Lögberg - 08.02.1912, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 8. FEBRÚAR 1912.
3
Elín Johnson.
(Einkadóttir Mr. og Mrs. Stefáns A. Johnson, Winnipeg).
PŒDD 9. Jiíní 1 QOs. DÁIN 22 Sept. 1811
Þú hvarfst eins og geisli, sem glampaði um fald
F.r gekk inn í voginn á blævaktri öldu,
En skógarnir fluttu sitt forsælutjald
Að fjörum og skuggarnir þögulu, köldu,
Þeir tóku’ ’ann af birtunni’ og beygðu’ á sitt vald
Og bökkunum undir í dökkvanum földu.
Svo fá voru ár þín, svo skamt var þitt skeið,
Ei skuggi né blika’ yfir minningu grúfir
Og gleðin og ánœgjan góðlynd og heið,
Sem gekk þar í erfðir, hún blóminu hlúir,
Er skildir þú eftir að endaðri leið
Því einlæga, góða, sem ljósinu trúir.
Eg man er þú settist og sönginn þinn hófst
Svo sæl eins og fuglinn í gróandi skógum.
Og barnshugans kvæðið í kvakið þitt ófst,
Þú klappaðir saman af fögnuði lófum.
Með vorblóma’ og sólskin í hjarta þú hlóst.
Öll haust voru fjarlæg með kuldum og snjóum.
Og lundkvika bernskan á léttstígan fót,
Og líf hennar blikandi árroða geyma.
Því komst þú svo oftlega kát okkur mót
Og kallaðir: Pabbi og mamma’ eru heima.
Sem glóknappur efstur á ungviðarrót
Þig ylinn og lífið var farið að dreyma.
Við mótdræga framtíð mun finna sér bót
í fullvissu’ að ekkert líf muni sér gleyma.
Og sá dagur skína’ yfir rokstorm og rót,
Sem raðirnar alda var búið að dreyma.
Svo kemur þú aftur þér kunnugum mót,
Og kallar: Hann pabbi og mamma’ eru heima.
KR. STEFÁNSSON.
Sér er nú hvað
Ómógulegt
aö mislukkist
vandalaust og
þrifalegt í
meöferö.
Þetta er heimalit-
unar efni.sem hver
og einn geta notaö
Eg litaöi þaö
meö
DYOLA
ONE«‘'»«ALLKINDS»"><»“
l
J
Sendiö eftir ókeypis litaspjaldí
og bækling 105.
The Johnson Richardson Co., Ltd.
Montreal, Can.
hvar komiö sé, aö húsmóöir hans hún, heldur löngun til fáránlegra
og hann hafi einmitt veriö aö ráöa æfintýra. sem hafi heillað sig- til
giftingu sina. Ivári, sem ekkert
veit hvaðan á sig stendur veörið,
kastar því þá beint á nasir hrepp-
stjórans, aö hann hafi meiri og
betri rétt en hann. Þar meö er
teningunum kastaö, hreppstjórinn
heimtar af sýslumanninum, sem
þar er viðstaddur, aö hann taki
óbygöanna.
Eyvindur reynir af
veikum mætti aö halda fast í
trú sina á guðlega forsjón, en
Ilalla afneitar öllu, hún hefir kast j
aö öllu fyrir borö, rifið af sér
hverja spjör, sem skýlt gæti nekt
herínar. Loks ginnir ihún Eyvind
út úr hreysinu, til þess að geta
Kára fastan. En sýslumaður neit- ihlaupið frá honum út í kolsvartaj
ar aö gera það — afsakar sig með
sjúkdómi móöur sinnar og slátur-
störfum og felur Höllu að gæta
Kára fyrst um sinn. Höf. hefir
óneitanlega tekist hér fremur illa
til, enginn sýslumáður mundi
nokkru sinni hafa farið svo að,
_______ | og þó að slíkt rýri ekki skáldlegt
TT..„ , , gildi leiksins til mtma. þá má þó
Hollu konu hans, en þo hefir hof- ckkert þag _ast • leiksviCinu,
rnidurmn \nb-iX drninn tniirur AtlíS ! 0 , 11 1
sem er pvert ofan 1 alla skynsemi!
