Lögberg - 23.11.1916, Blaðsíða 2

2
KTMTrnAOTNN 23. NOVEMBER 1916.
Vestan um haf.
Taö eru fá mál sem á dagskrá
koma hér heima, sem blöðunum
kemur saman um. Þess vegna er
eg meira en lítiö undrandi yfir hinu
einróma lofi, sem flest eSa öll
þeirra róma um ritgcrö séra Magn-
úsar Tónssonar á IsafirSí: “Vestan
um haf’’. Eg heifi veriö aö vona,
aö einhvem mundi taka sárt til
landa sinna og frænda þar vestra,
og taka svari þeirra, — því þaö
hlýtur hver einasti maöur meö heil-
bripöri skvnsemi aö sjá, aö ritiö er
ákaflega einhl öa; þar er lýst meö
undra mælsku lakari hliöinni á lífi
•Vestur-fslendinga, en þagaö um
hina. auk þess aö þar er sumt rangt
og villandi.
E0, æfla ekki aö skrifa langt mál
um rit betta, heldbr aöeins benda á
örfá a'riöi af mörgum — hin ósann-
gUmustu. Eg hvgg, aö þaö verö
ræHlegri athugasemdir geröar viö
þaö á öörum staö, jafnframt um
mælum sumra blaöanna hér heima.
þvi mörgum góöum íslendingi
vestra mun hitna um hjartaræturn-
ar. er þeir lesa ritiö og ritdómana,
einkum “Þióðstefnu'’, sem viröist
ái;ta, aö rit ö gefi sér tækifæri til
aö svívirða Vestur-íslendinga í
blaðinu.
Annars viröast bTööin álíta, aö
alt, sem í ritinu er, sé sannlelkur
einher. Höf. hafi veriö prestur þar
vestra og sé því öllu gagnkunnug-
ur. Tú, höf. var þar tvisvar tvö ár
presttir. i hvorttveggja skiftiö veik
ur af heimþrá, leiddist þar, þótti
þar alt ljótt, óviökunnanlegt og
leiðinlegt, og leit svo á alla hluti
samkvæmt því. — Til þess aö geta
ritaö um þessa hluti rétt og hlut
dræ°nislaust þarf meir en litla
þekkingu, og umfram alt heilbrigða
dómgreind.
Á 45. bls. ritsins segir höf. frá
því að landiö sem hver landnemi
fái sé 116 ekrur aö stærö, eg ski
ekki hvað honum getur komiö til
aö skýra rangt frá þessu, því næsta
ól’Hegt er. að hann viti ekki betu
i þessu efni. Því fjölda margir hér
heima vita, að úr enskri fermílu
erti 160 ekrur, og að þö er stærö á
heim lisréttarlandi, sem hver land
nemi fær.
Höf. tekur til þess sem eins af
óhrekjanlegum ræktarleysismerkj-
um lan-ta vestra, aö hann hafi hevrt
sagt: “Ekki sástu Jætta á Islandi’’,
Eins og það sé ekki auövitað margt
aö sjá i Ameríku, sem ekki sést hér
Hér siást ekki t. d. stórskógar
hveitiakrar, akuryrkjuverkfæri o,
m. fl. En hér er líka margt aö sjá,
sem ekki sést í Ameriku. Þaö
v röist annars sorglégt, hvað höf.
hcfir verið óheppinn á menn til við-
kynningar og umgengni, þar sem
hann segist sí og æ hafa verið kval-
inn með lasti um ísland. Mikiö
má fólkið í Garöarbygð hafa
brevzt, síðan eg var þar í fjögur
ár, hafi fjöldinn komiö þannig fram
gagnvart ættjöröu sinni. Ennfrem-
lir segir höf., að óspart klingi þar
vestra: “HVar væri ísland nú ef
ekki væru Vestur-íslendingar si og
æ að styrkja fyrirtæki þar meö fé’’.
í þau 23 ár, sem eg dvaldi þar
vestra, heyrði eg aldrei slík ummæli
til nokkurs manns; þvert á móti
heyrði eg oft einlægan vilja lýsa
sér í tali manna til aö styrkja þörf
og góö fyrirtæki hér heima. Og
margoft heyröi eg menn lýsa hrygð
sinni yfir því, hve óendanlega
miklu minna fé að landar vestra
gætu sent h'ngað heim en t. d.
