Lögberg - 27.07.1911, Side 1

24. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FlMTUDAGINN 27. JÚLÍ 1911
NÚMER 30
Bandaríkja -Senatið sam-
þykkir viðskiftafrumvarpið.
Það var samþykt með 53 atkvœðum gegn 27. — Forseti undirskrifaði
það í gær.—Taft er ánægður.—Vonar fastlega aíS sambands-
þingið í Canada samþykki frumvarpið.
Viðski fta ír umvarpi 5 var loks
boriS undir atlcvæöi í senati Banda
ríkjanna á laugardaginn var og
saœþykt meS öllum þorra at-
kvæða eða 53 atlkvæðum gegn 27.
Allar breytingartillögur sem born-
ar höföu verið upp viS frumvarpiS
höfSu veriS feldar jafnharSan því
fylgjendur þess voru í miklum
meiri hluta í senatinu eins og at-
kvæðagreiSsIan síSasta þar með
sér. Taft forseti staðfesti frum-
varpiS á miðvikudaginn var og
var hann mjög ánægSur yfir úr-
slitunum sem ekki er aS furða,
jafnmikið áhugamóil, sem honum
hefir veriS aS koma frumvarpinu
fram. viS jafnramman reip sem þó
var að draga, þar eS hans eigin
flokksmenn sumir hverjir voru
æfastir gegn því. Forseti gat þess
meS mörgum hlýjum orSum, aS
demókrötum ætti hann þaS að
]>akka. aS frumvarpiS hefSi náð
samþyikki beggja þingdeilda og
fanst þaS á honum, að honum
þótti þeir hafa komiS drengilega
fram í þessu máli. KvaSst hann
vonast fastlega til þess, að sam-
bandsþingiS -samþykti frumvarpið
i Canada, því aS nú skorti þaS eitt
á aS sanmingarnir kæmust á milli
þjóSanna.
Óeirðirnar í Persíu.
Herréttur settur víða.
ÓeirSirnar i Persiu magnast.
I>að er Múhamed Ali, fyrrum shah
af Persíu, se>», nú er að brjótast
til valda. Hann hafði komist inn
yfir landamærin í dularbúningi og
er sestur aS i Astrabad. Hefirj
honum orSið gott til liSsi, svo aS ;
mælt ep aS hann hafi nú um þrjá- i,
tín þúsund hermanna undir vopn-
um. Það er bróðir hans, bardaga-
maSur mikill og upphlaupsseggur,
sem fyrir liSinu er. Stjórnin hef-
ir aS eins fimtán þúsundir manna
undir vopnum, En er vongóð um
að geta reist rönd viS uppreisnar-
mönnuAum. Þykir tíSindamönn-
um þar eystra þaS afar hæpiS, en
líklegt -r að Rússar rói undir upp-
reisn þ< ssari og hyggi á aS skifta
I'ersíu <-.g fá nokkurn hluta sj'álfir,
en Bret f nokkurn. Herréttur hef-
ir verið settur margstaSar um
ríkið.
Viðsjár raeð stórveld*
Hnum.
Morokko-deilan tilefnið,
Úr bænum.
MuniS eftir íslendingadeginum.
Tryggingarlögin brezku.
Verða að líkindum ckki sam-
þykt.
FrumvarpiS til tryggingarlag-
anna brezku, sem Lloyd-George
ráSgjafi bar upp, hefir sætt svo
mikilli mótspyrnu einkum af hálfu
verkamanna, aS stjiórnin mun ekki
sjá sér annað fært en aS fresta
frumvarpinu um ótiltekinn tíma.
FjármálaráSgjafinn er heilsuveill
mjög og getur ekki fylgt sér
fyllilega aS þingstörfum, en ]>ó
siegja menn aS frumvarpiS mundi
hafa veriS dautt fyrir löngu, eí
nokkur annar maSur lrefði veriS
framsögumaSur þess en hann.
Kóleran á Italíu.
Manndauði mikill.
