Lögberg - 01.07.1915, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 1. JtLÍ 1915
Yfirlit yfir starfsemi kirkjufélagsins
árið 1914.
ARSSKÝRSLA FORSETA,
Háttv'irta kirkjuþing. , . . .
Ár það, sem liöiS er síöan vér sátum siöast a kirkjuþingi, er
víst eitthvert hiö liörmulegasta ár, sem saga mannkynssins hefir fra
aö skýra, vegna stríösins voöalega, sem stórþjóöir heimsins heyja.
Áhrif stríösins hafa náö inn í starfsvið félags vors og lamaö starfs-
krafta þess, meö því aö sumt af voru fólki, eins og aðnr, hefir mis
atvinnu og oröiö fyrir efnatjóni af völdum stríösins. En jafnframt
hefir heimsstriöiö oröiö til þess, aö, vekja hjá almenning. alvoru og
•umhugsun um þá hluti, sem eru ofar byltingum t.mans og ohaö eru
öflum eyðilegginganna. Eilífðarmálin eiga þv. brynna erindi t.l
manna sem alvara lifsins er meiri. Kirkja Jesú Krists ætti nu hvar-
vetna aö eiga erindi til mannanna meö boðskap frelsarans um fyrir-
gefning og frið. .
Söfnuðir, prestar og truboðar.
Þeger bæzt höföu viö þeir tveir söfnuöir, sem inn gengui í fé-
lagiö á síöasta kirkjuþingi, þá var tala safnaöa vorra oröm 45, og
voru þeir þá jafnmargir aftur orönir e.ns og þegar þeir voru flestir
áöur, eöa á undan burtför þeirra safnaöa, sem liafð.r Voru ut ur
kirkjufélaginu fyrir 5—6 árum. Nú sækja enn 5 ny.r sofnuðir um
inngöngu i félagið, og veröur þeim aö sjálfsögöu ve.tt mottaka a
bessu bingi. Veröa þá söfnuöir kirkjufélagsins 50 talsms. Þessir
nýju söfnuðir hafa allir myndast síöast liöiö ár í bygöum landa
vorra umhverfis Manitoba-vatn. Fyrir tilhlutun kirkjufelagsms
starfaöi .séra Carl J. Olson í þeim bygöum seinm part sumars .
fyrra og fram á haust. Söfnuöir þessir eru árangur af starfi hans
bar. Söfnuöirnir heita: Jóns Bjarnasonar söfnuður, Betan.u-sofn-
uöur, Betel-söfnuöur, Hóla-söfnuöur og Skálholts-sofnuöur Form-
lega og bréflega beiöast söfnuöir þessir inntöku í kirkjufelagið nu.
Afhendi eg hér með umsóknar-bréfin til afgreiöslu samkvæmt 1 .
grein grundvallarlaganna, og legg eg jafnframt til, aö sofnuöirn.r
séu meöteknir og hjartanlega velkomnir. ,
Préstar kirkjufélagsins eru hinir sömu og voru 1 fyrra. En nu
bætist einn í hópinn, séra Siguröur ólafsson. Hann var v.g«im .
kirkju Fyrsta lúterska safnaöar i Winnipeg sunnudagmn 14 Febru-
ar s 1 og þjónar hann söfnuöum kirkjufélags vors vestur v.ð Kyrra-
haf, sem prestlausir uröu, þá séra Hjörtur Leó kom h.ngaö austur
síöast liðiö haust til þess að taka aö sér kenslu í skóla vorum. Sera
Sigurður Ólafsson sækir nú formlega um upptoku . felag vort og
afhendi eg þinginu hér umsókn hans, ásamt skýrslu embætt.smanna
beirra, er samtal áttu viö hann á undan vígslunni samkvæmt 13. gr.
aukalaganna. Þaö er oss víst öllum gleöiefm, að þessi 'efmlegi
starfsbróðir hefir bæzt v'ið í hópinn.
Auk fastra presta kirkjufélagsins sjálfs eru starfandi meöoss
og hér staddir á þingi hjá oss tveir prestar frá ísland. sera Fr.ðr.k
Friöriksson og séra Jón N. Jóhannesen. H.nn fyrnefnd. hef.r nu
starfaö meö oss hátt á annaö ár; hann hefir allan síöastliöinn vetur
og þar til snemma í þessum mánuöi þjónaö sofnuðum yorurn 1
Minnesota, sem nú árlangt hafa ekki haft fastan prest. Hinn si ar
nefndi kom hingaö vestur snemma i Maí, og er hann raöinn ti
fjögra mánaöa þjónustu, eöa því sem næst, hjá sofnuðunum ny-
mynduöu út viö Manitoba-vatn. Báöir búast þess.r bræður vorir
viö aö hverfa til íslands aftur seinna í sumar, hvort sem ver megum
vænta þeirra aftur hingaö eða ekki. Aö sjálfsögöu fá þe.r her baö.r
fullkomin þingréttindi.
