Lögberg - 24.04.1913, Blaðsíða 4

Lögberg - 24.04.1913, Blaðsíða 4
4 LÖGBERG, FIMTUDAGINN 24. APRIL 1913 LÖGBERG Gefið át hvernfimtudag a£ Thk Columbia Press Limited Corner Williaru A.ve. & SherbrooVe Street WlNNIPEG, — M ANTTOPA. STEFÁN BJÖRNSSON, EDITOR J. .-t. BLÖNDAL. BUSINESS MANaGER ‘íft UTANÁSKRIFTTIL BLAÐSINS: }j$ The Columbia Press.Ltd. ííi) p. o. Box 3172, Winnipeg, Man. il i I I UTANÁSKRIFT RITSTJÓRAN3: EDITOR LÖGBERG, P. O. Bok 3172, Winnipeg, Manitoba. TALSÍMI: GARKY 2156 Verð blaðsins $2.00 um árið. I Eimskipafélag íslands. Yér höfum nokkrum sinnum bent á það, aö viSreisnar og vakningaralda sé a5 gangi yfir 'ora kæru f's.urjörö. Þjóöin er nú fyrir lvörit farin aö hugsa ^m aö leggja trar.stan grundvöll unl- ir sjálfstæöi sitt, bæöi út á viö og inn á við. Sjálfstæðisáhuginn út á við hef- ir komið fram í stjórnmála viður- eigninni við Dani; sjálfstæðisáhug- inn inn á við í verklegum fram- kvæmdum í landinu, og fram- fara-fyrirtækjum sem miða að því að efla efnahag landsmanna. Mikilvægt spor í þá átt er botn- vörpu-útgerðin, Jjó að enn sé í bernsku. Sú atvinnugrein virðist hafa hepnast, og á sjálfsagt eftir að vaxa mikið, og það jafnvel áð- ur langt liður. Nú eru íslendingar þó að hugsa um aö færa út kvíarnar og koma sér upp eimskipastól til flutninga og samgöngu-bóta. Til þess fyr- irtækis eru Iandsmenn knúðir. Þeim er nauðugur einn kostur. Þ rátt fyrir það, þó' í slendingum sé í orði kveðnu frjálst að verzla, hvar sem þeir vilja, hefir reyndin orðið öfmur, fyrir þá sök, að sam- göngurnar við önnur Iönd eru, að miklu leyti. í höndum Dana, og hafa verið lengi. Danir hafa því auðveldlega getað bundið viðskifti íslendinga niestmegnis við sitt land. 1 Með tvennu móti hefir það eink- uni verið gert. Fyrst og fremst með því, að leggja afarhátt og herfilega ósanngjarnt fiutnings- gjald á varning frá öírum löndum en Danmörku, þó að vísu sé full- hátt flutningsgjaldið þaðan. í annan stað hefir Sanieinaða gufu- skipafélagið danska, þverneitað að koma við í þeim löndum sem ís- iendingar vildu heldur skifía við en Danmörku t. d. i Þýzkalandi. Hefir því orðið að fá vörur send- ar frá Hamborg til Kaupmanna- hafnar, og þaðah með skipum Dana til Islands, svo að þeir gætu haft haginn af flutningnum. Með þessari niðangalegu aðferð hefir tekist að tryggja Dönum að miklu levti bæði arðinn af varn- ingsflutningi tiljandsins og arðinn af verzlrninni við íslendirga. Arður sá læfir og ekki o.ðið neitt smá- ræði, vegna þess að svo ramrnar skorðrr hafa verið refstarN gegn því, sem þegar hefir verið hent á, j að samkejini annara þjóða gæti koinið til greina um verzlunina. Og það er öðru nær en hinir dönsku séu á því að losa um þær skorður. Eftir að sú lit'a sam- kepnis-viðleitni, sem á bryddi gegn Sameinaða gufuskipafé'aginu logn- abist út af, hefir það liert á stein- bitstakinu. Xú eftir að það er al- .gerlega einrátt, hefir það lagt nýj- •ar og enn harðari kvaðir á lands- xnenn, en áður. Meða! annars hefir það hækkað farmgjald á ýmsum nauðsynja vörum frá Eng- landi um io%—6o%, sömuleiðis hækkað farmgjald frá öðrum löndum og farþegagjald bæði landa milli og meðfram ströndum , Is- lands; og á enn fleiri vegu