ÞaS er þegar kunnugt aS kóler-
an, sem geysaði um ítaliu í fyrra
sumar, gaus þar aftur upp í vor
og hefir orSiS miklu mannskæðari
þar i sumar en margir munu ætla,
því aS ítölsk blöð hafa gert eins
lítið úr sýkinni eins og mögufegt
hefir verið, og fregnriturum er-
lendra blaða hefir verið bannað aS
skýra frá ástandinu eins og það er.
t fyrra stóðu sumargistihúsin því
nær tóm, af því aS ferSamenn
þorðu ekki sakir sýkingarhættu aS
sækja til þeirra, og til þess að
koma í veg fyrir aS slíkt endur-
tæki sig var útbreiSslu kclerunnar
leynt svo mikiS sem auðið var. Nú
hafa samt fengist áreiðanlegar
fréttir um það, að siðan í öndverS-
um JúnímánuSi hafa um qoo
manns sýkst af kóleni á ítalíu.
Á Sikiley hafa 307 sýkst og 86
dáiS. í Neapel hafa 215 sýkst en
60 dáið, og á öðmm stöSum á ít-
aliu 374 sýkst og 116 dáið. I Fen-
eyjum er sýkin orðin svo útbreidd
aS menn eru mjög hræddir um að
þvi vErði ekki vamað að hún ber-
ist til Austurrikis. — öll skip, sem
komið hafa frá ítaliu til New
York, hafa verið skoðuð vandlega,
en samt hefir sýkin borist þar á
land i Bandaríkjum. Hafa 18
menn sýkst af kóleru í New York-
borg, og 5 þeirra dáið. Segir yfir
umsjónarmaSur heilbrigSismála
bæjarins, að- allur þorri skipa, sem
nýskeS hafi komiS frá ítalíu hafi
ýmist haft mleSferSis kólerusjúk-
linga, eða menn, sem verið hafi
meS veikina í sér. Kólera sýkir
ekki með snertingu, heldur eins og
taugaveiki með því aS sóttkveikj-
an lendir ofan í menn í mat eða
drykk; og menn kváðu geta geng-
iS lengi með veikina í sér áSur en
þeir sýkjast, og hvergi þróast
sóttkveikjan jafnvel eins og þar
sem mikill er óþrífnaSur.
Eldsvoði í Constantínó-
pel.
3000 hús brenna.
Á mánudaginn var gaus upp
voðalegur eldur í höfuSborg Tyrk-
lands, Constantinopel. MagnaSist
eldurinn skjótt svo aS ekki varS
við neitt ráðið og telja menn þetta
mestan eldsvoða sem þar hafi orS-
iS síðan bruninn mikli varS þar
áriS 1870. Menn halda aS bruni
]>essi sé af mannavöldum, og aS
pólitískir æsingamenn hafi kvEÍkt
i borginni. Eldurinn gaus upp á
ýmsum stöSum i Stambul, gamla
hænum sem kallaSur er, rneSan
fólkað var aS minnast stjórnar-
breytingarinnar nýju meS miklum
hátíSalhöldum. MagnaSastur varS
eldurinn strax við stjórnarbygg-
ingarnar i norSurhluta bæjarins,
en hv.assviSri var á af norðri svo
eldurinn breiddist skjótt út suS-
ur um bæinn alt til strandar,
brann þar hér um bil tveggja fer-
mílna svæði svo aS ekki stendur
eftir nokkurt hús. ÞaS segja
tnenn að þar hafi aS minnsta kosti
brunniS 5,000 hús, stærri og
smærri, flest þó tréhús en nokkrar
stórbyggingar úr steini. Sá hluti
borgarinnar sem Evrópumenn haf-
ast helzt við í brann ekki og héldu
þar allir sinu.
Samningar Breta og
Japana.
Gerðir til tíu ára.
Pukurbréf.
Manúel konungur beiddist lið-
sinnis Breta og Þjóðverja.
Það efir þótt tíSindum sæta í
Portúgal, aS nýlega lififir fundist
skrín nokkurt í konungsihöllinni í
Lissabon, sem i eru pukursbréf
eða afskrift af þeim, er send hafa
veriS stjóminni á Þýzka’.andi og
Bretastjórn. Manúel konungur og
ættmenn hans sáu hvaS aS fór
um stjórnarbyltinguna og fyrir því
hefir hann ritab bréf þessi í laumi
til stórveldanna tvieggja, sem fyr
eru nefnd og bhðiS þau ásjár.
Hvorki Bretar eða ÞjóSverjar
höfðu viljað verða við tihnælum
hans, þó aS i staSinn fyrir hjálpina
væri þeim boðnar nýlendur Portú-
galsmanna í Afríiku. Bréf þessi
verSa lesin upp i þjóðþinginu í
Portúgal.
