Lögberg - 05.10.1911, Blaðsíða 6

6.
LöCJMERG, FIMTUDAGINN 5. OKTOBER 1911.
Lávarðarnir í norðrinu.
cftir
A. C. LAUT.
1't‘im til Rauðár-nýlendunnar um Ottawa og Sault í
stað þess að fara inn í veiðilendUmar vanaleiö um
lludsonsflóa og York Factory. Eftir hinni fyrri
sameign Stóra djöfulsins og Norð-Vestmanna, var
allra sennilegast, að hann yrði í flnta Robertsons.
Enginn fanst sá meðal allra vatnaferðamanna beggja
félaganna, er betur kunnj að stýra báti, en þessi
flota vatnabáta. sem fóru frá Montreal, og áttu að
fara leið Norð-Vestmanna upp eftir Ottawa, vesturj
til Satkachewan og Athabasca. Hudsonsflóafélags-1
menn áttu þess mikla liagræðis kost, að geta sent
dýrskinn sin og grávöru beina leið til Englands j
austur um flóa, en Norð-Vestmenn urðu aftur á móti
að stríða við að koma skinnavarningi sínum öllum j
Eiríkur Hamilton unni sér engrar hvíldar allan þann
tima.
brógðótti og þjófgefni Iroquói. Hann var öllum j austur til Montreal, en það varð bæði tafsamt ogi
mönnum færari að sneiða hjá boðum og blindskerj-
Þrátt fyrir það, þó að það orð færi af honum,
qm
harðsótt margsinnis. Eg hefi t. a. m. heyrt frænda
minn segja frá því, að hann hefði eitt sinn sent
\ morgnana sagði hann í iám orðum frá fyr-’
irætlunum sínum þann og þann (laginn. A kvcldm rauöra _ cn einmjtt þess vegna mun honum hafaj var send frá lAm(lúnum í Marz og kom
kom hann aftur ríðandi heim til I Ierragarðsins, °g; verig gefig þag 1 jóta nafn, sem hann bar — var það I \[ontreal fyr en
þá var augnaráð hans svo atakanlega spyrjandi, að Orúlegt, að Hudsonsflóafélagið mundi vilja án hans j ?i{ift
eg þóttist vita, að leit hans hefði orðið árangurslaus., vera> er þag var ag sækja sig i veðriö og beita sér
Hann snæddi síðan þegjandi og lagði því næst aftut, fyrir aiv5ru gegn hinum volduga keppinaut sínum, U
af stað í nýja leit út í skógana. Mér er með °lln|0g j j)ann veginn að senda öflugan flota frá Montreal! ins matti þúast við
ókunnugt tttn það, hvar og hvernig hann eyddi nótt- j j\thabasca, skipaleið Norð-Vestmanna. En svo
unum, þvi að lítils sem einskts svefn mun hann bafaj gáíu Norð-Vestmenn líka tekið þann kost að múta
unnað sér. Nú var liðinn mánuður og engar nýjarj Iróquóum til ,að vera kyrrum hjá sér.
fréttir höfðum við fengið. í gremju minni fór eg
enn á ný að ræða þetta tnál við frænda minn og komj
honum í meira lagi i ilt skap með því að gefa í skyn,
að hann hefði skaplöstu bæði hvítra manna og eir- j p5ntun til Englands í Októbermánuði. Sú pöntun
ekki til
um mitt sumar. Þar var pöntunum
í smáböggla, sem sendir voru með Norð-Vest-j
mönnurn í Maímánuði næst, svo að ef sendingarnar j
I áttu að fara mjög langt út í óbygðir Norðvesturlands-j
jví, að tvö ár færu í að senda I
pöntun til Englands og fá hana aftur senda. Þráttj
fyrir þetta höfðu Norð-Vestmenn auðgast vel, en
j Hudsonsflóafélagsmönnum hnignaö, þó að þeir ættu
Þetta hvorttveggja höfðum við Hamilton gertjtíðra skipaferða kost.

VEGGJA GIPS.
GISP ,,BOARD“ keniur
í stað „LATH,“ og er
eldtrygt. •
THOS. H. JOHNSON og *
HJÁLMAR A. BERGMAN, |
Islenzkir lógfræöinear, í-
Skrifstofa:— Room 8n McArthur ^
Building, Portage Avenue S
ÁRitun : P. O. Box 1856. #
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
| Dr. B. J BRANDSON |
,, Empire“ tegundirnar af ,,Wood-
fiber“ og ,,Hardwall“ gipsi eru notaðar
í vöndnö hús.
