Lögberg - 10.08.1911, Page 6

6.
i
LOGBERG, FIMTUDAGINN 10. ÁGÚST 1911.
í herbúðum Napóleons.
—eftir—
A. CONAN DOYLE.
“Eg er héma.” svaraöi dökkhærður, ruddalegur
maöur mikill vexti, sem kom fram í dyrnár. “Hvað
kemu rtil þess aö þið skuliö ryö.jast svona að myln-
unni eins og ræningjar
\ iö Gerard lautenant vorum léttari á hesti, og inn. Yið hliöina á 'honiim stóö Toussac, blóörjóöur
I hestar okkar engu verri en hans, svo aö smátt og í framan og fagnandi, og hafði krosslagt digm
| smátt þokuöumst vi'ö nær honum á sprettinum. Því I handlegg-ina á brjóstinu.
i;var auðséö, aö ef viö mistum ekki sjónar af honurri j “J.æja, vinir mínir; þiö urðuð heldur seinir. Eg
4 | þá hlutum viö aö ná honum, en við gáturn altaf búlst |lefi greitt skuldir þó seint væri.”
viö þvi, aö hann, sem var mi'klu kunnugri lancklaginu "Gefist upp!” hrópaöi Savary.
en viö, mundi þá og þegar hverfa eitthavö út í busk-, “Skjptiö þið! SkjÓtiö þið, blessaöir!” hrópaði
ann. í hvert skifti, sem viö fórum niður hæö, þá |lann og iöaði tiil höndunum á bringunni. “Haldið þiö
kveiö eg fyrir því að við mundum hafa séö hann í |<annske að eg hræðist bréfkúlurnar ykkar? Dettur
síðasta sinni, en aftur glaöanöi yfir mér þegar viö yfckur í hug, að eg muni láta taka mig lifandi. Eg'
komum upp á næstu hæöarbrún og sáum til hans þar ætia aö jt.yna af, )>erja þá heimsku út úr hausunum ;
•>em hann hleypiti beint áfram á undan okkur. á ykkur.”
En loks kom aö þvi, sem vrö höfðum kviðiö fyrri. ()g jafnskjótot greip hann einn þunga stólinn og i
Viö áttum ekki til hans nema svo sem hundrað skref sveifla*»i honum upp yfir höfuðiö á sér og þaut í ;
Fo- sat hér inni 00 var aö Þeg'ar hann hvarf °kkUr alt ' e'nU sJórmm- Hann móti okkur af mikilli reiöi. Við skutum allir á hann
rfvL-ia 11 r niivnnni minni Huothlfix ^inc hafði horfiö okkur ]>egar viö vonHii aö fara upp eina j ejnU( en hann gaf sig ekki aö heldur. Blóöiö
er vanur á kveldin, og veit þá ekki fyr til en aötnaö" hæ8ina’ °£» þega.r V,S .komum á brún,na a hennl streymdi niöur um hann allan. Hann slengdi frá
ur kemur inn um gluggann og glerbrotin fljúga um "aum llann ,iver^; . sér stólnum með ógnarlegu afli, en sjómn var ekk,
mig allan, en hann rvkur að mvlnu huröinni aö innan ... í.>arna ’f'T' f rásrona hlóKHS v»r S jafohv°SS °S vant var’ SV° a® Ilann m,Stl marks °S
veröu og opnar hana fyrir félögum sinum, sem bíöa í, * 'Ttóröí ef frJfö T b<ÍgS^ lent’ á boröshormnu °? molbraut þaö. ÞVÍ
, . . . p, , ... - . , h5 ol&cl 1 æoum llHns, l pcsssri Iioroil ditirrdo. A nppst milc Jiíinn nnn oflvjSslppt oslcnr op" stoklc a Qqv___
úti tyrir. Eg á nog dt meö hann þennan eina ná- ' a,, , næst raK 'nann UPP oiooosiegt osxur og siokk a ^av
i*' ' i' * 1 » frarn, afram, kunnin^i til vinstri. arvr ocr flcv0*®’! honum á ^ólfitS oc áöur cn við Gcrarrl
miga, sem leimr hja mer, lx> að ekkf bætist viö þrir <.tv*vn i ' r, v, . 11#lK; _ *=>; . d 1
aörir *•* þer ofurhtió við. kallaöi eg, þaraa er g^tuim viö nr>kkuö ráftið, haföi hann náí5 utan um
•Þér hafið drottinsvikarann Toussac hér í önnur sniftgata til hægn handar, og hann getur ems hökuna á honum. Viö vorum aJlir þrir vel að manni,
vel lliata lario nana. en hann var sterkari en vi'ö allir í sameiningu, þvi aö'
'Hægan, hægan, eg heyri einlhyern korna! hvaö eftir annað sleit hánn sig af okkur. og hvað eftir
Alt i einu sáurn viö stóra, brúna heíáinti, sem annaig náðum viö aftur tókum á hónum. En hann
Savary haföi riðið, koma fram úr þéttum brómberja- mæ(1(ii mjkil blóörás. Þróttur hans tók aö minka
runnum, en nú var enginn í hnaikknum. mjög hratt. Meö miklum erfiöismunum fékk hann
“Hann hfefir faliö sig hér einihversstaöar í runn-
; unum,” sagöi eg. .;
Gérard var stokkinn af baki og leiiddi eftir sér
j hestinn. Eg kom á eftir honum og innan skamms
j hófðium við farið sniögötuna á enda, og vorum komn-

VIMBiWitwÍ'í
VEGGJA GIPS.
