Lögberg - 05.10.1911, Blaðsíða 7

lor.UKRC, KIMTUl’-voINN5. OKTOBER 1911.
7■
NEl! LÍT5DÁÍ
ÞE.TTA er
HEIMILISLIT-
UR sem allir geta
notað. Eg litaði úr

I
DYOLA
ONE ™ ALL KIND5"cmw
J
Engin hætta
að, mishepn-
ist. Fallegir
og góðir litir.
. SendiS eftir litarspjölduin og booklet 105.
The Johnson Richardson Co. Ltd.
Mootreal, Canada
Sveinbjörn prófessor
Sveinbjörnsson.
Eg var bam, þegar eg heyríi
•Sveinbjörns Sveinbjörnssonar fyrst
g.etiS.
vel í vexti. jakkaibúinn meö linan
hatt á höfði gráan (Ihöfðingjar í
Reykjavík ganga margir hverndag
á koísvörtum klæðisfrökkum, og
flestir alla jafna með harða hattaj.
Maður þessi sat agnarstund og
hlýddi á sönginn; en i einu vet-
fangi sprettur hann upp, snarast
inn gólfið endilangt og upp á pall-
inn. fer að leika og segja fyrir
söngmönnunum. ‘‘Nú hefh’ Svem-
birni ekki likað hjá þeim," sagði
einhver náungi frammi i salnum;
“Er þetta virki’.ega Sveinbjörn
Sveimbjörnsson?” spurði eg. “Já”.
—Svona var hann ! Eg hafði brátt
tækifæri til að virða hann fyrir
tnér betur; því innan skamms kom
liann aftur fratn í salinn og settist
á sama stað, fór að hlusta á söng-
inn af nýju óhvernig hann hljóm-
aöi i f jariægð), kveikti sér i pípu
sem kyrfi’.egast og fór að reykja;
hetta var ekki líkt reykvískum
liöfðingjum; alveg “af öðru sauða-
húsi.” En hin hvassa efí rtekt á
söngnum. svipurinn gáhtlegur,
hreinn og dvrengilieguk, |Og svo
meistarasnildin á hljómleik hans,—
! líkt og sál hans léki gómunum
fram og aftur um fegurð gylta
Söngur var tignaður á mínu
heimili rneir en alment gerist í
sveitum., því að einkunt faðir minn
var rnanna sönghneigðastur. þótt __________- , .
-111 hljoðoldu-toppana: alt þetta benti
aldrei næði liann verulegrt þekk- • , „ . f,
. 0 1 M ihí»r var tnn nnkon
tækifæn voru og
mér á að hér var “eis tón pákón
"’1U "f | égrískt orðatiltæki; einn hinna fáu
„ —ttl motsetmngar við ets tön pol-
íngu a song;
hetri þar en
kirkjustaður, presturinn snngmað-
ur hinn ágætasti og söngfrömuður.
Á þeim tímum urðu sálmalögin
mótsetningar við “eis tin pol
lón”: einti hinna mörgu, þ.e múgs-
insj, að hér var ekki einn af fjöld-
anuni, heldur einn. sem var æðri
fyrst fyrir, þá islenzk lög ýms
gömul og ný; útlend l g (úr Jón-
asarheftunum) einnig allmörg. Frá
þessum tíma minnist eg þess, að ........ . . ,
lagið “O, gnð vors lands” var ætíB ^ l^fðmg^jamrn reykvtsku
álitið “sparilagið” fremur en nokk-
urt lag annað; það var sungið þeg-
ar mest skyldi við hafa , og ekki í
það ráðist nema þegar betri eu
vanalegir söngkraftar voru fyrir
• höndum. Man eg það, að faðir
minn taldi það óhæfu næst, að
í en fjöldinn. Gat það nú ekki ver-
ið vafamál nema tilvera' þessa
! manns væri í rauninni æðri en
þótt al-
þýðlegri væri og óbrotnari ? Eg
varð þess sannfærður á þeirri
stund.
