Lögberg - 03.02.1916, Blaðsíða 5

LÖGBERGr, FIMTUDAGINN 3. FEBRtrAR 1916
5
TIL AKURYRKJU-BÆNDANNA!
Kæri herra !
Megum vitS vænta þess ag þú sendir okkur hveiti þitt 1 haust
til sölu? ' J
Ef okkur gæti hepnast a8 fá fyrir þaS þó ekki værl nema brot
úr centi fyrir hvert bushel hærra en aörir fá, þá getur þaS munaS þig
talsverSu þegar um heilt vagnhlass er aS ræSa.
ViS erum einu Isledingarnir 1 Winnipeg, sem reka þaS starf aS
selja hveiti fyrir bændur, þess vegna mælumst viS til, a^ þú sendir
okkur hveiti þitt til sölu gegn venjulegum úmakslunum.
ViS ábyrgjumst aS hveiti þitt nái hæstu röS (grade) sem þaS
getur fengiS og aS þú fáir fyrir þaS hæsta verS sem markaSurinn
býSur.
Ef þú æskir þess, þá erum viS reiSubúnir ag láta þig hafa sann-
gjarna borgun fyrirfram I peningum út á vagnhlass þitt.
Áform okkar er aS ná viSskiftum islenzkra bænda I Vestur-
Canada og selja fyrir þá korn þeirra. Ekkert verSur úgert látiS af
okkar hendi til þess aS tryggja okkur viSskifti þeirra framvegis.
SkrifiS okkur hvort sem þiS viljiS á Jslenzku eSa ensku.
MeS beztu ðskum.
COI.UMRIA GRAIN CO„ I.TD.
242 Grain Exchange Buildlng, Winnlpeg.
Talsími Main 1433.
Tuttugu og tveggja ára trú þjónusta í þarfir kornyrkju-
manna stendur á bak við nafnið:
Herbert H. Winearls
Aðal skrifstofa: Útibú:
237 Grain Exchange Union Bank Building
WINNIPEG BRANDON
Eins og að undanförnu er mér ant um að komast að sem beztum kjörum
fyrir mína gömlu viðs'.ciftamenn og geta orðið mörgum nýjum að liði í ár.
SKRIFIÐ EFTIR WINEARLS: “HELPFUL HINTS TO GRAIN
SH PPERS”. NÝ 0TKOMIÐ. KOSTAR IOc. VIÐSKIFTAMENN »
FÁ KVERIÐ ÓKEYPIS. ÞAÐ SPARAR YÐUR PENINGA.
Ný hitunar og lýsingar
aðferð.
Þess var getið nýlega í Lögbergi
að Þorsteinn Oddson hefði keypt
einkasöluleyfi á nýjum hitunar- og
lýsingaráhöldum. Nú eru þessi
tæki komin hér til bæjarins og hef-
ir hann þau til sýnis hverjum sem
skoða vill. Ritstjóri Lögbergs
skoðaði áhöldin í fyrradag og fanst
mjög mikiö um.
Stór járnbrúsi er aðal stykkiö i
áhöldunum; hann er alveg eins og
brúsar þeir sem hafðir eru meS
gasoliulömpum. Þessi brúsi er
fyltur af steinolíu eða látið hátt i
hann og svo dælað inn í hann lofti
til þess að setja á þrýsting. Stein-
olían breytist í ljóskveykjuloft
Tgas). Frá brúsanum liggja svo
holir virar hvert sem vera vill.
Annað verkfæri er brennari. Það
er tvöfaldur hringbrennari, álika
stor hvor um sig og í eldavélum;
við ]>essa brennara eru svo víramir
tengdir, og hafðir eins langir og
eins stuttir og vera vill. Brennar-
amir eru siðan látnir inn i eldhólf-
ið í hvaða eldavél sem er, og þarf
ekkert annað til hitunar. Þar má
sjóða á eins mörgum hólfum og
eldavéJin hefir, baka í bakaraofnin-
um og yfir höfuð nota eldavélina
alveg eins' og brent væri kolum eða
við, en kostnaðurinn er aöeins I
cent um klukkutímann, og er það
frábærlega ódýrt.
