Lögberg - 23.08.1917, Blaðsíða 7

Lögberg - 23.08.1917, Blaðsíða 7
LOGKBEBG, FIMTUDAGTN N 23. ÁGÚST 1917 7 When using WILSON’S FLY PADS W READ DIRECTIONS K CAREFULLY AND ~>>_F0LL0W THEM/ ^ EXACTL> Er miklu betri en gúmi flugnapappir- inn. Hreinn í metSferB. Fæst hjá lyfsölum og matvörusölum. Ræða Sir WUfríd Lauriers. Stjórnin hafði enga trú á herlögum. Þannig var þaö á allra fyrstu dög- um stríösins viðurkent að oröin: “til varnar Canada’” gæti ekki átt við i þessu tilliti; aS herinn yr’ði ekki lög- lega sendur burt Samkvæmt herlögum og að hann yrði aö sendast sem al- ríkisher og sem sjálfboðalið í stríðið. Þetta er full sa'nnað. 6. ágúst 1914 var gerð samþykt á stjórnar fundi og er hún þannig: “Leyndarráðsnefdnin hefir meðtek- ið skýrslu dagsetta 6. ágúst 1914 frá hermálaráðherranum í sambandi við stríðið sem nú stendur yfir milli Bretaveldis með nýlendum þeirra og hjálendum anars vegar oð Þýzka- lands hins vegar, sem stofnar i hættu vellíðan og hamingju alrikisins og með tilliti til skvldu Canada, sem einn- ar af nýlendunum til þess að sjá um sína eigin vörn og aðstoð til varnar heiðri og sadmd alríkisinS, er það á- forrnað að safna liði til herþjónustu, sem að gagni megi koma, þegar þörf krefur, eftir óskum yðar hátignar á stjórnarfundi og verði í þvi liði yfir- menn og hermenn, sem viljugir séu að fara sem sjálfboðar austur um haf og tengiast brezka hernum.” Þetta var þv'í að eins sjálfboðalið. Og meira að segja að skeyti það sem hér fylgir var sent af ríkisstjóranum 5. ágúst: “Með þ\V að stjórnin lætur sér ant um að vita- með vissu um afstöðu sjálfboðaliðs vors, óskar hún þess að hans hátign vilji gefa út yfirlýsingu þess efnis að við það geti átt 175 og 17ö grein herlaganna.” Þannig var það vafasamt hvort stjórnin gæti lagalega sent herlið samkvæmt herjögunum og óskaði hún því þess að stjótnin á Bretlandi gæfi út tilkynningu um að herinn héðan gengi í brezka herinn. Vér höfum því ástæðu til að ætla að herlögin, eins og vér skiljum, þau hafi aldrei átt- við þetta mál. Nýjar kringumstœður. En svo fer eg lengra. Það skiftir engu hvort afstaða stjórnarinnar er athuguð frá einu sjónarmiði eða öðru. Það skiftir engu hvort þau lög, sem hér er um að ræða, eru viðaukalög v'ið herlögin eða það eru ný lög, eins og eg hélt fram. Aðalatriðið er að stjórnin er nú að koma fram með herskyldulög, þrátt fyrir það jró hún hafi lýst þvi yfir í þinginu, frá þeim degi að stríðið hófst, þangað til 18. apríl 1917, að herskyldu dytti henni aldrei í hug að lögleiða. Og hvernig horfir þá málið við, herra þingforseti ? Hér er um alveg nýjar kringumstæður að ræða. Mér verður auðvitað svarað því, að fólk- ið hafi vald til þess að breyta lögum og þó herskylda hafi ekki verið lög- leg hingað til, þá hafi þjóðin vald til að breyta þvi þannig að hér eftir verði herskylda lög landsins. Á móti þessu mæli eg alls ekki í neinu tilliti; í þessu efni er eg alveg sam- þykkur, eins og hver einasti maðuf hlýtur að vera. Það er einmitt fólkiíi sem verður að breyta lögunum og það eina, sem eg fer fram á ef það að fólkinu sé veitt tækifæri til þess að breyta lögunum, ef það óskar þess sjálft, en ekki að þetta þing geri það, sem eg held fram að hafi engan rét^ ' til þess. Látum oss heyra rödd þjóðarinnar sjálfrar á móti því hefi eg alls