Sveinbirni Sveinbjörnssyni brá
fyrir mig á íslandi nokkrum sinn-
eftir þetta. Sannfærðist eg
um
betur og betur utn það, að hann
„ , „ , „ , „ •• ! var “genius” með “gen'us”-ein-
skemma Itað lag með dlum song, , , • ■
, 1 kennum; hann var samrymdart stn-
sem við bar utn sum log onnur; ■ • , . . , • . , , ,
, , .. , „ , ■ - - , , um eigm hugsvmshemn heldut en
þvt morgu bregður fvrtr 1 tslenzk- , , ,
.'7 o-'nr' vf hversdags-þvsnum, —en t annan
utn sveitasong. Spilfsagt meðfram , rn.,„c
r , 1 .X' stað ljuímannlegur og latlaus.
af þessart astæðu—hvað eg heyrðt _ ____
“O guð vors lands” sungið sjaldan
og vel og aldrei tnjög skemt —
Eg skal taka það fram, að ekki
skaut eg fram línum þessum í því
skyni, að gefa neinn dómsúrskurð
um listaverk Sveinbjarnar jtrófess-
ors. I>ví fvrst og fretnst skortir
mig til þess alla sérjtekking á hljóm
list. Heldur var hitt, að eg vildi
benda löndum minutn á, að þeir
eiga ]>ar hreinan, göfugan og góð-,
an íslending . setn Sveinfojörn i
Sveingjörnsson er; og þegar til alls
er litið: sannasta sóma þjóðarituiar
á hverjum vættvangi sem vera
skal. — Landamerki listar hans
íliggja vafalaust fyrir utan sjónar-
hring allflestra landa hans hér og
heima. En, auk annars, ættu að
minsta kosti þeir. sein til hans
hcyröu hér í foorg þann 26. Sept.,
að virða að verðleikum það ágætis-j
hreina íslenzka mál. sem hann
flutti erindi sitt á; mörgum hér er
minkun. sem umgangast daglega
fjölda' landa sinna. — en Svein-
björn Sveinbjörnsson hefir árum
saman ekki séð íslending, að heita
megi. þar til kvæntur brezkri
konu . Hins vegar er ölilum þeim,
sem ckki er alls varn'að heyrnarinn-
ar gáfu, óhætt að vænta þess meö
fjálgum. hug, að fá að hlusta í ann-|
að sinn á þennan mann. f>ví t. d.
er hér óheyrt enn það af verkum
hans, sem að líkindum er ]>að á-!
gætasta, annað en “Ó, gtið vors
lands" — að minsta kosti það mér
sé kunnugt.
Attnars ltafi hann ]>ökk fyrir
komu sína hér; og dvelji hann sem
lengst hér. og i hugum vorum.
Æskilegt. að vér getum reynzt
honum þannig, að vér dveljum
lengi í huga hans.
borsteinn Bjömsson. j
Opinber auglýsing.
SLÉTTU OG SKÓGAR ELDAK.
ATHYöLI almennings er leitt a8 bættu
þeirri og tjóni1 á eignum og lífi, sem
hlotist getur af skógareldum og ítrasta
varuð í raeðferð elds er brýnd fyrir mönn-
um. Aldreiskyldi kveikja eld á víðavangi
án þess að hreinsa vel í kring og gætaelds-
ins stöðugt, og slökkva skal á iogandi eld-
spýtum, forhlaði o. þ. h. áður því er
fleygt til jarðar.
Þessum atriðum í bruna-báikinum verð-
ur stranglega framfylgt:
Hver sem kveikir eld og lætur hann ó-
hindrað læsast um eign. sem hann á ekki,
lætur eld komast af landareign sinni vilj-
andi eða af skeytingarleysi, skal sœta tutt-
ugu til tvö hundruð dollara sekt eða árs
fangelsi.