I $ Office: Cor. Sherbrooke & William
í |P Tki.kpiioisk C.ARRV aao
IW Offick-Tímar : 2 — 3 og 7—S e. h.
! fli
Heimili. 620 McDermot Avh.
Tei.kphonk garry :isi
(ti Winnipeg, Man.

*
okkur ljóst og réðum þvi af að veita flóttamönnunum j
eftirför norður á bóginn. Við gátum auðveldlega
I þeim, er höfðust við utnhverfis Quebec
að Adderly hefði verið sá, sem skrifað hefði Louis . v , ,,
... , „ , „ , v. leigt htálparmenn til að hta eftir Indianaflokkum
Laplante brefið tra kastalanum, og að það heiðij & r.. .............
verið i því skyni gert, að tefja fyrir okkur í eftir-
leitinni.
‘‘Þvættingur!” hrópaði frændi minn og stappaði
niður fótunum í reiði. “Þér hefði verið nær að rotaj
sóttvarnarmanninn.”
“Það ert nú oft búinn að segja, frændi minn,”
svaraði eg með nokkrum þjósti, því að eg hafði þaðj.
af ættinni að vera ekki alveg geðlaus heldttr, “en þúl
' tssir þó. að Adderly varfokreiður.’
“Adderly hefir verið i Montreal síðan þeir átt-j “8
við, Eirikur og hann. Eg ætla að vona, drtrtgur,
að þú hættir því að fjasa um þessa heimsku.”
,,T- . ,,.v v ! og hann tilkynti mér það, klappaði hann á öxlina á
En var breftð ekkt ur kastalanum? spurðt eg| & , .
mér og sagði: “Mér þykir vænt um þig strákur, eg
veiðimanna ferðalög-
vestisboðunginn minn
Eiríkur gat
auðveldlega komist aftur í þjónustu Hudsonsflóa-
félagsins og eg komist í flokk þann,, er Colin Robert-
j son var foringi fyrir og átti að fara frá Lachim; inn-
an fárra vikna. Frændi minn hafði veriö einn af
helztu forkólfum Norðvestræna félagsins á yngri
arunt, og honum hlaut að verða það auðgert að koma
mér í þjónustu þess. Á þann hátt gátuni við haft
gætur á flotum !)eggja félaganna. t
Það stóð ekki lengi á því, að Eiríkur kærnist 1 11111
| þjónustu Hudsonsflóa félagsins, og frændi minn
! kom mér fljótt á framfæri við félag sitt, og um leið
þrákelknislega.
,. r, , ,. „ 111 , , x . v rj-r ; vissi það, að þig mundi muna í
)u, en hefirðu aldrei heyrt um það getið, Ruf-| 1
, ., „ ., , „ in!" Því næst nældi hanu í \
us Gillespie. ? spurði hann. að stjornarumboðs-
Ilespie, ?“ spurði hann. “að stjórnarumboðs
mennimir í kastalanum kaupa matvæli sín af veiði-
mönnunum ”
“En það er ekki fullnægjandi skýring á grun-
semd stóru Indíanakonunnar og framferði Louis.”
"Tá, hann Louis sá!” svaraði frændi minn. “Pú! 1
Sá ræfill, afkomandi hrokafulls aðalsmanns! Reglu-! griniinilegri baráttu sín á milli heldur en þessi skinna-|
Þegar Selkirk lávarður tók við stjórn Hudsons-
flóafélagsins varð inikil breyting á. Þegar óvildin
byrjar jiá er oft mjög erfitt að segja hverjum hún
er mest að kenna. Þetta játa eg. Hver getur skorið
úr því. hvort Selkirk notaði sér ekki Bandaríkja-
styrjöldina frá 1812 til 1814 ti! að hv’etja félag sitt
fram til sóknar, er vegir voru sem hættulegastir um-
ferðar? ílver getur skoriö úr því, livort hann flutti
nýlendunienji inn í niitt svæðið, sem um var deilt og
tamdi þá til hermensku, til þess að vernda nýlendu-
búana, seni fyrir voru, eða hvort hann geröi það til
þess, aö eigrn þar varnarlið handa Hudsonsflóafélag-
? Hver getur skorið úr því, hvort hann fékk
félag sitt til að ánafna sér heilmikið landflæmi við
ármót Rauðár og Assiniboine — eti því andmæltu
allmargir hluthafarnir — af umhyggjusemi sakir
þe.ssara nýlendumanna, eöa til þess að eiga þarna
hagkvæmt vigi, er Norð-Vestmenn yrðu að faraj
frani hjá incö flutninga sína? Þessi atriði hafa
verið rædd mjög itarlega og af miklum hita. bæði
utan. réttar og i, án þess að nokkuð ákveðið yröi j
það hjá
Eg get
Eigum vér að senda yður bæklinga
um húsagips?
