Lögberg - 23.11.1916, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGTNN 23. NOVEMBER 1916.
5
Manitobastjórnin og Alþýðumáladeildin
Greinarkafli eftir starfsmann alþýðumáladeildarinnar.
Meira um Útsœði.
1 vikunni sem leiíS var athygli
manna dregiS að þvi alvarlega ásig-
komulagi, sem nú er í sambandi viS
útsæSi í mörgum héruSum Mani-
tobafylkis.
í þeirri grein var bent á 38.
flugrit, sem ritaS var af J. H.
Bridge B.S.A. jurtafræSingi viS
búnaSarskólann í Manitoba. Þetta
flugrit (prentaS á Ensku) verSur
sent hverjum þeim sem þess æskir
skriflega á Ensku.
Flugrit herra Bridge er skýrt
með þremur myndum, prentuSum
eftir ljósmyndum. Ein myndin
sýnir heilmikiS af korni, þar sem
kornin eru stór og þrifleg og heil-
brigS, sem hafa veriS látin frjófg-
ast milli votra þerripappírsblaSa.
Jafnframt þessu er sýnd önnur
tegund af útsæði, sem hefir rySgaS
og skrælnaS korn, en hefir veriS
farið með nákvæmlega eins.
A6 þvi er stóra og hdilbrigða
hveitiS snertir, framleiddi svo aS
segja hvert eina.sta korn sterka
frjóanga.
önnur myndin sýnir pott meS
jurtum, sem vaxiS hafa upp af
góSu, þriflegu útsæSi og annan pott
með jurtum sem vaxiS hafa upp af
smáu og ryðguSu útsæði. Hvort--
tveggja var látið vaxa samhliSa og
alveg eins farið meS.
Plöntumar frá góSa útsæSinu
eru fleiri, miklu þéttari og sterkari
og miklu lengra komnar áleiSis aS
vaxa.
ÞriSja myndin er af tveimur
glaspipum; í hvorri fyrir sig eru
500 kom af hveiti. Mismunurinn
á hæSinni sem hveitiS nær i gler-
pípunum sý#ir mismuninn á gæð-
um og stærð hveitikomanna; í
annari pipunni er rySgað korn, en
í hinni heilbrigt.
Það sem af þessu má læra er
það að jafnvel þótt korniS hafi
ekki verið mjög* rySgað og þó þaS
hafi náS hér um bil 60 punda vigt
mælirinn, þá hafði það samt ekki
getað vaxiS svo aS þaS næSi fullri
stærð, og spruttu miklu færri
plöntur upp af hverju korni, og
hafði miklti minna plöntufóSur.
ASalatriSin sem fram em tekin
í flugritinu má i stuttu máli skýra
þannig.
1. ÞaS að ná í hæfilegt útsæði
til næsta vors er alvörumál, sem
ekki má draga aS ráSa fram úr.
2. RySgaS hveiti, sem er flokk-
aS sérstakt er venjulega allgott til
útsæSis.
3. Þrátt fyrir það þótt þaS
vaxi, þá er þaS óáreiðanlegt útsæði
fyrir þá sök að plantan verður
veikluð og frjófgunin fer seint
fram, en það seinkar þroskun.
4. Aukin hætta á meira ryði
næsta ár er ekki líkleg, jafnvel
þótt ryðgað útsæSi sé notað.
5. Þvert á móti er öruggasta
veernd gegn rySi aS nota sama
hveiti til útsæðis, sem hefir orSiS
fyrir ryðinu áSur; gott hveiti sem
þannig hefir staSið af sér ryS er
bezt.
6. Það væri óskynsamlegt fyr-
ir bændur sem eiga gott hveiti að
selja þaS alt og kaupa svo annað
útsæði; væri þeim miklu betra aS
nota blástursvél og skilja frá
stærstu, þriflegustu og þyngstu
kornin og nota þau fyrir útsæSi.
7. Vegna þess hve frjófgunin er
veik þegar um rySgaS hveiti er aS
ræða, ætti ekki að sá því fyr en
hætta af vorfrosti er um garð
gengin.
8. Blástursvélina ætti að nota
þangað til hveitið sem eftir er, er
aS minsta kosti þrir fjórðu af
venjulegri stærð og þyngd.
. 9. ÚtsæSi sem er smátt og létt
ætti ekki aS sá of djúpt.
10. ÞaS er sérstaklega heppilegt
aS láta reyna alt útsæSi áSur en
því er sáS.