Hver sem kveikir eld og geogur trá hon-
um lifandi án þess að reyna að varna hon
um að útbreiðast um annara eignir, skal
sæta tuttugu til hund^að dollara sekt eða
sex mánaða fangelsi
Hver sem vill kveikja elda til að hreinsa
landareign sína, verður að fá skriflegt leyfi
næsta eldgæzlumanns. Þegar slikir eldar
eru kveiktir, skulu sex fulltíða menn gæta
þeirra og umhverfis skal vera io feta e'd-
vörn. Ef þetta er vanrækt og eldnrinn
brýst út og eyðir skógum eða eignum, skal
sá sem eldinn kveikti sæia tvö hundruð
dollara sekt eða árs fangelsi.
Hver sem sér eld vera að læsast út, skal
gera næsta eldvarnarmanni aðvart,
Fldgæzlumenn hafa leyfi til að skora á
alla menn til að slökkva, sem eru sextán
til sextíu ára. F^f raenn óhlýðnast, er
fimm dollara sekt við lögð.
Samkvæmt skipun
W. W. CORY
Deputy Minister of the Interior.
Brennivín
er g-ott fyrir heilsuna
ef tekið í Kófi.
Viö höfum allskona víntegundir með mjög sann-
gjörnu verði. Ekkt borga tnetr en þið þurtið íyr-
ir Akavíti, Svenskt Punch og Svenskt Brennivín.
Kaupið af okkur og sannfærist.
THE CITY LIQUOR STORE
308*310 NOTRE DAME AVE.
Rétt við hliðina á Liberal salnum.
GARRY 2286
AUGLYSING.
/ Ef þír þarfið að senda peniaga tilsl
I lands, Bandaríkjanna eða til einbverra
staða ínnan Canada bá --..ð Dorainion Ex-
j press O—cpisy s ívíoney Orders, útlendar
^v.sanir eða póstsendinga’r.
LÁG IÐGJÖLD.
Aðal skrifsofa
212-214 Bamiatyne Ave.
Bulrnan Block
Skrifstofur vfðsvegar um borpþna, og
öllura borgum og þorpum viðsvegar ura
nadið meðfram Caa. Pac. Járobrauto
Fáein atriði um Saskatchewan.
SEYMOUR HOUSF
MARKET SQUARE
WINNIPEG
spanst einhver dýrðarblæja um lag-!
ið í ‘huga tntnum: svo að það varð(
líka sparilagið mitt og er það enn.
Síðan hefi eg fundið, eftir því sem
leið, að me!ra er það en tilviljun!
ein, að lagið er sparilagið mitt.
Ekki neita eg því, að skrautlegri
lögum hefi eg kyn.st síðan og við-
hafnarmeirum að gerð. En í annan
stað hefir þetta lag einhvern þann
Enn varð eg var svo ástúðlegrar
frættdrækni hjá honum feftir frá-
sögn eins of vintttn mínuin. sem
var náfrændi hans), aðr tner varð
tnaðurinn kær, án þess að eg kynt-
ist honurn.
Á leiðinni hingað vestur (\gog)
kyiitist eg Sveinb. Sveinhjörnssyni
að máli á lteimili hans í Edinburg.
\ ar hatiii þá nýkominn úr Kaup-
tnann;jhafnarferð, sem annarsveg-
ar hafði orðið honutn vcröug
sæmdarferð. en þó ekki lilotiö þá
hnnmhremleik, etnhverti ])an.n tign- , . , ... , ■■ _
, . , c. ■■ ... —v.ðurkennmgu af donskum song-
arbiarma. sem saraia ontiur log na, ,, , .. . , >■
\ ... .. e , ■ ,v, dotmirum, sem hanii vænti og taldi
- að minsta kosti af þeim logum , ^
sér verðsku daöa. E11 ]>að et lang-
seinni tímans sem niér séu kunn.
sönn reynsla, að Danskur-
Af tv.eim lögum öðrum. og fleirum s 1,1,1 v ... . ,. ,
& & j nin treður t lengstu log skotnn ot-
Geti hann i
I ekki varpað neinni yfírskinseign |
yfir íslenzkan listamann eða vís-
índamann eins og þá Thorvaldsen
ei, ltefi eg oröið jafnhrifinn, svo , , . ..
að hrifningin hafi varað: “Aases “ af Llendmgnum.
