Lögberg - 14.01.1915, Síða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 14. JANÚAR 1915
7
HUNDRUD af $ $
Gefin burtu í fögrum og nytsömum verðlaunum fyrir aðeins fáar mínútur af frí-
tímum yðar til þess að hjálpa okkur aðláta fólk vita af vorum nýju og aðdáanlegu
“]£ittle 23anöti”
CHOCOLATE PUDDING
RáðiS þessa gátu og sendiS
oss meS pöntun ySar á. þrem
“T.iTtie Dandy” Chocolate Pud-
dings og nafn og áritun mat-
vöruverzlunar ySar.
KomiS þessum 9 tölustöfum
svo fyrir, aS önnur Iinan sé
tvöfalt hærri en hin fyrsta og
þriSja röSin jafn há þeirri
fyrstu og annari til samans.
YERÐLAUN:
1. verðlaun
2. verðlaun
3. verðlaun
Eldhússkápur
Gramophone
Morris stóll
$35.00 virði
$25.00 virði
$15.00 virði
4. verðlaun
5. verðlaun
6. verðlaun
Skrifborð - - $10.00 virði
Dinner Set - - $ 5.00 virði
6 Silfur hnífa og forka $3.00 virði
FáiS þrjá pakka af “Little Dandy” Chocol&te Pudding hjá Grocery verzlun ySar og sendiS inn þrjár
umbúSir meS ráSningunni. — Matvörusalar, sem selja þaS, eru:-—The Wellington Grocery, cor. Victor and
Wellihgton; T. A. Whatley, Ellice and Burnell; Wight and Stephens, Preston and Maryland; Mr. Goldstein,
743 Ellice; J. W. Avery, 756 Ellice; Amey Bros., Portage and Young; Booth, Broad. and Sherbrooke; Sey-
mours, cor. Sargent and Sherbrooke; Lawrie Bros., Notre Dame and Kate; W. Pears, Westminster and
Evanson.
Hver og ein ráSning, sem rétt er, verSur látin í ömerkt umslag og því stungiS í forsiglaSan stokk. pau
verSa dregin eitt 4 fætur öSru, þegar samkepninni er lokiS, og sá, sem 4 þaS sem fyrst er dregiS, fær fyrstu
verSlaun, og svo koll af kolii. Allir þeir, sem ekki vinna verðlaun, fá nokkuS óvænt þeim tll hagnaSar. —
FylliS út miSana 48ur en þaS er um seinan. — SKERID þETTA EYÐUBLAÐ AF —
THE T. VE2INA MANUFACTURING CDMPANY
885 Slierhrookc Street, - - Winnipeg, Man
HERRAR!
pér megiS senda mér þrjá pakka af ySar “LITTLE DANDY
CHOCOLATE PUDDIING” (25c.) og nákvæma skýrslu um hvernig eg
get unniS verSlaun í ySar Stóm verðlauna samkepni.
Winnipeg
Dentai Parlors
Cor. Main & 'James
530á
Kórónur settar á tennur
og brýr á milli þeirra
$5.00
fyri'r hverja tönn
Plötur vorar úr hvalbeini eru svo góðar, að hvergi
fást betri né ódýrari. Engir viðvaningar, allir starfend-
ur útlærðir. Ailt verk ábyrgst r \jK A /V Lf P
í 20 ár. Stúlka vinnur hjá oss
Business and Professional Cards
Dr. Bearman,
Þekkir vel á
Augna, eyrna, nef, kverka sjúkdóma
og gleraugu.
Skrifstofutímar: 10-12, 2-5 og 7-8
Ta.ls. M. 4-370 215 S mcrset Blk
Dr.R. L. HUR3T,
Member of Royal Coll. of Surgeons,
Eng., útskrifaSur af Royal College of
Physicians, London. SérfræSingur 1
brjðst- tauga- og kven-sjúkdðmum.