Flugkona lætur líf sitt.
Samninga tilraunir milli Frakka
og ÞjóSverja út af Marokko-mál-
inu, hafa að vísu hvorki gengiS
né rekiS nú upp á siðkastiS, en þó
gerSust ]>au tíðindi á laugardag-
inn var yfir á Englandi, er talin
eru að muni hnekkja frokari samn-
ingum milli Jæirra stórvelda fyrst
um sinn. Svo stóð á, að Lloyd-
George, fjármálaráðgjafi Breta,
mintist þá i veizlu í
stefnu Breta
Mælti hann að
legum orSum. og kvaS hann Breta
jafnan hafa verið mikils ráðandi í
milliríkjamálum í Evrópu og kvaSst
vænta, aS þeir yrðu það enn. FriS
vildi hann tryggja niilli stórveld-
anna i lengstu lcig, en svo gæti ]>ó
fariS, ef Bretar sæju það, að halla
ætti ranglega rétti einhverrar þjóð-
ar. og taka ekkert tillit til vilja
Bretastjórnar í þeim efnuin, að ó-
samboöið væri frægð og drenglyndi
hinnar brezku þjóðar, aS sitja
lengur hjá og skerast ekki í leik-
inn. — Þfessi ummæli hafa vakið
mikla eftirtekt víS,s\egar um Ev-
rópu. Hefir Þjcðverjum þótt
þetta sem til sín talað, og nokkurs
konar hótun fyrir framkomu þeirra
gegn Frökkum í Marokkomálinu.
Þykjast þeir nú fyrir engan mun
mega slaka til, því að það sé ó-
virSing og þeir vilji ekki aS þaS
megi segja aS Bretar hafi hrætt
sig til undanhalds. Eru því hinar
mestu viðsjár með stórveldunum
þremur, Frökkum, ÞjóSverjum og
Bretum. Hafa tíðindi borist um
það, aS bæSi Frakkar, og ÞjóS-
verjar herbúist nú í ákafa, en
brezki flotinn er og haföur viðibú-
inn. Þykir mörgum sem ekki hafi
dregið upp jafnmikla ófriðarbliku
í Evrópu nokkurn tíma síSan 1870.
Hvaðanæfa.
Ákafar stjórnmáladeilur
í þinginu á Englandi.
Oddfellows í Manitobafylki héldu
stórstúkuþing sitt hér í bæ í fyrri
viku. Grand master stórstúkunn-
ar, Mr. Parks, afhenti Mr. A. S-
Bardal á þinginu minnispening úr
guilli, i viSurlkenningarskyni fyrir
unniS starf i þarfir stórstúkunnar,
er hann var Grand Master hennar ,
árið iqo8. Á hann var letraS:
“Presented to Bro. A, S. Bardal.
In recognition of Services as Prov.
G. M. Manitotia District iqo8.”
Lundúnum á Fangatnark stúkunnar er
í utanriikismálum. vegar á minnispeninginun
vísu mjög hógvær- er mjöig skrautlegur,
silkiband og gull-nælu.
Lávarðadeildar frumvarpið samþykt í efri málstofuani og borið upp
í neðri málstofunni.— Asquith, stjórnarformaður, fær ekki að
tala vegna óhljóða.
Mörg söguleg tiðindi hafa gerst
brezka þinginu síSastliðna viku.
Fimtudaginn 20. þ.m. var þriSja
umræða í lávarSadfeildinni um tak-
mörkun á valdi lávarðanna. Frum-
annars- Varp neðri málstofunnar var lengi
Hanp
Þjóðverjar í Ameríku.
Þykjast þurfa að senda herskip
vestur.
Þýzk blöð eru mjög áfram um
þaS, aS ÞjóSverjar sendi herskip
vestur um haf til að líta eftlr hag
þýzkra rnanna er heima eiga í
Vesturheimi. Fjórir ÞjóSVerjar
voru af lífi tfeiknir í Pueblo, og
uggað um ýmsa þýzka menn í ó-
eirðunum i Vfinezuela og Haiti —
en að eins eitt þýzkt varðskip við
strendur Ameríku aS austan. Þyk-
ir þýzkum blöSrnn það alt of litið
og vilja láta senda hingað tvö her-
skip önnur til að líta eftir því, aS^
rétti ÞjóSverja sé ekki hallaS.