Þessi áhöld innsett á heimili kosta
$35,og er það ekkert efamál að
það vinst fljótt upp í eldiviðar-
sparnaði.
Þá eru einnig lampar, bæði borð-
°g hengilampar í sambandi við
þetta. Eru þeir alveg eins að út-
liti og gasolíulampar, en hafa í sér
vél, sem býr til ljóskveikju loftið.
Ljósið er undur bjart og einkar
þægilegt fyrir augun. Lampamir
kosta $io—$12, en Ijósmaturinn
sem þeir eyða er svo lítill að ó-
rnögulegt er að trúa nema sjá það
sjálfur. Auk }>ess má nota áhöld-
in við ýmiselgt annað. Menn ættu
að nota tækifærið núna um sýning-
una til þess að skoða þessi áhöld;
sérstaklega hljóta þau að verða kær-
komnir gestir úti á landi. Hver
sem óskar getur séð áhöldin núna
með þvt að snúa sér til Þorsteins
Oddsonar.
Að Mountain.
Eins og getið var um síðast
skrapp eg suður til Mountain í vik-
unni fyrir helgina; hafði verið beð-
inn að koma þangað og flytja er-
indi um bindindi. Eg haföi ekki
komið þangað suður í 13 ár. Norð-
or Dakota er vínsöluríki, eins og
menn vita, en þar eins og annars-
staðar era auðvitað menn, sem
reyna að ná í sopann og fara í kring
um þessi lög sem önnur. Samt sem
aður mun vínsölubannsins þar gætt
eins vel og hægt er, og jafnvel bet-
ur en víðast annarsstaðar.
Mountainbúar hafa stóra og efni-
lega Goodtemplarastiiku. eru í
henni 80—90 manns og hefir kom-
>Ö til orða að sú stúka gangi í stór-
stúku Manitoba.
Gleðiefni er það sérstakt að all-
ur fjöldinn í stúkunni er ungt fólk,
sem virðist hafa mikinn áhuga fyr-
m máilnu og halda vel saman. Því
láni -eiga Mountain búar einnig að
fagna að prestur þeirra séra K. K.
Ólafsosn er ötull og ótrauður
starfsmaður stúknnnar. Hefir það
afaarmikla þýðingu og gefur sér-
staklega æskulýðnum gott eftir-
dæmi. Má vera að sú sé orsöó þess
hversu margt ungt fólk er í félag-
inu.
Aftur á móti varð eg þess var
með miklum söknuöi að sumir leið-
andi menn bæjarins og bygðarinn-
ar voru ekki í félaginu; er það þó
undarlegt þar sem það er bein og
ótviræð skylda þeirra eldri að vera
Ieiðtogar æskunnar og sú vanræksla
alvarl-eg að gera það ekki. Þótt
menn afsaki sig með því að þeir
þurfi ekki þess konar aðhalds, þar
sem þeir neyti ekki áfengis — eða
sama sem ekki. En slík -eru æfin-
lega svör eigingirninnar. Það er
aðallega fyrir aðra sem bindindis-
málið hefir verið stutt öflugast,
eins og öll önnur siðbóta, og mann-
kærleiksmál.
Þess væri óskandi að fleira af
fullorðna fólkinu á Mountain vildi
taka þátt í þessu góða starfi. Krist-
ján Indriöason, sem er alþektur at-
kvæðamaður, er einn meðal máttar-
stólpa stúkunnar og er það mikill
styrkur. Þótt eg fyndi þannig til
þess að ekki væru í félaginu allir
þeir sem mér fanst að hefðu átt að
vera þar, þá eiga Mountain búar
stóra þökk og heiður fyrir það að
vera eina plássið i ríkinu sem hefir
myndarlega Goodtemplara stúku.