Viö því haföi v'erið búist, aö hr. Stefan Bjomsson gerð.st
prestur safnaöanna í Alftavatns-nýlendu, enda haföi hann ætlaö ser
hingaö vestur aftur í haust sern leiö, en um það leyti uröu er ír
landa á milli bæöi ógreiöar og hættulegar, svo ekk. gat mð.Ö at
komu hans þá, og nú hefir hann tekiö að sér þjónustu nymyndaðs
fríkirkjusafnaöar í Fáskrúösfiröi og kemur þv'í ekk. vestur fyrst um
sinn. Vel hefir þó loks raknaö fram úr fyrir söfnuöum þessum, þar
sem séra Hjörtur J. Leó hefir nú tekiö köllun frá þeim og er orð.nn
fastur prestur þeirra. _
Jafnframt því sem séra Rúnólfur Marteinsson hefir veriö skóla-
stjóri tvö undanfarin ár, hefir hann veitt Skjaldborgar-söfnuö. .
Winnipeg prestlega þjónustu, en sökum þess aö starf hans v.ö
skólann útheimtir alla starfskrafta hans, þa hefir hann orö.ö aö
segja söfnuðinum upp þjónustu. Sömuleiöis eru söfnuö.rn.r . Mmn-
esota prestlausir, auk hinna smærri safnaöa Víösvegar a truboðs-
svæöinu. .
K árinu hafa verið vígöar finnn kirkjur. Meðan stóö a kirkju-
þingi síðasta, sunnudaginn 28.. Júní, voru vígöar kirkjur Giml.-safn-
aöar og Viðines-safnaðar i Nýja íslandi. Sunnudagmn 2. Agust var
vígö kirkja Lundar-safnaöar, 30. Agúst kirkja safnaðar.ns i Bla.ne,
og 2. Maí 1015 hin nýja kirkja Vesturheims-safnaöar í Minnesota.
Kirkja hefir reist veriö í Grunnavatns-söfnuöi, en ekki hefir hún
enn veriö vígö. ,
Aö útbreiðslu-starfi, eöa heimatrúboöi, hefir starfaö v'errð a
svipaöan hátt og undanfarin ár. Um þriggja mánaða tíma var sera
Siguröur S. Christopherson viö þaö starf og séra Carl Olson nærr.
annaö eins. eins og fyr var vikið aö. Þar aö auki hafa guöfræöa-
nemendurnir, Octavius Thorlaksson og Halldór Johnson. venö .
þjónustu heimatrúboös-nefndarinnar nokkurn tíma. Mun nefnd.n
skýra sjálf frá því starfi ítarlegar. Þess skal hér getiö aö einn
þeirra manna. sem kosnir voru á kirkjuþingi í heimatruboösnefnd,
hr. Tón T. Bildfell, beiddist lausnar úr nefndinni þegar eftir kirkju-
þing, sökum þess mikla og sérstaka verks, er honum yar faliö.
Skipaöi eg í hans staö í nefndina hr. Finn Jónsson og tok hann þaö
verk góðfúslega aö sér.
í sambandi Viö heiöingjatrúboös-starfiö cr frá því aö skýra að
á þessu ári urðum vér fyrir því láni aö fá heimsókn fra truboöa
vorum á Indlandi, ungfrú Sigrid Esbehrn. Hún dvald. her i álfu
mikinn part ársins og samkvæm ósk kirkjufélagsins heimsokt. hun
all-marga söfnuöi Jiess. Hélt hún samkomur og fyr.rlestra þar sem
hún kom, og má fullyröa aö mikil blessun var samfara komu henn-
ar allsstaöar. Menn fengu ljósari skilning a þv, dyrðlega verk,;
sem kristniboöarnir vinna í heiðnum londum og ver fengum tilefm
til aö þakka Guöi fyrir þaö, aö hafa gefið oss kost a þv. a aka
þennan litla þátt i því verki, sem Drottinn vor og fredsar, fol ollum
lærisveinum sínum aö vinna. Ungfrú Esbehrn avann ser traust og
viröing allra, sem henni kyntust, fyrir þá hre.nu og fogru tru, sem
hún lifir í og þann fórnfúsa kærleika, sem knýr hana til a« yfirgeL
ættjörö og foreldrahús til þess að Starfa í Jesú. nafn, aö velferð ta-
vísra heiðingja í hinu fjarlæga landi. Hún veröur nu ekki enSur_ '
þjónustu vorri, vegna breyttra lífskjara, en áfram heldur hun þo
starfa aö kristniboöi og sannarlega ber oss aö b.öja goðan Guö a
blessa hana og starf hennar. , , .«
Nú er komið fast aö þvi, að vér eigum aö senda ut í heiðna
heiminn v'orn eigin mann. A júbíl-þingi voru 1910 var ungur náms-
maður leiddur fram aö altari Drottins og hann eftir sjálfs hans osk
helgaður meö fyrirbænum til kristniboös. meöal heiöingja. Þessi
ungi maöur hr. Octavius Thorlaksson, hefir síöan veriö styrktur t.l
náms af kirkjufélaginu og á hann nú ekki eftir nema einn vetur a
prestaskóla. Verður hann þá þess albúinn aö fara þangaö, sem
hann verður sendur. Liggur því fyrir þessu þingi aö gera nauösyn-
legar ráðstafanir fýrir framtiöar-starfi hans, svo alt verð, und.r-
búiö af vorri l.álfu næsta sumar og hann geti þa þegar geng.ð aö
þessu verki, sem hann i Drottins nafm hef.r helga'ð sig.
