Lögberg - 08.02.1912, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 8. FEBRÚAR 1912.

LÖGBERG f
GefiB út hvern fimtudag af Thk
COLUMBIA PrKSS LimITED llll
Corner Wllliam Ave. & ,,ij
Sherbrool'e Street M
WlNNIPEG, — MAtflTOFA. (({)
gæta þess, aö sú lítilsviröing og virtu hagsmuni alþýðunnar að
rangsleitni i garö útlendinganna, vettugi. Liberalar böröust drengi-
sem
skrá, nái aklrei nokkurn tíma stað
STEFÁN BJÖRNSSON,
EDITOR •
J. A. BLÖNDAL.
BUSINESS MANAGER
kemur fram í þessari bænar- leSa f-vril' umb.tum þessum fyrir
altnennings liond og tnunu halda
: áfram a<S gera þaö dvggilega
i framvegis. Þeir vilja alþýöunni
| vel, og styöja hana af heilum hug,
• en þaö hvorki geta conservatívar
j né gera, því að þeir eru bandalags
I menn auðfélaganna miklu í Aust-
! ur-Oanada og fastir á þeirra
klafa.
festing þjóðþingis vors.
Hjá hverjum er sökin?
UTANÁSKRIFTTIL BLAÐSINS:
TheColumbiaPress.Ltd.
P. O. Box 3084, Winnipeg, Man.
otanXskrift ritstjórans;
EDITOR LÖGBERG,
P. O. Box 3084, Winnipeg,
Manitoba.
TALSÍMI: GARRY 2156
VerS blaðsins $2.00 um árið.
Útlendingar snið-
gengnir.
Conservatívum í Saskatchewan
| er orðið þaö full-ljóst, hve illa
jj! jjokkaðar eru orCnar tilraunir ---------------
M þeirra um að fella viðskiftafrum- __ . rr,i *,•
lli varpið. Eru þeir þvi að reyna að ,jiVlclOUr T6ll UlDyrOlS
ýta af sér sökinni á komflutninga
M hægöunum yfir á Scott stjórnina.
'H En þeirn tekst það ekki. Kom-
u

Þessa yfirskriftj ber ritstjórnar-
rein í “Minneota Macot” 19 f.m.
ílutningabægðirnar eru fyrsr °S J>ar er átakanlega lýst ]>ví hörmu-
| fretnst þ\í að kenna, að \ iðskifta , je^ slysi, er nýskeð varð í grend
frumvarpið var felt, en að þvi j , f . ,.
v . . . , . við Minneota-bæ er Islendingur-
unnu conservativar 1 tjlgd meo
auðfélögunum. íinn lierSvin J- Vopnfjorð varð
Herra Haultain, foringi con- fyrir eimlest og beið bana af.
servatíva í Saskatdiewan, sem Jafnframt er sköruleg áskorun
brást fylkisbúum þannig, að liann færg fram á hendur North
snerist gegn samningunum t>ó að Western járnbrautarfélagkm um
hann hefði fylgt þeim emdregið 1; .
fyrstu , hann var málshefjandi að;aS le^a fram sæm,le?a fJaruPP'
því í fylkisþinginu í fyrri viku, h*ö til uppeldis munaöarlausum
að bera þessar sakir á Scottstjórn-' börnum hins látna manns, er lét
ina. Hann hélt því fast fram, að lífig í þjónustu þess félags.
i kornflutningabægðiriiar væru því Qrein þessi hefir vakið tölu-
aðkenna, að Saskatchewanstjórnin. ver8a eftirtekt syðra> a5 makleg_
: hefði svikist um að leggja jarn- , .
brautir þær, sem hún hefð lofað Ieikum’ ÞV1 aö liar er mar^ vel
fylkisbúum. Þetta nær engri átt, sagt; leyfum vér oss því að birta
séð bænar- svo sem nú skal sýnt fram á. hana hér á eftir i íslenzkri þýð-
konum. til Scott-stjómin lofaði, eins .og ing. Hún er á þessa leið:
Nýlega höfum ver
skrá frá hérlendum ~... (kunnugt er, að leggja 1,600 mílur;
landstjornarinnar, og er nar járnbrauta j Saskatchewan-fvlki. “Hefir þú nokkurn tíma verið
skrá sú þannig vaxin, að oss vi Hvernig hefir hún efnt það lof- staddur úti á skipi, og heyrt hróp-
ist vert að fara um hana nokkmm org ? a5 .
um. Hún hefir efnt það þannig, að “Maður féll útbyrðis?”
