Lögberg - 22.07.1920, Blaðsíða 4

BU 4
LOdBERG, FIMTUDAGINN 22. JÚLÍ 1920.
ijóður fylki
Sp
Ástæðurnar fyrir því að hann var stofnaðnr.
Flestir af lesendum Lögbergs er að meiru
eða minna leyti kunnugt um stofnun og fyrir-
komulag sveitalánfélaganna (The Rural Credit
Societies of Manitoba) og þörfina, sem knúði ]?au
fram-
Vér höfum áður talað um þá löggjöf Norr-
isstjórnarinnar bér í blaðinu, all nákvæmlega,
fyrirkomulag hennar og ætlunarverk, og hinar
feikimiklu vinsældir sem þau lög hafa átt að
mæta, má ráða af því að fyrsta árið, 1917 var
það að eins ein sveit sem vildi sinna þeim, árið
1M9 voru þær orðnar þrjátíu og fimm, og fé
það sem þá vhr í lónum til bænda innan þeirra
sveitafélaga nam dálítið á aðra miljón. Nú
eni þessi lánfélög hér í Manitoba orðin sextíu
að tölu, og lánsféð er þau hafa með höndum
nemur á þriðju miljón dollara.
Fyrst eftir að þessi lánfélög fóru að mynd
ast, og þar til loka ársins 1919, samdi fylkis-
stjórnin hér við banka í fylkinu, um að lána
næga peninga, til þessara þarfa með sex af
hundraði í vöxtu, en félögin lánuðu þá aftur
út til meðlima sinna fyrir sjö af hundraði í
vexti, og hærri vexti en það, leyfa lögin ekki
að lántakendum séu settir.
1 fyrra, eða árið 1919 neituðu bankarnir
að halda þessum lánveitingum áfram, sögðust
samt skyldu lána stjórninni fé til þessara
þarfa, og upp á sömu skilyrði, ef það fé yrði
að eins notað til þess að byggja upp fjarliggj-
andi nýbyggja héruð, en vildu aldeilis ekki lána
fé upp á þenna hátt, til hinna eldri og þrosk-
aðri bygða. ESa með öðrum orSum, neituðu
a.S beygja sig undir það ákvæði þessara laga,
að hámark vaxta á öllum þessum lánum til
bænda, skyldi vera sjö af hundraði.
Hér var því úr vöndu aS ráða fyirir Noris-
stjórnina.
Peningalindum þeim sem hún hafði reitt
sig á til þessara þarfa, var meS öllu lokað.
AS fara á útlendan peningamarkað, og
lána jvar fé til þessara þarfa, var ekki heldur
aðgengilegt eins og sakir stóðu, því bæði mátti
búast við að peningarnir yrðu dýrir, og svo
hitt sem hver maður skilur, að ef nokkur leiS
er að fá fé til þessarar eða annarar starfrækslu
heima fyrir, þá er þaS margfaldur hagnaður
fró hagfræðislegu sjónarmiði.
Hetta sá og skildi Norrisstjórnin líka og
þess vegna voru lög um stofnun á fylkis spari-
sjóSi leidd í gildi á síðasta þingi.
Lög þessi ákveða, að fylkið megi taka á
móti peningum fólks til geymslu í þessum fylk-
i-> sparisjóð og ávaxta þá sem hér segir:
Lána þá til sveitafélaga til eflingar á jarð-
rækt, til aukinna gripakaupa, til þess að kaupa
útsæði, og til eflingar og framfara sveitarfé-
lagsins.
Lána þá út á bújarðir í fylkinu mót fyrsta
veðrétti í hinu sama augnamiði.
Kaupa fyrir þá skuldabréf skólahéraða
innan fylkisins, og á þann hátt styðja og efla
mentun og menningu sjálfra sín.
Kaupa má skuldabréf ríkisins, og inn-
leysa skuldabréf fylkisins með þessum pen-
ingum.
Trygging, vextir og úttekt.