Skólamálið.
Skóli kirkjufélagsins hefir nú staöiö tvö ár og vegnað eftir von-
um. Aösókn aö skólanum i ár Var fram yfir von.r, 28 nemendur, 10
fleiri en i fyrra. Kennararnir voru þrír, séra Rúnolfur Marte.nsson,
séra Hjörtur J. Leó og hr. Jóhann G. Jóhannsson, allir viðurkend.r
yfirburöa kennarar. Séra Hjörtur getur ekk, orö.ö v.ö t.lmælum
skólastjórnarinnar um aö halda áfram kennarastoöunn, og hef.r
tekiö aö sér prestse.nbætti hjá söfnuöunum í Álftavatnsnylendu.
Skólaráöiö hefir upp á væntanlegt samþykki kirkjuþingsins kosið
séra Rúnólf .Marteinsson til að vera skólastjóri framvegis og ge a
sig allan við þvi embætti. Sömuleiöis leggur skólaráöiö til, aö Jó-
hann G. Jóhannsson verði gerður fastur kennari við skólann. Fai
þetta framgang, þá er vel ráðiö. Þriðja kennara þarf aö ráöa
siðar.
Þaö, sem skólanum nú mest stendur fyrir þrifum, er skortur
á sæmilegu og þægilegu húsnæöi. Herra Þorsteinn Oddssori hefir
góðfúslega lánað skólanum hús sitt ‘'Skjaldborg” bæöi árin án alls
endurgjalds, og á hann fyrir það miklar þakkir skiliö. Annars-
staöar veröur þó skólinn aö leita fyrir sér næsta ár. Vegna hins
erviða árferöis og peninga-eklu er alls ekki álitið hyggilegt, aö reisa
hiö fyrirhugaða skólahús aö svo stöddu, þótt sjálfsagt sé aö koma
þvi í framkvæmd þegar er styrjöldinni linnir og batnar í ári. lil
bráöabirgða veröur að lána húsnæði þar sem aögengilegast þykir
og mun skólaráöiö eitthvaö hafa leitaö fyrir sér um húsnæöi
næsta ár.
Nauðsynlegt er, aö nú þegar sé skólastofnunin löggilt fincor-
poratedj og mun skólaráðið hafa svo undirbúiö, að ráðstafanir í
þá átt geti náö fram aö ganga á þessu þingi.
Það má meö sanni segja, aö enn sé skólinn ekki annað en til-
raun, en þakka megum vér Guöi fyrir þaö, aö tilraun þessi spáir
góöu um framtíð skólans. Þaö má telja sýnt, aö aösókn muni
skólinn fá ekki litla. Reynslan veröur meö hverju ári aö kenna oss.
Aöal-atriðið þaö, aö vér lærum i tima aö byggja rúmgóöan og há-
hvelfdan skóla, hversu smár sem hann veröur vexti. í andlegri
merkingu ekki siöur en verulegri, verðum vér að byggja skólann í
þessu landi og á þessarri öld. Hann þarf að vera viö hæfi komandi
kynslóöar frennir en liöinnar. Fæöist skólinn ekki inn i heim hins
unga og frjálsa mentalifs samtiöar sinnar, þá deyr hann i fæðingunni.
Uppbygöur á grundvelli kristielgrar trúar og kristilegs siöferöis,
upplýstur af Guös orði og upphitaður af kærleiks-anda Krists, á
skólinn a'ð bjóða velkominn inn um sínar dyr og undir áhrif sín
sérhvern ungan námsmann, hvaöan af landi sem hnn kominn er, og
vinna hið sama hlutverk, sem hver önnur lifv'ænleg mentastofnun
þessa lands: spinna úr þeli fortíöarinnar þráö hins nýja þjóðhfs
hér.
