Lögberg - 10.10.1912, Blaðsíða 1

SENDIÐ
KORN
YÐAR TIL
| ALEX. JOHNSON & CO.
ali OKAIN EXCHANGE, WINNIPEG
1 EINA ÍSLENZK.A KORNFtLAGS 1 CANADA
BÆNDUR
!>ví ekki senda okkur h\ eit i ykl»ar
iiI s<> 1 u Viö fjetum útvegaö hasta
verð á öllum korntegundum. Við er-
um íslenzkir og getið þ<ö skrifað okk-
ur á íslenzku.
ALEX. JOHNSON & C0.? Winniper, Man.
25. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 10. OKTÓBER 1912
NÚMER
41
Þrenn stórmái á
Bretlandi.
Þingiö brezka er sezt á rök-
stöla á ný og he'fir um þrenn stór-
má! að fjalla, er stjórnin fylgir
af kappi. Hið fyrsta er heima-
stjóm Irlands; um það verður hin
haröasta hríS, en vafalaust er tal-
ið, að það muTii ganga fram.
Annað er, að afnema ríkiskirkju i
Wales; þar hefir öll alþýða frí-
kirkju, er hún kostar sjálf að öllu
leyti, verður þó að gjalda tíund og
tolla til presta hinnar ensku ríkis-
kirkju, er höfðingjarnir einir til-
heyra; þeir veita brauðin og hafa
í hendi sér öll ráð og völd sem
prestum rikiskSrkjunnar fylgja;
því leggjast þeir kappsamlega
móti því að afnema ríkiskirkjuna
með lögum. Eigi að síður mun
]>að hafast fram á þingi. Þriðja
stórmálið er umbætur á kosnonga
löggjöfinni; kosninga lög á Eng-
landi eru mjög úrelt oröin, og öll
í hag höfðingjum, þannig að þeir
hafa tíu atkvæði hver, en meir en
i miljón fulltiða verkamanna og
alþýðumanna hafa engan atkvæð-
isrétt. vStjórnin vill jaf;na þanu
mismun, en conservativar vilja
með engu móti láta draga vald úr
höndum sér, sem • þeím misrétti
fylgir, og berjast með ákafa gegn
þessari lagabót.
Slys hafa orðið á Bretlandi, ó-
venjuleg. 'Tvelim járnhrautum
hlektist á. svo að farþegjar meidd-
ust en nokkrir mistu lífið. Slys
á járnbrautum eru fátíð þar í
landi, brautir sléttar og traustlega
bygðar og nákvæmt eftirdit íueS
allri áhöfn og því þykja það mikil
og ill tiðindi er mannskaði verð-
ur á járnbrautum. Hitt slysið
varð með þvi móti, að þýzkt stór-
skip, sem' er í ferðiiim íunlli Ham-
lx>rgar og New York rendi á flota
neðansjávarbáta, er voru á æfingu
með fram Englands strcnd. Stór-
skipið hitti eiim hátinn miðskipa
og tók hann sundtir í miðju, svo
að hann sökk, og týndist skips-
höfnin öll nema einn maður.
Báturinn var hátt á annað hundr-
að fet á lengd, og á fjórðu mann-
hæð var stefnið, og var því engin
smáfleyta, allur úr stáli og traust-
lega gerður. Enskir segja að bát-
urinn hafi verið ofansjávar með
öllum ljósum, þegar stórskipið
rendi á hann, og kenna kæruleysi
eða athugaleysi um. slysið., 1
Kris nir menn dómfeldir.
