Lögberg - 23.08.1917, Qupperneq 7

LOGKBEBG, FIMTUDAGTN N 23. ÁGÚST 1917
7

When using
WILSON’S
FLY PADS
W
READ DIRECTIONS
K CAREFULLY AND
~>>_F0LL0W THEM/
^ EXACTL>
Er miklu betri en gúmi flugnapappir-
inn. Hreinn í metSferB. Fæst hjá
lyfsölum og matvörusölum.
Ræða Sir WUfríd
Lauriers.
Stjórnin hafði enga trú á herlögum.
Þannig var þaö á allra fyrstu dög-
um stríösins viðurkent að oröin: “til
varnar Canada’” gæti ekki átt við i
þessu tilliti; aS herinn yr’ði ekki lög-
lega sendur burt Samkvæmt herlögum
og að hann yrði aö sendast sem al-
ríkisher og sem sjálfboðalið í stríðið.
Þetta er full sa'nnað.
6. ágúst 1914 var gerð samþykt á
stjórnar fundi og er hún þannig:
“Leyndarráðsnefdnin hefir meðtek-
ið skýrslu dagsetta 6. ágúst 1914 frá
hermálaráðherranum í sambandi við
stríðið sem nú stendur yfir milli
Bretaveldis með nýlendum þeirra og
hjálendum anars vegar oð Þýzka-
lands hins vegar, sem stofnar i hættu
vellíðan og hamingju alrikisins og
með tilliti til skvldu Canada, sem einn-
ar af nýlendunum til þess að sjá um
sína eigin vörn og aðstoð til varnar
heiðri og sadmd alríkisinS, er það á-
forrnað að safna liði til herþjónustu,
sem að gagni megi koma, þegar þörf
krefur, eftir óskum yðar hátignar á
stjórnarfundi og verði í þvi liði yfir-
menn og hermenn, sem viljugir séu
að fara sem sjálfboðar austur um
haf og tengiast brezka hernum.”
Þetta var þv'í að eins sjálfboðalið.
Og meira að segja að skeyti það sem
hér fylgir var sent af ríkisstjóranum
5. ágúst:
“Með þ\V að stjórnin lætur sér ant
um að vita- með vissu um afstöðu
sjálfboðaliðs vors, óskar hún þess að
hans hátign vilji gefa út yfirlýsingu
þess efnis að við það geti átt 175 og
17ö grein herlaganna.”
Þannig var það vafasamt hvort
stjórnin gæti lagalega sent herlið
samkvæmt herjögunum og óskaði hún
því þess að stjótnin á Bretlandi gæfi
út tilkynningu um að herinn héðan
gengi í brezka herinn. Vér höfum
því ástæðu til að ætla að herlögin,
eins og vér skiljum, þau hafi aldrei
átt- við þetta mál.
Nýjar kringumstœður.
En svo fer eg lengra. Það skiftir
engu hvort afstaða stjórnarinnar er
athuguð frá einu sjónarmiði eða öðru.
Það skiftir engu hvort þau lög, sem
hér er um að ræða, eru viðaukalög
v'ið herlögin eða það eru ný lög, eins
og eg hélt fram. Aðalatriðið er að
stjórnin er nú að koma fram með
herskyldulög, þrátt fyrir það jró hún
hafi lýst þvi yfir í þinginu, frá þeim
degi að stríðið hófst, þangað til 18.
apríl 1917, að herskyldu dytti henni
aldrei í hug að lögleiða.
Og hvernig horfir þá málið við,
herra þingforseti ? Hér er um alveg
nýjar kringumstæður að ræða. Mér
verður auðvitað svarað því, að fólk-
ið hafi vald til þess að breyta lögum
og þó herskylda hafi ekki verið lög-
leg hingað til, þá hafi þjóðin vald til
að breyta þvi þannig að hér eftir
verði herskylda lög landsins. Á
móti þessu mæli eg alls ekki í neinu
tilliti; í þessu efni er eg alveg sam-
þykkur, eins og hver einasti maðuf
hlýtur að vera. Það er einmitt fólkiíi
sem verður að breyta lögunum og það
eina, sem eg fer fram á ef það að
fólkinu sé veitt tækifæri til þess að
breyta lögunum, ef það óskar þess
sjálft, en ekki að þetta þing geri það,
sem eg held fram að hafi engan rét^
' til þess. Látum oss heyra rödd
þjóðarinnar sjálfrar á móti því hefi
eg alls ekkert. Látum fólkið lýsa
skoðun sinni og láta í ljósi vilja sinn;
með það er eg ánægðutj; annars
krefst @g alls ekki.
