Lögberg - 13.04.1916, Blaðsíða 7

Lögberg - 13.04.1916, Blaðsíða 7
LOGBBRG, FIMTUDAGINN 13. APRÍL 1916. Framleidsla og Hagsyni *‘Y',ANADA getur hjálpað til þa»» að baeta úr þörfum alrfkisin* frá ^ naegta búri *fnu og hlýtur það að vera gleðileg tilhugsun fytir þi tem þeim skyldum hafa að gagna að standa fyrir málum rfkisins. hvort sem betur gengur eða ver þá er það h utverk canadfsku bœnd- anna f ár eins og f fyrra að framleiða eftir megni til þessað geta maett þeim kröfum sem fram kunna að koma, og tel eg þetta sérstaklega árfð- andi að bvf er búpening anertir þar sem frarrleiðsla hans hlýtur að minka stórkostlega f heiminum sökum þeisa voða strfðs. A Is konar erfiðleikar geta maett oss ei n þá áður en þessi sorglega barátta er á enda. en enginn efa«t um málstaðinn o ■ canadfskir borgaiarar n uau gera skyldu slna i beztu merkingu þess orðs.“ MARTIN BURRELL, ráðherra akuryrkjumála’ ‘<]SJOTlÐAR strfð er komið undir framleiðslu, undir peningum, und- 1 v ir vistum ekki sfður en undir mönnum og skotfserum. Þótt strfð sé fyrstn verk vort, þá er það óhjákvsemi eg skylda hvers manns f Canada að framleiða alt sem hoi um er unt, að vinna hálfu meira en áð- ur á meðan hermenn vorir eru f skotgröfunum til þ-ss t ð framleiðsla landsin* ekki einungis haldist við l-eldur aukist tilstyrktar f hir ni miklu baráttu er vér eigum f. “VINNIÐ og SPARIÐ" eru ágset rinkunnar- orð á hernaðartimum." SIR THOMAS WHITE, fjármálaaéðherra. SAMBANDS-RÍKIÐ KALLAR TIL ÞEGNANNA AFrUR 1916 Til Canadískra Bœnda, Smjörgerðaimanna, Ávextarsktenda of GarSjrkjumanna. HVERS ER ÞÖRF ? Þess er hér segir oérstaklega Hveitis, hafra, hejs. aautakjöts, svínakjöts, osts, eggja, smjörs, hoensa, Ávaxta, ávaxtakvoðu, sykurs, hunangs, ullar, hörs, bauna, þurkaðra jarðávaxta. Vér verSum ceð framleíSa vistir handa sjálfum oss, hermðnnum voruw, og vér verSum hjálpa tíl aS afla vi.ta /tanda bandamönnum. þörfin er meiri igió en hún var 19?5 ErfiSleíkarnir meiri, verkiS erfíSara, þörfí i brýnni, þjóSrœkniskrafan hœrn VeríS því sparsöm og framleiSiS eins míkiS og frekast er unt. “THE AGRICULTURAL WAR BOOK FOR 1916" er nú f prentun, og fæst hún útgáfudeild AkurytkjutáCa- neytisins f Otttwa. THE GOVERNMENT OF CANADA AKURYRKJUDEILDIN aff FJÁRMÁLADEILDIN Um bókakaup bœnda. Það er ekki oft, að rætt er eða ritað um þetta efni, þó er full þörf á þvi, svo misjöfn, ósamstæð og illa vaLn eru þau rit, bækur og blöð er menn kaupa. Þó undantekningar á þessn megi finna allmargar, þá er ólag þetta of alment til þess, að framhjá því megi ganga, ef það á annað borð er athugað eitthvað. Það er engin skýrsla til að styðj- ast viö, hversu miklu fé er varið árlega af landsmönnum til bóka og blaðakaupa, er því alsendis ómögu- legt að áætla hversu sú upphæð er há, utan að segja eitthvað út í blá- inn, að það muni vera offjár. Slíka skýrslu sem þessa má ó- tvírætt telja nauðsynlega, á svip- aðan hátt eins og skýrslur yfir önn- ur kaup landsmanna. Mundi ekki verða torveldara að semja þess konar skýrslu en hverja aðra verzlunarskýrslu, þá öllum bóksöl- um og blaöamönnum landsins væri gert að skyldu, að gefa upp hve mikið þeir seldu árlega, að meðtöld- um sölulaunum. Má svo vera út- talað um þetta atriði að sinni. Eg sagði