Lifsviðurværi sitt verður skólinn hér eftir aö hafa aðallega af
Minningarsjóöi dr. Jóns Bjarnasonar, sem til var stofnað á síðasta
kirkjuþingi. Einstætt dæmi er það i sögu islenzkra félagsmála, sem
gerðist á kirkjuþingi i fyrra þriðjudagskveldið 30. Júní, þá hinn
litli hópur þingmannanna lagði frarn i einkaloforöum tuttugu og
fimn, þúsund doll. sem stofnfé minningarsjóðsins. Fyrir ötula starf-
semi fjársöfnunar-mannsis, sem kosinn var á þinginu i fyrra, hr.
Jóns J. Bildfells, hefir upphæð sú meir en tvöfaldast síöan, þrátt
fyrir hið erviöa árferöi. Mun fjársöfnunarmaðurinn nákvæmlega
nákvæmlega skýra frá gangi þess máls og horfum. Sömuleiðis mun
gæzlunefnd minningarsjóðsins leggja fyrir þingiö skýrslu sína ásamt
tillögum um reglugerö fyrir sjóöinn framvegis.
HeimiLi gamalmentio.
Nýtt gæfuspor hygg eg kirkjufélagið hafi stigið þetta ár meö
þvi aö" koma i verklega framkvæmd fyrirætlunum sinum um líknar-
starf. Gamalmenna-heimilið var stofnsett i Marzmánuöi. Til
bráðabirgða var leigt nýtt og notalegt hús á Winnipeg Ave. hér i
borginni. Forstööukona var ráöin i bráð Miss Eleónóra Júlíus og
hefir hún gegnt þvi starfi meö mestu prýöi. Ekki leið a löngu, áö-
ur en fleiri gamalmenni sóttu urn vist á heimilinu en húsrúm leyfði
aö taka á móti. Níu gamalmenni hafa þegar fengiö aögang og er
eigi unt aö taka á móti fleirum í þeim húsakynnum, sem nú er yfir
aö ráöa. Liggur nú fyrir, aö útvega heimilinu fastan samastaö og
svo stór húsakynni, að engum þurfi frá að visa. V afalaust er slík
stofnun bezt sett í þorpi út i sveit, þar sem unt er aö hafa nokkurt
landrými og lítilsháttar búskap. Mun nefndin hafa tillögur í þessu
efni áð bera fram fyrir þingið. Þaö er gleöilegt aö vita, íive bless-
unarlega aö byrjun þessi hefir tekist. Allir, sem komiö hafa á þetta
heimili gamalmennanna, hafa látið ánægju sína i ljós yfir velliöan
þeirra og dáöst aö þeirri gleöi, senr skín út úr ásjónum heimilis-
fólksins. Enginn vafi er á því, aö fyrirtæki þetta veröur vinsælt og
margir veröa til að styðja þaö. Við þetta líknarverk ber oss nú aö
leggja alla rækt og mun af því margfalda blessan leiöa. — Skýra
þarf og frá því í þessu sambandi, aö einn þeirra manna, sem kosinn
var á síðasta þingi til að annast um gmalmenna-heimiliö, hr. Ámi
Eggertsson, baðst lausnar úr nefndinni skömmu eftir nýár. Setti eg
i hans staö í nefndina dr. Jón Stefánsson, og hefir hann starfaö í
nefndinni siðan.
Sunnuagsskólar.
Sunnudagsskóla-starf safnaöa vorra hefir fengiö ágætan styrk
meö riti því, sem sunnudagsskóla-nefndin er nú farin að gefa út.
Sunnudagsskólakverið er ágætur leiöarvísir. Lakast er, aö útgáfan
hefir ekki borið sig, og þarf þingið aö ráöstafa meðferð á tekju-
halla. Það ætti aö mega selja ritiö nokkru dýrara, en gert var þetta
ár og n.eö þvi móti sjá fyrirtækinu borgið, þvi ómögulega má þaö
falla. Foreldrar veröa að leggja meira á sig fyrir börnin. Þetta er
hvort sem er sama sem ekkert, sem aðstandendur barna þurfa aö
kosta til fræöslu barnanna í sunnudagsskólunum, og ættu þeir að vera
fúsir aö greiða hærra andv'iröi fyrir skólaritiö og kaupa þaö alment,
svo hið blessunarríka starf sunnudagsskólans veröi unniö meö sem
mestum árangri. — Áformað er aö hafa sérstakan fund um sunnu-
dagsskólastarfið í sambandi við þing þetta næsta sunnudag, og er á
fundinn tíoöiö ásamt kirkjuþingsmönnum sérstaklega kennurum og
starfsmönnum sunnudagsskólanna, sem náö geta til fundarins. Skul-
um vér leitast viö að gera fund þann sem uppbyggilegastan, þvi
máliö er eitt aðal-velferðarmál kirkju vorrar.
