Lögberg - 19.08.1915, Síða 2

2
LÖGBERU, FIMTUDAGINN 19. AGÚST 1915.
liiiiiiiuiiiimnimmiiiimiiimmiiiniiiuiiimmmini
iiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiniiiiiimrnininiiiiimiiinuiiiHTnm
?ibs. Mt-r
|fDtfARDSBIJK(j|
« PIBS ,fl
CORn sYR^
Hið
gómsœtasta matar
sýróp sem nokkur hefur
bragðað — og mjög
ódýrt
HJÁ ÖLLUM MATVÖRUSÖLUM
í 2, 5, 10 og 20 punda dósum

Hvað í ríkisráði gerðist
Um þa?5, sem geröist í ríkisráöi
þann 10. Júni þ.á., er stjómarskrá
og fánamál voru samþykt, farast
“Lögr.” þannig orð:
Athugum í stuttu máli hvaö gerö-
ist í ríkisráöinu.
Ráðherra íslands tekur fyrirvara
Alþingis upp í staöfestingar-meö-
mæli sín, og hann áréttar fyrirvar-
ann í meðmælunum meðal annars
með því, aö rikisráösákvæöiö sé að
lögum, samkvæmt skoöun Islendinga,
“einvörðungu háð löggjafarvaldinu
íslenzka.”
Forsætisráíherrann svarar, að
danska skoðunin á þessu máli fari i
þá átt, að fyrirkomulaginu, flutningi
tslandsmála í ríkisráöinu, verði ekki
breytt nema ný skipun veröi á gerö,
sem feli í sér líka tryggingu sem
þá, er nú er og að eftir skipun þeirri,
sem nú er á réttarsambandi íslands
og Danmerkur veröi aö vera til á-
kveðinn staður, þar sem ræöa megi
og fjarlægja vafamál, er koma kynnu
upp um takmörk Ijins sérstaka og
sameiginlega löggjafarvalds.
Loks tekur konungur til máls og
segir ekkert annað en það um málið,
aö hann vilji, aö málin verði flutt
í rikisráðinu, og aö Alþingi megi
ekki vænta þess, að hann fallist á
nokkura breytingu á þessu i sinni
stjórnartíð, nema önnur skipun,
jafntrygg þeirri, sem nú er, v'erði á
ger. Konungur segir ekki nokkurt
orð í þá átt, að yrði konungsúrskurð-
inum um flutning íslandsmála í rík-
isráðinu breytt, þá þyrfti til þess
samþykki Dana. Hann segir ekkert
um málið annaö en þaö, sem hér á
undan stendur.
En væri nú nokkuö í þessum
konungsummælum gagnstætt skoðun
íslendinga, þá væri það ekki á á-
byrgð íslandsráðhepra. Hann hefir
hvorki undirskrifað þau né heldur
ætlast nokkur maður til þess.
Hvernig er svo konungsúrskurð-
urinn sjálfur?
í honum stendur ekkert annaö en
það:
að íslenzk lög og mikilvægar stjórn-
arráðstafanir skuli framvegis eins og
hingað til, borin upp fyrir konungi í
ríkisráði.
Undir þennan úrskurð skrifa kon-
ungur og íslandsráöherra einir, alveg
eins og hverja aðra alíslenzka stjórn-
arráöstöfun.
Vér leggium það ókvíðnir undir
dóm allra lesenda þessa blaðs, sem
ekki hafa einhverja óviðráðanlega
tilhneiging til þess aö fara með
rangt mál, hvort þaö hefir “öðlast
samningsgildi, sem frsfm var haldið
af forsætisráðherra Dana og kón-
ungi.”
íslandsráöherra minnist ekkert á
skoðun forsætisráðherra (dönsku
skoðuninaj annaö en mótmæla
henni.
Hvernig hefðu þessi m ó t m æ 1 i
samanburði við stórskotaliðið. En
daginn eftir komst eg að því, að það
hefir einnig sitt hlutverk að inna af
hendi. Skothríðin stóð alla nóttina
með litlum hvíldum, en þegar kom
fram á morguninn þögnuðu fall-
stykkin hv'ert eftir annað unz alt
var orðið hljótt.