hefir félagið reynt að láta landsmenn sæta afarkostum. Með því að það er eitt um hituna finst því, að það ekki þurfa að hlíiast við að fé- fletta íslendinga vægðarlaust. Af þessu má sjá, að það er ekki mót von, þó að íslenzka þjóðin uni illa yfirgangi danska félagsins, cg finni sig til neydda að reyna að losa sig úr klóm þess. Allir hljóta að sjá það, að þörfin á því er brýn. Og einn ljósasti votturinn um það er, að öll blöð landsins, og mcnn úr öllum stjórnmálaflokkum hafa nú gert samtök að því, að hnekkja samgöngueinveldi Dana við Island, og stofna eimskipafélag íslenzkt, er annist samgöngur og vöruflutn- inga milli útlanda, og með strönd- um fram, að nokkru Ieyti fyrst i stað, en síðar meir, ef vel gengur, alveg einvörðungu, og Iosni lands- menn þá við Sameinaða gufuskipa- félagið, svo að það nái aldrei fram- ar fótfestu við Island frekar en í Borgundarhólmi. Þar hafði þetta félag sýnt álíka yfirgang og á ís- landi, en eyjarskeggjar hófust þá handa, gerðu samtök gegn því, komu sér upp eimskipastó! og hafa sjálfir annast samgöngur sín- ar, en Sameinaða gufuskipafélag- ið orðið að sigla þaðan tómum skipum sínum. Úr því að Borg- undarhólmsmenn gátu þetta, ætti það heldur 'ekki að verða íslend- ingum ofraun, ef samtök og áhuga breztur ekki, en nú eru einmitt horfur á að hvorttveggja haldist í hendur heima fyrir. Að því styð- ur nauðsyn hrópandi og brýn og ef til vill hvetur það marga fram, hvað annað fyrirtæki nýtt þar heima fyrir á ættjörðinni og þessu að nokkru leyti skylt, þ. e. a. s. botnvörpuveiðarnar, hafa hepnast vel, að kunnugra manna sögn. Það yrði langt mál, ef rekja ætti og telja upp alla þá hagsmuni, sem íslenzka þjóðin hefði af því, ef hún gæti koinið sér upp nægilega mikl- um eimskipastól, til að annast sjálf allar samgöngur -með ströndum fram heima fyrir og milli íslands og annara landa. En á örfátt má benda sem breyttist til batnaðar, ef þetta hepnaðisV: Þá réðu landsmenn sjálfir hvert skipin þeirra sigldu, og gætu sent þau til þeirra landa, sem íslenzku þjóðinni væri bezt og hagkvæmast að eiga viðskifti við, en það yrðu vísast önnur lönd fremur en Dan- mörk. Þá yrði farþega og flutnings- gjald skaplegt bæði landa milli og með fram ströndum landsins. \ erðið miðaðist við útgerðar- kostnaðinn en ekki við fjárgræðgi, kúgun og óbilgirni erlends auðfé- lags, og það yr.ði þá ekki tollur á landsnjenn sem rynni í danska vasa. Þá yrði ferðunum stjórnað af inclendum mönnum, sem eru langt um kunnugri íslenzkum staðhátt- um og viðskiftaþörf, heldur en er- lent félag. sem hvorki hefir haft nægileg skilyrði eða nokkra kær- ing á að kynna sér slika hluti. Þá yrði áliöfn skipanna íslenzk. Það út af fyrir sig hlyti að verða landsmönnum meir en lítið hag- ræði á móts við það að eiga sam- gönguþægindi öll undir högg að sækja hrokafullra og ósvífnra dönsku-drafandi Baunverja. Meir en lítið mundi það glæða íslenzk- an þjóðarmetnað að losna við slikt fargan, svo mikið að sá ávinning- ur yrði vart á vog veginn, eða virt- 1 ur ti 1 fjár. Um j)að geta þeir ' farið næst, sem kunnugastir eru. Eins og fyr var á vikið virðist áhugann á því ekki skorta meðal íslendinga heima fyrir, að koma á fót eimskipafélagi