Halla og Kéri eru nú ein eftir á
undurinn vikið efninu mijög við j
og lagað það i hendi sér, eftir því
sem honum hefir þótt bezt við
eiga. — Leikurinn hefst á Vestur-
landi. Halla er ung, fríð og rík
ekkja, einn beztur kvenkostur í
bygðarlaginu, og til hennar hefir
ráðist í vinnumensku ungur og j ...... , .
, , x ® t^'_; mcð, þegar hann flytjist buferl- hun
vaskur atgjorvismaður, sem Kari; :’ 1 8 J 1 .
rj .fr . c- ' 1 u_______________ ium! Svo kastar hun ollu fyrir
nefndist. Hann hefir komið þang- l J
leiksviðinu; hann hefir þegar Iátið
ltana vita, að hann ætli að flýja til
óbygða um nóttina. Hún spyr
hann hvort hann viti ekki að það
sé siöur, að bóndi taki konu sína
... ... ... r____borð, eigum sinum, sæmd og borg-
að 1 sveitina fynr tæpum 2 arum 6 , . ... „ 6
. J , ... , .. , aralegu frelsi og flyr með urðar-
og veit enginn deih a ætt hans , 8 f ,,
6 6 rr * mannmum 1 utlegðina. OIl sal
eða uppruna. Hann verður brað-; 8 ... ,,
lega hvers manns hugljúfi á heim- i bennar r af ast °* yljakrafh:
ilinu, enda er honufa margt til j 1 no« nðum v.ð tvo alem upp t.l
lista lagt. Hann er hinn mesti i tjaT a.‘ .. .. . . ,1 ,
íþróttamaður, glimumaöur mikill í Þnðj. þattur ger.st upp. . o-
og frár á fæti, ágætur verkamaður byg««m. Eyv.ndur og Halla hafa
og hagleiksmaður. hvers er hann nu veriS 1 7 ar , utlegð og hafa
tekur höndum til. Stúlkunum e.gnast dóttur, sem nu er a f.mta
finst mikið til um hann, enda er an- 1 felag> meS Þeim er Arnes
hann glaðlýndur og skemtinn, en j utileguþjófur. Fyrst er lyst dag-
bráðlega legst þó það orð á í ^ga lífl þeirra.-Halla er som
sveitinni, að hjá engri þeirra njóti j °S jof». ^erk, heilbr.gð og góð, og
hann slíkrar hylli sem hjá hús- j Eyvmdur er hammgjusamur cg
freyjunni sjálfri. Hún gerir hann þf hiátur konu sinni íyrii hina
að ráðsmanni sínum og búast í m*lílu b,rn- F,n Arnes gjörist
frosthríðina. Hún vill deyja ein á
gaddínum. — Þau eru leikslok.
Þetta er þá efni leiksins. Hér I
er ekki rúm til að meta vandlega j
kosti og galla hans. Efni hans er |
stórfengilegt, — Halla, höfuðper-
sónan, er svo vel ættuð sem allar
þær konur í íslenzkum og útlend-
um bókmentum, sem eiga kyn sitt
að rekja til Guðrúnar Ósvífurs-
Alþýðuvísur.
Þær tvær vísur, sem hér fara á
eftir kendi oss kona hér í borg,
sem er fædd og uppalin á Breiða-
firði. Þar munu þessar fallegu
visur upp komnar;
Að fara á skíðum styttir stund,
stúlku fríða spenna mund,
sigla víði húna hund,
hesti ríða slétta grund.
>
Nú er dáin náttúran,
nakin stráin kveina,
rymur háa hafaldan
hátt við sjáar steina.
hún er þar að jórtra.
Hinn bullaði á móti:
Hræs í dauna hæli því
hún hefir lengi tórt, bja!
Þessi vísa var húsgangur í 8uð-
ur Múla sýslu fyrir þrjátíu ár-
um:
Fellur mjöllin feikna stinn,
fegurð völlinn rænir.
Hylja fjöllin sóma sinn,
silungs höllu skænir.