Mig sárlangaði til að skríða út úr
fylgsni mínu, en eg vissi að það var
sjálfsmorð, svo eg lá kyr og hreyfði
mig hvergi. Eg sá mann gægjast
upp yfir brjóstvörniná og satnstundis
flaug kúla í gegn um höfuðið á
honum. Hann féll aftur á bak og
andlitið hvíldist í sandi. Eg skreið
til hans, sneri honum við, talaði til
hans; en það var árangurslaust;
hann var örendur. Þá sá eg fyrst
hvar kúlan hafði lent.
Dagurinn leið og lítið v'ar að gert.
Þegar byrjaði að rökkva var okkur
sagt að innan stundar ættum við
að gera áhlaup á eitt vígi óvinanna;
það lá á dálítilli hæð. Þjóðverjar
höfðu einnig gert bóndabæ að vígi
sínu og látið skothríðina dyrya út
um alla glugga. Samtímis átti að
gera áhlaup á þetta hús.
Stórskotalið vort hóf aðra atlögu
í því augnamiði, að brjóta niður
gaddavirs girðingar óvinanna. Dökk-
ir reykjarmekkir liðu upp í loftið og
varla heyrðist skot frá óvinunum.
Mér fanst klukkutíminn eins og heilt
ár. Stórskotagnýrinn óx með hverri
mínútu sem leið, en eg tók lítið eftir
því.
Margir af félögum mínum voru ó-
trúlega glaðir. Þeir hlógu og spaug-
uðu og voru alt af að gæta að hvað
tímanum leið. Aðrir voru þögulir,
og í þeim hópi var eg. Við
nýja raun í vændum. Ekki var
hræddur, en mér datt í hug, að inn-
an Iitillar stundar yrði hélmingurinn
af okkur fallinn og eg v'ar við því
versta búinn.
Eg var að velta því fyrir mér og
spyrja sjálfan mig, hvort eg mundi
falla fyrir kúluhríð Þjóðverja eða
eg mundi lifa það að lenda í handa-
lögmáli við þá, því það þóttist
vita, að ef við kæmumst að skotgröf-
um þeirra, þá mundum við v'erða að
beita byssustyngjunum. Foringinn
hafði sagt okkur, að við kæmumst í
eldraun og hvatti okkur til að sýna
þrek og hugprýði; við yrðum þó að
falla við góðan orðstýr. Eg vissi, að
innan fárra mínútna mundi ekkur
Eg taldi fjórtán sprengikúlur, er
miðað var á eitt loftfarið. * Frá
þakinu á Hótel Bristol blasa við
revkir i undirborgunum; þar
brenna hús undan sprengikúlum
þýzkra.
Úr borginni eru allir farnir
nema Pólverjar; þeir ætla að vera
eftir, ekkert er eftir af herliði ut-
an fótgönguliðrðt — Loftförin
koma nær og taka til að eyða hús-
um og fólki, til og frá um bæinn.
Búið er að leggja tundur undir
allar brýr.
Fyrir þá sem hafa beðið eftir í
marga mánuði, að sjá forlög
Warsaw borgar, er það sorglegt að
horfa uppá hvernig hún er yfir-
gefin, en hvergi sést votta fyrir
kviðia eða kjarkleysi. “Ff við
hefðum .skotfæri,” mælti einn fyr-
irliðinn, “þá gætum við hvenær
sem vildi gengið milli bols og höf-
uðs á Þjóðverjum.” Annar sagði
svo: “Við viljum ekki frið. Þeg-
ar við höfum fengið nýja skot-
fleyga skulum við taka Warsaw
aftur; við getum aldrei unað því,
að hún sé í höndum Þjóðverja.”
Þann 5. ágúst heldur hann svo
áfram frásögunni: “Fg var í
nótt utanborgar, til vonaf og v'ara,
og heyrði sífeldar skotdunur frá
borginni. Kl. 3 voru brýmar
sprengdar upp í loftið og um
miðjan morgun riðiu riddarar
þýzkra í borgina.