Dæmdir eru þeir 123 Kóreu-
menn, sem sakaðir voru. um sam-
særi gegn keisara Japana í því
landi. 'Þeir voru allir kristnir, og
jáfnvel missionerar útlendra þjóða.
voru sakaöi'r uni undirróður og vit-
orð i samsærinu. Nafnkendastur
samsærismanna er barón Yun
Chi Ho. fyrrum ráðherra Kóreu
konungs, hann var dæmdur í 10
ára fangels'i. Hinir voru dæmdir
í frá 5 til 10 ára dýflissu vist. Ja-
pönum er fast i hug, • að gera þá
missionera landræka úr Kóreu sem
standa með landsmönnum í bar-
áttu þeirra fyrir sjálfstæði landsr
ins. Missionerar hafa þorið af
sér vitorð og tilstuðlan sanisær-
isins en sumir þeirra hafa haft sig
á brott úr Kóreu, eftir a® sakir
voru bornar á hina dómfeldu.
í Mexico
berjast þeir enn, þó að; lítil sókn
sé af'uppreisnar mönnum um þess-
ar mundir. Höfuðmanni uppreisn-
arinnar, Orozco, hafa verið hoðin
grið og öllucn hans mönnum, en
jafnframt bað Madero forseti
þingið að veita 10 miljón dala lán
til þess aö heyja ófriðinn. Það
hefir komizt upp, að stjórnin seldi
öðrum aðalforingja uppreisnar-
tnanna, er heitir Zapatista, illa
ræmdum manni af grimdarverk-
um, skotfæri meði nitroglycerine.
iÞegar skotið var af byssunum,
sprungu þær í smá rnola, og tættu
sundur þá sem skutu og alla
sem nærri stóðu. Hljóðbært er
það orðið, sem þingnefnd Banda-
ríkja komst að, að skotfæri og
vopn hafa verið seld úr þvi landi
til uppreisnarmanna í Mexioo, og
er talið, að uppreisnarmenn hefðu
borið sigur úr bítum., ef vopnasal-
an hefði ékki verið stöðvuð af
Bandarikja stjórn.
Hver er ráðagerð stjórn-
arinnar?
Þjóðin biður með óþreyju1 eftir
því að stjórnin geri heyrumkunn-
ugt hvað hún ætlar fyrir sér i því
rnáli, sem landssjóðinn skiftir
mestu, en það er flotamáliði.
Fregnir ivm þaö eru mjög á reiki.
Stundum er sagt, að stjómin setli
sér að halda fast við stefnu Laur-
iers í því máli, stundum að hún
vilji leggja alt að 30 miljón dala
skatt á landið til að byggja vig>
dreka handa Bretum, í eitt skifti
fyrir öll, að sumra sögn, eöa á ári
hverjn, eftir því sem aðrir segja.
Margar aðrar flugfregnir ganga
af ráðageröum hennar, en sann-
leikurinn mun vera sá, að stjórnin
vill hafa setn lægst um þetta mál.
Enskir menn í Canada munu vilja,
margir hverjir, áð1 landið legði á
sig semv þyngsta byrði 1 þessu
skyni og að baki þeim standa allir
höfðingjar á Englandi; á hinn bóg-
inn veit stjórnin vel að mikill hluti
'lir eirio s i Canada er með öllu
fráhverfur slíkri vígbúnaðar á-
logu og allra helzt hinir frönsku
kjósendur í Quebec, sem hinir
fröns'ku kosningadrekar Bordens
æstu gegn strandvarna pólitík
Lauriers. Stjórnin vill því fyrir
’nvern mun að sem minnst beri á
aðgeröum hennar í málinu; hún
ætlar að sigla með það milli skerja
og reyna áð. smeygja útgjöldunúm
inn á landið svo að sem minnst
beri á. Það er vanalegast, þegar
einhver stórmál er^t fyrir höndium,
að stjórnin komi sér niöur á stefnu
í heyranda hljó'ðd fyrir kjósend-
ttm. í þetta sinn er fylgt öðrum
siö, allt gent, ef nokkuö er gert, í
kvr]>ey og árangnum ætlað að fæð-
ast þegjandi og hljóðalaust. A
méðan er það haft við orð, að bezt
sé að bíða og sjá hverju franv
vindttr. — Þannig fer þeirti
stjórn. sem ekur seglum eftir
vfndt t ltverju tnáli, <tr sjálfri sér
sundurþykk og hefir hvorki há-
leitt markmið né fasta stefnu i
velferðar málum landsins.