Sírnon Dalaskáld kom á bæ í
Ölfusi fyrir nærfelt mannsaldri
síðan. Þar var gömul kona, er
Rósa hét, dóttir Vatnsenda Rösu
og kend Ólafi bónda hennar. Hún
lá til föta Natans Ketilssonar. þeg-
ar hann var myrtur og þeir félag-
ar, og mundi það, er unglingskven
maður bar hana úr reyknutp út í
fjós. Hún var af sumum kölluð
dóttir Natans. Símon kunni deili
á henni og ávarpaði hana þegar
nieð vísu á þessa leið:
Frægri móður fjarska lík,
finna það allar dróttir;
er af lífsins reynslu rík
Rósa Natans dóttir.
Hún svaraði méðí vísu nálega við-
stöðulaust og aðra vísu kvað hún
til Símenar, báðar allvel gerðar,
þó nú séu gleymdar. Rósa þessi
var greindar ícona, mjög kvikleg
og röskleg en þó stilt, Íftil vexti,
móeygð og nefstór; kunni ógrynni
af sögum og kvæðum. Ekki er
líklegt að Dalaskáld hafi séð
Vatnsenda Rósu.
Séra Einar prófastur Sæmunds-
son, prestur að Setbergi í Eyrar-
sveit og siðar að Stafholti, var
skáldmæltur og háðskur, og slíkt
hið sama Hallfríður dóttir hans.
Hún giftist Páli Einarssyni úr
Fagurey og skildi við hann. Pró-
fastur kvað þetta um smalamann,
er honum þótti fullskreytinn:
Lygi Loka tetur
Láfi temur sér; !
fyrir það fyrsta í vetur
, fjandinn glaður er
af að eiga svoddan son.
yndi sitt og óskabarn,
elli stoðar von.
Annar maður var á Setbergi, er
sagt var að hefði geitur. ’ Hann
sigídi í sunnan drifi fram í Mel-
rakka-ey, er Iá undir Setberg.
Hallfriður sá sigling hans og
kvað:
Setbergs bænum siglir frá
sunnan rænu hvíta,
húfu væna hefir sá,
hún er græn að líta.
Þetta erindi segir herra Jónas J.
Daníelsson vera kveðið af Od'di
Hjaltalín, en um tildrögin er ekki 1
greint:
Ó þú nákaldi norðanvindur,
sem.nístir jörð og ránar hús
og hristir allar heimsins grindur.
hver er sem þú til skaða fús?
Þú dregur harðan heljar plóg
—hefir þú aldrei fengið nóg?
í því riki Suður-Ameríku var
uppreisn hafin í haust af fyrrver-
andi forseta ríkisins, er hét Mon-
tero. Hann hóf uppreisnina i
borginni Guyacuail, og hélt þaðan
liði miklu til móts við stjórnaiiher-
inn, var ofurliði borinn og bjóst
til varnar í borginni. Var borgin
tekin herskildi og hann handtek-
inn. Herdómur var settur til að
dæma hann og félaga hans, en það
voru höfðingjar þess flokks, sem
við völd hafði verið, og mikils
metnir menn. Mintero hafði áð-
ur verið átrúnaðargoð lýðsins, cn
nú var hans vinsældum lokið. Her-
dómur dæmdi hann í 16 ára fang-
elsi, en er múgurinn vissi það,
réðst hann inn í dómsalinn. Var
Montero skotinn morgum skotum
til bana, þvínæst dreginn út á
stræti og höfuðið skorið frá boln-
um. Urðu 1» margir til þess að
sækja eldivið til að kynda bál; var
höfðinu og búknum kastað þar á
og hvorttveggja brent til ösku.
Um félaga hans fór eins; þeir
voru dregnir út og aflífaðir af
skrílnum.
miiklu fórn. En Arnes
myrkur í skapi. Höf. hefur tekist
miklu betur á honum, en á Ey-
vindi. Eyvindi kynnist maður svo
í leiknum. að hann er gleðimaður
og röskleikamaður og allmargtal-
aður um ást sína og tiifinningar.
Maður efast stundum nokkuð um
að slikur maður hafi getað unnið
ást slíkrar konu. En Arnes er all-
ur annar maður-hann er dul-
ur og þungbúinn, fullur upp með
kynlegar og fáheyrðar sögur og
ævintýri. En nú hefur hann um
hríð farið hjá sér, og heldur Ey-
vindur að bygðáþráin hafi gripið
hann og það valdi ógleði hans.