áðan að bókakaup manna væru misjöfn, ósamstæð og illa valin, þó ekki án undantekninga. Þetta femt ætla eg að reyna að skýra lítið eitt, og líka einnig fimta atriðið, sem því miður er æði al- ment: ill meðferð á bókum. Misjöfn eru bókakaup manna á tvennan hátt. bækumar eru mis- jafnar að efni og gagnsemi, og að því leyti, að sumir kaupa lítið eða alls ekkert af bókum eða blöðum, en sumir mikið. Það finnast enda dæmi til, aö sumir menn kaupa of- mikið af allskonar ritverkum og bókum, verja of miklu fé til þeirra kaupa, en komast naumast yfir að lesa það alt saman og hafa þess not. Það er allójafnan vandasamt fyr- ir hina ungu byrjendur (fyrir hina ungu uppvaxandi kynslóð) þegar þeir smám saman, eftir því sem atd- ur færist yfir þá, kaupa bækur, að velja hinar beztu og þörfustu, sem eiga við athafnir og stöðu hvers eins, að minsta kosti meiri hluti þeirra, svo aðeins kemur bóka- safniö að beztum notum, þegar fram líða stundir. Eg tek til dæmis' hin ungu bænda- efni landsins, þurfa nauðsynlega að kaupa og eiga í bókasafni sínu þær bækur, sem gefnar hafa verið út um búnaöarmálefni og halda áfram að kaupa þær. Kem eg síöar að því að geta um bækur þessar. Eg hefi getið um það að sumir menn kaupi lítið eða ekki það sem teljandi sé af bókum eða blöðum. Þetta er satt og það er skaði. Þetta á sér stað hjá bændum, ekki allfá- um. “Blindur er bóklaus maður” seg- ir máltækið. Þótt nú sumum finn- ist hér nokkuð freklega mælt, þá er sannleikurinn samt sem áður fólginn í þessum orðum. Sá maður, sem sjaldan eða aldrei lítur í bók, sem ekki tímir að kaupa bók eða blað, eða þá sjaldan hann lítur í bók velur sér einhverja sögu- skruddu, hann mun oftast vera heldur fávjs, þröngsýnn í skoðun- um og ófélagslyndur. Hann metur stundum lítils þá kosti, sem eru skilyrði fyrir háttsemi hins þjóð- holla þrifnaðarmanns. Það getur stundum enda komið fyrir að menn finnist, sem eru steinblindir fyrir þessiun kostum, en sem bauka einir sér og hliðra sé!r hjá samtökum í félagslifinu, sem miða til framfara o. m. fl. Undantekningar eiga sér stað sem betur fer, en þó mun i einu eða öðru koma fram i háttsemi þessara manna, að “blindur er bóklaus maður”. En skaðleg eru þessi dæmi fyrir þá sem eru samvistum eða dvelja hjá þessum mönnum, hætt við að sumir þeirra líkist þeim. Ósamstæð eru bókasöfnin, þegar keyptar eru einhverjar bækur og blöð, sem koma út árlega, kaupun- um hætt, skift um og aftur hætt o. s.frv. Sin bókin verður þá úr hverri áttinni, söfnin því að miklu minni notum en ella. Þetta á sér stað, því miður alt of víða hjá mönnum. Það er afar áriðandi að allar bækur i safninu séu samstæð- ar, jafnt fyrir alla og ekki sízt fyr- ir bænduma; sem tekið hefir verið fram áður. Illa valdar eru þær bækur, sem eru léttvægar að efni, einnig þær bækur, sem að engu leyti eiga við, sem hvorki fræða né leiðbeina eig-1 rits er andanum i fyrirtækjum hans né hljóöar störfum við atvinnu hans, til að hafa ofan af fyrir lífinu. Auðvitað eru til bækur sem menta andann og göfga sálina, en sú inentun kemujr undireins fram í einu og öðru til góðs í athöfnum og verkum mannsins. Þessum bókum má ekki blanda saman við hinar illa völdu, því þær eru nytsamar og vel valdar. Undantekningar eru, þvi