Satt er það, að Rússar hafa
hörfað af einum vígvelli á annan;
þýzkir hafa tekið af þeim Lemberg
og skilað henni i hendur Austur-
ríkis, sem tók við þeirri háskalegu
attum gjöf, án gleði eða feginleiks. Satt
eg er það líka. að það þótti mikill
sigur er þýzkir náðu Galiziu úr
hendi Rússanna, og að þessu leyti
hafa þeir máð takmarki sínu, en
þeir hafa ekki sundrað stórher-
um né drepið kjark úr herliði
Rússanna.
Þýzkir ráku Rússana á undan
I sér, af því að ekki er unt a$ berj-
e£ I ast með berum höndum við
runninn, gegn stjórninni sem þar
var þá, en fyrir henn'i var Georg,
konungsson frá Grikklandi.
Krítey var þá undir ‘vernd’
Tyrkja, og partur af Tyrkjaveldi,
þó að sérstjórn hefði, samkvæmt
ábyrgð stórveldanna, og með þeirra
ráði var Georg gerður þar land-
stjóri.
Því var það, að þegar Venezelos
barðist gegn honum, þá barðist
hann gegn því sem stórveldin
vildu vera láta. Baráttan gekk
honurn í vil. Prinsinn reyndi að
ráða einn öllu, álíka og Þýzka
lands keisara, en Venizelos kvað
hann eiga að stjóma með vilja
eyjarskeggja og hafði sitt fram.
Georg prins sagði af sér.
Eftir það varð þessi útlagafor-
ingi helzti stjórnmálamaður eyjar-
innar og réði einn öllu. Þó að
hann hefði verið foringi útlaganna,
var hann samt ekki útilegumanni
líkur. Hann er vel lærður, af
auðugri ætt, lagamaður, lærður á
háskólum Grikklands og Sviss-
lands, ágætlega mentaður og prúð-
ur í framgöngu.
Þegar hann tók við stjónr á
Krítey, sýndi hann strax, að hann
gat verið leiðtogi fólksins og samt
gengið í móti vilja þess. Krítey-
ingar vildu strax ganga i samband
við Grikki, en hann vissi, að stór-
veldin mundu ekki leyfa það. Hann
lagðist á móti þeim samlöndum
sínum, sem vildu berjast til sam- Lotg 1(Jí; and 107 Ran 3
einmgar við moðurlandið, og fekk -
af því hatur þeirra, en þar kom
að þeim varð vel fil hans, þó að
ekki fengju þeir að ráða. Hann
kann tökin á mönnum.
Þegar hann var búinn að hafa
það fram á Krítey, sem hann vildi,
steig hann á skip og sigldi til
Grikklands. Eftiir fáa mánuði
komst hann þar á þing, að fáum
mánuðum liðnum þar á eftir varð
hann æðsti ráðgjafi landsins og
trúnaðarmaður konungs, þó aldrei
nema hann hefði kúgað son hans
til að fara úr Krítey.
Þessum manni hlýtur að vera
það gefið, að töfra menn, en það
gerir hann með sínum andlegu
hæfileikum, innræti sinu og vilj^-
þreki.
• Það reyndist á Grikklandi eins
og áður, að hann varð mestu ráð-
andi með því að ganga í móti því
sem fólkið vildi í svipinn og fara
sinu fram. Til dæm'is vildu
Grikkir svifta Búlgara öllu því
svæði með sjó fram, er Balkan-
þjóðirnar höfðu unnið af Tyrkj-
um, en Venezelos setti þar þvert
nei fyrir og sat við þann keip, þó
að nálega öll hin gríska þjóð yrði
ókvæða við og kallaði hann svikara.
Svo lauk að hann gaf Búlgörum
höfn við Grikklandshaf.
Venizelos er sál Grikklands,
göfugri en ástriður þjóðarinnar,
sem yfi rhana koma í svipinn, og
trúr því, sem henni er fyrir beztu.
Hann er víðkunnastur fyrir það,
að hafa fært út landamæri Grikk-
lands.
