Lögberg - 03.02.1916, Blaðsíða 7

LOGBERG. FIMTUDAGINN 3. FEBRÚAR 1916
f
Úr bygðum
Islendinga.
Or norðurbygðum Nýja-Islands.
Frá fréttaritara Lögb.
Sveitarmál og kosningar.
Kosn'ngabardagar fremur at-
kvæðalitlir í þetta sinn. Oddviti
sveitarinnar, Jón bóndi Sigurðs-
son í Víði, kosinn gaensóknar-
laust. SömuleiSis Halli bóndi
Björnsson endurkosinn í e nu
hljóði i annari kjördeild. Fulltrúi
4- deild hefir verið Sigurión
kaupm. Sigurðson í Árborg. Gaf
hann ekki kost á sér aftur og' var
kosinn i hans stað, gagnsénknar-
laust, Tryggvi bóndi Ingjaldsson.
Hefir hann áður átt sæti í sveitar-
ráðinu og kemur því þangað ekki
með öllu ókunnugur. Var taiað
um Asgeir kaupmann Fjeldsted
sem fulltrúaefni 4. deildar. Af
því varð þó ekki að hann byði sig
fram. Mun honum ekki hafa þótt
til svo mikils að vinna, að út í
baráttu væri leggjandi að ná í sæt-
ið. Mun það nærri láta. Meira
af vanþökk, að sögn, fyrir þau
störf en nokkru öðru. Eina deild-
in sem barist var í var 5. deild.
bar hefir verið fulltrúi Marteinn
kaupm. Jónasson i Viði. Settu
nú Gallar e:nn af sínum mönnum
á móti honum. Eru þeir mann-
margir þar í deildinni, svo mann-
margir, að ef þeir halda saman
geta þeir algerlega ráðið þar kosn-
ingu. Og í þetta sinn urðu þeir
sammála og samtaka og komu ein-
um sinna manna í sveitarráðið.
Hvort hann reynist fær til nokk-
urs er enn auðvitað óséð. Virðist
mér umskiftin vera óhapp fyrir
starfskrafta sveitarráðsins, því
Marteinn kaupmaður er myndar-
maður mikill og mí vafalaust
teljast í röð hinna fremstu manna
hér um slóðir.
_ í hinum deildum sveitarinnar
toru engar kosningar fram. Eru
fulltrúar þar tveir Islendingar,
Finnbogi Finnbogason, Araes P.
O. og Márus J. Doll í Mikley.
hriðji maðurinn er af brezku
kyni, Casper að nafni. Sitja þess-
'r óáreittir að lögum þar til næsta
ar- Til kosninga gengið í deild-
unum annaðhvort ár, þremur og
þremur í senn. Oddviti þar á
móti kosinn árlega.
Söfnuður í Víðibygð.
Viðibygð er nýjasta bygð Nýja
slands'. Liggur hún norðvestur
af árborg í tíu til sextán mílna
^jarlægð, álitleg bygð mjög og
virðist geta átt ágæta framtíö.
Skógur er þar minni en víða ann-
arsstaðar i Nýja Islandi, en jarð-
vegur djúpur og rikur. I miðbiki
hygðarinnar búa aðallega Islend-
mgar. Hafði ekki veriíi þar safn-
fyrri en í fyrra að séra
Johann myndaði þar söfnuð.
■\alega 50 manns yfir fermingar
aldur innrituðust, aux barna og
unglínga. Fulltrúar eru kosnir:
‘ arteinn M. Jónassori, (torseti);
P°.rl- Sveinsson, fritari); Oli
riðriksson og Kristjón Finnsson.
‘ iessnr hefir söfnuðurinn í sam-
Komusal bygðarinnar “Víðir Ha’d’’
°g er séra Jóhann þSr þjónandi
prestur. Djáknar safnaðarins eru
^rs' í>orhjörg Jónasson og
Magnús Jónasson.
Silfurbrúðkaup í Breiðuvík.