Ekkert vald til framkvœmda.
En samt er ekki nóg með það. Eg
sagði í byrjun ræðu minnar og endur-
tek það nú, að samkvæmt alþektum
anda brezkra grundvallarlaga hefir
þetta þing ekkert vald til þess að
samþykkja þessi lög. Forsætisráð-
herrann hefir enga heimild til þess
að biðja þingið að samþykkja lögin,
samkvæmt yfirlýsingu þingsins sjálfs,
oftar en einu sinni hér í salnum. 1.
janúar 1916 skrifaði minn háttvirti
vinur, forsætisráðherrann, ávarp til
Candadisku þjóðarinnar, þar sem
haím kvaðst ætla að bjóðast til að
leggja fram 500,000 menn frá Canada.
Minn háttvirti vin vísaði til þessa
ávarps i upphafi ræðu sinnar nýlega
og hann sagði að frá þessari yfir-
lýsingu væri enginn undantekning
Hafið þér notað
SILKSTONE
Hið falleg
Veggjainál
ÞAÐ MÁÞVO
EH33
gerð; á þvi var enginn breyting
og fé hefði verið veitt til kostn-
aðar við þessa tölu. Hann skoð-
aði þetta sem loforð; hann sagð-
ist ekki hafa ætlast til, að það væri
loforð, en Canadiska þjóðin sagði
hann að hefði skilið það þannig.
Hér eru orð hans ábreytt og tek eg
þau upp til þess að enginn misskiln-
ingur geti átt sér stað:
“Engin aðfinsla v'ar látin i ljósi á
þinginu yfir þessum gerðum stjórn-
arinnar; engin tillaga kom fram á
móti ráðstöfun hennar; og fjárveit-
ing sú, sem þurfti var samþykt í einu
hljóði. í mörgum pörtum landsins
voru orð mín skilin sem loforð. Þau
voru ekki töluð sem loforð, það var
heimild til frekari hersafnaðar; en
það hefir verið skoðað sem loforð
gefið af stjórninni og fólkinu hér í
landinu, og eg er ánægður með það
að skoða það þannig líka.”
Um þetta atriði verð eg einnig að
vera alveg ósammála við minn hátt-
virta vin. Eg held því fram að orð
þau sem hann mælti, eftir að hann
hafði gert þetta boð, í umræðum um
hásætisræðuna, voru beint loforð um
það að tala þessara 500,000 manna
skyldi ekki verða aukin, nema með
sjálfboðaliði og ekki með herskyldu.
Eg endurtek það að eg er ósammála
mínum háttvirta vini og það er á
valdi þingsins að skera úr málum,
þegar hann segir að vér höfum sam-
þvkt kostnaðinn og aö vér höfum
engar athugasemdir gert. Eg vildi
fá að vita það frá honum sjálfum,
hvað það þýddi; hvort þetta lið ætti
að fást, sem sjálfboðalið eða ,með
herskyldu og í umræðunum um há-
sætisræðuna voru orð mín á þessa
leið:
“Vinur minn forsætisráðherrann
hefir á fyrsta degi þessa árs gefið
út þá yfirlýsingu að hann væri þess
albúinn að leggja fram 500,000 menn
í hetinn. Eg skal ekki í dag ræða
það hvort þetta ótímabæra loforð
míns háttvirta vinar var í samræmi
við þingsköp og reglur eða ekki. Eg
legg til síðu allar þess konar athuga-
semdir, þegar eins stendur á og nú.
Mér skilst svo, sem vér eigum að fá
skýringu um þessa 500,000 hermenn,
sem mér finst vera nokkuð stór
samningur, en um það læt eg þó ó-
rætt nú. Eg verð þess reiðpbúinn
og þingheimur allur verður þess al-
búinn að ræðá og hlusta á hvernig
vér eigum eða getum, sem hagkvæm-
ast tekið þátt í því stríði, sem vér
erum í; en leyfið mér að segja — og
eg álít að um þetta ættum vér að láta
skoðun vora í ljósi — að vér verðum
að kveða niður tafarlaust þá hug-
mynd, sem virðist hafa komið upp,
að þetta boð sé fyrsta spor til her-
skyldu. Herskylda verður aldrei lóg-
leidd í Canada. 1 mörg ár hefir
fólkið í Canada verið hrætt með her-
skyldu grýlu. Mefln eru nú í þessu
þingi, sem sögðu það 1911 um kosn-
ingarnar, að flotamálalögin væru
frumspor til herskyldu. Menn eru til
í Quebec, sem hafa fullyrt að jafn-
skjótt og herskyldulög yfðu samþykt
á Englandi, yrði þau einnig sett á í
Canada eða stungið upp á þeim.