! —Skrifst. 305 Kennedy Bldg., Portage
| Ave. (á mðti Eaton’s). Tals. M. 814.
1 Tími til viStals 10-12, 3-5, 7-9.
Nafn...................... ....... Adressa.
Eg verzla við;—
Nafn verzlunarm. og Adr.......................
(þessi iKÍnlun verður send i'rú þeim “Grocer” sem þér verzlið vlð)
úlfana, sem eg hafði skotitS, en
hinir voru allir á burt. Paö tók
mig fullar tvær stundir að flá þá,
því eg var óvanur verkmu; eg batt
skinnin í bagga, meö streng af
moose-viðar berki og lagöi af stað
til þess staðar, sem viö félagar
valdi mér náttból í afdrepi og
kveikti eld sem fljótast, vitS skímu
af honum safnaöi eg eldiviö, nóg-
um til næturinnar, mokatSi snjón-
um burt meö snjóskó mínum, þar
sem eg ætlatSi mér aö sitja, snæddi
þaö sem eftir var af nestinu og
höföum mælt okkur mót. Eg kom1 fékk mér í pípu. Eftir nokkum
fljótt á slóö dýrsins, blóöi stokkna,! tima fanst mér daufleg setan, aö
en ekki rakti eg hana, vegna þess | vera aleinn í evöiskógi, og tíminn
að1 eg þóttist vita, aö úlfarnir; langur. Eg reyndi að sofna, en
mundu taka til aö elta þaö á ný, j gat ekki fyrir ýmsum liljóSum.
Skafti B. Brynjólfsson.
Kveðja úr “Menningarfélagluu”
fymun.
Þð vel eg skilji skarS sem höggvið ei,
AS Skafti þú ei fyltir lengri árin:
Mér gegndi sizt aS æpa yfir þér,
Sem ætlð lézt þér bregSa minst viS
sárin.
Og þeir sem eiga skörungs-skap og yl
Og skila æfi frjálsri dáS til grðða,
Þeir leggja oss seinast kvæða-
kjarkinn til,
A8 kasta á sig moldum vorra ijðða.
Og þú stðSst ungur uppúr ffjálsum
her
Af æskulýS frá klakahöggi og
plðgnum,
fiern lægri runnum risin dögun er
í>á roSar sðlin hæsta tréS í skðgn-
um.
®n fðlki virtist flokkur sá ei dæll
Sem fyrirleit áS skre'iSast undir
Þokum,
Og skeytti minna, aS vera -sigur-
sæll
En sanni halda að efstu málalok-
um.
En skapraun sú oss skiíti I hornin tvö
Or skrópa-værS, og hvatti geSin
þreyttu,
Svo jafnvel bældu sofendurnir sjö
1 SlonshliSum, varSlúSrana þeyttu.
>ó yrSi 4 leiSum uppihald og töf,
Og aldrei hvöt aS státa af neinum
feiknum:
þeir yngri keppa, og karlar fram
að gröf,
MeS kurlin fiest úr gamla æsku-
lejknum.
áttum löngum liðsemd þína aS:
MeS landnáms-eld aS voga upp frá
ströndum,
Og dygS þá vísa, aS vernda lika um
það,
Sem var of smátt aS hvila á sllkum
höndum.
því samtiS manns viS fitliS sitt, það
felst
AS færar fterðar þroskar örSug
byrði.
Hún sinum stærstu sálum reynir
helzt
A6 sða burt 4 timans lítilsvirSi.
En þð er eins og fram 1 fjarsýniS
AB fánar blakti á sumra manna
arröfnm,
■n eru sjaldnast eins og þeir sem
viB
Á okkar stangdr kring þá dregiS
höfum.
Æ, vertu sæll. þ ú sefur vel og rðtt—-
Hér sit eg einn og minningunni
fagna,
Og eg skal brosa og bjóSa gðða
nótt,
Unz brosin dvina og minar kveðjur
þagna.