^ Jan s- 1. voru 25 ár
sman þau hjón Bjarni Marteins-
son og Helga kona hans höfðu
gengið í hjónaband. Búa þau á
1 Breiðuvík. Gerðu Breiðu-
V1 UI"húar þeim hjónum óvænta
heimsókn þann dag, slógu þar upp hátt, að senda því ritgjörðir, ljó'ð-
veizlu og færðu þeim gja.ir. Veð- mæli, fréttabréf o. s. frv. Þ-tta
ur var hið grimmas.a, h^rku fr-st virtist vera í íljotu bragði nÚKið
og kuldanepja. Var ferðin g-rð §ott> en svo gæti farið að helzt til
seinni part dags. Höfðu gestir mikið bærist bljðun.m af misjöinu
safnast saman i Kirkjuuæ. Þaða.i | etn* me® misjöfnum fr. gangi;
svo lagt af stað kl. 2 e. h. Er yrði Þa vancasöm abstaða r.tstjór-,
vegalenga þaðan til Hofs ekki ans að velja og hafna. Að sjálf-
nema um tvær mílur. Var keyrt s°göu yrði hann að kasta soranum,
fremur gre.tt og leið ekki á löngu sem v‘ð mætti búast að flyti in.i-
þar til hópurinn komst undir þak ! anum. Lélegar greinar og 1-leg
1 hinum rúmgóðu húsakynnum á1 ljóðmæli eru hverjum hugsandi
Hofi. | manni sem blöðin lesa til stórra
Þeir sem eg man að nafngreina leiöinda. Fréttabréfm eru oft
í för þessari voru þessir: j skemt leg, ef þau eru vel skrifuð,
Baldvin bóndi Jónsson í Kirkju- Þv‘ enn er Þjóöemi svo ríkt með-
bæ, Arnfriður kona hans og Ey- vor> flesta fýsir að heyra frá
gerður dóttir þeirra. Jón Bald-1 Löndum sinum úr fjarlægíinni,
vinsson og Kristin kona hans ■ ^ sem ekki er kcstur á annarsstaðar
Mrs'. Valgerður Sig.'.rðsson, Krist- en geSn um blöðin. Margir lesa
ín Jcnsdóttr. Finnbogi Finnboga- j fyrst frettimar og bréttabréfin er
son og Agnes kona hans, Mrs. blöðin koma, og það jafnvel þótt
Guðrún Einarsson, Gísli ’kaupm.! ekki seu sem bezt ur SarSi giorð-
Sigmundsson, Einar G. Mart n, I Það hggur næst ao þakka út-
Sigriður kona hans og Frances gáfunefndinni fyrir jólablaðið, sem
dóttir þeirra; Gunnar bóndi mjögvar myndarlegt í alla satði,
Helgason, Benedikta kona hans og eins °S Þan voru bæði ís’enz'.cu
Sigurlaug dóttir þeirra; Jón bioðm- þá geöjast mönuum vel
Bergsson og Þóra kona han’s; Jón aS Sólskininu, ekki sizt konuni m
Hildibran'sson, Mrs. Ingibjörg ! 0« uornunum- ÞaS var g°5 og
Helgadóttir og synir hennar tve r°;1 hy§'&ileg uppfynding. Sólskinið |
lBoom!

Gestur Guðmundsson á Sandy
Bar og koija. innan úr Ámesbygð,
Mrs. Ánna Helgason á Fróni. Svo
var þar og séra Jóhann Bjarrason
frá Arborg. Höfðu Breiðuvíkur-
búar fengið hann til að koma og
vera með í förinni. Lengra að
voru komin þau M. G. Martin,
kona hans og dóttir Jrá Sperling t
hér i fylkinu. Er hann og þeir
Einar og Gunnl. Martin, sem áð-
ur eru nefndir, bræður Helgu
konu Bjarna. Er Sigrún kona
Einars dóttir Baldvins í Kirkjubæ
en Sigríður kona Gunnlaugs dóttir
Kristjóns Finnssonar fyrrum
kaupmanns óg mylnueiganda við
Islendingafljót, sem nú býr sem
bóndi i Víðirbygð og nefndur er
aem einn af fultlrúum Viðisafnað-
ar.
Samsæti þetta fór fram hið
ánægjulegasta í alla staði. Stóðu
konur fyrir veitingum. var veitt 'af
rausn mikilli og þaö öllum í senn.
