Lögberg - 20.12.1917, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 20. DESEMBER 1917
3
Sigurgeir Bnrdal.
Sigurgeir Bardal læknir, er
sonur þeirra hjóna Páls Sigur-
geirssonar Bardals frá Víðidals-
tungu í Húnavatnssýslu og Hall-
dóru Björnsdóttur Bardal frá
Valþjófsstað í Norður-Múla-
sýslu, systur ólafs Bjömsson-
ar læknis í Winnipeg.
Hann er fæddur í Winnipeg
2. október 1891, og naut skóla-
mentunar hér í æsku. Vorið
1909 lauk hann fullnaðarprófi
við Central Collegiate, miðskól-
ann í Winnipeg, en innritaðist í
læknaskólann sér haustið 1913.
Fullnaðarprófi í læknisfræði lauk
hann í síðastliðnum nómevberj
mánuði með fyrstu einkunn og
hlaut þá einnig verðlaun fyrir
ritgerð um skurðfræði.
í félagslífi skólanna hefir Sig-
urgeir tekið öflugan þátt. Síð-
astliðið ár va rhann forseti
læknaskóla félagsins í Winnipeg.
Ber það glöggan vott um, að
skólabræður hans virtu hann j
mikils og treystu honum öðrum
betur, er þeir völdu hann til
þeirrar stöðu. Dr. B. J. Brand-j
son er sá eini íslendingur, sem j
áður hefir skipað það sæti.
íþróttamaður er Sigurgeir svo |
góður að fáir hafa verið^ honum
jafnsnjallir við Háskólann í
seinni tíð. Er hann 6 fet 3^
þuml. á hæð, þrekinn að því skapi
og hraustmenni. pykir oss karl-
menskan þeim vel fara, sem
stillilega framkomu og þægilegt
viðmót hafa, sem hann.
pá skal þess getið að Sigur-
geir er söngmaður góður. Var
hann lengi í “Franklin Quar-
tette”, sem mörgum skemti hér
um skeið. Hann hefir einnig svo
árum skiftir verið í söngflokk
Fyrstu lútersku kirkjunnar hér.
í bandalagi þeirrar kirkju hef-
ir hann starfað í mörg ár, og
verið öflugur stuðningsmaður
margra framfaramála, sem þaðj
hefir haft með höndum.
Af því sem nú hefir verið sagt,
er öllum ljóst, að námsskeið
þessa unga læknis hefir verið að
mörgu leyti ólíkt námsskeiðum
annara íslendinga, sem hér hafa
gengið mentaveg. Og að þessu
leyti einkum, að þrátt fyrir öt-
ulleik og ástundunarsemi viðj
nám sitt, hefir félagslundin ver- j
ið svo rík, að henni hefir aldrei j
verið stungið undir stól — að
hún hefir aldrei verið lítilsvirt
eða vanrækt — eða fómað á blót-
stalli fánýtrar metorðagimdar
eða skamvinnrar frægðar, fyrir
verðlaun fyrir “gott próf”.
En svo bezt virðist oss mentun
hvers hróss verð, að gáfur og
þekking, sem hún er bygð á, séu
ekki nótt og nýtan dag lokaðar
innan fjögurra veggja, hvorki
meðan á námskeiðinu stendur
eða síðar.
Oss þykir einnig lofsvert að
Sigurgeir hefir að mestu leyti
starfað í íslenzkum félagsskap,
og vonum að svo verði framveg-
is, því ef okkar eigin mentamenn
láta sig engu skifta velferð ís-
lendinga hér, hverjir aðrir munu
verða til þess að greiða götu
þeirra ?
íslenzkum blöðum hér hefir
ekki að jafnaði orðið tíðrætt um
þá fslendinga, sem hafa gengið
mentaveginn. Ekki um þá, sem
af atorku og dugnaði hafa
brotist í gegn um margra ára
námsskeið, þar sem margar tor-
færur og erfiðleikar hafa verið á
leiðinni. pví síður um þá—og er
það mikill meiri hluti náms-
manna vor íslendinga — sem fyr
eða síðar hafa gefist upp á erv-
iðri göngu nemandans.