Málgagn kirkjufélagsins, Sameiningin, hefir komið út aö
vanda. AÖ líkindum er fjárhagur hennar nokkru lakari nú en
verið hefir undanfarin ár vegna þess, aö minna er nú á auglýsing-
um aö græöa en endrar nær. Sameiningin hafði borgað talsvert af
útgáfukostnaöi bókarinnar “Ben Húr”, en enn er stór skuld á bók-
inni.
Sálmabókin. '
Samkv'æmt þiví, sem til var ætlast, hefir á þessu ári verið lokiö
viö útgáfu nýrrar sálmabókar. Þaö mál hefir veriö all-lengi i und-
irbúningi. Var þaö vinur vor dr. Jon Bjarnason sal., sem mest
gekst fyrir þvi máli meðan honum entist aldur. Samverkamenn
hans héldu verkinu áfram, og var bókin búin til prentunar um miðj-
an vetur. Tók þá útgáfunefnd kirkjufélagsins við handritinu frá
prestaféláginu og hefir annast um prentun bókarinnar, og mun bók-
in nú vera prentunð og bundin í höndum nefndarinnar, sem skýrir
frá starfi sinu sjálf. Þaö v'ar löngu orðið ljóst, aö nauðsynlegt væri
að kirkjufélagið sjálft hefði sálmabók á boðstólum handa söfnuöum
sínum, svo tregt sem oft gekk aö fá sálmabókina fra íslandi og þá
ekki síður Passíusálmana. sem nú eru sérstakur flokkur i hinni nýju
bók. Þessi sálmabók er og sérstaklega miöuö við vorar þarfir; þvi
eru þar teknar þýöingar á ekki fáum enskun, sálmum, sem fólki
voru eru kærir orðnir. Þar er og lítill flokkur enskra sálma, sem
nota má, þegar guðsþjónustur fara fram á ensku í söfnuðum vorum,
eins og sumstaöar á sér staö, og þegar framkvæma á kirkjulegar at-
hafnir á ensku, eins og oft þarf að gera. Þaö, sem þó mest af öllu
gerir oss bók þessa gagnlega fram yfir aörar sálmabækur, er það,
aö þar eru prentaðar helgisiöa-reglur kirkjufélagsins; hiö sameig-
inlega guösþjónustuform safnaða vorra, sem áöur var samþykt á
kirkjuþingi, og form fyrir þeim helgi-athöfnum öörum, sem venju-
lega eru um hönd hafðar í kirkju. Meö þessu móti er loks skilyröi
fyrir því fengið, aö samræmi ^ í guðsþjónustum og helgisiöum
safnaöa vorra. Nú ættu sv'o sen. að sjálfsögöu söfnuðir vorir og
prestar allir aö veröa samtaka um þaö, að nota bók þessa viö guðs-
þjónustur og allar athfnir, svo þaö samræmi geti verið í guösdýrk-
un safnaðanna, sem á aö vera í sama félagi.
Minningarrít og bókagjöf dr. Jóns.
Ákveðið var á síðasta kirkjuþingi að gefa út sérstakt rit til
minningar um dr. Jón Bjamason, sem þá var nýdáinn. Því miöur
mun nefnd sú, sem falin var framkvæmd málsins, v'eröa aö skýra
kirkjuþinginu frá því, aö ýmsra ófyrirsjáanlegra orsaka vegna hefir
hún ekki enn getaö komið því verki í framkvæmd. Neyðist hún því
víst til þess aö biöja heiðrað kirkjuþingið aö hafa við sig biðlund
enn um hríð. Vér, sem aö því máli stöndum, höfum fremur kosið,
aö dráttur yröi á útkoniu minningarritsins, heldur en aö ritið liöi
Kaupið ELDSPÍTUR eins og þér
munduð kaupa aðrar nauðsynja-
vörur— með tilliti til hagnaðar.
Þegar þér kaupið Eddy’s Eldspítur
þá fáið þér fullan kassa af áreiðan-
legu kveikiefni.
Biðjið um
EDDY'S “SILENT PARLOR”
ELDSPlTUR
SEGID EKKI
“EG GET EKKI BORGA8 TANNLÆKNI Nt.”
Vér vitum, aS nú gengur ekki alt aS óskum og erfitt er a6 eignast
skildinga. Ef til vill, er oss þa6 fyrir beztu. paS kennir oss, sem
veriSum aS vinna fyrir hverju centi, a8 meta glldi peninga.
MLNNIST þess, a8 dalur spara8ur er dalur unnlnn.