Er þaö annars einkennilegt live vel
sá félagsskapur hefir náð sér niðri
alstaðar meðal íslendinga og sýnir
það ótvírætt menningu þeirra.
Veður var hið versta kveldið sem
fyrirlesturinn var, en þó var svo að
segja fult hús. Viðtökurnar voru
ágætar, eins og fyrri og læt eg þess-
ar línur flytja bezta þakklæti fyrir
það. — Norður Dakota bygðin er
ein hin allra fegursta bygð, sem ís-
lendingar eiga í þessu landi, hefði
veri'ð skemtilegt að geta komið þar
víðar, en tíminn leyfði það ekki að
þessu sinni.
Sig. Júl. Jóhannesson.
Man eg feðrafoldu.
Man ég feðra foldu
og feðra minna ljóð ;
man ég hvar í moldu
mitt er hold og blóð.
Man ég fjöll og fossa
og fjólu skreyttan lund,
man ég meyjar kossa
og marga gleðistund.
Eorna, fagra saga
með feðra hug og dáö,
þig elskum alla dága
og alt sem þér er háö.
Vort ættarland, vor eyja
vort ódauðlega mál,
Baldur, Freyr og Freyja
þér friðar drekki skál.
Vonum mínum valið
ég vildi’ ég gæti beð
og friðar fjólur talið
og framtíö þeirra séð.
Ég vildi ég mætti vaka
hjá vinum langa stund
og svo með Asum aka
í' eilífværan blund.
S. Hornstrendingur.
108. Herdeildin.
Þeir S. Árnason og H. E. Magn-
ússon, sern ferðast hafa um part af
Nýja íslandi í liðsöfnunar-erinda-
gerðum fyrir 108. herdeildina, eru nú
aftur staddir hér í bænum og láta
þeir vel af ferð sinni, bæði hvað
undirtekt;ir erindiins og ;eins hvað
viötökur og v'iðmót snertir.—Kveða
þeir fólk þar einhuga og þjóðlega
sinnað: og að orörómur sá, að
nokkrir séu þar mteð skiftum huga,
sé á alls engum rökum bygöur.
Þeir dáðust mjög að líkamsatgervi
ungra manna norður þar og þótti
eftirtektavert, að flestir eru þar
höfði hærri feðrum sínum.
Þeir segja veiðimenn enn ókomna
að norðan, og muni þeir flestir koma
urn fimtánda Febrúar.
Það er nú ráðgert, að hafa Gimli
aðalstöð liðsafnaöar í þessum bygð-
um, og ef að nægilega margir fást,
veröur liðsforingi og tveir undirfor-
ingjar sendir þangað, til að kenna
heræfingar þar á staönum'. Gætu
þá landar verið þar allir saman, þar
til sumaræfingar byrja í Camp Sew-
ell; en til þess þyrfti að fá 25 til 50
manns, og ætti það að vera hægt.
Þetta mun verða bæði hagur og
heiöur fyrir bæinn og sveitina. For-
inginn, sem líklega yrði þangað send-
ur, er lieut. Haraldur Jónsson, góð-
ur drengur og vel þektur.
Þeir Sergeant Árnason og Sergeant
Magnússon héldu aftur norður til
Árborgar í gær og verða á ferð víðs-
vegar urn bygðina alln þennan mán-
uð og fram á næsta. Halda þeir
fundi, sem síðar verða auglýstir.
Þeir menn, sem fyrstir urðu til að
sinna málaleitun þessara manna, eru
þeir, er nú skal greina:
Riverton P.O.—
Gunnlaugur Hjörleifsson,
Thomas John Doherty,
Rögnvaldur G. Patrick.
Gimli P.O.—
Dennis Lee,
Pétur Gísli Thomson,
Franklin B. Magnússon,
Ingólfur Thordarson.
Þjessir menn verða framrvegis á
Gimli og vinna að liösöfnun með
þeim Árnason og Magnússon, og er
þeim mjög hughaldið, að þessu máli
verði sem bezt ágengnt.
