Lögberg - 06.02.1913, Blaðsíða 4

Lögberg - 06.02.1913, Blaðsíða 4
LÖGBERG FIMTUDAGINN 6. FEBRÚAR 1913. S3S^ 53235?» LÖGBERG GefiO át hrern fimtudag a£ The Coi-umbia Prbss Limitko Corner William Ave. & SnerbrooWe Street VVinniVbo, — Manitofa. stefAn björnsson. EDITOR J. A. BLÖNDAU BUSINESS MANAGER UTA sXSKRIF T TIL BLAÐsINS: The Columbia Press.Ltd. P. O. Box 3084, Winnipeg, Man. utanXskrift ritstjórans: EDirOR LÖGBERG. P. O. Box 3084, Winnipeg, Manitoba. TALSÍMl: GARkY 2156 Verð blað»in* $2.00 um árið. Undarleg andmœli. Allri alþýðu manna hér í íyiki og víöar er kunnugt orðiö um fineyksliskosninguna m klu í Mac- donald kjördæmi hér í haust. Mönnum er kunnugt ofbeld þaö, cr afturhaldið beitti bæöi í fang- clsunum og réttarfari. Mönnum cr kunnugt um það, að þeir er of- íældinu voru beitt r leituðu á marga vegu viö að' ná rétti sínum, cn fengu ekki að gert. Liber- oJar hafa borið á conservativa -tórfengileg kosn'nga svik í þe:m kosninsrum, og siíkt hið sama hafa afturhaldsmenn gert 1 berölum. I’.áð'r flokkarnir eða menn í þeim fiafa verið fyrir sökum hafð r í kosning þessari og eru þær sakar- gift r, sumar hverjar svo alvar- fevar, að mcð engu mðti mega þær Hggja * þagnargiid'. Sanntnælis skyldi öllum unna, og sannmæli er J»að að liberalar hafa tivað eftir annað æskt þess í ræðu og riti að rannsókn vær hafin á liinu illræmda kosningafargani í fyrnefndu Macdonald kjördæmi. lívað eft'r annað hefir frjálslynd Hokkurinn eða menn úr honum farið fram á þetta, og hvað cftir annað hefir iafturfialdsflokkurrnn andæft því og hainlað slíkri rann- sókn. hegaj- svo loksin.s að alveg þótt' útséð um það, að nokkur rannsó n fengist fyrir tilbeina afturhalds- vaklhafanna hér í fylki, þá hug- kvæmdist frjálsiynda flokknum að gera tilraun til að fá hana gerða að t lhlntun æðri stjórnarvalda. I því skvni bar herra Norris for- ingi liberala upp tillögu til þings- ályktunar um það, að sambands- sfjórnin hlutaðist 11 um slka rannsókn ásamt með stjómarherr- unum hér. Mælti herra Norris á- getlega með þeirri tillögu, og sýndi með óhaggaud-' rökum fram ’i að hún væri réttmæt og mætt' J.'ng'ð ekki undir höfuð leggjast að samþykkja hana ef það vild ckki gera s'g hert i þvt að vilja ii Ima yfir með þeim skálkum er l'astast gengu fram í lagabrotum og losningasvikum í J>rittrefnd i kosn'ngu á síðasta hausti. Tók Hutn ngsmaður |>að skýrt frnm, að hann vildi láta skörmnina sk l'a, bar sem hún a?tti að skella, hvort! Iieldur vær á fylgismönnrm 1 ber- : ala eðá conservativa ; hann k' aðst j vilia láta prófa mál allra er grun- | :'ð;r væru. svo að sýkna h:nna j <ak!ausu yrði löglega framrærð, j n hin:r seku látnir réttmætri j <cfs:neu sæta. Ekki virtist uppástunga þessi ó- 'Kinngjöm, eða færfi fram fyrir flokksfylgis sakir. Fyrir því hef’ði m'tt ætla, að afturhaldsfo ingjarn- r í þing:nu, hefðu tekið 'h?nni vel, mernimir, sem að réttu lagi ættu að vera mestir hvatamenn þess að gert það, mundi hann að makleik- um ha a hlot 5 lofsorð al ra hygg- inna manna í báðum stjó.nm la- flokkunum. Þeim mun undar- legra er atferlið og þessi síðasta og ógleymanlega ánægju-yfirlýs'ng 1 Macdonald-hneykslinu. Ferðasögu ágrip o-s.f. (Framh. frá r. bls-L versna og ge.