Athafnir C. P. R.
Hálfa miljón ekra á C. P. R. í
Alberta og British Colmnbia meö
30 til 40 þúsund fet af timbri á
ekru hverri. Fjórar kolanámur
vinnur félagið, eina í Lethbridge,
þar ertt Galt kol unnin, aðra þar-
sem heitir Hoamer og eina i Banff,
en úr ollum námunum til samans
eru unnin mörg þúsund kolatonn
á dag. I Alberta vinnttr félagiö
kappsamlega að áveitu; ]>ar er fyr-
irhleðsla stór, nýlega fullgerð,
þar verðttr svo mtkið vatn, að
nægja tnttn á hundrað þúsund
ekrur. Aðra fyrirhleðslu s'*:ndur
til að gera skarnt þaöan, er mynd-
ar uppistöðu vatn, tíu mtlna langt,
en þaö tekur tvö ár, fyrir þá læki
og ár sent þaðan renna, að búa til
vatnið fyrir ofan garðimt.
Sérstök deild innan félagsins
starfar eingöngu að því, að rækta
og gróðursetja tré á sléttunuim.; 5
miljónir af trjáplöntum hefir sú
deild látið gróðursetja, en héreftir
á að dreifa út einni miljón á hverju
ári, Það. er fyrst og fremst á-
formaö, að hafa tré Ixtggja megin
við brautir og umhverfis stöðvar
félagsins, og þarnæst, að búa i
haginn fyrir fram.tiðina og koma
upp skógi til viðarhöggs, Enn-
fremur hefir félagið tiú fullbúna
25 fyrirmyndar búgarða tneð hús-
um og áhölditm og aítrr ahöfn, sem
bezt ntá verða,
(Þess má geta að lokttm, að sá
embættismaður félagsins sem þetta
cr haft eftir, og stjórnar mörgum
af þessum athöfnum, segir að fé-
lagið; muni bráðlega beita sér á þaö
að byggja og vinna noröurhluta
Manitoba fylkis. Ráðagerð og á-
ætlatiir ]>ar að lútandi séu enn ó-
fttllgerðar, en muni kotna fratn
áðttr langt ttm líður.
Dáinn er séra Jóhann Lútlier
Sveinbjörnsson; lát hans var stm-
aö Þórhalla biskupi Bjarnasyni í
dag. og háfði séra J. L. Ss. and-
ast heima hjá sér i morgun. 38
ára gantall, fæddur 1854. Hann
hafði lengi verið prestur á Hölmr
ttm, fyrst aðstoðarprestur hjá séra
Daníel Halldórssyni, og var hann
fyrst kvæntur dóttur hans. En
síðari kona séra Jóhanns var Guð-
rún Torfadóttir frá Ölafsdal.
Friðarhorfur.
Tyrkir enn í vanda.
Það er nú rúmt ár síðan ítalir
sögðu Tyrkjum strið á hendur og
lýstu Tripolis éign sína; niður-
staða þess ófriðar var alls ekki
vafasöm frá vtpphafi, þó að enn sé
barizt með kappi í landinu sem
cleilt er um. Tyrkír og Arabar
tóku höndum saman gegn þeim
sem herjuöu á landið og hefir tek-
ist áödáanlega vel aö verja þeim
að komast upp í land; en hreysti
þeirra ber ekkt neinn ávöxt, vesna
þess að Tyrkir verða að láta land-
?ð af héndi fyr eða síðar, og Italir
bjóða engu ríflegri Skilmála nú en
áður. ítölitm hefir! brðið lófri'ðf-
urinn Jntngbær, síður af manntjóni
erti fjárkostnaði, sem því er sam-
fara, að halda mikinn her í fram-
andi landi. Alveg nýlega hefir
italska stjórniri boðið út 40.000
manna her á ný, og sýnir það, að
mótstaða Serkja t Tripolis er
enganveginn lítil. Utn. frið sentja
fulltrúar Tyrkja og Itala þarsem
heitir Chiazzo á Svisslandi, og
gengttr treglega. Þó mu.11 það
hafa gefið Tyrkjttm aðhald, að
nágrannaþjóðir þeirra á Balkan-
skaga, Serbar, Bolgarar, Grikkir
og Fjallamenn gerðu samband sín
á milli að herja á Tyrkjaveldi allir
í einu, bjuggn her sinn til vígs og
létu svo ófriðlega, að Tyrkir víg-
bjuggu sitt lið og var búizt við
vopnaviðskiftum á hverri stundu.