Norðmenn þar tiltölulega senda
heim til Noregs. Höf. segir: “ís-
landsvinir eru þeir ekki nema sár-
fáir’’. En eg segi, aö íslandsvinir
erti þeir langtum fleiri en hinir, og
ekki aðeins þeir, sem héöan flutt-
ust fulltíða, heldur einnig margir,
sem héöan fluttust á barnsaldri, og
jafnvel ýms r, sem þar eru fæddir
og uppaldir. “Frc)öir eru j>eir ekki”,
segir höf., þegar hann er að lýsa
vesturísl. bændunum. Hver sikyldi
trúa þessu? Aö fslendingar hafi
tapað fróðleikslöngun við J)að, aö
flytja til Ameríku, Jtangað, sem
menn eiga kost á bc>kum eftir fræg-
ustu rithöfunda og frægustu skáld
heimsins. í Jæssu sambandi má
geta þess, að t. d. mannkynssagan
á ensku er í 13 stórum bindum, og
hana eiga allmargir Itændur, og eru
vel heima í henni. Og í stjórnmál-
um fylgjast þeir vel meö, hér um
bil um allan heim. En samkvæml
ummælum höf. vita þeir ekkert
nema um sin eigin störf og einhvern
graut í trúfræöi.
Þá segir höf. frá |>ví, að börnum
í alj>ýöuskólanum á Garðar sé heit-
iö verðlaunum fyrir aö nefna a 1?
dre: islenzkt orö. Þessa ihefi eg
a'drei fyr heyrt getið; en fyrir góða
hegðun ve t eg til, að börnum eru
viöa í skólum gefin verölaun. Ann
ars hygg eg, aö flestir skrlji þaö,
að þar sem allar kenslubækur eru
á ensku, verði kenslan öll að fara
fram á þvi máli. En utan skóla —
í frítímum veit eg ekki til, aö börr
um sé bannað að tala á hvaða máli
sem þau vilja; en þ^tta á alt aö
sanna ræktarlevsi viö fsland og
íslenzkuna hjá höf. Mér viröist
annars alt tal höf. um skólana
vestra lýsa of lítilli þekkingu á því
máli, eða þá of lítilli sannleiksást.
Eg hefi átt böm á skólum þar öll
þessi ár, sem eg hefi dvalið þar
vestra, og var i skólanefnd þar siö-
ustu 6 árin, og hvaö alþýöuskólana
áhrærir. er eg svo kunnugur, aö eg
þvkist vita, hversu rc'tt höfundurinn
fer þar með, enda þótt eg að þessu
sinni fjölyrði ekki frekar um það
Það er mjög margt athugaverr
viö rit þetta fleira en hér verðu
áminst, en stærstu og leiöinlegustu
tuga miljóna tali og heilar þjóöir
hafa orðið að þola og svo alt það
ógrynni fjár sem fer í eftirlaun og
til styrktar og framfærslu limlest-
um mönnum og skylduliði þeirra.
>0
3
O o g g p. Q|o
:0 O o. 0 O ro 10
■£3 o Goö c?. rö' «
4-* m m\Q o \n m m
r, foro t-t
<u
>
-C

allarnir á því eru hinar mörgu
ásakanir höf. til landa vestra um
ræktarleysi til ættjarðar sinnar.
Og sú þunga og m'öur sanngjama
ílyktun hans, sú, aö landar geri það
af “fordild” er þeir bregðist vel vi?
fjárj>örfum hér heima. Og varar
svo landsmenn viö aö eiga nokkuö
saman við þá að sæHa. f hveríu
skyni halda J>eir íslenzka þjóöhátíö
2. ág. árlega í öllum borgum, og
bæjum þar, sem þeir eru margir.