ERUÐ I>ER AÐ HUGSA
UM GÓÐAN ÁRANGUR?
J ^ -- •
“ THOS. H. JOHNSON og *
HJÁLMAR A. BERGMÁN, |
íslenzkir lógfræöinttar, »
Skripstofa:— Room 8n McArtfeur
Building, Portage Avenue
ÁRitun: P. O. Box 1656.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
,,EMPIRE“ TEGUNDIRNAR AF
VIÐAR-GIPSI, VEGG - STEINLÍMI
OG VEGGHÚÐAR-KALKI ERU SÉR-
STAKLEGA ŒTLADAR í ALLAR
GÓÐAR BYGGINGAR.
Toussac hér í
mylnunni.”
“Toussac!” enthjrtók maöurinn. “Nei, eg held
síöur. Hann heitir Maurice leigjandinn minn og er
silkikaupmáður.”
"Já, en það er nú einmitt maöurinn, sem við erutn
aö leita aö. Viö eruim hingað komnir i nafni keisar-
ans."
Neðrii skolturinn á malaranum virtist veröa alt í
eimt afllaits, þégar hann heyröi þetta.
“Eg veit ekki hver hann er en hann hefir greitt jr a5 stórri kalknámu.
mer haa husale.gu, og eg hef. ekk. spurt ha.m neins. [ ,Hvergj er hann hér!>, hr6paSi Gérard. “Hann
er sloppinn frá okkur.”
En alt í einu hafði mér nú skilist hvernig í öllu
fá. Þaö var enginn efi á því. aö ilskan í Toussac var
aö hantt' hafði komist aö þvi,
Nú á déigum er varla hægt aö búast viö þvi, aö maöur
geti átt kost á að fá áö sjá “passa” hjá hverjunt leigu-
liða. En ef þið eruð þjónar keisarans, þá get eg ekki
varnað ykkur að fara hér inn. Þaö get eg samt um
manninn sa.gt sem satt er, aö hann var hægtir og
stiltur maðtir þangað til hann fékk bréfiö rétt fyrir
skemstu.”
"Hvaða bréf? Verið varkárir i orðum Iwqtari,
þvi aö ef þér verðið sannur aö sök unt ósannindi, þá
getur svo farið. aö höfuð yöar lendi í sagíkörfunni.”
“Það var kvenmaður, sent kom nteö það. Eg
get aö eins sagt ykkur, hyaö eg veit. Hann 'hefir vfer-
iö eins og brjálaður maöur síöan. Þaö kom hrollur í
mig að l.eyra til hans. Hann er alt af að tala um
einhvern, sem hann ætli aö myrða. Eg verð feginn
þegar hann fer.”
“Jæja, piltar, hér verðum viö aö stíga af hest-
unumi,” sagöi Savary og dró sverö siít úr slfðrum.
‘Hér er enginn gluggi feegri en 40 fet frá jöröu, svo
Lítiö' þiö
þannig til kotnin,
hvernig hann haföi verið svikinn og hver það hafði
gert. Konan, sem njósnaði fyrir hann, unnusta
hans, hafði einihværn veginn komist að þessu, og sagt
honum það. Þaö sem hann haföi þur.ft aö fram-
kvæma-, áöur en hann gæfist upp morguninn eftir,
var að kon.a fram hefndum viö móöurbróöur minn,
og í því skyni einu hafði hann fariö til kalknám-
anna. Enginn vafi virtist á því, aö þetta væri sama
kalknáman. sem viö frændi minn höföum fariö ofan
i og göngin lágu úr til híbýla hans í Grosbois; Touss-
ac hafði sjál'fsagt komist að þvi hvernig leynigöngum
þessum var hátotaö. ]>egar ]x‘ir voru að ráöa samsæriö
gegn keisaranum, móðurbróðir minn og þeir félagar.