Einungis búið til hjá)
Manitoba Gypsum Co.Ltd.
Winnipeg, Manitoba
SKHIFIH RFTIR BÆKLINGI VORUM YÐ-
— UR MÚN ÞYKJA HANN ÞESS VERÐUR,—
•)
\%
(« niLEI'HONEl G««KV 3S«
Dr. O. BJORISSON
Office: Cor, Sherbrooke & Willíam

Office tímar: 2—3 og 7—8 e. h
Heimili : 806 VlCTOR STREET
Tki.kphonki garry Tt;:t
Winnipeg, Man.
I C.SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS**^

“Hertu upp huginn, vinur minn!” sagði eg við
Eirík, þar sem hann sat og horfði í gaupnir sér.
“Vertu hughraustur! Heyrirðu ekki klukknahljóm-
inn Það er þér fyrirboði hamingjusamrar ferðar!”
1 Dr. W. J. MacTAVISH I
j|j Office 724J Aargent Ave. j|j
ITelephone Aherbr. 940.
I 10-12 f. m. 1
$ Office tfmar • 3-5 e. m.
* ( 7-9 e. m. g:
— Heimili 467 Toronto Street — É
WINNIPEG g
í telephonk Sherbr. 432.
stórar, gyltan skjöld, sem stórmenni félagsins höfðu
Ixjrið og letruð voru á orðin; “Hugprýði í hörmung-J sannað þessu viðvíkjandi, svo að eg leiði
I um!” og þurfti eg oft síðar að halda á hvatningunni.! ni(ír> a& kveða upp nokkurn dóm um þan
! 4ciií t’ólst í þessum orðum. a<') eins sb'i rt frá atbuiðunum eins og þeir komu mérj
V. KAUITULI.
Mennmgargljáinn máist af.
Frændi minn fylgdi okkur til Lachine. og var í i
somu bátadeildinni eins og >cg. Mörg voru þati að-
Lénsiierrar á miðöldunum munu aldrei hafa háð' ^ i vörunarorð og ráðleggingar, sem hann sendi mér eins
>0 sem hverjum symst. og þrumufleyga þegar bátar okkar voru samhliða.
legt Htilmenni! Hann hefir ekki heila til að fylk útj verzlunarfélög tvö norður í óbygðum háðu sín á: leggja frá Ste Anne de Beaupré tuttugu milum átti þar ^ Louis LaplantV-þá láttú sjá* a« ITseít
í eikarhnotuskel!” i miIli á öll(lverðri mtjanchi öld. Pierre de Raddison j a,,stur af -)uehec' 1 staðm.i fynr Ste Anne að Ott- enginil afglapi Flá6n hann, drengur, já, blessaður
"En hann g«i l.aft „ógu mikiiS af illmenskn til «í tó6ir *í,r*ýrihemr frá Nýja Frakk- L.,^ J JZ£,ZZ£r“sJ£ Ind'í ! (“" ha™ F>rt" eftir
að bera til að gera öðrum manni óbærilegi æfina.” i landl’ foru f>'rst UPP eít,r °utawa’ íOttawaJ fljot. ánanijr kynblendingarnir höfðu farið landvegí 1>V1 se,»sjalftir, og lattu hann fa sm mak-
nokk !1,1 noröurs °g héldu frá Superior-vatni til hins mikla j nr,ris„pCti,r ct-,w, ni íUmx™, ...-v rw___ ! lcS uialagjold! Launaðu honum svikin! ITann ætti
urn bug á efagirni frænda mins. Hann einblíndi áj hannaða landflæmis inilli
-I hafs’ en forSt°ðumCnn skinnaverzlunar-cuivK.ui.0i- ^ -s- 1CKK|ast, þá er hægt að gleyma og fyrirgefa, ef svo slæst,
j innar franska dómstólsms í Quebec, sáu ofsjónum yf- irrkur fdr nieS okkur upP að Lachin<e- j en í öllum bænum gleymdu því ekki, að engin hirting
hugsað heilbrigða hugsun, og því næst fór hann aðjir Þessu> °S logSu hindranir í veg þessara landkann- n J^aaK. j1_aSur| geti.r breytt skunk í meinlausan kött!”