því er hér um ræðir. Vér munum ekki til, aö hafa séð eða heyrt Iielztu málsmet- andi menn þjóðarinnar jafn-sam- huga um nokkurt íslenzkt fram- fara fyrirtæki fyrri. Framkvæmd- ir í því mun þessvegna ekki stranda á viljaleysi eða sundurþykki lands- manna, heldur á alt öðru: á fátækt. Þessvegna er það, að íslending- ar hafa sent áskorun þá vestur um haf, er birt var í blöðunum íslenzku hér í YVinnipeg í síðustu viku. Þar er þess farið á leit, að Vestur-ís- lendingar styðji bræður sína aust- an hafs við stofnun eimskipafé- lagsins fyrirhugaða, cg leggi fram •i fé í því skyni, að hrinda áleiðis þessu bráðnauðsynlega áhugamáli íslenzku þjóðarinnar. Vér þykjumst þess fullvísir að Vestur-íslendiingar telji sér bæði ljúft og skylt að vikjast vel við þeirri málaleitan, vér teljum og víst, að þeir leggi sinn skerf til þessa fyrirtækis á einhvern hátt. En um það verður ekki sagt að svo stöddu, hvemig þeim styrk verður háttað. Ýmislegt gæti komið til greina. Talað hefir verið um í áskorun- arskjalinu, að byrja með tveim skipum, eða einu að eins, ef Islend- inga brysti fé til að kaupa og gera út tvö skip. Með minna en tveim skipum finst oss varla gerlegt að byrja, ef nokkur veigur ætti að verða í sam- kepninni við danska félagið. En litlar horfur eru þó á, að íslendingar geti keypt tvö skip í byrjun. En eitt skrp gætu þeir sjálfsagt keypt, og gert út og það virðast þeir að minsta kosti ætla sér, samkvæmt áætlun þeirra, er birt hefir verið. Þá virðist oss helzt tTent geta komið til álita, annaðhvort að Vestur-íslendingar keyptu hluti í islenzku eimskipafélagi, eða að þeir legðu til eitt skip — söfnuðu fé til að kaupa það, og leigðu íslandi með aðgengileguin skilmálum. En það fvrsta sem gera þyrfti af hálfu Vestur-íslendinga, væri; að skipa nefnd manna, er hefði mál þetta með höndum, bæri sig saman við forgangsmenn þess heima á ættjörðinni, gerði ráðstaf- anir til framkvæmda, hér vestra, og hlynti að því á þann hátt, er hún teldi heppilegastan og beztan. Hins vegar finst oss ekki bein- línis liggja á því, að gera fast- ákveðnar ráðstafanir til fram- kvæmda af hálfu Vestur-íslend- inga fyrir i. Júlí næstkomandi. Fjársöfnunin heima tekur nokk- urn tima, og það er ætlun vor, að þeim mun myndarlegri sem fjár- framlögin 'verða á ættjörðinni, þeim mun skörulegar víkist Vest- ur-íslendingar við málinu; og vér teljum víst, aö þegar þeir sjá að áhuginn heima kemur verklega fram hjá almenningi þar, pá liggi þeir ekki á liði sínu, Vestifr-Is- lendingar, því að nú gefst þeim færi á að sýna velvildarhug sinn til gamla landsins, og að þjóðrækni þeirra er ekki orðin tóm heldur að hún á sér mik'ar og djúpar rætur. En þó að föst drög til fram- kvæmda málsins af hálfu Vestur- íslenrlinga. séu ekki lögð að> svo stöddu, eða verði ekki tilkynt lönd- um vorum austanhafs fyrir stofn- fund eimskipafélagsins í byrjun Júlí mánaöar n. k., gæti það haft mikla þýðingu, að líklegt er, að í Reykjavik verði staddir, um þær mundir, einir fjórir stórefnamenn héðan að vestan, sem eru alþektir og ágætir “business-menn”, þeir John J. Vopni, Árni Eggertsson, J. T. Bergmann og Ásmundur Johannsson. Gætu þeir að nokkru leyti komið fram sem fulltrúar