Oss virðist þó þetta harla þýð-
ingarmikið — ef til vill þýðingar
mest af þeim málum sem fyrir
oss liggja, hvort heldur, sem á
það er litið frá sjónarmiði íslend-
inga, sem sérstaks þjóðflokks,
eða frá sjónarmiði allrar þjóðar-
innar, sem einnar heildar.
pað er nú ljóst að yfir stendur
voldugt og grimt alheimsstríð,
þar sem mentun og mannúð er
annars vegar, en vanþekking og
ágirnd hins vegar. Vér vonum
að sú stund muni fyr eða síðar
renna upp, að svo margir verði
orðnir mentaðir og réttsýnir, að
þjóðimar geti í sátt og bróðemi
skift hvor við aðra. En því marki
hefir ekki enn verið náð og því
er það skylda vor að keppa í sam-
einingu að því, að okkar eigin
þjóð mentist betur, og mentist
öil — að hér verði svo voldugt og
traust “Democracy” að því verði
ekki haggað.
Par sem svo stendur á að ung-
ur og efniegur almúga piltur hef-
ir af atorku og eigin ramleik
rutt sér braut til mannvirðinga
og þekkingar eins og hér hefir
orðið, finst oss vera reist sigur-
merki, sem bendir til þess, að um
síðir muni menning þjóðanna
komast á það stig, að þær geti
sjálfar séð um sín eigin mál, og
af þekkingu og bróðurhug ráðið
sambandsmálum sínum til lykta
á friðsamlegan hátt.
Á hinn bóginn dylst oss eigi
að fjöldi upgmenna verða dag-
lega fráhverfir þessum hugsjón-
um. Hverfa svo að segja út í
iðukast stórborganna, þar sem
skínandi rafgeislar fagurlega
skreyttra leikhúsa og annara
gleðistaða kvíslast í allar áttir;
laða að sér og heilla hugi ung-
mennnna og verða svo athvarf
þeirra og aðal-umhugsunarefni.
En því fleiri unglinga, sem
menningarlöngunin dregur á
skólabrautina því fleiri verða
þeir, sem halda hugsunum fjöld-
ans á því marki, sem vér vildum
helzt stefna að og því fyr verður
því náð.
Vér vildum mega óska þess að
námskeið þessa unga læknis, sem
nú hefir stuttlega verið frá skýrt
og sem svo farsællega var til
lykta leitt, mætti verða öðrum
unglingum hvöt til þess að beina
göngu sinni inn á braut þekking-
arinnar.
Vér óskum þess einnig, að það
mentastig, sem hann hefir nú
hlotið að launum fyrir langt og
ervitt starf verði honum sjálfum
og sem flestum öðrum til far-
sældar.
Er hann nú klæðist einkennis-
búningi herlæknisins og leitar
austur um haf eftir öðrum frænd
u-m og vinum, fylgja honum hug-
heilar ámaðaróskir vorar.—Vér
söknum hanns og þeirra sem á
svo drengilegan hátt yfirgefa
skaut sinnar eigin fósturjarðar,
til þess að rétta hlut nauð-
staddra bræðra sinna. En í
í hugum vorum blandast þó sá
söknuður feginleik, er vér hugs-
um til þess, að yfir höfðum
þeirra blaktir skjaldarmerki
réttarins og mannúðarinnar —
imynd þess sem vér vitum feg-
urst og bezt.
Skuldungur í Saurbæ.