og þetta varð fyrsta andmæli mitt sem vann
urn bug á efagirni frænda mins. Hann einb
mig stundarkorn eins »g hontim fyndist það ekki al
veg vonlaust, að eg kynni einhvern tíma að getaj
jerior-vatn, ui mns miKia 1 norðvestur um skóga til ákveöins staðar við Ottawa-kV n^, . , .,• ‘ , "7
H„riR^r,cíiAo fi:'* \ , ■ . , „ , . það .skilið þo að >u skildir við liann 1 snorunni. Naðu
tludsonsiloa og Kyira- Jiiot norðan vrð Chaudnere-fossa. Þar ætíuðu heiri , , ,, , , .
, - , - .jv , , , 1 , , markinu, sem þu ætlar þer! Þegar það hefir hepn-
cinnaverzlunar-einokunar- >ð biða okkar, og vegna tillagna frænda mms fekki > - „r ,lX
ganga um gólf.
!enda.
cn eg lagði af stað, bjó eg mig út með allskouar fá-j
nýtt glys og glingur, er eg gat ímyndað mér, að helzt
J. G. SNŒDAL
TANNLŒKNIR.
ENDERTON BUILDNG,
Portage Ave., Cor. Hargrave St.
Suite 313. Tals. main 5302.
| Dr* Raymond Brown,
^ SérfræCingur í augna-eyra-nef- og
háls-sjúkdómum.
Ug þannig hélt frændi minn áfram að leiðbeina
De Raddison neyddist til að leggja þett þrætu
“Hm! Ef ]>ér er þetta svo rikt i huga, þá heldj mál undir enskan dómstól, og enski dómstóllinn úr-. níundi' ganga" í augii hinna mnfæddu’ óghklegT^ðj nler alla leiSina a milli.Quebec °? Montreal meðl
eg að þú ættir að fara og graía upp líkið af þcssum' nie» Þvi frjálslyndi, sem titt var á þeim; hægt mundi, að skifta á og leyndarmáhim Tndíána.,1 ■■u^,
bóluveikissjúklingi,” sagði hann. ”Og ef hann skyldi j tinium’ a<) alt l>etta landflæmi, með
326 Somerset Bldg.
Talsími 7262
Cor. Donald & PortageAve.
Heima kl. 10—i og 3—6.
liafði fyrir löngu lærst það, að forðast öll mótmælil
J. H, CARSON,
Manufacturer of
cnginn finnast, þá—” og hann linyklaði brýrnar í- j °S g<eðum, sem þá voru alveg ókunn, skyldi koma í
skygo-ile«a hendur skinnaverzlunarfélagi nokkru, sem þá var
“Þá hvað?” spurði eg meö ákefð. nýstofnað, og hét “Félag æfintýramanna frá E„g-
■ Þá ættirðu að koma þér í flokk með veiði- ,andi; er verzlun rekur vi« Hudsonsflóa.” Með því
inönnunum og reyna að hafa upp á þorparanuni nafni vai tela»'loörS;lt: 1670. og var .forseti þess
vestur frá.” -varaði hann hiklaust. “Drottinn minn!| f>lstur Rúpert prinz.