Hafði sera Jóhann orð fyrir gest-
um. Mintist hann einkar hlýlega
a hversu mikill nytsemdarmaður
Bjarni hefði verið og að óhætt
mætti segja án noKrotrs fagurgala
að þau hjón hefðu verið bygðinni
til ánægju, uppbyggingar og sóma.
Afhenti hamn þeim og gjafir þær
er Breiðuvikurbúar og aðrir höfðu
fært, silfur te-sett, mjög vandaö,
frá Breiðuvíkurbúum, silfurbúinn
göngustaf handa Bjama, frá þeim
hjónum, M. G. Martin og konu
hans i sperling og silfurbúið úr
éwrist watch) handa Helgu, frá
hinum sömu; enn fremur silfur
sykurkar frá Mrs. Helgu Run-
ólfsson í Winnipeg og 25 silfur-
peningar, 25 centa-peninga, frá
Mrs. Önnta Helgason. Svaraði
Bjarm með snjallr iræði: Þakk-
aði þá sæmd sem J>eim hjónum
væri sýnd og þann hlýja anda og
vinahug setn heimsóknin og gjaf-
imar bæru vott um. Er Bjarni
einn með færustu ræðumönnum i
itópi kikmanna þeina er eg þekki.
Er hann og duglegur og reglu-
samur skrifstofumaður. Hefir
hann verið skrifari og féhirðir
Bifröst-sveitar síðan hún varð sér-
i stakt sveitarfélag og mun það vera
' álit sanngjamra manna, að hann
hafi leyst þau störf prýði'ega af
hendi. Formaður Bre'ðuvikur
safnaðar hefir hann og verið ,svo
árum skiftir og forstöðumaður
sunnudagaskólans.
Þegar Bjarni hafði lokið ræðu
sinni, var gestum boðið að taka til
mils. Talaði ]>á Mrs. Valgerður
Sigurðsson, kona Stefáns kaupm.
Sigurðssonar, mesta ágætiskona og
prýðilega máli farin. Flutti hún
mjög hlýlegt og snjalt erindi.
Fleiri ræður voru ekki fluttar.
En samsætið byrjaði og endaði
með viðeigandi sálmum og bæn
fór fram við borðhaldið. Var
samsætinu lokið laust fyrir kl. sex
um kveldið.
með Canada
VÖRUR
“er búiðtil í Canada*‘
Galli þótti mönnum það að séra
Rúnólfur, bróöir Bjarna, gat ekki
verið viðstaddur. En það var
honttm ómögulegt sökum anna við
skólann. Heyrði eg eftir á að þau
hjón, sé'ra Rúnólfur og frú hans,
hefðtt sent silfur
einkar vandaðan, og
að systur Heígu konu Biarna. þær
Sigrún og Mrs. McGillivry í
Minneapolis, hefðu sent silfur-
disk. en af hvaða tegund er ge ó-
fróður um. Höfðu gjafir þessar
komið rétt aftir að samsætið sjálft
hafði verið afstaöið.
Má eg nú ekki vera að skrifa
meira af fréttum í J>etta sinn. En
nóg er til af fréttunum. Getur
verið að eg geti áður langt um
liSur komið með áframhaldið.
Mouse River bygðin.
I Lögbergi sem út kom 25. nóv.
f. á., var alllöng ritstjómargrein
bess efnis að hveria menn tii þess
að ljá blaðinu fylgi sitt, á þann
dregur betur athygli unglirtganna
að blöðunum en flest annað og
getur orðið tilefni til þess að unga
kynslóðin venst á að lesa blcðin,
sem er eitt af aðal skilyrðunum að
viöhalda móðurmálinu, sem að
flestum hinum eldri liggur svo rikt
á hjarta að ekki glatist.
Þietta er orðinn býsna langnr for- ]
máli fyrir litlu efni, því fréttabréf
ætlaði eg að sendá þér, ritstjóri
góður. Eitt litið yfirlit yfir það
helzta sem hér hefir gerst á árinu,
með þeirri von að ]>ú kastir ekki
bréfi þessu í ruslakistuna.