En sannlekurinn er sá, að honum,
hinu útskúfaða afhraki, er orðið
það óbærilegt að horfa alt af á
hamingju Eyvindar og Höllu, - í
sál- hans brýst um áköf og óstýri-
lát krafa tii þess að fá eitthyað
sjálfur af krásum lifsins—og hann
fellir ást til Höllu. Hann játar
það fyrir henni og hann játar enn
fremur, að hann sé orðinn hrædd
ur við sjálfan sig, — hann vi’jl
Eyvind feigan. Halla vísar hon-
vel og skilur tilgang hans. Hún ! um auð,vitaS fra fer an<istygð.
þvertekur fyrir, að grunurinn geti i Arnes h,e>'Pur 1 brott- en kem’
verið á rökum bygður og skiíjast i ur samstundls aftur meS 1Da fre?n-
þau í reiði. En um kvöldið segir a° flokkur manna fan,a>' i eim
hún Kára frá samtali þeirra. Hon- bar er kom,nn Bjóm hreppstjon
um hnykkir mjög við. og fullviss-it]I a« handsama Þau- Þegar Halla
, ,, ... TT, | ser liann, rekur hun upp oskur.
ar hana um sakleyst sitt. Hun er „ , , •
. „ r, , v , , 1 í Hun er ekki svo miog hrædd um
auðvitað fus til þess að trua hon-! •,,, . „ . .„
, , „. \ . r. , , „| sjalfa sig, sem um hitt. að barnið
um. og 1 gleði sinni yfir þvi, að , _• TT,
, 8 6, , , 1 , konust 1 shks manns hendur. Hun
hann er saklaus, spyr hun liann,
hvort hann vilji giftast sér. Þá
fatast Eyvindi alt vald yfir sjálf-
um sér,—hann neitar henni skjálf- jia*faí
menn við, að þar muni 'fleira ’ á
eftir fara. — En mörgum finst þó
kynlegt alt táð Kára, enginn veit
neitt um hann eða fortíð hans, ,og
bráðlega læsist sá kvittur um sveit
ina að hann sé allur annar maður.
en hann .sjálfur segir. Það er sér-
staklega Björn hreppstjóri, ná-
granni og mágur Höllu, —- hún
hafði verið gift bróður hans, —
sem er upphafsmaður að þessum
orðróm. Ferðamenn af Suður-
landi , sern komið hafa þar í sveit-
ina, og séð Kára, hafa farið með
dylgjur um að Kári væri líkur úti-
leguþjófnum Eyvindi, sem nefnd-
ur var Fjalla-Eyvindur. Eftir að
Björn þykist hafa fengið nokkur
gögn i Iiendur fyrir því. að sá
grunur muni á rökum bygður,
heimsækir hann Höllu til þess að
vara hana við. Þeim hefir reynd-
ar ekki verið sem bezt til vina áð-
ur, en nú telur hann þetta skyldu
sína við ekkju bróður sins, — liitt
er raunar að honum leikur hugur
á að eignast bæði hana og jörðina,
sem hún býr á. Halla ]>ekkir hann
grípur meyna, kastar henni út í
fossinn, sem er fast við hreysi
“Ungann skal hann ekki
Arnes er tekinn hönd-
peirra.
andi af geðshræringu. Hun verð- .. u- • u n 1
, 6 , r 1 v -x- 1 um> eti Eyvmdur og Halla komast
ur hamstola af hrvgð og reiði og , . , .
, , , . . , , . 8: undan a hlaupum.
sarskammast sm fynr bonorðiö.) tj-, _• ,„ ..
J 1 bjorði og siðasti þattur gerrst
Kári játar þá alt. Halla, sem um
stund hefir haldið, að hann elsk-
aði sig etkki, verður auðvitað sár- :
lmygg yfir þessari frétt, en þó
hefði henni þótt hitt miklu þung-
bærara, hefði hann ekkert kært
þegar þau hafa verið 16 ár í út-
legð. Öll sú auðn og allur sá
kuldi, sem þessar manneskjur
hafa lifað í svo lengi, er nú kom-
inn inn i sálirnar. Þarna sitja þau
, , , v. • , . I í hreysinu, sem nötrar alt i mann-
stg um hana eSa e skaö e,nhverja ;(]rá örinn _ ^ , ag nötra
aðra. Skaldið heftr her tvmna«, ^ ^ g
atvikm mjog haglega saman til; hér á leiksvihinu __ köid og hungr
þess að gera monnum skiljanlegt, j uö> ma þrota. þreytt ' alt til
hvað Bjot hun er t,l að fynngefa j UatlBans. Nú er ást þeirra dauS>
honum. Hefðu geðsmumr hennar, h ie ógæfukuldinn hafa
ekki eihnntt a somu stundu verið
æstir frá grunni vegna þess, að
hún hélt að ást sín væri árangurs-
Hannes stutti var alþektur bull-
ari á Vesturlandi, og höfðu marg-
n gaman af orðskrípum hans.