og sömul. úti í bygöum út um land,
og verja til þess heilum degi á dýr-
asta tíma árs'ns, og sækja þær há-
tíðir svo vel, aö ekki er mannsbam
eftir á heimilunum? f hverju skyni
hafa þeir stofnaö alíslenzkan skóla
og barist fyrir þeirri stofnun nær
30 ár meö miklum áhuga og stórum
fjárframlögum? f hverju skyni
halda þeir sumardaginn fyrsta —•
aö ísL siö hátíðlegan meö samkom-
um, ræðuhöldum, söng og öörum
skemtunum? Ekki þekk'st J>ó slíkt
sumardags-hátíöahald þar meöal
annara þjóða. í hverju skyni voru
oft stofnaðir skólar fyrir vissa
tíma út um bygðirnar til að kenm
unglingum íslenzku? f hverju
sikyni kaupa Jæir slík feikn af is-
lenzkum bókum? í hverju skyn
fer öll guðsþjónusta þar fram á ís-
lenzku Og margt fleira mætti
nefna sem lýsir ræktarsemi og inn
leik til tungunnar og alls sem is-
lenzkt er. “O nefndu þaö ekki
Jraö er alt í fordildar skyni gert”,
segir höf. “Vestan um haf”. Eg
lýsi þaö rangan dóm, eg þekki þar
fjölda bæði karla og kvenna, sem
gleöjast af hverri góöri frétt heim-
an að, en hryggjast af vondum
fréttum, og þeir eru sárfáir land
arnir vestra sem láta sér á sama
standa hvaö héöan heyrist, eða
hvað um “gamla frón” er talað
eins og flestir landar vestra oftast
nefna ísland.
Eg get ekki aö því gert, aö mér
líkar illa að sjá landa minna vestra
minst með kulda og ööru verra, al-
veg eins og mér sámaöi vestra að
sjá eöa heyra ónot og lítilsvirðin
um ættland mitt og Islendinga, og
get ekki látiö þess háttar meö öllu
ósvarað, þegar enginn verður ann
ar til þæss. Munu þó flestir Her
heima eiga einhvem ættingja
vestra.
Það var talsvert ritaö bæöi aust-
an hafs og vestan fyrir nokkrum
ámm um, að réttara væri aö leggja
niður deilur og ríg, en tengjast held-
ur vináttu- og bræðraböndum yfir
hafiö, og þau skrif virtust hafa góð
áhrif. En mun nú eigi brugöiö
hnífi á Jrau bönd? Og víst vill
Þjóðstefna ekki _ láta á sinum hlutlausum þjóðum.
kuta standa, til aö hjálpa til 1 þeim -
efnum.
Eg vona>fcþó að landar mínir
vestra, sem heim langar og hafa
ætlað sér þaö, láti ekki rit þetta
hamla sér frá því, heldur komi að
sjá sitt elskaða “Gamla* frón”,
frændfólk og vini.
Jón Kristjánsson.
—Irandið.
Höfn hjartans. Gamli maðurinn,
Eftir Guillaume Doulscoeur. Eftir E. J. Fisher.
Hér veðurbarinn bátur lá Hví skyldu dagar daprir mér
með bera siglu, grafinn kjöl, og dimt og kalt mitt æfikvöld?
en berst nú hægt um höfin blá í ljúfum draumi sál m:n sér
að heillaströnd frá sorg og kvöl. að sæla vor er þúsundföld.
Þar blessað vorið heilsar hlýtt, Sem fljóti skip í friöarhöfn,
og heimur allur breytir svip svo finst hver dagur, vika, ár;
og líf og ást og alt er nýtt, >ar skelfir engin úfin dröfn,
í unaðsblænum liður skip. >ar augu mín ei blinda tár.
Og seglin þenjast hvelfd og há, Mér alt hið smáa unaö ljær,
viö höldum glöð að bjartri strönd, í öllu hlýt eg fullnæging;
þar vinir skiftast eiðum á hver vegfarandi er vinur kær,
og ástin tengir sál og hönd. og værö og friöur alt í kring.
Þar ást er Jæirn, sem lifir, líf, Á gólfiö sólin geislum slær,
þar lif er ástin J>eim sem ann, þeir geislar endurbirta mér
viö komumst þangaö, kæra vif, hvem liðinn vin, sem var mér kær
0g kjósum bústað eilifan. og von mín enn í draumi sér.
Sig. Júl. Jóhajtnesson. Sig. Júl. Jóhannesson.