Af liSi þegar lögö er fremsta röS,
Um leikvöll breytt og orSinn hvllu-
stofa,
Mér stundum finst—þð vakan væri
glöS
Og voriS bjart—sé gott aS fá aS
sofa.
sér góöan bjálkakofa noröurfrá og í heldur hélt mína leið meöframi
höggviö þangaö stíg gegnum skóg-
inn, frá fomri Indíána braut, og
hafði þar einn áfengastaöinn í sín-
um löngu ferðalögwm. Eg var þá
ungur og tnikili veiöihugur í mér,
enda geröi eg lítiö annaö en reika
með byssu mína og rakka í óbygð-
um þeim, sem þá voru á alla vegu
nálægt bænum, þó ao par sé nú
alstaðar komin mamiabygö.
Viö tókum með okkur nesti til
mánaöar, og atinað sem liafa
þurfti. og létum hest araga þaö á
sleða fyrsta daginn, gistum á býli
þvi sem næst var óbygðinni, skild-
ttm þar eftir hest og sleöa og
drógum svo farangurinn á
enda var orðið áliöiö dags, og fé-
laga mínum vildi eg mæta á þefcm
tiltekna staö. ÞangaÖ hélt eg nú
sem fljótast, en hvergi sást hann
og gaf ekki hljóð af sér, hvemig1
sem eg blístraði og kallaði. Meö
þvi aö kalt var veður og langt liöiö
á dag, þá afréð eg aö halda heim.
Úlfaskinnin vom þung og streng-
imir skárast inn i axlimar á mér,
svo aö eg 'hengdi baggann á trjá-
Ugla vældi langa lengi skamt frá
mér; þegar hún þagnaöí, fór
hundurinn aö urra og ýlfra. Uangt
burtu þóttist eg heyra úlfastóð á
ný. Meö þessum hætti leiö tíminn
frarn eftir nóttínni, þangaö til
tunglið kom upp, en í þeim
þykkva skógi geröi þaö lítið til né
frá. En loksins birti og var eg
þá ekki lengi aö leggja af stað
heim til kofans. Þegar eg hafði
Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. íSherbrooke & William
Tblephonk garry 880
OFPicE-TfMAR: 2—3 og 7—8 e. h.
Heimili: 776 VictorSt.
TEI.KPHONE GARRY 381
Winnipeg, Man.
Dr. O. BJORNSON
Office: Cor, Sherbrooke & V' iliis.m
riiI.KIIIONK, GARKY 82«
Office-tímar: 2-
8 e. h
-3 °g 7
HEIMILI:
764 Victor Stroet
fELEPHONKl GARRY T»«I
Winnipeg. Man.
brún hamarsins, en bráttj komu
hljóðin nær og nær. Eg nam þá
staöar og faldi mig ibak viö runna-
stóö, er óx á blá brúninni. Eg
þóttist vita aö úlfahópur væri aö
eltast viö dýr og að hersingin væri
á fullri ferö í áttina til min. Eg
skal játa, aö mér varö ekki um sel,
þó aö eg vissi vel aö engin skepna
gæti hlaupið upp hamarbergiö semi
eg stóö á. ,
Eg þurfti ekki lengi aö biöá.
Eftir svolitla stund heyröi eg und-
irgang og brothljóö af trjágrein-
um og síðan kom stórt moosedýr
vaöandi snjóinn, beint þar aö berg-
inu, sem eg stóö. miöaði
“toboggan" eöa skíðasleðá. j byssunni, en hætti við aö skjóta. er
| Eg hafði tvíhleyptan fram- j eg hugsaði til þess, aö úlfamir
hlaðning ,og gildrur nokkrar, en; væru mjög nærri og vafalaust ein-
félagi minn riffil; hugöi eg gott tilj ir tólf saman, aö dæma eftir þeim
aö læra af honum vciöibrögð, þvi! heljar liljóöum. sem frá þeim
að enginn kunni aö leggja gildrar, | komu.
