Lögberg - 27.04.1916, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. APRIL 1916.
Framleidsla ag Hagsyni
“LÍVERNIG 8em gengur er málið eint skýrt fyrir augum Canadlaka bóndans og það
* 1 var i fyrra. Hann verður að framleiða nóg til þess að mœta þeim kröfum sem
til kans ve ður beint, og mér virðist að.það sé sérstaklega þannig að þvi er búpenings-
rækt snertir því framleiðsla bans hlýtur að minka i þessu heimsstríði,‘' — MARTIN
BURRELL, búnaðarráðherra.
EFTIRFARANDI STAÐHÆFINCAR ERU BYGÐAR Á SKÝRSLUM I BÚNAÐARMÁLA HER-
BÓKINNI ÁRIÐ 1916, SEM ÚT ER GEFIN AF BÚNAÐARDEILDINNI
I OTTAWA, ONT.
MJÓLKURVISTIR — Hehnanetkun mjólkur, osta og
smjörs hefir aukist á sfðari árum. Eftirsókn eftir
BÚPENINGUR —Hjarðirnar i Evrópu hafa fækkað stór-
um. Þegar striðið er úti verður mikil eftirsókn eflir
kynbóta peningi. Þetta setti Canadabóndinn að
að hafa hugfast.
KJÖT ALLSKONAR —Árið 1915 flutti Stór Bretaland
ánn 664,508 tann af nautakjöti, sauðakjötiog lamba-
kjöti, af þvi voru 364,245 tonn keypt utan rfkis. Af
430,420 lonnum af nautakjöti voru aðeins I04,%7
tonn keypt innan rikisins.
Eftirsókn bandamanna eftir frosnu kjöti, niður-
soðnu kjöti o| reyktu svínakjöti eykst fremur en
minnkar. Pantanir streyma inn i Canada. Minnkað
flutningsrúm sykur tækifæri Canada ef hún getur
sinnt öllum pöntunum.
osti siðan strfðið byrjaði hefir orðið takmarkalaus.
Otflutningur á oanadfskum östi frá Montrcal 1915
var nálega $6,500,000 virði meira en áiið 1914. Verð
í Montreal, oatur: Janúar 1915 1534 til I7cts.; Janúar
1916, 1834 til 184 cta.i Smjör; Janúar 1915,24 til 28$
cts.; Janúar 1916, 32 tii 33 cts.
EGG —Canada framleiddi $30,000,000 virði af eggjum 1915
og hljóp undir bagga með Bretlandi. Þeir sem
flytja eins og þeir sem fragaleiða hafa baeði akyldur
og tækifæri til þess að snúa þessum markaði.
Skrifiö til Dominion Department of Agriculture og til sömu deildar í
yöar fylki eftir bæklingum og skýrslum þessu viövíkjandi.
Tugir þúsunda af vistaframleiðendum Canada hafa gengið í herinn og farið í stríð-
ið. Það er ekki nema sanngjarnt þeirra vegna, að verkinu sé haldið áfram í fjarveru
þeirra eftir því sem mögulegter. Ríkið þarfnast allra þeirra vista, sem hægt er að
framleiða 1916.
FRAMLEIDID MEIRA OG SPARID MEIRA. EFLID YINNUKRAFTINN.
GAID ÞESS AD EKKERT FARI I SÚGINN. EYDID FJE YDAR VEL.
THE GOVERNMENT OF CANADA 4
AKURYRKJUDEILDIN FJÁRMÁLADEILDIN
„Œrlegheitin”
“Skrykkjótt gengur okkur enn
eins og fyr með köflum.”
Á undanfömum árum hafa
stundum heyrst kvartanir um þaö
aB blööin okkar væru ekki eins og
þau eiga aö vera, blaöamenskunni
væri í mörgu ábótavant, og hefir
þaö víst mátt til sanns vegar færa.
Bjartsýnir menn hafa samt spáö
framförum í þeirri grein sem öör-
um. Hvaö sem framtíöin ber í
skauti þá er þaö víst að framsókn-
in er smástíg og afturkippir tíðir.