o o
tn m
^ ^ ^ ^
• • '*-H V0 rf CO t-H
bJO CH HH t-H
•£ v*
c ^ ^ ^
> r? 'noo \0 oT n*
U W H
'JJ
#c
*c7>
iO
X . ' • •
(M Tf LO
rf tN.
N hh
(JJ ‘JJ
S&8
m O
o 6\ oí
l-H
o * * m
(JJ

xo
C3
C
cn
O
C
.E
PO
‘•-o
. T3
. c
CTÍ

a
.3
C c
<u c
m c
.5 g>|
§ 3
S « C
rrt ^ »Íh ZJ
M w .2 C M
<L) rw ^ • C rn
M U-i pq
c
S
.S * w
”3 ’cS .s
c
tUD w* v.-.
O b4) u
o r. =3
cdS -o » O
<s t c s
N M u
>í»> 3
•a
Hálf-áttræður hærukarl.
húki’ eg grafar barmi á;
nær mitt hinsta kemur kall,
kveð eg sáttur heiminn þá.
Drifið hefir á dagana’ margt,
—dulin æ er framtíð manns,—
sumt var dimt og sumt var bjart,
sent af valdi kærleikans.
Hér um bil helminginn af þessu
afskaplega fé fá stríðsþjóöimar í
beinum lánum frá sinum eiginn
borgurum, bandaþjóðum sínum eða
Síöan striðið
hófst hafa Bandaríkin lánað meira
en $1,500,000,000 til stríðsþjóð-
anna.
Kvellisjúkur er eg ei,
engra meina til eg finn;
fánýtt þó og gamalt grey,
glámskygn eins og heimurinn.
Aldnir hlynir falla frá,
fækkar óðum vinalið;
yngra kynið ei vill sjá
ellifauska rekaldið.
Æðrast skal þó ekki grand,
örlög mín ei klaga vil,
eg nær flyt á æðra land
ellibelginn við mig skil.
S. J. JÓHANNESSON.
fLiterary Digest).
Beinn herkostnaður.
Ef stríðiö varir í 3 ár eöa þangaö
til i ágúst að sutnri, sem enginn
getur taliö óltklegt, kostar ]>aö
þrisvar sinnum eins mikiö og
Nai>oleons stríöin, l>orgarastríð
Bandaríkjanna, stríðiö milli
Prússa og Frakka, Búastríðiö og
stríöiö milli Japana og Rússa til
samans.
'Þetta er reifcningur fjárhags
fræðinga við þjóðbankann í New
York í bæklingi sem )>eir hafa gef
ið út nýlega og tkalla stríöslán og
stríðsfjármál”. Þeim reifcnast svo
til að S'tí.ooo.oooc/íoo verði e>-tt
beinan striðskostnaö |>essi |>rjú ár
og lær Jrað saman við reiíming
Roedens fjármálaritara Þýzkalands
Þcssi upiiliæð er helmingi hærri
en allar skuldir allra þjóða 1 heimi
voru til samans áriö 1914. I>að er
sjö sinnum meira cn allur auður
hinna 7.600 |>jóðlranka i öllum
Bandaríkjunum, og sjö sinnum
meira heldur en alt mintað gull
sem til er i öllum heiini. Þaö væri
nóg til þess að byggja fyrir og
fcosta jámbrautir fimm sinnum
eins mifclar og til eru i öllum
Bandaríkjunum. <>að væri nóg til
Jæss að lx>rga meö 200 stór fyrir
tæki jafndýr og. Panarnaskurðinn
Það væri nóg til Jæs.s að byggja
fyrir járnbrautir og stofna gufu-
skipaferðir inn og út í hvem krók
og fcima heimsins; það væri nóg til
]>ess að byggja fyrir skóla og borga
kennurum fyrir hvert einasta
mannsbam á jörðinni.
Og samt er efcki allur herkostn-
aðurinn talinn í Jæssu. Gjöreyöing
stórborga meö öHum listaverkum
og auðæfum sem Jrar eru; eyðilegg-
ing jámbrauta, verksmiöja. skipa,
vöruhúsa, brúa og vega, heilla land-
svæða. Alt þetta er mörg htmdruð
miljóna viröi.
