Lögberg - 05.10.1911, Blaðsíða 1

ðQbef q-
24. ARGANGUR
WINNIPEG, MAMTOBA, KIMTUDAGINN 5. OKTÓBER 1911
NÚMER 40
Italir segja Tyrkjum
stríð á hendur.
Ófriðurinn byrjar kl. 2 á föstudaginn. Italir leggja þá skiptm sín
um inn í Tripoiis höfn. Skærnr verða og við Preveza, hafn-
arborg á landamærum Grikklands og Tyrkiands, við Adríuhaf.
Tyrkir hafa mist í viðureign þessari sex tmdurbéta og fjögur
flutningaskip. Itslir hafa náðTripólisborg og lið Tyrkja iátið
undan síga hvervetna.
A föstudaginn var hófst styrjöld , líta svo á, aö þaö sé heilög skylda
u milli ítala og Tyrkja, er uir
hríð haföi vofaö yfir. Þegar
Tyrkir vildu ekki ganga aö því aö
afsala sér forræöi Tripoli i hendur
ftölum, annaö hvort aö selja land-
i8 e8a leigja, héldu ítalir herskip-
um sínum inn á Tripolihöfn og
kröf'Sust þess, aö b rgin væri gef-
in sér á vald. Um sama leyti héldu
>eirra að fylgja trúbræörunl sínum
aö málum. — Fréttir frá Tripoli
eru óljósar. ítalir hafa alla síma-
starfrækslu í sínum' höndum, svo
að Tyrkir vita ekkert hverju fram
fer þar fyrst um sinn. — Tyrkir
hafa hvaö eftir annaö skorað á
stórveldin aö skerast í leikinn og
stöðva ójöfnuð ítala. Þau hafa
þeir herskipum til Preveza, sem er [ færst undan, nema helzt Rússar.
hafiiarbær við Adríahaf á landa-; Þeir hafa lofast til að ljá Tyrkjum
mærnm Tyrklands og Grikklands, | liðsinni gegn því að fá að leggja
tóku þar nokkur skip, sem Tyrkir herskipum sínum af Svartahafi
áttu og skutu á borgina og skemdu gegnum Dardanella sund og inn í
allmikið ýms hús, þar á meðal Miðjaröarhaf. Rússa hefir lengi
stjci-narbjyggingarnar. Hörfuðu langað ti! að koma herskipum sin-
Tyrkir undan og veittu enga mót- ’ um inn á Miðjarðarhaf, en Tyrkir
stöðu. Við Tripoli er sanit mest-; færst undan j>ví, og fleiri þjóðirl
ur herfloti ítala. Tyrkir vildu eigi, verið ]>vi andvígar, svo sem Eng-!
gefa upp höfuðborgina ]>ar, sem ei
samnefnd landinu, stendur við sjó
og lieitir Tripoli. Fn ])á tókú
ftalir að skjóta sprengikúlum á
liana og flýði setulið Tyrkja brott
við það um fimtíu milur. upp í
land og býst þar um. Hafa Arab-
ar heitið þeim fullu fylgi sinu, ogi
leudingar. — Tyrkir hafa komið
mestöllum flota sínum að Dardan-
ella sundi; í viðureigninni við ítali
bafa þeir mist sex tundurbáta og,
fjögur flutningsskip. Styrjöld-j''íortuni vor íslendinga beggja
inni heldur enn áfram hverjar sem!níegin hafsms.
Jóns Sigurðssonar
minnisvaroim.
Fftirfylgjandi bréf frá minnis-
varðanefndinni á íslandi til nefnd-
arinnar hér. hefir ekki getað birzt
fyr í blöðunum vegna þess. að
nefndarfundi varð eigi komið á
um all-langan tíma. Almenningur
er beðinn velvirðingar á þessu.
Rréfiö er viðurkenning frá nefnd-
inni heima fyrir þátttöku Vestur-
íslendinga í minnisvarfa-samskot-
unum:
"Forseti minnisvai*ðanefndar
Jóns Sigurössonar
í Vesturheimi!
Þér heiðraðir nefndarmenn
°g
Allir þér, landar fyrir vestan haf!
Ást yðar til ættlandsins gamla
og sameiginlegra söguminninga
vorra hafið þér addrei sýnt fegur
og hetur en nú með hluttöku yðar.
jafn-almennri og höfðinglegri, í
því að re'sa Jóni Sigurðssyni minn-
isvarða á aldarafmæli hans.