Tvisvar sinnum reyndi eg aö hitta á réttan stað, en
tókst ekki. í þriðja sinni rtymdi eg og þá hitti eg á
sprottið á fætur, en við hangdum í honum allir þrír,
eins og hundar í birni. En alt i einu rak hann upp
hryHilegt' reiöi og örvæntingar öskur, svo að undir
tók í öllum kastalanum, mátturinn hvarf úr hnjálið-
unum og hann féll niður á- gólfið og lá þar eins og
máttlaus hrúga>. og svarta mikla skeggiö stóö eins og
burst up)> í loftið. Við stóðum upp yfir honum más-
andii, búnir til að stökkva á hann. ef hann skyldi
spretta upp aftur. En það kom ekki til þess. Hattn ■ -------------lj—■_—u_ ------------■ . ■' :
var dauðtlr. /um ilmvatnsiþef, sem af honum var, að hann væri ný- I
Savarv var náfölur og studdist upp við boröiö. J konlinn úr bafii Hann yar j afbragSsgóöu skapi, og !
Hann var meir en lítið eftir sig eftir þessar sv.ft-
Einungis búiö til hjáj
Mamtoba Gypsum Co.Ltd.
Wmnipng, Manitoba
SKRlFlíÐ RFTIR BÆKLINGI VORUM YÐ-
—UR MÚN ÞYKJA HANN ÞES8 VERÐUR —
Dr. B. J.BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
TBLKPHOKE garry aso
Okficr-TImar: 2—3 og 7—8 e. h.
Hh.mili: 620 McDsrmot Avr.
Tki.i:yikink garry :»81
Winnipeg, Man. £
g Dr. O. BJ0RN80N 5
@! Office: Cor. Sherbrooke & William '•
(• rKLKPHOHKlGARRY 33» 'S
•> r.
Oifice-tímar: 2—3 og 7—8 e. h. (*
•: HbIMILP ©20 McDbrmot Ave. ?
fí P'
•) TÉT.EPHONE. GARRY 3íil
'S' L
«. Winnipeg, Man.
(• (•

hún hafði og kæzt þess vegna eins og vant var, og
finst rétt eins og eg hefði verið i áflogum var sem birtu legsi af an(llitum þeirra beggja. Þegar
1 Dr. W. J. MacTAVISH 1
^ Officb 724J ó'argent Ave.
ETelephone óherbr. 940.
I 10-12 f. m. I
$ Office tfmar •< 3-5 e. m
1 I 7-9 e. m! |
— Heimili 467 Toronlo Street _ H
WINNIPEG %
Telbphone Sherbr. 432.
að hann getur ekki sloppið ut fra okkur. muu uiu , , „• ,
, , , ,, i lausa runnann, og fann opiö . steinvegginn, sem sast
eftir kveikiuouörinu a skammbyssum ykkar, við mun- ... , , . .,
“ ' , , , 3 . } „ iniog óglogt . myrkinu. Meðan viö vorum aö leita
u„, raSa mSurlogum |>e*,„.,u„ga muan skamms. h’ *. „ás „kkur |)ó a5 hann vieri
mjor „g >r„„g„r v.tiaKUgi og ^um því hertana eftir hjí kalknámu.mi
la upp a l.tiö loft, seau -birta fel a ínn iwn dlaht.nn , ...............