Trygging sú, sem fólk hefir fyrir fé sínu
er sú bezta sem hægt er að fá -r- e«r fylkið sjálft,
auðlegð þess og eignir, iSnaður þess og öll
framleiðsla. Trygging miklu betri og trygg-
arri heldur en nokkurt bankafélag sem til er í
öilu landinu,getur boðið, að undan teknum spari-
sjóðsbanka Dominion stjórnarinnar.
___ Vextir sem stjórnin borgar af sparisjóðs fé
fólks er fjórir af hundraði, og eru vextirnir
reiknaðir tvívegis á ári af innstæðu manna, 1.
júní og 1. november ár hvert, og eru lagðir við
höfuðstól, eða þá sendir mönnum, ef svo
er fytrir lagt.
Sparisjóðsfé, sem látiS er vera í þessum
sparisjóði fylkisins j seitján ár, og vextir lagð-
ii við tvisvar á ári hefir tvöfaldað sig á þeim
tíma.
Ef menn vilja draga fé sitt út úr sparisjóð
fylkisins, þá geta þeir það hvenær siem er eins
og út úr hvejum öðrum banka, þeim er send
bankabók sem í er rituð upphæðin, af fé því er
þeir eiga í sjóðnum, þó bók senda menn í hvert
sinn er þeir leggja penmga inn, en peninga geta
menn sent á aðalskrifstofu sparisjóðsins 335
Harry .Street Winnipeg í ávísunum eða í pen-
ingabréfum sem ábyrgð er keypt á.
Með sparisjóSbók sinni fá menn ávísana-
bók með óútfyltum ávísunum í, og þær geta
menn fylt út og notaS þegær þeir þurfa.
Ástæðurnar fyrir því, að menn eiga að Ieggja fé
sitt í fylkis sparisjóðinn.
Vér höfum hér að framan bent á ástæðuna
fyrir því, að fylkis sparisjóðurinn var stofn-
aður, og líka lítillega á fyrirkomulag hans.
Vér eigum nú eftir að benda á hvers vegna
að það er skylda vor, eða þeirra af oss, sem
peninga eigum til þess að leggja inn í spari-
sjóð, að leggja þá fremur í fylkis sparisjóðinn,
heldur en á banka sem eru eign prívat manna,
eða prívat félaga, og það er:
Fyrst að prívat bánkar borga fæstir
hærri vexti á sparisjóSsfé en 3)4% , nema ef
þessi nýja löggjöf þvingar þá til þess.
Annað að bánkamiir taka þessa sparisjóðs
peninga manna og lána þá út hverjum þeim
sem hæsta býður vextina, án nokkurs tillits
hvort það er innan þessa fylkis — þessa lands
Canada eða ekki, og eru svo tugir þúsunda af
voru fé árlega tapaSar til framkvæmda og þjóð
þrifa fyrir það, að útlendingar buðu hærri
vexti heldur en bánkarniir fengu heima fyrir.
Þriðja að allur hagnaðurinn sem af þess-
um sparisjóðspeningum verður undir stjórn
bánka eigendanna rennur í þeirra eigin vasa.
En meS því að skifta viS sparisjóð fylk-
isins, og sjá um að þar sé nægur peningaforði,
fáiS þið:
Fyrst )4% hærri vexti af peningum yðar
borgaða tvisvar á ári.
Annað að ekki eitt einasta cent af því fé
fer út úr landinu undir neinum kringumstæð-
um, og langmest af því verður varið til fram-
fara innan Manitoba fylkis.
Þriðja að hagnaðurinn sem af þessu spari
sjóðsfé verður umfram vexti þá sem borgaðir
eru af innstæSu manna, og starfrækslu fyrir-
tækisins, gengur allur undanltekningarlaust til
þess að byggja upp, og auka velferð, og vel-
meigun íbúa Manitoba fylkis.