Samningamir, setn Bretar og
Japanar gerðu'sín á milli eftir ó-
friðinn við Rússa, 12. Ágúst 1905,
áttu aS standa þangað til 1915 og
mátti segja þeim upp meS árs fyr-
irvara. Það sem Japömun gekk
til aS gera þá samninga var aS
geta haft sem óbundnastar hendur
í Kóreu. Bretum gekk aftur á
móti það til samninganna, að halda
niöur herbúnaðarákafa Þjóöverja
og spekja Indlandsbúa, sem voru
teknir aS óispekjast, er þeir sáu sig-
ursældir Japana, Bretar hafa sömu
ástæSur til slíkra samninga enn,
því aS ÞjóSverjar eru engu áhuga-
minni um herbúnaðt en þeir voru
er fyrri samningarnir voru gerSir,
og óspektirnar á Indlandi haldast
enn. í annan staS voru samning-
arnir ekki vinsælir hvorki í ný-
lendum Breta eða meöal brezkra
auðmanna. AuSmenn Breta urSu
að hætta við að leggja fé í járn-
brautir í Manchúríu, af því aS þaS
kom í bága viS fyrirætlanir Jap-
ansmanna, en stjórn þeirra hafSi
afráðið að ná einokun á verzfun
og viöskiftum þar í landi. MeSan
þessir samningar voru í gildi gat
ekkert orSið af þv» aS þeir samn,-
ingar kæmist á, sem nú er í ráði
aS Bretar og Bandarikjamenn
geri sín á meðal. En þeim
þröskuldi var úr vegi rutt með
endurskoðun á samningum þess-
um, sem gerð var nýskeð í Lund-
únum. Var gömlu samningunum
brEytt þar á ýmsan veg, og skulu
samningarnir nú gilda til tíu ára.
Merkilegasta breytingin, sem gerð
var á samningunum, er sú að það
er skýrt tekið fram, að þeir skuli
á engan hátt geta komiö í bága
við þaö, þó að önnur hvor hlutað-
eigandi þjóð geri samning við aðra
bjóö um að hlíta geröardómi um
ágreiningsmál. Ein-mitt sú breyt-
ing greiðir veg samningunum
milli Breta og Bandríkjamanna.
Fyrsta konai. sem læöið hefir
bana í flugvélarreiö, var frönsk
og hét Denise Moore. Hún var að
fljúga i Etampes á'Frakklandi 21.
þ.m, þegar henni hlektist á. Hún
var að fljúga hæðarflug og var
komin hér um bil 1 qo feta hátt upp
]>egar vindhviSa skall á vélinui,
svo að hún snerist við og féll jafn-
skjótt til jarðar og maröi flugkon-
una til dauSs.
Castro forseti.
MuniS eftir íslendingadeginum.
Hr. Brynjólfur Thorlacíus á
bréf á skrifstofu Lögbergs.
Mr. og Mrs. G. P. Tbordarson
og börn þeirra fióru í fyrri viku út
til sumarbústaöar síns í nánct viö
Morris, og dvelur fjölskyldan þar
um tima.
Það sorglega slys varð í War-
road, Minn., 9. þ.mv að 8 ára gam-
all piltur, druknaði þar í ánni.
Han nhét Robert "Smith, og er
"móðir hans íslenzk og heitir Helga
IndriSadóttir, ættuð úr Þingeyjar-
sýslu. Þau hjónin urðu fyrir á-
kaflegu tjóni í skógareldunum i
fvrra og kom Mrs. Smith hingaö
sér til heilsubótar s. 1. vetur. Pilt-
urinn var mjög efnilegur. Lík
hans fanst skömmu eftir slysið.
West Canada Funeral Directors
and Embalmers Association hélt
ársfund sinn hér í bæ í fyrri viku,
og kaus sér Etnbættismenn. Hr. A.