ði hið mesLa land- unnan slagveður með ákö u hregg, og þar sem veðrið stóð rétt í fang okkar, á.t m vér f .11- hart með að koma hestunum ge n jjví; samt komumst vér — þó h Jd- ur óþriíalega til reika — afi Káa- anlega er ómetanlegur hag :r fy ir þær sveitir. Þar sá eg brúk ða sláttuvél og var verið að slá með henni á túni; gengu tveir ‘he ,ta- fyr r og v'rtist mér hún vinna verkið ágætlega. Næsta dag fór- um vér að Þjórsárbrú; þar h'tti eg fyrir gamlan kunnignja sem verið hafði nábúji nnnn fiér í, W nnipeg um nokkur ár, hann tók okknr tveim höndum og g st- uin vér þar tvær nætur i gó’Uim fagnaði. Hann befir sett þar upp miklar og reisulegar byg-ingar cg hefir þar g’-eiðasölu, en þ > var annað sem mér fan=t enn me'ra um vert, það er gróðarstöfi, eða öllu h'-ldur l:st:ga“ður fPa’-kj s-m hann hefir búið þar ti.I með f á- bærum listamarns'mekk og hug- V’tÍ. THE DOMINION BANk Nir KDMU.VO II. ONI.KK. »1. P„ Prrs W. D. MATTHKWS ,Vir«-Prm C. A. KOGt.KT, General Mauager. liöfuðstóll borguSu..... $5,000,000 Vurusjóður............. $0,000,000 Ailur vigulr .......... $70,000,000 pJER GETIÐ BYRJAD KIUKNTNG JIEí) $1.00 Sunur stærstu reikningar í sparisjóðsdeild voru birjaðir i tujög smáum stíl. ! Reikning má byrja með $i.oo eða meira. NOTKK IIA.ME IIKANCII: Mr. M. DKNISON, Manager. SKLKIRK BKANÍTI: J. Griadulv. Manager. NORTHERN CROWN BANK At)ALSK K,1 FSTOr A í WINNIPKG Höfuðstóil (iöggiltur) . . . $6,000.000 Hofuðstóli (greiddur) . . . $2,706,519 Formaður Vara formaður Jas, H. Ashdowu Hon.D C. Caraeron S I'IÖkNENDUK: Sir l>. H. McMilIao, K. C. M. G. Capt. Wm Kobinson H T Champion Frederick Nation W. I' Leistikow Sir R P. Kobtin, K.C.M.G, töði’m.kl. io um kveldið. Þar feng- um vér h nar beztu viðtökur ogjlýsa mannvirki þessu neitt ná- dvöldnm þar um nó tim, skal kvæmlega; garðurinn PÍlur1 er um- frekar á það mimt s'ðar. Næsta girtur með vír, en spítu sá eg þar dag riðum vér yf r á Þingvöll cgjenga utan dansnal! s"m bú:nn v->r Síðan kvöddum vér vom kæra Ólaf og snérum svo við heim á le.ð, gistum á Kotströnd næstu nótt; þaðan fórum viö daginn e.t- ir yfir Hellisheiði og alla leiifi til Ekki treyst' eg mé^ tií ~að Reykíavikur °S hrósuðum happ' yfir hve góða og skemtJega ferð vér hölðum haft. > miklar framfar r átt sér stað í seinni tí'ð, bæöi í húsab/gg náum og fleiru, enda mun Borgarfjörð- urinn vera talinn með b.ztu sveit- um lands ns. Síðan hélt eg kyrru fyrir 11 Allskouar bao Mit rt atgreidd. —Ver oyrjuiu .cikninRa við vinstaklinga eða fél >g 'g sinngj irmr skilmálar veitiir. Avísanir seldar til hvaða staðaar sem er á fsl