Minningarrit
um séra Jón Bjarnason, dr. theol.
er nú komið út. Er það gefið út
af Hinu Evangiliska lúterska
kirkjufélagi íslendinga í Vestur-
heimi. Margir hafa hlakkað til
útkomu þessa rits og beðið þess
með óþreyju; þess ánægjulegra
er að það kemur þannig úr garði
gjört, bæði að efni og ytri frá-
gangi, að hver'bókavinur hlýtur
að hafa ánægju af því að bæta
því við bókasafn sitt.
petta rit sýnir þeim, er les,
mynd af miklum og ágætum
manni, er beztu starfsárum æfi
sinnar varði til þess af heilum
hug, að auðga andlegt líf Vestur-
íslendinga og beina því á heil-
næmar brautir. Hvert sem menn
voru honum samdóma eða ekki,
viðurkendu allir sanngjamir
menn að hann væri mikilmenni,
sannur maður og sannur fslend-
ingur. Og þeim, sem kyntust
honum vel og voru í verki með
honum, var hann einkar kær
vinur, sem þeir elskuðu og virtu,
bæði vegna hinna frábæru hæfi-
leika hans, og ekki síður vegna
þeirrar ástúðar og trygðar, sem
hann átti í svo ríkum mæli. pað
er því í alla staði eðlilegt, að
kristnir Vestur-íslendingar taki
‘uinunfjganpuna i uutretugjo^i
fBgoui 'ní[Suoureg'Bfq 3o uinjjo^s
-nisueji So jnq uin an^soA iuui
-guoj ‘juAnfqÁoji i uinunuBnjsuoq
So iSiréjúoAq ‘nisJÁj uinun
-JB JBdBJ{S;S9ld ‘BJ9>[SB{S9jd SO
Bfóqsnutpq ; uinunjBsureu ‘igJB.3
-jrtgoj t uimínjBnqsaé 3o suBq uin
-jpiajoj — ‘n^sjiíj uintinjBtjæ gg
bjj jtSas 3o „tSapBq gB uibj^,,
ístujau jn^^B4 «S " ‘suBq sujbu
J9q J9 ‘B[oqs ssáq uuBuingo^sjoj
3o sunq úosjn^soj ‘uossui9^jbj\[
jiouny; bj9s JHJ9 J9 uuún^Bq
i^sjií^; •um;;B4 ui9j<j j" jbuos
-BUJBÍg suop BJ9S nSosijaé jb dijS
-B tsÍXj J9 nuifujBSutuuiui I
’ \ringXl JttqB' U9
xjjasq tgjoq,, uinutg.iS uinSjoui
i So Bijta'q tgutjoj jnpiBsuuBui
UBjtoq tún Íba uios ‘uutuubui
urn nutqjJBSuTuuTui ipuoq sutS9j
og loícs prestskaparárunum 'í
Nýja íslandi. — Annar þáttur-
inn er eftir hr. Sigurbjöm Sig-
urjónsson prentara í Winnipeg.
Segir hann frá dvöl séra Jóns og
starfi á Seyðisfirði á árunum
'880—1884. — Og þriðji þáttur-
inn er eftir hr. W. H. Paulson,
þingmann í Leslie, Sask., er segir
frá prestskaparárunum í Winni-
peg 1884—1914.
pá eru þrjár ritgerðir um séra
Jón sem leiðtoga, predikara og
rithöfund, eftir þá séra Bjöm
B. Jónsson, séra Guttorm Gutt-
ormsson og séra H. J. Leo. pess-
ar ritgerðir eru, eins og æfisögu-
þættimir, mjög vel ritaðar og
skemtilegar aflestrar. í þeim
kemur fram glöggur skilningur
á manninum, sem um er ritað,
og starfi hans, og margt er þar
prýðilega vel sagt. Benda mætti
til dæmis á hina snildarlegu lýs-
ingu á séra Jóni í upphafi rit-
gerðar séra Bjöms, eða það
hvemig séra Guttormur lýsir
sannleiksást hans á bls. 100—
101; en það er ervitt að benda á
einstök atriði í þessari ritgerð,
er taki öðram fram, því hún er
öll ágæt og höfundinum til stór-
mikils sóma, og mun vekja marg-
ar ljúfar endurminningar hjá
þeim, er áttu því láni að fagna,
að hlýða að staðaldri á kristin-
dómsprédikanir séra Jóns.
f þriðja aðal-kafla bókarinnar
eru “Endurminningar og um-
mæli” eftir þá hr. Jóhann Briem
séra Matthías Jochumson, Eirík
prófessor Briem, pórhall biskup
Bjarnarson og Jón landskjala-
vörð porkelsson.