MINNIST þess einnig, a8 TENNGB eru oft meira vir8t en peningar.
HEILiBRIGÐI er fyrsta spor til hamingju. Pvl ver8i8 þér a8 vernda
TENNURNAR — Nú er tíminn—hér er staðurinn til að lúta gera við
tennur yðar. ■ <iiMS
Mikill sparnaöur á vönduðu tannverki
EINSTAKAR TENNUR $5.00 HVER BESTA 22 KAR. GVIiIi
$5.00, 22 KARAT Gl'LI/I’ENNUR
Verð vort ávalt óbreytt. Mörg hundruð manns nota sér hlð lága verð.
HVERS VEGNA EKKI pú ?
Fara yöar tilbúnu tennur vel?
eða ganga þær iSulega úr skor8um? Ef þær gera þa8, finniB þá tann-
lækna, sem geta gert vel vi8 tennur y8ar fyrir vægt verð.
EG sinni yður sjálíur—Notið fimtán ára reynslu vora við tannlækningar
$8.00 HVALBEIN OPIB A KVÖLDIJM
JD IR. -A-LEÓ SONS
McGREEVV BLOCK, PORTAGE AVE. Telefónn M. 699. Vppl y«r
Grand Trunk farbréfa skrifstofu.
fyrir það, aö flýtt yröi útgáíunnni fram yfir þaö, sem ástæöur leyfa,
því oss er um það ant, aö ritið mætti Verða sem bezt úr garöi gert
og samboðið, ef unt væri, dýrlegri minning dr. Jóns.
Svo sem kunnugt er, arfleiddi dr. Jón Bjarnason kirkjufélagiö
aö miklum parti síns ágæta bókasafns. Enn hefir ekki bókasafniö
verið formlega afhent kirkjufélaginu og er þaö enn í vörzlum ekkju-
frúarinnar, sem góöfúslega annast þaö fyrir oss. Oss skortir hús-
rúm, bæöi fyrir þetta nýja safn og hiö eldra safn, sem enn er geymt
í herbergi einu L Fyrstu lútersku kirkju í Winnipeg. Þegar skólinn
fæþ sitt heimili, verður að sjálfsögöu öllu bókasafninu ætlaö þar
gott herbergi.
f> in gvalla-málið.—Afmeeli—Samtók.
í Desember mánuði fl914J féll í yfirrétti Norður-Dakota rikis
úrskurður í ágreiningsmáli Þingvalla-safnaöar. Dómararnir eru
fimm og skiftist dómurinn; dæmdu tveir i vil minnihlutanum og
vildu staöfesta úrskurö Templeton’s dómara, en þrír dæmdu meiri-
hlutanum í vil og riptuðu úrskuröi rannsóknarréttarins. Féll því
málskostnaður á félagsbræöu vöra. Varö sá kostnaður um $1,250.
Borguöu safnaðarmenn sjálfir af þvi þegar $500. En meö því það
er marg-endurtekinn ásetningur kirkjufélagsins að hlaupa undir
bagga með söfnuöinum, var til bráðabirgða tekið lán til aö greiða
afgaijginn í samráöi viö mann þann, er fjársöfnun hefir meö hönd-
um til þessarar þarfar af hálfu kirkjufélagsins. Þarf nú aö gera
ráðstafanir til afborgunar þessarar skuldar.
Aö tveim árum liðnum, árið 1917, verður fjögra alda afmæli
siðbótarinnar lútersku, og er viöbúnaöur viöa um heim til þess að
minst verði á viðeigandi hátt þess mikla og blessunarríka viðburöar
í mannkynssögunni. Lútersku kirkjufélögin í Ameríku eru að und-
irbúa hátíðahöld mikil, ýmist hvert í sínu lagi eða sameiginlega.
Hreyft var því á síöasta kirkjuþingi, aö félag vort héldi á sinn hátt
afmæli þetta hátíölegt og minnist meö þakklæti til Drottins þeirrar
blessunar, sem vér ásamt öðrum höfum orðið aönjótandi fyrir siö-
bótina. Nefnd var kosin til þess aö koma á þetta þing með tillögur
um fyrirkomulag minningar-hátíöar þeirrar, og tel eg víst, að þær
tillögur komi fram. Skulum vér gefa máli þessu góðan gaum.
Þótt ef til vill nái þaö ekki beinlinis til kirkjufélags vors, þá er
vert fyrir osss aö minnast þeirra hreyfinga, sem nú eiga sér stað
viðsvegar í hinni lútersku kirkju hér i álfu og rniða i þá átt, að
sameina hana og koma á sanivinnu milli kirkjufélaganna. Það er
aö minu áliti dýrmæt hreyfing, sem hver lúterskur maður ætti aö
styðja, aö svo miklu leyti, sem til hans kasta kemur. Kirkjufélagi
voru væri þaö stór-gróöi, aö kynnast betur öörum lúterskum kirkju-
félögum og eiga samvinnu með þeim. lorseta j.essa kirkjufélags
var ásamt forsetum allra hinna 65 lúterskra kirkjufélaga, boöiö á
fund, sem haldinn var í Toledo, Ohio, um miöjan Apríl síðastl.