okkar Vestur-Islendinga' á stofn- fundi eimskipaíélagsins íslenzka; og er þeir hefðu kynt sér alla mála- vöxtu enn ítarlegar, heldur en kostur er á hér vestra, mundu þeir geta gefið Islendingum heima fyr- ir býsna mikilvægar upplýsingar um það, hvaða stuðning þeir teldu liklegastan til að fá beztan byr vestra, og hins vegar gefið fram- kvæmdarnefndinni hér mikilvægar leiðbeiningar um það, hverskonar stuðningur mundi verða íslenzku þjóðinni, allri hagkvæmastur cg; notadrýgstur, að því er umrætt ! fyrirtæki snertir. Fundi hafa menn átt hér í bæn- um um málið og hefir það^Jengið góðar undirtektir, en ályktanir sem gerðar kpnpa að verða munu birtar siðar. Guðrún Indriðadóttir leikkona hefir dvalið hér vestra síðan um nýár, en er nú ráðin til heimferðar innan skamms, liklega í öndverðum næsta manuði. Hún var Vestur-Isrenaingum ekki ókunn er hún kom hingað. Fyrir nokkrum árum hafði hún dvalið hér í Winnipeg um hríð, og enn kunnari varð hún allmörg- um vor á meðal, af lofsorði því, er lokið hafði verið á leiklist henn- ar austanhafs. t Margir hlökkuðu því til að sjá THE DOMINION BANK Slr KIIMCND B. OSI.EB, M. I\. Pre» W. D. MATTHKWS ,VIce-Pre». C. A. BOGEIRT, General Manager. i löf uðhtóll bOI■ííaðuI•. .. . $5,000,000 Varasjóður . $0,000,000 AUar eigufr .... .... . $76,000,000 JiJEIÍ GETIÐ BYRJAD REIKNING MEfl «1.00 Sumir stærstu reikningar í sparisjóðsdeild vóru birjaðir í mjög smáum stíl. Reikning má byrja með $i.oo eða meira. NOTBE DAMK BBANCH: Mr. C. M. DENISOX, Managcr. SELKIRK BKANCH: J. GRISDALE, Manager. hana sjálfa, og sjá hana leika; er óhætt að fullyrða, að menn hafa þar ekki orðið fyrir vonbrigðum. Þvert á móti hefir víst flesta furðað á því, hvað langt á veg Is- lendingar heima fyrir eru komnir í leiklist, er þeir sáu Guðrúnu leika Höllu, og mun fæstum sú snild úr ininni líða. þar, sem orð hafa fengið á sig fyrir að vera islenzkastir allra landa sinna vestan hafs, svo mikla þjóðrækni, jafnvel hinum con- ervativu í þeirra hópi, : að þeir luigsi sig um áður en þeir gangi svo í berhögg við Jijóðerni sitt, að þeir gangi á hönd Taylor hinum enska. Guðrún er nú fararbúin heim, en áður en hún fer, er ráðgert að efna til sjónleiks, til arðs henni sjálfri, á likan hátt og tíðkanlegt er hér í landi,. er alkunnar leikkonur eru að kveðja. Það er “Fjalla-Eyvindur” sem ætlast er til að leikinn verði, að kveldi miðvikudags 30. þ. m. cg vitum vér að landar vorir fjöl- menna. Aðgöngumiðar fást i flestum ís- lenzkum búðum hér í borg, og hjá nokkrum einstökum mönnum. Arðurinn rennur eingöngu til leikkonunnar og efumst vér ekki um, að allir landar vorir, sem skyn bera á sanna leiklist, að ó- gleymdupi hinum mörgu vinum, sem Guðrún hefir eignast hér í vetur, verða samhuga um að styðja að því, að hvert sæti verði skipað, — síðasta kveldið, er liún sýnir sig á leiksviði í Winnipeg. Það er löndum vorum sómi, en leikkonunni verðtig cg nærri því sjálfsögð viðurkenning. Aukakosningar. fara fram innan skamms i St. Boniface og Gimli kjördæmum. Nauðsyn ber til að gera nýjar kjörskrár í St. Boniface bæ, og hafa skrásetningar dagar verið fast ákveðnir 5., 6. og 7. May n. k. en endurskoðaðar veröa kjörskrár 16. Maí. Eftir