, ...... , , . , , Cx. og lolgöum af stað allir þrir tnn . gongin, og var eg a
glugga. Matti sia, að a þessu lofti hafði Toussac , z
f .v , • , ,. undan. V.ð hoföum ekkert ljos og þarna var möa-
hafst viö um daginn, þvi að þar var stralbæh, sem ,
, I 1 , , , , , , . myrkur ínni. h.g skreið afram eins hratt og eg gat
legið haföi verið í. Samt sast hann þar nu hverg.i og ° , ., . - ,. íx- f, ■
'° , „ „ , .. , , . , , • J* og þreifaði fyrir mer til veggjanna. Mer hafði- ekki
heldum við að hann mundi þvi liafa tarið upp a næsita b 1 . 1 , .. . . ,. ,K
, . , 1 ,. fundist neitt erfitt að fara um gongin a eftir moður-
foft í mylnunm. \ íð forum þvi upp annan st.ga, og , , ..v ,,. ,
° broöur minum, en nu var oðru nmli að gegna, þar
sem við vorum ljóslausir og vissum varla hvað viö
mundi taka. Savary var rétt
.ngar,
“Mér _
viö björn,” sagöi hann. “Jæja, nú er einum skaðræö- j eg opnaði hurðina. Það var býsna erfitt að gera sér
ismanninum færra á Frakklandi og einn hættuleigasti í hugarlund, a'ð þessi vingjarnlegi, gáfulegi maöur
óvinur keisarans er hniginn til moldar. En santt sem ; væri sa hinn sami. sem koniið haföi eins og þjótandi i
aöur var hann hugrakkur maður austanvindur inn í samkvæmissal keisarafrúarinnar i Tf ~ .T~ --- —"
“Mikill afhragðs hermaður hefði hann getaö . *i-»..»"|..*..«.-|.+++++++++++++++++3e
v.v „ Y w- i , ..... «C' f-vrir skemstu, og grælft konur og gert karlmenn hljoða í _ •.
orðið, sagði Gerard eftir dalitla umhugsun. Sa-1 00 J |ÍPllAIL Í
hefði verið heppilegur fjórðtmgs-foringi í Berchény- og skapvonda. Í *-JY. J, /\. JOíinSOri ♦
hfersveitinni. Hann hlvtur að hafa verið heimskur “Þér hafið gefið hina beztu raun á yöur sem ! Í DL• , c I
• • *».••• tf , v ^ ^ nysicion and uurscon
maður að setja sig svona upp a moti kersaranum. trunaöarsveinn minn, sagöi hann. Savary hefir | 4
Eg hafði tíylt ntér niður á bekk, þreyttur og illa gÞýrt mér frá öllu, sem gerst hefir, og gat þetta varla I iHcnsd, - N D
til reika. þvi aö eg var óvanur blóðsúthellingum og farig betur úr hencli. F hefi sjalfur ekkl tíma til J+^4-^^^^+++++++'
styrjoldum. eins og menn vita. og þessir atburöir ,,, . , , , , ---TTTTTTrrtttti.m++++
, ...i ... 0 „ að> hugsa um slikt, en konan tnm mun nu sofa betur
hófðu gengið mjog nærri mer. Savary gaf okkur
báðum að dreypa í kognak úr flösku sem hann haföi j eftir aS llun veit- ag Toussac hefir veriö af dögum |
meö sér. Því næst reif hann niðtir aðra gluggablæj- ráðinn.”
una og lagði hana ofan yfir Bernac frænda. j “áj, já, hann er óittalegur maður,” hrópaöi keis-
“Hér er ekkert fleira aö gfcra, sagði hann. Eg arafrnjn, “Han nvar álíka og George Caudoual. j
verð aö flýta mér aftur á fund keisarans og skýra vQm óskapa mcnn/-
honum frá því sem gerst hefir, en vift vefoum afi taka , , „ _ _r i
oll þau skjol, sem Bernac laetur eftir sig.< af þvi mor£ 3 3 • * 8 1
]>eirra eru um samsæri sem ríkið varða.” Um leið ag jog klappaöi licnni á höfuðið. “Eg sé hvaða verkefni j
hann sagði þetta hrifsaði hann saman blöö, sem lágu eg hefi að vinna. og eg veit fyrir vist. hvaö eg er út
J. G. SNŒDAL
TANNLŒKNŒ.
ENDERTON BUILDNG,
Portage Ave., Cor. Hargrave St
Suite 313. Tals. main 5302.
hann saigöi þetta hrifsaði hann saman bloð, sem l&gu eg lieti að vinna. og eg veit tyrir vist. nvað eg er ut- {
°" V 'lnn vay a hva^ V'j! u.iii alt sikrifborðið og rræöal þeirra eitt. sem Bernac yalinn til að leysa af hendi. Mér getur ekkert grand-
l -v ,v' * hafði nýlokið viö að skrifa ]>egar a hann var ráðist. ab fyr en eg hefi fullkomnaö ætlunarverk mitt. Ar- á
í nann var oðru ilivoru að 0g leit ^
j abar eru forlagatrúannenn og þeir hafa rétt fyrir
komum þar aö sterkri hurð. sem var lokuö.