Itréf nefndarinnar 30. f.m. l>arst
oss skömmu eftir adarafmælið,
og í gær komu peningarnir, sem
fylgdu, og höfum vér tékið við
10415 krónum frá yður.
T1 jartfólgnar þakkir sendum vér
yður öllum, kæru landar og bræð-
ur vestan hafs, í nafni allrar hinn-
ar íslenzku þjóðar hér heima.
Af 'alhuga tökum vér undir liin
fögru og sönnu orð yöar í bréfinu.
Oskum vér meö yður einskis heit-
ar en ab minnismerki Jóns Sig-
urössonar veröi fremr öllu reist í
*
Ur bœnum
Frézt hefir, að Hon. frank rekur ættartölu Jesú “á þann ein-|nótt. áður en hermennimir komu
( )liver muni æfla að hætta að gefa j kenniJega hátt”, segir höf., “að ætt og tóku-börnin af lífi. Þó að því
sig viö stjórnmálutn og taka aftur Jósefs er rakin, sem þó e.kki var.öllum væri kunnugt, hvert vitring-
aö gefa sig viö hláðamensku. neitt skyldur Jesú eftir frásögu arnir fóru, eins og höf. telur sjálf-
T , , • f „ í guðspjallsms. sagt. ]>a var Josef flmnn ur husmu
Jvandamerkjamal Man toba fylk-i x,i c r , rT ,
, v v . , , .V, r • I | CSS1 staohæíing hofundanns aöur en menmmir komu fra Hero-
ís kvað verða tekið hraðlega fvrir. , v ; I , • , . ,, ..... .
.... ” - ei, vægast talað, vannugsaður heila- desi og pvi ekkert a læirri v tn-
tJ°n"nni- í si>„ni H
af ITorde i
spum. llvar segir Matteus. að jeskju fólksins að graeða. Auk þess
Uelztu horgarhúar i Winnipeg: -,0tSef ,iafi ekki verið neitt skyldurj stendur í sögunni, að ekki gat
heiðruðu Sir Daniel og Lady Me- -'es" : Hvergi. Hann skýrir fráj fólkið sagt. hvert hann liefði farið.
Millan ineð fjölmennu heiðurs-1 l>ví’. að, -|osef llafi ekki verið Og hvernig átti þá Heródés að
,æti á Ilot.l Royal Alexandra'iú^‘r Jesú, í hókstaflegum skilningi komast að ]>ví, hvar hann
þess orðs. Það er alt og sumt. E
inn svaraöi með ágætri ræðu.
ITeiðursgestunum voru afhentar
dýrmætar gja'ir úr s'lfri. tveir
ljósastjakar, púnsskál og tvö silf-
urker, en 1 fremu- skrautritað á-
varp.
kirkjunnar, að Jósef hafi verið
skyldur Maríu, og }>íá um leið auð-
vitað skyldur Jesú.
Höf. telur það vafalaust, að
kenningin um yfirnáttúrlegan getn-
aö Jesú liafi ekki verið til í fyrstu
kristni. “Það eru ættartölurnar.
scni sýna ]>aö! “ segir hann.
Áöur en höf. getur sannað nólck-
heima ?
Nei,
lyktirnar verða.
i
'orseta
nefnnarinnar vestra
byrjað umibotSssölu á korntegund-;
um og hefir skrifstofu í Room 2011
Frakkar og Þjóðverjar.
Morokkódeilan til lykta leidd.
Það þykir nú fullvíst að Morok-
ko-deilunui, milli Frakka og Þjóð-
verja sé nú ráðið til lykta á friö-
samlegan hátt. Sarnningaskily rð.n
eru ekki öll orðin heyrin kunn, en!ir
það er taliö víst, aö Frakkar muni I málamanna þar, aö engin tiltök séu
láta af hendi hér um hil helming n{j önnur, en aö þaö verði boriö
þess lands'af Kongó sem Þjó8-|undir þjóBaratkvæ8i. Frönsku conJ
^rjar foru fram a, og þar meo
talinn fullur aðgangur að Utangi-1 -servatlvarnir og Nationahstamir í
fljótinu og strandlengjunni milli (.Juckcc teljast fúsir til að beygjaj
Gíneu spænsku og Libreville. Þess- sig undir úrskurð þjóöarinnar í
ar hlunninda veitingar gera Þjóð- þessu máli. Fn að svo komnuj
verjiuu mögulegt að koma íram þykir ekki m ag Bordenstjórn-i
þeirri tyrirætlun smm, að fysggjaj
Isendum.vér símskeyti 17. Júní um
j boð vort aö gefa yðn. löndum
vestra, sammynd af styttu Jóns
! Sigurössonar. Treystum vér því.