endurskoðun þarf að prenta kjörskrárnar, svo að varla er kosningar von þar, fyr en að mánuði liðnum. í kjörstöðum út um sveitir í St. Boniface kjördæmi gilda gömlu kjörskrárnar enn; en t af því að svo skamt er til hinnar árlegu skrásetningar virðist öll sanngirni mæla með því, að þar. færi fram endurskoðun kjör- skránna áður en kosningu yrði skelt á. í Gimli kjördæmi eru kjörskrár til frá fvrra ári, svo að stjórnin getur drifið af kosningar umsvifa- lítið, ef henni býður svo við að horfa. En of rnikill asi í þeim efnum gæti orðið stjórninni var- hugaverður, því að þeir gleypa ekki allir kjósendurnir íslenzku við Taylor hinum enska. Gimli-kjördæmið er íslenzkt kjördæmi, eina kjördæmið hér í álfu sem verulega má nefna því nafni, og hafa Jieir lengstaf skifst á um þingmensku-embættið þar Sigtr. Jónasson og B. L. Baldwin- son. Það má óhætt ætla íslendingum B. L. Baldwinson, hefir nú lagt niður þingmensku í Gimli kjördæmi eins og til var getið hér í blaðinu síðast. E. L. Taylor hinum enska, cg væntan- lega ráðgjafa á aftur að reyna að smeygja inn á íslendinga hér norður á milli vatna. Vér telj- um slíkt ill skifti, sem fyr hefir verið getið, að fá( Englendinginn í stað Mr. Baldwinsons, sem hefir ■ áunnið sér mikið álit og verið löndum haukur í horni hvenær, sem til hans hefir verið leitað. En jafnhliða því að Mr. Bald- winson sagði af sér þingmensku, hefir honum verið fengin í hendur ný staða í stjórnarráðinu og hann verið geröur að “deputy provincial secretary”, í stað A. L. Bonny- castle, þess er við hefir tekið em- bætti McMicken’s lögreglustjóra. Um leið og Baldwinson tekur við binu nýja embætti Iætur hann af ritstjórn Heimskringlu, sem hann hefir haft á hendi milli tiu og tuttugu ár; í því embætti hefir hann sætt nokkuð misjöfnum dóm- um, en um það munu flestir sam- mála, að hann hefjr verið afkasta- mikill með afbrigðum og að um sína ritstjórnardaga hefir honum tekist að ná mjög mik- iíli hylli meðal mikils hluta landa vorra vestra, svo að það er I vor ætlun að enginn ritstjóri | Heimskringlu hafi verið jafn vin- sæll og hann. Við ritstjórn Heimskringlu tek- ur nú Gunnlaugur Tryggvi Jóns- son, sem verið hefir aðstoðarmað- j ur Baldwinson’s um þriggja ára Itíma undanfarið. Hann er gagn- i fræðingur ættaður af Akureyri, ungur að aldri, hálft þrítugur, og stendur Jivi til bóta. Vér árnum honutn heilla í ritstjórnarsess- inum. Auðugasta náman. Nýlega var þessi getið í Lög- hergi, að síldarhlaup svo mikið hefði komið inn á höfnina í Prince Rupert, að unglingar og kvenfólk hafi ausið henni upp að gamni sínu með fötuin og körfum. Var þar, um leið, gefið í skyn, að ekki mundi önnur betri síldarveiðatæki hér fyrir hendi en þetta. Þessi kýmilega tilgáta er dágott sýnis- horn af því, hvað fáfróður al- menningur útífrá er um það, sem er að gerast hér á norðurströnd- um. Engutn, sem nokkuð þekkir til hér, mun blandast hngur um það, að Prince Rupert eigi í vændum aö verða hinn lang-stærsti fiski- NORTHERN CROWN BANK AÐALSKRIFSTOKA í WINNIPEG Höfuðstóll (löggiltur) Höfuðstóll (greiddur) $6,000,000 $2,746,000 Formaöur Vara-£ormaöur Jas, H. Ashdown SrjÓRNENDUR: Sir D. H. McMillan, K. C. M. G. Capt. Wm Kobinson H. T. Champion Frederick Nation Hon.