Rússar drógu satnan ógrvnni liðs
á Póllandi, en Austurríksme n
vorit til alls búnir. Þessu ófrið-
arskýi var dreift um stund með
þvi að' stórveldin létu Balkanríkin
vita, að ]>att meettu rjúka í hár
santan ef ]>att vildu, en'hvorir sent
signr bæru af hólmi skyldtr vita
það, að þeim mundi ekki líðast að
færa út takmörk sín að stríðinu
lokmt.
Auðug eyja.
Maður var staddur hér í ;borg-
inni þessa viku sem á 'heima á ey
sem lieitir Graham Island, er ligg-
ur fyrir Canada ströndum hér um
hil 70 tnílur frá Prince Rubert.
Maðurinn er nýkominn úr ferða-
lagi umhverfis Ameríku og segir
þar rnikinn óhug meðal manna út-
afi því, að reciprocity var hafnað
í Canada. “Eg hef alla tíð yerið
conservative”, segir þessli. maður,
“en eigi að síður get eg ekki ann-
að' en harmað það, að reciprocity
var liafnað, því að þar með var
vesturlandinu bakaður svo mikill
hnekkir. aö ekki vemur tölum tal-
inn.”
Af eyjunni þar sem hann á
heima segir þessli tnaður, að hún
hafi flest þau gæðli til að bera,
sent ítiannabygð megi að gagni
veröa. Upp á þá ev má með full-
itni rétti heimfæra það sem. skáld-
iö kvað um Skarð á Skanðjsströnd.
Heilsar skáld Skarði
skjöldungs hofgarði,
gædr'um auðs arði
undir svalbaröi,
- fegurðí frjódala,
feiti búsmala,
arði eybala,
auði hlésala.
Eynni fylgja fjórír höfuðkostir:
jarðmálmur, timbur, kol og ágætt
land til akurræktar. Þar að autó
eru aðflutningar ákjósanlega hæg-
ir og loftslag svo holt, að óviða
getur rinnað' eins.
Bygðin er þar mjög litil enn sem
kotniö er, aðeins itm 1000 hvítra
manna, en satnt fær stjórnin í
Brítish Columbia um 700 þúsund
dala tekjur af eynni á ári hverju,
af skógarhöggi, mólmuni, svo sem
gulli, silfri, kopar og blýi, kolum
ng olíti. Lönd seldi hún þar fyrir
400 þúsund d'ali árið sem leið.
Aiiðtig fiskitniðl erti alt unt kring
eyna, einkum af laxi og lúöu; lax
gengur ]>ar i alla læki. Um 200
skfp ganga þar til fiskjar frá
Seattle og veiða svo vel, aö hávað-
inn af }>eirri lúSu, sem seld er í
Bandaríkjuni er veiddur nálega í
landhelgi við eyna. Hvalaveiöa-
stöð’ er þar nú í smíðttm og geysi-
lega stór ishús. er Mackenzie and
Mann eiga sunt en Sir George
Dottghty sOm, sá er átti eða á mik-
ið af þeim botnvörpungum sem
eanga til veiðar frá Newcastle á
Englandi. Vestan á eynni eru tvö
félög að bora eftir olíu; en kol eru
þar nálega alstaðar í jörðu, bæði
nijúk og ltörð; austurhlutanum
heldur stjórnin enn til heimilisrétt-
arlanda.
iÞó að' eyjan sé ntikil um sig, þá
er hvergt l.engra heldur en þing-
mannaleið til sjávar. Langir vog-
ar ganga inn frá hafimt og marg-
ar víkur. AS norSan skerst inn
mjór vogur eða sund, 20 mílna
langt, inn í vatn eða lón afarmik-
ið; þar er flóð og f jara og þarf
ekki annað en sæta sjávarföllum
til ]>ess að fara ferðá sinna- út og
inn voginn, með 7 mílna hraða á
klukkustund.