ekkert. Látum fólkið lýsa skoðun sinni og láta í ljósi vilja sinn; með það er eg ánægðutj; annars krefst @g alls ekki. Ekkert vald til framkvœmda. En samt er ekki nóg með það. Eg sagði í byrjun ræðu minnar og endur- tek það nú, að samkvæmt alþektum anda brezkra grundvallarlaga hefir þetta þing ekkert vald til þess að samþykkja þessi lög. Forsætisráð- herrann hefir enga heimild til þess að biðja þingið að samþykkja lögin, samkvæmt yfirlýsingu þingsins sjálfs, oftar en einu sinni hér í salnum. 1. janúar 1916 skrifaði minn háttvirti vinur, forsætisráðherrann, ávarp til Candadisku þjóðarinnar, þar sem haím kvaðst ætla að bjóðast til að leggja fram 500,000 menn frá Canada. Minn háttvirti vin vísaði til þessa ávarps i upphafi ræðu sinnar nýlega og hann sagði að frá þessari yfir- lýsingu væri enginn undantekning Hafið þér notað SILKSTONE Hið falleg Veggjainál ÞAÐ MÁÞVO EH33 gerð; á þvi var enginn breyting og fé hefði verið veitt til kostn- aðar við þessa tölu. Hann skoð- aði þetta sem loforð; hann sagð- ist ekki hafa ætlast til, að það væri loforð, en Canadiska þjóðin sagði hann að hefði skilið það þannig. Hér eru orð hans ábreytt og tek eg þau upp til þess að enginn misskiln- ingur geti átt sér stað: “Engin aðfinsla v'ar látin i ljósi á þinginu yfir þessum gerðum stjórn- arinnar; engin tillaga kom fram á móti ráðstöfun hennar; og fjárveit- ing sú, sem þurfti var samþykt í einu hljóði. í mörgum pörtum landsins voru orð mín skilin sem loforð. Þau voru ekki töluð sem loforð, það var heimild til frekari hersafnaðar; en það hefir verið skoðað sem loforð gefið af stjórninni og fólkinu hér í landinu, og eg er ánægður með það að skoða það þannig líka.” Um þetta atriði verð eg einnig að vera alveg ósammála við minn hátt- virta vin. Eg held því fram að orð þau sem hann mælti, eftir að hann hafði gert þetta boð, í umræðum um hásætisræðuna, voru beint loforð um það að tala þessara 500,000 manna skyldi ekki verða aukin, nema með sjálfboðaliði og ekki með herskyldu. Eg endurtek það að eg er ósammála mínum háttvirta vini og það er á valdi þingsins að skera úr málum, þegar hann segir að vér höfum sam- þvkt kostnaðinn og aö vér höfum engar athugasemdir gert. Eg vildi fá að vita það frá honum sjálfum, hvað það þýddi; hvort þetta lið ætti að fást, sem sjálfboðalið eða ,með herskyldu og í umræðunum um há- sætisræðuna voru orð mín á þessa leið: “Vinur minn forsætisráðherrann hefir á fyrsta degi þessa árs gefið út þá yfirlýsingu að hann væri þess albúinn að leggja fram 500,000 menn í hetinn. Eg skal ekki í dag ræða það hvort þetta ótímabæra loforð míns háttvirta vinar var í samræmi við þingsköp og reglur eða ekki. Eg legg til síðu allar þess konar athuga- semdir, þegar eins stendur á og nú. Mér skilst svo, sem vér eigum að fá skýringu um þessa 500,000 hermenn, sem mér finst vera nokkuð stór samningur, en um það læt eg þó ó- rætt nú. Eg verð þess reiðpbúinn og þingheimur allur verður þess al- búinn að ræðá og hlusta á hvernig vér eigum eða getum, sem hagkvæm- ast tekið þátt í því stríði, sem vér erum í; en leyfið mér að segja — og eg álít að um þetta ættum vér að láta skoðun vora í ljósi — að vér verðum að kveða niður tafarlaust þá hug- mynd, sem virðist hafa komið upp, að þetta boð sé fyrsta spor til her- skyldu. Herskylda verður aldrei lóg- leidd í Canada. 