jaö hpöinu veröi tekið og höfum
þegar beöið utn tvær steypur.
| X'æntum vér undirtekta yðar um|
það, og ritum þá nánara um send-j
----— jinguna. Geta skal þess, aö styttanj
Um hervamamálið er mikiö rætGsjálf er fullra 9 fóta há,*J og hévi
austur i Ottawa utn ]>essar mund-;er ætlaðiír stallur undir af álíkaj
Er það ætlan flestra, stjóm-',læt5'
ar hnekkja ]>eim vitnisburði frá-1 Vitringarnir “fóru aðra leið heim' ]>ví ekki getað skipað fyrir um
sagnanna, að Jesús haf■ verið get-jtil sín”, og sögðu Heródesi ekkert; I manntal i ríki hans, “af ríkisréttar-
inn af heilögum anda. Matteusjog Jósef flúöi til Egyptalands um | legum ástæðum”.
Heynim þá vitnisburð sögu og
ríkisréttar um þetta mál. Skilyrðin
fyrir sjálfstæði konunga eöa kon-
ungsríkja voru að mestu leyti þau
sömu í fomöld og nú. Enginn fcon-
ungur gat talist sjálfstæður, nema
þá að eins að nafninu, — ef annar
konungur eða stjórnari tók skatt.
o.g hollustueiöa af honum og þegn-
um hans. En (jyðingar höfðtt
goMið Rómverjum skatt alt frá
þeirri tíð, cr Pontpejus vann Jertt-
salem; og Heródes konungur varð
að láta Gyðingaþjóðina, mann fyr-
ir mann, sverja Ágústusi hollustu.
Knginn konungur var í rornöld á-
litinn algerlega sjálfstæður, ef petv
ingamynt einhvers annars stjóm-
ara var almennurog löglegur gjald
eyrir í ríki hans. En peningar þeir,
sem hafðir vom að gjaldeyri í riki
Heródesar, vom rómverskir. Eng-
inn ])jóðhöfðingi gat verið alger-
Tega sjálfstæður, nema hann
og ríki hans hefði algerlega óskert
iintntð yfir öllutn sérmálum sínum.
En ITeródes gat ekki lagt út í hern-
að upp á. e’ngin býti óátalinn. Hann
gat ekki ráðið þvt hver erfa skyldí
ríkiö eftir sinn dag; gat ekki tekið
sinn eigin son af Jífi, án samþykk-
is hústónda síns í Róm.
Og samt eiga Rómverjar ekki að
ltafa gctafí fyrirskipað neina skrá-
setningu í riki Heródesar “af rík-
isréttarlegum ástæðum”!
Þá er að minnast á sögulegu á-
stæðurnar hjá höf. “Og Rómverj-
Manntal það, semjar fylgdu alls ekki þeim sið,” ssg-
ir hann, “að steína öllum til ætt-
borgar sinnar.” Getur verið. En
voru það Rómverjar, sem stóðu
fyrir manntalinu? Ekki getur Lúk-
sams,
fyrra fimtudagskvöld. Sir William . .
Wliyte stýröi sajnkomunni, oglað Jösef hafi ekki verið skvldur^ slíka rannsókn.
mælti fyrir minni heiðursgestanna;!.íes" G1-1- skyldur MariuJ, um það scn> ekki þoli
fór lofsverðum orðum um Sirj 'Lkil Matteus alls ekki neitt, eða
Daniel og framkomu hans í landsJ‘lokkuÖ 1 Þa att- . Hins vcSar er
málum og nú siðast fyrir starf-1 },að samhljóða vitnisburður forn-
semi hans meðan liann var fylkis-
stjóri í Manitoha. ITeiðursgestur-
atti
sagan þolir vel
Það er rannsókn-
ir söguna.
l>á tekur höf. fyrir frágögu I,úk-
asar um mauntal Ágiistusar, sem
varð til þess, aö Jesús fæddist í
Iletlehem — segir, að sú frásaga
}x>li ekki dóm sögunnar, rannsókn
vísindanna.
