Lögberg - 03.04.1919, Blaðsíða 4

Lögberg - 03.04.1919, Blaðsíða 4
4 LÖGBERG, FIMTUDAGINN 3. APRÍL 1919 Varúðarmál t —1 i. Lilt af iþeim málnm, er Shugsun þessarar þjóSar hefir snúist sem mest um, síðan stríð inu lauik, er það, sem ó ensku máli er nefnt: ‘ ‘ Reoonstnietion’’ (eridurreisn). Og er þar átt við að koma atvinnuvegum landsins í sama horf og þeir voru í fyrir stríðið — að koma .jafnvægi á þjóðfélagsskipunina, að sv'o miklu ieyti sem hún hefir raskast, eða skilningur manna breyzt í sambandi við hana á stríðstím- unum; og það er náttúrlega margt, sem þarf að athuga í því sambandi, og vandi mikill er þeim möimnum á höndum, sem ákvæðisorð og fram- kv'aejndir liafa í )>eim málum. II. Verzlun landsins hefir komist úr jafnvægi, að því leyti, að vinsar vÖrur hafa værið fram- leiddar í miklu ríkari rnæli heldur en fyrir stríð- ið; sérstaklega þær, sem að herútbúnaði lutu, og þörfin fyrir þær'var ótæmandi. Nú er hún ekki lengur til. Fólkið, sem við þá framleiðslu vann, verður að hætta, og því afli verður að srnía i' aðra átt — að annari framleiðslu — ef það á efeki að standa uppi í vandræðum og vinnu leysi, sem aftur getur af sér óónægju og óeyrðir. Verzlunarviðskifti landsins út á við eru víða slitin, svo það verður að byggja þau upp aftur að ný.ju. Og'þá er víða því að mæta, að þjóirnar eru svo þrotnar að gjaldþoli, að vör- urnar verður að lána, þar til þjóðfélagskipunin hjá sumuin stríðsþjóðnunum er komin á fastan fót, eftir umbrot þau, sem stríðinu hefir fylgt, og þeirra eigin framleiðsta bornin í bærilegt horf, svo að þær geti selt sinn iðnað fyrir pen- inga, eða tíxlað honum fyrir þær vörutegundir, som þær þurfa að kaupa. ITeima fvrir vrerða menn á sama tíma að mæta stórkostlega auknum byrðum sökum stríðsins og hækkandi kröfum verkafólks- ins í samfbandi vúð flestar iðnaðargreinar lands- ins; og verkföllum, ef þær eru efeki veittar, sem standa oft í beinu sambandi vrið hæl<kun lífs- nauðsynja. Svo eru og verksiniðjueigendurnir, og sum- ir vinnuveitendur, sem krefjast verndunar lag- anna til >þess áð geta notið ágóðans af fram- leiðslu sinni í se mríkustum mæli Og ef að þessi endurreisn á að geta náð tilgangi sínum, þurfa þessir menn, minsta kosti sumir þeifra, að breyta skoðun sinni. III. Svo era hermennirnir sjálfir, um 400,000 hermenn, sem kallaðir voru eða fóru af frjáls- um vilja í stríðið, sem allir lögðu niðtír verk sín og sem þarf að fejá fvrir atvinnu, þeim sem geta unnið, og hinum fyrir lífsframfærslu, þegar þeir koma heim aftur. Og rangt væri að segja, að stjórnin hefði verið hugsunarlaus , því efni. Hún hefir gert ráðstafanir til þess, að þeir af hermönnunum, sem vilja gjörast bændur, geti náð því takamarki mfeð svo aðgengilegum kjör- um, og svo miklum hlunnindum, að hver maður, sern þeirri atvinnugrein — aðal atvinnugrein landsins vill sinna — má vel við una; með því að iána peninga til landakaupa og búpenings með svo góðum kjörum, að engum manni, sem með kann að fara, ætti að vera ofvaxið að geta fram- fleytt f,j|6lskyldu sinni, og mætt afb<>rgunarski 1- yrðum, og á þann hátt orðið sjálfstæður. Og svo hafa verkfærasölufélögin lofast til þess að selja akuryrkjuverkfæri öllum hermönnum, sem bænd ur vilja gjörast, með innkaupsverði. Og svo hefir stjórnin einnig sett á stofn iðnaðarskóla handa hermönnum, þar sem þeim eru kendar ýmsar iðnaðargreinar, sem þeir sjálfir vilja helzt leggja fyrir