betur en hann, fyrir hvaöa dýrj Moose-dýriö haföi auðsjáanlega
sem vera skyldi. Hann þekti öll verið elt mjög lengi; þaö riðaði á
dýr skógarins eins vel og hundinn hlaupunum, þaö var alhrímiö
grem, og hugsaði mér aö sækja skamt farið, mætti eg félaga mín-
hann daginn eftír og draga hann í um meö skiðasleðann, og varö 1
á skiðasleðanum okkar, hélt svo hann mér feginn, þó aö liann
mína leið. Skömmu síöar uröuj reyndar þættist vita, aö eg heföi
fvrir mér moose-dýra för meö! haft næga greind til aö sitja viö
blóödrefjum í, og þóttist eg af því bál i skóginum, ef eg heföi ekki
vita, aö dýriö sem við úlfana barö- i getað náð heim fyrir myrkriö.
ist, heföi faríö þar um. Eg hugs- Hann haföi sært hreindýr daginn
aöi mér gott til glóðarinnar, að
veiöa það, meö þvi sióð1 þess
stefndi í sönut átt og eg þurfti aö
fara.
Eg hélt nú áfram meö varúð og
leit vel í kringum inig, þartil eg
heyröi skepnu fnæsa, rétt fyrir
framan mig, aö því mér virtist.
Þegar eg leit þangaö, þá sá eg
hvar dýriö stóö beint i götu minni
og hirti ekkert um hvað veröa
vdldi. Eg brá byssunni á loft og
svo mikiö fljótræði var á mér, aö
eg hleypti aðeins af haglaskotinui.
í sama bili var dýriö komið á
stökk til mín; eg hleypti hinu
áöur og elt þaö lengi, drepið þaö
og hlutaö sundur og hengt ketiö
hátt upp í tré og var nú á leið
kominn meö sleðann aö sækja þaö.
Eg hresti mig á nesti hans og vasa-
pela og slóst í förina me» og sókt-
um bæöi hreindýrið og úlfaskinn-
in og að því loknu svaf eg og
hvíldi mig.
Félagi minn undi þvi illa, að
moose-dýriö skyldi ganga okkur úr
greipum. Hann sá af slóðinni aö
þaö var sárt orðið og þóttist vita,
aö þaö mundi liggja fyrir, er það
heföi haft af sér úlfana, vegna
stirðleika af sárinn og löngum
Dr. W. J. MacTAVISH
Officb 724J Yargent Ave.
Teiephone Yherbr. 940.
| 10-12 f. m.
Office timar < J-o e, m.
( 7-9 e. m.
— Hkimili 467 Toronto Streei —
WINNIPEG
telkphone Sherbr. 432
j Dr. Raymond Brown,
^ SérfræBingur í augna-eyra-nef- og
*
326 Somerset Bldg
Talsími 7282
Cor. Donald & Portage Ave.
Heima kl. ió— 12 og 3 —5
*
4
4
íárwár
www -m T 45 K.
skotinu af og rendi mér aö næsta j hlaupum. Hann liafði heyrt úlfa-
tré og klifraöi upp í það meölgjammiö frá kofanum og treysti
27—12. '14.
Steplian G. Stephansaon.
Menn og úlfar á veiðiför.
[Maður nokkur hérlendur, all-
vel þektur, og nú gamall oröinn,
hefir nýlega birt i tímaritinu “Rod’
and Gun”, sögukorn er hér fer á
eftir.]
Þaö' var snernma vetrar áriö
1868, er eg átti helma í borginni
Quebec, aö eg fékk tækifæri til aö
fara noröur í óbygðir meö manni,
er hét Alester er þangaö skyldi
fara aö leita aö skógarhöggi fyrir
auöugt trjáviöar sölu félag. Hann
haföi ekki annaö gert aua sína æfi
og var svo kunnugur oröinn
óbygðum og ratvís, aö varla geröu
Indiánar betur. Hann haföi bygt
sinn.
