Lögberg - 12.08.1920, Síða 5

LÓGBERG, FIMTUDAGINN
12. ÁGÚST 1920
Ble. 5
Komið til $4 King Street
og skoðið
Electric Washing Machine
Það borgar sig að leita upplýsinga
City Light & Power
54 King Street
Til bænda er selja rjóma!
Vér getum nú boðið allra hæzta verð út í hönd fyrir rjóma
og greiðum allan kostnað, er af flutningnum leiðir. Vér leggj-
um osts í framkróka með að gera viðskiftavini vora ánægða;
eigum líka í vissum skilningi hægra með það, þar sem vér fá-
umst einungis við smjörgerð, og þrjátíu ára reynsla vor í þeirri
grein ætti að gefa bæridum hvöt til þess að senda rjóma sinn
beint til
THE MANITOBA CREAMERY COMPANY, LIMITED
846 Sherbrooke Street
WINNIPEG - - - MANITOBA
A. McKay, framkvæmdarstjóri Meðmæli Bank of Toronto
í sárri fátækt.
Og það er ekki einasta hjá
vorri þjóð sem þjóðræknis tilfinn-
ingin hefir reist vita gegnum
aldirnar er “lýsa sem leiftur um
nótt”. Slíka vita má sjá um allan
heim. Slík ljós skína gegnum
allar aldir mannkynsins, og hjá
öllum þjóðum, en skírast skín það
hjá mannkyns frelsaranum sjálf-
um er hann grætur yfir þjóð,
landi og borg, feðra sinna.
Eg hefi nú talað um þjóðræknis
tilfinninguna á víð og dreif, en eg
á nú eftír að minnast á hana í
sambandi við oss Vestur-íslend-
inga.
pað hefir verið sagt að vér
Vestur-íslendingar með því að
halda þjóðræknis tilfinningu vorri
lifani, og glæða hana, séum
að reyna að mynda ísland hér á
meðal vor.
petta er misskilningur, því þjóð-
ernis tilfinningin er bundin við
þjóðina miklu fremur en landið,
nema að því leyti sem landið, ís-
land, hefir alið og þroskað þjóð
vora, og er þannig ofið saman
við líf hennar.
pað eru ekki fjöllin, holtin,
heiðarnar, mýrarnar, móarnir eða
útskerin á íslandi sem oss er kær-
ast, helífur fólkið sem landið hef-
ur alið, og þroskinn sem landið
'kunningjar hans fyrir hvern mun
að hann hætti við það, og færi geta lagt hönd á þann plóg — ætti
og margvíslega lífsreynslu —
reynslu sem hún hefir keypt dýru
verði, og sem hún hefir borgað
fyrir með lífi sona sinna og dætra,
einn mannsaldurinn eftir annan.
Nýlega var einn merkur maður,
í Bandaríkjunum Dr. Addington
Bruce beðinn að flytja ræðu á
samkomu sem útlendingar héldu í
borginni New York, og þegar að
þeim tíma kom að doktorinn ætti
að mæta á samkomu þessari, vildu
ur snjallari en margir aðrir, og í
sumum tilfellum öllum öðrum
snjallari.
Starfsvið vort eins og gefur að
skilja, hefir aðallega verið á svæði
verklegra framkvæmda, og held eg
að enginn geti með sanni sagt,
að vér höfum ekki lagt vorn fulla
skerf fram síðan að vér komum til
þessa lands á því svæði.
En eins og það var sjálfsögð
skylda vor að styðja eftir megni
að verklegum framkvæmdum, eins
er það og sjálfsagt að leggja vorn
skerf til menningarlegs þroska
þjóðunum sem vér búum hjá, eftir
megni.
Stundum hefir mér orðið á að
spyrja sjálfan mig að, til hvers að
Vestur-fslendingar hafi flutt burt
af ættlandi sínu og til þessa lands
Hvort að það hafi verið til þess
að eiga betri daga, lifa meira
nautna lífi, rífast'hér um stund,
og hverfa svo eins og dropinn í
hafið?
í hvert eitt og einasta skifti sem
þessar döpru hugsanir heimsækja
mig, detta mér þessi orð skálds-
ins um hina rómversku þjóð í
hug:
“pú varðst til svo eilífð mætti
erfa anda þann , sem beindi þínu
stáli, stýrði afli þínu í mynd og
máli. Meitlaði þinn svip í ásýnd
heimsins.”