1 mörg ár hefir fólkið í Canada verið hrætt með her- skyldu grýlu. Mefln eru nú í þessu þingi, sem sögðu það 1911 um kosn- ingarnar, að flotamálalögin væru frumspor til herskyldu. Menn eru til í Quebec, sem hafa fullyrt að jafn- skjótt og herskyldulög yfðu samþykt á Englandi, yrði þau einnig sett á í Canada eða stungið upp á þeim. Flotamálalögin hafa verið í bókum vorum í sex ár; þau eru þar enn; þau hafa ekki verið numinn úr gildi, þó margir þingmenn lofuðu að gera það. Þau eru í gildi og samt er hér engin herskylda. Herskylda er kom- in á á Englandi, en herskylda kemur aldrei í Canada. Að því er herskyldu snertir á Englandi, þá væri það van- ráðið —• nei, það væri ósvífni fyrir oss að gera nokkra athugasemdir, hvort heldur væri í þá átt að mæla með henni eða móti. Að því er mig sjálfan snertir, er eg frjáls að þvi að segja að eg bjóst við að Bretland mundi geta framkvæmt sitt mikla hlut- verk í stríðinu með sinni gömlu sjálflxtðaliðsaðferð. Brezku stjórn- inni hefir virst á annan veg; hún hefir haldið að hið voðalega hlutverk í stríðinu, sem vér verðum að mæta neyddi hana til þess að grípa til her- skyldu; og herskyldusporið sem brezka stjórnin hefir tekið virðist mæta ánægju hjá meiri hluta ensku þjóðarinnar. En, herra þingforseti, kringumstæð(urnar eru ekki þær sömu í Canada og á Bretlandi. Ástæðurnar fyrir því að engin herskylda er hugs- anleg í Canada eru auðsæjar”. Og síðan endaði eg orð mín þannig: “Eg trúi því að einhverjar ástæð- ur séu fyrir þessu; en eg trúi þvi ekki að hreyfingin hafi orðið svo stór- vægileg, eins og hér er látið af. 1 öllu falli eru hér nægar ástæður til þess að sýna að vér eigum heimting á þvi að vinur minn forsætisráðherrann geri opinbera og embættislega yfir- lýsingu í þessu efni.” Forsœtisrapherrann kvað enga her- skýldu verða. Þannig krafðist eg ákveðins svars forsætisráðherrans í embættisnafni um það hvort vér ættum í vændum herskyldvf eða ekki. Þegar hann var þannig neyddur til að svara fórust honum orð sem hér segir; eftirfylgj- andi orð eru embættissvar hans við þeirri spurningu hvort' þessir 500,000 menn ættu að fást með herskyldu eða ekki. “Minn háttvirti vinur hefir drepið á herskyldu, drepið á þá hugmynd að hér í landi eða annarsstaðar geti komist á herskylda fyrir Canadá- menn. Þegar eg talaði fyrstu 2—3 mánuðina af stríðinu, skýrði eg það greinilega fyrir Canada þjóðinni að vér ætluðum oss ekki að setja á neina herskyldu. 1 dag endurtek eg þá yfirlýsingu og legg áherslu á hana”. Þannig fórust Borden orð. Getur nokkuð verið augljósara en það að þetta var ekki spor til her- skyldu, heldur var ætlast til að þess- ar 500,000 manna fengjust aðeins sem sjálfboðar? En ekki nóg með það. Tímar líða fram og mikill fjöldi manna gekk í hefinn. í umræðum um hásætisræð- una í ár i Janúarmánuði var minst á þetta atriði og hér fylgja orð míns háttvirta v'inar, þegar hann skýrði frá því hvernig sér hefði hepnast að fá þessa 500,000 manna: “Að því er liðsafnað snertir, hefir árangurinn verið góður í öllum fylkj- um Canada. Hann hefir verið ágæt- ur. Má vera að í fyrstu hafi stranda- fylkin og Quebec verið dálítið seinni til en sum önnur fylkjanna i Canada, en eg veit það af upplýsingum, sem eg hefi fengið nýlega. að hersöfnunin í þessum fýlkjum