Þangaö fór eg ekki, en tjáði mig bréflega fundarefninu hlyntan,
því, að tilraunir væri gerðar til þess, að mynda einhverskonar banda-
lag’milli kirkjuféláganna til aukinnar samvinnu, án þess skert væri
sjálfstæöi hvers einstaks félags.
Kirkjufélag vort er nú þritugt aö aldri. Kraftar þess aukast
með aldrinum. Störfin verða og stærri og meiri. Vér höfum færst
mikið í fang á siðustu tíö. Nú þurfum vér aö taka á af öllum kröft-
um. Um fram alt þurfum vér að setja traust vort til Guðs almátt-
ugs og biöja hann í Jesú nafni aö aðstoða oss og gefa oss vizku til
þess aö ráöa ráöum voruni, og framfylgja því öllu meö trúmensku,
sem vér í hans nafni áformum. “Sé hann með oss ekkert er ottalegt,
—þá sigrum vér.”
Virðingarfylst,
BJÖRN B. JÓNSSON.
forseti.
Winnipeg, Man., 24. Júní 1915.
Sterki klœðskerinn.
Einu sinni settist klæöskeri aö i
litlu þorpi.
Hann var bæöi haltur og bog-
inn í bakið og kom frá Volugeröi.
Var því engin furöa þótt bæjar-
búar hentu gaman aö honum.
Einkum þótti stúlkunum gaman
aö hafa hann á milli tannanna.
Verst allra var þó Alfheiður hin
fagra, stúlkan sem allir piltarnir í
[Dorpinu vildu deyja fyrir og rif-
ust um. En þvi miður var það
einmitt hún sem hjarta skraddar- þriöji. ‘‘Eg
ans þráöi mest. < tunnusekk af
En það sem hann skorti i fæt-
urna haföi hann í höfðinu. Hann
hafði lesið æfisögur margra merk-
ismanna og af mannkynssögunni
haföi hann lært á hvem hátt menn
komast til metorða og valda í
heiminum og hvernig hægt er aö
Einu sinni var fjölmennur dans
um jólaleytið i kránni. Fast var
drukkið og þegar leiö á nóttina,
tóku nokkrir drukknir piltar aö
raupa af sjálfum sér.
“Eg get borið plóg á bakinu
milli kirknanna!” hrópaöi einn
meö formælingum og rak brenni-
vínsglas af öllu afli í borðið.
“Þaö er nú nokkuð til aö grobba
af!” sagöi einn með fyrirlitning.
“Eg get haldið bjórkvarteli í lófa! =
mínum og tænit það í einutn teig!
Leiki þaö eftir hver sem getur!”
“Heyr á endemi!” hrópar sá
Hann kinkaöi kolli til samþykk-
Allir störöu höggdofa hver á
annan, þangað til einn segir;
“Þt. skalt fá aö sýna okkur
ivort þú getur þetta! Komið, viö
skulum rý-ma til i danssalnum!”
Hláturinn glumdi viö i drykkju-
stofunni. Dansinn féll niður og
tveir tunnusekkir fullir af rúgi
voru látnir á gólfið. Piltarnir létu
gamanyrðin fjúka óspart og stúlk-
uraar veltust um ai hiatn.
En þegar klæðskerinn kom
haltrandi, fór úr jakkanum, herti
á mittisbandinu, leysti af sér háls-
línið og gekk fram á milli sekkj-
anna eins og ekkert væri um að
vera, varð hljótt og kyrt í saln-
um sem í likhúsi.
Hann strauk háriö frá enninu,
vætti lófana meö munnvatni sínu
og dró andann þrisvar sinnum
eins djúpt og hann mátti. Á'horf-
endumir störöu á hann fullir eft
irvæntingar og ótta.
Var þaö mögulegt? Skyldi
hann geta gert þetta?
Þá lyfti hann upp buxnaskálm-
unum og bevgöi sig yfir pokana.
Hann vaföi sinum handlegg um
hvorn poka meö mestu hægö og
gætni, færöi fætuma rétt saman,
andaði þungt og brá tungubrodd-
inum út i annað munnvikiö, eins
og hann ætlaði í einu vetfangi aö
kippa sekkjunum frá gólfinu.
Dauðakyrð var í salnum. Stúlk-
urnar sem næst stóöu fölnuöu og
ein þeirra kallaöi; •
“í. guös bænum, hættu þessu!