Var ekki sá lífskraftur sterkur
i og einhvers virði hjá Rómverjum
sem gat meitlað svip þjóðarinnar
í ásýnd heimsins?
Mér finst köllun Vestur-íslend-
inga vera sú sama í þeim efnum,
og var hjá Rómverjum — að vér
séum hér komnir til þess að meitla
svip Fjallkonunnar í ásýnd þjóða
þeirra sem hér eru í myndun og
sem vér erum búsettir hjá, og
meira, ef vér ekki gerum það svíkj-
um vér köllun vora.
Heiðruðu tilhoyrendur! pjóð-
ræknisfélag Vestur.lslendinga var
myndað til þess að hjálpa til við
það verk. Finst ykkur ekki að
verkefni félags þess sé veglegt?
Mér finst, að það sé svo veglegt,
að hvert einasta mannsbarn í
bygðum Vesturheims sem af ís
lenzku bergi er brotið, ætti að
umræður um arðinn, og B. H.
Bjarnason kaupm. o. fl. átöldu
stjórnina fyrir það, að ekki hefði
enn þá verið úthlutað eftirstöðv-
um ársarðsins frá 1915, og vildi
láta þá úthlutun fara fram, en
ekki leggja arðinn við varasjóð
félagsins, þó lagaheimild væri til
þess og stjórnin ætlaði það fyrir
sér. Annars var það ritari fé-
lagsins, Jón vepkfræðingur, por-
láksson, sem fyrir stjórnarinnar
hönd hafði framsöguna um skift-
ingu arðsins. Hafði stjórnin
lagt til, að í endurnýjunar- og
varasjóð ýrðu lagðar 450 þúsund
krónur.en hluthöfum yrði greidd-
ur 10% arður, eða rúmar 169 þús-
und krónur. Einnig átti eftir-
launasjóður félagsins að fá 75 þús
kr. og um 425 þús. að yfirfærast
til næsta árs og megnið af því að
ganga til viðgerða og umbóta á
Lagarfossi. Eftir að J. p. hafði
útskýrt þetta alt í einstökum at-
riðum, urðu um það nokkrar um-
hvergi. Kváðu þetta útlendinga
fargan vera til mestu bölvunar,
og því fyr sem þeir hættu því,
hættu að vera til sem útlendingar,
því betra fyrir þjóðina.
“Eg hefi heyrt þessa rökfærslu
gegn útlendingunum áður”, svar-
aði Dr. Addington Bruce. “En
þið, og þeir sem tala eins og þið
um þessa hluti, talið eins og
heimskingjar.”
Erum vér ekki allií að leggja
fram krafta vora á braut menn-
ingarinnar?
Er það ekki aðal hugsjón vor að
komast sem lengst á þeirri braut?
Erum vér ekki að borga of fjár
til þess að afla oss þeirrar menn-
ingar?
Vitum vér ekki, að iþetta inn-
flutta fólk, þessir útlendingar
fiytja margir með sér menningu
Maskinbyggeri, en vélina og allan
útbúnað hjá Köbenhavns Flyde-
dok og Skibsværft.
Var tilætlast að smíðinni á
þessu skipi væri lokið innan árs,
eða í maímánuði síðastliðnum.
En þetta hefir því miður farið á
annan veg, og veldur því hið af-
skaplega erviði, sem hefir verið á
að útvega efni til smíðarinnar;
en það var skilyrði við samning-
ana, að félagið varð að taka að
sér útvegun á efni í skipið. Flest-
ar skipasmíðastöðvar á Norður-
löndum telja sér ófært að standa
í því. Og erviðleikarnir hafa
verið miklir. peir stafa af því,
að síðan í fyrravor hafa, jafnvel
alt fram á síðustu stundu, verið
eilíf verkföll í Bretlandi — en
þaðan verður að fá efnið, — bæði
kolanámuverkföll, járn- og stál-
námuverkföll, smiðaverkföll o. s.
frv.; hefir þó verið lögð afarmik-
ræður og að lokum samþyktar j u áherg]a 4 af h41fu félagsstjórn-
hefir veitt því, baráttan sem það! sem er mörg þúsund ára gömul,
liA-fi’*. U A* ________________i _•__ . -
hefir háð, sigraniir sem það hefir
unnið, h'fsreynslan sem það hefir
grætt, og riienninguna hreinu og
heilbrigðu, sem það hefir öðlast
kynslóð fram af kynslóð, öld fram
af öld.