11. Búnaðardeildin reynir út-
sæSishveiti fyrir bændur endur-
gjaldslaust.
12. Þeir sem prufur senda til
reynslu ættu að gæta þess vand-
lega að fylgja þeim reglum sem
gefnar eru í flugritinu.
13. BúnaSarskóladeildin hefir
stofnað útsæðis skiftistöS til þess
að koma bændum sem hafa gott
útsæði til sölu til þess aS kynnast
öðrum, sem vildu kaupa útsæði.
Skýringar um sendingu á pruf-
um til reynslu verSa birtar síðar.
mættum viS nefnast “landar". Vita-
skuld erum viS landar, samlandar
þeirra sem við búum meS — en —
starfsbræður þeirra aðcitts, viS eig-
um aðra móður, erum af öðru for-
eldri, og gagnvart okka\r foreldri
höfum viS skyldur, við höfum eng-
an rétt til aS fyrirlíta, vanrækja, fót-
um troða, afmá minningu þeirra. Á
sonurinn ekki að elska móður sína,
þó hann sé heitbundinn annari konu?
E gerum viS þaS ? Er alt að verða
einkis virði, sem frá henni kemur?
Þráum viS ekki aS heyra til hennar,
heyra um hana talaS, heyra hennar
eigin æfintýr? fví er erfitt' að
svara með vissu, en margt bendir til,
aS svo sé ekki, eða aS minsta kosti
sé okkur alveg sama. Sálirnar sofna.
Þær þrá ekki frekar aS heyra neitt
úr annari átt, þær bara sofa, þær
þrá ekkert. En er ekki þessi svefn
hættulegur? Þetta athugaleysi hjá
fjöldanum skaSlegt? Svari hver
fyrir sig. Sem betur fer lita marg-
ir svo á, að til vandræða horfi, ef
ekki sé eitthv'að aöhafst—en hvaS ?
Eitt af því sem teljast mætti tilraun
í rétta átt var sú, er séra F. J. Berg-
mann gerði meS því aS breyta út af
venjulega samkomuformi er hann las
upp úr sögu Kvarans. AnnaS er sú
tilraun sem Good Templara stúk-
urnar hafa beitt sér fyrir, eða ein-
stakir menn úr félaginu, að haldnir
séu alþýðufyrirlestrar af þar til
fengnum færustu íslendingum sem völ
er á hér í bæ og jafnvel víðar, aS
þessir fyrirlestrar verSi aS minsta
kosti tveir á mánuSi, og efni þeirra
sé þjóölegt, mentandi og skemtilegt.
ASgangur að þessum fyrirlestrum á
aS verða ókeypis fyrir alla íslendinga
og getur þá enginn barið því viS að
hann geti ekki sótt þá af því aS þaS
kosti of mikið. “Hvernig skyldu þeir
verða sóttir?” hefi eg heyrt einstaka
mann spyrja. ASrir hafa ekki trú á
þvi, að þeir verði vel sóttir. Hvers
vegna hafa þeir ekki trú á þvi? Og
enn aðrir segjast svo oft hafa heyrt
þessa menn tala, aS það sé ekkert
gaman aS hlusta á þá enn einu sinni.
ÞaS er alveg satt, hjá þeim mönn-
um, sem að eins fara til að sjá og
heyra manninn en ekki málefniS. Eh
ekki get eg neitaS því, aS mér er for-
vitni á að sjá hvernig þessir
fyrirlestrar veröa sóttir. Eg trúi því
ekki, aS þeir veröi illa sóttir. Eg
trúi því ekki, aS viS séum allir sofn-
aðir; en um fram alt ættu þeir, sem
ætla að sækja fyrirlestrana, að koma
á réttum tíma. ÞaS er einn þátturinn
í þessu óbreytanlega samkomuformi,
aS koma æfinlega hálftima seinna en
tiltekiS er aS samkoman eigi aS byrja.
ÞaS kemur sér ákaflega illa, fólk
hefir svo fjarskalega takmarkaS þol
itl aS hlusta.' Þegar sezt er i sætin,
er eins og menn vakni rétt sem
snöggvast og hafa menn þá ákaflega
næma eftirtekt; þaS strengist hver
taug og er í alspennu, en sú bið
veröur stundum nokkuS löng fyrir
þeim fáu, sem koma á réttum tíma,
svo þegar loksins er byrjað, þá er
þeirra þolinmæði þrotin, og dugar
þá ekkert til aS halda þeim uppi,
nema ef skemtiskráin er svo fjöl-
breytt, aS menn geti skift um og
hvílt skilningarvitin ti! skiftis, t.d.
notaS aS eins sjónina í eitt skiftiS,
en látið heyrnina og heilann hvíla
sig, því því eru margir vanasti af
hreyfimyndahúsunum hér í bænum.