Sérstaklega er “Heimskringla” okk-
ár þess talandi vottur aö lengi get-
ur ílt versnaö. En meö því aö þaö
er ekki efni þessarar greinar aö
tala um blaöamenskuna yfir höfuö,
skal ekki lengra út í þaÖ fariö. Eg
æfla aöeins aö minnast á fram-
komu blaösins Hkr. nú upp á síö-
kastiö, gagnvart I.O.G.T stúkunum
hér í bœ.
í 28. tölublaðinu, sem út kom 6.
þessa mánaðar, eru tvær ritstjóm-
argreinar, þar sem ráðist er á stúk-
umar meö ósvífnari oröum og aö-
dróttunum, en eg minnist aö hafa
séð hreitt í garð nokkurs félags-
skapar. Fyrri greinin nefnist
“Heimsóknin” og er skrifuð í því
tilefni, aö til ritstjórans komu fjór-
ir menn frá stúkunum Heklu og
Skuld og kröföust þess aö ritstjór-
inn segði ti'l hver skrifað heföi
greinarstúf, sem út kom í blaði hans
16. marz s.l. meö undirskriftinni:
“Goodtemplar”. Greinarstúfur þessi
inniheldur ófyrirleitnar dylgjur og
aödróttanir úm æösta mann I.O.G.
T. reglunnar hér í fylki; gerðar á
þann hátt aö meðlimir reglunnar
telja skýlaust brot á lögum hennar
og félagsheiti, ef um félagsmann er
að ræöa. Eg skil nú varla aö nokkr-
um skynbærum manni finnist þessi
krafa ósanngjöm, því síður móðg-
andi fyrir blaöið eöa ritstjórann.
En hvað skeöur? Ekki aðeins þaö
aö ritstjórinn neitar að veröa viö
kröfunni, heldur veltir blaöið sér yf-
ir stúkumar meö bríxlum og fúk-
yröum. Segir það aö stúkumar
hafi sent nefnd manna til þess “aö
fá oss (ritstjórann) til þess aö
svíkja kunningja vorn”. Þetta er
nú ekki alveg rétt meö fariö. Stúk-
umar fólu mönnum þessum aö
komast fyrir þaö hver væri höfund-
ur greinarstúfsins. en settu þeim
engar reglur fyrir því, hvemig þeir
skyldu aö því fara. Mönnunum
hefir fundist sjálfsagt aö fara fyrst
Yiss með að
Vinna Verðlaun
WINDSOR
SMJÖR
Búiö til í C A TT
Canada
TKE CAHADIAN SALT CO., Ltd.
til ritstjóra blaösins. Þeir hafa
haldiö aö hann væri ráðvandur
maður, sem ekki vildi gera sak-
lausu fólki rangt til í blaði sinu,
einnig að hann mundi vita einhver
deili á þeirri ábyrgö, sem stöðu
hans er samfara, ekki aðeins laga-
lega, heldur einnig siöferöislega.
En “sinum augum lítur hver á
silfriö”. Ritstjórinn tekur þetta
sem móögun, og verður bæöi hrygg-
ur og reiður. Og eftir því fara svo
ummæli blaösins: “öll stúkan eöa
stúkur^pr vissi ekki hvaö ærleg-
heit voru. Ærlegheitin voru þeim
sem Kínverska eöa Arabiska. Þeir
skyldu ekki þetta.--------Og svo
aö ala hina ungu uppvaxandi Is-
lendinga hér, konur sem karla, upp
meö þessum hugm>-ndum um þaö
að standa eigi við loforð sin og
telja þau einskis viröi. Aö venja
þau viö aö bregðast og svíkja vini
sína.----” Þetta og annað af sama
tagi er þaö, sem Goodtemplara
stúkumar hér í Winnipeg em aö
gera, eftir vitnisburði blaösins.