Og loks eru minningarljóð eft-
ir séra Jónas A. Sigurðsson,
Valdimar biskup Briem og séra
Matthías Jochumson.
Vel hefði farið á því, að ítar-
legar hefði verið sagt frá heimil-
islífi séra Jóns í ritinu. Heimili
hans í Winnipeg var sannkallað
fyrirmyndarheimili og þaðan
geyma margir góðar og ánægju-
legar endurminningar; því þau
hjónin lögðu mikla alúð við það,
að láta gestum sínum líða sem
bezt og gjöra þeim alt til ánægju
er í þeirra valdi stóð. Heimili
þeirra var fyrsta húsið sem eg
kom í þegar eg kom fyrst til
Winnipeg fyrir rúmum 14 árum,
og aldrei gleymi eg því, hve ást-
úðlega þau tóku okkur langferða-
fólkinu og hve vel okkur leið hjá
þeim bæði þá og oft síðar. Og
þeim sem þar voru kunnugir,
var það bezt ljóst, hve ómetan-
legur stuðningur frú Lára var
rnanni sínum í öliu starfi hans
og stríði.
Ytri frágangur ritsins er hinn
prýðilegasti í alla staði, pappír-
inn ágætur og letrið fallegt; í
kring um hverja blaðsíðu er
smekkleg umgjörð. í því eru
margar myndir af séra Jóni og
konu hans á ýmsum aldri; enn-
fremur af húsi þeirra í Winni-
peg, kirkj u Fyrsta lúterska safn-
aðar, og minnisvarðanum á leiði
séra Jðns. Er óhætt að segja
að þetta rit er að öllum frágangi
eitt hið alira vandaðasta er út
hefir verið gefið á íslenzku hér
vestan hafs. pað er Prentað hjá
Columbia Press í Winnipeg.
Hvergi er þess getið í ritinu,
hverjir fyrir útgáfunni hafa
staðið. En það eru þeir: Séra
Bjöm B. Jónsson, séra R. Mar-
teinsson, séra N. S. Thorláksson,
J. J. Vopni og H. S. Bardal; vom
þeir til þess kjörnir á kirkjuþingi
á Gimli 1914. Eiga þeir þakkir
skilið fyrir þá miklu alúð er þeir
hafa lagt við þetta verk.
Baldur, Man., 8. des. 1917
F. Hallgrímsson.
Oskiljanlegt.
Bolsheviki flokkurinn, sem nú
virðist ráða mestu á Rússlandi,
er eins og mörgum er kunnugt
æsingaflokkur, þó hann sé ekki
sá allra svæsnasti, sem til er á
Rússlandi, þá samt er með sanni
hægt að segja, að þeir menn sem
í honum eru, séu ákafir stjórn-
leysingjar. Sjálfsagt finst þeim
mönnum sjálfum, að þeir séu
vinir frelsis og framfara. En
það er með frelsið og framfar-
irnar, sem í eðli sínu eru dýr-
mætir fjársjóðir, að þegar þeir
eru misbrúkaðir þá verða þeir
argasta ófrelsi. Maður hefði
mátt búast við, ef alt hefði ver-
ið með feldu, að þessi flokkur
hefði aðhylst hugsjónir frelsis
og mannréttinda, því þeir hafa
hafa viljað láta heiminn trúa
því, að þeir væru frelsisvinir, og
látist á þeim grundveili vilja
komu góðu til leiðar. En hvað
verður ? peir eru ekki f yr komn-
ir til valda, en þeir svíkja sínar
kenningar, og falla fram fyrir
því ofurvaldi myrkranna, sem
þeir áður virtust hata. Aðal-
leiðtogar þessa Bolsheviki flokks
eru tveir, þeir Nikolai Lenine og
Leon Trotzky. Nikolai Lenine
er gerfinafn, rétta nafn manns-
ins er Valdimar Wyanoff, hann
er af aðalsættum, fæddur 1870.