ar a
num sinum Ln et þetta glingur skyldi eigi duga, tók eg enn-j. , ,
freniur með mér eina sex tintiu-lása„ sem voru j.eir I !’efir ,hann út úr ser slíkum mælsku-roktim—1 ARTIF]CIAL LIMBS, ORTHO-
'lýrgripir að margur Indíáni mundi hafa viljað seljaí Jafnvel P° aS 01111111 frumreglum þeirrar hokvisi væri p£DIC APPLIANCES.Trusses
sál sína fyrir að eignast þá. F.nn tók eg meö niér! m,sbo8l'B' fem kendbaf'ði verið 1 Lavalskóla. “Hættu j Phone 3425
kassa með biturlegum veiðihnífum í, án jæss þó að 0 lu l,va®ri 1 orgaði hann einu sinni þegar eg á skóla- j 54 Kjni> st. WINNIPEs
ep nerði í hviro-in ;,x ná ; JiðfnXeHn,, n,.L-h„—, rLi: arum uúinuii og upp meö mér af þekkingu minni j
Þó aö
g hefði í hyggji, að ná í höfuðskinn nokkurra Indí-'arum minum °& upp ,neö mér af þekkingu
ána. AHa þessa muni lét eg i stóran kassa, sem eg!hafÖ1 dirfst , að andmæla . lronum- Hættu
inokunar-forstöðu- sat a' t»e&ar vi5 vorum á vatnabátunum en liafði hann ; ?llu l,vf<x’ri! [>er cr ekkl td neins að ætla að sann-
,. , . ... , undir höfðim, á nóttunni, oe misti aldrei siónar ,tæra m,S me8 skjalaskrumi og orðagjálfn! A mað-
Betur að eg væri yngri! Að hugsa til þess, að mag- 1 ™rnir 1 . s ja Frak andi ic ðu fyrir ofundar- honum nema j)Cgar indiánar'urðu að bera af bátun- l,r að hafa málið 1 Wónustu sinni> eöa a uiaður að
ur skuli vera orðinn svo feitur og þungfær, að ófær sak,r latlð Quebec nilssa Petta mikla okannaða land- um ]angar leisir milli vatna j ganga i þjónustu þess?” og síðan tók hann að hafa
sé til að setja á sig þrúgur, þó að mann dauðlangi flæmi' ^11 Frontenac sem fyrst aS vi,lna Þa* p'■ að ódjarfari og óæfintýragjarnari maður upp f>TÍr mér lan«a lni,u úr eininæ,i Hamlets, setn
í svaðilfarir á ný!” Og frændi minn stundi þungan. upp aftur' J^úítamunkur nokkur, sem Albanel hét, hefði verið heldur en eg var, mundi hann varla hafa|hafðl þau. f”f a m,g’ að eg afreð að geyma mma
Enginn nema sá, sem sjálfur hefir VVð . .Itu ogjgerðist forkólfur trúBoða al!margra> er lléldu vestur.’agt svo af sta« j þessa vatnaferð, norður í óbygðir. j minnC1áVam oð þyljalfi? mér ^ráðlegginSr
. v . . - \. * s 'l ti! Pays d’En Haut. De Paddison hafði tvisvar 1Kð mik,um fj°b1*1 tæðara. an ]>ess að tinna til metn- , ,r , v ? ,g
ohaðu hfi veiðimannanna 1 Norðut-Ameriku, getur .... . ..... . , , . aðar og feginleiks líkt og ungur sveinn er í fvrsta sinar’ aður en cg lagðl af stað ut 1 Þessa æfuityra-,
skiliO tm ***** tafrakendu e„d„mi„„ingar|'"""»” ‘>usband^k. J J.egar Qrtebec fell , end-, ^ fer8. O-erd Krikar er aS„i.' 'hat ta„„ 4fr,,„ og,
sem i bili heilluðu nú hug gamla heiðvirða veiöi-j ur Bretum nærri bcilb obl sl6ar, Voru ffáttskif skinna j tuttugu samtals á hverjum vatnabát, skrifarar skinna-í attl vlð.I<ou,s’. °g ættir a« ,ata hann fa rettmætj
mannsins, svo að hann gleymdl öldungis köttUúiií <Vj kauí5,úehn értgu athafnaœirtni í sklilrtáverzlunarlðnd- j kaupmenn, einn stýrimaður og átta pílviöarlitir, kop-j laun hc,m8kU S,"nar’
. ■ H - _ . >.___. t-„ unúm, lerigst nöfðtir í ótaygðuin, Iieldur en keppinaut- argljaandi ræðarar. Enginn Austurlanda prinz hef-
gæ usom v er^ 1 m .d g ‘ .. ' ' j ar þeirra, meðliitiif hins forna og hávirðulega Hud- ir getað borið íburðarmeiri búning en Jiessir glað- j an ÞorParar> af 11V1 ais Þeir hafa verið hjálfar,”
rJf ’ 7,T " si„-flóafélagS; Englendingarnir héldn hópin,, sem •*". «Sarar. HárauSnm vasaklútum höf»„ þeir! •» V '“"<!» «» •*
eg var iingur, eg get skdið hversu skotið liefir orts s , & & 1
næst Hudsonsflóanum, en Frakkarnir, með skóg-
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE ST
se1"r líkkistur og aunast
Jra úi.arir. Allur útbún-
aOur sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarOa og legsteina
Tal s €3r ax-z-.y- 2152
uþménri
“Elestir menn eru bjálfar í byrjun en verða síð-l
svar-!