S. Bardal var kosinn vara-forseti
félagsins.
rætt og margar breytingartillögur
gerðar viö þaS, og aö lokum var
þaS' samþykt í EÍnu hljóði með all-
miklum breytingum. A8 því búnu
settust forkólfar beggja flokka 4
rökstóla. ÞaS kom þá í ljós, að
lávarSaflokkurinn var fekki sam-
mála um, hvað gera skyldt. ef
breytingartillögur lávarðanna yrðu
feldar i neðri málstofunni og frum-
varpiö sent öSru sinni til lávarö-
anna, óbreytt frá því sem það var
í fyrstu. Lansdowne lávarður virt-
ist fáanlegur til aö samþykkja þaö
]>á óbreytt, ef sönnun væri fengin
fyrir því, aS Asquith ætlaöi aö
í fyrri viku var frá því skýrt í
blöðunum, aS Castro forseti væri
komin.fi að laiulamærum Venezu-
ela meS eitthvað 1,000 vopnaðra
liösmanna og ætlaði að brjótast
aftur til valda í ríki þ'ví, er hann
haf'ði eitt sinn til forráSa. Her
manns hefir verið S'endur til Goaj-
cra tangans þar sem Castro haföi
átt aS stíga á land, til að leita hans,
en hann fanst hvergi og eru menn
farnir aS segja, að hann muni aldr
ei hafa lent þar.
Amerískur skóli í Kína.
í ráöi er, aö stofnaSur verSi
bráölega mikill læknaskóli í Sliang-
hai í Kína, til þess að fræöa Kín-
verja um lækningar hinna nýrri
tima og þær heilbrigSisreglur, er
tíðkaSar eru meSal vestrænna
þjóSa. Læknaskólinn í Harvard
gengst fyrir þessu og er svo til ætl-
ast, að einn kennarinn viS háskól-
ann, Dr. Martin Russ Edwards,
veiti stofnun þessari í Shanghai
forstöSu. Fimtán stúdenta frá
Harvard á hann að hafa sér til aö-
stoðar. Bæði Taft forseti og fleiri
merkustu menn í Bandaríkjunum
hafa léS þessu fyrirtæki fylgi sitt.
Dr. Edwardá vonar aS skólastofn-
un þessi muni miða aS því, að
draga mikið úr útbreiöslu kólem
og holdsveiki í Kínaveldi.
Heiðursgjafir frá Frökkum.
Nýskeð hefir franska stjómin
afhent sendiherrunum, norsku,
sænsku og dönsku skrautlær, sem
eiga aö vera tákn um velvildarhug
Frakka og frönsku stjórnarinnar
til hinna skandinavisku þjóða.
Hvert skrautker er prýtt skjaldar-
merki þeirrar þjciöar, er það er ætl-
I að. og gert af hinni mestu list, svo
sem Frökkum er tiltrúandi, því að
þeir enu manna hagastir og allra
þjóða rnestir smekkmenn.
—NýskeS hefir maöur látist úr
kóleru suður í Boston.
—Því var lýst yfir í Ottawa-
þinginu nýskeS, að manntalsskýrsl-
urnar mundu tæplega verSa orðn-
ar heyrinkunnar fyr en í Október-
mánuöi næstk.
—-Um tuttugu þúsund aSkom-
inna manna er gert ráð fyrir að
þurfi til aS vinna aS uppskeru í
hvoru fylkinu fyrir sig Sask. og
Manitoba og tíu ])úsuncl í Alberta.
—Eitthvað hálfrar miljónar doll
ara tjón hefir nýskeð oröiö að
skógareldum í British Columlbia.
—Uppreisnin á Haiti heldur ái-
fram. Barist á götum úti í höf-
uSborginni 20. þ.m.
—-ÞaS þykir líklégt að verðlag á
loftskeytum muni lækka bráSlega.
Marconi lýsti ])ví yfir á ársfundi
loftskeytafélags síns í Lundúnum,
að þaS mundi eftirleiöis ekki krefj
ast hærra gjalds, en fjögurra pence
fyrir hvert orð, sem sent væri um
Atlanzhaf, ef skcytiS væri á ensku.
—ÞaS er n úaltalað að D. C.
Cameron muni verða skipaður
fylkisstjóri í stað
Millans, sem nú
sér, eftir margra ára
í stöðu sinni.
— Htar Eni óbærilegir suöur í
ríkjum. Fólk sefur sumstaSar á
götum úti. I San Bernardino 1
Cal. var hitinn 100 stig 23. þ. m.
og S'kömmu áður, eina nóttina
haföi hann verið 112 stig .
—Flugsamkepnin mikla hófst
frá Brookland á Englandi 22. þ.m.
kl. 4 siödegis. Menn af sjö þjóð-
um tóku þátt í henni. Fyrstur
varS af stað Beaumont hinn
franski. VerSlaunin $50,000 eins
og um var getiö í síðasta blaBi.