tndi. — Sérstakur g.iMmur gefinn sparisjúðs innlöeum, sem bægt er að byrja með einum dollar Reutnr lagðar við á hverjum 6 mánuðum, T. H. TMORSTHINSON, Káftsmaöur. Cor. Willim Ave. og Slierbrooke St. Winnipeg, Man. Aðe ns sá eg þar á-tve’m bæjum steinsteypt hús, annaö var á þess 26. s. m. aö eg lagði úpp með Hvammi í Vatns lal hjá Hal g imi strandferðarbátnum Austra, s?m hónda Hallgrímssyni, mjög vandað Ekki treysti eg mér vel a« dæma fór að sunnan austur og norður myndarlegt hús, h tt var á um hinar ýmsu nýrri framfar r j fvrír land. Með skininu var1 Geitaskarði hjá Árna bónda Þor- skoðuðum hinn forn ræga þ ng- sta forfeðra vorra. Hann hafði eg aldrei áður augum 1 tið, enda fl úr borðum hitt alt var flbú'ð'sveita Þeirra er e- fór um’ úr jörð. hringmv’ndiðir, unph”kk- aðir Ijekkir, sæti fyrir fle:ri h ’ndr- bæði var aö eg fór fljótt yfir, kom óvíða, og svo hafði eg aldrei séð þessi héruð áður, en það þótt- izt eg vita, að ýmsar umbætur sem ræðupallur; frá öllu þessu var e? sá voru nýblegar, svo sein vír- helga sögustað. Þar höfðu feðurlgeng'ð á svo snildarlegan hátt að gir®in£ar vegabætur, og ekki s st vorir stofnað hi5 fornfræga lýð-1 imun var a5 lí^a, munrlí slíkt ^'nar niyndarlegu brýr sem þar veldi, fyrstir allra norðurlanda þykja listaverk í hverju 1and' sem eru komnar a fjöldamörg vatns- áttu við þá tíma Þac höfðu þeir væri. Fjölda margar triáplöntur sett h n viturlegustu lög er b zt hafði hann sett þar niður, ásamt vöktust þá upp fyrir mér margarjuð manns, var alt úr grasgróinn' endurminn n-’ar úr sög m vo-um jörð, sömuleiðis hár og mikill er viöl* oma þessrm fræga, g nn- |A7.ir land. Með skipinu Þvi fjöldi farþegja svo vart h riði! kelssyni; hús það var e ki föll; yfirleitt hygg eg að þar sé talsverð velmeg m, og mun eiga áttu við þá t;ma, þar höfðu þeirjýmsum komtegundum og Hómstr. marga hildi háð, bæði með orðum um og rósum, en a!t er þetta svo og vopnum. Þar höfðu þeir sk ft;ungt enn að ekk er að vita hvern- um trú sína. En þar höfuð þeir(igr það kann að h°pr>ast. en eigi að líka — því miður — glatað snu siður á Ólafur mkinn heiður.skil- ■ið fyrir tilraunir s?ntr, og hefir margur fengið medaliu fyrir minna. Áður en vér kvöddum Ólaf, mintumst vér áhe tsins við Sím;n vorn og skildum þar því eftir 4 krónur innlagðar í umshg, með eftirfyjgjandi stöku á miða: dýrmæta frels: Þennan dag var veður bærilegt, en gekk þó á með talsverðum hryðjmn. Um kve'd ð héldum vér að Kárastöðum; þegar þangað kom var þar k >minn og háttaður ofan í rúm, kunningi okkar, S m- on Dalaskáld, sem flestir Iandar munu kannast við. Strax s:m hann frétti að vér vær. m komn r þar, lagði hann drög fyrir að vér lcemum á fund s'nn, hvað vér gerðum með mestu ánægju. Hann var hinn skrafhreifnasti; eins og hans er vandi; tók strax j að þylja upp Ijóð sin bæð: forn og! ný, þar á meðal mörg kraftak' æði er hann kallar og sem hann kv ð hafa orðrð