sig. Út á 'þetta er ekkert setjandi. Það er alt saman gota og blessað >í sinni röð. En það snertir ált hin ytri kjör hermannanna. En á þessu máli eru fleiri hliðar, seni vert er að at- buga. Það er efcki nóg, )>ó maðurinn kurmi eitt- hvert handverk — ekki nóg, þó menn geti fengið peniuga til þess að kaupa sér bú.jörð. Mennirn- ir þurfa líka að hafa þann sfeapandi kraft, sem gjörir þeim mögulegt að beita þessari feunnáttu \ samfeepninni við meðbræður isiína í lífinu. I ndir vanalegum kringumstæðum eru þau skilyrði, sertn hér að framan eru nefnd, álitin fullnægjándi, að minsta kosti er sá ekki talinn mikill fyrir sér í lífinu sem ekki getur staðist samkepnina með þau í böndunum. En hér er ekki um vanalegar kringumgtæð- ur að ræða. Ilér er um að ræða þá ruerrn — hermenuina, sem áttu máske yfir miklu skap- andi framsóknarafli að ráða áður en þeir fóru í stríðið. En það varð partur af hinni miklu fórn, sem þeir lögðu á altari þessarar þjóðar. Frá2 því2 að þeir gengu undir heragann og þar til þeir voru leystir undan honum aft- ur, var þeini eitt aðalskilyrði sett, og það var að hlýða — undantekningarlaus hilýðni við yf- irboðara sína, og hvort sem stríðsvist þeirra hefir verið löng eða stutt, er óumflýjanlegt að vera þeirra þar liafi haft tilfinnanlega áhrif í þessa átt. Og frá þessu sjónarmði er ekki að vænta, að þeir yfi rleitt geti staðið meðborgur- urn sínum jafnfætis í samkepninni, að minsta kosti ekki fyrst um sinn. Taka viljum vér það fram, að þetta er ekki sagt hermönnunum til lasts, heldur til þess að. fólk hugsi um þessa hlið málanna, og sýni þess- um bræðrum vorum þá nærgætni, sem þeir eiga skilið, og þá aðstoð, sem í þess valdi stendur.- Getur íslenzkt söngfélag þrifist í Winnipeg? Ný er hún efeki hugmyndin >sú, að stofna varanlegt isöngfélag á meðal íslendinga í Winni peg. Margir mætir menn úr hópi þeirra, er sönglist iðka og unna, hafa fóstrað þá hugmynd og þráð í allri einlægni, að hún gæti sem fvrst orðið að veruleilka. En hindranirnar hafa því miður verið margar, sfeoðanirnar sundurleitar, viljinn of skiftur, og tortrygnin í sambandi við líklegustu forgöngumennirnir, rekið alt of víða upp kollinn. Þess vegna hefir málið enn eigi orðið eins sigursælt og mátt hefði verða að öðr- um feosti — hugmyndirnar fögru haldið áfram að Vera draumur — að eins tómur draumur. Þótt þetta þýðingarmiklá menningarmál hafi á liðnum árum margstrandað, eins og kunnugt er, þá er þó ekki þar með sagt, að all- ir hafi lagt árar í bát. Enn eru margir, sem lifa í voninni um að málinu megi hrinda í fram- kvæmd, ef ekki með isömu söngkröftunum, þá með nýjum, því “altaf má fá annað s'kip og annað föruneyti”. Þó eitthvað kunni að vera skiftar skoð- anir um menningargildi sönglistarinnar, þá mun þó mega telja víst, að mikill meirihluti fólks, er á annað borð nýtur andlegrar heil- brigði, viðurkenni fegurðaráhrifin, er droting söngsins brennir inn í vitundarlíf mannanna. Blíðviðrisskúrirnar á vorin knýja fram til vaxt- ar og viðgangs bjartar og blaðþrungnar rósir á afskektustu eyðimörkum. I isálarlífi mann- anna eru Beru-rjóðrin langt of mörg. Þau þarfnast einnig gróðranskúra eða daggar. — Af heilöfjum himinfjöllum söngsins hníga vötn þau, er í slíkum jarðvegi geta látið spretta hin feguretu ódáinsblóm. Ómregnið frá hörpu Chopins, ihefir döggvað svo til fullnustu marg- an skrælnaðan hugarakur, að voldugustu tré vonar og vorliuga