Þess vegna getur þessi áreynsla á
þolinmæði fólksins veriS skaðleg,
sérstaklega í ' sambandi viS fyrir-
lestrana, þar sem ekkert annað fer
fram. ÞaS ætti því hver aS vilja
sjálfum sér svo vel, og koma allir
á réttum tíma, og auðvitað koma
allir, sem vilja vera íslendingar.
En hvaS margir þeir verSa, svnir
sig seinna. En—takist svo ótrúlega
og illa til, að þessir fyrirlestrar
verSi illa sóttir, þá—ja, hvaS má þá
bjóSa okkur?
Arni Sigurðsson.
Œfisaga
Benjamíns Franklins
Rituð , honum sjálfum.
Sig. Júl. Jóhannesson þýddi.
(Framh.)
Nú vildi svo til aS ríkisstjórinn t
New York, sem Bumet hét, sonur
Burnets biskups, heyrSi aS ungur
maður hefSi verið farþegi á skip-
tnu, er ætti fjöldamargar bækur, og
vildi hann fá aS tala viS mig. Eg
tór því til hans og hefSi haft Coll-
ins meS mér, ef þaS hefði ekki
verið fyrir þá sök að hann var
olvaður.
Rikisstjórinn tók mér tveim
höndum; sýndi mér bókasafniS sitt,
sem var afar stórt og merkilegt, og
tóluSum við um ýmsar bækur og
höfunda. Þetta var annar ríkis-
stjórinn, sem hafSi sýnt mér þá viS-
höfn að vilja tala viS tpig, og var
paS meira en lítiS gleSiefni fyrir
umkomulausan ungling, eins og eg
var.
ViS héldum nú áfram til Phila-
delphia. Eg innheimti peninga
Vernons á leiðinni og vildi þaS vel
til, því annars hefSum við orðið i
vandræðum með ferðakostnaðinn.
Collins reyndi aS fá sér stöðu vib
verzlun; en hvort sem það var at
því að menn hafa fundiS af honum
vínlykt eða vegna þess hvermg
hann hegöaði sér, veit eg ekki, en
honum var neitaS, hvar sem hann
IeitaSi fyrir sig, þrátt fyrir það
þótt hann hefði allgóé meSmæli;
hélt hann því áfram að gista og
snæSa á greikasöluhúsinu þar sem
eg var á minn kostnað. Hann vissi
að eg. hafSi þessa peninga sem eg
hafði innheimt fyrir Vemon, og
téikk hann þvi lán hjá mér hvað
eftir annað og lofaSi aS borga það
tafarlaust þegar hann fengi vinnu.
Loksins hafSi hann fengið svo
mikið IánaS af þessum peningum að
eg varð hugsjúkur og vissi ekki
hver ráð eg ætti að hafa ef skyndi-
lega yrSi kallaS eftir peningunum.
Collins hélt áfram aS drekka o°-
áttum viS stundum í orðakasti út
af því; þegar hann var viS skál var
hann mjög uppstökkur.
Einu sinni var það aS hann var
á báti með mér og öðrum ungum
mönuum á Delaware ánni og neit-
aði að róa þegar röSin kom aS hon-
um.
“Eg læt róa með mig heim”,
sagSi hann. “ViS förum ekki að
róa undir þér”, svaraSi eg. “ÞiS
verðiS aS gera það eða aS hýma úti
á vatni í alla nótt”, svaraði hann.
“Ef þú vilt þaS, þá er það velkom-
íS”, sagSi eg. “ViS skulum róa.”
sógSu hinir. HvaS gerir þetta til?”
En vegna þess að eg var orðinn sár
við hann sökum hans fyrri breytni
í öðrum málum lagSi eg á móti því.
Hann aftur á mðti sagðist sverja
það að eg skyldi róa fyrir sig, eða
hann skyldi fleygja mér útbyrSis.
Kom hann þvi næst til min skjögr-
andi og ætlaSi aS berja mig, en eg
tók meS annari hendi í öxlina á
honum og hinni i buxnaskálmina og
henti honum á höfuSið út í ána.