VILLAGE 0F GIMLI — Sale of Lands for Arrears
of Taxes.
By virtue of a warrant issued by the Mayor of the Village of Gimli, in tlie Province
of Manitoba, under his liand and the corporate seal of tlie said Village, to me directed, and
bearing date the tliird day of August, A.D 1915, commanding me to levy on the several par-
cels of land hereinafter mentioned and described, for tlie arrears of taxes due thereon to-
gether witli costs, I do hereby give notice that unless thé said arrears of taxes and costs
are sooner paid, I will on Friday tlie twenty-fourth day of September, A.D. 1915, at the
council chamber in said Village of Gimli, at tlie hour of ten o’clock in tlie fore-noon pro-
ceed to sell by pnblic auction the said lands for arrears of taxes and costs.
Description. Arrears.
Lots 23 and 24, Range 1 '..............................$17.28
Lots 19 and 20, Range 1............................... 17.28
Lots 115 and 116, Range 1......................<....... 19.50
Lots 25 and 26, Range 1. ............................. 35.17
Lots 35, 36, 37 and 38, Range 1........................ 63.00
Lot 3, Range 1........................................... 7 g0
Lot 47, Range 1 .... .................................... 7 g0
Lot 48, Range 1........................................ 10Í03
Lots 98 and 99, Range 1 . ............................. 27.21
Lots 95 and 96, Range 1..........ú..................... 15.04
Lot 82, Range 1. ........................................ 7 07
Lot 19, Range 2........................................ 17*58
Lots 117 £*nd 118, Range 2............................. 18Í.38
Lot 116', Range (3...................................... g’92
Lots 44 and 45, Range 2................................ 17.27
Lots 133 and 134, Range 3.............................. 18.94
Lots 17 and 18, Range 3................................ 20^61
Lots 23 and 24, Range 3.............................. 20.61
Lots 116, 117 and 118, Range 3 .. . _.................. 69 07
Lot 119, Range 3 . . A............................ 3^96
Lots 127 and 128, Range 3 ............................ 20 61
Lots 40 and 105, Range 3............................’ 23 96
Lots 106 and 107, Range 3.............’........... 00 05
Lot 42, Range 3................................' // " ” “”g0
Lots 43 and 102, Range 3............................■ 15 05
Lot 45, Range 3................................ 7 g0
Lots 49, 50, 51, 52, 93. 94. 95 and 96, Range 3.'...... 78 53
J^ot 61, Range 3.............J...................... ’’ 01
Lot 27, Range 4.................................. ’’
Lots 33 and 34, Range 4........................” ” ’’ 5g 49
Lots 39 and 40, Range 4....................• '>5 87
Lots 105 and 106, Range 4......................... 25*87
Lot 109, Range 4................................
South-Half of of Lot 84, Range 4 .-.............. ..... 11 ia
Lot 56, Range 4 . . . . :. .. ................... ..... 14 48
Lots 7 and 8, Range 5....., i^ gi
Lote 126 127 Bange 5.........7. !! 3 7 3 2 7 3 KMS
Lots 18 and 19, Range 5............................ 05 07
Lots 21 and 22, Range 5.............” . ” «............ öVoy
Lot 30, Range 5............. • ......... iVia
Lots 117 and 118, Range 5.............................. 9Vfio
Lot 35, Range 5............................ ..... • -
Lot 40, Range 5........................ ............... 15 °g
Lots 114 and 115, Rangeii .. .......................... 44 56
North-Half of Lot 110, Range 6....”' ”' ” ”............ og'40
Lots 6'2 and 63, Range 6 ................ 'V 10
Lots 76 and 77, Range 6.................. ............. ”4Vt
Lots 68 and 69, Range 6................................ ””
Lot 29, Range 7...............” ” .................... 17’70
ÍTaction Lot 32, Range 7.................. ............ to’cm
Lots 52 and 53, Range 7............... vt
Lot 64, Range 7............... ....................... ”7-
Lots 66 and 67, Range 7.....” ™ . . ” ” ;............. rV”
Lot 71, Range 7
54.10
50
56.49
16.84
Dated at Gimli this 14th dav of
Costs.