” Mannkynssagan veit ekkert af
]>essu manntali,” segir höf. Hér
er of djúpt tekiö i árinni,, eins og
síðar skal sýnt. En svo mikið
skal viðurkent, að sagnaritarar
H'ir. sem uppi voru á tíð Lúkasar,
Mrs. Anna JSaker og dóttir henn-juö ineð ættartölunum um kenning-jeða ]>ar um hil, geta ekki um þetta
ar, Mrs. George Small f?á Portage ar fyrstu kristni, þarf hann Jyrst j manntal með beinum orðum. Og
la Prairie, komu til bæjarins fyrra að s'anna, að ættartölurnar sjálfari hvað er svo sannað með því? Bók-
þriðjudag. Mrs. Small kom til aðjsé til orðnaV i fyrstu kristni, — að j staflega ekki neitt, þegar vér lítum
leita sér lækninga hjá Dr. Leliman.|þær hafi myndast meðal kristinna ;1 allar ástæður. Júlíus Sesar var
Hún lét gera á sér uppskurS, og erjmanna, en ekki verið teknar upp í byrjaður að safna manntalsskýrsl-
nú á hatavegi. j guðspjöllin úr skýrslum eða ættar-jum uin alt fómverska ríkið áður en
------------- j slkrám Gyðinga. Og ef hann vill hann var myrtur. Bkki getur neinn
Mr. Alex Johnson hefir nýskeð j halda því frain, að ættartölumar I söguritari frá þeirri tíð um þettæ
áreiðanlegri vottur en æskufrá- j (>g þó taka sagnfræðingar það trú-
igurnar um það, hvaða kenningar; anlegt eftir vitnisburði næstu kyn-
Grain Exohatige Building, Winni-jhafi verið til í fyrstu kristni, þál s’óðár á eftir.
peg. Hann væntir viðskifta við þarf haim fyrst að sanna, að ætt-jhöf. segir, að hafi verið fyrsta
kornyrkjubændair, og getur útveg-j artölurnar hafi veriö til meöal | slcrásetning Rómverja í Gyðinga-
Hervarnarmáiið.
Kannske borið undir jojóðar-
atkvæði.
að þeim hæsta verð, sem nú býðst. kristinna manna á undan æskufrá- j landi, var stórviðburður, og olli ó-
Umljoðslaun eru að eins eitt cent sögunum. Hvorugt reynir höf. að eirðuim og blóðsúthellingum. Þój
af liverju busheli og hann getur sanna nieð einu einasta orði—get- getur Jósefus, helzti sagnaritari as um það. En hvað sem um það
borgað bændum 65 til 75 prct. af ur þaS heldur ekki, því að hannjGyðinga ‘á fyrstu öld e. Kr., ekkertjer, hvort sem nokkur af þessum
hveitiverðinu fyrir fram. íslend- hefir þar engin söguleg rök við að
ingar geta skrifað honum á íslenzkuj styðjast. Og nleira að segja:
um það manntal í sögu sinni um j tuttugn niönnumi — sem Agústus
“Stríð Gyðinga”, sem rituð var á sendi út eins og Aður var á drepið
og leitað nánari up ilýsinga. Hann hans eigin rök eru hér á móti hon- undan “Fornfræðnm” hans. Fng-j—stóð fyrir því verki á Gyðinga-
hefir fengið leyfi licencej til að um. Hann reynir að hnekkja gildij inn efast þó um, að þetta manntal landi eða ekki, þá er svo mikiö
rei-
licssa
-'1,-
o
ig gefið{frásagnauna m^ð því
tram
átt
ser
stað Fyr:*- nokkrum víst, að Rónv,
,-er;
>ru
morpj
járnbraut samhliöa miðjarðarlinu
frá Atlanzhafi til Indlandshafs, er
liggi ]>vert yfir' hina fyrirhuguðu
járnbraut Breta, sem á a'ð liggja
alla leið frá Cairo suður til Góða-
arvonarhöfða. t notum þess lof-
ast Þjóðverjar til að hætta öllum
afskiftum um Morokkómál, og
leyfa Frökku'm tneð samþykki
stórveldanna að hafa alla umsjón
utanríkismála Morokko og ýms
fleiri hlunnindi er Frakkar girnast
þar.