Sannarlega ófagurt ef satt væri. Eg
ætla nú samt ekki aö eyða rúmi til
þess aö bera þetta af stúkunum,
starfsemi þeirra er almenningi of
kunn til þess aö þannig lagaður
rógburður hrifi.
En lítum snöggvast á blaða-
menskuna, ærlegheitin sem hér
koma fram, og sem Kringla er svo
ánægö yfir, að hún klappar sjálfri
sér frá hvirfli til ilja og miklast yf-
ir sinni frækilegu framkomu. Blaö-
iö heldur auösjáanlega aö fegursti
vottur ærlegheita sé í því innifalinn
aö “squeala” ekki, hvemig sem á
stendur. Þetta enska orötæki “to
squeal” er aöallega viðhaft um þaö
að ljósta upp um sér samseka
menn. ('Orðið þýöir aö: skrækja
eður veina, en á götulýös og þorp-
aramáli mun orötækið notaö á ýmsa
vegu, en aðallega eins og eg hefi
bent á). Veit ekki “Heimskringla”
aö einmitt þetta að ljósta upp sök-
um, til aö fullnægja réttlætinu, er
taliö ærlegt í öllum siöuðum lönd-
um? Afbrotamenn eru tíðum náö-
aöir, fyrir það að sýna þessi ærleg-
heit. |Tökum t. d. ef einhver úr
conservative flokknum hefði tekið
sig til og ljóstaö upp fjárdærttin-
um í sambandi við þinghússbygg-
inguna. 'Það heföi verið að “squeaa”
En mundi ekki sá maður hafa unn-
iö sér álit allra réttsýnna manna?
Hvað mundi “Kringla” hafa sagt
um slík ærlegheit? Hún mundi
vafalaust haf^ reitt hár sitt, rifið
klæöi sín, og hrópað hástöfum:
“Maðurinn vissi eigi hvaö ærleg-
heit voru. Ærlegheitin voru hon-
um sem Kínverska eöa Arabiska.”
Hann hlýtur að hafa “lært þaö af
Þjóðverjum að svíkja orö og eiða
og níðast á vinum sínum.-----------
Þetta er sorglegt-------því þetta
verður stórum hópi manna til bölv-
unar” o.s.frv.
Það getur aö vísu veriö drengi-
legt að leyna samsektarmanni sín-
um til að koma honmn undan hegn-
ingu; en drenglyndið liggur þá í
því aö taka hegninguna upp á sig
eöa að bæta á annan hátt fyrir brot-
ið, en eigi í því aö leyna sannleik-
anum eða fótum troöa réttlætið.
En í þessu atriði sem hér er um aö
ræða er ábyrgöin, sem blaðið tekur
á sig fyrir skjólstæöing sinn ekki á
marga fiska, þar sem aöeins er um
brot á félagslögum að ræöa og rit
stjórinn er ekki Goodtemplar.
En þrátt fyrir þaö, sem hér hefir
verið sagt, mundi eg ekki hafa tek-
iö hart á blaðinu fyrir það aö leyna
nafni mannsins, ef svo heföi veriö
látið þar viö setja. Flokkapólitikin
er svo rækilega búin að innræta
mönnum þá pólitisku lífsreglu aö
sjálfsagt sé aö þegja yfir öllum ó-
knittum sinna manna, að menn eru
hættir aö gera ráö fyrir ærlegheit-
um, þar sem pólitík er annars veg-
ar. Og hér er vitanlega um póli-
tiskan fylgismann blaösins aö ræ5a
þar sem höfundur greinarstúfsins
er. En maðurinn sem hann var
stílaður til var merkisberi andstæö
inganna, svo varla var viö góöu aö
búast. En þetta afsakar ekki
minsta máta ummæli blaðsins um
stúkumar. Hin pólitiska saurhelgi
nær ekki yfir þau.