Fjórða — Þessi sparisjóður og aðrir
fylkja sparisjóðir, sem eiga álreiSanlega eftir
að rísa upp, um þvert og endilangt þetta land,
svo framarlega að þessi tilraun Norrisstjórn-
arinnar hepnist, eiga eftir að ráða hámarki
vaxta á öllum ’lánum í landinu í komandi tíð.
---------o--------
Sviti og strit.
Veröldin er full af nýstárlegum kenning-
um. 1 hverjum kyma rekst maður annaðhvort
á sí-malandi draumóramann eða hræsnara, sem
finna sér upp eitthvert umkvörtunarefni og pré-
dika heimsku fyrir heimskingjunum, til þess að
geta vafið þeim sem allra bezt um fingur sér.
Það er ekki til nema ein heilbrigð kenning —
kenning svita og strits. Sviti án erviðis fær
engu góðu til leiðar bomið.
Prentvélarnar framleiða ekki þjóðarauð.
Peningaslátta út af fyrir sig, gerir engan mann
ríkan. 011 auðlegð er árangur svitans. Vel-
megun og lífsamingju þekkja menn einungis
s.-ikir svita og strits, án þess væri ekkert líf,
engin velmegun, engin hamingja.
Sá, sem hefir fengið þá flugu inn í höfuð-
io, að í auðveldustu störfunum sé fólginn hinn
sanni auðnuvegur, er vitanlega ávalt ösku fjúk-
andi reiði við tilveruna, honum finst alt starf
ranglátlega ervitt-
1 þessu sambandi er enginn millivegur til.
Menn sem hlífa vöðvum sínum í eigingjörn-
um tilgangi, draga að sama skapi úr skilyrðun-
um fyrir eigin velferð og samfélagsins í heild
sinni.
SÖkum þess aS menn eru sér fullvitandi um
sínar eigin byrðar, sín eigin vandræði, en loka
augunum fyrir byrðum samferðamanna, og sök-
um þess að þeir eru í eðli sínu afbrýðissamir og
öfundsjúkir, ala þeir í brjósti þá sannfæring, að
byrðar sjálfra þeirra séu einatt þær þyngstu
Bóndinn vildi gjarnan vera orðinn að bánka-
stjóra, og skrifstofuþjónninn að bónda; sjómað-
urinn kýs heldur að draga hlut sinn á þurru
landi. DaglaunamaSurinn öfundar fjármála-
manninn af hvítum og mjúkum höndum, en f jár-
málamaSurinn öfundar aftur á móti daglauna-
manninn af ágætri meltingu og værum svefni.
Ef að maðurinn með hvíta kragann um
hálsinn , hyggur sig rángindum beittann fyrir
þá sök, að mánaðarkaupiS hældkar ekki í jöfnum
hlutföllum og matvaran, hví flytur hann elcki í
sveit og gefur sig við jarðyrkju?
Þúsundir ekra bíða enn eftir því, að höndin
sé lögS á plóginn. —
Ef daglaunamaSurinn telur sig rangindum
beittan fyrir þá sök eina, að annar maður vinn-
ur við skrifstörf, því gengur hann þá ekki á
kvöldskóla og býr sig undir stöðu, þar sem
nota má ávalt hvítan kraga. ÞaS er altaf eft-
irspurn eftir mönnum, sem geta leyst vel af
hendi störf sín.
En þrátt fyrir alla yfirborðs óánægjuna er
þó sannleikurinn sá, að flestir menn eru í raun-
inni ánægSir með atvinnu sína, þeir eru orðnir
jafnvel óafvitandi, óaðskiljanlegurhluti af starfi
sínu og tegndir órjúfandi vináttu böndum við
samferðamennina. Slík tengsl eru meira virði
en kjöt og brauð, þótt hvortveggja sé lífsnauð-
syn. Þau opna nýja heima, nýtt félagslíf,
nýjan og fegurri sjóndeildarhring.