þeirjaoi eg irænua mmuin, en eg unyncia mcr ao Louis j
bundið um ennið og héldu jieir saman í skúf síðu, Laplante sé kominn af bjálfastiginu og sé orðinn
. . | svörtu hárinu. Þeir voru í hjartarskinnstökkum, | full^ildur þ°rPari>
vaðilfarir, sigra og ósigra, um Jiær mannrauníf, grj blaupmum sínuni, leituðu lengra vestur, vatna ciðma ;ilscttum skinnkögfum um ertnar og bryddum ljós-: . 1'da.vel vera, ’ svaraði hann, 'en gleymdu þvi
frá Superior-vatni og Winnipegvatni til Saskatche- lefrum, litsterkum perlum. Stakkana höfðu J>eir ekki> jafnan er svo mikið eftir af bjálfaskapnum
wan og Athabasca. Þá kom sigurvinningin. og af sveipaða fast að sér um mittið pg bundna saman meðj1 ÞorParanurn> að hann gefur færi á sér, ef maður er
a eyddist norður! skrautlindum, hárauðum, grænum eða bláum. Bux-: n0Su shngur að sæta þvi. Snúðu i styrjöldina,
upp í huga hans endurminningunum um hættur og
svaöilfarir, sigra og ósigra, um Jiær mannrauníf, er
híæjandi er gengið mót dauðanum, og utn fósamar
stundir, sem benda manni á hið ómælanlega djúp ei-»,
lifðarinnar.
Og mála sannaát er það, að þegar eg
. i óbygöunum
henni leiddi það, að verzlun Frakka eyddist
r clrengur! Beittu sverði Jiínu þar djarflega.’
. i , . , En eftir urðu þar skóg-hlaupararnir, |nasaumarnir voru °S settir leðurkögrum til prýðis og . , , , . „ , ,
tók til máls, þá fanst mer eins og lifsstefna min væn; , 8 1 . ’j sumir i liði okkar höfðu smáhjöllur settar utanfótar Að °gleymdum þessum hvatnmgarorðum frænda
m'i fastákvebin og sál „,i„ fyltis, þrótti ,il aV heilsa.c5a h'"8”s> *"s ' **-»> ,rá hné „E „it!„r á ökla. Etatatóte* sjó„ var ais
örlögmiiim. Kg hefi |)á skoBun. a» i liverjum manni fransk,r kyuhlemimgar, og slog-bretm.menn, sem| sjá |<ssa óbilgjor.m útilegmneun skóganna og slétt-
búi einhverskouar leynd þrá til einhvers ahrnar-! hl,,,u ”í“ si,t,af Þvl' ah l*>r hr«»d» “r ««• gegu-^anna nema staSar l.ljóSa u.an yiS kapeUnr U Bonne
. . um skógana A rustum frónsku verzlunarmnar kom! baínte Anne, gera krossmark fyrir ser, biðja um
verks. er mænt er efhr 'rani aS hadcgi æfinnar og ^ „g daínaði ensk verzlnn, og fyrir henni gengust! vemd hennar á íerSinni, og leggjá einhverti ofnrlít-
htið er aftur til með soknuði pegar fram yfir þa-ð ha-i £ t ^___ * r\ A | inn skerf í féhirzluna áður en þeir fóru brott og iærðust nær fljotsbakkanum lagöi svalkaldar gust
SUaM
VEGGJA-ALMANOK
eru mjðg falleg. En falleeri eru þau (
UMGJÖRÐ
Vér höfuxn ódýru*tu oe bentu myndaranmia
í bænum.
Winnipeg Picture Frame Factory
Vár sækjum og skilum myndunum.
IttioneGarrj>j26o - 843 sJierbr. Str
míns, man eg lítið eftir ferðinni upp eftir Lawrence-
fljótinu frá Ste Anne til Lachine, er Eiríkur sat
Jiögiill og þungbúinn andspænis mér. Við fórum svo
sern að sjálfsögðu eftir fljótstrengnum milli Orleans-
eyjar og norðurbakkans; og þegar bátar okkar|
8. A. SIGURDSON
Tals. Sherbr, 2786
8. PAULSON
Tals.Garry 2443
Sij'iirdsou & Paulson
BYCCIJICAMEflN og F)\STEICN/\SALAR
Skrifstofa: Talsími M 4463
510 Mclntyre Block. Winnipeg
ilegi er komið. Um spáinannlega eðlisávísun, fyrir-
einkum framtakssamir borgarar í Quebec og Mont-
settust ’Undir árar í bátuntim sínum.