Umræður almennings mála, eöa
hin svonefnda pólitík er búin aö
færa siðferðis- og veisæmismarkiö
svo langt niöur á viö, aö mæli
kvaröi almennrar siöfágunar og
réttlætis nær ekki þangað. Rógur.
illmæli, aödróttanir, dylgjur, ósann-
indi og yfir höfuö flest þaö, sem á
einhvern hátt getur svert andstæð-
inginn er alt dánumenska og drott-
inhollusta. Pólitísku umræðumar
eru ekki ólíkar drykkjukránum
sem oft eru nefndar “svínastíur’
Vegna þess að mælikvarði almenns
siðgæðis nær ekki þangaö. Þar má
smeygja sér úr manndóminum eins
og hverri annari yfirhöfn, og
hengja hana upp á nagla, en kasta
honum svo yfir sig aftur um leiö
og út er gengið, ef hann hefir þá
ekki alveg tapast meöan staöiö var
viö. Dryíckjukrárnar hafa veriö
síðasti griöastaöur þess ósiöferðis
sem ofdrykkjunni er samfara. Al-
menn velsæmis tilfinning hafði áö-
ur rekiö þaö út af heimilunum og
burt af alfara vegum, og nú fennir
óöum í siöasta skjóliö. En pólitisku
stíunum verður ekki lokað á sama
hátt.
Þó pólitískir andstæðingar, bæöi
einstakir menn, flokkar og blöö,
hafi barist með öllu því er hönd á
festi, þá hefir samt gilt sú regla, aö
foröast hefir verið að berja á óviö-
komandi, saklausu fólki, reyna aö
gæta velsæmis og almenrar kurteisi
gagnvart þvi. En Kringla gamla
bindur sig nú ekki lengur viö svo-
leiðis firrur. Slíkar kerlingarbæk-
ur koma henni ekki vitundar ögn
viö. Þaö er einmitt þetta, sem eg
vildi benda á, aö hér sé verið aö
fara lengra afvega í blaðamensk-
unni, en eg veit dæmi til áöur.
Kringla sé að bjóöa heim til sín
nýrri tegund óærlegheita. Greinin
heföi því átt aö heita: “Heimboð-
iö” en ekki “Heimsóknin”. Sé maö-
urinn, sem hún er að fela undir
svuntu sinni, það sem hann segist
vera: Goodtemplar, verður heim-
boðiö á þessa ieið: Hver sem vill
rjúfa félagsheit sín og svíkja fé-
lagsbræður sína, hann sé velkominn
til mín, geti hann aðeins svert and-
Stæðinga sína skal eg halda yfir
honum hlífiskildi.
Sé aftur á móti um utanfélags-
mann aö ræöa, verður þaö á þessa
leið. Hver sem vill stela nafni
Goodtemplara reglunnar og svikj-
Akurykrkjumála-deildm í Saskatchewan.
ILLGRESI 0G ÚTSÆÐIS-DEILD
Þekking á villihöfrum og yfirráð
yfir þeim.
Villihafrar eru vafalaust það illgresi, sem útbreidd-
ast er í Saskatchewan alls illgresis. Þeir koma frá
Austur Canada og Bandaríkjunum og hafa breiðst út
um allar sléttur; munu nú fá býh í fylkinu, þar sem
þeirra verður ekki vart, eins illir og þeir eru vrðtíreign-
ar. Villihafra má þekkja frá ræktuðum tegundum á
hófmynduðu öri' neðan á þeim, sömuleiðis á stífnm
brjóskkendum hring umhverfis þetta ör og á stífu bognu
skeggi, svo bognu að það myndar rétt horn við stofninn.
Það sem hér er upptalið á eftir gerir það að verk-
um, að erfitt er að uppræta vilhhafra
(1) Að eins hér nm bil 10% af villihöfrum frjófg-
ast sama árið sem þeir spretta.
(2) Þeir frjófga&t ekki ahir á sama tíma á vorin
eða sumrin.
(3) Villihafrar frjófgast ekki svo þeir komist í
gegn um meira en 2l/2 eða 3 þumlunga þykka plöntnmold
ef hún er þétt, og ekki meira en 4 þumlunga þykka meðal
plöntumold.