Snemma bar á framsóknarþrá
Wyanoffs, en af því að hann var
svo óheppinn að lenda í félags-
skap stjómleysingja strax og
hann vitkaðist, spiltist hið mikla,
og sem annars hefði getað verið
hið góða upplag hans. Bróðir
hans var tekinn af lífi fyrir að
sýna Alexander II. banatilræði,
skömmu áður en sá þjóðhöfðingi
var myrtur 1881.
Wyanoff gjörðist snemma leið-
togi hinna íhaldsamari stjórn-
leysingja á Rússlandi. Mark-
mið þeirra var þá, að fá viður-
Pte. Gísli Jónsson
sonur Bjöms Metúsalems Jóns-
sonar, Árborg, Man. H'ann er
fæddur 7. apríl 1898. Innritað-
ist í 223. herdeildina 1. apríl
1916 og fór með henni til Eng-
lands, en til Frakklands fór hann
um mánaðamót ágúst og sept.
Pte. Elisa S. Sigurdson.
Hann er sonur hjónanna Sigurðar H. Sigurdson og
Sigríðar Jónsdóttur er búa í grend við Árborg, Man.
Elias er fæddur 20. nóvember 1890, gekk í 223. her-
deildina í apríl 1916, fór til Englands í sama mánuði 19*7
og var sendur yfir til Frakklands snemma í nóvember
1917. Bann er nú í 78. deildinni.
kendar kenningar Karls Hinricks
Max, þýzka verkamannaleið-
togans alkunna, sem aðallega
eru í því fólgnar, að enginn mað-
ur hafi á, að eiga eða hafa undir
höndum meiri eignir, en til sæmi-
legrar lífsframfærslu nægði.
Skömmu eftir uppreisnina árið
1905, sem hann tók mjög mikinn
þátt í, varð hann stöðugt svæsn-
ari, eftir því sem hann hafði
meira við að stríða, þar til hon-
um var ekki vært lengur í Rúss-
landi, og flýði til Póllandss, og
þar var hann þegar þetta stríð
hófst, var þar sem fangi um
tíma; fór þaðan til Sviss, og síð-
an heim til Pétursborgar.
Eftir heimkomuna, byrjaði
hann hlífðarlaust í blaði sínu
“Pravada”, að prédika um frið,
úthrópaði Englendinga og
Frakka. Einnig hélt hann hverja
ræðuna á fætur annari og hældi
pjóðverjum, en fordæmdi Eng-
lendinga og Frakka. Fyrst var
kenningum hans illa tekið, og
stjórnin hélt að hann mundi litlu
fá áorkað, en það brást, hann
fékk alt af fleiri og fleiri áhang-
endur, og þegar stjórnin sá hvert
stefndi, þorði hún ekki að láta
taka hann, en í staðinn steypti
hann henni. Hann er snjall
ræðumaður og prýðilega vel rit-
fær, enda er hann vel mentaður
maður. Hann hefir verið kall-
aður hinn illi andi Rússa og það
ekki án orsaka, því hann er ann-
ar maðurinn, sem mestan þátt
átti í að selja í höndur óvinanna
þjóðina rússnesku, því menn em
sannfærðir um að hann hafi ver-
ið leigutól pjóðverja, og af þeim
sendur til þess að vinna þetta ó-
heilla verk.