Mennirnir kvarta af vana, en það eitt út
af fyrir sig, að þeir svifta ekki af sér viðurkend-
um þjóðfélagstengslum, er að minsta kosti óbein
sönnun þess, að umkvörtunarefnin eru ekki
eins mikilvæg og orð er á gert.
Yel orðaðar kenningar ogigullin loforð geta
teymt menn á 'eyrunum góðan spöl og látið þá
hálfgleyma sjálfum sér um hríð.
En “Þótt heimskan eldist elstu mönnum
betur, hún yfirlifaS sannleikann ei getur-”
Fagurt fyrirheit, getur aldrei orðið stað-
gengill daglegs brauðs.
Allar tilraunir, er aS því hníga að hnekkja
framleiðslunni — allar tilraunir til þess að
komast hjá svita og striti, allár tilraunir til þess
að kasta frá sér hamrinum og lofca skrifborðinu
á miðjum degi, draga á einhvern hátt úr þroska
og velmegun þjóðfélagsims, og steypa einstakl-
ingnum í voða.
Menn geta óskað eftir Aldingarðinum Ed-
cn. öskin breytir ekki gangi náttúrulaganna.
StritiS er líf. — Iðjuleysið dauði.
StuSst við Saturday Evning Post.
E. P. J.
--------o--------
Látinn merkismaður.
Þann 24. júní síðastliðinn andaSist Prof.
W. H. Schofield, einn af umráðamönnum þess
félagsskapar, sem nefnist “ Scandinavian —
American Foundation,” sem nú er frægur orð-
inn og öflugur. Þessi maður sem nú var
nefndur, var einn af dugandi framtaksmönn-
um í þeim félagsskap, atorkumaSur til náms
og ritágerðar, sem ráða má af því, að hann
var kunnur víða um lönd fyrir að vera allra
fróðastur um bókmentir miðalda og NorSur-
landa, og starfaði ótrauðlega að því, að efla
samvinnu meðal hinna síðarnefndu og Asme-
ríku. Prof. Schofield fæddist í Brockville,
Ont. 6. april 1870, stundaði nám við háskóla
þess fylkis, eftir það í Harvard háskóla og
vann þar til nafnbótarinnar, dofctor í heim-
speki og ríflegs fjárstyrks til náms í útlönd-
um, var þá tvö á/r að námi í Noregi og í Khöfn
og í Paris; eftir það gerðist hann kennari í
Harvard háskóla, og nokkrum árum síðar
próf. í bókmentum allra þjóða. Var hann
þá kjörinn til þess af stjórn háskólans að
fara til Berlinar í mannaskiftum og halda
fyrirlestra við háskólann þar, en síðar til
hinna fornfrægu Parisar og Kaupmanna-
hafnar háskóla. Jafnframt þessum kennara
störfum stundaði hann ritagerð; að hans
tfyrirsögn var útgefið ritsafnið Harvard Stu-
dies in Comparative Literature, svo og rit-
söfn fyrir hiS áðurnefnda félag, svo sem
“ Scandinavian Classics”, og “ Monographs ”,
einnig tímarit þaS sem félagið heldur úti:
Scand. Ajner. Review”. Auk þess ritaði hann
í mörg tímarit lærðra fræða, þýddi rit Buffes
um heimkynni Eddukvæða, ritaði sögu enskra
bókmenta til forna, um riddarament í enskum
'bókum og gaf út, nokkru áður hann dó, bók
sem hét “Mythical Bards and William Wall-
ace.” Hann var málfræSingulr mikill og
mjög lærður á norrænu og fornenska tungu.
Prof. Schofield lézt að East Hitt í Pet-
crborough, N. H., og var jarSsettur að állra
heilagra kirkju í staðnum. Fræðimenn mjög
margir stóðu að greíftri hans, og kennarar frá
ýmsum háskólum, Kittredge, Lomes og Ford
háskólakennarar frá Harvard, Prof- Hovgaard
frá Mass., Prof. Lawrence frá Columbia,
William, Roscoe Thayer og Ralph Adams.