betur, til á þessum misfellum á bókakaup- um og bókasöfnum manna. All- bóka sinna, efni þeirra og peninga- verð. Aftur breyta sumir menn gagn stætt þessu, sem kaupa bækur, hvort heldur þeir kaupa fleiri eða færri, eða eiga bókasöfn, það vottar hin illa meðferð bóka, sem viðhöfð er af altof mörgum. Góðar og dýrar bækur fara þannig alveg að for görðum. Fræði þau, sem þær hafa að geyma koma ekki að hálfum not um og offjár er þannig kastað ; glæ, fé því er bækumar kosta. Þetta háttalag lýsir skeytingar leysi, sem hjá sumum er orðið að rótgrónum illum vana; að fara þannig með eigur sinar, er óhag sýni á hæsta stigi, sem ekki á að eiga sér stað hjá nokkrum mönnum, og allra sizt hjá bændunum. Eins og þegar er sagt, þá fer tnargur maðurinn vel með bækur sínar, og enda þótt hann eigi þær fáar og ósjálfstæðar. En vond með- ferð bóka er þó enn almennari, til dæmis sú, að fletta bókum og lesa í þeim með óhreinum höndum, binda þær ekki, láta þær rifna og lenda i blöð. Blöðin tinast burt hvert á fætur öðru, og þegar bókin er k>ks send burt til bókbindarans, vantar “titilblaðið”, meira og minna annarsstaðar og stundum “endir inn”, en bókarræfillinn er mjög ó- hreinn, svo langa umhugsun þarf, hvort það muni vera tilvinnandi að binda bókina. Það viðgengst oft, að lestrarfé lagsbækur eru þannig útleiknar. — Spursmál um það, hvort bóka- ræflar yfirleitt muni ekki vera hættulegar, sem ganga þannig manna á milli, án þess að sótt- hreinsa þær? Þá kem eg' aftur að því, hvaða bækur eru sjálfsagðar — gagnleg- ar og góðar — í bókasafni bænda jafnt hinna yngri sem hinna eldri Hinar helztu þeirra eru : “Freyr” mánaðarrit, árgangurinn er 18 arkir alls. Allan frá upphafi ] 2 árganga alls. Efni bessa tíma- fróðiegt og fjölbreytt, og um búnað, hagfræði, við- skifti, verzlun o.fl. Á kápunni eru birlar auglýsingar. sem bændum og öðnim koma vel að kynnast. Rit þetta er prýðilega vandað, að efni og öllum frágangi. Sjálfsögð bók á hverju bændaheimili og víðar. “Búnaðarrit” Búnaðarféiags fs- lands, alt frá upphafi 29 árgangar alls. Fyrstu þrettán árgengana hef- ir hinn alkunni fræðimaður Her- mann Jónasson gefið út. Þessa ágætu bók ættu allir að kaupa frá upphafi, éinkum bænd- fræðibækur fyrir hvem mann. Þá skal einnig telja hér til fjár- ritin eftir séra Guðmund Einarsson “Um sauðfén.” og “Verðlaunaritið” Undirstöðuatriði búfjárræktarinn- ar”, og hin yngri rit: “Hirðing sauðfjár”, “Fjármanninn” og “Kyn bætur sauðfjár”. Einnig hina nýju jarðyrkjubók “Bjarkir”. Um hænsarækt og fleira. Það yrði oflangt mál, að telja upp hin eldri og yngri sagnrit, ásamt hinum mörgu skáldritum vorum í bundnu og óbundnu máli, að fomu og nýju, en mikilsverðar eru margar af bókum þessum og >ess verðar að eiga sæti í bóka- söfnum manna, enda er allmikið keypt af þeim sumum úti um sveit- imar, af bændum og öðrum. Því neita vist fáir, að það sé mjög nauðsynlegt og gagnlegt, að afla sér bókþekkingar fyrir hvem mann, í ýmsum fræðum er snerta sögu lands og þjóðar, og hvemig atvinnuvegimir verði bezt stund- aðir, ásamt þvi á námsámnum, að leggja aðaláherzluna á þau fræði er liggja til gmndvallar fyrir þeim at- vinnuvegi er hver og einn stundar, t.d. fyrir landbúnaði, sjávarútvegi o.s.frv. Kaup góðra bóka og