ORPHEUM
Fyrstu viku miðsvetrarhátíðanna
hefir Orpheum alt nýtt.
George Damerel ásamt Martle
Vail og félagi sínu leikur þar
“Temptation”. Það er sönggleði-
leikur. Miss Vail kemur þar fram
sem hafmær.
“Tliey Auto Know Better” mælir
með sér sjálft og þarf aðeins að
nefna það.
“Bankoff and Girlie” flokkurinn
dansar þar alls konar nútíðar
William Hallen og Ethel Hunter
leika “Just for Fun”; leikur Miss
Hunter þar óvenjulega vel á fiólín.
Nupree og Dupree sýna þar alls
konar iþróttir á hjólhestum.
Miss Julie Ring, systir Blanche,
gefur systur sinni ekkert eftir.
HÚ11 hefir náð miklu lofi fyrir
iþrótt sýna í “The Yankee Girl”
og “The Wall Street Girl” sömu-
leiðis í “Get rich quich Welling-
ford” Þessi kona er fjörið sjálft.
Leikuirnn er eftir John B. Hymer
og heitir “Twice a week”.
Miðsvetrar sýningin í Winnipeg
byrjar 8. febrúar og vari rtil þess
19. í ár verða miklu fleiri og
margbrotnari leikir en venjulega, t.
d. veðreiðar á ís. Hunda kapp-
keyrslur, glímur, höggorustur,
skautaferðir, skíðaferðir og fl.
Bændaþing kemur hér saman
um það leyti og flvtja kennarar
frá búnaðarskólum fyrirlestra. Þá
verður fuglasýning og ávaxtasýn-
ing, vegabótaþing o. fl. Heimilis-
iðnaður verður sýndur og canadísk-
ur jarðargróði. Þá halda kaupmenn
frá Ontario, Manitoba, Saskat-
chewan og Alberta þing um það
leyti. Hermanna skrúðgöngur og
æfingar verða hér einnig. í einni
skrúðgöngunni verða 12,500 manns.
Siðast en ekki síst má geta þess
að járnbrautarfélögin selja tvö-
faldan farseðil fyrir jafnt og aðra
leiö kostar ella.
Úr bygðum llslend-
inga.
Noröur Dakota.
Paul Johnson Colonel frá Moun-
tain fór fyrra þriðjudag til Jams-
town til þess að vera þar á fram-
kvæmdarnefndar fundi haglábyrgð-
arfélagsins “Alliance”. Mr. John-
son er í stjórnarnefnd félagsins og
hefir verið starfsmaður þess yfir
20 ár. .
<*»>-' *
Miss Ina Laxdal frá Mozart
hefir verið á Gardar um tima hjá
Gu,rúnu systur sinni.
G. S. Guðmundsson frá Wynyard
kom nýlega til Mountain; var hann
að sækja konu sína, sem hefir dval-
ið þar hjá vinum og frændfólki um
tveggja mánaða tíma.
Minnesota.
Verzlunarfélagið Johnson & Son
hefir tekið nýjan mann i viðbót
við þá sem áður voru; hann heitir
A. Th. Josephson verzlunarmaður
frá Seattle, Wash. Hann er fædd-
ur og uppailnn í Minnesota.
Vestfold P.O., Man.
Þann 21. janúar andaöist að
Vestfold P.O., öldugnurinn Magn-
ús Jónsson ("Freeman) faðir A. M.
Freeman, sem þar hefir lengi búið.
Hann var nálega 82 ára gamall og
hafði veriö heilsubilaður um mörg
ár. Hann var jarðsunginn þann 26.
s. m. af séra H. Leó.