Grey iandstjóri kveður
Canada.
Leggur af staÖ I 3. þ. m.
Stjórnar tímabil Grey landstjóra
er nú á enda runniö svo sem kunn-
ugt er. Var svo til ætlazt, að
hann legSi af staö til Englands 6.
]). m. alfarinn; en svo varð frestur
á ^örinni ])angað til 12. iþ.m. Land-
stjóranunt var nýskeð haldin veizla
mikil í Ottawa. Voru þar lialdnar
hinar loflegustu ræður um land-
stjóraim og konu hans og mátti
glögt á þeim heyra hve miklum
vinsældum þessi landstjóri hefir
átt að fagna. enda hefir hann skip-
að einl>ætti með mestu sæmd og
prýði.
in hlutist neitt frekara til um að|
#
veita srníði á þeim ellefu skipum,
sein rétt var að því komið að j
Laurierstjórnin veitti áður en húnj
fór frá .
Með hlýjustu bróöurkveðju.
Reykjavík. 30. Júní 19IT.
Tryggvi Gunnarsson.
Björn Kristjánsson,
Tlannes Hafstein,
Þórh. Bjarnarson.
*)■ Nákvæmlega er hæðin 4 álnir
15 þumlungar í dönsku máli.
Skattbyrðin í Japan.
$200,000,000 til nýrra Herskipa.
trygging f'bondj. sem er viðskifta-ja. að œttartölunum l>eri ekki sam- árutn fundust á EgyptaTandi forn-|að siðum þjóða þeirra, sem ]>eir
mönnum sönnun ryrir því að félag an. Hvernig getur hann það, efjleifar, sem sýna það, að Rómverj-1 höfðu umráð yfir, og komu þannig
hans er áreiðanlegt. íslenzkir korti-þetta tveht— frásögurnar og ætt- ar höfðu skrásetningu á fjórtáb fram vilja sínum á friðsamlegan
yrkjumenn ætti að gefa þessu gæt-1 artölurnar—er sitt frá hvoru tíma-jára fresti um alt Egyptaland ogjhátt. Auk þess er það alkunnugt.
mr.
og leita til Mr. Johnsons með bili og hvorar í bága við aörar? líklega viðar
Austurlönd. Ekki! að Ágústus keisari var manna Teikn-
sölu á korntegundum sínum íjFyrri röksemdaleiðslan er ekki rétt. ] vissi sagan neitt um þcssar skrá-jastur einmitt í þessari Hst Róm -
haust. Ef menn vilja geyma hveit-juema ættartölumar sé partur aflsetningar áður.— Svo er einnig að-jverja; svo leikinn í henni, að hann
ið þangað til seinna i vetur eöaj frásögunum. Hin síðari er ónýt. j gætandi, að vér höfum hvergi nærri j vafði Rómverjum sjálfum um
vor, þá getur hann eiunig annasti nema þær sc ekki partur af frásög-;eins fullar frásögur af stjórnartíðj fingur sér. Hann lét stjórnvenjur
sölu á því, og geta menn fengiðjunum. Agústusar eins og af tímabilunumj flestar halda sér óbreyttar að ytra
allar nauðsynlegar upplýsingar
með þvi að skrifa honum.
; hakklætishátíðin ( I hanksgiving; op^sljall sé elzt guðspjallanna
jDayJ verður 30. Okt.
Samúel Biggs látinn.
Nýlega er andaður í Toronto-
borg, Hon. Samuel Biggs fyrrum
dómsmálaráðgjafi Manitoba, mjög
merkur maður á marga lund. Ilann
var meðal annars stofnandi Mani-
toba hásólans og högmannafélags
Manitoba og eigandi blaðsins 'Win-
uijæg Daily Sun. Hann kom til
Winnipeg 1875 °S tok L11 a® ge&na
lögmannsstörfum því að hann
hafði þá tekið lögmannspróf aust-
ur í Ontario þar sem hann var
fæddur. Enn fremur gaf hann sig
allmikið við starfsmálum hér í
Winnipeg og varö fyrstur til að
koma hér á stofn tigulsteina verk-
smiðju. Hér í Winnipeg gegndi
hanrt ýmsum mikilvægum stöðum
i almenna þágit og var eitt sinn í
ráöaneyti Manitoba fylkis.
Fiócfearður rofnar.