gengur eins vel og óskað verður og menn verða ágætlega við þeim kvöðum sem fram hafa verið bornar. Það á vel við að eg mæli hér lofsorð þeim Canadamönn- um, sem eru af frönskum ættum og berjast á Frakklandi fyrir föðurland forfeðra sinna. Meðal þeirra eru margir, sem hafa áunnið sér frægð. í svipinn man eg eftir þessum: Papineauf Barré, Dansercan og Roy. Engin frægari afreksverk hafa ver- ið unnin né geta v'erið af hendi leyst í þessu striði en þau sem Roy hers- höfðingi hefir sýnt, sem féll þegat hann var að reyna að bjarga mönn- um sínum frá hættu. Náfn hans ætti ávalt að vera skráð eldlegu letrj í hugi og hjörtu allra Canadamanna fyrir það aíreksverk.’! Þessi orð voru töluð fyrir tæpum sex mánuðum á fyrstu dögnm þessa þings við umræðurnar um hásætis- ræðuna, og þér sjáið það sannarlega á þessum orðum forsætisráðherrans að hann hugsaði sér ekki að sétja á herskyldu. Nei, hann var fullkom- lega ánægður með það hvernig sjálf- boðaliðs aðferðin gekk i öllum fylkj- unum. En þó er enn ekki öllu lokið. Tímar liðu fram og stjórninni sýnist hafa verið að snúast hugur. JFrh.). Austur í blámóðu fjalla Svo heitir nýútkomin bók eftir Að- alstein Kristjánsson hér í bænum, prentuð hjá Ólafi Thorgeirssyni, konsúl, á þykkan og góðaji pappír, skýru og fallegu letri, 338, bls. að stærð, í bláu prýði-laglegu sértings- bandi, með gyltu íslandskorti' og miðnætursól á kápunni og tólf myndum innan um lesmálið. Frá- gangur hið ytra allur Snotur og bóka- gerð hér vestan hafs fremur til sóma. Efni bókarinnar kemur þá næst til athugunar. Það er í fjórum aðal- köflum. Fyrsti kaflinn hefir að fyr- irsögn: Austur í blámóðu fjalla og dregur bókin nafn af honum. Það er saga af ferð til íslands. Sumarið 1914 ferðaðist höfundurinn með konu sinni til Islands og dvaldi þar um tveggja mánaða tíma, frá því snemma í júlí og þangað til síðasta ágúst. Ferðasaga þessi er að mörgu leyti góð ’og laglega saman tekin. Höf- undurinn er fullur þjóðrækni og ætt- jarðar-velvildar. Hann tekur það sárt, þegar honum finst eitthvað vera að; hann fagnar í hvert skifti, sem hann verður þess var að einhverju hefir þokað áfram bg færst í lag. Náttúrúfegurð íslands kann hann að meta, og gerir ekki minna úv en aðrir. Náttúrufegurð landsins og staðhættir er einn hluti sálarlífs hans, hafa svo fléttast saman við hugsanir og skilning höfundarins á lífinu, að það er parttlr af honum sjálfum. Þess gerir hann grein í síðasta kafla bókarinnar: Hví söknum vér Islands, og álítur, að það y? einmitt þetta, sem gerir íslenzka menn og kon- ur ættjarðar-elsk. ísland v'arpi þeim fegurðar-ljóma inn í sálir sona sinna og dætra á æskuárunum, að myndin verði ógleymanleg og máist aldrei úi huga. í ferðasögunni mætti á rnargt benda, ^em vel er þess vert að at- huga. Hverjum kafla bókárinnar er skift niður í smákafla. Ferðasagar? er í 35 smáköflum ólíks efnis eftir því, sem á stendur. 