að áhrifsorðrm, enda; kvaðst hann nú vera eina | kraftaskáldið er uppi væri á Is-j landi. Veift' hann oss góða skemtun og glöddum við hann dá- lítið í staðinn ; sk ldum svo við hann í góðu skapt, vomm þar svo um nóttina í góðum be nle ka. Næsta dag var gott veður, en) leit mjög rigningarlega út. Þegar vér vorum að búast til fe ðar um morgiminn stakk eg upp á því við | félaga mína að vér skildum fara til Símouar og b'ðja hann að gera kraftakvæði sem hefði þ'4 ve kin,: að vér fengjum altaf gott og þu t veður m:ðan vér værnm í tÚTium og skilrlum vér þá get’a hon m sína krónuna hver og skilja það eftir við Þjórsárbrú ei kvæð’ð yrði afi t lætluð?m notum. Uppástungr' þessi var fljótt studd og samþykt í einu lilióði. Síðan funrium \ér Simon og tjáðum honum e indi vort; tók hann því vel og kvaðst vera fús að reyni. B ð liann okk- ur finna sig aftur innan sturd r, hvað vér og gerðum, hafiði h?nn |>:i tvær vísur t Ibúnar er hljóða þannig: Guð sem alheims stýrir st in -.terkum krafti sönnum, sólskin gef og s-rnnar vind sæmdar ferðamönnum. Vörm er hæn með von og t ú vel i gangi haginn, þeir og viður Þjórsárbrú þurran fái daginn. Mcð þetta veganesti í vas->n m j lögðum vér svo á stað i al’ óðu j veðri, en m'klum skú_a!e ðineum meðiram fjörimum; svo héldum vér sem le’ð I ggur aust’ir rm /Eðsta skáldið Ísalands öldin Símon kallar, því að boð: hlíða hans höfuðskepnur allar. mik’nn þátt í því hin m’klu og góðu smjörbú er þar hafa komizt á fót, því stórmiklir peningar ber- ast inn í sveitirnar fyrir smjör'ð árlega, enda alstaðar þa rsem eg kom leist mér vel og búmannlega á alt. Úr ferð þessari kom eg aftur heim til Reykjavíkur 21. júlí. Hinn 6. ágúst lagð' eg aftur á slað með bátnum Ingólfi upp í Borgar- nes, þaðan fór eg upp að Stafholti í Stafholtstungum til séra GísJa Einarssonar og hafði þar hinar beztu viðtökur, þar dvaldi eg t l hins 12. s. m., og kom degi siðar til Reykjavíktir. Vel leizt mér á i Borgarfirði og hafa þar eflaust lýrgdilsheiði og Laugard-1 og alt að Geysir um kvedið, regn ' om ekkert á okkur utan fáe'n'r d on- ar þegar vér wrum að rÞa he'm jað Gevs:r og var sá e:ni sk'ir s m eftir greinum. En reynd n var onnur. halda uppi göðú réttarfari og i , , he:ðri og sæmd Man'toha i ölhim j ver fen^m a aI1rn. fe^nm að ver forum fra K rast ð-m. Við Geysir — þ°tta mikla n'Túr- unnar undur — '■Ivö'd ’m ’ ér tvær nætur og einn dag og feng’ m að |sjá hann giósa, þótt ekk: væ-: þ ð með mestn gosum hans- þ''ti mé' sú sjón t;lknmu'r>'kil. Vér héH m til t konungs hús’n’t svo kalUð^, er það allve^lemir skál> oo> fó~ b r vel um oss. Þ- í næst fv'ld ’m vér að h’nmn nafnkunna G I’fos'i og Sir , Rodmond Roblin, reis andvígur! vnóti rannsókninni og allir hinirj Orðfærari menn í ráðherra hópn-! um sigldu trúlega í kjölfar stjórn-j arformænns ns, skoruðu á þingið i að i.veðá niðtir tillöguna, og h:pn- j að'st það; stjórnarþ:ngmennirnir