Eg vissi að hann var syndur eins og
selur og var eg því ekkert hrædd-
ur um hann; en áSur en hann gæti
náð í bátinn, höfSum við kipt hon-
um áfram með fáeinum áratogum,;
svo hann náði honum ekki. Og í,
hyert skifti sem hann kom rétt aS J
bátnum spurSum við hann hvort'
hann vildi vinna þaS til aS róa, ef
viS tækjum hann innbyrSis og rér-
um altaf dálitiS á undan honum í
hvert skifti. Hann var svo afskap-
lega reiSur að hann kvaðst fyr láta
okkur drepa sig, en að láta undan.
Þegar viS sáum það aS hann var
farinn að þreytast, kiptum við hon-
um innbyrðis og fluttum hann í
land rennandi blautan. ViS töluS-
um varla saman orS eftir þetta.
Dominion.
“The Parson of Panamint” verð-
ur lleikiS þar næstu viku, mánudag,
þriðjudag og miðvikudag.
ÞaS er skopleikur svo snildar-
legur að hann hefði vel getaS veriS
skrifaSur af Mark Twain.
“Each Pearl a Tear” er áhrifa-
mikill leikur, sem þar verður síðari
part vikunnar. Þar leikur kona
sem sérlega mikið orS hefir á sér
fyrir leiklist. Er þessi íeikur und-
ur fagur og hrífandi; siSbætandi
og kenningaríkur.
WINNIPEG.
“Rebecca of Sunnybrook Farm”,
hinn frægi leikur, sem sameinar
svo meistaralega sorg og skop, og
sýnir mannlegar tilfinningar í öll-
um myndum verSur leikinn þar alla
næstu viku.
SíSdegis leikur þriðjudag, fimtu-
dag og laugardag.
timbur, fjalviður af öllum
^yjar vorubirgðir tegundum, geirettur og als-
konar aðrir stnkaðir tiglar, hurðir og gluggar til vetranns.
Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumaetíð glaðir
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
“— — Límited —------------—----
HENRY AVE. EAST , . WINNIPEÍÍ
Þessi leikur er sérlega einkenni-
legur. Þar eru mörg böm og fyr-
ir þeim er Rebecca hin berfætta.
Kenningar leiksins eru heilbrigð-
ar og skemtunin hin bezta sem
hann veitir.
Orpheum.
“The Age of Reason” er ein-
hver mesti gleðileikur, sem sýndur
hefir veriS • Iengi. Hann verður
leikinn á Orpheum næstu viku. Þar
er sú spriklandi gleSi að enginn
getur varist hlátri annars vegar, en
svo djúp alvara hins vegar aS fátt
kemst lengra. Til þessa leiks hef-
ir veriS vandaS og ekkert sparað;
eru þar beztu leikhæfileikar sem
völ var á, enda nafnfrægir menn og
konur fyrir list sína.
TROLL
STERK
Hið mikla meistaraverk
GALLOWAY’S
„SEX“
pesar þú kaupir hestafl, þá vertu
vlss um að þú fálr það. þessi afar-
sterka “Sex” Galloway grasoltn vél
heflr heljarafl tll vlnnu. það er
ábyrgst að hún framleiði fleiri hest-
öfl en hún er skr&sett fyrir, og hún
er send hvert sem vera vili til reynslu
I 30 daga. Kauptu ekki hlnar létut
vélar sem skrásettar eru fyrir fleiri
hestöflum en Þær hafa. sem nú fylla
markaðinn fyrir látt verð. Galloway
vélin er alstaðar viðurkend sem sú er
megi ttl fyrirmyndar í vislnda-
samsetningu og beita vel tii allrar
bændavinnu. Yfir 20.000 ánægðir bændur,
sem keypt hafa Galloways vélina, rita þetta.
SÉRSTÖK ATRIF)!: Herkules sivalnings höfuð, löng sveif,
ágætur aflvaki, sparsamur brennari, engin ofhitun, full-
kominn olíuáburður, endurbættur eldsneytisgjafi og mikill
eldiviðarsparnaður.—Stærð til hvers - sem er frá 1% hest-
afii til 16 hestafla, og allar seldár þannig að reyna megi
ókeypis t 30 daga með 5 ára ábyrgð.