Hinn maðurinn, Leo Trotzky,
sem er og líka gerfinafn, hans
rétta nafn er Leber Braunstein,
hánn er fæddur í bænum Kher-
son, nálægt Svartahafinu. Eg
kann ekki að segja frá ungdóms-
árum bans, en að líkindum hefir
hann fengið góða mentun, því
snemma fór að bera á honum,
sem mælsku ^manni, og sérstak-
lega sem mjög vel ritfæmm
manni. Hann gjörðist leiðtogi
hinna æstustu stjómleysingja á
Rússlandi, og ekki fanst honum
nóg að ryðja allri stjórn, og öll-
um lögbundnu stjómarfyrir-
komulagi um koll í sínu föður-
landi, heldur með ofsa miklum
réðist hann á stjórnarfyrirkomu-
lag heimsins í heild sinni. Ekki
komst hann langt með þessar
kenningar sínar, því út af upp-
reistinni 1905, sem hann átti
ekki lítinn þátt í, var hann tek-
inn fastur og sendur til Síberíu,
en var látinn laus eftir nokkur
ár. En fangelsisvistin hafði
engin áhrif á hann, því hann tók
til að útbreiða kenningar sínar
með meiri ofsa, en hann hafði
áður gjört. Hann stökk úr landi
burt eftir lítinn tíma til að forð-
ast fangelsisvist á ný, og yfir til
pýzkalands, og í Berlín var hann
þegar stríðið byrjaði. paðan
varð hann að flýja líka, því
pjóðverjum var ekkert um kenn-
ingar hans gefið. Svo flæktist
hann til Sviss, og til New York
kom hann 14. januar 1917 og
hvergi gat hann haldist við.
Meðan hann var í Bandaríkjun-
um var hann í sífeldu bralli við
þýzka og rússneska Socialista,
og skrifaði hverja æsingagrein-
ina á fætur annari. 27. marz 1917
fór hann frá New York. Banda-
ríkin vom líka farin að verða of
lítil fyrir hann, og ætlaði til
Skandinavisku landanna, en
komst til Halifax í Canada, þar
var hann tekinn fastur fyrir til-
stilli Breta og haldið í gæzlu-
varðhaldi all-langan tíma, loks
var hann látinn laus, samkvæmt
ósk rússnesku stjómarinnar og
hélt hann þá heim til Rússlands
og tók að prédika stjórnleysi með
meiri frekju en nokkru sinni fyr
petta eru þá mennimir, sem
nú ráða mestu á Rússlandi, enda
þótt þeir hafi að nafninu til látið
af völdum.
Ef maður ætti að tala um
stefnuskrá þessa flokks í stjóm-
málum, eins og nú standa sakir,
þá mundi hún verða á þessa leið:
1. Alt vald skal vera í hönd-
um fólksins.
2. öllu landi ríkisins skal
skifta jafnt á milli íbúanna.
3. Á einhvem hátt að útvega
brauð til þess að geta lifað.
4. Semja frið ef við getum,
og með kvaða kjörum sem við
getum fengið.
pannig er þá hin rússneska
þjóð eins og stýrislaust skip úti
á regin hafi, og veit ekkert hvert
hún á að halda, hin hreina, ein-
læga, rússneska sál virðist sofa,
á meðan illir andar þjóðarinnar
eru að reyna að svíkja hana í
trygðum og selja undir þýzkt
ánauðarok, en vér vitum að hún
muni vakna, og rísa upp að nýju
áður en fjötrinum Gleypni, þeim
er til eilífðar batt Loka Laufeyj-
arson, hefir verið smeigt um
háls hennar og hönd.
Kristján A. Skardal.
Pte. Kristján A. Skardal er
fæddur á Heiði í Gönguskörðum
í Skagafirði á íslandi, sextánda
maí 1899, og er sonur Magnúsar
Jónssonar Skardal, bónda ná-
lægt Baldur, Man. og konu hans
Ingunnar Guðrunu Kristjáns-
dóttur Skardal. Hann kom með
foreldrum sínum til Ameríku í
júlí 1902. Hann innritaðist í
Cameron Highlanders í Winni-
peg, ellefta júlí í sumar. Seinna
var hann færður í 27. City of
Winnipeg Batt. og fór með þeirri
deild til Englands 30. september.
Seinast þegar frá honum fréttist
var hann í Shomcliffe á Eng-
landi og leið vel. Utanáskrift
hans er:
Pte. Chris Skardal
Reg. No. 2373328, E. Gompany,
llth Reserve Batt., C.E.F.,
Shomcliffe, Kent, England.
Dominien.
Um hátíðavikuna verður mik-
ið um dýrðir á Dominion leik-
húisnu. par verður sýnd hin
ágæta mynd eftir Clöru Cam-
bell, sem nefnist “Shirley Kay”,
og er kvikmyndaleikur sá tal-
inn að skara fram úr flestu
öðru, er samið hefir verið í
þessari grein.