Svo það er ekki landið ísland,
sem vér viljum gróðursetja hér í
ameriskum jarðvegi, nema að því
leyti, sem náttúra.þess er orðin
samgróin lífi þjóðarinnar, og þá
lífi voru, heldur lífsreynslu þjóð-
arinnar íslenzku á þroska og menn
ingar braut hennar, alt frá land-
námstíð, og til vorra daga oss
sjálfum til manndóms og þessari
ungu þjóð, beggja megin landa-
mæra álfu þessarar, til blessun-
ar.
Peir sem haldið hafa fram þörf-
inni á viðhaldi íslenzks þjóðern-
ís á meðal vor Vestur-íslendinga,
hafa þráfaldlega verið spurðir að,
hvað það eiginlega væri, sem vér
íslendingar hefðum til brunns að
bera sem oss sjálfum, og þessu
þjóðfélagi væri svo ómissandi að
vér ættum að vera að leggja á oss
erviðleika, og kostnað til þess að
halda því við?
Hvort að vér ættum eiginlega
nokkurn skapaðan hlut, til þess
að leggja til menningarlegs
þroska þessa þjóðfélags, sem ekki
væri að finna í fari annara þjóð-
flokka er hér hefðu reist sér 'bygð-
ir og bú.
Já, hvað eigum vér íslendingar?
Hvað er það sem í sannleika er
hið æðsta hnoss þjóðanna? pað
er þróttur, andlegur og líkamleg-
11 r, sem flytur þqer áfram, og upp
á við, á vegi drengskapar og
dygða.
En í því sambandi er vert að
minnast þess, að framför í nútíð,
og framtíð, byggist að miklu leyti
á reynslu í liðinni tíð.
pessi þjóð, canadiska þjóðín, er
ung. og fátæk af lífsreynslu, nema
þess fólks sem hingað hefir kom-
ið frá öðrum löndum, og hið sama
má segja um Bandaríkja þjóðina,
þó hún sé lengra á veg komin en
vér í þeim efnum.
Pjóð vor hin íslenzka, á mikla
meira að segja að finna skyldu
sína í að gjöra það.
En það hefir ekki tekist enn,
þjóðræknis hreyfingin vor á með-
al, og þá þetta þjóðræknisfélag,
hefir ekki átt því láni að fagna að
njóta óskifts fylgis íslendinga, en
það er skilyrði fyrir þroska þess
og áhrifum, og ef því tekst það
ekki er félagið dauðadæmt, og
till. ’stjórnarinnar með þeirri
breytingu frá séra Magnúsi
Bjarnasyni, að 10 þúsund krónur
skyldu ganga í landspítalasjóðinn.
í þessu sambandi má einnig geta
þe>ss, að Árni Eggertsson, sem
sótti fundinn fyrir Vestur-lslend-
inga hönd, lýsti því yfir í ræðu
sem hann héTt, að fyrir sín til-
mæli hefðu ýmsir hluthafar vest-
anhafs gefið landspítalasjóðnum
um 8 þúsund krónur af ársarði
sínum síðasl. ár, og þar að auki
1000 kr. í hlutabréfum.
Enn fremur urðu nokkrar um-
ræður um viðkomur skipanna á
höfnum úti um land. Kvörtuðu
nokkrir undan því, einkum Helgi
Sveinsson frá ísafirði, að skipin
bæmu óvíða við nema í Reykja-
vík. Stjórnin gaf þær upplýs-
ingar, að flutningsþörfin hefði
verið svo mikil til landsins, að
skipin hefðu ekki getað annað
st.randferðum lika, en sennilega
mundi þetta batna, þegar nýja
skipið bættist við.
Einnig var því hreyft af Ben.