Þessi bænarskrá byrjar með þvi, nh þegar er búið að leggja sem, Ef svo hefir verið, þá væntir
að eitthvað ellefu ástæður eru næst ^’000' mílur .af . ; mig að þér sé minnistætt, hve
_ , . brautum, og að stjormn ei bum fljótt var við brugðið, er hrópið
færðar fyrir þvi, að osanngjar gera j-ágstafaniE til að leggja hevrðist.
sé, að ekiki sé öðru kvenfólki, en,bverja emuSfU mílu af hinum járn j>er hlýtur að vera minnistætt,
ekkjum og konum, er fyrir börn- brautunum. sem hún hafði lofað. | a$ anlr hlupu upp til handa og
um hafa að sjá gefin heimild til! Má því sjá, hvað mikil hæfa er íj fóta á þilfarinu.
að nema sér heimilisréttarlönd.: l>essum ákæruni herra Hautains. Ekkert var fctið ógert, til að
, , . , , , . .m . j Stjornm 1 Saskatchewan hefn' hjarga manninum.
Er bent a, að þa se e z staðið við loforð sín. hvað svo sem! Síðastliðinn sunnudag barst
jafnlegt að leyfa bændasonum, þejr COnservatvívu segja. hróp þetta: “Maður féll útbyrð-
strax eftir að þeir em átján ára, gn þó að þrefalt fleiri brautar- isf” til eyrna fulltmum North-
að nema sér lönd, en neita bænda- greinir væru lagðar um Sáskatcbe- j Western járnbrautarfélagsins hér
dætrum jafngömlum um þann wanfylki, heldur en nú em þar til, í bænum.
Það er og tekið fram, að: Þá mundu samt vera bæ-ðir á i Fregn barst uin það, aö Minne
rett.
kornflutningunum.
otabúa nokkrum, sectionarmanni
kventol íer 1 ana a, þo ogi Kornflutningabægðirnar og alt í þjónustu þessa járnbrautarfélags
sé, stundi ýmsar atvinnugreinar, þag tjbn> sem af þejm leiðir fvrir hefði hlekst á, sectionar-formað-
lifi af þeim sjálfstæðu lífi, og b.ændurna, eru mest því að kenna, urinn fór á járnbrautarstöðina og
hjálpi þannig til að efla framfarir að ekki er hægt áð koma hveitinuj stöðvarstjórinn skýrði frá því, að
þroskun þessa lands. Það nógu hratt af höndum frá Fort |>essi maður, sem vantaði, hefði
, , • v - m Li„f ,of;Am William og Port Arthur, sem eru farið frá Ghent, klukkan 9 A
kvenfolk beri að sinum hlut stjorn r .v , .. .v. ý
aðal flutnmgastoðvarnar við stor- j sunnudagsmorgumnn, aleiðis
lítið
arkostnað, og hafi meir en ‘lllu vötnin. í gegn um þær stoðvar Minneota: Ghent er stöð ein eitt-
stutt að því, að verðmæti þjóð- er ekkj hægt að koma nema nokkr-! hvað sex mílur héðan í austur.
landanna hafi vaxið. Margar uni hluta uppskerunnar úr Vest- Þessi tíðindi komu um kl. 6 að
fleiri ástæður eru færðar fyrir urfvlikjunum. Því eru flutninga- kveldi. Manninn hafði þá vantað
því, að óréttlátt sé að neita slíkum bægðirnar að kenna. eji ekki jám-l frá því snemma um morguninn og
, . , .... brautaskorti innan Saskatchewan- hafði fulltrúi félagsins í Ghent
konum um he.m.lsrettarleyf. frem- fylkis dns ^ conservat;var klifa siðast sé5 hann klukkan q um
ur en karlnnöniuim og bænarskra- ^ fávísleg'a. Órækasta sÖnnun j>ess morguninn.
in endar með eftirfylgjandi áskor- a5 þetta sé rétthermi. er það, að “Maður fell úfbyrðis!’
un, sem er orðrétt á þessa leið í livað mestar kornflupiingabægðir "Skyldi North-Western félagið
íslenzkri þýðin<r- elga sér einmitt stað í bæjum, sem heyra hrópið?”
“Þess vegna förum vér lotning- ;>árnbrautir «m. og jafnvel Hvað gerir það því volduga
ö . ., 1 sumum þeim bæjum. sejn aöal- jarnbrautarfélagi til, hvort einu
arfylst þess a leit. að stjorn y«ar i)ra„tirnar
ganga gegn um. Það- mannslífinu er fleira eða færra?