Magnús sál. fluttist af Islandi
með syni sínum Árna áriö 1884, þá
ekkjumaður, og dvaldi ávalt hjá
syni sínum eftir það. Hann var
eljú og fjörmaður mikill á yngri
árum og rækti skyldustörf sín með
stakri trúmensku. Þó líkamsþrek-
ið bilaði þá hafði hann svo góða
sjón að hann las á bók gleraugna-
laust framundir andlátið.
gí
CANADffV
FINEST
THEATRi
MYNDASÝNINGAR
og
HLJÓMLEIKAR
Tvisvar á dag kl. 2.30 og 8.30
Walker Symphony Orchestra
Tveir nafnfrægir söngmenn syngja á hver’-
um degf,
Þessa viku Fimtudag, Föstu-
dag og Laugardag
Ahrifamikil mynd f 5 pörtum verður sýnd
og sem gerist í Vestur-Iandinu og nefnist
PENNINGTON’S CH0ICE
Sýnir það allra skemtilegasta í myndum
eins og til dæmis
FRANCIS X.
Bushman and Beverley Bayhn
Næstu viku Mánudag, Þriðju"
dag og Miðv.dag
The Pathe Geld Roester í 5 þáttum
eftir George Scarboröugh er nefnist
AT BAY
tekur þátt í þeim leik hin fræga leikkona
FLORENGE REED
Verð 50c 25c 15c lOc
\T e • *. 1 • timbur, fjalviður af öllum
Wyjar vorubirgðir tegundum, geirettur og als-
konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar til vetrarins.
Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumætíð glaðir
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
Limited
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG
Kyrrahafsstrónd.
Hinn 8. janúar síSastliðinn and-
aðist í Blaine, Wash., bóndinn Sæ-
mundur Björnssoon, 65 ára gam-
all. Banameinið var krabbi. Sæ-
mundur heitinn var sonur Björns
bónda Illugasonar að Kollufossi í
Miöfirði í Ilúnavatnssýslu. Kvænt-
ist um 1870 Magðalenu Lilju Hall-
dórsdóttur frá Svertingsstöðum í
sömu sveit. Reistu þau bú að Dal-
geirsstöðum þar í héraðinu, en fóru
eftir fá ár vestur um haf. Komu
til Nýja íslands bóluárið, svo
nefnda, og settust þar að. Voru þá
bláfátæk, sem margir fleiri, og erf-
iðleikarnir margir og miklir. sem
alkunnugt er. Ekki voru þau hjón
lengi í Nýja ísalndi. heldur fluttu
suður til Norður Dakota og reistu
bú nálægt Mountain. Óx efnahag-
ur þeirra þar sæmilega, þrátt fyrir
þunga ómegð, og mun það hafa
verið eigi síður konunni að þakka,
því Magðalena er kunn að dugnaði
og öllum myndarskap. Hún á nú
heiima nálægt Blaine.
Síðari árin dvaldi Sæmundur
heitinn í Saskatchewan, Canada,
skamt frá Mozart; hafði tekið þar
heimilisréttar land og náð eignar-
rétti á öðru. Heilsugóður hafði
hann jafnan verið, þar til eitthvaö
fyrir fjórum árum að hann kendi
þessa voöa-sjúkdóms. Kom þá hér
vestur að leita sér lækninga, og virt-
ist fá allan bata. Hélt því heim aft-
ur til bús síns. En ekki leið á löngu
að sýkin kom í ljós á ný, og mun
hann þá hafa leitaö lækninga í
Winnipeg. En veikin ágeröist, svo
að þegar hann síðastliöið vor kom
hér vestur á ný, til þess að reyna að
fá lækningu, voru engin líkindi, og
lítil sem engin von um bata. Samt
var alt hugsanlegt reyn tog varið til
þess allmiklu fé, en veikin sú fær
oftast einn endir. Hnignaði hon-
um æ meir, svo hann lagöist í rúm-
ið og lá mánuðum saman á heimili
tengdasonar sins, Sigmundar
Folmers og dætra sinna tveggja,
Sigríðar, konu Sigmutidar, og Hall-
gerðar. Naut hann þar hinnar á-
gætustu hjúkrunar og innilegustu
ástúðar til hins síöasta. Hann bar
sjúkdóm sinn með karlmensku og
þolgæði. og því betur, er nær endin-
um dró. Hann fékk hægt og rólegt
andlát.