Död” eftir Grieg, rneö' sínum fá-
ránlega þunglyndisblæ, — og kórn-
..... Matxo-aKpiis” • “Sellt «,,s P* J I,U‘
Um ur -íudas Maggabeus . beh F; enda Þorvald Thorodd-
„1™,« »t Pr«,S gekrohnt! - eitt meira
éSjatð, stgrt kryndur kemr han.nL , . . ,
' 1 V / x ■ t-i háttar tæktfærij, þa er ekkert um
sem aftur er þrungið einstokum _ , ____x
hátignarkrarti. Mætti eg vel segja,
svo að eg tali í líkingum (eg vona
aö enginn láti sig það hneykslaj,
að þessi þrjú lög myndi einskonar
dýrðlega þrenningu af hljómdjásn-
ttm í huga mínum.
Hvað snertir höfund “O guð
að gera: liomttn verður annað-
hvort brugðið um of mikinn sér-
kemfileik téeins og danskir listja-
dótnarar hafa látið kveða við vtm
Einar á Galtafelli), eða þá of lít-
inn ( sem þeir hafa brugöið Svein-
birni 11111) ; og liggur við að ilskan
/iti ]iar í sinn .e.igin sporð, sem ein
Grace van Studdiford. i leiknutn
“The Paradise of Mohamed”. i
1
Walker leikhúsi 9. ro. og 11. þ.m. 1
Eitis og auglýst er á öðriun stað
í ])essu blaði hefr tígulsteinsfélag
verið myndað hér i bænutn fyrir
skemsttt, sem heitir “Manitoba
White Granite Pressed P>rick Com-
pany. Limited. Stjórnemlur þess
eru Edvvard Burdett, J. A. Gowl-
er, S. H. Smyth, Stanley W. Bur-
dett og John Smith. Samskonar
félög hafa verið stofnuð viðsvegar
í Bandaríkjunum og giefist vel, og
nú er veriö að koma þeim á fót í
Cattada. Höfuðstóll félagsins má
vera $125,000, og gef.ir það út
$1.00 hlutabréf sem seld eru við
ákvæðisverði. Tilgangur íé’.agsins
er að foiúa til nýja tegund tígul-
steins, er sé jafngóð bezta tígul-
steini, sem nú fæst, en miklum
tnun ódýrari. Verð á tígulsteini er
ákaílega liátt og er ógrynni flutt
af honum árlega til Winnipeg frá
Bandaríkjunum, og ]jó er sííelt
meir en nóg eítirspurn. Þess vegna
virðist stofnun þessa félags næsta
titnabær. Steinninn verður búinn
,tii samkvæmt 'Stefar” aðferðinni
svo kölluðu, sem reynd liefir verið
um tnörg ár í Bandaríkjunum, og
gefist mjög vel að sögn. Banda-
ríkjastjórn he'ir notað þann stein
í allar stjórnarbyggirgir. — Menn
geta fengið nákvæma skýrslu um
hag og ráðageröir félagsins með
]>ví að senda eyðublað úr þessu
númeri Lögbergs með nafnt sínu
og utanáskrift.
Hvergi t heinti bjóðast bændum betri tækifæri en í Saskatchewan.
Saskatchewan nær yfir nokkurn hluta hinnar miklu öldóttu sléttu í
iNorðvestur-Canada, sem er frjósamasti hveiti-jarðvegur í heimi.
Mikill hluti þessa undur frjósama landrýmis, bíður enn ónumið eftir
| 'því, að menn taki þar ókeypis heimilisréttarlönd. Það er 760 mílur á
lengd og 300 mílna breitt.
Ekki minna en 50,000.000 ekra af þessu landi, geta til jafnaðar gefiö
af sér 20 bushel hveitis af ekrunni, og mikill hluti þess er hveiti No. I
j Northern.