greiddu atkvæði einsog hús’ænd- urnir sk'miðu fyrir. Var því til- lagan feld. En margan mann furðar á þescu al’hæfi stjómarinnar, og hlýtur sú spummg nú að vera efst í hug"m inanna: hvað gekk mönnunum til? Hversvegna eru þeir að hamla þessari sjálfsögðu rannsókn? Vrafalaust hefði öllum þ^rra fylkishúa þótt það v'ðurkvæm legt áð stiórnafformaðurinn siálfnr ckoð'iðum kon*1. var ba^ ctó-tenjr. lerr qct m:k',’’ðT'vg sv*1 er ha* har fvrir augti vor. svo a* e" h'>f>'ij pT1<i g°rt mér h"mnvr'', um s,’V1'. | Þar dvöU”m vér oart úr Jfw og ké'dum evo ofán m''* Hv!tá pha leið ofar> að B:-t?n'n>h'*t' og g’stum hnr næ't” nAtt • t'a* er 'f'iðj mpfti fv>r*rrr>i'nd'’r h“?"r‘?1’ Þ""" rrj e'tt af h’num mö»-gu sm*ö-hú m se*n Árr>e«cvrtnh’’ar g-n him:r nð hefði gerst fhitn:ngsmaður að til- . . f . íögu herra Norris. Ef hann hefði >set'a a *tofn sér' °* s m a e^* ÞORRABLOT Hifi ellefta ÞORRABLÖT “Helga magra” fer fram í Manitoba Hall að 291H Portage Avenue Þriðjudagskvöldið 11. Feb. og byrjar stundvíslega kl. 8. ÞORRABLÓTIÐ verður að þess usinni vandaðra í öllu tilliti, en nokkru sinni áður — því ekkert hefir verið sparað til að gera það sem bezt úr garði. Maturinn verður ljúffengur og vel fram reiddur; meðal annara kræsinga verð- ur: úrvals liangikjöt á borð borið, og mun Þorrablótið að því levti gera alla gesti sína ánægða. ÞORRABLÓTIÐ er tilkomumesta og vinsælasta skemtimótið meðal Vestur-ls- lendinga, og þangað koma menn úr öllum bygðarlögum.—Þorrablótið er því og vina- mót. ÞORRABLÓTIÐ er opið fyrir alla Is- lendinga. ÞORRABLÓTIÐ hefir að bjóða hús- rúm, sem tekur ölln fram í Vestur-Canada. ÞORRABLÓTIÐ hefir á að skipa fvr- irtaks ræðugörpum, og kvæði eftir vestur- íslenzku ljóðskáldin verða sungiu fyrir minnunum. ÞORR \BLÓTID býður fjölbreyttari skemtanir að þessu sinni en áður hefir verið —og má þar til nefna : 1. —Karlmanna söngfélagið “Geysir”, — sem er 25 manna söngflokkur, syngur ís- lenzk ættjarðarkvæði við og við alt kveldið. 2. —Ungfrú Guðrún Indriðadóttir — leik- konan fræga—flytur kveðju frá Islandi. . 3. —Skuggamyndir af ýmsum merkisstöð- um á Fróni verða sýndar. 4. —Sex manna hljómleika flokkur spilar danslögin og íslenzka ættjarðarsöngva. 5— Spil og tafl. 6— Dansinn óviðjafnanlegi. Dansinn, sem Þorrablótið býður, er sá bezti. sem haidinn er af Vestur-fslending- um—það vottar fjöldinn af bezt metnu körl- um og konum þjóðflokks vors . Þnngað eru foreldrarnir öruggir að senda dætur srnar.—Á Þorrablóts dansinn fer úrvalið af æskulýð vorum. Dansinum gleymir enginn- sem á hon- um liefir verið á undanförnum Þorrablótum Dansinn veitir öllum ánægju — áhorf- endum jafnt sem dansendum. Aðgöngumiðar fást hjá kaupmönnun- um II. S. Bardal (á horni Elgin og Sber- brooke), B. Methúsalemssyni (horni Victor og Sargent) og J. Jónassyni (horni Pem- bina og Corydon í Ft. Rouge); einnig hjá öllum félagsmönnum. Verðið sama og á