31. kafli hennar hefir að fyrirsögn: Framfarir í Eyja- fjarðar og Skagafjarðarsýslum á 14 árum. Höf. tekur þessar skýrslur til dæmis um ástandið i landinu yfirleitt og mun það ekki fjarri sanni. “Þáð er nokk- um veginn víst’V segir hann, “að éfnahagur og búnaðar-framfarir þola þar fullkomlega samanburð við það, sem á sér stað í öðrum sýslum. Það eru, ef til vill, ein eða tvær sýslur, sem eru komnar lengra í framfara- áttina, en svo munu hinar sýslurnai verða fleiri, þar sem efnahagur bænda er lakari og búnaðarframfarir öllu skemmra á veg komnar.” Gaddavírsgirðingar béndir hann á sem verulega framför í búskapnum. En framfarir í túnrækt, garðrækt og húsagerð finst honum fremur lítið um. Að auka framleiðslu, til þess með aukinni framleiðslu að koma tii leiðar aukning tekja, finst honum ætti aðvera megirtregla búskaparins. Út af þessu talar höfundurinn um bankalánin og það sleifarlag, sem honum finst að verið hafi á þeim. Dæmi, sem hann setur til að sýna hvernig útlánum hafi verið háttað, sýnir hve fráleitt fyrirkomulagið v'ar um tíma. En nú mun þvt breytt á hagkvæmari leið og méiri varasemi viðhöfð. Reynslan er góður kennari, og afar-heilsusamlegt að reka sig á, þó blátt verði auga í bili. Höfundurinn vill að þjóðin leiti sér mentunar miklu meiri en títt er í hagfræðilegum efnum. Það gengur rauöur þráður gegn um alla bókina af hagfræði-athugunum höfundarins. Sjálfur hefir hann gerst töluverður umsýlumaður, svo hann rná djarft úr flokki tala. Eitt af því sem höfund- ur metur rnest í fari mannanna, er hið glögga auga, er sér tækifærin ó- notuð alt í kring og kann að færa sér þau í nyt. “Eg hefi þó nokkuð oft kynst ung- um Islendingum, sem hafa skopast að fjármálum og hagfræði. Þeir væru ekki að hugsa um að verða ríkir Enginn þarf að skammast sín fyrir að kynnast þeim fræðigreinum; æsku- Tannlækning. \/IÐ höfum rétt nýlega fengið tannlaeknir *em ▼ er ættaður frá Norðurlöndum en nýkominn frá Chicago. Hann hefir útskrifast frá einum af stærstu skólum Bandaríkjanna. Hanri hefir aðal umsjón yfir skandinavisku tannlækninga-deild vorri. Hann brúkar allar nýjustu uppfundingar við það starf. Sérstaklega er litið eftir þeim sem heimsœkja oss utan af landsbygðinni. Skrifið oss á yðar eigin tungumáli Alt verk leyst af hendi með sanngjörnu verði. REYNIÐ OSS! VERKSTOFA: TALSfMI: Steiman Block, 541 Selkirk Ave. St. John 2447 Dr. Basil 0*Grady, áður bjá International Dental Parlors WINNIPEG T T VAÐ stm þér kynnuð að kaupa 1—I af húsbúnaði, þá er hægt að A * semja við okkur, hvort heldur fyrir PENINGA ÚT I HÖND eða að LÁNI. Vér höfum ALT sem til húsbúnaðar þarf. Komið og skoðið 0VER-LAND H0USE FURNISHING Co. Ltd. 580 Main St.f horni Alexander Ave. NORWOOD’S Tá-nagla Me ð al læknar fljótt og vel NAGLIR SEM VAXA í HOLDIÐ Þegar meðalið er brúkað þá ver það bólgu og sárs- aukinn hverfur algerlega ÞAÐ MEÐAL BREGST ALDREI Tll sölu hjá lyfsölum eða sent með pósti fyrir $1.00 A. CAR0THCRS, 164 l{oseberr> 8t.,St.James Ðúið til í Winnipeg 10c TOUCH-O 25c Áburður til þess að fægja málm, er I könnum; ágætt á mSSmblending, kopar, nikkel; bæði drýgra og áreið- anlegra en annað. Winnipeg Silver Plate Co., I.Ul. 136 Rupert St., Winnipeg. Tals. M. I738 Skrifstofutími: Heimasími Sh. 3037 9f.h. tilóe.h CHARLE6 KREGER FÖTA-S£RFRÆÐINGUR(Eftirm.Lennox) Tafarlaus lækning á hornum, keppum og innvaxandi nöglum. Hraðnudd og fleira. Suite 2 Stobart Bl 290 Portage \w., WinRipeg Sendið Lögberg til íslenzkra hermanna Business and Professional Cards Dr. R L HURST, Member of Royal Coll. of Surgeona, Eng., útskrifaCur af Royal College of Physicians, London. SérfræSfngur I brjóst- tauga- og kven-sjúkdðmum. —Skrlfst. 