Ð.C- Cameron W, C. Leistikow Sir R. P. Koblin, K.C.M.G, Allskonarbankastörf afgreidd.—Vér byrjum Vcikninsa viö einstaklinga eða félög og sanngjarnir skilmálar veittir.—Avísanir seldar til hvaða staðaar sem er á fslandi. — Sérstakur gatimur gefinn sparisjóðs innlogum, sem hægt er að byrja með einum dollar. Reutur lagðar við á hverjum 6 mánuðum, T. E. THORSTEINSON, Káösmaður. Cor. Willim Ave. og Sherbrooke St. Winnipeg, Man. markaður og fjölmennasta fiski- ver á Kyrrahafsströndinni og J)ó víðar væri leitað, því að bæði eru öll beztu fiskimiðin innan hundrað mílna frá Prince Rupert, og svo þegar Grand Trunk brautin er full- ger, styttist leiðin á markaðinn sem svarar tveggja sólarhringa sigl- ingu. Framsýnir ljársýslumenn komu snemma auga á þetta og hafa mörg félög verðið stofnuð til að reka fiskiveiði héöan. Þessi félög eru í óða önn að búa um sig til þess að geta tekið til óspiltra mála undir eins og brautin er bygð. Reynslan, sem þegar er fengin, bendir á, að fiskimiðin í Hacate sundi, Dixon entrance og vesturstrendur Queen Carlotte eyjanna, séu óvenju auðug af heilagfiskí og þorski. Hvert skip- ið eftir annað, sem farið hefir út héðan í vor, hefir komið hlaðið eftir fárra daga legu. Þá verður síldarveiðin ekki síð- ur arðvænleg atvinnugrein. Þrjú félög fiskuðu síld hér á höfninni i vetur. Afli þeirra samtals mun hafa verið liðug 4000 tons, yfir tveggja mánaða tíma, og ma nærri geta, að ekki hefir öllum þeim afla verið ausið upp með vatnsfötum. Það er að ágætum haft, að 23 tons voru einusinni tekin í einum vöriudrætti. öflugasta félagið sem hér hefir verið til starfa, er Canadian Fish & Cold Storage Co. Forseti þess er Mr. Andren Kelly, vel þektur starfsmaður. Þetta félag hefir reist stórt og vandað frystihús. Alt er það úr steinsteypu og út- búið með hinum nýjustu cg full- komnustu frystivélum, sem til eru. Þær búa til 20 tons ai ts á dag, auk þess sem þær halda öllum kæliklefum nægilega köldum. Fé- lagið er að láta byggja niðursuðu- hús fyrir lax og áburðarverk- smiðju, svo og söltunarhús, þar sem þorskur verður verkaður á sama hátt og tíðkaðist á íslandi. Þrír botnvörpungar sem þetta fé- lag hefir keypt í Grimsby á Eng- landííi, eru nú komnir sunnan um Horn og von á það á mörgum fleiri þetta ár. Önnur félög, sem öll eru starf- andi og virðast hafa nægan höf- uðstól, eru: Standard Fisheries Ltd.. Atlin Fisherics Ltd., Wall- ace Fisheries, Prince Rupert Fish «t Cold Storage Co., Crippen Bovelers Herring Co. og B. C. Fisheries Ltd.. Þetta síðast nefnda félag er undir forustu Sir George Daughtv, en hann er fiskikóngur mikill heiman af Englandi. Aðal- stöð þess félags er á Marsby Island. Það kvað hafa 400 mann í vinnu. Héðan úr bænum ganga nú sem stendur til fiskjar 5 botnvörpung- ar, 8 lóðaveiðaskip og urmull allur af mótorsnekkjum. En þetta er ekki nema lítil byrjun. Sum fé- lögin gera ráð fyrir að tvöfalda og þrefalda útgerð sína næsta ár. Eg hefi enn ekki minst á lax- veiðina. Hún er rekin af miklu kappi meðan vertíðin stendur yfir; en fram að þessum tíma hefir hún verið öll í höndum niðursuðu- félaganna og leiguliða þeirra Jap- ananna. Nú er samt