^eggi f>'rir þingrð i Canada. svo vær; liægt að koma kominu. ef Járnbrautaslys og manntjón eru
fljótt sem verða má, frumvarp, er; ekki stæði alt svo fast i Fort Willi-' eiginlegir atburðir við starfsrekst-
heimili ötlum konum, af brezkitin am- að þýðingarlaust væri að ur stórra járnbrautakerfa, svo að
a-ttum* rétt til að nema hér heim- hri'ga nieiiu þangað. ekki er aö undra að litlu þyki
Mundi þetta hafa breyzt til skifta, þó einn sectionarmann
ef viðskiftatrumvarpið1 vanti.
Hann var hvort sem er ekki
100 ARA VINNA
fyrir tniiina en
2 CENT UM ÁRIÐ
Venjuleg Sharpl«s Dairv Tubular
rjóma skilvindalauk nýlega v ö vinnu,
sem var á við 100 ára verk á fifnm til
átta kúa búi, en kostn^öurinn af henni
í olíu og viögerðir. Hér er skýrslan.
H in sannar aö
SHARPLES
Tubular rjómaskil viiulur
eru beztar i heimi
Stærð vélar nr. 4 Tubular
Vinna á klukkustund 500 pund
Skilin alls 2000.000 r»und
Snúningar sveifar 14.332.000
Olfti kostnaður alls 75 cents
Viðgerðar kostnaður alls 40 cents
Títni til áburðar 15 mfnútur
Tfmi til viðgerðar og undirbúnings
20 uiínútur.
Svona aödáanlega reyndist venjuleg
Tubular —sem er alveg eins og Tubul-
ars er útrýma öllum öðrum. Skrifið
eftir myndabók. sem skýrir þetta.
Þú fœrð þér Dairy Tiibular á endanum
af því engis diskar eru í
henni, tvöfaltskilmagn.skil-
ur fljótar. .VJargborg-
ar sig með þvf aöspara
það sem aðrar sóa.
Endist mannsaldur.
Biðjið um catalogue nr. 343

THE 8HARPLES SEPARATOflC CO.
Toronto, O nt. Winnipcg, Man.
Thc DOtllNION BANI4
SELKIRK LTIBI M)
Alls konar bankastörf af hendi leysi.
Spítrisjóðsdeildin.
Tekið við innlögum, frá $1.00 að upphæC
og þar yfir Hæstu vextir borgaöir tvisvai
sinnum á ári. Viðskíftum bænda og ann
arra sveitamanoa sérstakur gaumur gefroL
Bréfieg inntegg og úttektir a%reiddar. Ósk
aö eftir bréfaviöskiftum.
Gsekidur tiöftíöstóll ... $ 4.700,000
v..™cjóör og óskiftu-r grdði $ 5,700,000
Allareignir ..........$70,000,000
! Innietgnar sScírteini (1-eUer of credits) seilé
j sem eru greiðanleg um ailam hekn.
N0RTHERN CR0WN BANK
AÐALSKRIFSTOrA í WINNIPEG
Höíuðstóll (löggiltur) . . . $6,000,000
Höfuðstóll (grenddur) . . . $2^200,000
STJÓRNENDUR:
Fotmaður ...
V^ara-formaður
Jas, H. Ashdown
Hon.Ð.C Cameron
Sir D. H. McMillan, K. C. M. G.
■ Capt. Wm. Robinson
H. T. Champion Frederick Nation
W. C. Teistikow Hon. R. P. Roblin
J. GRISDALE,
bankastjóri.
Allskonar oankastörf afgreidd.—Vérbyrjum reikninga við eiustaklinga
eða félög og sanngjarnir skilmálar veittir.—Avísanir seldar til hvaðastaðar
sem er á Islandi.—Sérstakur gaumur gefinn sparisjóðs innlögum, sem hægt
er að byrja með einum dollar. Reulur lagðar við á hverjtim 6 mánuðum.
T. E. THORSTEINSON, Ráðsmaöur.
|Corner William Ave. og Nena St. Winnipeg. Man.
, út i veröldina, þá mun þessa menn
j fýsa að gera sitt til að hjálpa böm j
um þessum, ’börnum mannsins, er
! árum samati liefir þjónað þessu
! járnbrautarfé’lági trúlega, og varð
i einstakur í sinni röð fyrir skyldu-
j rækt við litlu járnbrautarstöðina,
j en hámark skyldurækni hans kom
fram þar sem hann lét lífið mitt í viðskifta
starfi sínu.