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
• .50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
,50
.50 /
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
.50
Total
$17.78
17.78
20.00
35.67
63.50
8.30
8.30
10.53
27.71
15.54
8.17
18.08
18.88
9.42
17.77
19.44
21.11
21.11
69.57
39.46
21.11
24.46
20.55
8.30
15.55
8.30
79.03
22.06
1L64
58.99
26.37
26.37
11.64
11.64
14.98
13.31
51.18
25.57
25.57
11.64
26.12
33.38
15.88
45.06
28.93
39.60
35.17
31.26
18.20
19.44
54.60
17.00
56.99
17.34
August, A. D. 1915.
E. S. JONASSON,
Secretarv-Treasurer/ Village of Gimli.
ur framvegis. En stjóm félagsins
hefir verið taiin forsjál, þegar um
hag hennar hefír verið að ræða.
aða menn. Fræeð húzFr, Ilandið’ Þegar t5mi kom Part af
átt að geta orðið að saniningi:
farið af. Það furðulegasta er
x , ■ v * ,,, ! ekki, að þýzkir skyldu vinna,
verða sk.pað að gera ahlaup.ð og heldur að þdr sk Idu ekki
æðum við þankannlsíökkva Hði Rússanna . ffótta
Að einum her undanteknum,
menn. Frægð þýzkra mink-,lr , . „ .
ar um meir en helming, þegar það I Macedoil,u °S Epirus og enn kann
verður lýðum l'ióst með vissu,
hvaða liðsafla og vopn Rússar
höfðu til að mæta áhlaupinu, hinu
stórkostlegasta sem sögur
Hann ia^i Kríley Hermannsœfi fyr og nú
Það •heyrist oft og sést á prenti,
svo að fara, ef svo verður, sem
líklegt er, að honum takist að ! aS ”etta stora strl?S synb a?5 mönn'
leggja nokkurn part af Litlu-Asiu
um fari ekkert fram í mannúð og
“***“ þar vlð j siðmenning, en það er síður en
hafa' En hann hefir orkað *því að gera fvo sé' Af "l11 nokkru nýle&a út'
Grikkland ekki aðeins víðlendara, ; k°m"U !na ”ja >hva5 hermonnum
1 boðið fyrir hundrað árum á
) blóðið svall mér í
um það sem fram undan lá.
Stundin var komin.
Skipunarorðin hljómuðu, við skrið- j
um yfir brjóstv'örnina og stóðum nú
berskjaldaðir fyrir kúlum óvinanna. j
sem Rússar hafa rétt við aftur,
hafa þýzkir liklega beðið meira
manntjón, 'heldur en hinii^ Þjóð-
verjar hafa náð vamarstöðvum
. , . , Rússanna, en ekki sundrað liði
Þær þutu sem drifa umhverfis okkur þelrra jjg fer -
en enginn kveinkaði. Ef við höfum ! sl5gvar
áður fundið til hræðslu, þá var hún
nú horfin. Stórskotaliðið hafði náð
tilgangi sínum, því
var
Englandi, og annarstaðar mun
ástandið hafa verið líkt, og ci
munurinn á því sem þeim var þá um hluttöku prestanna
boðið og nú, svo mikill, að ótrúlegt
má virðast.
i enn
nyjar varnar-
og ef þær duga ekki, þá
aðrar. Með þessu móti
ný, á merkilegum tímamótum og
jverða jjýzkir að undirbúa nýjar og! er mÍkÍS undir því komið’
gaddavírinn var:!nýjar herfertíir, er hver ''verður1 llamingíusamlega honum tekst> aö
allur slitinn. Engu var likara en þejm er£jð j fti þ { f 1 ráðíi fram úr þeim vanda.
við stæðum á blóðv'elli. Fremstu T ”! P SCm ,±ram, --------—---------
skotgrafirnar voru fullar af líkum, RuSSanna er Storum c , , * *
bet a nu en það sem barðist í Sej> hyað Verða Vlll.
heldur þjóðina betri. Honum er
það að þakka, að landinu er nú
hvorki Stjórnað af einvöldum kon-
ttngi né hóp glæframanna. Hann
hefir komið á stöðugri, þingbund-
ínni og heiðarlegri stjórn í iand-
inu, sem í raun og sannleika er Eftir stríðin við Napoleon voru
vilja almennings háð, og það erjstórar uppliæðir véittar af brezka
hans mesta afrek. j þinginu til verðlauna fyrir Welling-
Hann hefir tekið við stjóm á ton lávarð og herforingja hans.