305 Kennedy Bldg, Portage Ave. (á mðtl Eaton’s). Tafs. M. Heimili M. 2696. Tlmi til viStals: kl. 2—5 og 7—8 e.h. maðurinn ætti að kynna sér hagfræði fyrst af öllu, þegar hann er kominn til vits og ára. Eg er þess fullvís, að það mundi Iægja öldurótið á hugsjóna hafi okkar íslendinga; loftkastalar okkar mundu oftar'verða reistir á traustum grundvelli, — fellibyljir á- stæðanna mundu minna fá afkastað. Hagfræðin ber öll fvrirtæki á herð- um sér eða leiðir þau sér við hlið; hún er bjartsýn, úrræðasöm, trúrnak- in, iðin og ástundunarsöm og aðal- kjarni hennar jafnvægi. Margir draumsjónamenn, sem búa í loftköst- idum og skýjaborgum halda að ríki hagfræðinnar sé ríki myrkursins, er. það kemur til af því, að hún héfir al- drei leitt þá sér við arm. Þó eru öll fyrirtæki skjólstæðingar hennar.” Þetta sýnir heilbrigðan og réttan hugsunarhátt á þessu sv'æði, og svc er um flest alt, er höfundurinn tekur til athugunar. Hann er ef til vill einn þeirra.'sem hefir tekið sér óþarflega nærri um- mteli um Vestur-íslendinga í fyrir- lestri, sern út kom árið sem leið, og nefndist Vestan um haf. En fulla skynsemi virðist það hafa við að styðjast, sem höf. tekur fram í því sambandi, að annmarkarnir,. sem á eru lífi voru Vestur-lslendinga, eru að flestu leyti sömu annmarkar og eiga sér stað í fari þjóðar vorrar austan hafs. Er það líka ofur eðli- legt, þar sem allir eru af sama bergi brotnir. Þó við og við kunni að vera talað um ranghverfuna á þjóðlífi voru, hér vestan hafs, er það ekki meiri sönn- un þjóðrækniskorts í fari Vestur-Í?- lendinga en það er í fari þjóðar vort- ar yfirleitt. Annmarkaiy þjóölífsins eru sannarlega ekki látnir liggja í láginni á íslandi, en eru lántir fá sinr. heilsusamlega dóm. Það er einmitt þjóðrækni vottur þæði í fari Austur- og Vestur-íslendinga að þeir gagn- rýna eigið þjóðlíf sitt, en ekki gagn- stætt. Þessi kafli um ísland er 122 bls. Næsti meginkafli bókarinnar er: Agrip af sógu New York-borgar. Hann er 132 bls. á lengd. 1 þessum kafla bókarinnar og þriðja kaflanum: New York á vorum dögum er allmik- ill fróðleikur,, sem ekki er að finna í neinni íslenzkri bók, sem áður hefir verið rituð. Saga New York er rakin frá fyrstu upptökum. Þar er sagður kajli úr frelsisstríði Bandaríkja, ýmsra manna getið, er stórfrægir hafa orðið, eins og Georgð Washing- tons, Roberts Fulton, Horace Greely, Morse og Cooper, og eru myndir þess- ara manna bókinni prýði og auka gildi hennar. Þeir, er sögulegum fróðleik unna, finna hér margt, sem allir ættu að afla sér fróðleiks um og er miklu hollari lestur en mikk’5 af því skáld- sagnarusli, sem menn eru sólgnastir í. Höfundurinn er sjálfur fneð af lífi og sál í viðburðunum, er snerta frelsisbaráttu Bandaríkjanna, og það getur naumast hjá því farið að hann kveiki í hugum lesenda sinna eitt- hVað af þeirri samúð, er orð hans bera með sér. Höfundurinn dáist að hugviti og uppfyndinguin Bandamanna á ótal sviðum. Hann gefur hugmynd nm, hvernig smáfyrirtæki, er hófust í mestu iatækt og umkomuleysi, fengr. The Seymour House John Baird, Eigandi Heitt og kalt vaín í öllum herbergjum Fœði S2 og $2.50 á dag. Americ- an Plan. Tals. G. 2242. Winnipeg FLUTTIR tfl 151 Bannatyne Ave Horni Rorie Str. 1 stærri og betri verkstofur Tals. Main 3480 KanalyElectricCo Motor Repair Specialist vöxt of viðgar.g fyrir atorku