Já, maður er fallinn útbyrðis og
j orðið um seinan að bjarga honum.
Nú er eigi atuiað að gera, en að
láta sér farast réttlátlega og höfð-
leggja rafniagnsvira í hús manna,
gera við mótora og koma þeim
fyrir. Að öðru leyti skal vísað til
auglýsingar frá þeim á 7. síðu
þessa blaðs og vænti eg að iland-
ar vorir unni þeim, sem mestra
Stefán Björnsson.
Bókafregn.
T. , u i- >c ,n?lega Við bömin, munaðarlausu
En þantt tima allan hggur faðir; * ,, ’.. ,. v. .
, 1 Ar., 1 sem ofurseld eru orbtrgðinm
barnanna, svo sem- halfa muu Tr .„ x_,_____________ ., T .„
hrott frá heimili sínu, og er að
helfrjósa hægt og hægt. Hann er
beinbrotinn og limirnir stirðnaðir.
“Hvernig stendur á, að pabbi
kemur ekki lieim?’ ’
Guð náði ykkur, blessuð börn!
hann pabbi ykkar er kominn heim.
Hann er kominn heim — heim
hinu megin.
“Því þá?”
Hver getur svarað þvl?
Þetta er sorgarinnar sífelda
spurning
Syrpa, 2. hefti.
Almanak 1912.
Herra Ólafur Thorgeirsson er
annað hvort mjög forsjáll eða
Vér trúum svo mikið á bið góða
i manneðlinu og berum svo mikið
íraust til göfuglyndis embættis- , míöS hy&§'inn » útgáfu þeirra bóka
manna Chicago m>d North West- sem hann hefir ,byriað á’ Alman'
ern félagsins, að vér væntum. að ak hans er orSinn vinsæH og vel-
þeir sýni nú af sér örlæti og höfð- se8l,r gestnr »álega á hverju heim-
ingskap.” ih, og verður nterkileg bók þegar
-------------- ! frá líður, fyrir þær heimildir að
q _ . _ | sögu Islendinga vestan fhafs, sem
Katmagns-pvottavelar. það geymir. Nú Ihefír hann byrj-
__ að á öðru tímariti, sem fer laglega
Herrá Árni Sigurðsson frá 1 af stað, og er líklegt til að ná á-
Mozart, sá er ritað hefir hina líka vinsældum og almanak hans.
gátan mannfjöldans fróðlegu, nákvæmu og vel skrif- “Syrpa' er öllu betri en nafnið
mikla, sem syrgir. uðu'ritgerð “I Breiðdal fyrir 60 j bendir til. Hún flýtur ymsan
“Því þá? Því þá? Þvi þá? árum”, getur þess á einum stað,: læsilegan fróðleik og skemtilega
Hún hefir hljómað um löngu að það liafi þótt mikil umbót, er dægrastytting. Ef hún heldur á-
liðnar aldir, þessi spurning. og er eldspýtur fóru að fllytjast fyrst til fratn eins vel og hún byrjar, þá
jafn-ósvarað |emi í dag eins og íslands. Aður höfðu menn kom- má óhætt spá henni löngum lif-
fyrir þúsund ártim. . ist af án þeirra, falið eldinn, sem í dögum. Hið nýja hefti tímarits-
Skynsemin getur ekki skilið það j kallað var 0g sótt hann á næstu
— og sæll ert þú, ef þú getur j ))æi, ef sloknaði. En af því að
sagt með skáldinu: “Eg veit það menn höfðu fram að miðri síðuistu
eitt, mig ber ei hurt frá blessun j öld komist af eldspýtnalaust á
hans og náð.”
EN!
Bræður góðir!
“Maður er fallinn útbyrðis!’
Fróni, en þótti eldspýtur til mik-
illa þæginda þegar þær fóru að
flytjast, sagiSi gamla fólikið, að
ins flytur niðurlag á sögu Þor-
steins skálds Þorsteinssonar. sem
er laglega gerð saga, þó stutt sé.
Erindi tvö í fyrri partinum eru
góð, kvæðið í seinni partinum
sömuleiðis. Þó hefði verið æski-
legt. að höf. liefði 'haft það
þær væru “sá bezti óþaríi, semjstyttra- Það bregður víst fyrir í
keyptur væri”. Sama mætti segjai Því þeirri einföldu prýði, sem
Hann var aðeins réttur og sléttur um rafmagns-þvottavéíar. Menn! hinn bezti alþýðu kveðskapur hef-
sectionarmaður, útlendingur, af liafa lengi komist af án þeirra,
fámennustu þjóð heimsins—hann en síðan menn fóru að kynnast
þeim og brúka þær mun flestum
ilisréttarlönd. ef
þær hafa. átt, batnagar>
heima í Canada eitt ár, eru átján hefði komist a?