Japanska þjóðin vonaöi það, að
hin sigursælu úrslit ófriðarins við
Rússa mundu verða til þess, að
létta nokkuð ,])egar frá liði, þá
þungu skattbyröi, sem livíldi á í-
búunum. Japanar fengu engar
skaðabætur af Rússum, en með
þvi að halda þurfti áfram að greiða
vöxtu af fé því sem tekiö hafði
verið að láni til hers og flota í
styrjöldinni, fékk stjómin eigi
lækkaö skatthyrðina. Öll árin sið-
an styrjöldinni lykti hafa Japanar
orðið að leggja afarhart á sig. og
grei’ða feikna skatta til þess að
geta haldið áfram að vera í tölu
stórveldánna. En nú eru bornar
fram nýjar f járveit ngakröfur til
hers og flota. og með því að for-
sætisráðherrann Katzura sá engan
^ veg til að uppfylla ])ær, heiddist
jhann að fá að segja af sér ásamt
1 ráðaneyti sínu. Það er hvorki
Sir William Whyte sagði i fyrri
viku af sér ráðsmennsku störfum
við C. P. R. íélag'S, sem hann
hefir gegnt af miklum dugnaði.
Fullyrt er, að Hon. Rohert Rog-
ers verði innanríkisráögjafi í ráða-
neyti Bordens.
I 30 menn faraSt.
Italir í Argentina.
Innflutningur Ttala til Argen- [ Varð það íneð
1 ineira n é minna en $200,000,000,
| sem hermálamenn landsins telja ó-
j hjákvæmilegt að veitt se úr ríkis-
I sjóði til að gera ný herskip, til
Voðalegt vatnsflóö skall á Aust- j ',ess af5 geta sómasamlega haldið
in-hæ í Pennsylvania 30 ]>. ih.! "U" “sæmd landsins þegar Pan-
haetti að ama skurðurinn er fullgerður”/.
að í því guðspjalli sé ekkert sagt
um fæðing Jesú; þess vegna hafi
sögurnar um fæðiug hans og æsku
ekki getað verið til í fyrstu kristni.
Gott og vel, Játum það heita svo.
En Markús sleppir ættartölunum
líka; ergo: ættartölurnar voru ekki
til í fyrstu kristni heldur.
Enn fremur segir höf.: “í þeim
fættartölunumj ibáðum er ættar-
tala Jesú rakin á þann hátt, að
taídir em upp forfeður Jósefs.
Hver tilgangur gat veriS með því,
ef Jósef var ekki faöir hans?”
Sé ætt Jósefs rakin i báSum ætt-
artölunum — sumir ætla, að Lúkas
reki í raun og veru ætt Maríu—,
þá getur þar ekki verið að ræða
um verulega villu hjá guðspjalla-
mönnunuon, eða um nokkuð, sem
hnekki vitnisburði þeirra um yfir-
náttúrlegan uppruna Jesú, svo
framarlega sem Jósef var náskyld-
ur Maríu, eins og áður er tekiö
fram og lítill vafi leikur á; því þ&
var hann náskyldur Jesú líka, og
jætt þeirra beggja nálega sú sama.
. 1 En hitt, hver Hafi verið tiigangur
biðastliðmn mánudag var vatm j knlöspja]lamannanna met5 því ag
lileypt . fyrsta skifti inn . rafafls- rekja æW Jesú eins og þeir gera og
Og svo er lika önnur röksemda-! næstn á undan og eftir. Og enn útliti, en skirðist ekki viö að draga
leiðsla höfundarins á móti honum' fremur, að tveggja ára eyða er í smámsaman alt verulegt vald í
hér. Hann segir. að Markúsarj íiúsögum Díons Kassíusar, þess \ sínajr eigin hendur.
mjanns, sem einna mest er á að! Mundi nú Ágústus, svo slunginrr
græða um æfiferil Ágústusar keis-jsem hann var, ekki hafa haft vit
ara. Og þessi ^yða nær einmittjá að láta sem minst bera á ráðríki
yfir þa,nn tíma, þegár Jesús fædd- j sínu við þessa skrásetning eins og
ist og manntalið var tekiö. í öðrum hlutum ? Hvað var eðlr-
En þó þessir sagnaritarar segi | legra en að hann Jéti Heródes skipa
29. Sept. andaðist hér i bænum
Guðmundur Hansson, einhver
elzti íslendingur vestan hafs.