Saskatchewan er fremst allra fylkja í Canada um hveitiuppskeru, og
| stendur aðeins einu ríki að baki í Norður-Ameríku.
Á ellefu árutn, 1898—1910, greru í Saskatchewan 400,000,000 bushel
| hveitis.
Þúsundir landnema streyma þangað árlega frá Austur-Canada, Stór-
bretalandi, Bandarikjunum og Evrópu, er gangast fyrir hinu ódýra, auð-
yrkta og afar-frjóva landi.
Arið 1910 voru þar numin 27,195 heimilisréttarlönd, 8,834 “pre-emp-
tions”, 653 heimilisréttarlönd kevpt, og 971 Suður Afríku sjálfboða I
heimilisréttarlönd, en árið 1900 voru numin 2,653 heimilisréttarlönd.
Allar kornhlöður fylkisins taka meir en 26.000,000 bushel. Helmingur
allra kornhlaðna í sléttufylkjunum er í Saskatchewan.
Hveiti-afurðirnar nema ekki nema rúmum helmingi allra tekna, söni
bændur hafa í Saskatchewan. Árið 1910 voru allar bænda afurðir þar
metnar $92,330,190, og var hveitið eitt metið á $56,679,791.
Verðmætar kolanámur hafa fundist í suðurhluta fylkisins. Undir
kolalaginu hefir fundist verðmætur leir, sem hentugur er til tígulsteins-
gerðar og leir-rör. Þrjátiu kolanámur eru þar unnar og 208,902 tonn kola
voru unnin þar á árinu sem lauk 28. Febrúar 1910.
í Saskatchewan er talsímakerfi, sem stjórnin á og strafrækir. Þar
eru langvega simar samtals 1,772 mílur, 42 stöðvar og 5,000 stma-leigjend-
j ur, 133 sveitasímar, samtals 3,226 mílur, sem 3,307 bændur nota.
Járnbrautir ná yfir 3.440 mílur í fylkinu og hafa aukist um 250 af
j hundraði að mílnatali síðan 1901; þó virðist járnbrautalagning aðeins í
byrjun. Járnbrautafélögin C. P. R„ C. N. R„ G. T. P. og Great Northern
j eru að lengja brautir sínar sem óðast, og flutningstæki verða bráðlega um
gervalt fylkið.
Sjö samlags rjómabú eru í fylkinu undfr eftirliti stjórnarinnar, sem
styrkir þau nteð lánum gegn veði. Á sex mánuðum, er lauk 31. Október
1910, höfðu rjómabú þessi búið til nálægt 562,000 pd. smjörs; framleiðslan
hafði vaxið um 119.596 pund eða nærri þriðjung. Hvert smjörbú hafði að
meðaltali 66,000 pund smjörs, eða 9,000 pd. meira en árið áður.
Bankamál Canada þykja einhver beztu í heimi. Nær 300 löggildir
bankar í Canada eiga útibú í fylkinu.
Gætileg áætlun telur 425,000 tbúa t Saskatchewan. Bæir og þorp þjóta
upp meðfram járnhrautunum, og eru þar þegar fjórar borgir, 46 bæir og
150 sveitaþorp löggilt.
Námsfólk í Saskatchewan var, árið 1909, 53,969, þar af í sveitaskólum,
þorps og bæjar skólttm 53.089, en t æðri skólum og stofnunum 880; skóla-
deildir 1,918; stjórnartillög $315,596.10.
Et vður leikur hugur á að vita um framfara-skilyrði og framtíðar-
horfur Saskatchewan, þá leitið nánari skýringa, sem fá má t spánnýrri
handók, með fögrum myndum, og fæst ókeypis, ef um er beðið. Skrifið
tafarlaust til
Department of A^ricultu.re, Regina. Sask-
Eitt af beztu veitingahúsum bæj-
arins. Máltíðir seldar á 35 cents
hver. — $1.30 á dag fyrir fæði og
gott herbergi. Billiard-stofa og
sérlega vönduð vínföng og vindl-
ar.—Ókeypis keyrsla til og frá á
járnbrautarstöðvar.
fohn (Baird, eigi ndi.