Þessi' maðTTr k >m td eyjarinn-
ar fvrir ]>rem árttm; þá var þar
fátt hvítra manna; Tiú er hann
orðinn auðugur, hefir eignast kola-
’tánt'tr auðugar á landi og er hér
í þeitn erindum, að fá Grand
Trunk féjagið til þess að' leggja
útúrbraut 160 tnilna lattga til Daw-
son City, Hann seg'ir eyna hafa alt
til að bera til auðs og farsældar,
ef ekki skorti ntarkað; markaöur-
inn hefði fengist ákjósanlegur, ef
'reciprocity hefðj komizt; á, og þá
hefði fólkið' flykkst þangað. Nú
ertt stór gróðafélög að leggja
tmdir síg lönd }>ar og selja að-
komumönnum; er þá lítill vafi á
að eyjan fer að byggjast.
Ófriður á Balkan-
skaga.
Montenegro segir Tyrkjum stríð
á hendur.
Loks hefir logað ttpp úr glóð-
inni á Balkanskaga. Samband
hinna kristnu ríkja umhverfis
Tyrki hefir hafnað fbrtölum og
ráðutn. stórveldanna. og flyitja her
sinn að landamærum Tyrkja.
Gnkklandi var ætlað að byrja, en
stjóm þeirra vr.^.kki til þess bú-
in. Var þá hintt smáa kóngsriki
i Svörtufjöllum hleyft á stað; þeir
eru alla tíð til vígs búnir 'þar, og
ólmir i að fást viö Tyrkjann. Þeir
réðit á herlið tyrkneskt á mánudag-
inn og börðust við þaö í heilan
sólarhting, en um leikslok er ekki
getið. Bolgara konungur segir
sér uppreisn vísa, ef þegnar hans
fái ekki að berjast við Tyrkjann,
og vildi fá lán í Paris til þess, en
franska stjórnin lagðist í móti því
og fekkst ]>á ekkert lánið. Serbar
tóku 10 miljón dala hernaðar lán
og eru komnir á stað með her
sinn, en Grikkir hafa allar byssur
á lofti. Svo er sagt, að stórveld-
in hafi ekki átt nema herzlutnun-
inn eftir, að koma sér saman um
Balkanskaga málin, og mundu
liafa sett þeim og samiö á einu
dægri. ef ófriðarseggirnir hefðu
ekki orðið fljótarj að bragði. Til
stórra bardaga getur ekki komið
tueð Tyrkjunt og bandamönnum
fyr en utn miöjan þennan mánuð
og er það von manna, að unnt
veröi að ganga í ntilli áðttr en til
til stórra manndrápa kemur.
^ Gull-brúðhjón í Selkirk
Einar Dalmann.
GuSríður Daltnann.
Á skemtiferð til íslands
Eftir A. S. Bardal.
Kvæði
flutt í gullbrúÖkaupi Mr. og Mrs. E. Dalmann, Selkirk.
Eftir M. jviARKUSSON
Sjú. (Jlóey geislit breiðir
og gyllir alt í kvöld;
nt't brosit liðnar leiðir
með Ijósiu þúsundföld;
á stórri heilla-stnndu
skal stilla gleðilag
til sanndar hal og hrundu
við hálfqir aldar slag.
.Iá, öldnum heiðui shjónum
sé helgað þetta kvöld,
við haustsins sól mót sjónurn
er signir hálfa öld;
liér skín oss blómið bjarta
svo blítt í ltverri þraut,
með árdags yl í hjarta,
sem aldrei fellir skraut.