ÓKKYPIS BÆKLINGDR segir alt um Galloways vélina,
hvernig hún er búin til, seinasta verðskrá og söluskilmál-
ar. Sömuleiðis eru þar prentaðar mikilsverðar upplýs-
ingar um alt er búnaði heyrir til, um áhöld og verkfærl
fyrir lægra verð en dæmi séu tll: föt handa mönnum, kon-
um og börnum, skör, stfgvél. vetlingar o. s. frv. Skrifið
eftir verðltstahum t dag. HANN KOSTAR EKKERT.
The William Gilloway Company
hafa
legrl
of Canada Limited
Del d 29
WINNIPEO, MIN.
V
4
S ó Ii S K I N
umar eru margvíslegar og menn byggja og margvís-
lega vita á mannlífshafinu sér til varnar gegn hættun-
um, en því miSur eru þeir vitar ekki allir með nógu
skíru ljósi. Sumir g'efa jafnvel af sér birtu, sem kalla
mætti villuljós, þó þau séu jafnvel björt en töfrageisl-
ar þeirra oft villandi fyrir hina ungu. ÞaS er aS eins
ein leiS hættulaus fyrir ykkur börn, og eitt ljós sem
ávalt skin fagurt, sem getur lýst ykkur hina réttu leið
yfir mannlifshafiS; það er frelsari ykkar Jesús Krist-
ur. Hann einn getur gefið ykkur blessaS sólskin alla
leiðina, og meS hans leiðsögn verSur sólskinið bjartara
og fegurra eftir því 9em lengra á leið er komið, svo
framarlega sem þiS viljiS þiggja hans leiSsögn. ÞiS
þurfiS aS læra það að skilja í tíma, að hann einn getur
og er ávalt reiðubúinn til aS gefa hina einu óskeikulu
leiSsögn yfir mannlífshafið. Hann kom til okkar
mannanna til aS beina okkur þessa leið; leiSina sem
liggur til lífsins og sælunnar, og hann er enn að laða
öll börn til sín, og vill láta þau verða í sannleika sól-
skinsbörn. Og einnjg til hinna, sem ekki hafa fundið
hann kallar hann ennþá, komiS! — komið til mín! Eg
er vegurinn, sannleikurinn og lífið. Nú er tíminn enn
á ný að færa okkur nærri ljósahátíSinni, sem þiS cign-
uSust fyrir þaB að Jesús fæddist. — Jólin eru að nálg-
ast með hverjum degi, og öll börn hlakka til jólanna;
öll börn sem búin eru að lifa það að þeim hafi verið
sagt hvernig á jólunum stendur, og hvaSa þýðingu að
ljósa- og barnahátíðin (því svo má með sanni kalla
blessuð jólin) hefir fyrir alt mannkyniS, en í sannleika
þó einkum fyrir þá, sem tileinka sér frelsunarkraftinn
sem Jesús gefur þeim sem þiggja vilja. Sólskinsbörn!
Látið ykkur vera ant um að láta Jesús lýsa ykkur alla
leið á lífsleiðinni, þá verðið þiS sannarlega sólskins
böm. Og svo að endingu vil eg segja ykkur af göml-
um manni heima á ættjörSu okkar, íslandi. Hann
var svo lánsamur að geta eignast lifandi trú í sálu sinni
á mannkyns frelsarann. ,Til þess aS gera ykkur skilj-
anlegra hvað þaS hefir stóra þýSingu fyrir líf okkar
að missa ekki af frelsunarkrafti hans, og svo þig getið
skilið það að jafnvel eftir lífið hér, og fegurS lifsins
hin sýnilega hverfur sjónum ykkar, þá samt getið þið
lifaS með sólskin í sálu ykkar, þetta getur Jesú einn
veitt ykkur. Þessi gamli maður lifSi blindur siðustu
ár æfi sinnar, en Jesús gaf honum ljós sem lýsti upp
sálu hans, sem þið getiS séð á eftirfarandi hendingum,
sem þessi gamli maður lét birtast gleSina og birtuna í,
sem uppljómaði sálu hans eftir að hann var orðinn
blindur:
Vér lofum þig drottinn, vom lífskraft og skjól;
vér lofum þig drottinn, fyr þessi og öll jól
og barnið algóða, þér gjöldum vér þökk,
þig göfga í ljóði vor bamshjörtu klökk.
Ó, gleS þú öll börnin, ver ljós þeirra og líf,
og líknarsöm vöm, þegar aS sækir kíf;
þeim forða við syndum, og fári og neyð,
og freistandi myndum, sem verða á leiS.