undanförnum vetnim: $1.50. Vindlar og svaladrykkir ókeypis. Komið, landar góðir! HELGI MAGRI. fu 1- rúm, þar á meðall margt þ'ng-ihúð, en leit út fyrir aS verSa manna; var fólk þaS alt mér inj g'mjög myndarlegt l ka; einn g var alúSlegt og gott. A Esk fjörö verið aS kIara k.nnaras<ólahús á komum vér 28. enn t!l Akurey.ar. Blönduós, steynsteypt, m kiS cg 29. Þar fór eg á land, og d.aldi allveglegt hús. Þegir eg var bú- þar til fyrsta september, aS eg inn a$ sveima milli kunn ngjanna IagSi af staS meS bátnum Vestra °g kve®Ja Þa- Hgö' eg aftur upp ti.l SauSárkróks og kom þar dag- inti eftir. Á Akureyri he:msótt' eg ýmsa fornkunningja, þar á meSal sk'ld- ið séra Matthías Jochumson, herra norður á SauSárkrók til aS ná í skipið Ve tu, sem var vo:i á þi g- aS bráSlega, og kom eg þangaö 1. okt. og be ð þar 11 hin; 5., og fór svo meS því skipi alla leiö 11 Eggert Laxdal og fleiri. Einm Reylejavítcur, en kom ekki þarg- daginn reiö eg fram aS Grund og ja® I>'rr en þann 12. Fengum vér he msótti hinn merka Ma nús iHt veður á þeirri le ö, oj 1 ka liónda þar. AS mínu ál'ti mun þ3Ö þurfti Vesta víða v S að kom> tl vera eitt hiS myndarlegasta bónda- aS sikila af sér vörum, og ta Si býli á íslandi. Þar eru allar þa® mjög ferð vora. Jónas lækn- byggingar úr steinsteypu,: íveru- ir varS mér samferða alla le S til hús, sölubúð, sláturhús, smíöahús, Reykjavíkur, og síðan alla leiö til inylna og gripahús öll, ennfremur | Leith; er hann nú að ferSast í út- kirkja úr steinsteypu, e laust hiS(löndum til aS kynnast ýmsum ný- myndarlegasta og vandaðasta ungum læknisfræðinnar, er ek-ki guðshús á landinu og mun ha a óhugsandi aS hann bregð sér kostaS um eða yfir 30.000 kr. A’t hingað vestur meS vorinu, þó þetta hefir hans bygt upo á e’gin ÞaS sé engan veginn vist enrþí. re'kn'ng, auk ýmsra s’.ó kostlegra' Þegar til Reykjavíkur kom var jarðabóta sem haun hefir ge't; þar lokiö ferðum minum um og k'inj- sá eg líka mikið af nýrri jarðyrkju UTn landið; beið eg því þar til þess áhöldum, svo sem vagna, plóga,12- nóvember að eg lagði af stað herfi, sláttu og rakstravélar með alfarinn vestur ttm haf. WINDSOR SMJER SALT Varð öllum meira hvar sem kept var á sýningum. Aiift 1911 var sigur ár fyr- ir Wiudsor Dairy Salt. Rétt öíl veröla n fyrir smjörgerö voru nnnin aí þeim sem not- uöu Wiudsor Dairy Salt. Þeir sem hafa smjöigerð og mjólkurbúskap að atvinnu segja að Windsor Dairy Salt sé þeirra bakhjallur. Þeir reiða sig á það vegna þses þeir vita að það er altaf hreint, af því að smjörið verður bezt úr því, af þvíað þeir vinna verölaun með því og fá hæsta verð fyrir smjör- ið, er þeir nota WINDSOR DAIRYSALT. 