Flotamálalögin hafa verið í bókum
vorum í sex ár; þau eru þar enn;
þau hafa ekki verið numinn úr gildi,
þó margir þingmenn lofuðu að gera
það. Þau eru í gildi og samt er hér
engin herskylda. Herskylda er kom-
in á á Englandi, en herskylda kemur
aldrei í Canada. Að því er herskyldu
snertir á Englandi, þá væri það van-
ráðið —• nei, það væri ósvífni fyrir
oss að gera nokkra athugasemdir,
hvort heldur væri í þá átt að mæla
með henni eða móti. Að því er mig
sjálfan snertir, er eg frjáls að þvi að
segja að eg bjóst við að Bretland
mundi geta framkvæmt sitt mikla hlut-
verk í stríðinu með sinni gömlu
sjálflxtðaliðsaðferð. Brezku stjórn-
inni hefir virst á annan veg; hún
hefir haldið að hið voðalega hlutverk
í stríðinu, sem vér verðum að mæta
neyddi hana til þess að grípa til her-
skyldu; og herskyldusporið sem
brezka stjórnin hefir tekið virðist
mæta ánægju hjá meiri hluta ensku
þjóðarinnar. En, herra þingforseti,
kringumstæð(urnar eru ekki þær sömu
í Canada og á Bretlandi. Ástæðurnar
fyrir því að engin herskylda er hugs-
anleg í Canada eru auðsæjar”.
Og síðan endaði eg orð mín þannig:
“Eg trúi því að einhverjar ástæð-
ur séu fyrir þessu; en eg trúi þvi ekki
að hreyfingin hafi orðið svo stór-
vægileg, eins og hér er látið af. 1
öllu falli eru hér nægar ástæður til þess
að sýna að vér eigum heimting á þvi
að vinur minn forsætisráðherrann
geri opinbera og embættislega yfir-
lýsingu í þessu efni.”
Forsœtisrapherrann kvað enga her-
skýldu verða.
Þannig krafðist eg ákveðins svars
forsætisráðherrans í embættisnafni
um það hvort vér ættum í vændum
herskyldvf eða ekki. Þegar hann var
þannig neyddur til að svara fórust
honum orð sem hér segir; eftirfylgj-
andi orð eru embættissvar hans við
þeirri spurningu hvort' þessir 500,000
menn ættu að fást með herskyldu eða
ekki.
“Minn háttvirti vinur hefir drepið
á herskyldu, drepið á þá hugmynd að
hér í landi eða annarsstaðar geti
komist á herskylda fyrir Canadá-
menn. Þegar eg talaði fyrstu 2—3
mánuðina af stríðinu, skýrði eg það
greinilega fyrir Canada þjóðinni að
vér ætluðum oss ekki að setja á
neina herskyldu. 1 dag endurtek eg
þá yfirlýsingu og legg áherslu á
hana”. Þannig fórust Borden orð.
Getur nokkuð verið augljósara en
það að þetta var ekki spor til her-
skyldu, heldur var ætlast til að þess-
ar 500,000 manna fengjust aðeins sem
sjálfboðar?
En ekki nóg með það. Tímar líða
fram og mikill fjöldi manna gekk í
hefinn. í umræðum um hásætisræð-
una í ár i Janúarmánuði var minst á
þetta atriði og hér fylgja orð míns
háttvirta v'inar, þegar hann skýrði
frá því hvernig sér hefði hepnast að
fá þessa 500,000 manna:
“Að því er liðsafnað snertir, hefir
árangurinn verið góður í öllum fylkj-
um Canada. Hann hefir verið ágæt-
ur. Má vera að í fyrstu hafi stranda-
fylkin og Quebec verið dálítið seinni
til en sum önnur fylkjanna i Canada,
en eg veit það af upplýsingum, sem
eg hefi fengið nýlega. að hersöfnunin
í þessum fýlkjum gengur eins vel og
óskað verður og menn verða ágætlega
við þeim kvöðum sem fram hafa
verið bornar. Það á vel við að eg
mæli hér lofsorð þeim Canadamönn-
um, sem eru af frönskum ættum og
berjast á Frakklandi fyrir föðurland
forfeðra sinna. Meðal þeirra eru
margir, sem hafa áunnið sér frægð.
í svipinn man eg eftir þessum:
Papineauf Barré, Dansercan og Roy.