IVIARKET
$1-1.50
á dag.
P. O’Connell
cigandi.
HOTEL
á móti markaðnuni.
146 Princess St
WT.VmPKG.
Allir játa
að hreinn bjór
sé heilnæmur
drykkur
Drewry’s
REDWOOD
LAGER
Er og hefir altaf
verið hreinn malt-
drykkur.
BIÐJIÐ UM HANN
E. L. DREWRY
Mamifacturer, Winnipeg.
vors lands”, þá stóð hann frá bam- öfga-aðfinslan eltir aðra. Rétti-
æsku fyrir mér í töfrabjarma “út-jlega sárnaði Sveinbirniiþað og. aö
lendrar” tilveru; að vera “mikill eitt blað- á íslandi varð til ]>ess aö
tnaður í útlöndum” var sá liæsti þeyta þessu danska söngdóma-ryki
tindur mattnlegra Iífskjara, sem upp til íslands; þó ltygg eg að
hugurinn komst að; á þe:m tindi fólk hafi látið ])ennan daitska að-
stóð annara meðal böfundur “O. finslugust að eins um eyruti þjota
guð vors lands”. — Eg fór til og blaðið haft lítinn \eg af flutn-,
Reykjavíkur og nú skýrðist mjög ingnum.
glögt hugmyndin um höfund spari-! Einmitt i þetta sikifti, í h.din-i
lagsins (mér fanst alla tíð, að mig lx\rg, mintist Sveinhjörn a að fara
varða heilmikið tttn hannj. Því í hingaö vestur. Fanst mler þá á;
Reykjavík sá eg daglega Lárus!tnér. aö lítt niúndi af því verða;j
yfirdómstjóra bróður hans, sem þájtnaðurinn nokkuð hniginn að aldrij
var frekar en miðaldraj en þó ennjog svo löngtnn ferðuni óvanur;
lang tígnlegastur og niestur “aris-jenda verksvið nýtt fyrir liann í
tocrat” af höfðingjtun höfuðstað- eystri löndutn álfunnar ('EvrópuJ.
arins. f'Hannes Hafstein. sem hon- h'.n oröin ttrðu að framkvæmd.
um gekk næstur að útlitstign. var Maðurinn er hér fram kotnjnn,
enn ])á fretnur talinn til æsku-jfullur fjörs i tnuna og máli, —sem
flokks en h fðingjaj. Gátan var inemt hafa heyrt; hvort heldurj
ráðin ; einmitt svotta hlaut Svein- þeir sem hlýtt hafa erindi hans,
björn Sveinlbjörnsson að vera, einsieða notið viðræðna við hann. íj
og Lárus bróðir ha.ns; tnikdl maö- annan stað ber ])essi tnikli maður
ur vexti með fyrirmennskubrag ogjöndvert löndum sínum þá fyrir-
ofurmenni al])ýðu, — og ]>á auð- tnynd í franfkomit sinni, að kann-
vitað þess fretnur sem hann fSvb.J a>t einart og óhikað við þjóðerni
var í “útlöndum” og umgekst “út-jsitt, þrátt fyrir frægð og særndir
lendinga”. Þessi mynd af mann-jaf útlendum þjóðum og þjóðhöfð-j
inum stóð föst og breytingum fjáer j ingjutn. Enda hefir og landinn hér
í huga minum fram til ársins 1907 vonandi séð sóma sinn í þessum
f'kóngnkomusumarsinsj. f Þá var sanníslenzka hirðntanni listagyðj-
Sveinbjarnar loks von til íslands; unnar, og að tninsta Jcosti sýnt litj
boðið eða beðinn að kotna þangað. á viðurkenningu sinni með því að,
Veit eg ekki til, að eg skrökvi, þóttjsækja frábærlega vel þá samkomu,
eg segi, að eg hafi hlakkað til að sem hann hefir haldið hér. En
sjá hann engtt miður en kónginn þaö er aðeins af stað farið. Bæðij
sjálfan. Og “eg sá ltann!” Eg er það sjálfsagt rnál þeirn, sem
kom inn í Bárubúð, þegar verið fi rustumenn hafa gerst hér til far-
var að æfa “kantatinn”, er Svein- arbeiná við prófessorinn, að sjá
björn hafði samið fyrir kóngs- honutn fyrir ttndirbúningi alls-
komuna. Söngmenn stóðu á palli. herjar söngsatnkomu, sem eins
]>ar á meðal og fremstur í flokki næði til enskrar þjóðar. áður hann
Geir biskttp á Akureyri; en strjál- kveður þessa borg til fulls; og
ingtir talsverður af aðkomntt fólki, jafnframt er Islenditigum hér
stóð eða sat til og frá í salnum. skvlt aö sæma þennan ræktarsama.