......... ^........................................................................ ......Einn Indíáninn strokur moti olí,<ur ur saggafullum giljunum, af
boða, hugboð og fleira því um líkt, ætla eg ek’ker'i iðj real' °g 5 1,8 mCÖ SÚr fengU þdr alt uppgJafalið g,,”nlu afíie“nti prestinum i foniyri'ka^llurinar smá-mynd af snjófönnum, sem lágu þar enn í skugganum. En
tala. En það get eg sagt með sanni. hverju sem það! frúnsku félaSanna- A >essari undirstö&n urSu td|bát, skorna í tré. Það var áheit handa dýrðlíngnum | l>e8ar f,otinn f*rB«tnær eyjunm, lagði moti okkur
, v v „ , ,v. v !X. Y. félagið og Norðvestræna félagið, í byrjun io.|og er til sýnis í kapellunni enn i dag. angandi gróðrarilminn úr snjólausri rakri moldinn
verður tilemkað, að alla le.ð.na upp að gihnu, sem Norövestræna félagiö var þeirra styrkara og Þegar við vorum að stíga út í hátana tók eg eftir °g eins og óljósan fyrirboða fjólna, maíblóma og
Pall fylgd. mer nu t.l , þnðja smn, þottist eg old-j haf5i hið forna og hávirðulega! l,vi> a» Eirikur hafði ekki komið til móts við okkur, j burkna, et skjóta kollum ttpp úr svartri groðrar-
f"' 1 S . , ... ?. . . og bátarnir lögðu frá landi og biðu ferðbúnir brott-! mokhnm. Að norðanverðu liggja purpuralitar lægð-
ungis fullviss um, að enginn mannslíkami mundi j , ... , , og Patarmr Jogou tra íandi og
finnast i snjóþöktu gröfinni á hæðinni, Jiar sem 11 lls M 1 ag Cnn a me gUS' d )V1’ fararmerkis leiðsögumannsins. Eg haf'ði síðast séðjir bæðanna eins og enn í dag, með ójöfnum, sem
tjaid bóluveikissjúklingsins hafði staöið Hafði e^i -NIe&n og mikil ovild hofst siðan milli lávaröanna • Eirik á kirkjutröppunum. og hljóp því þangað til að!blana 1 fjarþegðarmóðunni, og alstaðar á hæðunum
ehki íengift ei„s „e vim,„ þa«, « eg a« lifa í „«r»ri„„, forSBS„ma„„a þessara ,ki„„,verzl„„ar-! forvi.nas. hann. Eirik,,, er ckki kaþúlsknr j
, -I X , r- x „ , - ... f.'.iorra únv mftir að Norð-Vestmenn höfðn v(vr;x, hann er ekki heldtir motmælenda truar; samt vildi eg j isapeiiuuii-narnii- „nætðu ujip ytif trjaíoppana. Pcg
v.ltu og ohaðii lifi nprður , obygðum Canada? Merj ‘r,aM> strax eft,r að Norð \estmenn hoíðu venð j e^. ^ kencRl trúarskorti um olán hans ar við komum að vesturenda eyjarinnar og bátunum
kom því ckki á óvart. er Pálí rak rekuna hart í tré- -svo greiöugir að tilkynna beikirk Javaröi verzlunar-, ^ norgur \ úlbtygðunum firnast trúflokka einkennin, var st>’rt miðstreymis heyrðum við ráman þungan
kassa. Indíánar eru lagðir til hinnar hinstu hvíldarl Jeyndardóma félags síns; því að !it!u síðar varð (>g þctri mann eh liann hefi eg aldrei þekt. Mig! tossanið og upp tneð norðurbakkanum reis hár úða-
reifaðir í dýrahúðir. Ekki kotn mér það heldur ájbann einráður í ITudsonsflóa félaginu, og tók kapp- furðaði því mtír en litið ó því að mæta honum íjmökkur. í einu árartogi VOrum við koninir á móts við|
óvænt, þegar fylgdarinaður minn sprengdi upp kassa-j sam,e»a a*^ vinna að því að vekja það til starfa, með; kapelludyrunum, þegar eg korn þar, með tarin í attg- SJ<1 í sn.irlirótíum klcttuni. h fram . a ,
, ,.K A , .. ■ , . ® ‘ . bvi a8 innræta starfsmönnum bess samskonar áhutrn unum og með rykbletti á hnjánum af gólfinu. Kven- hengiflugmu byltist Montmoreney fqssinn, hvitur og,