Annars er héðan frernur lítið aö
frétta, alt hefir þennan vanalegaj
gæig, þessi sífelda barátta sem
flestir hafa hver öðrum að segja.1
Heilsufar hefir verið fremur
gott Jætta ár, engir hafa diið sem
ekki hefir verið áöur getið um. I
Verklegar framfarir hafa verið!
töluverðar, mestar i húsabótum.;
Tvö frumbyggjara hús lögö niður
og í þeirra stað sett upp stór og
vönduð íveruhús, eiga ]>au Berg-
ur Magnússon og Vilhelm Davíðs-
son. Ennfremur hefir hlöðum
fjölgað á árinu.
Veturinn í fyrra var einn sá
bezti sem menn muna, snjólaus alt
í gegn. Sumarið einnig mjög 'gott.
Hér hjá okkur voru rigningar of
litlar svo að grasspretta var lítil;
urðu því heyföng manna minni en
vanalega. Þurfa bændur því að
gefa strá að mun til fóðurdrýg-
inda þennan vetur, sem þó er
óvanalegt hér. Uppskera var gVð
í haust og höföu margir ]>ess þörf,
er hún hefir brugðist undanfarin
ár. Fram til ársloka hefir þessi
vetur mátt góður heita, þó
snemma legðist hann að. Hinn
fyrsti snjór kom hér 8. óvember.
Hefir mikið við hann bæst og nú
er allmikill snjór á jörðu.
Samkvæmislífið hefir verið
nokkuð vel lifandi á árinu, þegar
tillit er tekið til erfiöleikanna að
koma saman vegna víðáttu og
vegalengdar, ekki sízt að vetrinum
til. er veöur er orðið kalt og
brautir litlar. Fjölmennustu sam-
komumar eru þegar prestarnir
koma. Sækja þær samkomur ná-
lega allir bygöarmenn, ungir og
gamlir. lllakkar fólkið ætíð til
komu þeirra, því allir vita að það
eru menn sent altaf hafa eitthvað
nýtt að bjóða, sem fagurt er og
uppbyggilegt. Enda er þessi bygð
svo heppin, þó afskekt sé frá öðr-
um íslenzkum bygðum, að eiga
kost á þeim prestum, sem öllum
geðjast að. Er það Ijós vottur
þess að þeir munu hafa mikiö til
síns ágætis, sem allir eru einróma
um.
hug að staðfesta ráð sitt og kvæn-
ast. A þessu síðast liðna ári, er
<nta vikur lifðu sumars, hö<Su
tveir af hinum ungu og efnileg-
ustu mönnum bygðarinnar, Wig-
lundur Sverrisson og Waldimar
Goodman heimboð. Efn.jU þeir
til veizlu mikidar í samkomuhúsi
bygðarinnar með tilkostnaöi mi. 1-
um á eigin spýtur. Rið'J þessir
ungu menn svo um héraöið og
buðu mönnum til brúðkaups sí.ts.
Sögðu alla unga og gamla vel-
komna innan véban la bygðari..n-
ar. Við þessa veizlu gengu þeir
að eiga heitmeyjar sínar, Wíg-
lundur Mettu, dóttur Jóns Go d-
mans; en Walaimar Guðmuncs-
son Goodman, Margrétu, yngstu
dóttur Þórðar Benediktssonar. j
Enskur prestur framkvæmdi
hjónavígsluna. Vel var veitt og
veizlan htn veglegasta og fór mjög
vel fram, þó ærið væri mann-
margt. Það eitt þótti á sko.ta
veizlugleðina, að minsta kosti hinu
eldra fólki, að ekki var íslenzkur
prestur til að prédika i svo fjöl-
mennu og skemtilegu samsæti,
mikið á þriðja hundrað manns.
Veizlurnar hjá forfeðrum o-kar
voru skemtilegustu þættirnir í
i sögnnni, og e.nkendu bttur en
flest annað islenzkt þjóðlíf. Brúð-
kaupsveizla þessi minnti mann á
hið veglega boð_sem hin gam'a
Auður Djúpauðga í Hvammi hélt
foröum að Ólafur Feilan sonar-
son hennar kvæntist og um letð
var erfingi hennar. Svona löguð
dæmi, sem ekki hafa verið svo fá
hér i bygöinni, sýna það, að ekki
er aldauö hin foma rausn með
okkar þjóð.