ára gamlar og eiga heinia hjá föð- \ afalaust. I annað eti réttur og sléttur section-
ur eða móður, eða nánum ættingj-' Af viðskiftasamningunum hlaut armaður
um en annars hverri konu. sem er a8 iei8a lJa8< a8 11 >’ lei8 hefði opn- Klukkan eitt kortér gengin ellefu
tuttugu og eins árs að aldrt. '
Ijannig hljóðar bænarskráin.
Fjarri sé það oss, að vera t móti
aðalefni hennar. Oss virðist það
ekki nema sanngjarnt í alla staði,
að konunt sé unnað jaínréttis pm
að nerna heimilisréttarlönd á við
karlmenn. Eigi að síður er bæn-
ast til Bandaríkja fyrir kornteg- varð maðurinn fyrir sérstakri
undir vorar, að þær hefðu verið flutningslest. og stórskaðaðist.
Snjóplógurinn lenti á honum,
fluttar til Bandarikjamarkaðar-
ins. þar sem hærra verð er gefið
fyrir ]>ær, heldur en hérna megin
landamæranna.
í stað þess að reyna að koma
allri uppskerunni eina leið út úr
varpaði honum langar leiðir. nið
ur brekku, og þar var hann látinn
liggja þangað til hann gaf upp
öndina.
Útfararstjórinn segir, að mað-
nrinn hafi sjálfsagt lifað allan
landinu, — en það er að vísu ó-
gernintgur — þá hefði verið um ■ daginn. og að líkindttm fram eftir
arskrá þessi býsna athugaverð, aí fleiri vegi að npða, ef viðskifta- næstti nótt á eftir.
því að hún tekur ai) eins til þeirra satnningarnir hefðu orðið að lög- En að hugsa sér manninn,
kvenna. scm eru af BREZKUM um- Þá hef8i °S a8 sjálfsögðu lemstraðan og beinbrotinn liggja
ÆTTUM.
Þær fc<
:onur etnar
verið komið í veg fyrir kornflutn-: þarna
allan daginn á bersvæði i
., , . . . ingabægðirnar, sem bændur tapa helköldum norðanstorminum og
eiga að fá að njota jatnretti^ a viö nfl á svo hundruðum og þúsund- langt fram á kveld — þangað til
karlmenn um heimilisréttarland- utn dollara skiftir. dauðinn stilti þjánmgarnar!
töku; aðrar ekkt. Konur af ut~ l’Cornflutningabægðirnar eru því Stoð'varstjorinn. fulltrui felags-
lendum ecttum, eru sntðgengnar. ekki að kenna hirðuleysi Scott-| ins' sendir hann út með brautinni
Þær, sem bænarskrána sendU,j stjórnarinnar um að halda loforð!fil Þess a8 iíta eftir- hv<>rt hán sé
virðast líta svo á, að útlending- um a8 bjggja járnbrautir.
. . , Þær eru hrns vegar 1 Saskatche-
arn.r seu ekk. jafnrett.sins mak- wan aS ,kenna at'ferH herra Haul.
legir. Og þessu er farið á flot tains og hinna oonservatívu fylgis-
við stjórnina í Canada, stjóm | manna hans í þinginu, og con-
landsins, þar sem frelsið og jafn-: servatíva yfirleitt,— atferli mann-
réttið er mest rómað. 1 anna- sem bör8ust með hnúúm °&!
hnefum fyrtr þvi, ao nyjar flutn-
var íslendingur.
En hann gerði skyldu sína.
Hann var dyggur.
Hann b,ei8 ikvalafullan dauð-
daga við starf það, sem honum
var falið.
Meðan félagar hans, vinir og löndum vorum mun að miklu
nágrannar nutu sunnudagshvíldar- leyti ókunnugt um, að rafmagns-
innar, var hann á gangi meðfram þvottavélar eru til og eru niú sem
járnbrautarsporinu, til að vita.íóðast að ryðja sér til rúms í bæj-
hvort það væri örugt umferðar. ttm, þar sem raflýsing er í húsum.