—Prófessor Walter F. Wilcox
hefir reiknast svo til, að New Ýork
riki hafi tapaö $64,000,000 í pen-
ingum vegna dauðsfalla tæringar-
sjúkiing.
—Hagskýrslur Bandaríkja sýna,
að 35,000 manns farast þar árlega
af slysum, en um 2 miljónir slas-
ast meira og minna.
Sir Daniel
er aS segja
af
sæmdarstarf
Dánarbú Mark Twains.
Kröfur allar, sem geröar hafa
verið í dánarbú Mark Twains era
nú greiddar og verða skuldlausu
eignirnar um $470.000. Þann arf
allan fær dóttir hans, sem lifir
hann, Mrs. Gabril-owsky. Mestur
auöur Mark Twains voru 50 hluta-
bréf í Mark Twains félaginu, sem
átti útgáfurétt aS bókum hans og
ritverkum. Voru hlutabréf þau
metin $200,000. Mark Twain var
■óslingur fjármúlamaSur og lagSi
margsinnis fé i fyrirteki, sem illa
'hepnuöust, eins og kunnugt er.
Hr. Jóhann G. Jóliannsson, B.
A., frá Poplar Park, er settur auka
kennari í eðlisíræöi við Manitoba-
háskóla. Ilr. Baldur Olson B. A.
gegndj því starfi síSastliðinn vetur-
Hr. FriSjón Friöriksson er
væntanlegur til bæjarins um mán-
aSamótin, og meö honum hópur
vesturfara.
ÞaS varö til nýlundu á sýning-
unni, aS hjón vora gefin saman í
húsgágnastofu Banfields þar úti í
garðinum. Þau fengu húsgögn
herbergisins í brúSargjöf.
Fyrirspurn.
augun eins og ljón á mótstöðumenn
sína, og er því viö brugSið, hve
tignarlegur hann var á því augna-
bliki. Hann lagöi frá sér har
ritiS og kallaði: “Eg ætl 1 ekki aö
litillækka sjálfan mig. Eg ,etk: aö
eins aS skýra frá þeirri ákvörðun,
sem stjórnin hefir tekið.’’ Og ]*eg-
ar hann hafði sagt . <a fyriræthin
stjórnarinnar, svo stuttlega og
fljótt sem unt var, þá srttisr liann
í sæti sitt.
Foringjarnir fyrir jiessum 6-
spektum gegn Asquith voru Hugh
Cecil lávarður, ákafleqi óvinsæ’l
maöur og af gömlam hofSingja-
ættum, og F. E. Smitb, uugur lög-
fræðingur. Áheyrendur \< ru á-
kaflega æstir, og þyki,- ruikiS aö
ekki lenti í handalögmáli mcð þing-
heimi, úr þvi sem kom.S var.
Yfirlýsing Asquiths var á þá
ÖSrum kosti að fá konung til aö j iei«, aö stjómin gæti ekki fallist á
útnefna nógu marga lávarSa til að
lcoma frumvarpinu fram. En jarl-
inn af Halsbury vill óSur og upp-
vægur fella frumvarpiö. Hann er
gamall maður og er óvíst, hve
mikiö fylgi hann hefir. — Asquith
stjörnin hélt tveggja stunda fund
breytingar lávaröanna og yrðu þær
feldar, en ef lávaröadeildin vildi
ekki lofa því fyrirfram að sam-
þykkja framvarpið óbreytt, þá ætl-
aði stjómin að ráöleggja konungi,
aö skipa svo marga nýja lávaröa,
aS frumvarpiö næði fram að
til að ákveSa hvernig taka skyldi; Ranga. Mr. Balfour svaraöi ræSu
í máliS, og var ákveðiS að fella
breytingartillögur lávaröanna og
gefa þeim ekki tækifæri til að
breyta því úr þessu né fella þaö,
eða meö öörum orðum, senda frum
varpið ekki til efri málstofunnar
nema því að eins. að áSur væri
fengiö loforS um, aS samþykkja
þaS óbreytt. En ef það loforö
fengist ekki, þá að biSja konung
að skipa þegar nógu marga nýja
lávaröa til þess, að það nái fram
að ganga. Þessa fyrirætlan til-
kynti Asquith formanni minni-
hlutans,. Mr. Balfour, næsta dag
með bréfi því, sem hér fer á eftir;
“Kæri herra Balfour,
“Mér virðist það kurteislegt og
rétt, áSur en nokkur opinber á-
kvörSun er birt, að láta yður vita,
Asquitlis; þótti ilt aS hann hefSi
ekki heyrt hana, en kvaSst vita um
stefnu stjómarinnar, og átaldi
harðlfega, aS hún skyldi leita liS-
sinnis hjá konungi, kallaöi þaS aS
“draga kórónuna niöur í rykiö”, o.