(4) Ef villihafrar eru dýpra en 5 þumlunga, getur
sæðið haldið þar krafti sínurn í 4—5 ár og frjófgast þeg-
ar þeir færast ofar í jarðveginn,
Ráð við að halda þeim í skefjnm.
(1) Notið ekki útsæði, sem hefir nokknrn vott
vihihafra.
(2) Korn, sem haft er til fóðurs, ætti að malast
vel áður en það er gefið. Þetta hindrar það, að villi-
hafrar breiðist út um akrana og heldur áburðinum frí-
u mfrá áhrifum þeirra, og má því fara beina leið með
hauginn úr fjósinu eða hesthúsinu út í akur.
(3) Að plægja land og hvíla er eitt bezta ráðið til
þess að eyðe villihöfrum, þegar þeir eru komnir.
Byrja skal haustinu áðnr með því að herfa jörðina
og rífa hana upp. Má vera að það verði ekki nóg til
þess að frjófga mikið af villihöfrum það haust, en það
gefur ágætt tækifæri til frjófgunar jafnskjótt og klaki
fer úr jörðu næsta vor. Að vorinu þarf að herfa og rífa
upp moldina þangað til í miðjum Júní og þá þarf að
plægja 5—6 þuml. djúpt. Það sem plægt er á hverjum
degi ætti að herfast þann sama dag, til þess að koma í
veg fyrir, að jörðin þorni. Eftir að alt hefir verið
plægt, þarf margsinnis að rífa upp yfirborðið á akrinum
til þess að eyðileggja illgresi sem byrjar að vaxa.
(4) Brennið alt úrsigti og alt strá, sem ekki þarf
til vetrarfóðurs, undir eins að haustinu eftir þresking-
una. Girðið strástakkana, sem eiga að notast til fóðurs
til þess að varna gripum og hestum frá því að éta úr
þeim og rífa þá niður og dreifa stráinu út um allan ak-
ur.
Skoðið þetta pláss; þar verður síðar meira um Ul-
gresi.
Business and Professional Cards
Dr. R. L. HUR3T,
Member of Royal Coll. of Sorgtoiu,
Kng., útskrlfaCur af Royal Collece of
Physlclans, London. BérfrseSlasur 1
brjúst- tauga- ot kren-sjðkdAmum.
—Skrlfst. Ilt Kennedy Bldg.. Porta«e
Are. (A mútl Baton's). Tals. M. 814.
Helmtli M 219« Ttmi tll riStaJs;
kl. 1—S og 7—S e.h.
Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & WilUam
TBLSPHONI OAItKT SSO
Otficb-Tíma*: a—3
Haimili: T7«VictorSt.
Tblspboks oarrt 381
Winnipeg, Man.
Dr. O. BJORN&ON
Office: Cor. Sherbrooke & William
rsLBraoHBioAiiT 32*
Office-tímar: a—3
HBIMILIl
764 Victor »tr«et
ISLBraONBl OAART TSS
Winnipeg, Man.
Dr- J. Stefánsson
401 BOYD BLDG.
Oor. Portage and RdmontM
Stundar eingðngu augna, eyrna,
a«f °K krerka sjúkdðma. — Mr
a8 hitta tri. kL 14—1* t h. 0«
1—6 e. h. — Talsfml: Main 474*.
Heimlli: 105 Ollrto St. Tslafml:
Garry 23 ls.
ast þannig undir merki hennar til
þess aÖ komast í höggfæri viö and-
stæöinga mína, hann sé velkominn
hingaö. Hér er hann öruggur, vér
skulum ekki “squeala”. Og gerist
einhver svo djarfur aö hreifa and-
mælum, þá er þar oss aö mæta.
Þetta veröur nú úr “ærlegheitun-
um", sem gamla konan er svo upp
meö sér af, þegar þau eru skoðuö
niöur í kjölinn.