Þá var enn haldin skemtisam-
koma á þakklætishátið Banda-
rikjanna, sótti til hennar nálega alt
bygðarfólk. Var samk ma sú
bæði skemtileg og myndarleg, með
sameiginlegu borðhaldi. Höfðum
við á skemtiskrá dagsins hinn
góða og skemtilega ræðumann
séra Friörik Hallgrímsson. sem
um það leyti var hér i embættis-
för. Við höfum um undanfarin
ár haft ánægju af nærvem hans
þann almenna þakklætisdag.
Aö endingu var árið klappað út
með allmikilli og myndarlegri
samkomu á gamlársdags kveld,
sem bindindisfélag bygðarinnar
hélt í minningu um tiu ára starf-
semi þess. Þann d'ag voru tíu ár
liöin frá því félagið hafði náð
föstum fótum, fjórum árum áður
var það sett á stofn. A samkomu
þessari voru leiknir þrír leikir,
tveir á ensku, einn á íslenzku; all-
vel tókst leikendunum hlutverk
sín. En skemtilegra hefði verið
á alislenzkri samkomu að leikend-
urnir hefðu leikið á sinu eigin
máli. Inngangsorðið eða aðalat-
riðin ættu að vera á hverri ís-
lenzkri samkomu hin göm'u al-
kunnu orð hinna miklu ættjarðar-
vina, Fjölnismanna: “Islendingar
viljum vér allir vera. Vér viljum
vemda móðu.rmál vort og þjóð-
emi.”
Sigurður Jónsson.
undir dönsku flaggi til þess að
hafa sem mest not af veiöunum.
tJtgerðarmaður þessi snéri sér
fyrst til tveggja fiskútflutn'ngs-
manna hér í bænum, en þeir \ildu
ekki þíðast leppmensku þessa.
AS lokum fékk hann þó mann á
Bangsbóströnd til þess að leppi
fyrir sig og var þá látið hrita s o
sem hann keypti gufus’ ipið. Það
var gefið út veöskuldabréf með
fyrsta veðrétti í skipinu til lúkn-
ingar söluverðinu og var þá alt
klappað og klárt. Gufuskipið fór
til Islands með sænska s’ripsnöfn
og lappinn frá Bangbóströnd sem
skiphe^a — og alt var þetta að
eins til málamynda, því að sænski
skipstjórinn réði auðvitað öllu.
“Ásta” hefir aflað ágætlega við
ísland þetta sumar. Sagt er að
aflinn hafi orðið 4500 tranur
sildar, er numið hafi rúmum
200,000 kr. með þvi verðlaW. sem
er á saltaöri síld nú um ófriðar-
tímann. Það er fullyrt að útgerð-
armaöur skipsins í Smö^en hafi
fengið 60.000 kr. í sinn hlut fyrir
þessa Islandsferð.
Þaö er sagt að þetta happ
“Astu” sem “danskt” síldveiða-
skip, hafi orðið til þess, að nú sé
verið að reyna þessa dagam að
gera annað sænskt fis’ igufuskip
að “danskri eign” í Friðriksböfn.
—Fréttir.
L. HUKST,
vlember of Royal Coll. of Surgeon*
Sng.. útskrlfatSur af Royal College ol
Physlclans. London. SérfrœBlngur I
orjöst- tauga- og kven-sjúkdömum
—Skrlfst 306 Kennedy Bldg., Porttgt
Vve. (á nr.ötl Eaton's). Tals. M. 11«
-teimtll M 2696. Ttml tll viðtals
kl. 2—5 o§r 7—8 e.h.
Dr. B. J BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
TELEPBONK GARRyaaO
Officb-Tímar: 2—3
Heimili: 776 VictorSt.
Telepbone garry 3SS1
Winnipeg, Man.
Dr. O. BJORN&ON
Office: Cor. Sherbrooke & William
rRLEPHON P>, GARRY tl2w
Office tímar: 2—3
HEIMILI:
764 Victor Street
fELEPHONEi GARRY TÖ3
Winnipeg, Man,
Nálægt miðjum júlí kom hingað
séra Rúnólfur Marteins'son. Mess-
aði hann í samkomuhúsi bygðar-
innar; nálægt hvert mannsbarn
sótti messuna, allir sem gátu.