heppilega valin bókasöfn, til þess að halda við þekkingunni og auka hana, verður því ein hin bezta eign flestra manna. Hve stór og dýr söfnin eru, fer auðvitað eftir vilja og getu hvers eins. Verulega stór og fullkomin bóka- söfn geta naumast komið til greina í eigu einstakra manna alment. Söfn af stærri o£ dýrari bókum gætu sveitafélög átt og komið á fót, en áður þyrftu menn að læra, að fara vel með bækur og lesa ekki í þeim óbundnum, svo þær bækur entust sem bezt og kæmu að fullum notum, sem menn ættu þannig í fé- lagi. Þá má minnast litið eitt á blaða- kaupin, sem era allmikil meðal landsmanna. Þó eru dæmi til þess að stöku bændur kaupa ekkert dag- blað, enn siður bók, en hafa gaman af hvorttveggja, sumir hverjir. Naumast trúlegt að þeir tími því ekki, að verja nokkrum krónum til þessara kaupa? Dagblöð eru auðvitað yfir höfuð nauðsynleg rit, en nokkuð mörgum er jæim haldið úti á landi hér, mið- að við mannfjölda. Þegar vel er farið með blöðin, J>eim haldið sam- an og þau bundin, eru samstæðir árgangar jæirra eigulegar og fróð- legar bækur, í bókasöfnum manna. Alment er dagblöðum heldur illa haldið saman, eins og þau kosti ekki neitt, og ekkest verðmæti sé í Jjeim. Þetta er ekki rétt gert, því blöðin eru “málgögn þjóðarinnar”, sem ekki nægir að lesa einusinni fljótt yfir, fleygja jæirn síðan og láta þau flækjast rifin og tætt. Sem jægar er sagt, eru samanbundnir árgang- ar blaðanna góðar og merkilegar bækur, vel fallnar til lesturs fyrir fólkið, t.d. á kveldvökunum, ásamt öðram skemti- og fræðibókum. Hér skal ekki dæmt um hver dag- blöðin era bezt, það mun ekki þykja réttlátur dómur, þvi sitt finst hverjum. En það b!að sýnist mér rétt gcta heiLð “málgagn þjóð- arinnar” þegar ritfærir menn, viðs- vegar að, eiga þar áamtal, með ró og stillingu, um ýms efni og helztu mál þjóðarinnar, þá sneytt er sem mest hjá persónulegum deilum og stjómmála þrátti. Það skal tekið fram, að það er að sínu leyti eins nauösvnlegt, þeg- ar húsfaðirinn dregur föng að, til framfærslu heimamanna, að har.n einnig sjái fyrir hinni andlegu fæðu og útvegi sér góðar bœkur og rit, því þegar rétt er athugað, er holl- ast að hin andlega fæða standi í hæfilegu hlutfalli við hina líkam- legu, svo sál og líkami njóti sín og þrífist sem bezt, því svo aðeins býr heilbrigð sál í heilbrigðum líkama, en þar við tengjast allar heilbrigð- ar, andlegar og líkamlegar athafnir manna. Þannig er það ein af jæim rök- leiðslum sem ekki verður hrakin, að kjami hinnar bóklegu jækkingar í ýmsum greinum, er meðal annars sá, hvemig framkvæma megi á and- legan og haganlegan hátt, hin og og önnur nytsemdarvcrk. Það er hér, sem hin andlega og likamlega mentun mannsins haldast í hendur. Sé hinni andlegu Jækkingu beitt á réttan hátt, verður hún aðal fram- kvæmdarafl állra framfara og þjóð- menningar. Jónas Eiriksson. —Austri. Vínbannið í Ottawa þinginu. Eins og getið hefir verið um hafa allmiklar umræður staðið yfir í Sambandsþinginu viðvíkjandi vin- sölubanni í Canada H. H. Stevens þingmaður frá Vancouver Iagði það til að samþykt yrði algert bann á tilbúningi, sölu og flutningi áfengis í öllu rikinu, en Borden og Rogers voru þvi and- stæðir og var það því felt. Mála- miðlunar tillögur komu þá fram