“Gefist upp, Toussac, það er þýðmgarlaust fyrir
vöur að sýna mótþróa. Þér komist ekkert undan
okkur héöan af.” í ^ ^ ™ . no»u.„ ug ..a..,. v*. o„.u ao «Halló! hva» er þetta?” sagði Savary
Hás og illúölegur hlátur heyrðist innan við hurö- sL- rla nuK' hva® margar mdur hun v*n.a en^( þessi fÍ!r bréfi8. ”Eg fer að halda, aö þessi Bernac | . „
ina moldlvorpuhola. sem eg hefö, narrað þa inn i. {rancli y§ar hafi veri» býsna hættulegur maöur, ekki ser-
“Eg er ekki maður. sem gefst upp. En eg vil . ,Þe-v ' ^að^ Gerard. Eg heyn til eimhvers gi8ur en hjnn Bréfið var þannig: *‘En (hvers vegna ertu þá aö gera allar þessar
gera samning viö ykkur. Eg þarf aö korna nokkru í rett aundan okk'ur- “Kæri Catmlle minn! iláðageröir, ef ah er fyrirfram ákveðiö,. Napóleon?”
f , , , 6 ., .v , r x- r 1 'x • \ iö namum allir staðar, og helrtum mðn i okkur
í verk í nott. Ef þiö viljið lofa mer aö fara heöan o- , , .. . v -v , .
v 1 '. . .„ . , , . andanum. Alllangt ínnar fra okkur heyrðum við þá
meiddum svo aö eg geti komið þvi í verk, sem eg j, , ,
” 1 braka í ryöguöum hurðarhjorum.
*
*
*
4
Dr. Raymond Brown,
SérfrseBÍDgur I augna-eyra-nef- og
háls-sjúkdómum.
ætla mér, þá skal eg lofa ykkur því til halds og
trausts, að koma til herbúðanna á morgun og ganga
sjálfviljugur á vald keisara.”
“Þetta., sem þér biöjiö um, er okkur ómögulegt
aö veita.”
“Það myndi spara ykkur mikiö ómak.”
“Deilum ekiki við hann lengur. Svona piltar,
brjótunl upp hurðina.
henni. Allir samtaka! . . . ...
‘ Skammbyssuskot reiö af út um skráargatiö, eu I hvern,& llur«,na sk>’1(h °Pna
lenti á milli okkar og small í veggnum. Við< hlupum .,
allir á h„rSi„a i ei„„. Hún var í,r þylctam bjálWum. » erkleg og hvas J„r„l,„„l„, voru þykk, sem
e„ farin afi fú„a. Rftir litla vtund fór aS koma lák' á ?un slegm „I styrlcar.
hana og loks fengum viö brotið hana upp. Ruddumst .... K . . . f. 6 .........
við þá inn meö byssurnar í höndunum, en þá var
“Afram. áfram,” sagöi Savary með ákEÍð. !
“Þorparinn er þarna vissulega. Nú ættum við aö
minsta kosti ekki að missa af honum.”
En eg var alt af hræddur um þaö 'samt. Eg |
mundi nú eftir því, að frændi minn haföi opnað j
huröina. sem næst var kastalanum, meö einlhverjum j
Setjum ^héröarnár upp" *aö {hrögöinn, sem eg ekki þekti. Hávaöinn, sem viö þá
, heyrðum. virtist sanna þaö, aö loussac heföi vitað !
En ef hann skyldi nú
hafa lokaö hfenni á eftir sér. Eg mundi glögt hvaö j
öndin voru þykk, sem
Það var langlíklegast að
326 Somerset Bldg.
"Kæri Catmlle minn! úáðageröir, ef alt er fyrirfram ákveðiö, Napóleon?” J Cor iwf“í p*ó*uge At<-.
Eg ætla aö biðja þig að senda mér með “Af ]wí að það er fyrirfram ákveðið, að eg skuli j J H«i»« kJ. io— i oj; 3—6,
næsta pósti. atinan skamt af sama hragölausa : gera ráöagerðir, góða mín. sem aldrei skilur neitt. I ■«•
vökvanuih, sem þú sendir mér fyrir þremur ár- , . .. . , Y „ . „ . . -----------
“ , . . . , . Getur þu ekki skilið það', að það er einmitt einn þatt-
um. Eg á við' efnablonduna. sfenu engin merki 1 ,
lætur eftir sig. Mig vanhagar um hana í sér- ur forla&anna' a® eS skul' vera gæddúr hæf.ieika til
stöku -skyni í næstu viku, svo eg æt'la aö biöja djúpsettra ráðagerða. Allar byggingar minar reisi
þig aö senda hana sem fyrst. Þú mátt treysta eg bak viö blygginfga-hápalla og skýli. svo áö enginn
því, aö eg skal leggja þér liösyrði viö keisarann vei{ ibvag eg er ag byggja fyr en alt er 'búiö. lýg
þegar þér liggur á.” _ horfi aldrei skeinur en tvö ár fram í tímann, og eg
“Bréfiö er til efnafræðings í AmienSl” sagöi Sav- . ,. . .. , r. , „ , ' ,
, , , . . • , *r.« «tt. 'hefi verið onnum kafinn 1 allan morgun, herra de
ary þegar. þegar hann leit a utanasknftma. Hann ...