og dug'n- aði forvíjgismanna sinna, eins og blaðamensku fyrirtæki þeirra Horace Greely og Bennetts, og margt annað, sem of-langt yrði upp.al telja. Kaflinn um New York á vorum dögum ætti að vera tímabær nú úm þetta leyti, þegar samgöngur eru að hef jast milli þessarar miklu stórborg- a.r og íslands. Hér er þess getið, sem þeim er bregða sér yfir álinn til að sjá stærstu og merkustu borg ann- arar heimsálfu í svip, ætti að vera einna annast um að afla sér um ein- hverrar vitneskju. Þeir fá þarna marga þarflega leiðþeining, sem hjálpar þeim til að átta sig á því, sem mest er um vert að kynnast. Síðasti kafli bókarinnar er um erfitt efni: “Hví söknum við ls- landsf” Höfundurinn bendir á nátt- úrufegurð landsins og aðra staðhætti, sem helztu orsakir. Þetta nái svo traustum tökum á sálarlífi Islendinga, sem fæddir séu og uppaldir á ættjörðu vorri, að það sleppi þeim tökun) al- drei. En efnið er afar-erfitt og dul- arfult eins og alt, sem snertir tilfinn- ingalíf mannanna. Bendingar höf- undarins munu yfirleitt réttar, en ekki tæmandi. Og þær v'ekja annað umhugsunarefni í huga lesandans. Við hvað á ræktarsemi til íslands að styðjast 1 hugum þeirra hinna mörgu, sem hér eru vestan hafs, og aldrei hafa ísland séð ? Bókin vekur ekkert nema það sem gott er og þarft í hugum þeirra, er lesa. Hugsunarhátturinn, serp geng- ur í gegn um hana alla, er að vekjí og örfa góðar og heilbrigðar hugsan ir og skilning á lífinu. Og það er á valt góðra gjalda vert. í mínurn huga er það höfundinum til sóma að hafa haft ánægju af að verja tómstundum sínum til að semja bók þesssi, sem haft hefir mikla fyrirhöfn í för með sér. Dr. B. J. BRANDSON Office: Cor. Sherbroske & WiUiam Tblbpbonb OARRV 3*0 Otvicb-TImar: 1—3 Halmill: 776 VioTor St. Teibphobb oarrt 3*1 Winnipeg. Man. Vér leggjum sérstaka áherzlu á að selja meðöl eftlr forskriftum lækna. Htn beztu lyf, sem hægt er aS fá, eru notuð eingöngu. )>egar þér komlð með forskriftina Ol vor, meglð þér vera viss um að fá rétt það sem læknirínn tekur tll. COLCLEUGH & CO. Notre Dame Ave. og Sherbrooke St. Phones Garry 2690 og 2691 Glftlngaleyfisbréf selð. Dr. O. BJ0RN80N Ottce: Cor, Sherbrooke & WUIí*ib TBLB»ONBi«arri ÖT, Office-tímar: 2—3 HKIMILI: 764 Victor 6t>*et TBLBPHONKi garry 738 Winnipeg, Man. 1 'Ll " L-J' ■ Dr- J. Stefánsson 401 Boyd Bullding C0R. PORT^CE ATE. & EDMOJiTOfl ÍT. Stundar eingöngu augna, eyma. nef ’ og kverka sjúkdóma. - Er að hitta frákl. 10-12 f.h. «g 2-5 e.h — Talaimi: Main 3088. Heimili Í05 Olivia St. Talaimi: Garry 2315. >-• jyjARKET ÞTOTEL VJ6 sölutorgið og Cíty Hall $1.00 til $1.60 á dag Eigandk P. O’CONNELL. J. G. SNÆDAL, iTANNLŒKNIR 614 Someraet Block Cor. Portage Ave. *g Donald Street Tal*. matn 5301. - 4 * Talsimið Garry 3324 J. W. MORLEY Hann málar, pappírar °* prýðir hús yðar ÁÆTLANIR GEFNAR VERKIÐ ÁBYRGST Finnið mig áður en þér látið gera þannig verk 624 Sherbrook St.,Winnipeg 592 Ellice Ave. Tals. Sh. 2096 Ellice Jitney og Bifreiða keyrsla Andrew E. Guillemin, Ráðsm. THE IDEAL Ladies & Gentlemens SH0E DRESSING PARL0R á móti Winnipeg leikhúsinu 332 Notre Dame. Tals. Garry 35 JOSEPH TAYLOR, * LÖGT AKSM AÐUR Heimilis-Tals.: St. John 1844 Skrifstofu-Tals.: Main 7978 Tekur lögtaki bæðl húsalelguskuldir, veðskuldir, vlxlaskuldir. Afgrelðir ait sem að lögum