Hafði séra Rúnólfur aldrei komið
hér fyr, hlakkaði fólk því mjög til
að sjá hann og heyra, enda brugð-
ust ekki þær vonir sem menn
höfðu sér þar um gert. Annan
dag flutti herra Marteínsson fyr-
irlestur sem gekk út á íslenzka
“cake”-disk tungu og íslenzkt þjóðerni. Gerði
ennfremur,! fyrirlestur sá mikla lukku meðal
tilheyrenda, því þar er málefni sem
flestum af hinu eldra fólki er kær-
ara en flest annað. Styrktust
margir i þeirri trú að vel væri fyr-
ir hinum íslenzka skóla séð. sem
slíkan leiötoga hefir. _____
Þó að ,viö eldri mennimir séum
öðru hvoru að bregða yngra íóIk-
inu um ræktarleysi við íslenzkar
bókmentir og íslenzka tungu,
slundut>i er það ekki að ástæSu-
lausu, en óðar en minst varir rísa
upp ungir menn svo rammíslenzk-
ir að með engu móti'vilja láta ís-
lenzkt þjóðerni líöa undir lok né
íslenzka þjóðsiði niður leggjast.
Sést þetta aldrei betur hér í bvgð,
en þegar ungu mönnunum dettur i
Sœnskar fiskiveiðar við
Island
undir dönsku flaggi.
Svo er skrifað frá Friðriks-
höfn til “Fiskiblaðsins”, að menn
furði sig á þvi, að danskir fiski-
menn skuli ekki ráðast i að fiska
síld á sama hátt og sænskir, er
græða of fjár við þann stórútveg.
Einkum er það nú meðan á ó-
friönum stendur, að mikið má
hafa upp úr síldarveiðum í Jót-
landshafi, því að Þjóðverjar hafa
þörf fyrir álla þá síld, sem veiöist
og kaupa hana dýrum dómum.
Danskir fiskintenn við Jótlands-
haf gætu grætt fé i þúsundum
króna ef þeir gæfu sig við hring-
nótaveiðum eins og Svíar, og það
er ekkert efamál, að þeir kæmust
fljótt upp á lagið með þá veiðiað-
ferð ef ]>eir aðeins' vildu bera það
við.
| En Sviar láta sér ekki nægja að
veiöa síldina í Jótlandshafi, því
að þeir nota sér lika hinar miklu
síldartorfur við Island og það á
þann hátt, sem gengur fullnærri
dönskum og íslenzkum hagsmun
um. Menn þurfa að geta siglt i
fullu frelsi um landhelgi Islands
og atnafnað sig þar til þess að
reka síldarveiðar við landið með
góðum hagnaði og hafa verstöðv-
ar í landi til þess að verka veið-
ina og salta hana, en, sænskum út-
gerSarmönnum hefir ekki orðið
skotaskuld' úr þessu.
Einu sinni í sumar kom sænsk-
ttr útgerðarmaSur frá Smögen í
SvíþjóS yfir til Friðrikshafnar
þeirra erinda að fá sér danskan
mann til þess að vera málamynd-
ar skipstjóri eða leppur á einu
veiðiskipi sínu, sem hét “Asta” og
átti að fara til Islands til þess að
stunda þar sildarveiðar. Var á-
kjósanlegast, að skipið gæti siglt
Undarleg saga.
Powerscourt lávarður, sem ný-
lega kom heim til Irlands úr stríð-
inu segir eftirfarandi sögu, sver
og sárt við leggur aS sagan hafi
verið sögð sér af manninum sjálf-
um sem atvikiö kom fyrir; og
kveður hann þann mann hafa ver-
ið strangheiðarlegan og áreiðan-
legan í alla staði; en hann sé nú
fallinn í stríðinu. Hann var hers-
höfðingi yfir stórri deild.
Segir Powerscourt lávarður að
þessi viðburður hafi skeð á hinum
almenna bænadegi, fyrsta sunnu-
dag ársins. Sagan er þannig:
“Hershöfðingi einn í brezka
hernum yfir írskri de.ld1, sem var
persónulegur vinur minn var inni
í skrifstofu sinni rétt á bak við
skotgrafimar á Frakklandi. Hann
hafði mikið að gera um morgun-
inn, og vann allan daginn langt
fram á kveld. Honum varð því illa
við þegar hann heyrði að drepið
var högg á dyr, og sagði hann
hálfhastur: “Kom inn!”