Um síöari greinina get eg veriö
fáorður. Blaöiö líkir reglunni, eöa
réttara sagt stúkunum islenzku, viö
hina svo nefndu “Jakobina klúbba”
og fólkinu viö lægsta skríl, óþokka
menn og morövarga og varar fólk'
viö leynifélögum, segir þau hafi
sjaldan oröiö blessunarrík til lengd-
ar.
Það er eins meö þetta og ákærur
fyrri greinarinnar. Eg ætla engu
rúmi aö eyða til aö svara því. Enda
reynir blaðiö sjálft aö klóra yfir
þaö aftur, með því aö þaö segist
vita aö: “fjöldi manna í þeim eru
beztu menn og konur”. Um hitt
atriðið: embættis úrsögn Mr. B. M.
Longs er blaöinu þaö aö segja: Aö
þaö sem fer fram á fundum stúk-
unnar eru heimugleg störf, sem
blaðiö hefir ekki hinn minsta rétt
til aö fjalla um á neinn hátt, nema
eftir óskum stúknanna. I ööru lagi
veit blaðiö ekki nokkurn skapaöan
hlut um málið, nema þaö sem ein-
hver hefir lapiö í þaö (einhver sem
meiri tilhneiging hefir haft til þess
aö þóknast blaðinu, en aö vera trúr
sínu félagi). Þaö er því i mesta
máta ósvífin framkoma aö kveða
upp dóm í máli, sem það hvorki
hefir rétt til aö ræöa eöa getur vit-
aö neitt um.
Þessar hamfarir Heimskringlu
móti stúkunum mega viröast und-
arlegar þegar litiö er á þaö aö nú-
verandi ritstjóri er hlyntur bindind-
is málum, og blaöið hefir í hans rit-
stjórnar tíö, eöa alt fram til þess-
ara síðustu og verstu daga, viljaö
vinna þeim gagn. En “alt hefir
sínar ástæöur”. Pólitískir áhang-
endur blaðsins hafa verið aö smá
narta í ritstjóra Lögbergs, reyna aö
gera hann tortryggilegan í augum
almennings, fyrir óeinlægni í bind-
indismálinu, sem þó allir kunnugir
vita aö hefir veriö og er hans heit-
asta áhugamál. Mál sem hann hef-
ir ávalt viljaö fóma tíma og kröft-
um fyrir. Þetta nart hefir komiö
í gegn um dálka Heimskringlu og
hún hefir lagt yfir þaö blessun sína.
En svo tóku stúkumar sig til og
lýstu trausti sínu á ritstjóra Lög-
bergs, en vanþóknun sinni yfir nart-
inu. Þetta er nú alt sem þær hafa
brotið. Þama em allar ástæöum
ar fyrir hinum þokkalega vitnis
buröi sem þær fá nú hjá Heimskr.
Eg vil svo benda þeirri spum-
ingu til blaðsins: væri ekki drengi-
legra fyrir þaö aö reyna aö manna
þennan skjólstæðing sinn, svo aö
hann þyröi aö segja til nafns síns
heldur en aö hjálpa til aö leyna
honum og styöja þannig aö því að
aörir séu hafðir fyrir röngum sök-
um?
Aö endingu skal eg geta þess að
mér er óljúft aö þurfa aö skrifa
þessa grein, því ritstjóri “Heims
kringlu” er góökunningi minn. Eg
veit hann er bindindisvinur, og eg
er þakklátur honum fyrir þaÖ sem
hann þegar hefir gert fyrir þau mál
En mér fanst þaö bera vott um
ræktarleysi til reglunnar, ef enginn
yrði til að svara fyrir hennar hönd,
og heldur ekki rétt aö láta slíka
blaðafúlmensku óátalda.