Engin frægari afreksverk hafa ver-
ið unnin né geta v'erið af hendi leyst
í þessu striði en þau sem Roy hers-
höfðingi hefir sýnt, sem féll þegat
hann var að reyna að bjarga mönn-
um sínum frá hættu. Náfn hans ætti
ávalt að vera skráð eldlegu letrj í
hugi og hjörtu allra Canadamanna
fyrir það aíreksverk.’!
Þessi orð voru töluð fyrir tæpum
sex mánuðum á fyrstu dögnm þessa
þings við umræðurnar um hásætis-
ræðuna, og þér sjáið það sannarlega
á þessum orðum forsætisráðherrans
að hann hugsaði sér ekki að sétja á
herskyldu. Nei, hann var fullkom-
lega ánægður með það hvernig sjálf-
boðaliðs aðferðin gekk i öllum fylkj-
unum. En þó er enn ekki öllu lokið.
Tímar liðu fram og stjórninni sýnist
hafa verið að snúast hugur.
JFrh.).
Austur í blámóðu fjalla
Svo heitir nýútkomin bók eftir Að-
alstein Kristjánsson hér í bænum,
prentuð hjá Ólafi Thorgeirssyni,
konsúl, á þykkan og góðaji pappír,
skýru og fallegu letri, 338, bls. að
stærð, í bláu prýði-laglegu sértings-
bandi, með gyltu íslandskorti' og
miðnætursól á kápunni og tólf
myndum innan um lesmálið. Frá-
gangur hið ytra allur Snotur og bóka-
gerð hér vestan hafs fremur til sóma.
Efni bókarinnar kemur þá næst til
athugunar. Það er í fjórum aðal-
köflum. Fyrsti kaflinn hefir að fyr-
irsögn: Austur í blámóðu fjalla og
dregur bókin nafn af honum. Það
er saga af ferð til íslands. Sumarið
1914 ferðaðist höfundurinn með konu
sinni til Islands og dvaldi þar um
tveggja mánaða tíma, frá því snemma
í júlí og þangað til síðasta ágúst.
Ferðasaga þessi er að mörgu leyti
góð ’og laglega saman tekin. Höf-
undurinn er fullur þjóðrækni og ætt-
jarðar-velvildar. Hann tekur það
sárt, þegar honum finst eitthvað vera
að; hann fagnar í hvert skifti, sem
hann verður þess var að einhverju
hefir þokað áfram bg færst í lag.
Náttúrúfegurð íslands kann hann
að meta, og gerir ekki minna úv en
aðrir. Náttúrufegurð landsins og
staðhættir er einn hluti sálarlífs hans,
hafa svo fléttast saman við hugsanir
og skilning höfundarins á lífinu, að
það er parttlr af honum sjálfum.
Þess gerir hann grein í síðasta
kafla bókarinnar: Hví söknum vér
Islands, og álítur, að það y? einmitt
þetta, sem gerir íslenzka menn og kon-
ur ættjarðar-elsk. ísland v'arpi þeim
fegurðar-ljóma inn í sálir sona sinna
og dætra á æskuárunum, að myndin
verði ógleymanleg og máist aldrei úi
huga.
í ferðasögunni mætti á rnargt
benda, ^em vel er þess vert að at-
huga. Hverjum kafla bókárinnar er
skift niður í smákafla. Ferðasagar?
er í 35 smáköflum ólíks efnis eftir
því, sem á stendur. 31. kafli hennar
hefir að fyrirsögn: Framfarir í Eyja-
fjarðar og Skagafjarðarsýslum á 14
árum.
Höf. tekur þessar skýrslur til dæmis
um ástandið i landinu yfirleitt og mun
það ekki fjarri sanni. “Þáð er nokk-
um veginn víst’V segir hann, “að
éfnahagur og búnaðar-framfarir þola
þar fullkomlega samanburð við það,
sem á sér stað í öðrum sýslum. Það
eru, ef til vill, ein eða tvær sýslur,
sem eru komnar lengra í framfara-
áttina, en svo munu hinar sýslurnai
verða fleiri, þar sem efnahagur
bænda er lakari og búnaðarframfarir
öllu skemmra á veg komnar.”
Gaddavírsgirðingar béndir hann á
sem verulega framför í búskapnum.
En framfarir í túnrækt, garðrækt og
húsagerð finst honum fremur lítið
um. Að auka framleiðslu, til þess
með aukinni framleiðslu að koma tii
leiðar aukning tekja, finst honum ætti
aðvera megirtregla búskaparins.
Út af þessu talar höfundurinn um
bankalánin og það sleifarlag, sem
honum finst að verið hafi á þeim.