Hann sprengir sig!” ,
Það var eins og hik kæmi á
klæöskerann viö þetta og sekkirn-
ir lágu hræringarlausir.
Hann lét sem sé sárnaöi þetta.
lagðist á annaö hnéö og beit á
jaxlinn svo blóöið steig honum til
höfuösins og limir hanS titmöu.
Það leit út fyrir að hann ætlaöi
fremur aö láta lífiö, en ganga frá
orðum sínum.
“Hættu! Hættu nú!” hrópuöu
nú karlmennirnir hver í kapp viö
annan, en kvenfólkiö snéri sér
undan i dauöans ofboöi.
Og þótt sekkirnir lægju enn
hreyfingarlausir og klæöskerinn
að lokurn hætti við svo búiö, datt
engurn í hug aö hlæja. Og allir
horföu á hann meö undrunar og
lotningarsvip, er hann bað þá um
aö hliðra til og lofa sér út.
Hvar sem nafn klæðskerans var
nefnt eftir þetta, fylgdi því hala-
rófa af lofsoröum:
“Það er nú karl i krapinu!
Hver mundi hafa trúaö því!
Hann var rétt búinn aö lyfta
tveim tunnusekkjun, sínum undir
hvorri hendi!”
Og þegar hann loksins vogaöi
aö biöla til Álfheiöar 'hinnar
fögru, vaföi hún óöara handleggj-
unum um hálsinn á honum og
lifði mörg ár í gleöiríkri fullvissu
um aö hún ætti hraustasta mann-
inn, sem uppi hefði verið í sýsl-
unni siðustu 300 árin.
Pontoppidan.
Höfuðlaus her.
Flokkur conservative er höfuð-
laus her, hinir gömlu forkólfar
hans, Roblin og hans samverka-
menn, úr sögunni og liggur því við
borð, aö kjósa nýja foringja til að
standa fyrir flokknum innan fylk-
isins. Margir eru tilnefndir
nianna á milli, en aö sögn sumra
blaöa er aöallega tilnefndur Sir
Hugh Jolin Macdonald lögreglu-
dómari, sá maöurinn sem varð til
þess aö reisa flokkinn viö og leiöa
hann til valda, fyrir rúmum
fimtán árum. Hann varö þá stjóm-
arformaður í fylkinu, en varö af
þerri tign, fyrir tilstuðhm Rob-
lins og hans liöi, aö sögn þeirra,
er þektu til þess sem þá gerðist
bak viö tjöldin. Nú hafa forlögin
hagað því svo, aö hann situr; í
dóntara sæti yfir þeim, sem ýttu
honum úr sessi í þaö skiftið, og
er gengið eftir honum, aö reyna
nú aö bjarga málunum viö á
nýjan leik. Sir Hugh John er
gamall aö aldri og hefir litiö verið
riðinn við opinber mál um langan
íma. Trygö mun hann hata hald-
ið viö flokkinn, alla tíö, enda er
hann sonur þess manns, sem
flokknum réöi lengst og völdum í
landi þessu, Sir John A. Mack-
donald, fyrir nálega fjóröungi
aldar.
get
rúgi
dansaö meö
undir hand-
EIGNIST BÚJÖRÐ
BORGIST A 20 ARUM EF VII.I.
Jörðin framneytir yður os borítar siK
sjálf. Stómiiklð svæðl nf be/.ta landi í
Vestnr Canada til sölu með lágu
verði og sanngtjiirnum ■ skilmálum. frá
vöndur!”
“En eg get dansað með-þá tvo,”
sagöi klæöskerinn hægt og stilli-
lega; hann sat út í homi og eng-
inn haföi tekið eftir honum.
“Hvaö segir hann?” var nú
skióta "bjálfum skelk^í brfngu. Ogjhrópað úr öllum áttum. “Held-
nú skyldi hann færa sér þann uröu aö þú gætir boriö tvær tunn-
fróðleik í nyt. ur af rú&’ Pislin Þin ’
leegnum, eins og þaö væri hálm- $11 til $30 fyrir þau lönd, sem nægr-
ar úrkomu ujóta. áveitnlönd $35 ng
yfir. Skilmálar: 20. partur verðs
út í liönd, afííaiiKiir á 20 áruin. í á-
veltusvæðum lán veitt til bygginga o.
s. frv. alt að $2.000, er endurborgist á
20 árum með aðeins 0 prct. Hér gefst
færi til að auka við búlönd yðar hinum
næstu löndum eða fá vini yðar fyrir
nágranna. I.eitið upplýsinga hjá
F. W. RFSSELL - - - - Land Agent
Dept. Natural Resources, C.P.R.
Desk 40. C.P.lí. Depot - WINMPEG