Viö náöum til kofans heilu og
höldnu. en morguninn eftir aö viö
komurn þangaö, fór aö snjóa og
kyngdi niöinr fönn I lieilan sólar-
hring. Eftir þaö geröist bjart
veöur og mjög kalt; félgai minn
tók til sinna feröalaga og eg meö
honum, fyrst framan af, meðan eg
var aö kynnast og læra af honum
að leggja gildrurnar, eftir þaö fór
eg minna feröa einsamall, og haföi
meö mér áttavita, ef til þyrfti aö
taka.
Svo vildi til eftir nokkra daga,
aö hláku geröi einn d'aginn og siö-
an frost, en viö þaö kom skel á
snjóinn, svo sterk aö vel var mann-
held. Viö höföum oröið lítiö varir
viö veiðidýr, aöeins séö slóö eftir
úlfa, héra og gaupur (dynx) og
ekki ’hafði eg veitt nema nokkrar
tóur, minka og fáeina fugla,
fyrstu vikuna, sem eg var i skóg-
inum.
En eitt kveldiö, er Alester kom
heim, sagðist hann hafa séö mörg
moosedýra för svo og slóö eftir
hreindýr, svo sem fimm mtlur frá
kofanum, og kvaöst mundti fara
meö mér næsta morgun og skemta
sér við veiöar í nokkrar stundir og
hugöi eg gott tU.
Viö lögðum upp snemma næsta
tnorgun, eg meö nesti, eftir ráöum
hans, og gengumt viS þangaö sem
hann haföi séö förin. Þar skild-
umst við og aftöluðum að mætast
þar aftur um kveldiö. Litlu síöar
heyröi eg hann skjóta. 1 sama
mund sá eg dýraslóð, og meö því
að eg haföi ekki riffil, þá hlóð eg
hyssti mína, með höglum og kúl-
uirt, rakti síöan slóðina lengi, og
haföi sterkan noröangust á móti.
fcoks nam eg staðar á kambi eöa
hamri æöi löngnm, settist þar aö
í skjóli viö tré og tók aö snæöa.
Eftir æöi langa stund þóttist eg
heyra hvelt gjamm langt i
og öskur viö og viö. Eg
a
báðar siöur, tungan hékk út úr
því og haö var blóöugt á öllum
fótum af snjóskelinni, þvi að þaö
hjó alstaöar niðúr úr. Þaö kaf-
aöi fast upp aö berginu, snérist
þar viö, reisti 'höfuðiö hátt, með
gnæfandi liomum og brann eldur
úr auigum þess af reiði. ÞaÖ
virtist hika viö til hvorrar hliðar
þaö ætti að snúa meðfraim iberg-
inu, en er þaö sýndist ætla að snúa
til hægri, skaut þar alt í einu upp
tveimur stórum úlftun, forustu
vörgum stóösins; dýriö ætlaöi auö-
sjáanlega að hlaupa á þá, en þá
komu sjö aö’rir á haröa hlaupum í
slóö þess og skipuðu sér í hálf-
hring umhverfis þaö. Dú hótst
grimmileg viöureign.
Eg haföi augun á moose-dýrinu
og tók varla eftir úlftmum, fyr
en þeir vom komnir rétt aö því og
einn þeirra tók sig upp og reyndi
aö ná taki i lcverk þess. Dýrið
setti undir sig hornin og þeytti
honum veinandi af homunum
langar leiöir. Aörir hlupu á það
frá báöum hliðum, en dýriö varöist
þeim meö framfótunum, og tveir
til hmkkti burt gólandi, á þremur
fótum.
Hversu lengi þes$i viðureign.
hefði staðið, veit eg ekki, þvd aö
þegar sem hæst stóö, komu þrír
úlfar tií og gengu i lið meö þeim
sem fvrir vom. Eg fór þá aö kenna
í brjóst um dýriö og hugsaöi mér
að skakka leikinn. Færiö var ekki
meir en 20 álnir, og orrahríðin
stóð nálega beint fyrir neöan mig.