heftr þá veriö eiturbyrlari meö ööru góöh,” sagöi UvaI- að &era raöstafan,r þe.rra viðburða, sem veröa
Savary. “Mér þætti ganian aö vita. hverjum þann ‘807. En meðal annars, hún frænka yöar, fallega
hefir ætlað þenna eitúrskamtinn, sem ekki átti að láta j stúlkan, viröist hafa ráðstafað öllu þessu prýöilega.
nein merki eftir sig.” I Hún er alt of góð stúlka til aö lenda í þennan I.ucien
herbergiö mannlaust.
“Hver fjandinn hefir geitaö oröiö af honum?”
sagöi Savary og litaöist um. “Hér er efs*-?. loftið.
Lf-ngi a upp hefir hann ekki getað komist.”
barna uppi var lítið herbergi. og ekkert þar inni
nema fáeinir heybaggar á gólfinu. Rfeint á nióti dyr-
ar. Hurðin var opin. í hefmlarofsa sínum haföi frekara umi ]>etta. þó aö mig grunaði ]>að hverjum
'l'otissac gleynnt ]>ví að við mundum geta veitt Iionum e'triö var ætlaö,-
J, H. CARSON,
Manufacturer of
ARTIFICIAL LIMBS, ORTHO-
REDIC APPLIANCES, Ti usses.
Phone 842«
54 Kins St. WIKNIPEg
héldum samt áfrain í myrkinu. og loks lá við aö viö skal ekkert um Þa5 segja” svaraði eg. I.esage, sem veriö hefir að kveina um náð og misk-
kölluðivm upp yfir okkur af fögnuði þegar viö sáum 1 lann var móöurbróöir minn, og var nú látinn, , unn seinustu vikurnar. Haldiö þér ekki, að þaö sé
alit’ i einu ljósrák í mynkrinu, sem lagði inn um dyrn- °S hversvegna hefði eg átt að fara að segja^nokkuö illa farib ef hann feng-i hennar?”
Eg jánkaði því.
..... . , “En svona er kvenfólkiö alt af meö' tóma draum-
eftirfor. j j , , r, , , .
I ------------- ora oö hugflug og dutlunga. Þær eru rett eins og
jurftum við ekki Iengur aö skrrða afram 1 . , . , , , . , ...v , . , v 1
Austurianclamenn, sEm ekki geta skilið 1 pvi aö neinn
XVII. KAPITULI. geti veriö góöur hermaöur nema hann sé ægilegur út-
lits. Eg gat ekki fengiö Egyptálandsmenn til að trúa
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE ST.
selnr líkkistur og annast
sm úitarir. Allur fitbún-
aöur sá bezti. Kunfrern-
ur selur hann allskonar
minnisvarSa og legsteina
Tals O arrji- 2152
Nú
SÖQulok.
unum var opinn'gluggi. og rétt hjá hontirn lá skamm- nl>'rknnu’ en vrð h-luPum inn g°ng,n> fætur tog' j
'bvssa sem enn þá rauk úr eftir skotiö. Við þutum uðTl’ UPP st,&a ,nn um a8rar (,yr °S stein-
út að glugganum og ]ægar við litum út, gátum viö larðan ?an?,nn a Grosbo,s kastaIanum' Þar brann |
ekki að okkur gert, að reka allir upp undrunaróp. 'd'ulampi . gAngsendanum. En þegar þangaö kom ~ " þvi, að eg væri mein l.erformgi heldur en Kleber
Það var svo hátt fall þaðan til jarðar, aö varla leP?lm V1<'* moti okkur örvæntingaióp langdregiö Savary general reiðl beint til Pont de Briques til af j)vi hann var mesti raumur og hárlubbinn á honum j
var til þess hugsandi. að nokkur maður gæti komist skclfin.SaroP f)g siðan gagntakandi stlunu af miklum ab skvra keisaranum frá mólavöxtum, en Gérald fór eins 0g a útilegumanni. Og kvenfólki lizt nú einmitt
lifandi þar niöur; en Toussac haföi teloö eftir vagn-
inum sem þar stóö niöri meö mjölsekkjtinum í. en
vagninn stóö rétt neðan viö gluggann og fast upp að
mivlnuveggnum eins og eg hefi áöur skýrt frá. Ofan
á hann haföi hann stookkið þegar hann fór út um
gluggann. Hafði það dregið úr fallinu og stytt þaö
lika. Þegar viö Istoum út sáum viö hann liggja eins
og lamaöan ofan á sekkjunum. En er hann heyröi j ar me« 8J*nu dyratjöldunum!”