og var ein þeirra sú að bannaður yrði innflutningur áfengis inn í fylki þar sem sölubann væri. Hét sá C. J. Doherty er flutti þá tillögu. Var sú tillaga samþykt, þó með tak- mörkunum. Eru lögin þannig að fylkin geta kært fyrir innflutning áfengis ef þar er vínsölubann og inn flutningur hindrar það að lögum fylkisins verði fylgt. Lög j>essi era að sumu réttarbót, en þau era of óákveðin og of teygj- anleg. Þá kemur einn þingmaður er Guthrie heitir með þá tillögu að bannaður verði tilbúningur áfengis í þeim fylkjiun, sem sölubann hefðu. En dómsmálastjórinn mælti á móti því og það var felt. Yfir höfuð hefir vínbannsTOálið verið kák í höndum Ottawa stjóm- arinnar; hefir hún ekki opinberlega sett sig á móti því að öllu leyti, en j>egar einhverjar veralegar og mik- ilsverðar tillögur hafa komið þar fram, hafa j>ær verið svæfðar. Brjálœðisverk. í Wakaw bygðinni i Saskatchew- an gerðist voða saga á fimtudaginn. Bóndabær einn brann þar til kaldra kola, og fanst það út j>egar farið var að aðgæta að alt fólkið hafði verið myrt áður en kveikt hafði verið í. Var það bóndinn, er Proker Manchur hét, kona hans, bæði 46 ára gömul, dóttir jjeirra 15 ára og önnur dóttir þeirra gift 20 margir eru þeir menn hér, og um urnir, og gerast kaupendur að henni ijör verðlauna vinnendur nota WINDSOR SMJOR Búiö til í CATT Canada TKC CANADIAR SALT CO., Ltd. land alt, sem eiga góð og vel valin bókasöfn, er standa saman af mörg- um góðum og gagnlegum ritverk- utn. Þar á meðal era nokkrir mentaðir bændur, sem eiga margar góðar bækur um ýms búnaðarmál, Ijóðmæli, skáldrit, sagnarit o.fl. Enda útlendar fræðibækur, um ýmsar greinir búnaðarins, ýms sagnarit, skólabækur o.s.frv. Flestum j>eim mönnum sem eiga góð bókasöfn, mun vera um það hugað, að hafa bækumar í fallegu og vönduðu bandi, að þeim sé vel raðað niður í bókaskápnum, að þær geymist vel og að J>ær skemmist ekki, j>egar bækurnar eru notaðar. Þetta alt er mjög áríðandi. Bóka- vinir kunna venjulega að meta gildi fyrir eftirkomandi tíma eða æfi- langt, sem kostar einu sinni fyrir alt 10 krónur. Bókmentafélags og Þjóðvinafé- lags bækumar, og íslendingasög- urnar eru ódýrar en vandaöar bóka- útgáfur. Timarit Bókniöntafélagsins og Andvari Þjóðvinafélagsins, hafa að geyma frá upphafi fjölda af fróð- legum ritgerðum um ýms efni, svo sem æfisögur merkra manna, bún- aðarritgerðir o.fl. Bækur þessara félaga þurfa all- ir bændur að kaupa og einnig ís- lendingasögurnar allar, sem hafa náð allmikilli útbreiðslu og mikilli hylli meðal manna, sem verðugt er. Þær eru jafnframt skemti- og Mrs. GUÐ3JÖRG MAGNÚSSON Dáin 26. marz 1916. ---- "1 /c/. -C /1 Nú ertu farin lífsins leið, þú listum prýdda gáfu og heiðurs kvinna, og hefir sigrað sorg og neyð, með sæmd þitt runniö æfiskeið. En erfitt verður oss þinn líka að finna. þitt eðallyndi, trú og trygð og tállaust hjarta vinskap flestra náði, og þú varst eins í dáð og dygð og deyddir margra kalda stygð með bliðu þinni burt er kuldann máði. Þú horfðir ekki í gegnum gler á gleðisnauða lýði í þessum heimi, að hugga og seðja, sá því hver var sannarlega geðfelt j>ér. þú hugsaðir aldrei um að safna seimi. En æðra hnoss þú ávanst j>ér en auðinn þann, er ryð og mölur grandar, þvi betri góður oröstýr