66D fleiru. Þegar til Sauðárkróks kom, var eg svo heppinn að hitta þar| Framfarir. þar .verið starfað og stritað til um- bóta í seinni tíð; þar er komin gas- Sé eg spurður um hvort nckkr- lýsing bæði í húsum og götum bæj- ar verulegar framfarir eigi sér ar ns> vatnsle ösla i ílest hús og fyr r irænda minn Jónas Krist- stag á fslandi i senm tið, þá svara skólprennur víðsvegar, sem óðum jánsson, hétðaslækni Skagfirðinga, þeim hiklaust játandi, þig-|er verið að hæta við, Hka er verið sem álitinn er nú e.nn af beztu ar tjjjjt er tekjg nna m5rgu stónim að bæta strætin og mikiði læknum landsins, enda bera Skag- og m p]u erf.ðleika sem manninum lagt 1 Þann kostnað árlega. Nú firðingar og ótal fle ri hið bezta lnæta þar frek^j- en annarstaðar, cr verið að byrja á hafnarviðgerð- traust til hans og hafa mkð álit svo scnl óblíðu nát'.úrunnar hins nni> sem er stórt nauðsynjavert, á honum bæði sem lækni og manni. hrjóstrugu landslags, h nna vondu °£ geVr Reykjavik að snotrum bæ Tfann er busettur á Sar.ðarkrok 0g m^rgu vatnsfalla, strjálbygðar °S myndaríegum nær það er kom- °g er g ftur fru Hansinu. dottur, ]an(isjns Dg mai-gs annars. Þó 1 kr>ng. Þá má geta h nna séra Benedikts Kristjánssonar fráj mega framfarimar heita stórmikl- uúklu rnannvirkja sem gerð hafa Grenjaðarstað, — nú á Húsavík, |ar á jafn stuttum tima sem liðinn veri® ' útjöðrum bæjarins og kr ng- hinni mestu agæi s:conu. Þau er sjgan hyrjað var á þeim, af jafn UTn kann> Þar sem stórglýt s urð- hjón tóku mér með opnum órmuin f4mennr; og fátokrj þjóð ]ýsa ,.m og forar mýmm hefir veriö sem eg hefði venð fa®ir Þeirra þær bæði áhuga og kjarki sem breytt í fegurstu túnvelli, sem gefa et5a broð r og haf5i eg þo hvorugt stefnjr \ retta átt. Nú eru brýr sér* mikinn arð árlega, en mik- þeirra fyr séð; hjá þe.m dvaldi eg homnar á fjÖlda margar ár smærri is erfi®i hefir það 'kostað og mikla .. .1.1 nætur. Þau leðu mer og stærrj) stórfenglegar þjóðvega-'T>enin&a' Tökum til demis Rauð- bætur, níjög miklar vírg rð ngar ara> sem úSur var lítið annað en og margháttaðar jarðabætur bæði urSir °g óræktar niýrar, en nú er Þa"orðið að nokkrar hest og riðu með mér yf r í Hegranes og fram að Reinistab ; þar býr gamall kunningi m nn, herra S gurður Jónsson sem eitt sinn var hér fyrir vestan; annað ferðaðist eg ekki um Skagafjörð. S'rðan fdkk eg mér hesta vestur í Ilúnavatnssýslu og léði Jónas lækn'r mér annan en Sigurður á Reinistað h'nn, án þe-s að þ ggja nokkra borgun fyrir; líka varð eg að fá niér fylgdarmann til þess að' taka hestana til baka; maður sáhét Jón og er Magnússon frá Utan- verðunesi, er hann ýmist kallaöur fón sterki eða Jón Ósmann; 'hann hefír dragferju á vestari Héraðs- vatna ósum sem hann flytur á menn og fénað. Jón sá er talsvert eink.ennilegur, mikill maður á vrlli, friður sínum og að öMu hinn göfuglegasti, greindur vel og fróð'- ur um margt og mjög skemt'nn og góður drengur. Þann 7. sept. lögðum vér af stað yf.r fjöllin og fengum vond- an 'veg, en náðum samt á Bíöndu- ós um kveldið og gistum þar um nóttina, fór svo Jón til baka dag- inn eftir, en eg fékk mér þar hest og fór að leita upp mina gömltt v'ini og