s. frv. Hann féfck sæmilega á-
heym. Þá tók til máls Sir Ed-
ward Grey. Hann þykir gætnast-
ur allra ráðgjafanna, en talaöi þó
af miklum móSi, og bar mikiS lof
á Asquith og kvað hann hafa ein-
dregiS traust og fylgi sinna manna.
Ilann fékk gott hljóS. Honum
fiórust meöal annars orö á þessa
leiö: “Aldrei hefir nokkur flokks-
foringi meiri hlutans í neðri mál-
stofunni haft jafn eindregiö per-
sónulegt fylgi, eða samheldnari
flokk aö baki sér heldur en stjórn-
hversu vér lítum á núverandi ásig-! arformaSurinn hefir nú. Fylgi
---- I komulag. Þegar lávarða- frum-! meirihlutans er eindregiö og öflugt
Sp.—Hvenær er leyfilegt aS byrja ivarpið kemnr aftur til neSri mál-'me® honum í þessu máli. AS svo
1—- -- r " ' -'stofunnar, með þeim breytingum. - miklu leyti, sem þetta uppþot hef-
sem á því eru orSnar, þá eram vér|'r veriS persiónuleg árás á stjórn-
neyddir til aS biSja málstofuna að arformanninn, hefir séríiver vor á
hafna breytingum lávarSanna. ImeSal ástæöu til aö taka þaö ó-
“Eftir ástæöum og ef nauösyn Upp' ™nui. hlutan?
krefur, ætlar stjórnin aö ráða fcon- í aKKl Um trel“n afleiöingar af
'gerðum voram; frekari afleiSingar
vorra
fótum
hveitislátt í Saskatchewan fylki
fyrsta lagi á leigulöndum?
Svar— 25. Júlí. Ritstj.
Höll Nebúkadnesar.
NýskeS hafa
fommenjagreftinum
~ • . , -ff. f ungi til aS beita skipunarvaldi sinu KV,oum vorum; flrfari atle
' o k'i tfl a5 lögleiöa framvarpiS ná- af fr*Um motsto8umanna
^væmlega i sama formi eins 0* Ei í
Mc- er þýzka austurlenzka félagið svo þag f6r& frA n;ðri Inál^fnnni undan valdi neöri málstofunnar og
nefnda, annast. Nú Er langt kom-!iJ„ns H-itio-n koma henni á kaldan klaka.
ið að grafa ofan á Nebúkadnesar-1F. E. Smitb raufc þá á fætur og
vildi tala, en hávaöinn varð þá svo
... látiS í ljós, aS hann telji þaS skvldu
hoHina miklu, og ma glogt sja v,g- sina aðJfara að
girðingarnar alt umhverfis hæöina
þar sem höllin stóð. Musteri eitt
sérstaklega merkilega hafa menn
fundiö þar og ýmsar ómetanlega
mikilvægar fornmenjar.
Einkennilegur dómsúrskurÖur.
Þaö er bannaö í vinsölulögun-
um, sem gilda í Iowa ríkinu, áö
selja megi vín mönnum sem era
yngri en 21 árs aS aldri. Ná þessi
ákvæði jafnt til veitingaíhúsanna,
sem vínsölubúSanna. Dómsmála-
stjóri rikisins hefir samt nýskeö
úrskurðaö þaö, að kvæntum manni
megi selja öl og vín, jafnvd þó aö
bann sé ekki oröinn fulls 21 árs;
en annar úrskurSur sama manns
tr til fyrir því, að enginn karlmaö-
ur skuli mega greiöa atkvæöi þó aö
hann sé kvæntur, ef hann sé ekki junnvörpum.
fyllilega 21 árs.
Yöar einlægur,
H. H. Asquith.”
Þetta bréf var Iesiö á fundi í-
haldsmanna á heimili Balfours, og
niun þeim hafa komiö á óvart, aö
fá svona skýra tilkynningu strax.