Hinn framliðni lætur eftir sig ekkju, Mary
Lyon Cheney frá Boston.
--------o--------
Kvæði
Flutt í Piney 6. júlí 1919-
á fagnaðar samkomu sem haldin var, við
heimkomu íslenzku hermannanna.
Velkomnir heim! ÞiS vösku íslands synir,
af vígaslóS þar sýnduð hreysti og þor,
hér fagna ykkur foreldrar og vinir,
nú fríkkar bygð ef starfið meðal vor.
Því ætíð munu reynast röskvir heima
rekkar þeir er manndáð bafa að geyma.
ÞiS fóruð glaðir frelsis-vinir ungu,
er fenguð hvöt í stríði vörn að ljá,
og leysa viðjar, létta oki þungu
af lýði sem í áþján dvaldi þá.
öllum heimi ógnaði sá voSi,
og ekki sást þá nokkur friðar-boði.
Eg sá að móSir sat þá föl og kvíðin,
því sonurinn kær og máske fleiri en einn,
var horfinn sjónum, heimilisins prýðin
hennar gleSi ’ann var og augasteinn.
Þá gladdi bezt og græddi hjartasárin,
guði að treysta og brosa gegnum tárin.
Sigri krýnda sveina héðan valda,
vor sveit,' í dag viS komu þeirra heim,
þökk og heiður hetjum ber að gjalda,
er hika ei við hvað skyldan býður þeim.
ViS gleðjumst öll, að heilir hóp vorn prýða
þótt hugraun sé hvað margir aðrir líða.
Og fjöldi syrgir marga mæta drengi,
sem moldin hylur erlendum hjá lýð,
en þeirra nöfn, og ykkar, lifa lengi,
því lofstýr fagur varir, alla tíS.
Greinir þau sagan ókomnar um aldir,
og allir verðið þið með köppum taldir.
Já, mörgum mæðrum svíður sár í barmi
að synir þeirra aldrei komu heim,
og ótal hníga höfug tár af hvarmi
en huggun sæt það má þó vera þeim.
AS ódáins á landi lifa, djarfir,
líf sitt þeir gáfu í mannfrelsisins þarfir.
Ó, drottinn gefi að fórnir slíkar færi
oss frið og sátt í heimi hvar sem er,
°g þjóðhöfSingjar jafnt sem lýðir læri
löstum hafna, en mannúð temja sér.
Svo ilskuverkin ljótu linna megi,
Þá Ijóma mun af nýjum frelsis d,egi.
Ásgerður Fredericlcsson
KENNIÐ BARNINU AÐ
HJÁLPA SÉR SJÁLFU
pað er ekki gott fyrir barnið að gera sér grein fyrir verðmæti
peninganna.—gefið því sparibók. Sparisjóðsreikningur hefir
meira gildi, en það sem lagt er inn. pað er byrjun til sparnaðar.
Byrjið reikning fyrir hvert barn um sig.
THE ROYAL BANK OF CANADA
HOFUDSTÓLL og VARASJÓDUR ....... $35,000,000
. ALLAR EIGNIR................... $558,000,000
Auður er bygður á sparsemi
Ef þú þarft að vinna hart fyrir peningum þín-
um, þá láttu paningana vinna hart fyrir þig.
Sparisjóður vor borgar 3 prct. árlega og ervöxt-
unum bætt við höfuðstólinn tvisvar á ári.
THE DOMINION BANK
NOTRE DAME BRANCH, W. H. HAMILTON, Manager.
SELKIRK BRANCH, • - - W. E. GORDON, Manager.
ManitobastjórninogAIþýðomáladeiIdin
Greinarkafli eftir Starfsmann Alþýðumáladeildarinnar.
Eggja geymsla til vetrar.
Egg eru ailtaf verlhærri á vetr-
um en sumrum. pví er þetta
rétti tíminn til að koma eggjun-
um til geymslu til næsta veturs.