Ó, lítum leið til baka
og lesum farin spor;
sjá, enn þá vinir vaka
með von og traust og þor,
nú enduróma kvæði
frá æskudiiga reit,
þar sæl þau sátu bteði
og sóru trygðaheit.
Hér glitrar gullin saga
við gildan hal og fljóð,
sem héluð blóm í liaga
mót haustsins sólarglóð;
er nokkur lieiður luvrri
en hafa borið skjöld
með sátt og saiubúð kærri
í sókn um liáílfa öld.
Sjá börnin liér sem breiða
sín blóm á leiði í kvöld,
við haustsins loftið lieiða,
það helgar dagsins gjöld;
og liin, oss fjarri falin,
nú frægja gengna braut,
þau voru einnig alin
við ykkar blýja skant.
Með þúsund þakkartónum
skal þennan kveðja dag
og syngja heiðurshjónum
vort hjartaus dýpsta lag.
Þó lirímgi leið á hausti
og hnigi fölnuð rós,
vor ást í trú og trausti
er tímans sigur-ljós.
en þresking nú sótt af kappi
Frá Islandi.
hvervetna ]>ar sem til spyrst.
Frá Norðurlöndum.
—Til Reykjavíkur er kominn
Dr. de Quervan, svissneskur mað-
ur með sínum félögum.. Þeir fóru
yfir þvert Grænland frá vestri til
austurs og komu til bygða ineð
heilu og höldnu'.
—A Færeyjum hafa tveir dansk-
ir menn ransakað um granit nám-
ttr; þeir fundu ógrynni af granit
víðsvegar á eyjurium, þar á meðal
mikið á Straumey, nálægt Þórs-
höfn. Þar vilja þeir láta smíða
stórskipabryggju og öldubrjót og
vinna granitið og selja til útlanda.
Þrenn tilboð komu til bæjar-
stjórnar í Reykjavík um að byggja
höfnina þar. Sam]>ykt var að
taka tilboði Afonbergs nokkurs,
sem býðst til að smíða hana fyrir
1,510.000 krónur.
Um fangavist Alberti er það
sagt ,að prestur kom oft til hans
og umsjónártnaður fangelsanna í
Danmörk, Goos að nafni, líklega
sá er kennari var í lögum um eitt
skeið og siðan ráðherra. Goqs
tefldi skák við fangann svo tím-
um skifti og fortölur prestsins
voru þær og ékki annað, að tefla
við fangann.
Chr. Pop]> kaupmaður á Hofs-
ós hefir selt verzlun sína þar Egg-
ert Jónssyni verzlunarmanni á
lauðárkróki. í kaupinu eru verzl-
unarhús, vömbirgir, útistandandi
skuldir, og yfir höfuð. alt, er verzl-
un Popps fylgdi, segir blaðið
“Gjallarhorn”. Enntremur segtr
það. að Eggert liafi keypt höf-
uðbólið Hof á Höfðaströnd með
öllum hjáleigum.
Síldarveiðin nyrðra. “Gjallar-
horn” segir utn hana 19. ágúst:
“Síldarafli hefir verið ágætur hér
norðan við land. Er nú búið að
srtlta til útflutnings um 100 þús.
tunnur, en þar að auki hefir mik-
ið vc-ið selt síldarplíuverksmið'j-
unum til bræðslu, og ætla tnenn,
aö það muni alls vera utn 50 þús.
tn. Mikið af þessari síld ert nú
veitt af innlendum, gufuskipuni, og
er það mikil framför og ánægju-*
leg.”
Prestskosning á Sandfellií ör-
æfttm fór fram 25. ágúst. í kjöri
var aðeins séra Haraldur Jlónasson
frá Kolfrevjustað. Fékk hann 27
atkv., en 54 greiddu atkvæði móti
lionum. 136 voru á kjörskrá
T>að er sagt, að söfnuðurinn vilji
fá séra Gísla Kjartansson. er sótt
hafði , en ekki komist á skrá.