Einn vinur minn, sem bera vildi
í bætifláka fyrir Heimskr., sagöi
við mig aö ritstjóranum væri
vorkunn, meö þetta sem hann sagöi,
Vegna þess aö á fundum stúknanna
hefði svo oft verið hreitt ónotum
til blaös hans, og hann svo frétt
það. Eg veit auðvitað ekki hvers-
konar sögur honum eru bomar, en
hitt veit eg, aö einstakir menn hafa
hreitt ónotum til beggja blaðanna
fyrir áfengisauglýsingar, en þau ó-
not hafa verið algjörlega pólitísk,
aö eins sprottin af því aö andstæö-
ingar hafa þurft að finna eitthvaö
til aö nudda hver um annars nasir.
Stúkumar sem heild hafa ekkert
ílt lagt blööunum. Þvert á móti,
Eg er sannfærður um aö til þessa
hafa stúkurnar sem heild boriö
hlýjan hug til ritstjóra Heimskr.
fyrir þann stuðning sem hann hefir
veitt þeirra málum.
Hjáltnar Gíslason.
FLUTTIR tU
151 Bannatyne Ave
Horni Rorie Str.
í stærri og betri verkstofur
Tals. Main 3480
KanalyElectricCo
Motor Repair Specialist
Þingiö í Ontario hefir samþykt
lög, sem breyta þannig eiösvarinu
aö vitni þurfa ekki aö kyssa biblí
una þegar eiður er tekinn. Þau
verða aðeins aö halda á biblíunni
eöa nýja testamentinu á meöan eið-
urinn er tekinn af þeim.
Veitið þessu eftirtekt.
Stór spilda af landi hefir veriö
opnuð til heimilisréttar hjá
Sturgeon Bay á austurströnc
Winnipeg vatns. Er þaö land ný-
lega mælt út Löndin veröa opnuð
n. mai eftir því sem auglýst er
stjómarskýrslum Manitoba fylkis
fyrra föstudag; alls eru það 6 fer
hymingar stórir (jTownships) og
em í dölum Warpath og Dauphin
ánna. Næsta járnbrautarstöö er
Gypsumville og er þaö aöeins frá
15 til 25 mílur. Vatnsleiö má fara
þangaö alla leiö og er þaö stór
kostur; eru þaö Cran vatn, St,
Martin vatn og Dauphin áin sem
feröast má eftir þangað.
Þeir ferhymingar ('Townships)
sem opnaöir veröa eru sem hér
segir:
T. 35—R. 5 fyrir vestan P.M.
T. 34—R. 6 fyrir vestan P.M.
T. 35—R. 6 fyrir vestan P.M.
T. 35—R. 7 fyrir vestan P.M.
1 þessum pörtum eru þó undan-
skilin nokkur lönd sem Hudsonflóa
félagið á, skógalönd og timburlönd.
Enn fremur eru laus:
T 37—R. 16 fyrir vestan P.M. og
T. 38—R. 16 fyrir vestan P.M.
Þessi frétt er hér aðallega sögö
og númer landanna gefin til þess
aö íslendingar geti leitaö sér upp-
lýsinga um þau í tíma, ef þeir vildu
nota sér þetta tækifæri.
TH0S. H. JOHNSON og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
fslenzkir lógfragQim^ar,
Skrifstofa:— Room 811 McArthnr
Buildint', Portage Avenue
ákitun: P. O. Box 105«,
Telefónar: 4503 og 4504. Wionipeg
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒBI:
Korni Torosto og Notrs Dams
Mios» ;—t
J. J. BILDFELL
putimnmau
ffoom 520 Union Onnt - TCL. 2004
Selur hús og lddir eg anaaet
alt þar aOldtandi. P.Bingaiáa
J. J. Swanson & Co.
Venla meC fasteágnir. Sj* um
leigu á húsum. Aimut l*n og
eidiábyrgSir o. fl.