Það þótti viðeigandi að veita
hversu j óbreytttim hermönnum líka verö-
laun, og varð einhver til að' bera
fyrirliðastöður og við hvorttveggjaj sinna fólki sinu og halda því við,
þessa lagabót tók brezki herinn en það 'hefir orðið hlutskifti prestá
stakkaskiftum, Herlið Welling- í Flandri um margar aldir.
t°ns hefði aldrei sýnt annan eins Sumir prestar hafa tekið að sér
hug og dug einsog það lið sefti stóð hjúkrunarstörf. Prestar vinna öll
af sér áhlaup Þjóðverja á undan- hjúkrunarstörf í sjúkravögnuni
haldinu frá Mons síðastliðið sum- hins belgiska liðs, og sinna hverj'u
ar- starfi sem fyrir kemur, ekki siður
að búa til kaffi til þess að hressa
særða, heldur en að hughreysta
þá með því að veita þe^im sakra-
í nýlega útkomnu riti./aðallega nientiö' ekkl hafl Þeir haft
hknarstarfsemi í striðinu, eft-j^^" 1 f.kra’ ***
ir ameríska konu, er ferðast hefir vakandf kannf Uga Þeirra S1*
um vígvöll Frakklands, segir svojJt5rf"m kapph. aÖ sinna Þeim
Prestar í stríði.
Fyrsra hríðin.
Ungur hermaður, enskur, er særst
hafði og var fluttur í hermanna-
spítala í Norður Frakklandi eins og
fleiri, hefir sagt frá fyrsta áhlaupinu
sem hann tók þátt í. Það verður
eflaust einnig síðasta orustan, sem
hann lendir í, því þótt hann verði
nokkurn veginn heill helsu, j)á verð-
ur hann aldrei framar liðgengur.
Við vorum fyrir skömmu komnir
í skotgrafirnar við Ypres, sagði
hann. Við lágum aðgerðarlausir og
reyndum að vera rólegir. Stór-
skotaliðið deyddi marga umhv'erfis
okkur. Það var óviðfeldinn hljóm-
ur;' það dundi í fallbyssunum, hvein
þegar kúlurnar sprungu og loftið
tiraði eins og lifandi hjarta, þegar
smærri kúlur þutu fram hjá okkur.
Mest furðaði mig á því, hvað fáir
féllu úr liði voru. Stundum kom það
þó fyrir, að kúlur sprungu í skot-
gröfum vorum. Þær j>eyttu" mold
og möl í loft tipp og tættu þá í sund-
ur. sent næstir lágu. Þá fanst mér
fótgönguliðið koma að Iitlu haldi í
svo við fórum fram hjá þeim hindr- ua', ')lsl' 1
unarlaust, en við þær aftari mættuml lajmanu 1 og er kjark-
við mótspyrnu. m.ktð og ode.gt og orugt að halda
- , f ........wppi bardogum.
Þa fann eg til sars sviða 1 oxlmnij tt , , , .
,,,,,, -c c „ tier er ekki um annað að
en helt þo afram. Eg reyndt að spyrja> heIdur en að a” búa til skenki í ölstofur, og verið
.' ” :”SUnm’ en ann ‘”.eg gat miklu af mönnum og fé býzkir ll;dega eitt um þá hiíu, ætlar nú að
það ekki og -i sama bih særðist ee 1 , . . s pyzxir ö ‘ _
handlegginn og höfuðið. Þá
Félag eitt i Bandarikjum hefir
stundað það að undanförnu, að
skenki i
sama bili særðist eg í, ,, , , ,
mistiíg ta Cytt 1 Þessar herferðir, Þeiri hætta þvi, og
eg meðvitundina og vissi ekki af fta íar'ð CÍna tl! eí5a tvær- en sa °g fou°graf-kassa
S !°m’ kemur, að þeir orka ekki
timi
meiru. Þegar
f • , Russinn að <
mina litiu krafta, en eg er ; .. , „ ., ,
™ k.x „m,; andl' bau&a« til hann er búinn að
ntér fyr en í spítalanum.