er en alt það gull, sem til er hér, því æ hann varir unz að heimsknör strandar. Þú varst við alla ástúðleg og ekki síður við þá smáu en háu. I samræðunum þrátt við þig oft þektu margir litla sig, er yfirburði anda þins j>eir sáu. Þinn frjálsi andi hóf sig hátt á hulda vegi, sem vér skynjum ekki. Þú sást í öllu alvalds mátt er alt sem til er stórt og smátt i sinu riki sér og líka þekkir. Eg veit í hjarta múga manns þín minning kær og göfug jafnan lifir. Nú farðu vel til lífsins lands í lífið sjálft, i nafni hans, sem ræður lifi og öllum hlutum yfir. Hern a-'b 9S. J.J.D. a£A.\'L'& JT Dr. R. L. HURST. Member of Royal Coll. of ðurfsons Bng.. QtsKrlfaBur af Royal Collece of Phyatdana London. SérfmSlnrur t brjóat- tauca- og kven-ajúkdðmuna. —Skrlfat III Kennedy BMf., frnsfi Ave. (A moti Baton'e). Tala. M. fls Helmllt U IIH. Ttml tll vlStsOa kl. 1—I og 7—S e.h. l>r. B. J. BRANDSON Office: Cor. Sherbrooke * William Tblsphohb osssr Sfto OrricH-TfMAR: 1—3 Heimili: 778 Victor 8t- Trlkproni oabst 821 Winnipeg, Man, Steam No-More GLERAUGNA HREINSARI er samsctningur sem hver maður er gler- augu brúkar œtti ekki að vera An. Ef ein- staka sinnum sett A gleraugun, heldur það þeim hreinum og ver ryki að setjastá þau, Breyting loftslags frá kulda til hita, setur ekki móðu á þau. Þér getið ekki Imyndað yður hvaða ágætis efni þetta ertilað halda gleJaugum hreinum. Vér ábyrgjumst það, annars fæst peningunum skilað aftur. VERD 25 cts. WINNIPEG INTRODUCE CO., P.O. Box 56, - Wlnnipeg, Man. ára, sonur hennar tveggja ára og vinnumaður 38 ára. Þau höföu öll verið skotin og maðurinn síðan kveikt í; ekki hafði hann látið sér þetta nægja, heldur hafði hann einnig lagt eld í fjósin og skotið skepnurnar áður. Tengdasonur hinna myrtu hjóna er granaður um verkið, heitir hann Mike Syrosiszka. Hafði ósætti verið á með tengdafólkinu fyrir tveim áram og hefir hann verið tekinn fastur. Bóndinn sem myrt- ur var naut almenns' álits og var viðurkendur leiðtogi landa sinna þar í héraðinu, sem era Galizíu- menn. Frá Frakklandi. Á Frakklandi 9. jan. 1916. Elsku móðir mín. Eg er búinn að fá sendingu frá þér, sem mér þótti mjög vænt um að fá, því hún gat ekki komið í betri tíma en einmitt nú, þvi eg var búinn með allan pappírinn er þú sendir mér og allar cigarettur. Mér þykir vænt um að þú valdir hluti sem eg get svo vel brúkaö hér. Svo fékk eg sendingu frá íslenzku lút- elsku kirkjunni, sem eg votta mitt innilegasta þakklæti fyrir. Svo fékk eg og sendingu frá Mrs. Eggertson og Valda, sem eg bið þig að skila þakklæti fyrir, og segðu Möggu Eggertson að mér hafi þótt gott “cendieð” sem hún sendi mér. Skil- aðu kærri kveðju minni til séra B. B. Jónssonar með þakklæti fyrir það sem hann sendi mér í bréfinu þinu, og segðu honum að eg geymi það og þyki vænt tyn að hafa feng- ijS það frá honum. Og líka fékk eg sendingu f rá Mrs. Julius og Holy eða Mrs. Self, sem eg þakka þeim öllum hjartanlega fyrir. Eg man ekki að hafa lifað glaðari stund en jægar eg var að taka á móti öllum þessum bögglum. Eg- er innilega þakklátur öllum, sem á einhvem hátt sýna meðliðan með okkur hér. Nú sem > stendur held eg til i tjaldi skamt frá skotgröfunum, en hersveitin sem eg er með er í fjós- lofti. Eg og annar maður