Af 13 bömum þeirra hjóna eru
nú aðeins 5 á lífi: Guðrún, kona
Jónatans fHallgrímssonar) Gísla-
son. bónda við Milton, N.-Dak.,
Rannveig, gift í seinna sinn Óla
Byron í Blaine, Sigurður, sem býr
nú á landi föður síns við Mozart
og svo Siguröur og Hlaðgerður,
sem áður er getið, hér í Blaine.
Mátti heita að hin síðarnefnda, sem
er yngst og ógift, vekti nótt og dag
yfir föður sínum, -er á leið, með
dæmafárri alúð og umönnun.
Sætnundur heitinn kvað hafa ver-
ið vandaður maður til orða og
verka, fáskiftinn og óhlutdeilinn
og því ávalt vel þokkaður af ná-
grönnum sínum. Trúaöur maður
| mun hann hafa verið, því bæði bað
. hann guð fyrir sér og sínum áður
i en hann dó. — Séra Sigurður Ólafs'-
son jarðsöng og var líkfylgdin
fjölmenn. N. M.
SEGID EKKI
“EG GET EKKI BOKGAÐ TANNLÆKNI NC.r
Vér vitum, a8 nú gengur ekkl alt a6 ðskum og erfitt er a8 elgnaat
■kildlnga. Ef tll vlll, er oss Þa6 fyrlr beztu. J>a8 kennlr osa, «era
verBum a8 vlnna fyrir hverju centl, a8 meta glldi penlnga.
MINNIST þess, a8 dalur sparaSur er dalur unninn.
MINNIST þe8s elnnig, a8 TBNNCR eru oft melra vir81 en penlngar.
HEILBKIGÐI er fyrsta spor til hamlngju. p vi ver8i8 þér a8 vernda
TENNURNAR — Nú er tíininn—hér er staSorlnn til að láta gera vl8
tennur yftar.
Mikill sparnaður á vöuduðu tannverki
EINSTAKAR TENNUR $5.00 HVER BESTA 22 KAR. GUIJj
$5.00, 22 KARAT GULI/TENNUIt
VerD vort ávalt óbreytt. Mörg hundruS manns nota sér hið l&ga verB.
HVERS VEGNA EKKI pú ?
Fara yðar tilbúnu tennur vel?
e8& ganga þær 18ulega úr skorSum ? Ef þær gera þa8, flnnlB þá tann-
lækna, sem geta gert vel vl8 tennur y8ar fyrlr vægt ver8.
EG slnnl ySur sjálfur—NotiS flmtán ára reynslu vora vi8 tannlæknlngat
$8.00 HVALBEIN OPIÐ A KVðLOUM
DE. PAESONÖ
McGREEW BI.OCK, PORTAGE AVE. Telefónn M. «00. Uppl yflr
Grand Trunk farbréfa skrifstofu.
\
Albert Gough Supply Co.
Wall Street and Kildonan West
ALSKONAR BYGGINGAEFNI
Talsimar: Sher. 3089 og St. Jonn 2904
Columbia Press félagið
GtFUR KflUFBŒTIB SEM FYLGIR:
NÝIR KAUPENDUR fá 2 bœkur eða eina snotra borðklukku
eða vasaúr og sjálfbleking.
FYRIRFRAM BORGUN. Þeir *em borga fyrírfram fyrir eitt
ár geta fengið 1 bók, úr eða penna.
Listi yfir bækurnar:
María
Svikamylnan
Hefnd Mariones
Kjördóttirin
Fanginn i Zenda
í örvænting
Miljónir Brewters
Rupert Hentzau
Allan Quatermain
í herbúðum Napóleons
Hulda
Ólíkir erfingjar
Gulleyjan
Freistingin v
Lávaröarnir i norðrinu
Títlendingurinn
4
S ó L S K I N.
fékk bréf frá honum í hverri
viku. Jón sendi ömmu sinni pen-
inga svo að hún gat lifað vel.