Þá er enn ótalinn allur sá ntann-
fjöldi á bezta skeiöi, sem tekinn
hefir verið frá arðsamri og fram-
leiöandi vinnu og ýmist drepinn eöa
limlestur; enn fremur tap Jæss er
framleitt heföi veriö á frjóum lönd-
um, sem nú hefir verið breytt í
flag, ntálma og alls konar efna
sem framleitt heföi veriö á þessum
tíma, aö ógleymdum þeim eyðilegg-
ingum, sem oröið hafa á véltim og
verkfæmm.
Telja mætti beint tap Jraer eignir
sem 25,000,000 hermanna og marg-
ar miljónir annara manna hefðu
ínnið að og framleitt, hefðu Jæir
ekki veriö við stríðið. Og síðasf
n ekki síst er þaö sem ekki verður
fölum komið að: Þaö em allar
hörmungarnar sem einstaklingar i
Bókmentir
KAUPMANNAHAFNAR
Yér ábyrgj-
umst það a?>
vera algerlega
hreint, og það
bezta tóbak í
heimi.
Ljúffengt og
endingar gott,
af því það er
búið til úr safa
miklu en mildu
tóbakslaufi.
MUNNTOBAK
hóli um Snæbjörn í Hergilsey;
Þegar yfir skeflir skafl
skaflinn fárs og nauða,
hann við Ægi teflir tafl,
taflið lífs og dauða.
Á þessu má sjá aö margra grasa
kennir í Iðunni og það er víst aö
fáir andans gestir hafa komiö
hingað vestur lengi, sem kærari
verða mönnum en Jætta hefti.
Langmest hefir Ágúst Bjama-
son ritað sjálfur i þetta skifti; er
hann afkastamaður meö afbrigöum
og vandvirkur aö sama skapi.
______IÐUNN.
Pyrsta og annað hefti annars árs
Jæssa rits er nýlega komið hingað
vestur. Það er um 200 'blaðsíður
að stærð og sérlega vandað að efni
Þegar Iöunn byrjaði í síðara
skifti fanst sumum sem ritið kafn
aði undir nafni og stæöi formóður
sinni, gömlu Iðunni langt að baki
íslenzk alþýða hafði tekiö svo
djúpu ástfóstri við gömlu Iðunni
að til ]>ess þurfti mikið að jafnast
viö hana í augum þjóöarinnar. Iiún
hafði veriö eitthvert alþýðlegasta
rit sem birst hafði heima og var
mörgum þeitn kostum gædd, sem
haldi nær á hugum manna. Það er
sagt aö mesta vandastaða sem nokk
ur maöur takist á hendur sé sú aö
vera annar bóndi þeirrar konu sem
vel hafi veriö gefin áður; og því
er eins varið meö þetta
Því ber heldtir ekfci aö leyna að
vonbrigðasvipur kom á andlit
margra, j>egar Jæir fyrst höfðu
lesið nýju Iðunni. En mennirnir
sem henni stjóma eru }>eim gáfum
gæddir að ritið haut að verða gott,
enda Jx>tt alþýða manna hefði Jæssa
tilfinningu í fyrstu.
Jón Ólafsson, Ágúst Bjarnason,
og Einar Hjörleifsson éru allir svo
viðurkendar bc>kmentalegar stjöm
ur, aö frá ]>eim hlaut að lýsa; enda
hefir það komið á daginn. í J>ess-
um heftum er hver ritgerðin annari
ágætari og fögmm Ijóöum stráð á
milli Jæirra hér og þar. Fer tæpast
hjá ]>ví að hér eftir verði það viö-
tirkent aö dóttirin sé enginn eftir
bátur móðurinnar.
Fyrst í ritinu er sérlega vönduð
mynd af Jóni ÓlafSsyni og nokkur
orð með henni, þar sem lýst er því
tjóni sent ritið hljóti að bíða við
fráfall hans. Þá em “Minningar-
orð" úr húskveðju sem séra Eiríkur
’riem flutti við jarðarför Jóns
Ólafssonar og “Ræðukafli” viö
sama tækifæri, eftir séra Matthías
odhumsson. “Sólbráö” heitir saga
sem ritið flytur eftir Jóhannes
Friðlaugsson frá Fjalli. Kvæði
sem heitir “Vorið kom” eftir Helga
Rode; “Fjárhagsframfarir íslands
síðari árum”, eftir Indriða Ein-
trsson; “Landsspítali”, eftir Guð-
mund Bjömsson landl.; “Heims-
nyndin nýja” eftir A, H. B.; *
dal; “Omstan fyrir Katchamik
skarði”, siðasta áhlaup Serba
styrjöldinni miklu, þýtt af I. E.;
“Stærsta sjóorustan”, þýtt úr
“Independent”; “Stefnuskrá al-
þjóðasambandsins”, þýtt af Á. H.