lýtur. Itoom 1 Corbett Blk. — 615 Maln St. Talsímið Main 5331 HOPPS & Co. BAILIFFS Tökum Iögtaki, innheimtum skuldir og tilkynnum stefnur. Room 10 Thomson Bl., 499 Main Fred Hilson Uppboðslialdari og virðingamaðnr Húsbúnaður seldur, griplr, jarðir, fast- eignir og margt fleira. Hefir 100,000 feta gólf pláss. Uppboössölur vorar á miðvikudögum og iaugardögum eru orðnar .vinsælar. — Granlte Galleries, milli Hargrave, Donald og ElTice Str. Talsímar: G. 455, 2434, 2889 Dagtals. St.J. 474. Næturt. St.J.: 866. Kalji sint á nótt og degri. DR. B. GERZABEK. M.R.C.S. frá Englandi, L.R.C.P. frá London, M.R.C.P. og M.R.C.S. fr& Manitoba. Fyrverandi aBstoSarlæknlr viB hospítal í Vlnarborg, Prag, og Berlfn og fleiri hospltöl. Skrifstofa I etgin hospltali, 415—417 ’ritchard Ave., Winnipeg, Man. Skrifstofutlm'i frá 9—12 f h • 3_g og 7—9 e. h. Dr. B. Gerzabeks eigáð hospítal 415—417 Pritchard Ave. Stundun og lækning valdra sjúk- linga, sem þj&st af brjóstveiki. hjart- veiki, magasjúkdómum, innýflave’Iki kvensjúkdómum, karlmannasjúkdóm- um, .taugaveiklun. THOS. H. JOHNSON og HJÁLMAR A. BERGMAN, fsientkir bjgfraBBisgar, Skmfstota:— Room ln McArtfanc Building, Psrtage Avenue P. O. Box 1658. Telefónar: 4503 og 4304. Winnipef Gísli Goodman TINSMIÐUR VHRKSTCBBI. Horni Teronto og Notre Dame 'N «*•'*»>°3»m ——------ J. J. Swanson & Co. Verala með faateignir. Sjá um ,5" * hdeum. Annaal Un a. ekfcábyrgMr o. a H4 7)hí A. Ö. Bardal 843 Sherbrooke St. Selur likkietur og snnaet um útfarir. Allur útbúnaður sá bezti. Ennfrem- ur selur Kann ahkonar minnisvaröa og legsteina. Heimllie Tale. . Q,rry ,,,, ökrifstofu Tals. - Qarry 300, 375 Giftinga og , . , Jarðarfara- 8lÓm með litlum fyrirvara Birch hlómsali 616 Portaje Ave. Tals. 720 ST. JOHN 2 RING 3 Föt þur-hreinsuð fyrir Sl.25 þvi þá borga $2.00 ? Fðt pressuð fyrir 35c. 484 Portage Ave. Tals. S. 297 Canadian Art Gallary 585 M.VIX ST. VVIN'MPEG SerAtök kjörkaup á myndostu’kkun Hver sem lætur taka af sér mynd hjá oss, fær sórstaka mynd gefins. Sá er lætur stækka mynd fær gefins myndir af sjálfum sér. Margra ára íslenzk viðskifti. Vér ábyrgjumst verkið. Komið fyrst til okkar. CANADA ART GALLERY. N. Dönner, per M. Malitoski. Verðið er $1.75. F. J. Bergmann. Lightfoot Transfer Co. HúsbúnaÖur og Piano flutt af mönnum sem vanir eru því verki. Tals. Garry 5071 544 Elgin Ave. Njótið lífsins sem bezt. Hinn frægi norski heim skautafar! Friðþjófur Nan- sen segir að það sé nauð- synlegl fyrir héraðið og ríkið að hver einstakur borgari sé alinn upp þann ig að hann skilji til hlílar þann sannleika að hann skulcjarbæði mannfélaginu og sjálfum sér það aðjnjóta lífsins sem bezt og vera eins ánægður Ogmögulegt sé. Þunglyndi og deyfð séu syndir og af þeim leið ir aðgerðaleysi. En vér viljum bæta því við að magasjúkdómar orsakaoft þessar lyndiseinkunnir og að Triners American Elix- ir of Bitter Wine er bezta lyf til þess að lækna alt slíkt. Það hreinsar mag- ann. styrkir meitinguna, eykur matarlystina, hress- ir geðsmunina og fjörgar líkamann. Vetð$l,50. Triners áburður er ágætt við gigt, taugaþrautum, tognun, mari, bólgu o.s.frv. afla því vin- sælda. Verð 70c. Fæst í lyfja- búðum eða hjá Jos.Triner.Mfg. Chemist 1333-39 S. Ashland Ave., Chicago, 111. /

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.