Ur bænum
Séra II. J. Leó skrapp .vestur
til Þingvalla í fyrri viku, en komi
aftur til borigar! fyrir helgi og
prédikaði að morgni og kveldi í
Fyrstu lút. kirkju síðastliðinn
sunnudag. í þessari viku' ætlaði
hann norðttr til Mikleyjar og ráð-
gert að hann messi .þar á suntni-
daginn kemur.
I.
Soo brautar le-tin fór fná Winni-
peg kl. 6 síðdegis, og kom til
Minneav>olis rúmum 12 stundum
siðar. Við sváfum mestallan þann
tíma og sváfum vært. Þegar á
hrautarstöð kom i Minneapolis
og eg leit út, ]>á sá eg Mrs Lárus-
son standa þar. Hún bauð okkur
ölhttn heim með sér, og gaf okk-
ttr morgunverð, en deginum eydd-
uit). við sumpart í hifreiðarferð um
bæinn ]>vert og endilangt, en
seinni partinn fórum Við til, St.
I’aul og skoðuðum tneðal annars
hið uafnkenda þinghús Minnesota
ríkis, og böfðum þar fylgd Mr.
Richters. Að loknum kveldverði
hjá Mrs. Lárusson stigum við á
lestina undir kvelcíið og komum
til Chicago næsta morgun um dag-
mál, eftir 14 stunda ferð. Við
sóttimi heim Mrs. Thordarson og
drukkum hjá henni kaffi; húni er
ntjög íslenzk i anda og viðfeldin;
ntaður hennar, Hjörtur, var úti á
eyju í álichigan-vatni, er þau
eiga, að undirbúa sumarbústaðinn.
Frá Mrs. ’Thordarson fórttm við
til Lincoln Park, að skoða dýrin
og fuglana; þar voru svartar álft-
ir, en engir hvítir hrafnar.
Við . kvöddum Chicago undir
miðnættið, og skildist hópur okk-
I ar þá um stund; Mrs. Chiswell
I hafði keyft sér far tneð C. P. R.
I til Montreal, en eg og kona mín og
I dóttir fórum nteð Grand Trunk til
j London, Ont. Leiðin lá um Saruia
| við landamærin, og varð þar
| handagangur t öskjunni. er toll-
j ]>jónar skoðuðu i töskur ferða-
fólksins, áður en lagt var í jarð-
göngiri inn í Canada. Við kom-
um til London um hádegisbil og
settumst að á Griggs Ilotel. Eg
; kallaði upp ntann er eg þekti af
Viðskifuin, Mr. Coles. en hann
hauð okkur að koma og skoða
verksmiðju sína og tók okkur sið-
. an út til sumarbústaðar síns, er
j stendur við Erie vatn, 28 mílur
frá borginni. Þar er snoturt um
að jitast. Daginn eftir keyrðunt
við um hæinn með dóttur Mr.
Coles, setrt er ]>ar uppvaxin og
(>llu kunnug; eg stundaði ýntsar
útréttingar séinni ]>art dagsins og
keyj>ti meðal annars vagn úr
byrgöum Mr. Coles, fyrir 225 dali.
Við höfðum kvöldverð hjá því
íólki og lögðum að þvii búnu af
stað til Montreal undir nóttina, <>g
kontuni ]>angað niorguninn eftir.
þann 7. júní, í kalsa veöri, og
höíðum ]>á verið finun daga, eða
nætur réttara sagt, á leiðinni fríi
Winnipeg, og gengið ferðalagið
að óskurn. Það er stórurn þægi-
legra, að ferðast á nóttunni en
j daginn; það sparar þar að attki
: tíma, nteð þvt að ilagana má nota
til viödválar og sketntunar sér t
þeim borgum, sem letðin hggttr
um.
Mr. Chiswell t<>k á móti okkur
Herra Björn Valterson lét gera áj
sér uppskurð við augnveiki nýskeö . .