Ennfremur gefst mönnum
kostur að horfa á Miss Young í
leikj unum: “The Marionette”,
“The House of Glass”. Loks
verður sýnd til hátíðabrigðis,
hin afarhlægilega kvikmynd
“The Country Hero”, og mun ó-
hætt mega fullyrða að ekki muni
vera hægt að finna neitt, sem
tekur henni fram. r
BRt’ÐU KERRA — Bygt5 úr við
með Leatherette hettu or rubber
utan um hjólin.
Jóla verð
$5.95
BARNA RTJGGUSTÖLAU —
úr harSviS, ljóst elkarmá.1.
Sérstakt vcrð .......... $1.25
STERKTJR BARXASTÖIiL, —
úr haiöviC, upphleypt skraut-
bek. Sérst. verð ....... $1.95
RUGGUSTÖIiIi BARNS úr
“fumed” eik. Sérst. verð .... $3.50
HAR BARNASTóIiU, úr eik
me8 hyllu a8 framan..... $1.55
HÁR BARNASTóIiIi, ger8ur
úr har8vi8, útskori8 bak .... $2.50
KIDÐIE CARS. — Kjörkaujis
verð .... $1.75, $2.25 og $2.75
SHOOFUY RUGGU HESTAR,
fallega málaSir, stórir, — Sérst,
verð $1.50
SHOOFIY RUGGU HESTAR,
stórir, fallega málaSir, me8 yfir-
klætt sæti. Sérst. verð. ... $1.75
BROCKINOIiE BOARÐ, 25 a8
eins, me8 öllu tilheyrandi. Sér-
stakt verð ............ $1.55
STOFU SETT — 3 stykki, úr
mahogany, fallega pólera8 og
klætt yfir sæti og bök meS bezta
English Tapestry klæ8i.
Sérstakur
.Jólaprís
$55.00
Leikföng alskonar
150 a8 eins Kindergarten sett, innibindur eitt borS
15x19 þuml. og tvo stóla, mála8 rautt. Kjör-
kaups verð ........................... $1.95
150 aS eins Barna sett, kringlótt borS 15x22, og tveir
stólar, málað rautt. Sérst. verð .... . $2.15
100 a8 eins Barna sett, kringlótt boríS 18x26 þml.
og tveir stólar, málaS rautt eSa eikar málað;
þetta sett er mjög sterkt. Sérstakt verð . .. $2.50
Brúðu Rúm
25 að eins hvitmálu8 BrúSurúm, með dínu og kodd-
um. Kjörkaups verð ...................... $2.10
10 aS eins BrúSurúm úr “fumed” eik, me8 dtnu og
koddum. Kjörkaups verð .................. $3.00
10 aS eins Mahogany BrúSurúm, meS dínu og kodd-
um. Kjörkaups verð ...................... $3.00
Búðin opin
til jóla
frá kl. 8 f. h. til
kl. 10 e. h.
/A \ða/?f/e/d Talsími: j i Garry 1580 !|
/*7A1//V ST
Li=U______
HÁTÍÐAGLEÐIN FER NU I HÖND
Árlega um þetta leyti höfum vér sérstök kjarakaup og góða skilmála.
Vér þökkum undanfarin viðskifti og æskjum nýrra. Komið og skoðið
vörurnar Sumar vörur seldust svo fljótt i fyrra að ýmsir urðu fyrir von-
brigðum.—Veljið þá muni sem yður vantar strax, og vér geymum þá til
jóla ef þér viljið.
Sérstaklega
, þægilegt
BANFIELD’S SI'ECTAU
KODAV. — HiS elna Dav-
enport, sem er eins þægi-
legt og rúm aS sofa I. Úr
góSri eik, “fumed” áferS,
yfirfóSraS meS Crafts-
man, sem er fyllilega á-
byrgst. Banfield’s verS
innibindur góSa díuu.
$69.75