Hann var á iheimleið. Rafmagnsþvottavélar eru að
,Hann hafði fullvissað sigum, ;öllu svipaðar algengum þvotta-
að örugt var um brautina að fara vélum, að öðru leyti en því. að
—örugt öllum nema honum. þær ganga fyrir rafmagni. ’sem
Ekki verður komið fram ábyrgð leitt er úr ljósavírum nteð vír-
á hendur neinum manni sakir1 slöngu, svo að rafmagni má snúa
dauða hans. á vélina, eins og snúið er á aíli til
Á ýmislegt er auðið að benda, lýsingar þegar kveikt er á raf-
sém að líkindum hefði getað haml- magnslampa. Þegar aflinu hefir
að þessu slysi, ef gert hefði verið. verið snúið á tekur þvottavélin að
Ef honum hefði verið gert að- starfa. Þarf ekki annað en Eta
vart um, að sérstök lest ætti að
fara um brautina þenna sunnudag,
þá hefði hann að líkindum haft
gætur á komu hennar; en nú gekk
hann gegn hvössum vindi, og hríð
er blés í andlit honum. Má því sem áföst er við vélina, og gengur
nærri geta, að hann hefir átt bágt j sú vinda og fvrir rafmagni, og
með að sjá nema skamt frá sér,1 vindur þvottinn húsmóðurunni
en ómögulegt að heyra neitt. fyrirhafnarlaust, í éinu orði sagt
Þannig hefir verið ástatt fyrir! þvottavélarnar vinna alt erfiðið.
honum, er lestin rakst á hann. j sem þvottadögunum fylgir.
Með /því að veðri var þannig hátt- Vélar þessar eru ekki mjog
að; guta rauk úr vél.nm og bland- dýrar. Þær kosta litlu meira en
aðist kofinu, er snjóplógurinn hef- vandaðar eldiviðar-stór, sem
tr að sjalfsogöu þeytt upp öðru margir landar vorir hér í bæ hafa
hvoru, þa hef.r vélstjoranum hlot- j verið að kaupa undanfarin ár
tð að vera erfitt að sjá mann þó að Rafmagnsþvottavélar þessar fást
hann væri á brautinni. i meg
ir, og mörg skáld hafa líkt eftir.
Björnson er frægur fyrir þá grein
kveðskapar, en þau af kvæöum
koma saman um, að þær séu eitt- þeim, er allir kunna, eru stutt og
hvert þarfasta þing, sem á heimili vafalaust steypt upp úr löng-
má fá. j nm kvæðum. Það mun vera holl-
Hér er vakið máls á þessu ur siður þeim skáldum. sem er að .
vegna þess, að mörgum löndum ’ fara fram, að beita óspart skær- ';'hkur v'ærí o lætt( a8 ávelja lengi
sendir á land súld og þoku.
Á slíkum stöðum þurfa rnenn-
irnir að beita allri orku eða ibug-
ast að öðrum kosti. Orkan er
heldur ekki einhlít. Þeir verða
að hafa að bakhjalli örugga von
og bjargfasta trú á guð, annars
hrakar þeim. Á þeim ferlegu
ströndum, þar sem menn búa við
hrjóstugt land og úfinn sæ, þar
mun sízt bregðast trú og dreng-
skapur, kjarkur og skírlifi. Þar
er ekki hárrar mentunar þörf né
háfleygra lieilabrota, heldur óbif-
anlegrar staðfestu, karlmannlegs
hugarfars og vammlauss lifemis.
En utn Reviera er það að segja,
að hún er þvi líkust sem hún
freisti manns til synda. Sannara
verður ekki sagt um þá bygð.
Fólkið þar sést aldrei gera eins vel
og það getur. Það er alla tíð að
hvíla sig. Það tekur sér vana-
legast hvíld frá góðum siðum og
hreinferðugu líferni. Þar af verð-
ur skiljanlegt, hvers vegna Monte
Carlo er á þessum stað; en að
vísu ekki hitt, að Monte Carlo
skuli vera til. Þar sem náttúran
leikur við mennina með blíðu og
fegurð, þar veikir hún þróttinn til
góðra siða. Hún gefur þeim fri
frá því að stunda réttvísi. Það er
og oft, að þegar maður tekur sér
frí og fer í ferð til að lyfta sér
upp, þá linast hann, og lætur sér
líka, að vera dálítið minna vænn
en hann er vanur að vera, eða
jafnvel slæmur. Athvarfsstaðim-
ir kring um Reviera em sniðnir
eftir þörfum hans, þegar hann er
í þeim ham. Hart og óþýtt fólk,
vítalaus og hreinlífur maður eða
kona virðist ekki eiga heima þar,
í þeirri ypparlegu prýði og ljóm-
andi blíðu náttúrunnar.