Svo liöu fleiri ár, þangað til
að Jón var orðinn ríkur; var hann
þá 20 ára. Bygði hann sér stórt
og fallegt hús. Giftist hann
stúlku sem var rík, tók síðán ömmu
sina, sem þá var oröin ósköp göm-
ul og lét fara vel um hana á elli-
dögum hennar.
Aurora H. Johnson.
Shall they cease? No, never,
They’ll ring for evermore.
The bells are always ringing,
It’s we who do not hear.
The message they are bringing
Received but once a year.
The star is always shining,
That guides us on our way.
For light our heart is pining,
There's Christmas every day.
Helgi Nortnan.
Jól.
(A dam ■ borgilsson þýddi.)
ét) s 7
Nú jólaklukkur' klingja.
Hvað kalla þær í dag?
Þær óð oss öllurrt syngja
um ást og bræðralag.
Þeim hljómi hjörtun fagna,
vér hyllum boðskap þann.
Mun ómurinn aftur þagna?
Nei, alt af lifir liann.
þær klukkur ávalt klingja,
er kveða friöar lag,
þótt heyrist að eins hringja
einn helgan ársins dag.
Menn þrá það ljós, er lifir
og leita’ að frelsis sól.
Þó er oss stjarnan yfir
og allir dagar jól.
Helgi Norman.
Christmas.
The Christmas bells are ringing.
What do we hear them say?
We hear them say they’r bringing
The guidance on our way.
Their charms are sweet as ever,
Their message we adore.
Gladstone P.O., 27. jan. 1916.
Herrra S. J. Jóhannesson.
Fyrir fjórum árum datt mér í
hug þessi vísa:
I ljóða dálkum lýngum er
lítiö andans fæði,
færri en betri vildum vér
væru Lögbergs kvæði.
Nú fyrir nokkru, þegar eg var að
lesa Lögberg, datt mér í hug vísa,
sem eg skrifa hér:
Lögberg er ei lengur fult,
af léttum kvæðum,
úrvalsljóð af öllu tagi
eru þar i bezta lagi.
María Hinríksson. ..
Wild Oak, Man., 24. jan. ígib.
Heiðraði ritstjóri Sólskins:—
Eg þakka þér fyrir litla Sól-
skinsblaðið, sem kemur i Lögbergi.
Eg hefi ósköp gaman af að lesa
það. Eg ætlaði að senda Sólskini
litla sögu fyrir jólin, en eg varð
veik af kvefi. Svo eg ætla að
senda hana nú.
Með virðingu.
Aurora H. Johnson, 12 ára...
BARNABLAÐ LÖGBERGS
I. AK. WINNIPEG, 3. FEBRÚAR 1916 NR. 18
Indíánar.
Þið hafið mörg séð lndiána.
Þeir eru talsvert ólíkir öðru fólki.
Þeir eru fyrstu íbúar þessa lands,
eftir því sem menn bezt vita með
vissu.
Þeir voru hér fyrir þegar hvítir
menn komu hingað fyrst. Þaö var
Kolumbus sem ykkur er kent að
hafi fundið Ameríku eða Vestur-
heim. En hann var ekki fyrsti hvíti
maðurinn sem fann þetta land.
Sá sem fann það var Islendingur
og hét Leifur Eiríksson.
Leifur kom hingað löngu áður
en Kolumbus' fann Vesturheim og
hann kallaöi þetta land Vínland.
Ef þið komið einhvem tíma til
New York eða Chicago, þá sjáið
þið þar myndastyttur-af norska
vikingnum Leifi Eirikssyni þar
sem hann stendur á íslenzkum
steini með skjöld við síöu, hjálm á
höfði, bregður hönd fyrir auga og
er að horfa fram undan sér.