Her má setja sem sýnishorn, er
Mr. Daníelsson hefir sagt oss, að
Páll Hjaltalin, faktor í Stykkis-
hólmi var gamansamur og kvað
þetta þegar Hannes var við, um
rollu er þeir sáu liggja hjá fjar_
húshaug uppi í höfðanum, og
vildi sjá hvemig sá stutti mundi
botna:
Hosa liggur haugnum í,
Fjalla-Eyvindur.
Um það nýja leikrit Jóhanns
Sigurjónssonar ritar herra Ámi
Pálsson, ritstjóri Þjóðólfs. þann
snjalla ritdóm, er hér fer á eftir.
Lögberg hefir fyr drepið á, hvern-
ig ritinu hefir tekið verið í Dan-
mörk. Nú gefst lesendum vorum
á að lita, hversu löndum vorum
getst að því, þeim er gott vit hafa
á að dærna um það.
Yrkiséfnið er hin alkunna munn
mælasaga um Fjalla-Eyvind og
séð fyrir henni. Nú eiga þau ekk-
ert í eigu sinni, alt er gengið til
, , , , . þurðar og smám saman fá þau
aus, þa mund, hun tæpast hafa l syo óbeit hvort ,á ogru. Þau fara
tyrirgefið honum svo fljott. En : ^ brix]a hyort ()gru. saka hvort
' Sa^,C ' sinni v lr þvt, að iann annað um ósigurinn og auðnuleys-
öðír F nai- Symir 'r °11U ið og hárreita hvort annaö svo
t - „*■ íV il>attU.1 r endar me® j sárt sem þau geta. Halla er enn
þ ' 3ð ÞaU fallaSt 1 faSmlög- þá miklu sterklri en Eyvindur.
Annar þáttur gerist í réttum. kvöl hennar miklu sárari og ofsa-
Kári hefir verið í göngunum og: fengnari. Hún afneitar loks ást
Ilalla og flest heimafódk hennar, sinni, segir að það hafi ekki verið
hefir farið í réttirnar. Björn 1__________________________________________
j hreppstjóri hefir ekki verið iðju- j
| laus síðan um vorið, hann hefir
skrifað til Suðurlands og fengið j
j þaðan nákvæma lýsingu af Fjalla-
Eyvindi. Enginn efi getur lengur
leikið á því, að hann og Kári séu
einn maður. í réttunum talar
Björn við Höllu, segir henni að
Kári verði tekinn fastur þá um
daginn. En um leið ber hann
upp bónorð sitt til hennar. Hún
er í vanda stödd, veit að Bjöm
muni ekkert ilt spara ef hún vísar
honum ekki á bug, og gefur hon-
um því fullkominn ádrátt um að
hún muni giftast honum, ef hann
láti ekki taka Kára faistan þá sam-
dægurs. í því kemur Kári að og
segir hreppstjóri honum hróðugur,
dóttur. Hún er hrein og sönn og
sterk frá upphafi til enda. Hún
brýtur lög, tekur saman við þjóf
og ránsmann, kastar börnum sín-
um í dauðann, en samt drýgir hún
aldrei* glæpi. Hún stendur hrein
þrátt fyrir alt þetta, því að alt sem
gerir, gerir hún til þess að |
varðveita það sem henni er helg- j
ast,' ást sína til Eyvindar; hún j
hefir lent undir hrammi óviðráð-
anlegra forlaga, en hún auðvirðist
aldrei og heldur öllum sínum göf- j
ugu einkennum út í opinn dauð- j
ann. Höf. hefir tekist ágætlega að
lýsa þessari konu. Það sem mest
hefir óprýtt önnur leikrit hans, og
þetta að nokkru leyti lika er
alt of mikil tilfinningamærð og
gjálfrandi viökvæmni, en að þvi
er til Höllu kemnr, gætir þessa ó-
kosts aldrei til stórra muna. Ó-
skiljanlegt er, að höf. skuli hafa
getað fengið af sér að vekja nokk-
urn vafa um þjóðerni Höllu. Hún
er alís'lenzk, hver blóðdropi ís-
lenzkur — og skal það sagt að öll-
um góðum konum dönskum ólöst-
uðum.