Dæmi, sem hann setur til að sýna
hvernig útlánum hafi verið háttað,
sýnir hve fráleitt fyrirkomulagið v'ar
um tíma. En nú mun þvt breytt á
hagkvæmari leið og méiri varasemi
viðhöfð. Reynslan er góður kennari,
og afar-heilsusamlegt að reka sig á,
þó blátt verði auga í bili.
Höfundurinn vill að þjóðin leiti
sér mentunar miklu meiri en títt er í
hagfræðilegum efnum. Það gengur
rauöur þráður gegn um alla bókina
af hagfræði-athugunum höfundarins.
Sjálfur hefir hann gerst töluverður
umsýlumaður, svo hann rná djarft úr
flokki tala. Eitt af því sem höfund-
ur metur rnest í fari mannanna, er
hið glögga auga, er sér tækifærin ó-
notuð alt í kring og kann að færa sér
þau í nyt.
“Eg hefi þó nokkuð oft kynst ung-
um Islendingum, sem hafa skopast
að fjármálum og hagfræði. Þeir
væru ekki að hugsa um að verða ríkir
Enginn þarf að skammast sín fyrir
að kynnast þeim fræðigreinum; æsku-
Tannlækning.
\/IÐ höfum rétt nýlega fengið tannlaeknir *em
▼ er ættaður frá Norðurlöndum en nýkominn
frá Chicago. Hann hefir útskrifast frá einum af
stærstu skólum Bandaríkjanna. Hanri hefir aðal
umsjón yfir skandinavisku tannlækninga-deild
vorri. Hann brúkar allar nýjustu uppfundingar
við það starf. Sérstaklega er litið eftir þeim sem
heimsœkja oss utan af landsbygðinni.
Skrifið oss á yðar eigin tungumáli Alt verk
leyst af hendi með sanngjörnu verði.
REYNIÐ OSS!
VERKSTOFA: TALSfMI:
Steiman Block, 541 Selkirk Ave. St. John 2447
Dr. Basil 0*Grady,
áður bjá International Dental Parlors
WINNIPEG

T T VAÐ stm þér kynnuð að kaupa 1—I af húsbúnaði, þá er hægt að A * semja við okkur, hvort heldur fyrir PENINGA ÚT I HÖND eða að LÁNI. Vér höfum ALT sem til húsbúnaðar þarf. Komið og skoðið 0VER-LAND H0USE FURNISHING Co. Ltd. 580 Main St.f horni Alexander Ave.
NORWOOD’S Tá-nagla Me ð al læknar fljótt og vel NAGLIR SEM VAXA í HOLDIÐ Þegar meðalið er brúkað þá ver það bólgu og sárs- aukinn hverfur algerlega ÞAÐ MEÐAL BREGST ALDREI Tll sölu hjá lyfsölum eða sent með pósti fyrir $1.00 A. CAR0THCRS, 164 l{oseberr> 8t.,St.James Ðúið til í Winnipeg

10c TOUCH-O 25c Áburður til þess að fægja málm, er I könnum; ágætt á mSSmblending, kopar, nikkel; bæði drýgra og áreið- anlegra en annað. Winnipeg Silver Plate Co., I.Ul. 136 Rupert St., Winnipeg.
Tals. M. I738 Skrifstofutími: Heimasími Sh. 3037 9f.h. tilóe.h CHARLE6 KREGER FÖTA-S£RFRÆÐINGUR(Eftirm.Lennox) Tafarlaus lækning á hornum, keppum og innvaxandi nöglum. Hraðnudd og fleira. Suite 2 Stobart Bl 290 Portage \w., WinRipeg
Sendið Lögberg til íslenzkra hermanna
Business and Professional Cards
Dr. R L HURST,
Member of Royal Coll. of Surgeona,
Eng., útskrifaCur af Royal College of
Physicians, London. SérfræSfngur I
brjóst- tauga- og kven-sjúkdðmum.
—Skrlfst. 305 Kennedy Bldg, Portage
Ave. (á mðtl Eaton’s). Tafs. M.
Heimili M. 2696. Tlmi til viStals:
kl. 2—5 og 7—8 e.h.
maðurinn ætti að kynna sér hagfræði
fyrst af öllu, þegar hann er kominn
til vits og ára. Eg er þess fullvís, að
það mundi Iægja öldurótið á hugsjóna
hafi okkar íslendinga; loftkastalar
okkar mundu oftar'verða reistir á
traustum grundvelli, — fellibyljir á-
stæðanna mundu minna fá afkastað.