hafa sfeotið rótum í notum þessis og borið alþ.jóð manna hina dýrmætustu ávexti — auðgað lífið að hærri hugsjónum og sannari fegurðarþrá. Engum hugsandi manni dylst það, að stjórn og starfræksla söngfélags vor á meðal, hlýtur að hafa í för með sér allm*kið erfiði. En hið sama má seg.ja um öll önnur mál, sem nokkurs virði eru. Efeki mundi söngstjóri slíks íelags þurfa að gangast fyrir laununum, enda mundi lionum þá, hver svo sem hann yrði, bezt launað, ef erfiði hans gæti borið tilíötlaðan á- rangur. Og riákvæmlega hið sama mundi einn- ig ná til hinna einstöku meðlima félagsins. pað er því nokkum veginn sýnt, að ihér er ckki um gróðafyrirtæki að ræða; störfin yrðu að vera unnin af fölskvalausum áhuga og ást á sönglistinni sjálfri. Tímann og starfið verða raenn að leggja fram af fúsum vilja, með það takmark einungis fyrir augum, að helga listinni þann stuðning, er hún á heimting á, og vinna þjóðflokki vorum jafnframt sæmd. Og hvað ætti fþá iíka að geta verið því til fvrirstöðu, að fólk v'ort sameinaÖist, um slíkan tilgang? '’Núna rétt um þessar mundir hefir setið á rökstólum fjölment þing í höfuðstað Vestur- fslendinga, með fejöraa fulltrúa úr langflestum bygðariögum vorum í álfu Iþessari. Þing þetta samþykti í einu liljóði að istofna allsherjar fs- lendingafélag hérna megin hafsins, til verndun- nr og viðhalds íslenzkri tungu og öllu því feg- ursta í íslenzkri menning. Er efeki íslenzkur söngur, íslenzk lög, með íslenzkum textum, ©inmitt eitt af lífss’kilyrðun- um fyrir því, að íslenzkt þjóðerni geti náð þeim þroska á meðal vor, er það verðsfeuldar og á heimting á? Vér vitum að vngri fejmslóðin þarf að læra fegurstu Ijóðin, sem ómað hafa frá hörpu góðsfeálda vorra. — Með því að heyra ljóðin vel sungin, með alíslenzkum blæ, með fullu samræmi á milli óðs og hljóms, fá áhrifin tvöfalt gildi. — Vegna sönglistarinnar sjálfr- ar, og vegna íslenzku þjóðernisgimsteinanna, sepi os« hefir verið falið að vernda, ber oss því brýn sfeylda til þess, að reyna að stofna og starfrækja íslenzkt söngfélag sem allra fyrst, og styðja að Iþví af öllum mætti, að það fái þrifist. í Winnipeg verður félagið að stofnast og starfa. — Þar er saman komið flest fólk, er söngmentunar hefir aflað sér, og notið nokkurr- ar verulegrar a'fingar í söng. Og þar verður að leita söngstjórans, hver sem hann kynni að verða Hugsum oss, að slfkt söngfélag yrði stofn- að. — Mundu efefei íslenzku bygðimar fegin- samlega vílja stuðla að því, að fá að hlýða á söng þess á sem allra flestum stöðum. Mundi ekki hinum ýmsu deildum fslendingafélagsins geta orðið æðimikil ánægja að slíkum samfeom- nm, og .jafnvel óraetanlegt gagn. Enginn gengur þess dulinn, að helzti mifeil sundrung hefir átt sér stað meðal vor að undan- förnu, og á sér stað því miður enn. Slíkan ó- vinafagnað þarf að feveða niður í framtíðinni. Tilgangur tslendingafélagsins nýja er svo fag- ur, að um hann ættu allir að geta verið sam- mála. Kuldinn, sem teygt hefir fram trjónuna, sökutn skiftra skoðana á öðrum málum,. verður lika að hverfa ef vel á að fara. Mundu ekki fagrir íslenzkir söngvar hetur til þess fallnir en flest annað, að hera sáttarorð manna á milli? — Söngurinn hefir á ölluin öld- um sætt margan mann við lífið, er mist hafði transtið á því fegursta í eðli sjálfs sín og tilver- unnar í iheild sinni. Söngurinn er læknir við andlegum mein- semdum. — Slíkur læknir á ærið erindi — ærið verfe að vinna í sambandi við félagsmál vor. — Slíkum konungi er hverjum manni sæmd að þjóna. Heiður vor Vestur-lslendinga, krefst þess, að vér stofnum og starfrækjum reglulega gott söngfélag. Vér getum það, ef vér viljum. En til þess þurfa fordómarnir að hverfa, og sundr- unginni að verða sökt á sextugu dýpi. Hér er um stórt menningarmál að ræða. r*’ökum höndurn saman í bróðerni og berum það í’ram t.il sigurs! Minnisvarðamálið. Það eru orðnar æði margar athugasemdir, sem manni gefst að Hta yfir í íslenzku blöðun- um um minnisvarðamálið; enda er það ekfei furða, því það ætti bæði að vera sjálfsögð og ljúf skylda, að inna það verk af hendi af beztu kröftum, og er það því eðlilegt, að margt sé um )>að sagt, og misjafnlega láti þær sfeýringar og tillögur í eyrum. Til dæmis finst mér það ógn óþörf áhyggja, að hugsa um að sú Ihætta liggi fyrir “myndastyttunni” að fjúka. Þess eru sjálfsagt fá dæmi, að slíkt tjón komi fyrir, þar sem ekki er meira ofviðrapláss en hér á sléttun- um. Eg er ein af þeim, sem ekfei get séð að nein önnur ininnismerki en myndastytta eigi við í þessu tilfeLli. Hún ein getur geymt minning- una marga mannsaldra, án þess að hún breytist eða tapi gildi sínu ú nokkurn hátt; því vonandi eiga fagrar listir síðar meir fleiri hér, sem kunna að meta gildi þeirra; hingað til hefir þeim lítill gaumur verið gefinn í Canada, vegna )>ess að þjóðin er svo uug, og annað hefir þurft að ganga á undan þeim. Þetta umtal, sem ver- ið hefir í blöðunum, um “fealdan stein”, í sam- bandi við þessa myndastyttu, finst mér vera sérlega óviðeigandi orð og lýsa lífilli þekkingu á listaverkum og þýðing þeirra. Og fáir munu þeir vera, sem hafa séð fögur listaverfe, er bera kvíðboga fyrir “kulda af steininum. All- flestum mun vera nægilega hlýtt, þegar þeir Hta fögur listaverk, jafnvel þótt þau séu eigi tengd svo mikilvægum endurminningum, sem )>essi myndastytta verður. Óskandi væri, að okkur gæfist sem allra fvrst tækifæri á að sjá þessu málefni með ráð og <láð, og íslenzfcu drenglyndi, hrundið áfram. Því það held eg sé efalaust, að aldrei gefist okk- ur Vestur-lslendingum annað eins tækifæri að sýna feomandi kynslóðum, hverja þöfek og virð- ingu við vildum sýna okkar föllnu 'hetjum, eins og með því, að fá Einar Jónsson, lisfamanninn fræga, til að höggya minningu þeirra í steininn. Þórdís Todda. Vorið. í hafinu birtir og hýrnar í löndurn jrví hann er þar komin sá vorstraumablær Útrænan þýða nú æðir að ströndum ineð Ægi svo hýrum að þvo þeirra tær. Vaknar nú aít,- því að vorið er hér veldi þess prísa, er döggina ber. JSnjófeldur þiðnar og lækirnir Hða, létt svífa fuglar að snjóauðum völl. Nú ormar á jörðinni aftur fá sferíða, en æt.li þeir heyri þar froskanna köíl? Hugljúft er vorið með vindana þýðu, vermandi sólu og döggin svo hrein, Skógamir búast að'skamviðris blíðu skapandi trjáviðum laufin á grein. Góður fer kraftur að grænka vort storð sem guð hafi ,sagt honum kærldífeans orð. SóHn að hafefea og signa oss hita, senn verður jörðin í möttul sinn færð. Þá blómkrónur fríðar á brjóstum fá vita um bHðviðrið sumars er færist þeim nær. Alt tekur rísa, sem átt hefir lífið í einingu friðar á plantaðri rót. Vetur er horfinn með veðranna kífið og veldur ei lengur að standa sín mót. En hann kemur aftur þá heyjað er nó, og herðir að Hfinu frostharðan skó, j*á liver kann að lesa á laufblaði frostnu urn lögtakið dauðans er