Bezta aðferðin er að brúka kalk
vatn, bezt og ódýrast líka.
Tegund eggja.
Pví eldra sem eggjið er, því
meira hefir rokið úr því af vökva
og því verra er ag geyma það. pví
skemmra sem líður frá því eggj-
unum er verpt til þess þeim er
komið í geymslu, því betra. Ný-
orpin egg geymast stórum betur
en gömul egg.
Allt leyndarmálið í geymslu
eggja er það, að loka holum í
eggja skurninu til að hindra út-
gufun vökva og gerla frá því að
komast inn um þær. Til þess
að það takist vel, verða eggjin að
vera hrein og óbrotin. Ef óhrein-
indi harna utan á eggi sezt mygla
innan á það og verður þar af
fúlt. Egg skulu takast sem ný-
just. Ekki má þvo þau, með því
að þar við skerðist börkur eða
brjóskkend himna, sem ver eggið
fyrir skemdarkveikjum utan að.
ílát til geymslu.
Tréílát eða leirbrúsar eru beztu
ílátin til eggja geymslu. Gal-
vaniséruð ílát eru úhentug, með
því að þau ryðga. Fimm gallona
leirkrukkur eru beztar. pær
rúma um 200 egg, og skyldi hafa
þær fleiri, ef fleiri egg skal
geyma, en ekki stærri. Ef eitt-
hvað verður að skemmist minna,
en ef stærri eru hafðar. En
hvaða ílát sem notað er, þá skyldi
það vera vel ihreinsað úr heitu
vatni til að byrja með.
Undirbúningur eggjanna.
Hafið að eins egg til geymslu
sem eru alveg heil og hrein, og
skulu ávalt skoðuð við ljós, áður
lögð eru niður, þó ekki sé nema
eitt brotið eða með bresti, þá get-
ur það spilt öllum hinum, þó heil
séu til að byrja með.
Hvernig egg skal reyna.
pað er miklu hægara að skoða
egg við sólarljós heldur en við
lampaljós. Hentast er herbergi
með glugga mót suðri. Dimt
skyldi í því gera með því að hengja
fyrir glugga. í gluggaskýlu þá
skal gera gat á stærð við egg. pau
egg sem bezt eru til geymslu hafa
lítið loft í breiðari endanum og
blóminn sést varla. pegar eggið
eldist stækkar dropinn, vegna
þess að vökvinn hefir rokið út, við
það skyggist blóminn og sést bet-
lslendingadagurinn 1920.
Hin þrítugasta og fyrsta þjóð-
hátíð Vestur-íslendinga verður
haldin mánudaginn 2. ágúst í sýn-
ingargarðinum í Winnipeg: byrjar
kl. 9 árdegis, og ættu aliir að vera
viðstaddir, svo þeir geti tekið þátt
í kapplhlaupunum og öðrum skemt-
unum, sem fram fara fyrri hluta
dagsins. ölilum veitist tækifæri,
ungum sem gömlum, að keppa um
verðlaun sem veitast þeim er fót-
hvatastir reynast.
Alt undirbúið eftir beztu föng-
um.
Ræðuhöld fara fram eftir miðj-
an dag, og skáldin flytja kvæði
fyrir minnum íslands, Vestur-ls-
lendinga og Canada. Lúðra-
flokkur leikur öðruhvoru allan
daginn. Skemtiskráin er vönd-
uð og þarfnast ekki neinna með-
mæla. Alla hlýtur að fýsa að sjá
og heyra Ha'lldór háskóla bóka-
vörð Hermannsson, sem mælir fyr-
ir minni Islands. Aðrir ræðu-
menn og skáld eru af þeim beztu
sem völ er á, og mun því reynast
geðfelt og upplífgandi á að hlýða.