Hann var liðlcga 95 ára gamall,
fæddur 16. Júli 1816. Hann var
merkismaður og verður nánara
minst síðar. — Jarðarförin fór
fram 2. Okt frá útfararstofu A. S.
Bardals. Séra Rúnólfur Marteins-
son hélt líkræðuna.
11r. A. S. Bardal og Paul Bar-
dal yngri, fóru- norður til Oak
Point síðastliðinn laugardag til að
skjóta fugla. Þeir eru væntanlegir
heim ,í dag.
ekki beinlínis neitt um þetta ina^nn-
tal, þá er meira að græða á rithöf-
undum, sem uppi voru nokkru síð-
ar. Tertúllían talar titn skrásetn-
ing, sem farið hafi fram í Gyð-
ingalandi undir stjórn Ágústusah,
skömmu fyrir dauða Heródesar.
Hann talar um þetta sem alkunnan
viðhurð; og hefir hann varla farið
eftir Lúkasi, því hann minnist ekk-
ert á Kvíriníus, heldur á Satúrnín-
us í sambandi við manntahð. Auk
]æss geta ]>eir Rassíodórus og Suí-
das um skrásetningar Ágústusar.
Sá síðamefndi segir. að Ágústus
hafi sent tuttugu menn út um lönd
þegn^ sinna til að skrásetja þar
menn og eignir.
ungur itala til Argen-1 v aro pao meo þeim uæiu, . 1. , 9" v
tina liefir vcrið mikill á síðari ár- ' stíflugarður nokkur feikna mikill',<-npnn vatl er ta,lnn a 1)V1< a' fe
um. Telst svo til. að árlega hafi sem Bayless Pulp arnl Paper fé-(þett«a verði veitt en clrjugtim hljota
fluzt þangað um 50,000 ]>eirra, til (lagiíS haföi látið geta svo sem hálfai'. a aIuir at ÞynsJast V1 Þa •
að vinna að uppskeru yfir mán-
uðina Nóvember. De-ember og
Janúar. Þorrinn af þessum inn-
flytjendum sneri sxðan aftur
ættjarðar sinnar þegar uppskeru-
tímanum var lokið. Nú mun þess-
úm ferðunl ítala til Argentine lok-
ið að mestu eða öllu leyti, vegna
ágreinings. sem risið hefir út af
ströngum reglum sem Argentina-
stjórn hefir nýlega sett um inn-
flutninga.
aðra iS.ílu frá Austin, r. fnaði og
400500.000 gallónur vatns streymdu
fram og skall flóðið á Austinbæ.'
til reif hurt með sér hús og fólk og;
alt sem fyrir varð. Druknuðu þarj
uni 150 manns að sagt er, en e:gna“
tjón varð afar mikið, alt að $6,000-
000. Stifhigarður ]>essi var gerð-
ur fyrir tveim árum, og var hið
mesta mannvirki, 350 feta langur,
49 feta hár og 32 feta þykkur úr
múrgrjóti og stejnstevpu.
|x’)ttu þó lítt bærilegir áður.
stöð Winnipegbæjar við Point du
Boiá eu rafmagn verður ekki leitt
til bæjarins til neinna muna fyr en
öll áhöld á stöðinni hafa verið
reynd nákvæmlega.
Árás Breiðablika
á jólaboðskapinn og postullega
trúarjátning.
Efttr scra Guttonn Guttormsson.
fyrir um skrásetninguna og liaga
henni þannig, að hún vekti sem
minstan i'iluig hjá Gyðingum? Og
þá lá beint Við, að Heródes létist
vera að skrásctja Gyðinga eftir
ættum þeirra, en léti þá ekki vita
um ])að, að 'hér væri rómverskt
tnanntal á fei-ðum ? Líka er vet
mögulegt, aö Heródes hafi ekki
heðið eftir neinni skipun ftá A-
gústusi, heldur tekið upp hjá
sjálfum sér að gera þetta. SHkt
hið sama gerði Kilikíu-konungur
e'gi allmörgum árum síðar, þegar
efnt var til skrásetningar í róm-
verska ríkinu. En hann var. “aö
minsta kosti í orði kveðntt alger-
lega sjálfstæður konungur í sam-
Þetta snertir næstu mótbárujhandi við Rómverja”, eins og Her-
höf., að mianntalið hafi verið “þess ódes. Það dæmi eitt nægir til að
utan alveg ómögulegt, bæði af
sögulegum og ríkisréttarlegum á-
stæðum.“ “Heródes var, að minsta
kosti i orði kveðnu. algerlega sjálf-
stæður konungur ' í sambandi við
sýna. að ekkert er ósennilegt —
hvað þá ótTnVgulegt — á ferðum í
Jæssari manntalssögu hjá Lúkasi.