Hagfræðin ber öll fvrirtæki á herð-
um sér eða leiðir þau sér við hlið;
hún er bjartsýn, úrræðasöm, trúrnak-
in, iðin og ástundunarsöm og aðal-
kjarni hennar jafnvægi. Margir
draumsjónamenn, sem búa í loftköst-
idum og skýjaborgum halda að ríki
hagfræðinnar sé ríki myrkursins, er.
það kemur til af því, að hún héfir al-
drei leitt þá sér við arm. Þó eru öll
fyrirtæki skjólstæðingar hennar.”
Þetta sýnir heilbrigðan og réttan
hugsunarhátt á þessu sv'æði, og svc
er um flest alt, er höfundurinn tekur
til athugunar.
Hann er ef til vill einn þeirra.'sem
hefir tekið sér óþarflega nærri um-
mteli um Vestur-íslendinga í fyrir-
lestri, sern út kom árið sem leið, og
nefndist Vestan um haf. En fulla
skynsemi virðist það hafa við að
styðjast, sem höf. tekur fram í því
sambandi, að annmarkarnir,. sem á
eru lífi voru Vestur-lslendinga, eru
að flestu leyti sömu annmarkar og
eiga sér stað í fari þjóðar vorrar
austan hafs. Er það líka ofur eðli-
legt, þar sem allir eru af sama bergi
brotnir.
Þó við og við kunni að vera talað
um ranghverfuna á þjóðlífi voru, hér
vestan hafs, er það ekki meiri sönn-
un þjóðrækniskorts í fari Vestur-Í?-
lendinga en það er í fari þjóðar vort-
ar yfirleitt. Annmarkaiy þjóölífsins
eru sannarlega ekki látnir liggja í
láginni á íslandi, en eru lántir fá sinr.
heilsusamlega dóm. Það er einmitt
þjóðrækni vottur þæði í fari Austur-
og Vestur-íslendinga að þeir gagn-
rýna eigið þjóðlíf sitt, en ekki gagn-
stætt.
Þessi kafli um ísland er 122 bls.
Næsti meginkafli bókarinnar er:
Agrip af sógu New York-borgar.
Hann er 132 bls. á lengd. 1 þessum
kafla bókarinnar og þriðja kaflanum:
New York á vorum dögum er allmik-
ill fróðleikur,, sem ekki er að finna
í neinni íslenzkri bók, sem áður hefir
verið rituð.
Saga New York er rakin frá
fyrstu upptökum. Þar er sagður
kajli úr frelsisstríði Bandaríkja,
ýmsra manna getið, er stórfrægir
hafa orðið, eins og Georgð Washing-
tons, Roberts Fulton, Horace Greely,
Morse og Cooper, og eru myndir þess-
ara manna bókinni prýði og auka gildi
hennar.
Þeir, er sögulegum fróðleik unna,
finna hér margt, sem allir ættu að
afla sér fróðleiks um og er miklu
hollari lestur en mikk’5 af því skáld-
sagnarusli, sem menn eru sólgnastir
í. Höfundurinn er sjálfur fneð af
lífi og sál í viðburðunum, er snerta
frelsisbaráttu Bandaríkjanna, og það
getur naumast hjá því farið að hann
kveiki í hugum lesenda sinna eitt-
hVað af þeirri samúð, er orð hans
bera með sér.
Höfundurinn dáist að hugviti og
uppfyndinguin Bandamanna á ótal
sviðum. Hann gefur hugmynd nm,
hvernig smáfyrirtæki, er hófust í
mestu iatækt og umkomuleysi, fengr.
The Seymour House
John Baird, Eigandi
Heitt og kalt vaín í öllum herbergjum
Fœði S2 og $2.50 á dag. Americ-
an Plan.
Tals. G. 2242.
Winnipeg
FLUTTIR tfl
151 Bannatyne Ave
Horni Rorie Str.
1 stærri og betri verkstofur
Tals. Main 3480
KanalyElectricCo
Motor Repair Specialist
vöxt of viðgar.g fyrir atorku og dug'n-
aði forvíjgismanna sinna, eins og
blaðamensku fyrirtæki þeirra Horace
Greely og Bennetts, og margt annað,
sem of-langt yrði upp.al telja.
Kaflinn um New York á vorum
dögum ætti að vera tímabær nú úm
þetta leyti, þegar samgöngur eru að
hef jast milli þessarar miklu stórborg-
a.r og íslands. Hér er þess getið,
sem þeim er bregða sér yfir álinn til
að sjá stærstu og merkustu borg ann-
arar heimsálfu í svip, ætti að vera
einna annast um að afla sér um ein-
hverrar vitneskju. Þeir fá þarna
marga þarflega leiðþeining, sem
hjálpar þeim til að átta sig á því, sem
mest er um vert að kynnast.