Sveinsyni bankastjóra, að æski-
legt væri, að skipin væru trygð í j
íslenzka sjóvatryggingar félag- j
ir.u til að styrkja það félag, að [
öðru jöfnu.
pegar þessum umræðum um!
starf félagsins og hag var lokið, |
var gengið til kosninga í stað)
þeirra, sem ganga áttu úr stjórn-1
inni, en það voru þeir Eggert j
Claessen, Jón porláksson, Halldórj
Daníelsson og Jón Bíldfell fyrirl
Vestur-íslendinga hönd. Halldór J
Daníelsson hafði skorast undan l
arinnar að gera alt sem hægt
væri til þess að útvega efni. Út-
gerðarstjórinn hefir sjálfur farið
á framleiðslustaði og smíðastaði
efnisins til þess að reka eftir, og
nú hefir starfsmaður félagsins,
Jón Guðbrandsson, sem áður var
umboðsmaður í New York, staðið
yfir verksmiðjunum síðustu mán-
uðina til þess að reyna að fá efn-
ið sem fyrst. Er nú svo komið,
að ekki líður á löngu þar til alt
efnið er komið á ^taðinn. Má því
miður ekki vænta þess, að skip
þetta verði tilbúið fyr en í lok
þessa árs, í fyrsta lagi. Skipið
verður vandað og gott og er á-
kveðið að það skuli nefnast
“Goðafoss”.
lagsins sjálfs í húsinu komi sæmi-
Iega myndarlega fyrir.
Hagur félagsins.
Eins og efnahagsreikningurinn
ber með sér, námu eignir félags-
ins 31. des. 1919 samtals kr.
1,346,184,89, en skuldir, þar með
talið hlutafé og varasjóður félags-
ins, kr. 3,024,237,96. Eru þá eign-
ir umfram skuldir kr. 1,321,946,-
93. Auk þess var eftirlaunasjóð-
ur félagsins sama dag kr. 104,-
667,84.
Ef talið er frá skuldunum hluta
féð og varasjóður félagsins, verða
skuldirnar álls kr. 737,675,00. Ef
þetta er drégið frá aðaleignarupp-
hæðinni, verða eftir kr.3,608,509,-
89, eða rúmar 3 miljónir og 600
Húsbygging félagsins.
Eins og kunnugt er, hafði fé-
lagsstjórnin afráðið að byggja
hús handa félaginu hér í Reykja-
vík þegar á síðastliðnum vetri,
1918—1919. Á síðasta aðalfundi
komu fram nokkur andmæli gegn
húsbyggin^unni; var því sérstak-
lega haldið fram af nokkrum hlut-
höfum, að húsið væri of stórt fyr-
ir félagið; var tekið tillit til þess-
ara andmæia og er húsið töluvert
minna heldur en til var ætlast
upphaflega. Vegna þess hve
seint var hægt að byrja á húsinu
í fyrra sumar, og vegna þess hve
erfitt var að gera trausta undir-
stöðu, var því húsbyggingunni eigi
komið lengra er frost byrjuðu á
síðastliðnu hausti, en að lokið var , , . ,
vfc kjallarann og stofuhæð húss- Nsu"d kr°nur- S*m A
hluthafa að tæpum 1700 þusund
krónum i hlutum að nafnverði en
það er nokkuð meira en hlutaféð
tvöfalt. pegar tekið er tillit til,
að eigna megin eru “Gullfoss” og
ins. Var svo ekkert hægt að
vinna að smíðinni í vetur, nema
inpivinnu við glugga, Ihurðið og
sýo frv., þangað til í lpk. síðast-
liðins mánaðar. Var þa tekið til
að halda áfram að steypa húsið
og verður nú byggingunni haldið
áfram með þeim hraða sem hægt
er. Væntanlega verður hægt að
koma húsinu upp undir þak, áður
en frost koma aftur, ef ekkert ó-
vænt kemur fyrir, og verður svo
hægt að vinna að innréttingu húss
ins í vetur og vonandi að húsið
geti þá orðið fullbúið einhvern-
tíma seinni part næsta árs. Hús-
byggir.gin verður nokkuð dýrari
tn
“Lagarfoss’” að eins bókfærðir
með 800 þús. kr. verði samtals, en
munu nú áreiðanlega í augnablik-
inu vera yfir 3 miljón króna virði
samtals, og að aðrar eignir eru
ekki hátt bókfærðar, þá virðist
mega telja hag félagsins mjög
góðan.