Það kann nú að líta svo út, sem
eg ásaki sjálfa mig og Peggy, er
eg segi þetta, þar sem við gengum
svo frá farseðlum í Madrid, að
unum.
Hindurvitni og kynjasögur
gægjast víða fram í seinni tið síð-
an hjátrúarfélag það, sem kennir
sig við “Pscychical Research” tók
til starfa fyrir alvöru. Þéim varð
vitanlega að skjóta upp í Syrpu.
Sú er bót í máli. að þær eru vel
þýddar, og frásaga þýðanda um
skygna manninn, er -hann þekti á
íslandi, má vel takast trúanleg.
i hana þvottavatnið og þvottinn
Að lítilli stundu liðinni skilur hfm
úr sér þvottinum tárhreinum. og
þarf ekki annað, en færa hann
upp og bregða honum í vindy
Ekki er að orðlcngja það, að ;nga|eit5ir vrðu opnaðar og nýr
það væri hin mesta óhæfa, ef markaður gerður - tiltækur, og
stjórnin leyfði sér að samþykkjaj hepnaðist að koma í veg fyrir þau
þessa beiðni, eins og hún liggur þæg>ndi.
nú fyrir, og setja allaf hérlendar Alþýðan í Saskatahewan mun
konur af útlendum ættum hjá! ekki láta blekki'aSt af
fær. Hann leggur af stað, þrátt
fyrir storminn og frostgrimdina.
Á leiðinni heim aftur brunar
sérstök flutningslest, sem hann
átti enga von á. fram á hann og
verður honum að bana.
“Maður féll útbyrðis!”
Fjögur munaðarlaus börn bíða
sanngjömum borguparskil
fram'beinnfábyreð koma niálum, og borga sig á fáum mán- arsmíð skaparans; þar var -blóm-
iratn neinni abyrgð. uðum, ef þvottastarfið væri metið '
En etgi að siður hefir her manns til peninga> en ?eta mcö góðri
hf venð lagt 1 sölurnar 1 þjónustu me«ferS enzt fjÖIda mft ár
jarnbrautarfébgslns. j Þetta er ekki sagt út í bláinn,
Fjogur bom a ungum aldn hafa j)vi a8 ein þessj þvottavél
venð svift þeirri einu stoð, sem er fyrir skemstu ,komin á heimili
Pau attu- I miitt Sú
raunum conservatíva um að skella
allan daginn eftir því, að pabbi
þeirra komi heim.
Aldurhnigin móðir bíður með ó-
þreyju heimkómu sonar síns. •
Litlu börnin leggja efirvæuting-
arfull andlitin fast að gluggarúð-
unum, til að skygnast sem bezt
miltt. Sú vél er keypt af landa
Lífsuppeldi sitt eiga þau að eins í vorum, lierra Paul Tohnson, raf-
undir mannúðarsemi nema lögin magnsfræðingi að 671 William
geti neytt jámbrautarfélagið til að | ave. Hefir hún reynst ágætlega,
greiða riflega fjárupphæð til fram svo mér er ánægja að -mæla sem
réttarbót þeirri, er brezkum kon- skuIdinni um kornnutningabœgð-j eftir föður sínum.
um eintim er ætluð, samkvæmt
bænarskránni.
Vér væntum að allir réttsýnir
borgarar og þingmenn telji það
samntngana. Þessir menn börðust
skyldu sína, að vera á verði ogj jafn fast métj sammngunum eins
og Scott-stjórnin barðist einlæg-
irnar á Scott-stjómina. Sökin á Hvemig stendur á, að hann
þvi er ekki hjá henni. Sökin er ketriur elcki?
hjá herra Haultain og öðrum con- “Maður féll útbyrðis!”
servatívum, sem feldu viðskifta-j Oss brestur orð til að lýsa allri
angist fjölskyldurinar.
Móðurlaus börnin,
*J Leturbreyting vor.—Ritstj.
lega með þeim. Conservatívar
og amma
þeirra öldruð og hram, alt bíður,
biður og bíður.
færslu barnanna. Hitt væri j>ó
æskilegra, að járnbrautarfélagið
léti féð af hendi rakna ótilneytt.
Vér ætlum að vona, að jám-
brautarfélagið sýni örlæti í þetta
bezt með slíkum þvottavélum, ér
hann hefir nú til sölu, og vil
ráða löndum mínum, serni
hafa í hyggju að eignast raf-
magns þvottavélar, að sjá herra
skifti. Vér vonum það þangað til Johnson og eiga kaup við hann.
ver rpkum rvcc ó 1-»í-x rrnrrti-«r5e< +• ' 1 t • <•
vér rekum oss á hið gagnstæða.