hróp okkar þaut hann á fætur, steytti hnefann reKu- ^ w sendiboöi frá keisaranum kom inn til mín.
lega gegn okktir, velti ser ut ur vagnmtim. skreiddist e na r varð an naUTn skræk og tylbdi a eftir þvi har . . ... r, r. , , .
að svarta hestinum. sem Savary haföi riðið. steig á j snielllur- ems og þegar skreppur úr liði nema, miklti ; Keisannn vrll fa að finna yður strax, herra de
bak honum og hleypti brott niöur hæðina. en svarta j nærri- % viissi fullvel hva« smellur þessi táknaði. Lavak” sagöi hann.
ckeexrið á honum þvrlaðist aftur meö vöngunum fyrir ; > ifi ruddumst allir saman inn i lestrarsalinn, en j “Hvert?”
“ f il Pont de Bnques. ’
í.tt v 1 , 1 tt vi með mér heim til min til aö déekka eina flösku af j a menn eins og Lesage, sem hafa eggmynduð kven-
Hann er að drepa liann! Hann er að drepa , , I & & . 60 -y
hann!” hrópaöi þjónustustúlka sem kom hlaupandi vini' ^ hafðl bu,st V1* ab fmna Stbyllu frænku 1 amHit og kálfsaugu. Ilaldiöi þér ekki að ef hún fengi
fram i ganginn. Hjálp, hjálp! Hann er aö drepa míntt þar, og brá mér heldur en ekki í brún viö aö ab sja hann í hans eölilega mynd, aö hún fengi álit á
herra Bernac!” ' hitta hana þar ekki, og ekki hafði hún heidur skiliö j honum ?’
I Ivar er hann? spurði Savary. j)ar effír nein skilaboð til mín um það1, hvert hún “ Eg þykist nærri viss um þaö, herra! Eg þekki
Parið inn urn dyrn- j hefbi farig., frænku svo vel, að eg veit aö lienni þykir ekkert
t býti morguninn eftir vaknaði eg vi'ö þaö, aö blettur á karlmanni en hugleysi og útilegumenska.”
“Þér talið vel máli hennar, yður er þó aldrei far-
SUM
VEGGJA-ALMANOK
eru mjög falleg. Ea fallegri em þau í
UMGJÖRÐ
V^r höfum ódýrustu og beztu myndaramina
í bænum.
Winnipeg Picture Frame Factory
Vér aaekýum og skilum mynduznun.
J?honeGarry 3260 - 843 sherbr. Str
“Þarna i lestrarsalnum.
vindinum og kúlurnar sem við sendum eftir honum |lxe<'11 Savary, sem viöbrugðið var fyrir hugrekki og
unnu honum engan geig. ! ri(,(larinn' senl, re-v,lflur var [ mötgam mannraunum,
Viö hltiptim i sprettinum niöur stigann og út hrokku aftur á bak óttaslegnir við þá sjón, sem viö
um opnar mylnudyrnar. En þó aö viö hröðuðum sauni. ...
okkar þá bar hann skjótt undan, svo aö þegar viö Lrændi minn hafði setið við skrifborö sitt. og
Gerard vorum komnir á hestbak. þá var hann að snúiö bakinu að' dyrunum, þegar moröingi harfs kom
hverfa ofan af næstu hæðinni. Kveldskuggamir voru !inn- Skelfingarópið fyrsta. sem viö heyröum, haföi
alt af að stækka, og á vinstrj hönd honum voru salt- : hann vafalaust rekið upp. þegar hann leit um öxl og | );ergi þar s
fenin og ef hann færi þangaö. þá máttum viö eiga sá óttalega loðna andlitiö á óvini sínum. en næsta ópiö Hún ]á
Eg vissi, að þaö var eitt fyrsta skilyrði til þess aö
komajst í mjúkinn hjá keisaranum, aö vera fljóitur til
þegar hann gerði orð eftir manni. Eftir tíu mínútur
var eg kominn á hestbak og eftir hálfa klukkustund j Josephjna komdu líka,
til hallarinnar. Mér var fylgt upp stiga og inn i her- s,®ur en mig.
sem keisarinn og Jósephína voru fyrir. ! Hetbergið sem við fórum inn
ið að lltaát vel á hana. þessa fallegu frænku yöar?”