almættið gaf, þar alt sýnist Hkt og í auganu brostnu, sem átt hefir l.jósvakans geislanna staf. ' Erl. .Johnson. r* I Að t spara Smáar upphæðir lagCar inn í banka reglulega geta gert stærri upphæð en stór innlög, sem lögð eru inn óreglulega. Sá sem gerir sér að vana að leggja inn peninga, hann fær löngun til að sjá upp- hæðina stækka. Rentur gefnar að upphæð 3% á ári, lagt tvisvar við höfuðstólinn. í Byrjiö að lefigrja inn í sparisjóð bjí. j Xotre Darae Uranch—W. H. HAMII.TOX, Manager. Selkirk Braneti—F. J. MANNING, Maenger, L THE POMINSON BAMK iiminHiiiiHiiiiHiiHmiiimniiiimm f I I í l i í i i i t i ...J |iie V ■nmniHHi I "■i!"l| THE ROYAL BANK OF CANADA HöfuSstöll lögglltur $25.000,000 Varasjóöur. . $15,500.000 Forseti ... Vara-forseti Aðal-ráðsmaður Höfuöstöll greiddur $14.000,000 Total Assets over. .$427,000,000 Sir HITBERT S. TIOIT E. L. PEASE C. E NEILL ■I Allskonar bankastörf afgreldd. Vér byrjum reikninga viB einstaklinga eBa félög og sanngjarnlr skilmálar velttir. Avlsanir seldar tll hvaBe ataBar sem er á Islandi. Sérstakur gaumur gefinn sparÍPÍöBslnnlögum. sem byrja ni^ meB 1 dollar. Rentur lagBar viB á hveriiinri 6 iriánuBum. WINMPEG (West Enrt) BRATÍCHES Cor. William & Slierbrook T. E. Thorsteinson, Manager Cor. Sargent & Beverley F. Thordarson, Manager Cor. Portage & Slierbrook K. Jj. Paterson, Manager Hff* Aðeins $5.00 á mánuði 3 v^* Tímasparnaðar Rafmagnsþvottavél fæst nú hjá ©ss með $5.00 borgun á mán- uði. pér getið varla staðið yður við að láta fconuna þvo í höndunum> eða borga mifcla peninga fyrir þvott, þegar þér get ið fengið þvottinn þveginn fyrir minna en 5 cent. Finnið oss, símið eða skrifið. TIME SAVER SHOP 385 Portage Ave., Wpeg. Sími M. 4194. Minnisvarðamálið. Af ófyrirsjáamlegum orsökum var máls þessa ekki getið í síð- ustu vikublöðunum, eins og þó hefði átt að vera, því að full nauðsyn ber til þess að ihalda því v’akandi í hugum þjóðflokíks vors hér vestra. Eg hefi áður getið þess að minnisvarðafélagið hafi ekki hrapað að þeirri ákvörðun, sem það hefir gert að halda sér við skipun þá, sem samþykt var í einu hljóði á almenna fundinum þann 14- janúar s. 1., að láta minnismerkið yfir fallna her- menn vora taka myndastyttu- form, og að leita fyrst til Ein- ars Jónssonar með smíði minin- isvvarðans. Eftir því, sem bréfum þeim fjölgar, sem félaginu berast, eft- ir því verður það Ijósara að vand inn sem á félaginu hvílir í því efni að velja það minnismerki er mætt geti samhuga skoðuuum allra Vestur-fslepdiriga er meiri en svo að lýst verði. Af öllum þeim skoðunum sem fram hafa komið er uægilegt að geta þess- ara: 1. Að semja og gefa út ná- kvæmt minningarrit með mynd- urn og æfiágripum allra þeirra af þjóðerni voru, sem í stríðið hafa farið, og selja það með kost verði. 2. Að semja og gefa út minn- i-ngarrit með stórum litmyndum allra þeirra af íslenzku kyni er í ’herinn hafa gengið og í svo stóru iformi að hver mynd sé ekki minni en 16 þuml. löng og 14 þuml. breið, og skuli bók sú gefin öllum foeldrum og aðstand endum hermanna. 