frá Winnipeg sem heitir Mr. Jack White settum upp tjald úr striga; þar höfum við steingólf og ofn sem við kindum með kolum, svo það er vel heitt, svo höfum við lampa sem við lesum bréfin við. Okkur líður vel og eram vel frískir. Það fer ekki nema annar okkar út, svo hef- ir sá sem er heima alt heitt og nota- legt }>egar við komum heim seint á kveldin úr skotgröfunum. Eg bið að heilsa öllum heima, Eg er þinn elskandi sonur Stoney. Utanáskrift hans er: Pte Stoney Olafson 1474 I9th Alberta Dragoons ist Canadian Division, France. THOS. H. JOHNSON og HJÁLMAR A. BERGMAN. fslcntkir logfræflimgar, Shhifstofa:— Koom 811 McArtbur Buildinz, Portage Avanne Xkitun: P. O. Box lttSH Telefónar: 4503 og 4304, Wianipen Joseph T. Thorson íslenxkar lögfraeðiafw Arltun MMPBÍU, nUUAO I COMttn Fasmer Buildtng. • Wnwúpeg Msa Phon* Mssin 7640 Gísli Goodman TINSMIÐUR VERKSTŒt)!; Kornt Terooto og Notre 1 amt J. J. BILDFELL rMTIItsAMU Hoom 520 Umon Sant - rtL 20»t Selur hús og lóflir og aanast all þar afl lútandi. Peningalao J. J. Swanson & Co. Verzla mefl fasteignir. Sjá um leigu á húsum. Annast lán og ekUábyrgðir o. fl. >04 Ttse KHn4n(toa,PorUMMMfe I’bons Htin 15*7 A. S. Bardal 843 SHERBROOKE 8T se'nr Kkkistur og annasi am útiarir. Allur ðtbún aðor sá bezti. Ennfrem- nr selnr bann allskonar minnisvarða og legsteina Tm m He mlll Onrry 2151 h offle* „ 300 og 376 J. G. SNÆDAL, TANNLŒKNIR 614 Somerset Block Cor. Portage Ave. og Donald Street Tals. miin S302. Vér teggjum Hrstaks tktrtlu > M seLJa meðöl eftir forakriftum Hln bestu melöl. sem bssgt « st tt, eru notuð eingðngu. pegar feér koas- 18 me> forakrlftlna tll vor, meglS *8* vera vtas um a8 fá rétt feal mmm læknlrlnn tekur tll. COLCLJECOH * OO. Notre Dsim Ara og Sberbroofem H> Phone Oarry tt«é og >4*1 Olftlagaleyflabréf **I4 Þreyta dregur úr starfsþreki. Stundum finst manni eins og næturhvíldin hafi ekki kom- ið að miklu gagni; vér erum þá svo að segja eins þreytt á morgnana, eins og j>egar vér lögðumst til hvíldar að kveld- inu. Þessi þreyta fylgir oss allan daginn og dregur úr starfsþreki voru. Þá er það ljóst að eitthvað gengur að oss og að vér þurf- um gott styrkjandi meðal, sem tekur í burtu orsökina fyrir þreytunni, og gerir oss það mögulegt að taka til starfa með endumýjuðum kröftum. Þegar fyrstu einkenna þessar- ar þreytu verður vart, j>á hík- ið ekki við að reyna Ameeric- an Elixir of Bitter Wine. Þetta áreiðanlega meðal losar yður við gas, sem getur smá eitrað líkamann og eytt lífs- kraftinum; það hjálpar melt- ingarfærunum til j>ess að vinna verjc sitt trúlega og gerir yð- ur það mögulegt að öðlast mesta'þrótt, sem þér getið haft frá fæðunni sem j>ér neytið. Fæst í lyfjabúðum. Verð $1,30. Jos. Triner Manufac- turer 1333—1339 S. Ashland Ave., Chicago. Hvenær sem þér j>urfið á- burð, þá þurfið þér að fá hann góðan og áhrifamikinn, sem vinnur i öllum tegundum af vöðvaþrautum, bólgu o.s.frv. Triners Liniment er áreið- anlegt og því má treysta. Gæt- ið þess að hafa þaö altaf við hendina þegar þér þurfiö þess. Verð 70 cent. Póstgjald borgað af oss. Meðöl þau sem aö ofan eru auglýct -Joseph Trieners Remedie*—fást hjá The Gordon Mitchell Drug Ca, Winnipeg.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.