Inn í skrifstofuna kcm nunna
og háf máls um stríðið. Kvað hún
striðið mundu standa yfir eins
lengi og Evrópuþjóöimar ekki
auðmýktu sig og bættu ráð s'tt.
Skylda þeirra væri sú að falla a'lar
í einingu fram í bæn til hins al-
máttuga. Þegar hún hafði lokið
þessum oröum fór hún út tafar-
laust. Hershöfðinginn gaf þessu
lítinn gaum fyrst í stað, en samt
ásetti hann sér að fara he:m í
klaustrið sem þar var skamt frá,
við fyrsta tækifæri, og biöja yfir-
nunnuna að sjá um að þess konar
ónæði og truflun yrði ekki liðin
framvegis. Nokkru síðar fór hann
til klaustursins og bar fram er-
indi sitt. En yfirnunnan fullviss-
aði hann um að engin nunna úr
klaustrinu hefði farið út fyrir dyr
þetta áminsta kveld. Hershöfð-
inginn trúði því ekki. Yfirnunn-
an spurði hvort hann treysti sér til
að þekkja nunnuna ef hann ,sæi
hana. Kvað hann já við því.
Voru því næst allar nunnurnar
leiddar fram fyrir hann; horfði
hann nákvæmlega á þær allar og
fullvissaðist um að engin þeirra
væri sú, er til hans hefði komið.
I Síöan kvaddi liann nunnurnar.
! En í þvi hann fór út úr klaustrinu
! varð honttm litið á mynd, sem þar
: hékk á veggnum. “Þetta er hún!”
sagði hann, og benti á myndina.
, “Það er alveg ómögulegt” svar-,
aði yfirnunnan. “Þetta er mynd,
af yfirnunnu, sem hér var og er
dáin fyrir þremur árum, guö-
hræddasta og bezta kona sem hér
hefir nokkru sinni veriö.”
J. G. SNÆDAL,
TANNLŒKNIR
ÖJILDNO,
Portage Ave., Cor. Hargrave SL
Suite 313. Tals. main 5302.
Dr- J. Stefánsson
401 BOYI) BI.DG.
Cor. Portaite aml Kilinonton
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nef og kverka sjúkdóma. — Br
aB hitta frú kl. 10—12 t. h. og
2—6 e. h. — Tnlxíml: Main 4742.
lleimill: 105 OUvla St. Talsíuil:
Garry 2315.
Mrs. E. Coates-Coleman,
Sérfræðingur
EySir hári á andliti, vörtum og
fæöingarblettum, styrkir veikar
taugar með rafmagni o s. frv.
Nuddar andlit og hársvörð,
Biðjið um bækling
Phone M. 996. 224 Smith St.
Vilhjálmur Einarsson
A.T.C.M.
ISLENZKUR FlOUN3<ENNARI
Kenslustofa 543 Victor St.
Tals. Sherbr. 2697
Thorsteinsson Bros.
& Company
ðygRja hús, selj* lóðir, útvegm
lán og eldsábyrgð
PAn: M. 2692. 815 Bomerwl Bld*.
Uelmaf.: G. 7S8. Wlnlpes, Man.
A fylkisþingi.
Þar hefir margt gerst þótt
ekki sé langt síðan það kom sam-
an. Stórmála ýmissa hefir verið
getiö áður, svo sem vínsölubanns-
frumvarpsins, sem samþykt hefir
verið. Sömuleiðis málið um at-
kvæðisrétt og kjörgengi kvenna.
Þriðja stórmálið er beina löggjöf-
in. Því var lofað fyrir kosning-
amar aö frumvarpsréttur kjós-
enda flnitiative) og samþykkis-
réttur þeirra ('Referend.im) skyldu
lögleiddir ef framsóknarmenn
kæmust til valda. Þetta hefir nú
veriö gert og var það samþykt i
einu hljóði.
Þá hefir stjórnin með höndum
frumvarp til þess að hjálpa fátæk-
um mönnum að byrja búskap með
þvi að lána þeim kýr til byrjunar.