vandamenn sem eg á þar marga og góða. Eg ferðaðist síð- an talsvert unt austurpart sýsl- í húsabyggingum og fleiru. j>a',orðið að h nu blómlegasta býli, má ckki gleynta talsímanum sem meS víöáttumikluni tunum vel ttm- þar — eins og annarstaðar —| girtum og stórfenglegi’m ste n- vinnur mönnum ósegjanleg þæg-. ^yggingutn, og alt eru þet a ve k indi og gagn. Nú ertt ýms'r farn- eins manns á fám árum, Vilhjálms ir að innleiða og notfæra allskon-1 heitins Bjamarsonar er andað st ar nýtísku jarðyrkjutól og verðuribar næstliðið vor. Fleiri dæmi )>að vonandi ahnennt áður en langt i Þessu Hk mætti nefna. uni líður. Á þesstt má sjá að það! Þann tima sem eg dvaldi í cr ekkert smáræði sem breyst hef- Reykjavík likað: mér og lciö ir til batnaðar á örfáum árum. ágætlega, var sein allir er eg kynt- ist vildi liera mig á hönd.m sé'; fólkið var frjálslegt, glaðlegt og viðmótsgott og ekki varð eg var við neitt ltöfð ngja dramb né agenta ótta. Strax er eg kom þar hitti eg fyrir marga ku n!ng a, Um sjávar útveg nn get eg lit- ið sagt, en botnvörpungarnir hygg eg séu einu skipin sem gefa góðan arð, enda mimu þau oftast gera það vel. Um efnahag manna yfir- leitt get eg ekki dæmt, en efast um að hann sé stórum betri en hann'bæði þá sem eg hafði þckt hér var fvr'r nokkru síðan, sem li.ka fyrir vestan og a«ra sem cg er mjög eðlilegt þar sem menn kynt st þegar eg fór heim fyrir 18 hafa lagt svo mikið í kostnað vð áruna síðan, tóku þrir mér all r ýms fyrirtæki sem ekki gefa af mjög vinsamlega og vel; líka bætt- sér peningalegan arð, s:st í bráð-.ist mér mesti fjöldi vina meðan eg ina. Víðast er hætt að íæra frá, var þar, sem mikið var því að og getur það máske ver'ð t’l hagn- þakka að Jóhannes frænd m nn aðar i sumum sve:tum, en tæp’ega er manna vinsælastur þar. en all'r i öllum, enda em sumir farnir að hans vinir urðu brátt nrnir kunn- taka upp fráfærur aftur. | inejar. Þökk og heiður sé þeim Þá kemur til að minnast á öllum. Reykjavík. Þótt bær sá geti ekki talist fjölmennur, þá álít eg hann Gestrisni. samt helzt til mannmargan hjá' Fyrir nokkruni t-ma s’ð'an stóð unnar og hitti fjölda frænda og jafn fámennr: þjóð. M kið hefir i Heimskringlu greln um ge trisni vina sem allir tóku mér mað h nni stökustu alúð, og einn g margir sem eg hafði aldrei áður séð eða kynst, gerðu mér h'n söma skl. Eg get því ekki verið að telja þá upp eða nefna neinn sérstakan, enda yrði það of langt mál; en all'r vildu gera mér það l ezta s’m þeir gátu, fyrir hvað eg hér þakka þe'm hjartanlega og árna þe'm allrar blessunar. V'VuIega hafa allmargar fram- farir orðið i Húnavatnssýsl 1 síðan eg kom þar síðast, sérdeilis þ ð sem v:ðkemur þjóðvegabótum. jarðabótum á túnum og ekki síst h>'num míklu vírg'rðingum sem viða umgirða tún og en°rjar, en umbót á húsakynnum v:rtist mér vera tillölule£a m:nni að sín:i leyti.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.