En höf. er ekki ráðalaus fyrir
])ví. Hann segir: ‘‘Þess utan vit-
hvers vegna sín standi hjá hvorum,
hefi eg þegar lítillega tekið til um-
ræðu. Meira sikal sagt um það
mál. ef þörí gerist.
Þá er að minnast á skringilega
mótbáru, sem höf. kemur ipeð.
Hann er að fetta fingur út í sög-
una um barnamorðið. og segir:
“Hvers vegna gat Heródes ekki
| komist að því, hvar Jesús átti
j heima, þar sem vitringamir voru
Rómverja.’, segir höf., “< g ómögu- um vér vel, hvenær Rómverjar
legt. að Rómverjar gætu fyrirskip- höfðu fyrst. skrásetningu í Júdeu
að neina skrásetningu í hans riki.”! Hún mætti svo mikilli mótspymu,
Iöf. finnur auðsjáanlega sjálf- j að alt ætlaði i bál og brand; en hún
var fyrst nokkrn eftir dauba Heró-
ur til þess, hve veik þc.ssi mótbára
er. Annars hefði hann varla sleg-
ið á varnaglann eins og hann ger-
desar”. Þess vegna á Lúkasi að
hafa skjátlast . Hann vissi ekki
rSi kveðnu, þá var hann ekki al-
Ráðgjafaskifti í Kína.
Ráðherrann i Kína, Ching prinz,
leggur niður völd 22. þ. m. og hef-
ir hann mælt með til eftirmanns
sins, Yuan Shi-Kai, úr nefnd utan-
ríkismála landsins; er liann fyrir
margra hluta sakir talinn færast-
ur til að taka við stjórnarfor-
úiennskunni.
fFramh.J 4
Þá fer höf. sínum vísindalegu
sjóvetlingum um ýmislegt, sem
guðspjallamennirnir skýra frá, og
reynir með þvi að gera frásögurn-
ar grunsamlegar. Vil eg nú hyggja
að hvort það’ eru frásögurnar eða
sjóvetlingarnir, seni verr líta út
eftir ]>etta þukl í BreiSablikum.
Höf. reynir aö láta ættartölurn-
jhúnir að koma. þar, og öllum hlautj gjörlega sjálfstæður, og þá fer rík-
að vera kunnugt, hvert þeir höfðu isréttar-ástæðan út um þúfur.
farið?” Og svo feætir hann við
“Nei, helgisögur þola aldrei slíkarj
spurningar, slíka rannsókn.”
Já, slíka þó rannsókn! Það er
cins og höf. hafi aldrei lesið sög-
una, sem hann er að reyna að vé-
fengja. Sagan svarar þessari
spurning höf. greinilega með
tvennu. sem þar er tekið fram:
ir; því að sá vartjagli rífur út fráibetur, og þaS var varla vön; því
sér. og ónýtir mótbáruna: “Ef liann hafði ekki lesig Breiðahlik.
Heródes var að eins sjálfstæður íj Fn gáum samt að þessum mót-
bárum. Höf. segir, að vér vitum
vel, hvenær Rómverjar höfðu fyrst
skrásetningu i Júdeu; það Hafi
verið nokkrum árum eftir dauða
Heródesar. — Onei, vér vitum ein-
mitt ekki vel, hvenær Rómverjar
höfðu fyrst skrásetningu í Júdeu.
Fyrir þá sök ber lærðum mönnum
ekki saman um það atriði. Þyi
síður “vitum vér vel”i, að skrásetn-
ingin eftir datiða Heródesar hafi
éFramh, á 4. bls.J
Spurningin, sem fyrir liggur, pr
því þessi: Var Heródes algerlega
sjálfstæöur konungur i sambandi
við Rómverja? eða var hann sjálf-
stæöur “í orði kveðnu”? Höf.
segir hvorttveggja, en véfenging
hans er auðvitað undir því komin.
að Ileródes hafi verið algerlega
sjálfstæður. og að Rómverjar hafi
*
I