Eg miöaöi byssunni og skaut báö-
um skotunum; tveir af úlfunum
veltust um hrygg og lágu svo
1 dauðateygjunum. Viö smellinn af
skotunum varö öllUm nmttm bylt,
og moose-dýriö ekki siöur. Það
tók sig upp á stökk og tróö um
leið einn úlfinn ofan i snjóinn.
Ilinir úlfarnir tóku hart til fót-
burtu j anna og þeyttust út í skóginn.
vissi I Áöur en eg var búinn aö hlaða,
íttrðulegum hraö'a. Dýriö kom í
hendings kasti og rendi á hundinn
minn, er reyndi vælandi aö rífa
sig upp tréö á eftir mér. Rakkinn
laföi sig undan. en dýriö hamaðist
aö trénu meö homunum. Þegar
laö náöi ekki hundinum, namþað
staöar skamt frá trénu og hélt þar
vörö yfir öllum míntim hreyfing-
um, i meir en klukkutíma.
una hafði eg orðið viöskila viö,
hún lá við rætur trésins og haföi
dýriö troðið hana niöur í snjóinn.
Á endanum Iét það sig og lagðí
burt og fór fljótt í hvarf.
Eftir hæfilegan tima rendi eg
mér niöur og náöi í byssuna og
hlóö hana, og hugsaði mér aö
sér vel til aö finna slóöina. Þaö
geröi hann á liðugum hálftíma eft- j
ir aö viö lögðum upp, og röktumi
hana aö Montmorency fljóti. Þar
haföi dýriö farið yfir þarsem!
fljótið var svo strítt, aö ekki festU
ís á því á lönug bil'i. Þangaö lágu
úlfaförin og mátti sjá sparkiö eft-
ir þá á skörinni og þarsem þeir
Byss- höföu setiö gólandi, er þeir uröu af
bráðinni. Alester vildi leita aö
spöng á ánni og hana fundum við
á endanum og komumst á slóð
dýrsins á ný. Eftir milti vegar
sáum við hvar það haföi lagst, og
var bælið blóöstorkiö. Af þvi
vissi félagi minn, aö þaö mundi
vera skamt á brott. Hánn gekk
Dr- J. Stefánsson
401 BOYD BLDG.
Cor. Portage and lídnionton
Stundar eingönítu augna, eyrna.
nef og kverka sjúkdóma. — Br
aS hitta frá kl. 10—12 f. h. og
2—5 e. h. — Talsími: Main 4742.
Heimili: 105 Olivia St. Talsími:
Garry 2315.
J. G. SNŒDAL
TANNLŒKNIfí.
ENDERTON BUILDNG,
Portage Ave., Cor. Hargrave St
Snite 313. Tals. main 5302.
skunda til kofans áöur en myrkriö nú á undan og skimaöi í allar átt
dytti á. Þegar eg var nýlagöur af ir, þartil hann kom á hæö, þaðan
strax aö gjammið mundi koma fráj var dýriö lika komiö í hvarf.
úlfum, því aö þeir höföu oft látiö Eg hlóö bvssuna eins fljótt og
til sín 'heyra nálægt kofanum í eg gat meö mínum kuldastiröu
staö, heyrði eg til ultanna a ny;
þeir voru vitanlega konmir á
hina blóöi lituðu slóö dýrsins og
fylgdu henni á harða hlaupi. Mér
fanst ekki til, og tók þaö ráð, að
leita athvarfs í trjágreinum; eg
tók hundinn undir hendina og
klifraðist upp, en varð aö skilja
byssuna eftir. Þaö stóö heima,
aö þegar eg var búinn aö koma
mér fyrir, þá sá eg nvar úlfamir
komu, hlaupandi i halarófti,
þjótandi og ýlfrandi svo að' undir
tók í skóginum. Nú ef hundurinn
heföi þagað, hefðu peir líklega
rokiö framhjá án þess aö taka
eftir mér, en hann urraði og viö
þaö uröu þeir nún varir. í sama
bili var alt stóöiö komiö kringum
tréö og gláptu upp til mín og
héldu þann samsöng, sem eg mun
aldrei gleyma til dauðadágs. En
sem betur fór, stóö þaö ekki lengi,
forustu úlfurinn tók sig út úr og
hljóp í slóð moose-dýrsins, meö
gjallandi spangóli og 'hinir á eftir,
og dofnaöi smátt og smátt yfir
þeirra helvízku hljóðum, eftir því
sem þeir færðust fjær.