Eg vildi gjarpan fara
leggja til
örkumlamaður og fæ það ekki.
aftur og;
sá timi kemur. fer
síga á, hægt og bít-
Áður og eftir að War*
saw var tekin.
na aftur öllu sínu og koma Þjóð-
verjttm á kné þar eystra.
Venizelos. »
'Upp þá tillögu áð engan mætti hýða
fleiri högguni en 100. Hýðingar
voru þá svo tíðar og grimmar,
fyrir allskonar yfirsjónir, að þeir
sem fyrir þeim urðu, tóku út refs-
inguna i pöttum, og læknir var
látinn vera viðstaddur, til þess að
■segja til, hvað mikið sá hýddi
þoldi í einu, án þess að deyja út-
af. Það er ótrúlegt, en satt samt,
að Palmerston lávarður var mót-
fallinn þessari ívilnun, til handa
hinum óbreyttu liðsmönnum, og
hún 'hafðist ekki fram. Fyrir kom
“Vantrúin var afarsterk bæði á
Frakklandi og i Belgiu, áður en
stríðið hófst. En sá tími kemur á
æfi þjóðanna, sem í lífi einstak-
linga, að mannlegar athafnir virð-
ast einskisnýtar, þegar veröldin og
veraldlegir hlutir bregðast. Á
slíkum stundum snúa bæði þjóðir
og einstaklingar huganum til æðri
máttar. Frakkland krýpur nú á
kné. Kirkjur landsins eru troð-
fullar af fólki. Varla mun sá
timi hafa komið, frá því karlmenn
voru smurðir í kirkjum, áður þeir
gengu til bardaga, að hávaði allra
Frakka 'hafi beygt hné sín og lot-
ið höfði sem þeir gera nú — en
þeir biðja til drottins herskaranna.
A vigvöllunum hafa prestarnir
fengið afbragðsgott orð. Sumir
þeirra hafa farið úr hempunni og
tekið upp herklæðin i staðinn og
barizt vel
Fréttaritari enskra blaða var í, Svo er saSt' að Venizelos hinn
Warsaw þegar þýzkij^ tóku hana £nskl stjórnmálamaður, sé aftur^ það nægilegt til að svala pftir-
• . r ... X* ., 31 .1 w • I .......* __f v
smíða piano-kassa
í staðinn. Svo
stendur á, að þrettán ríki syðra
Tíy»™ÍykUmbamí'2„f t fram. Fyrir'koi »™*««ga. A«rir
“þnru” blettirnir vaxi5 «;> -» «- vom hýddir þtisund Jodeigir í skotgrafirn-
þeim ríkjum, þarsem enn eru ekkii vandarhoggum-. A stjórnarárum ar °g Utt Sarum monnum hu^'
ríkislög komin um vínbann. Af ” lctor,u drotningar, yar það ]og-;un °& hughreysmg.
þessu leiddi að brúkuð skenkborð;teklS’ a« engan mættl hySa meir Enn aðrir hafa unnið ótrauð-
svo mörg, að nægur flutningur en 50 h°ggum- er ÞaS kom fynr>; lega að líknarstarfseminni, um alla
var á mörg hundruð jámbrautar-1 f”ma®U,r,Var„hyddur,,tl1 bana' en ví^elli> 1 Aotgröfum, hjá útvörð
lestir, voru flutt til þeirra staða,
larsem vín er ennþá selt, og var
og segir svo frá:
Netið dregst meir og meir sam-
an um borgina. Sprengikúlur
þýzkra springa með miklum mokk-
tim og hvellirnir eru svo geysileg-
ir, að borgin skelfur. Yfir Vislui-
fljóti svifur njósnarfar Rússa í
lofti, en lengra burtu sveima loft-
tekinn við völdum eða muni gera' spm-ninni í bráð.
| að maður var hýddur til
það er ekki liðinn fullur manns-
aldur síðan hýðingar voru aftekn-
I ar með lögum á Englandi.