á almenna sjúkrahúsimv Upp- ,járnbrautarstoömn, , Montrea ,
skurðinn gerði Dr. Prouse og he,dum vtð t, Arcade Hoteh
tókst vel. ' Herra Valterson var í 1>ar var Jonas ,,a11 f>’nr me5 sera
ellefu daga á sjúkrahúsinu en fór Uras’ ennfremttr Mr. og M.t\s.
heim til sín á laugardagittn var, Stefanss(1u Mr- lh’ lúorstems-
Hann er nú á góðutn batavegi Og s<m tra Leslte Sask. Vtð notuð-
gefur læknir honutt beztn vnoir 1 nm stundma td a5 sko5a borgtna
utn að liann haldi sjón rinni. ! °ý foru,n meh sPorbrat,t upp a
______________ Konungsfell fMount Royal) ; það
A fimtudagskvel ’ið var hélt j felÍ gnæfir yfir. l>orgina einsog
Sænski lúterski söfnuðurinn hér í ; einn Babylons turn.
bænum samkomu í kirkjtt sinni á
Logatt. Það; var meðal annars
Við stigum á skip kl. 8. Þá var
séra Lánts svo veikur, að eg varð
þar til skenitunar að söngflokkur j að bera hann á skip. Hann var
Kyrsta lúterska safnaðiar söng og j lagður á spítala skipsins. Við hin
tókst vel. A eftir samkomunni! vorum öll á öðru farrýnti, og höfð-
var söngfio'kknum lx>ðið heim til j utn góða vist.
sænsika pYestsins og fagnað ]>ar Daginn eftir fóntm við fram-
með hinni rnestu rausn. — Söng- ltjá Quebec og leið öllttm vel nema
Nýkontinn er úr Islandsferð
herra Björgúlfttr Thorlacius sem
heitn fór i vor. Hann ferðaðist
víða um ísland og lætur hið bezita
af ferð sinni. Með honum komu
vestur Soffía Lámsdóttir og Ás-
geir Halldórsson. bæði úr Stykkis-
hólmi.
Síðastliðna viku og það sem af
er þessari hefir verið þurkatíð
lengstaf og mestu blíðviðri; en
flokkur Eyrsta lúterska safnaðar
nxuít vera fjölmennari nú en hann
hefir nokkum tíma verið, og hef-
ir líklega aldrei sungið betur en
nú. Agætlega tókst honum t. d.
síöastliðið sunnudagskveld er
hann söng hið fræga lag Mozarts
“Gloria” from the Twelfth Mass,
ineðan söfnuðurimn bar fram off-
ttr sitt.
Herra A. F. Reykdal, kaupmað-
ur frá Árborg var í bænum eftir
helgina. Hann lét vel af hag
bygðarinnar; gripasölu sagði hann
mikla og hagstæða bændum. en
uppskeru í rýrara lagi vegna veðr-
áttunnar; þeir eru vanir góðri upp-
skeru þar, og þykir lítið ef þeir
fá m.inna en 20 bushel hveitis af
ekrunni. *
séra Lárttsi; hann fékk blóðspít-
ing um ntorguninn, en létti heldur
]>egar á daginn leið. En daginn
eftir fékk hann blóðttppgang á ný,
og slíkt hið sama næsta dag.
Þann dag var kalt i veðri og lágu
margir fyrir, en séra Lárus var þá
þungt haldinn og ntikið af honum
dregið. Seint um nóttina var kall-
að á núg og mér tjáö, að vinur
minii væri látinn. Eg flýtti mér
til hans, en hann var þá skilinn
við. Hann hafði sofið vel, en
hrokkið upp með htngun full af
bk>ði. Eg bað yfinnann skipsins
að mega smyrja líkið, en það
fékkst ekki. Jarðarförin fór fram
kl. 4 þann sama dag; var sungiö
yfir honum á íslenzktt og talað á
enskti. Annar maður hafði dáið
(Tramh. á 4. dBuJ.
1