Það var nú komið svo nærri
dagsetri, aö engin von var til
fyrir mig, aö ná haila leið til
kofans fyrir myrkur; samt lagði eg
af staö. en undir eins og skyggja
fór, misti eg af slóöinni og til
þess aö villast ekki mikið afleiöis,
afréö eg aö setjast fyrir og búa
tim mig til næturinnar, þvi aö
Dr. A. A. Garfat,
TANNLÆKNIR
614 Somerset Bldg. Phoqe Main 57
WINNIPEC, MAN.
morgunsáriö og á kveldin.
fingrum, og komst svo niöttr kleif
sem vel sá yfir kjörr nokkur, og
benti mér aö koma á eftir sér.
Þaöan sýndi ‘hann mér hvar sá á
dökkbrúnan dil, svo sem fjörutíu
yards í burtu, milli runna. i'ar
lá dýrið. Rakkinn stökk fram og
gelti er hann sá þaö og spratt
dýriö þegar upp, og snéri aö okk-
ur hliðinni. Viö hleyptum báðir
af i einu, en dýriö stökk upp viö
skotin og féll síöan á kné. Eg
skaut þegar þriöja skotinu, i því
þaö seig niöur í hvarf viö kjörrin.
“Stattu viö, þú skalt hlaöa byss-
una, áður en þú gengur nær",
mælti félagi minn, er eg ætlaði að
hlaupa aö dýrinu. Þaö var dautt
þegar viö komum aö þvi.
Viö vomm æði lengi aö flá það
og afhöföa. Aö því loknu reist-
um viö lítiö tjald, er viö höföum.
söfnuöum laufguöum cedrus
gremtmi til að liggja á, kveiktum
eld og bjuggumst fyrir til nætur-;
innar. Við höföum moose-dýra
steik í kveldskattinn og sváfum
væra dúra milli þess aö' við vökn-
tiðum viö venjuleg 'hljóö, sem
jafnan heyrast i skógarauön.
Næsta dag drógum viö veiöina til
kofans, og geröist ekkert frásögu
vert úr því. Þessi mín fyrsta
veiðiför í óbygöum hefir verið
niér minnisstæöust allra, þó aö
margar hafi eg aörar fariö síöan
og oft hafi borið fyrir mig kyn-
Skrifstofutímar: Tals. 1524
10-12 f.h. og 2-4 e.h
6. Glenn Murphy, D.O.
Osteopathic Physician
637-639 Somersst Blk. Winnipeg
Dr. S. W. Axtell.
Chiropractic & Electríc
Treatment
Engin meBul ög ekki hnifur
258)4 Portage Ave Talt. M- 3296
Takið lyftivélina til Room 503
THOS. H. JOHNSON og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
Isienzkir lógfræCÍBgar,
Skrifstofa:— Koom 811 iVícArthur
Huildine, Portage Avenue
ÁltlTUN F. O. Hox lti5H.
Telefónar: 4503 og 4504, Winnipeg
GARLAND & ANDERSON
Ámi Anderson E. P Gariand
LÖGFRÆÐINGA R
801 Electric Railway Chambers
Phone: Main 1561
Joseph T. Thorson
íslenzkur lögfræðingur
Aritun:
MESSRS. McFADDEN & THORSON
1107 McArthur BuildlnK
Winnipeg, Man.