Þú guSlega barniS, sem gefiS oss varst,
þú guölega bamiS, er enga synd barst,
þú guðlega bam, sem öll græða kant sár,
þú guSlega bamiS, dvel hjá oss hvert ár.
Þótt ljósin ei sjái’ eg, af ljósi eg veit,
það ljós er eg þrái í sælunnar reit,
þá sól er ei breytist né byrgja nein ský,
hvar blessun mér veitist og gleðikjör ný.
í ANDA UNGMENNA
1 tilefni af heimhvarfi séra Fr. FriSrikssonar
haustið 1916.
Enn skyggir, að vanda, því skamdegið er
með skelfing og vetur, á ferðum;
og ungmenna-vinurinn frá okkur fer,
nú fyrir það sorgbitin verðum.
pað bætir nepju og harðinda hríð,
að hjá oss í sálum er forði;
—með andagift sinni á samverutíð
hann sáði þar kristindóms orði.
Já, vinur vor Friðrik Friðriksson,
þér fanst okkur dýrmætt að kynnast,
nú geymd skal í hjörtum sú gleðjandi von,
að guð lofi’ oss aftur að finnast.
G. H. Hjaltalín.
pessi erindi voru ort þegar séra Friðrik fór
héðan,. en gleymst hefir að birta þau þangað til
nú.—Ritsj.
Svon« er «tl«8t tll «» nýl« flitilhútlS og siómannahalia verOI
Sjómannahælið á Islandi
f
I
SÓLSKIN
Barnablað Lögbergs.
II. ÁR. WINNIPEG, MAN. 23. NOVEMBER 1916 NR. 8
Blessuð Jólin.
Þetta er prentað núna, svo bömin
úti á landinu hafi nógan tíma til aS
læra það og syngja á jólunum.
pau flytja mannheimi friðarmál
:|: blessuð jólin :|:
þau gleðja brosandi bamsins sál
:|: blessuð jólin :j:
þau gera alt eins og ungt og nýtt
og allra heimkynni bjart og hlýtt
:|: blessuð jólin :|:
Og sánkti Kláus þau senda mér
:|: blessuð jólin :|:
með fult af öllu sem fallegt er
:|: blessuð jólin :|:
og gjöfum sínum til sérhvers manns
ég sé þau lauma í pokann hans
:|: blessuð jólin :|:
pau senda ljómandi ljósatré
:|: blessuð jólin :|:
þau signa fólkið þó fátækt sé
:j: blessuð jólin :|:
þau draga flöggin í fulla stöng
og fylla húsin með dýrðarsöng
:|: blessuð jólin :j:
Og gamla fólkið með fögnuð sinn,
:|: blessuð jólin :|:
þau láta yngjast í annað sinn
:|: blessuð jólin :|:
pau hvísla guðsrödd í huga manns
um helga talþræði kærleikans
:|: blessuð jólin :j:
pau snerta græðandi sérhvert sár
:|: blessuð jólin :[:
þau gefa bros fyrir böl og tár
:|: blessuð jólin :|:
þau skapa voninni vængi og flug,
þau veita geislum í dapran hug
:|: blessuð jólin :j:
J?au bera áhrif í ókunn lönd
:|: blessuð jólin :j:
og hlýjar óskir að hverri strönd
:|: blessuð jólin :|:
þau finna bústað hvers fjarlægs manns
og flytja kveðju frá vinum hans
:|: blessuð jólin :|:
pau syngja frið inn í sálu manns
:|: blessuð jólin :|:
og skapa sólskin úr sorgum hans
:j: blessuð jólin :j:
þau flytja heimilum helgan vörð
og himnaríki á vora jörð
:|: blessuð jólin :|:
pau færa barninu bros og gjöf
:|: blessuð jólin :|:
þau signa hljóðlega hverja gröf
:|: blessuð jólin :j:
þann sannleik flytja til sérhvers manns
að sérhver annar er bróðir hans
:|: blessuð jólin :|:
pau rata sjálf inn í sérhvert hús
:|: blessuð jólin :|:
þau koma alstaðar frjáls og fús
:|: blessuð jólin :j:
pau koma helzt inn í hjarta manns
sem hlýja ylgeislar kærleikans
:|: blessuð jólin :|:
pví bjóða velkomin bömin öll
:|: blessuð jólin :j:
þau komi jafnt inn í hreysi og höll
:|: blessuð jólin :|:
Frá jörð til himins þau byggi brú
úr blessun, kærleika, von og trú
:j: blessuð jólin :|:
Sig. Júl. Jóhannesson.