Síðasti kafli bókarinnar er um
erfitt efni: “Hví söknum við ls-
landsf” Höfundurinn bendir á nátt-
úrufegurð landsins og aðra staðhætti,
sem helztu orsakir. Þetta nái svo
traustum tökum á sálarlífi Islendinga,
sem fæddir séu og uppaldir á ættjörðu
vorri, að það sleppi þeim tökun) al-
drei. En efnið er afar-erfitt og dul-
arfult eins og alt, sem snertir tilfinn-
ingalíf mannanna. Bendingar höf-
undarins munu yfirleitt réttar, en
ekki tæmandi. Og þær v'ekja annað
umhugsunarefni í huga lesandans.
Við hvað á ræktarsemi til íslands að
styðjast 1 hugum þeirra hinna mörgu,
sem hér eru vestan hafs, og aldrei
hafa ísland séð ?
Bókin vekur ekkert nema það sem
gott er og þarft í hugum þeirra, er
lesa. Hugsunarhátturinn, serp geng-
ur í gegn um hana alla, er að vekjí
og örfa góðar og heilbrigðar hugsan
ir og skilning á lífinu. Og það er á
valt góðra gjalda vert. í mínurn huga
er það höfundinum til sóma að hafa
haft ánægju af að verja tómstundum
sínum til að semja bók þesssi, sem
haft hefir mikla fyrirhöfn í för með
sér.

Dr. B. J. BRANDSON Office: Cor. Sherbroske & WiUiam Tblbpbonb OARRV 3*0 Otvicb-TImar: 1—3 Halmill: 776 VioTor St. Teibphobb oarrt 3*1 Winnipeg. Man.
Vér leggjum sérstaka áherzlu á að selja meðöl eftlr forskriftum lækna. Htn beztu lyf, sem hægt er aS fá, eru notuð eingöngu. )>egar þér komlð með forskriftina Ol vor, meglð þér vera viss um að fá rétt það sem læknirínn tekur tll. COLCLEUGH & CO. Notre Dame Ave. og Sherbrooke St. Phones Garry 2690 og 2691 Glftlngaleyfisbréf selð.
Dr. O. BJ0RN80N Ottce: Cor, Sherbrooke & WUIí*ib TBLB»ONBi«arri ÖT, Office-tímar: 2—3 HKIMILI: 764 Victor 6t>*et TBLBPHONKi garry 738 Winnipeg, Man.
1 'Ll " L-J' ■
Dr- J. Stefánsson 401 Boyd Bullding C0R. PORT^CE ATE. & EDMOJiTOfl ÍT. Stundar eingöngu augna, eyma. nef ’ og kverka sjúkdóma. - Er að hitta frákl. 10-12 f.h. «g 2-5 e.h — Talaimi: Main 3088. Heimili Í05 Olivia St. Talaimi: Garry 2315. >-•
jyjARKET ÞTOTEL
VJ6 sölutorgið og Cíty Hall $1.00 til $1.60 á dag Eigandk P. O’CONNELL.

J. G. SNÆDAL, iTANNLŒKNIR 614 Someraet Block Cor. Portage Ave. *g Donald Street Tal*. matn 5301.
- 4 *
Talsimið Garry 3324 J. W. MORLEY Hann málar, pappírar °* prýðir hús yðar ÁÆTLANIR GEFNAR VERKIÐ ÁBYRGST Finnið mig áður en þér látið gera þannig verk 624 Sherbrook St.,Winnipeg

592 Ellice Ave. Tals. Sh. 2096 Ellice Jitney og Bifreiða keyrsla Andrew E. Guillemin, Ráðsm.
THE IDEAL Ladies & Gentlemens SH0E DRESSING PARL0R á móti Winnipeg leikhúsinu 332 Notre Dame. Tals. Garry 35
JOSEPH TAYLOR, * LÖGT AKSM AÐUR Heimilis-Tals.: St. John 1844 Skrifstofu-Tals.: Main 7978 Tekur lögtaki bæðl húsalelguskuldir, veðskuldir, vlxlaskuldir. Afgrelðir ait sem að lögum lýtur. Itoom 1 Corbett Blk. — 615 Maln St.