A bekk allutarlega sat maður tæp- víðkunna og vel kunna landa sinn,
lega meðalhár, eigi gildttr og þó iður vegir skilja.
Bezti staðurinn aÖ kaupa.
damsJhAL
n/iiMPANV LIMITED
__ companv
WtNNlPE"
LIMITEU^
MASJtTOlBA
HEADOmtEPlIONES'
Garry 740 &741
Kolabirgðir í öllum pörtum bæjarins.
Aðal-skrifstofa:
224 Bannatyne Ave. - Winnipeg, Man.
A. S. BABBAL,
selui
Granite
Legsteina
alls kcnar stærðir.
Þt^r sem ætla sér að kaup
LEGSTEINA geta þvf fengiB J?a
me6 mjög rýmilegu verði og ættu
a8 senda pantanir >er» fy.j>. til
A. S. BARDAL
ST3 Sherbrooke St.
Bardal Block
IHE DOMINION BANK
á horninu á Notre Dame og Nena St.
Greiddur höfuöstóll $4,000,000
VarasjóBir $5,400,000
Sérstaxur gaumur gefinn
SPARISJ0ÐSDE1L DINNI
Vextir af innlögura borgaðir tvisvar á ári
H. A. BRIGHT ráðsm.

Joseph S. Sbeehan í leiknutn “The Love Tales of Hoffmann” í
Walker leikhúsi þrjú kvökl er byrja tneð þriðjudagskvöldinu.
Svart á hví 111.
viljura vér sýna yður, að varkárni þarí í
e'dsábyrgðar málurn. Vanrtrkið ekki að
tryggja ínnanstokksmuni yðar og aðrar
eignir. Iðgjöld vor eru lág, en skaðabæt-
ur greiddar fljdtt og vel.
V
THR
Winnipeq Fire Insnranreo.
Bank ol Hatn'Doi Bld. Winnipeg, Man
U1- toðsmenn v'.mtar PHONE Mai.i •”%í l i?
Góða umboðsmenn vantar þar sem engir
eru.
Herra verzlunarmaður!
Hvað er um
auglýsingar yðar
ÞAÐ er ekki komiö sumar þó aö ein
lóa sjáist.—Enginn rnaöur býst við
að fá uppskeru af einu frækorni.—Þaö
er heldur ekki aö búast viö aö barniö spili á
1 * hljóöfæri, sem aöeins hefir fengiö fáar lexíur.
Verzlunartnaöurinn má ekki heldur búast viö
• rífandi afleiöingum sem aöeins auglýsir einu-
sinni eða tvisvar á ári.—Nei, þaö er rangt.-—
Lin auglýsing gerir ekki alt. — Þaö borgar sig
bezt, aö auglýsa stööugt. — Þaö er utn aö
gjöra “to stick-to-it.”—Látiö auglýsingamann Lögbergs, Mr.
H. Finnson, sýna yöur hvað líttð það kostar, aö hafa auglýs-
ingu yöar í Lögbergi.—Talsírniö: Garry 2156.—
Phonc Garry 2156
The Columbia Press, Limited
Cor. Sherbrooke & William