“ Eg hefi þegar sagt yöur herra — ”
“ Tvi, tvi, tví en hún er handan við Ermarsund
og margt hefir skeö síðan.”
Constant kom í. þessu inn i herljergið.
“ Hann er kominn, herra.”
“ Ágætt! Við skulum fara yfir i næsta herbergi,
jví að þig skiftir þetta engu
Gott kaup borgað
konum og körlum
Til aö nema rakaraiön þarf aö
eins tvo mánuöi. Atvinna
á b y r g s t, meö tólf til átján
dollara kaupi á viku. Ákafleg
eftirspurn eftir rökurum. Komiö
eöa skrifiö eftir ókeypis starfskrá.
Moler Barber College
220 Pacific Ave., Winnipeg
vist. að okktir gengi erfitt að finna hann. Hann stóö^r stóru hendurnar á Toussac kreptust utan um and
upp við olnboga í fallegum, rósrauðum knypl- !bkcin^
Tveir gluggar voru
i var heldur langt! j
annari hliöinni en I
>nj
æjur höfðu hér um bil verið dregnar fyrir þá, svo
abúnum morgunkjól, á legubekk, en hann rásaði | ab hálf-rökfcur var inni. Vrg dyr í hinum enda þess
S. A. SICURDSON
Tals. Sherbr, 2786
S. PAULSON
Tals.Garry 2443
Sigurdson & Paulson
BYCCIfíCA^EJJN og FI\STEICN/\SALAR
Skrifstofa: Talsími M 4463
510 Mclntyre Block. WÍDnipeg
aup-sýnilega betur að vígi heldur en vfÖ. En hvergi ; litið á honum. Aldrei haföi hann komist á fætur eöa
liaföi hann K> vikifi af stefnu þeirri. er hann tók upp úr stólnum — heldur setiö þar eins og- máttvana fram aftur um gólfiö klæddur þeim einkennilega ! stóö var Roustem herbergisþjónn, og viö hliC hans
fvr^ og hélt þvert yfir hæ^iraar og* brott frá sjón- I af hræðslu —og sneri hann bakinu að dyrunum. En i biningi, sem hann var vanur a« vera í á morgnana stóö ma’öurinn, sem viö höföum veriö aö tala um,
um og fenjunum. Viö óttuðumst á hverri stundu aö • M sem skelfdi okkur mest var aö sjá hvemig höf-jáöur en hann tók til opinberra starfa, en búningur sá nieS hendurnar lafandi niöur, sannkölluð hrygöar-
sjá hann hverfa inn í sefið, en hann hélt altaf i áttina uöið á honum var snúið svo aö andlitiö svarblátt yar snjóhvitur kyrti]1„ rau«ir, tyrkneskir lágskór og ^1' t Hann leit u?? kvífefu,lum aufm hrökk
, x____ TT'cfrf o-ar hann ætlaö sér’ Hann linaöi ; meö skelfmgarsvip vissi moti okkur og beint aftur. í , , , , ,,, , ... . jsaman þegar hann sa keisarann. Napoleon stoö tein-
Irri á snrettimim! og leit aldrei við, en ]>aut áfram ! Oft hefi eg síöan séð þetta hryllitega horqða andlit í !lw,tUr’ ^dropottm- vasaklutur vafmn urn hofuöiö, 1 róttur nokku8 gleitt) meö krosslagðar hendurnar él
Hns og maður sem' keppir látlaust aö einhverju fast- í svefni. meö grá augun úttútnuð eins og þau ætluöu r*S var hann í þessum skrúöa líkastur vestindverskum bakinu og lét augun hvarfla um manninn frá hvirfli
ákveðnu markmiöi * I að springa út úr höfðinu og ömurlega gapandi munn- j planttæigseiganda. Eg þóttst geta ráöið þaöi af sterk-rtil ilja.
Þægindi.
Mestu þægindi nú í hitannm, er að
borða við rafurmagns „Chafing Dish,"
„Toaster" og Coffee Percolator" SnúiS
ljósa-snerlinum, ekki þarf annað!
GAS ST0VE DEPARTMENT
Winnipcg Electric Railway ComDany
322 Main st. Talsími Main 2522