607 Grain Exchange Building, Calgary, Alta.
Winnipeg,
Manitoba