3. Að bók sé samin og gefin ut, sem lýsi nákvæmlega fram- göngu íslenzkra hermanna í stríð inu, bæði þeirra er féllu og hinna er af komust hólminum. Að bók sú sé rituð eftir sögusögn aftur- kominna hermanna, þar sem hver þeirra segi sína sögu og þeirra sem með honum voru frá því fyrst ’þeir fóru í hermanna- búning og þar til þeir fóru úr honum. Við þessa bókaútgáfu-tillögu er það að athuga að eftir því sem félaginu er frekast kunnugt, þá mun það vera tilgangur allra stjórna í Vesturfylkjum Cauada að minsta kosti, að gef út bæk- ur er hafi að geyma stutt æfiá- grip og myndir allra þéirra úr hverju fylki, sem þátt hafa tek- ið í stríðinu, og er nú þegar tekið hð undirbúa til þess starfs, en enginn þarf að ætla að svo um- fangsmikið verk verði leyst af hendi í mjög nálægri framtíð. pess má og geta, að Jóns Sigurðs sonarfélagið hér í borg, sem svo mjög hefir látið sér ant, jafnt um velferð og iheiður manna þeirra, af íslenzku kyni, sem í herinn hafa gengið, alt frá því er stríðið hófst, hefir í hyggju að koma út riti með nöfnum og æfiágripum eða ættfærslu allra þeirra, sem það hefir fregnir af að í hernaðinn hafi farið. Minn- isvarða félagið telur því-mál þessu allvel borgið. pó eru hin- ar aðrar uppástungur: , 4. Að stofna sjúkrahús. 5. Að stbfna bamaheimili. 6. Að stofna bókasafn. 7- Að stofna sjóð til styrkt- ar námsmönnum f íslemzkum ættum. 8. Að stofna verðlaunasjóð í líkin'gu við Nobel’s-sjóðinn fræga til að verðlauna afreksverk, sem íslendingar á komandi tímum kunna að koma í framkvæmd. 9. Að hvert sveitafélag ann- ist um að reisa minnisvarða í kirkjugörðum sínum yfir þá,. sem úr þeim sveitum hafa látið ’lff sitt í istríðinu. 10. Að félag sé stofnað til þess að hjálpa afturkomnum hermönnum til að fá atvinnu og- Mta eftir þeim, sem eru atvinnu- lausir. 11. að sjóður sé myndaður tit hjálpar afturkomnum þurfandi 'hermönnum. 12. Að stofna listasafn eða vísi til þess1. 14. Að minnisvarði, ef reist- ur verði, verði settur niður f Reykjavík á íslandi. / 14. Að keypt sé flugvél, og hún send til Mands og menn fengnir til þess að fljúga henni þar til þess að halda uppi minn- ingu þeirra manna, af íslenzkum ættpm, sem fallið hafa í stríðinu Minnisvarða félagið efar ekki að hver einasta af þessum tiMög- um sé af hilýjum huga gerð og af einlægum áhuga fyrir því að veg semd vorra föllnu hermanna sé á lofti ihaldið, og það er innilega þakklátt öllum þeim mörgu, sem sýnt hafa með brófum sínum þennan áhuga. En hins vegai" telur það víst að alþýða manna muni, af því sem að framan er talið, sjá og sannfærast um 'hve ailgerlega ómögulegt það myndi' reynast að sameina 'þessár s'koð- anir um nökkra sérstafea sam- eiginlega lögun eða mynd minn- isvarðans, og að undir þeim kringumstæðum hafi það gert það eina ákvæði, sem kostur var á, það, að halda í þeissu efni við- ákvæði almenna fundarins hér þann 14. jan. s.l. Að þetta isé rétt skoðað, má meðal annaris merfeja af því að þjóðemisfélagið nýmjmdaða, sem gefið var nafnið “fslendinga fé- lag” bauð minnisvarða félaginu samvinnu sína með öllum atkvæð um, að fáeinum undanteknum, og fól embættismönnum félagsins framkvæmdir í því efni. petta er minnisivarða félaginu- hið imesta ánægjuefní, því að með því virðist þjóðtTökfeurinn sameinaður, sem starfandi heild til framgangs málinu. pað vil svo vél til að 'herra Einar Jónsson, er nú staddur hér í borg og verður væntanlega við- staddur á opinberum fundi, sem haldin verður hér í bænum í þess ari viku, til stuðnings minnis- varðamálinu, og þár sem að vonað er að geta sýnt fyrirbug- aða lögun varðans og áðrar upp- lýsiugar veittar í samtbandi við hann. Fundur sá er auglýstur á öðr- um istað í þessu blaði. Meira í næstu viku. B. L. Baldwinson„

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.