Iokið, að hann var fullur vistum 1 stað þess að þar PV1 ao lnnræra starisnionnum pcss sainsKonar anuga . • , , , , úfínn hvrlaSJsi „nn viM fallið valt or o-evstist fram 1
■«*— "ar»» -«»- **» j
sönnun þess, sem eg vissi áður, að Louts hafði bæði; 0vlldin miln telaga # pessara var” að aPekk- j ckki a?5 hlaupa á sig; svo að eg Jét mér það nægja að | Nú vorum við komnir fram hjá Orleans-ey, en
í orði og athofn — einkum
er bragðarefanna , jlllHHHHHnnVBPlBHffnHÍIft: piÍÍIH^^HHIHHIHHHRIHHIHPHH^in^^Pl
hátt j ustu Norðvestræna félagsins. Norð-Vestmenn höfðu Iæiðsögumaðiirinn brá einu sinni upp hendinni. handar og hægar skolavatnslitar St. Charlcs-bylgj-j
tók að leysa í Aonllok löeðu veiði-ibaft h3" af því fara út fyrir gamla skinnaverzl-; °S samstundis skullu árablöðin i vatnð með fögru urnar vögguðu bátum okkar og nú var að sjá inn á|
sumardvalarstaða sinna og vatna- j tmarsvæðið og halda djarflega norður í veiðilöndin I samræmi' Þá e5nn ræðaranna upp þjóösögu- j Quebec-höfnina, eins og í þéttan skóg siglutrjáa, riáa'
Á morgun.
Þuría Hestar húsmæður á pressu-
fárnum að halda, Hentugust járn
eru ,,Hotpoint Eleztric Iron“:.
verkið vinst ve! og fljótt. Ábyrgst
tvö ár. Verð $6. 50.
GAS SIOVE DEPARTMENT
WÍHnipcg Electric
322 Main st.
Railway Cotr.pany
Talsími Main 522
Success Business
Colleqe
Hoi-ni Portagrc os Edmanton Strœta
WINNIPEG, MAN.
---,----, ---------------1 _ .... CKRl au lliauya. a 31% , 3VU au »ti iik, yao ihojjo ou J.\U V UI lí 111 VIO KUUlllll llcliu njn L/iivaiu-cj, Clll --------------
jinkum þó í athöfn svo sem sið- ust grimmleik barúna-ræningjanna á miðöldunum. smeygja hendinni undir handlegginn á honum og; fr?m undan sáum við nú rísa hinar bröttu hæðir Haustkensla, mánudag 28. Ág. ’ll.
L " blekt mig a »vívirðiiegash Qg l>essi óvild var hvað ríkust þegar eg gekk í þjón-; leiða liann þegjandi niður til bátanna. 1 Point I/juis; innan skamms beygðum við til hægri j --------------------------
Þegar ísa
menn af stað til
Bókltald, stærflfræði, enska, rétt-
ritun, skrift, liréfaskriftir. hrað-
ritun. vélritun
ferðamenn lögðu upp i hina árlegu för sína til Pays
d’ En Haut. Þetta ár hafði Húðsonsflóafélagið boð-
ið út flota miklum undir leiðsögn Colin Robertsons,
sem var ungua Norð-Vestmaður. Átti að halda flota
kvæði og liinir ræðararnir tóku undir og streittust ag blaktandi segla. Vígisveggir Quebec þeirrar, sem j DAGSKÓLI
Þetta ar rúa eftir hljóðfallinu. Allur dalurinn virtist, nú er, voni Jiá ekki til. en í þá daga virtist okkurj--------------------------
j sem liggja norður með MacKenzie-fljóti.
hafði Hudsonsflóafélagið fastráðið, að Ieggja norðurl fyllast af röddum þessara rómsterku söngvara og j full-tilkomumikillar óásjálegu viggirðingarnar, sem j
1 sömu veiðilöndin, og hafði ráðið gamlan Norð-jómur klukkunnar í Ste Anne kapellunni bar okkur hallaði niður frá háreista kastalanum á Demants-|
Vestmann, Colin Robertson, til að vera fyrir stórum síðustu, unaðslegu hrottfararkveðjuna. j höfða og umgirtu alla borgina hæðarmegin.
KVÖLDSKÓLI.
Komið, skrifið eða símið, Main
1664 eftir nánari upplýsingura.
G. E. WIGGINS, Prinoipal
I