íslendingadagurinn á vel gróð-
ursettar endurminningar í hverri
íslenzkri sál, og eflilst sú tilfinn-
ur. Hvítan þynnist líka og verð-
ur vatni líkari. Egg með brest-
um í sjást líka hæglega. pessi
skyldu tínast úr og þau sömu-
leiðis sem loftbólan er stór í, og
blóminn dökkur. Egg s'kyldi ekki
haft til geymslu sem loftbólan í
er meira en hállfur þumlungur.
Öll egg með óskýrum og ógegn-
sæjum blómum skulu tekinn úr,
jafnvel þó loftbólan í þeim sé lít-
il. pau eru vanalega setin. Mik-
ill hiti, um 80° F. hefir sömu
verkun, eftir fjórar stundir á ný-
orpin egg.
í slíkum eru gerlar byrjaðir að
vinna og þau munu geymast illa.
Á bændabýlum má taka eggin eft-
ir því sem þau verpast og láta þau
í krukkuna unz hún er full. 1
borgum er nálega ómögulegt að fá
nýorpin egg og því verða þau sem
í geymslu eru sett þar, aldrei eins
góð. Samt ætti að vera hægt
fyrir borgarbúa að fá egg með
loftbólum sem ekki eru stærri en
tuttugu og fimm centa skilding-
ur og rauðu sem lítið ber á. Slík
munu geymast vel, ef hæfilega
er fyrir komið.
Eggi skal halda svo til skoðun-
ar, að gildi endin snúi upp, milli
þumals og vísifingurs. pá má
vel skoða loftbóluna í endanum,
og rauðuna fljóta, ef egginu er
snögt snúið. Blóðblettir eða gallar
sjást og vel með því móti.
Kalkvatns aðferð.
pegar að sú blanda -er búin til,
er áríðandi að kalkið sé gott og
nýtt. Tvö pund af kalki skal
hræra í tveim gallónum vatns.
pegar búið er að leskja kalkið
hæfilega, skall bæta svo miklu
vatni við, að blandan verði þrjú
gallon, en í því má geyma föru-
tíu tylftir eggja. Blandan er
síðan látin setjast. pegar sezt
er, skal ihræra í því á ný. petta
er tekið upp hvað eftir annað og
tæra vatninu sem ofan á sezt, helt
ofan af að lokum, í geymslubrús-
ann. Bezt er að hafa sex eða
átta þuml. djúpan vökva í krukk-
unni, áður egg eru látin ofan í,
við það er ekki hætt við að þau
brotni; þá látin eru ofan í. ]7au
gera varla, að sökkva né fljóta í
vökva þessum. Eggjum skal
raðað í krukkuna, þar til ekki er
nema tveggja þuml. bil til brún-
ar, og hún fylt þá á barma. Eftir
það skal bræða tvær únzur af par-
affin og hella ofan á. petta kóln-
ar og harnar og er góður hlemm.
ur til að varna roti.
Ef vatnið er soðið, sem notað er
I kálkið, batnar það lítið eitt.
ing betur sem árin líða. Komið
því allir, sem hafið möguleika á
því, og heilsið fornum vinum og
eignist nýja.
Fálkarnir frægu verða þar
heiðursgestir, og þreyta þar ýmsar
íþróttir við keppinauta úr ölluim
áttum.
íþróttafélagið Grettir frá Lund-
ar og Týr frá Selkirk, senda sína
knáustu pilta, til að taka þátt í
öllum íþróttum, og verður sú
skemtun hin bezta. pá verður
knattleikurinn Hfgandi milli F. G.
og T.
Margir ætla að koma úr nær-
(liggjandi bæjum og sveitum, eins
og að undanförnu.
í garðinum verða seldar góðar
máltíðir á 50 cent, og kaffi og
annað sælgæti. Nóg af heitu
vatni ókeypis handa þeim sem
vilja.
Að kvöldi verður dansað í rúm-
góðum sal ,í garðinum. Hljóð-
færaflokkur Thorsteins Johnston
leikur fyrir dansinum. Verðlaun
verða veitt þeim sem bezt dansa.
Nefndin.