Phone: M. 2671.
H. J. Pálmason
Chartered
Accountant
807-9 Somerset Bldg. Tals. H|. 273j
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VEKKSTŒÐI:
Korni Toronto og Notre I arae
Phone tielmllu
Oarry 2988 Qarry 899
J. J. BILDFELL
FA8TEIQNASALI
Room 520 Omon Bank - TEL 2685
Selur hús og lóðir og annast
alt þar aOliítandi Peningalán

J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á húsum. Annast lán og
eldsábyrgÖir o. fl.
1 ALBERT^ BLOCK- Portage & Carry
Phone Main 2597
>. A. SIQUWPSOW Tais. Sherbr, 2786
S, A. SIGURÐSSON & CO.
BYCCipCAN|E|4H og FgSTEICNJ\8AlAR
Talsími M 4463
Wmnipeg
Skrifstofa:
208 Carlton Blk.
Columbia Grain Co. Ltd.
H. J. LINDAL L. J. HALL6RIMS0N
ísienzkir hveitikaupnenn
140 Qra.in Exchange Bldg.
Vér leggjum sérstaka áherzlu á aS
selja meSöl efttr forskriftum lækna.
Hln beztu melöl, sem hægt er aC fá,
eru notuS eingöngu. Pegar þér kom-
1S meS forskrlftlna til vor, meglC þér
vera viss um aS fá rétt þaS lem
læknirinn tekur tll.
COLCLEUGH A CO.
Notre Dame Ave. og Sherbrooke St.
Phone Garry 2690 og 2691.
Glftlngaleyfiabréf aeld.
A. S. Bardal
843 SHFRBROOKE ST,
ie'or líkkistur og annasi
im únarir. Aliur útbún
iSor sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarSa og legsteina
r. i He mlli Oarry 2181
„ oefic. ,, 300 eg 878
Hér fœst bezta Hey, Fóðnr
og Matvara ær^staT
Vörur fluttar hvert aem er í bænum
THE ALBERTA HAY SUPPLY CO.
268 Stanley St., Winnipcg;
D. GEORGE
Gerir við allskonar húsbúnað og
býr til að nýju.
Tekur upp gólfteppi og leggur t>au
á aftur
SamiDjarnt vcið
Tiis Sh. 2733 369 Sherbrooke St.
Eg skeytti ekki þessum hljóöum, í berginu, tók svo til aö( flá tvo
leiöiin var ógreiö, svo aö eg datt.—B- --- - -
i fleirum sinnum meö byssuna. Eglargeim þessa lands.
E. J. SKJOLD, Druggist,
legir atburöir í hinum mikla skóg- t Tai». c. 4368 Cor. Weliington & Simcoe
:NÚ
|
t
:
ER TiMlNN TIL AÐ
FÁ SÉR ÞORSKALÝSI
Vér seljum það bezta
Sömuleiðis Emnlsion og bragðlaus-
an Elxtract úr þorskalýsi.
Reynið Menthol Balsam hjá oss við
hósta og kvefi.
Fónið pantanir til íslenzka lyfsalans
The London & New York
Ta.iloríng: Co.
Kvenna og karla skraddarar og loðfata
salar. Loðföt sniðin upp, hreinsuð etc.
Kvenfötum breytt eftir nýjasta móð.
Föt Kreinsuð og pressuð.
642 Sherbrooke St. Tais. Garry 2336
*
:
I
l
♦ i
t |
1
14. ia
♦+♦+♦+♦+♦+♦+♦+♦+♦+♦+
08 t
♦+4
Thorsteinsson Bros.
& Company
Byggjá hús, selja lóöir, útvega
lán og eldsábyrgö
Fón: M. 2992. 815 Somerset Bldg.
Heimaf.: G. 736. Winlpeg, Man.