Eins og þegar er tekið fram,
Iiefir höf. tekist iniklu lakar að
lýsa Eyvindi, Honum tekst í raun
og veru aldrei að festa athygli á-
horfandans eða lesarans við sig,—
fyr en í síðasta þætti, þar vex
hann til stórra muna. Annars er
hann alt of sinávaxinn við hliðina
a Höllu. Arnes hefir hepnast
miklu l>etur, hann gæti orðið efni
í mikla persónu á leiksviði. Hinar
persónur leiksins hafa allar smá-
vægileg hlutverk, eru ekki nema
til hjálpar og uppfyllingar á leik-
sviðinu. Arngrími holdsveika
viröist alveg ofaukið, maður getur
ekki séð, að hann eigi neitt erindi
inn í leikinn, og sumt af því, sem
hann segir, er svo tilgerðarlegt og,
undarlegt, að það vekur miklu
fremur undrun en aðdáun. Og
því miður vill hið sama brenna
við viða í orðskiftunum, maður
verður oft hissa á allri þeirri for-
dild og öllum þeim skáldskap, sem
fólkið er að fara með.
En þrátt fyrir slíka ókosti, er
þetta leikrit þó svo úr garði gert,
að það er engin ofdirfð að spá því
langra lifdaga. Bygging þess er
svo föst og vönduð frá grunni,
allir innviðir svo traustir, að það
gæti borið miklu meiri galla en
þá, sem á því eru. Höfundinum
hefir aldrei tekist betur og mun
nú enginn vama honum sætis á
hinum æðra bekk islenzkra rithöf-
unda, dauöra og lifandi.-------
Um meðferð leiksins í Reykja-
vík segir Mr. Pálsson nieðal ann-
ars þetta:
Af meðferð leikfélagsins hér á
leikritinu er það fyrst og fremst
aö segja, að hlutverk Höllu hefir
komist í svo góðar hendur, að. við
betru eða jafngóðu var ómögulegt
að búast hér. Sá sem þetta ritar
hefir aðeins einu sinni eða tvisvar
áður séð frk. Guðrúnu Indriða-
dóttur á leiksviði, — hún hafði
þááhendi lítilfjörleg hlutver.k í
lítilfjörliegum leikritum. Þá var
satt að segja ekki gott að koma
auga á, að hún hefði nokkum
minsta neista af leikgáfu. En nú
tók hún af tvímælin. Að vísu er
vandalaust að benda á nokkur
smálýt á leik hennar. Það er
erfðasynd hins íslenzka leiksviðs,
að samtölin verða dauð og köld og
stirð, eins og lesin upp af ósýni-
legri bók, og við þann galla hefir
hún ekki getað losað sig enn þá
fullkomlega. En að öðru leyti
var slíkur máttur í leik hennar,
svo innilegur skilningur á hlut-
OLL
SÖGUNAR
MYLNU
TÆKI
Nú er tími til
kominn, að panta
sögunar áhöld til
að saga við til
vetrarins.
TMB HEOE CUREKA PORTABLE SA» MILL
Mounit-d , on wherls. for saw-
iug IoiípJ . / *>ðin xi!5ft. audun-
t.tri. »4 |f miil is ascasilj-mov-
lasaporta-
tnresher.
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Metin St.,
Winnipeg, Man.
I
verkinu og tök hennar á því svo
föst, að flesta mun hafa furðað á
þvi, að sjá slíka list á íslenzku
leiksviði. Geðofsi hennar og ör-
vænting. þegar hún kastar bami
sínu i fossinn og eynid hennar og
nekt i hinni síðustu kvöl, — því
mun enginn sá gleyma, sem séð
hefir.