B.; “Norðlenzkar skrítlur um ófrið
inn”; “Staka”; “Vitnisburður Bem-
hards Shaw um Englendinga”;
“Koma og kveðja"’, kvæöi þýtt úr
þýzku; “Lisbeð” eftir R. Kipling,
þýtt af Boga Qlafssyjíf; “Hljóm
bylgjan og sálin”; “Brúður”, kvæði
eftir Huldu; “Um notkun lífsins’
eftir lávarö Avebury; “Nokkur
smákvæöi” eftir Áma Óreiðu;
“Seiöurinn” eftir Axel Thorsteins-
son; “Skotthúfan og hestskónagl-
inn” eftir Hellgr. Jónsson; “Vísur
um Snæbjöm í Hergilsey” eftir G.
B.; Gamalt brotasilfur” eftir hand-
riti Jóns Sigurössonar; “Sálar-
fræði og andatrú”, þýtt af Á.H.B.
Ritsjá.
Af jxssit má sjá aö ritið er næsta
fjölbreytt. Að dæma tim hvert ein-
stakt efni sem þar birtist gæti ekki
komið til nokkurra mála, >en benda
mætti á einstök atriði.
Ritgerð Indriða Einarssonar um
fjárhag íslands er sérlega eftir-
tefctaverð; sýnir hún það glögglega
hversu mjög íslendingum hefir
fleygt fram í seinni tíö efnalega.
Kvæðið Dettifoss, eftir Guðmund
Friðjónsson er listaverk að efni og
frágangi, Jx>tt Jrar kenni tilgerðar
eigi alllítillar í stöktt stað.
Landspítalaritgerö Guðmundar
Bjömssonar er keði skemtileg og
ttpplýsandi, eins og alt sem frá
hans hendi kemur.
Þá mun það gleðja íslendinga aö
góðskáldið Steingrímur Thorsteins-
son er að endurrisa með ljóðum
Axels sonar hans og er vonandi að
hann reyni að fylla sem bezt sæti
föður síns í því efni.
Sögumar eftir Hallgrím Jónsson
og Jóhann Friðlaugsson bera vott
um það að }>eir eru á leið upp á
befck skáldsagnahöfundanna og fara
vel af stað.
Þess munit menn alment sakna
að brotin úr endurminningum æf-
ntýramanns hætta; þar var
margt í sem fýsilegt var að lesa og
skemtilegt, en því miður er svo aö
sjá sem höf. hafi skrifað það jafn-
ótt og prentað var og svo ekkert
fyrirliggjancli svo nokkru næmi
>egar hann féll frá.
Þessi smákvæði skulu tekin upp
úr ritinu nm og fleira ef til vill síð-
VORIÐ KOM.
eftir
Helga Rode.
Staka” eftir Snæbjöm í Hergils-1 fEitt af helztu ljóðskáldum Dana
y; "Ætli mig hafi dreymt það?”
aga eftir Guy de Maupassant;
Selmatseljan”, kvæði eftir Alvin;
Úr endurminningum æfintýra-
tanns” eftir Jón Ólafsson ; “Skáld-
< Jón Ólafsson” eftir Á.H.B.; “Sú
kemur stund” síðasta kvæði Jóns
lafssonar, fundið í vasakveri
ans; “Tvö kvæði” eftir Davið
refánsson frá Fagraskógi; “Gletn
eftir þingeyska stúlku
visa
Baugabrot” eftir Dr. Sigurö Nor-lsvift þú nú af þér meö söngum, ' Björnsson sýsiumaður frá 'Svarf
sem nu er uppi, f. 1870)
Og vorið kom eins og vindblær á
kinn,
svó viðkvæmt það bað mig: Inn, eg
vil inn!
inn í þitt insta sinni
ætle eg — fyr eg ei linni!