Þangaðtil var ver farið með
um, á spitölum og í særðra manna
vögnum, i mörg hundruð smá-
þorpum, þarsem alt fólkið leitar til
sóknarprestsing um flesta hluti,
j)að innan skamms, og þykjast
menn vita, að nokkuð muni af því
Skrifari þessa áðurnefnda félags | hcrmenn, heldur en skepnur. En|hælh andlega og veraldlega,
| heíir látið þá skoðun í ljósi, að.; Þegar Gladstone stakk upp á að í Belgiu hafa prestamir
orðið
, vinsala við skenki mtini fljótlega, afnema hýðinguna með lögum, rit-; fyrir þungum búsifjum. Þeir
maður af- ii?ia rni(1jr ]ok 0g. vjn sejt agejns £ aði Victoria drotning honum bréf, urðu fyrir hrakningi, meiðslum og
bað hann að gera það ekki, með' mannskaða, þegar þýzkir brutust
leiða, því að hann er
bragðs vel gefinn, svo að hann er i matsölustöðum og drukkið í sæt-
af sumum kallaður einn merkileg-| um við matborð, einsog í Evrópu
asti maður samtíðarínnar. Fyrir | tiðkast. En ekki ætlar félag þetta
því að ekki væri unt fyrir herfor- yfir landið, — þrettán voru líf-
sem þeir hafa gefið dig í.
Gyðingar og svertingjar
slást.
Fimtíu gyðingar og að rninsta
kosti helmingi fleiri svertingjar í
Detroit lentu í handalögmáli eftir
mánaðamótin siðustu. Varð jiað
með þeim atburðum aðj gyðinga-
drengur sá svertingja stela peninga
yeskj af stúlku 0g hrópaði þegar
á hjálp til að handsama þjófinn.
Svertinginn komst upp í sporvagn
og stor hópur gyðinga elti hann.
Þeir sem fyrir voru í vagninumi
flúðu í burtu. Einn gyðinganna
hljóp til og ætlaði að gripa svert-
ingjann, en sá hröklaðist út úr
vagninum og var þá flakandi í
fjölgaði
á
var
sárum. Svertingjunum
og sóttu þeir að gyðingunum
tvær hendur. Upphlaupið stóð því
ekki lengi, gyðingarnir lögðu á
flótta og svertingjarnir á eftjr.
Þegar lögreglunni tókst loks að
stilla til friðar var einn maður
særður skotsári og tveir karlmenn
°g ein kona höfðu fengið svöðusár
af bitlitlum hnífum. Fimm voru
teknir fastir.
í Lundúnaborg einni eru 1000
kvenlæknar.
ingja, að halda nýjum liðsmönn-
förin þýzku ærið mörg, innan um smáflokkum er börðust á Krítey,
tíu árum var hann Höfðingi fyrir samt að búa þau borð til. Það.um í skefjum með öðru móti.
ætlar að hætta við að eiga nokkuð Um sama leyti var það afnumið,
reyki frá skotum vorra manna.i Þarsem hann er fæddur og upp- undir því, hvernig vínsalan geng-lað ríkir, ungir menn gætu keypt
látnir 1 einu
kirkjurnar eyddar og vanhelgaðar.
En þeir sem eftir lifðu, gerðu hvað
i þeirra valdi stóð, til þess að lið-
Uppskera Þýzkalands .verð-
ur með minsta móti, vegna mikilla
þurka í maí og júní.
— Cement verksmiðja í Green-
t P°rt» N. Y. sökk á kviksyndi
biskupsdæmi —, ásamt þrem ekrum af landi. Þ,rír
af starfsmönnum verksmiðjunnar
'mistu lifið og átta meiddust hættu-
lega er verksmiðjan sökk.
/