á»4Tbel
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE 8T.
sebir likkistur og annast
nm úriarír. Allur útbún-
a8nr sá bezti. Ennfrem-
nr selur bann allskonar
minnisvarBa og legstelna
rnls. Hotmlll Qerry 2101
n OtTlce „ 300 og 37S
J. G. SNÆDAL
■TANNLŒKNIR
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. og Donald Street
Tal». naÍB 5362.
v*r leutom sármaJm áheraiu á
s«Ua m«6*l ofttr fonkrlftum
Hln bestu metM. asm hagt sr a*
•ra notuS etngttojra. þscar Hr k
1* m«* forakrUMna tU vor. mad*
v«ra vtss um aS fá rétt K* i
Usknlrtoa tekur tlL
OOLCLECGI * OO.
Phon. Oarrr Ml7•g*»0*l?**
GMfttosalsgrfiabráf
Steam-No-More
GLERAUGNA - HREINSARI
er samsetningur sem hver maður or gler-
augu brúkar aetti ekki að vera in. Ef ein-
staka sinnum sett á gleraugun, heldur það
peim hreinum Og ver ryki að setjast á þau,
Breyting loftslags fri kulda til hita, setur
ekki móðu á þau. Þér getið ekki imyndað
yður hvaða ágætis efni þetta er tilað halda
gletougum hreinum. Vér ábyrgjumst það,
annars faest peningunum skilað aftur.
VERD 25 cts.
WINNIPEG INTR0DUCE C0.,
•*-0. Box 86, - Winnlpeg, Man
Voðaverk
þaö sem getiö er um í næst síöasta
blaöi er nú álitið aö bróöir konunn-
ar hafi framiö; var hann einn af
þeim sem dauðir fundust. Hann
hét Mycheluk.
Svo segja nágrannar frá aö hann
hafi ráöiö sig í vinnumensku til
tengdabróöur síns til þriggja ára
fyrir $700 og eitthvaö af skepnum;
tíminn var liöinn fyrir nokkru, en
þaö er sagt aö Manchur hafi ekki
staðið viö samninginn; hafi hann
ekki verið búinn aö borga kaupiö
og hafi óvinátta skapast af.
Kveðast menn hafa heyrt Mycheluk
heita því hvaö eftir annaö aö hann
skyldi koma allri fjölskyldunni fyr-
ir kattarnef, og gera þaö svo fljótt
aö menn héldu aö elding heföi sleg-
iö niður. Þaö er því talið víst aö
hann' hafi myrt alt fólkiö og sjálf-
an sig á eftir; enda sannaðist þaö
face og andaðist fyrra laugardag,
þá, er verkiö haföi veriö unniö meö.
Eins og endur-
fœdd.
Þannig liöur Mr. og Mrs.
Andy Solitis, eftir að þau
hafa brúkað Triners American
Elixir of Bitter Wine. Lesiö
bréfiö: Kæri herra Triner:
í vikunni sem leið skrifaöi eg
þér, og nú ætla eg að láta þig
vita um árangurinn af meðul-
unum sem eg fékk frá þér. Eg
get látiö þig vita aö American
Elixir of Bitter Wine reyndist
ágætlega, bæöi mér og konunni
minni, og viö erum sannfærö
um aö þaö er gott. Okkur líö-
ur báöum eins og viö værum
endurfædd og okkur langar til
aö láta i ljósi ánægju okkar.
Meö bezta þakklæti til þín er-
um viö þín einlæg
Andy og Rosa Soltis, Rogers
Mina, Iron River, Mich.
■Triners American Elixir of
Bitter Wine nálega endurskap-
ar allan líkamann, eyöir slapp-
leika, eykur nýjan þrótt, lam-
ar ekki, en styrkir og fjörgar
til eölilegra starfa. Verö $1.30 .
Fæst í lyfjabúöum. Jos.
Triners, Ashland Ave., Chicago
Manufacturer, 1333—1339 S.
Hvenær sem þér þurfið á góö-
um áburöi aö halda viö bólgu,
vöövaþreytu, verkjum o.s.frv.
þá biðjið um Triners Lini-
ment, Verö 70 cents. Póst-
gjald grei.t.
Meööl þau sem aö ofan eru auglýst
-Joseph Trieners Remedies—fist
hjá The Gordcm Mitchdl Drug Col,
Winnipeg.