Svo leiður og stúrinn þú lengi varst,
svo lengi þú skammdegismyrkrið
barst,
sittu’ ekki lengur í öngum!
Nú kátur og ungur í annaö sinn
þú átt að veröa með bros á kinn,
með tár og meö trega hríðir,
því tímar nú koma fríðir.
í gleðinnar hljómdjúpi titrar tár,
í táranna djúpi býr unaður sár.
Nú kem eg með kjærleikann bjarta.
Eg kem! — Nei, hve berst þitt
hjarta I þaXbJ.
STAKA.
Ofurhugi einn á Breiðafiröi ætl-
aði á sjó í aftakaveðri og taldi sér
þaö leik. Þá var Snæbjörn
Hergilsey þar staddur og kastaöi
fram stöku Jæssari:
Eg hefi reynt í éljum nauða
jafnvel meira þér.
Á landamerkjum lífs og dauða
leikur enginn sér.
TVÖ KVÆÐI
f eftir
Davíð Stefánsson frá Fagraskógi.
L
Mamma ætlar að sofa.
Seztu héma hjá mér
systir mín góð;
i kvöld slculum við vera
kyrlát og hljóö.
f fcvöld skulum viö vera
kyrlát af því
að mamma ætlar aö reyna að sofna
rökkrinu í.
Mamma ætlar að sofna
og mamma er svo þreytt
--------og sumir eiga sorgir
sem svefninn getur eytt.
Sumir eiga sorgir
og sumir eiga þrá
sem aðeins í draum heimum
uppfyllast má — ------.
-----í kvöld skulum við vera
kyrlát og hljóö,
mamma ætlar að sofna
systir mín góö.
II.
Sem hjarta guðs
er eg hreinn í kvöld,
fagur sem óskir hans
og frjáls sem hans völd.
Skraddara-saumuð Föt
Vér getum búið til handa yð-
ur föt, sem fara vel og eru í ^Ha
staði vönduð, en gleymið ekki
að vér biðjum aðeins um lítið
meira en helming við það, sem
þér þurfið að borga annars stað-
ar — vorir prísar eru:
YFIRHAFNIR
atiiíffl.
og alfatnaðir fyrir sama verð.
Vandað efni, sem þér megið
sjálfur velja hjá oss.
Co-Operative Tailoring Co.
Limited
432 Main Street, Winnipeg
Frans Joseph Austurríkiskeisari Iátinn.
Alla vil eg gleöja,
fyrir alla þjást.
— í kvöld er eg skuggi
af konu ást.
STAKA.
Flestir mestir eru í
eig-in vitund sinni,
finst þeim jafnvel fremd í því
aö flíka vitíeysunni.
HLJÓMB YLGJAN OG SALIN.
Hljómbylgjan helzt,
þó aö hljóðfæriö brotni
og sálin — hún lifir
þótt líkaminn rotni.
STAKA.
Þessa stöku orti Guðmundur
Að haustinu
EXCURSIONS
hvarfhr hugur
bóndans að
AUSTUR
þægindum lífsins
SUÐUR
VESTUR
Nú þegar annir bóndans eru yfirstaðnar og
gróði uppskerunnar sýnir sig, þá er ekki aö furða
þó hann horfi á framtíðina með ánægju til verð
skuldaðrar hvíldar. —
Tími bóndans að lyfta sér upp er í nánd —
^Hir bændur gera það ef einhverjir ekki gerr
Iwð, þá ættu þeir að gera það. Með öörum orð
um, taka sér ferð a hendur, fá breytingu á lofts
->g landslagi, sem er alveg nauðsynlegt 'frá þv<
. analega. Jafnvel að sjá ný andlit er æfinlega
gleðiefni.
Ferðist eitthvað og komist í samband við ein-
hvern af Canadian Northern umboðsmönnum;
YfT um,Þa® alt og gerum yður ánægðan.
Ver hofum alt, bæöi góða þjónustu, góð tæki,
svetnvagna^ boröstofuvagna og nýtisfcu flutnings
vagna, raríysta. Og yfir höfuð góöa þjónustu,
sem hver Canadamaöur mun vera upp meö sér af.