ráðin nokkur bót á þessu með rýmkun fiski- reglugerðarinnar, þannig, að hvít- um mönnum er veitt leyfi óháð niðursuðufélögunum. Þetta mun hafa þau áhrif ab fiskimenn fái hærra verð fyrir veiði sína, en áð- ur hefir tiðkast. Skeena River er mikið fljót og fiskisælt. Við mynni þess eru níu niðursuðuhús sem öll hafa stórt úthald; þá eru tvö niðursuðuhús við Naas River, eitt hér í Prince Rupert og tvö á Queen Charlotte eyjunum. Mikið kvarta útgerðarmenn um skort á góðum sjómönnum. Allir J)ykjast J)eir helzt vilja hafa hvíta fiskimenn ef þeir væru fáanlegir og hafa þeir skorað á fylkisstjórn- ina að efla innflutning hvítra fiski- manna, einkum familíu-manna, og hefir hún heitið fulltingi sínu. Hver árangur af því verður er enn óséð, en hvað sem því líður þá er sannfæring mín sú að öllum kná- um drengjum, sem kunna að sækja gull í greipar Ægis, standi hér op- in auðugasta náman, sem Canada á til i eigu sinni. Th. J. Davidson. Prince Rupert B. C. Fréttabréf, Frá Kandahar er skrifað 5. þessa mánaðan,: “Hér er fjarska mikill snjór ennj)á, þegar tillit er tekið til þess að komið er fram i Apríl; þó hef- ir snjórinn minkað mikið þessa viku, en samt sést varla á dökkv- an díl enn þá. Snjórinn var ákaf- lega mikill hér i vetur, en liggur býsna jajfnt yfir alt. Bændur eru samt vongóðir og heyrist ekki æðruorð til þeirra, þó svona vori seint; þó hafa allir mikið að vinna hér í vor, því síð- astliðið haust var lítið hægt að plægja; þresking gekk seint vegna rigninga og var henni ekki lokið fyr en frosið var upp. Þó þessi bygð sé ekki nema sjö ára, þá eru hér margir bændur orðnir vel efnaðir, og komu þó sumir af þeim hingað með lítil efni, en þeim mun meira að dugn- aði, framsýni og kjarki. Margir hafa “gasolin”-katIa til að vinna akra með, ásamt hestum, og til- nefni eg hér ^uma Islendinganna: Jón Guðnason hefir haft einn ketil, en fær sér annan í vor, og svo hef- ir hann 8 vinnuhross. J. B. J'oseph- son hefir einn gasolín-ketil og ætl- ar að hafa 12 vinnuhesta þar að auki. J. B .Jónasson hefir einn gasolín ketil og 8 eða 12 vinnu- hross, hann hefir líka hestafjós Æivery Stable) í Kandahar eg hefir verið þar i vetur. Jtón Thorsteinsson bygði hótel hér í haust, og byrjaði að selja þar vín 31. Marz s. 1.; fjöldi manns var og er á móti hótelunum, en samt hafði þetta framgang; von- andi er að bændur sjái svo sóma sinn, að láta ekki konur og börn sín liða fyrir })að tjón, sem áfengi hefir í för með sér. Kristinn Eyjólfsson, einn af fyrstu landnemum í þessari bygð, er að láta smíða íveruhús á landi sínu; hann kom hingað fátækur, en hefir haft sig vel áfram hér; sagt er, að hann sé að yfirgefa ó- giftu mennina og ganga í lið með þeim gi*ftu. Man ekki meira í svipinn, getur skeð eg skrifi seinna. / Best for all Purposes PURITií FCOUR ÚR PURITY MjÖLI fæst meira brauÖ, en yfirburðir þess eru alt eins augljósir þegar það er notað í “ pies,” kökur, bollur, “ cookies og alskonar bakstur. Vér mælumst ekki til annars en að það sé -■ Rcynt til bökunar —- og 7 pd. poki mun sýna yður margfaldan sann fyrir því, að brúka æfinlega Purity mjöl. BEZTU KAUPMENN SELJA þAÐ HVERVETNA

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.