Þetta frumvarp er ekki fullsam:8
enn. Stjómin ætlar að útnefna
J. G.
HARGRAVECD.
Limitcd
334 Main Street
Vér seljum kol
og við, vel útilát-
ið og eins ódýrt
og nokkrir aðrir
í bænum.
Talsímar:
M. 432, Ft. R. 417
TH0S. H. J0HNS0N og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
íslenzkir lógfrægipgar.
Skrifstofa!— Room 8n McArthur
Buildingj, Portage Avenue
Áritun: p. o. Box 1650.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
Joseph T, Thorson
íslenzkur lögfræðingur
Arltun:
CAMPBELl, PITBJDO & COMPANY
Farmer Building. • Winnipeg Man.
Z Phon* Main 7540
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒÐI:
Korni Toronto og Notre Dame
Phone —•
Garry 2988
Helnilii
Qarry 899
J. J. BILDFELL
FASTEIGmASALI
fíoom 520 Union Barnt - TEL. 2685
Selur hús og lóðir og annast
alt þar aOlútandi. PeDÍngalán
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á húsum. Annast lán og
eldsábyrgðir o. fl.
504 The Keiislngt<>n,Port.*8mlth
Phone Maln 2507
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE ST,
selnr líkkistur og annast
om úttarir. Allur útbún-
aður sá bezti. Ennfrem-
nr selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina
r» . He mlll Garry 2151
n Office „ 300 OK 37S
Tals. G. 2292
McFarlane & Cairns
œfðustu skraddarar 1 Winnipeg
335 flotre Dame Ave.
3 dyr fyrir vestan Winnipee leikh'is
Vér leggjum gérstaka áherzlu & aS
selja meðöl eftir forskrlftum lækna.
Hln beztu meiöl, sem hægt er að f&,
eru notuð etngöngu. J>egar þér kom-
| 18 me5 forskrlfUna tll vor, meglG þér
vera vlss um a8 ÍA rétt þa8 sem
iæknirlnn tekur tll.
COLCLEIIGH * CO.
Notre Dame Ave. og Sherhrooke M.
Phone Garry 2690 og 2691.
GlfUngaleyflabréf zeld.
nefnd er hefir eftirlit með öllum
gripabúskap í fylkinu og veita
mönnum leiðbeiningar í þvi efni.
Þá er á ferðinni frumvarp til þess
að breyta svo kosningalogunum að
ekki sé auövelt að koma þar við
svikum eins og verið hefir. ’Þau
lög verða skýrð hér í blaöinu þej-
ar þau hafa öölast gildi. Enn-
fremur er verið að semja ný lög
um mentamál, sem eru til stórra
framfara. Um það mál er m kið
rætt og þar á margt að líta, en áð-
ur ep langt líður verða þau lög
borin upp og samþykt.
öll þessi mál eru í meöferð og
verða afgreidd til fullnustu innan
örskamms tíma.
Saklausir líða.
Það eru ekki fá þúsund
mannslíf sem farastárlega
vegna þess að dregiðerað
leita ráða og lækningatil-
raunir vanræktar, annað-
hvort af fávizku eða nýzku
Fólk segiroft á þessa leið:
„Þeíta er isvo stm ekkert“
eða ,.það líður frá án með-
ala“, Lasleiki getur ef til
vill liðið hjá, en hvernig
fer ef hann gerir það ekki?
Ef hann snýst upp í alvar-
lega og jafnvel ólæknandi
veik. t hvaða laseliaka
sem er, sem hefir lystar-
leysi í för með sér, liægða
leysi, innyflaþrautir og
slappleika, er ráðlegt að
gefa tafarlaust Triner’s
Amerioan Elirir of Bitter
Wine. Það hreinsar út
innyflin og styrkir þau;
Það eykur matarlyst, það
læiknar taugasleppu og höf-
uðverk. yerð $1.30. Og
fæst í meðalabúðum. Jos.
Triner Manufact., 1333-
1339 S. Ashland Ave., Chi-
cago, 111.
Við taugagigt og liðamóta
bólgu og vöðvagigt, mæl-
um vér með Triner’s á-
burði. Verð 70c. Sent ó-
keypis með pósti.