Oss er kunnugt um það, að
jámbrautarfélag er tilfinningar-
laus og sálarlaus stofnun.
Hann er víst eini íslenzki raf-
magnsfræðingurinn hér í bænum,
og er hinn alúðlegasti, viðkynnis-
bezti og áreiðanlegasti maður,
En þeim stýra menn, sem ekki og þessar vélar hans -hafa
eru tilfinningalausir — en sumir
hverjir höfðingjar í lund.
Sumir þeirra eiga sér böm, og
þegar þeir setja sér fyrir hug-
skotssjónir munaðarleysiugjana
f jóra, sem nú er varpað félausum
ýmsa kosti tiil að bera, sem aðrar
slíkar vélar vantar. Þ.eir eru í
félagi, herra Johnson og annar
maður enskur, sem Carr heitir.
Selja þeir öll rafmagnsáhöld, svo
sem lampa, strau-járn o. f!,
1 Monte Carlo. Við -komum þar
eftir hádegi á laugardag, og Peggy
kvað þegar upp úr, að hún ætlaði
sér að -halda drottins daginn heil-
agan á þeim stað.
“En veiztu það ekki, Peggy, að
það er ómögulegt. A þessum stað
er h-eilagur drottins dagur ekki
til,” mælti eg.
“Einmitt!” svaraði hún. “Við
höfum skorað hverja sjö daga alla
Óþarfi vjrðist að amast við því,jokkai ævi nie8 ÞV1 a8 haicia þann
að útgefandi prentar ritgerðir upp I sJuuncla heilagan. Mig langar til
úr gömlum ritum, ef læsilegar eru. a8 sía llverni& okkur verður við
Frásaga Gríms Thomsens’ um
orustuna hjá Waterloo, er vitan-
lega góð að öðm leyti en því, að
nú eru til betri hekrrildir um þann
athurð, en ihann hefir þekt.
Yfirleitt eru tímarit Ó. Th.,
Almanak og Syrpa, skemtileg rit,
og eiga skilið að halda þeim vin-
sældúm, sem þau bafa aflað sér.
Tvær á ferð.
Um Monte Carlo til Rómaborgar.
l’ar sem skírlffi og samvizka
sefur.
(TramhJ
Við komum við, þar sem heitir
Riviera á leiðinn frá Madrid til
Rómaborgar. Sá staður er völund-
að hlaupa yfir einn.”
Unga fólkið nú á dögum er
sjálfrátt og hugmi-kið til nýjunga
og öragt til að reyna hvað eina;
þetta er ein af þeim hættum, sem
vér eigum við að fást í framtíð-
inni^ Stundum er eg fegin að
hugsa til þess, að eg verð komin
undir græna torfu, um það bil sem
þessar kynslóðir sjá og skilja villu
síns vegar.
Peggy tók nú saman pjönkur
sínar og steig út, þegar er lestin
nam staðar, og eg á eftir henni,
og ókum við þaðan til gistihallar
Tekur öllu fram
í tilbúning brauðtegunda
Tegur jarðargróði, grenitré og
pálmar, olíuviðir og aloes og hin
fegurstu blóm, hvar sem augað
leit, en heiðblátt himinhvolfið upp
yfir. Á aðra hönd sjórinn, sí-
kvi-kur og sífelt í sömu skorðum,
eins og bláir vatnavængir, er altaf
eru á leið til lands, en komast þó
aldrei lengra en i fjöruna og
hjaðna þar í fannhvítu-m löðqr-
kraga. A hina gnæfa' stuðluð
fjöll, múlar og ranar Mundíu-
fjalla, eins. og skörðóttir kirkju-
turnar, reistir af risavöxnum engl-
um, en mannbygðin hreiðrar sig í
bollum og brekkum og brosir við
sól.
Eg hefi tekið eftir því, að bezta
fólkið, karlar eða konur, finnast
ekki þar sem fallegast er og hæg-
ast að lifa. Drottinn vissi, hvað
hann var að gera, þegar hann
skapaði jörðina torsótta til lífs
viðurhalds. Hinir beztu mann-
kostir þróast bezt þar sem jörðin
er ófrjó, þar sem veður baga meir
leldur en létta undir, þar sem loft
er grátt og skuggalegt og sjórinn
PURITy
IFLOUR