Það tekst vel að kveikja upp á morgnana ef þér notiö
”ROYAL GE0RGE“ ELDSPÝTUR
til þess, því aö þær bregöast aldrei. Það
kviknar á þeim fljótt ogvel. Og þær eru þarað
auki HÆTTULAUSAR, þEGJANDl, ÖRUGGAR. Það
kviknar á þeim hvar sem er. Þér fáiö 1000 eld-
spítur f stokk fyrir 10 c MUNIÐ ÞAÐ! Þér
megiö ekki missa af því. Búnar til af
The E. B. Eddy Go. Ltd. Hull, Ganada
TEE8E & PERSSE, LIMITFD, Umboflsmcnn. Winnipcg, Calgary, Edmonton
Regrina, Fort William og Port Arthur.
Buick olíu brunnur gýs 10,000 tunnum á dag.
Sá er vitur sem gerir ekki sama
glappaskotiö tvívegis.
Færðu þinn skerf af þeirn miljónum dollara, sem olíufé-
lögin í Californíu greiða hluthöfum sínum árlegat Ef sVo er
ekki, þá láttu ekki þá slysni henda þig, að sitja þig úr þessu
færi. Að fám árum liðnun\ verða hlutabréf i þeim félögum, sem
vel gengur, torfengin eða ófáanleg nerna fyrir geypi-verð, vegna
þess að þau lönd, sem fengist hafa, er nú verið að vinna sem
óðast, og þau sem eru eign þess opinbera, e\u ófáanleg; þar af
leiðir, að Iþau lönd hækka í verði, sem féfög eiga og einstakir
menn.
Ef þig langar til að vita um hinar miklu olíu eignir í Cali-
fornia, þá skrifa mér strax til og fáðu hjá mér ókeypis bók með
ljómandi fallegum myndum, bók, sem lieitir: “THE LAND
WHERE OIL IS KING”.
Það er betra færi til að afla sér fjár með litlum efnum
með því að- leggja peninga í olíubrunna Californíu, heldur en
nókkurt annað fyrirtæki, sem nú er til. En færið til þessa
þverrar lóðum — eftir fá ár verður það horfið um aldur og ævi.
Buick Oil Co.
á tvo stóreflis brunna á fyrsta reitnum
sem er 40 ekrur að stærð. Olían sem
úr þeirn fæst á hverjum degi er $7.500,-
000 dala virði.
KAUPTU BUICK HLUTABRÉF UNDIR EINS
Mig vantar nokkra fleiri viðskiftamenn í verzlunarbækur
mínar. Þvi ætla eg, þar til annað verður tilkynt, um lítinn tírna,
að SELJA BUICK OLtU FÉLAGS HLUTABÉF, eins mörg
og vill, frá 50 og þar yfir, á EINN DOLLAR hvert, ef full
borgun fylgir pöntun.
THE BUICK OIL COMPANY er i öllu meiri uppgangi
heldur en nokkurt annað samskonar félag í Canada.
Þetta félag er skuldlaust og hefir engiti útgjöld önnur en
kostnað við daglega starfrækslu, og greiðir þau gjöld fljótt og
greiðlega.
Meir en $127,000 voru borgaðir i Desember til hluthafa.
Síðan hefir stórmikið græðst, og því er líklegt, að enn meiri
vextir verði greiddir af hverjuni hlut og auka-vextir þar á of-
an. Vextir greiðast fjórum sinnum á ári. Næst veröa þeir
greiddir í Marz.
Einn brunnur til ætti að verða kominn í gagmð i Marz eða
Apríl, og mun það að öllum Hkindum auka á gróðann.
Ef mselt er við þá gróða-vexti, sem nú eru greiddir, þá er
hver hlutur í Buick Oil margra dollara virði, og þegar skamt
líður frá, þykist eg vita, að þeir fáist ekki fyrir minna á mark-
aðinum. Þeir, sem nú kaupa, meðan eg hefi ráð. á að selja
hlut hvern á $1.00, ættu að græða stórkostlega á fáum mán-
uðum éða jafnvel vikum.
Hlýddu hugboðinu —Pantaöu strax.
P. O. BOX 56.
XN-VXll
Tals, Main 7323
708 McARTHUR BUILDING.
Winnipei