Ugglaust hafa margir gert sér í
hugarlund, aö konungur vildi ekki
aö svo stöddu lofa neinu um aö
skipa nýja lávarða, en þegar hér
var komiö, þá virtist útséð um for-
lög lávarðadeildarinnar. íhalds-
menn uröu þó sammála um, aö láta
ekkert uppi um fyrirætlanir sínar,
fy.r en Asquith héföi boriS fram-
varpiö upp í neöri málstofunni
mánudaginn 24. þ. m.
Þegar þingfundur var settur í
neöri málstofunni á' mánudaginn,
áheyrendur þvrpst þangaö
Stjórnmálaforingjun-
höföu
mikill, aö engu tauti varS á kom-
iö. unz forseti tók til sinna ráöa og
kvaö þingfundi slitiö.
Uppþot þetta vakti ákafa eftir-
(ekt og óróa tim land alt, eins og
nærri má geta, og hafia blöö í-
haldsmanna átaliö sina menn fyrir
þessi örþrifaráð, en telja þeim það
þó til málsbóta, aö þetta sé hið
mesta tilfinningamál. Frjálslyndi
flokkurinn segir þetta hafi orö .5
sér til styrktar og sé nú ekkert hik
stjórnarflokknum. — Tansdowne
lávaröur hefir sent fyrirspurn til
allra lávaröanna um, hvort þeir
vilji styöja sig til þess aö sam-
þykkja framvarpið óbreytt, er þaö
komi frá neöri málstofunni, svo
aö ek.ki þurfi aS skipa nýja lá-
varða. Hann huggar sig viö þaö,
aö þá geti íhaldsmenn afnumiö
þetta frumvarp þegar ])dr komist
næst til valda. Mælt er, aö 150
jum var fagnaS miklu lófaklappi ] lávarðar hafi tjáö sig fylgjandi
l)eg'ar K'r komu inn,, en þó mátti.stefnu hans, en 100 hafi tekiö því
Þaö hefir nýskeð komið í Ijós, heyra illan kur til Asquiths frájfjarri, en hinir muni láta sig litlu
aö innfæddir Bandarikjamenn éigi, mótstöðumönnum hans, þegar hann skifta og ætli ekki aö verða við at-
færri böm en aökomuþjóðir. Þar jgekk inn , þingsalinn. En þegar ■ kvæðagreiösluna. Eitt er víst, aö
eiga hjón aö meðaltali tvö til fjög-jliann ætlaði að taka til máls ogjstjómin sendir frumvarpið ekki til
ur börn, Englendingar 3 til 4 Canjskýra frá skoðnn stjórnarinnar á efri deildar fyr en fullvíst er. aö
adamenn 3,5. Skotar -?,6. Þjóðvferj-j lávaröa framvarpinu, og hvað húnlþað nái þar fram að ganga, og ef
ar 4. 3. Frakkar 4,3. írar 4.4. Norð , heföi í hyggju að gera, þá hófu I þess veröur engi kostur. þá veröa
menn 4, 7. ítalir 4.9. Bæheimsmenn; mótstöðumenn hans þau óhljóð, aSCSoo nýir lávarSar skipaðir. Kon-
5. Rússar 5,4. Pólverjar 6,2. Þeirlslíks eru engm dæmi þar á þingi., umgur hefir kvatt Viscount St.
era kynsælastir þar í landi. ' Hann revndi margsinnis áð taka til
------------- j máls, en altaf gullu við endurtekin
Sforza höllin fræga í Lombardí jóhljóð, hávaði og smánaryröi, svo
á Italíu er nýlega brunnin. Tum- sem “svikari”, og því um líkt.
mn a henni var fullgeröur áriö
1391. Nokkuö stEndur enn ó-
brunniö af höllinni, en skjalasafn
afarmehkilegt brann til kaldra kola.
Hann talaöi ekki nema slitróttar
setningar, sem ilt var aö heyra.
Seinast sást hörkusvipur færast á
andlitiö á honum og hann hvesti
HSt.
Aldwyn á sinn fund. Hann er í
flokki hinna sanngjarnari íhalds-
mannæ og mun honum ætlaS aö
bera sáttarorö milli flokkanna. —
AB líkindum verður frumvarpiS
ekki rætt aftur í þessari viku, en
úist viS, aö tekiö veröi til óspiltra
málanna upp úr næstu helgi.