Talsímið Main 5331 HOPPS & Co. BAILIFFS Tökum Iögtaki, innheimtum skuldir og tilkynnum stefnur. Room 10 Thomson Bl., 499 Main

Fred Hilson Uppboðslialdari og virðingamaðnr Húsbúnaður seldur, griplr, jarðir, fast- eignir og margt fleira. Hefir 100,000 feta gólf pláss. Uppboössölur vorar á miðvikudögum og iaugardögum eru orðnar .vinsælar. — Granlte Galleries, milli Hargrave, Donald og ElTice Str. Talsímar: G. 455, 2434, 2889
Dagtals. St.J. 474. Næturt. St.J.: 866.
Kalji sint á nótt og degri.
DR. B. GERZABEK.
M.R.C.S. frá Englandi, L.R.C.P. frá
London, M.R.C.P. og M.R.C.S. fr&
Manitoba. Fyrverandi aBstoSarlæknlr
viB hospítal í Vlnarborg, Prag, og
Berlfn og fleiri hospltöl.
Skrifstofa I etgin hospltali, 415—417
’ritchard Ave., Winnipeg, Man.
Skrifstofutlm'i frá 9—12 f h • 3_g
og 7—9 e. h.
Dr. B. Gerzabeks eigáð hospítal
415—417 Pritchard Ave.
Stundun og lækning valdra sjúk-
linga, sem þj&st af brjóstveiki. hjart-
veiki, magasjúkdómum, innýflave’Iki
kvensjúkdómum, karlmannasjúkdóm-
um, .taugaveiklun.
THOS. H. JOHNSON og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
fsientkir bjgfraBBisgar,
Skmfstota:— Room ln McArtfanc
Building, Psrtage Avenue
P. O. Box 1658.
Telefónar: 4503 og 4304. Winnipef
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VHRKSTCBBI.
Horni Teronto og Notre Dame 'N
«*•'*»>°3»m
——------
J. J. Swanson & Co.
Verala með faateignir. Sjá um
,5" * hdeum. Annaal Un a.
ekfcábyrgMr o. a
H4 7)hí
A. Ö. Bardal
843 Sherbrooke St.
Selur likkietur og snnaet um útfarir.
Allur útbúnaður sá bezti. Ennfrem-
ur selur Kann ahkonar minnisvaröa
og legsteina.
Heimllie Tale. . Q,rry ,,,,
ökrifstofu Tals. - Qarry 300, 375
Giftinga og , . ,
Jarðarfara- 8lÓm
með litlum fyrirvara
Birch hlómsali
616 Portaje Ave. Tals. 720
ST. JOHN 2 RING 3
Föt þur-hreinsuð fyrir Sl.25
þvi þá borga $2.00 ?
Fðt pressuð fyrir 35c.
484 Portage Ave. Tals. S. 297
Canadian Art Gallary
585 M.VIX ST. VVIN'MPEG
SerAtök kjörkaup á myndostu’kkun
Hver sem lætur taka af sér mynd
hjá oss, fær sórstaka mynd gefins.
Sá er lætur stækka mynd fær
gefins myndir af sjálfum sér.
Margra ára íslenzk viðskifti.
Vér ábyrgjumst verkið.
Komið fyrst til okkar.
CANADA ART GALLERY.
N. Dönner, per M. Malitoski.
Verðið er $1.75.
F. J. Bergmann.
Lightfoot Transfer Co.
HúsbúnaÖur og Piano
flutt af mönnum sem
vanir eru því verki.
Tals. Garry 5071 544 Elgin Ave.
Njótið lífsins sem bezt.
Hinn frægi norski heim
skautafar! Friðþjófur Nan-
sen segir að það sé nauð-
synlegl fyrir héraðið og
ríkið að hver einstakur
borgari sé alinn upp þann
ig að hann skilji til hlílar
þann sannleika að hann
skulcjarbæði mannfélaginu
og sjálfum sér það aðjnjóta
lífsins sem bezt og vera
eins ánægður Ogmögulegt
sé. Þunglyndi og deyfð
séu syndir og af þeim leið
ir aðgerðaleysi. En vér
viljum bæta því við að
magasjúkdómar orsakaoft
þessar lyndiseinkunnir og
að Triners American Elix-
ir of Bitter Wine er bezta
lyf til þess að lækna alt
slíkt. Það hreinsar mag-
ann. styrkir meitinguna,
eykur matarlystina, hress-
ir geðsmunina og fjörgar
líkamann. Vetð$l,50.
Triners áburður er ágætt við
gigt, taugaþrautum, tognun,
mari, bólgu o.s.frv. afla því vin-
sælda. Verð 70c. Fæst í lyfja-
búðum eða hjá Jos.Triner.Mfg.
Chemist 1333-39 S. Ashland
Ave., Chicago, 111.
/