Til þess liggja auðvitað ýms
drög, og er eitt aðalatriðið, að
hingað til hefir verið lögð meiri
jihersla á að grundvalla fjárhag
áætlað var, sérstaklega fyrir félagsins en á mikla arðs útborg-
un til hluthafa.
efni síðan byrjað var.
félagsstjórnarinnar er að hafa
húsið vandað og gott án alls í-
burðar, og svo að verustaður fé-
Hugsun1 Stjórhin leggur áherslu á, að
1 haldið verði fast við þessa stefnu
einnig framvegis.”
—Morgunblaðið 30. jun. 1920.
með því að miklu leyti vonin um j því vegna stöðu sinnar í hæsta-
þjóðræknisleg samtök íslendinga rétti, að taka við kosningu aftur.
og sem tekur mannsaldur fyrir
þjóð vora að ná.
Er þá ekki synd fyrir þessa þjóð
— fyrir oss að loka augunum
fyrir þeim auði er felst í lífs-
reynslu þessa fólks, og í hinni
sérstöku menningu þeirra.
Er ekki kominn tími fyrir þessa
þjóð að opna augun fyrir slíkri
innstæðu, og hagnýta sér hana
áður en það er um seinan?
pað er ekki vel hægt að mæla
hina sérstöku lífsreynslu vor Is-
lendinga á alinmál, eða hin sér-
kennilegu lyndiseinkenni vor í
mælikeri. ý
Vér verðum að meta lífsgildi
þeirra eftir því hve vel, eða illa
þeir þola samkepnina við samkjms
öfl annara þjóða í lífinu, því þið
getið reitt ykkur á, að það sem
hæfast er í þeirri baráttu heldur
velli.
Og hvernig hefir þá íslenzki
ilífskjarninn reynst þar sem hann
hefir komið til samanburðar við
samkynja öfl annara þjóða?
Hann hefir reynst svo, að þjóð-
irnar hver á fætur annari hafa
boðið hann velkominn á menta-
stofnanir þeirra. pær stofnan-
ir sem glöggast auga hafa fyrir
því sem nothséft er, og varanlegt
til frambúðar, hafa ekki að eins
opnað dyr sínar fyrir honum held-
ur borga offjár á ári hverju til
þess að fá að njóta hans fyrir sig,
og mbnningarþroska þjóða sinna.
Vér Vestur-íslendingar höfum
dvalið í þessari heimsálfu í hálfa
öld, og höfum því orðið að mæta
samkeppni þeirri sem eg hefi ver-
ið að tala um, í orðsins fylsta
skilningi. / Hefir nokkur maður
heyrt þess getið
vestan hafs um aldur og æfi.
Eitt er það sem allir sannir
þjóðræknisvinir, og þjóðræknisfé-
lagið má gleðjast yfir, og það er
bróðurhönd, sem rétt var yfir
hafið frá ættjörðinni, í sambandi
við þessar þjóðræknis tilraunir
vorar, og þó þessi nýmyndaði fé-
lagsskapur verði að velta um koll,
fyrir áhugaleysi sjálfra vor eða
handvömm, þá er gott til þess að
vita, að það var ekki sökum sam-
úðarleysis bræðra vorra og systra
á ættjörðinni.
Vestur-íslendingar! Takið þenn-
an félagsskap að yður, styrkið
hann, og styðjið, og bægið frá
honum öllu óláni, svo hann megi
verða áþreifanlegt afl oss sjálfum
og þjóðinni er við dveljum með
til blessunar.
Lifi þjóðrækni, og pjóðræknis-
félag Vestur.íslendinga. — —
Eimskipafélagið.
Aðalfundur og yfirlit.
Eins og -áður hefir verið skýrt
frá hér í blaðinu, var aðalfundur
Eimskipafélagsins haldinn hér í
Reykjavík síðastliðinn laugardag
26. þ. m. Formaður félagsins,
hæstaréttar málaflutningsmaður
Svienn Björnsson, setti fundinn
en Eggert Briem hæstaréttardóm-
ari var kosinn fundarstjóri, en
Vigfús Einarsson fulltrúi va-r til-
nefndur ritari.
Aðgöngumiðár að fundinum
höfðu verið afhentir fyrir 42.2%
iaf öllu atkvæði-sbæru hlutafé, eða
fyrir kr. 750.000, en alt hlutaféð
er kr.l,680.750.00.
Var þá gengið til dagskrár og
fyrst lögð fram skýrsla stjórnar-
innar um hag félagsins og fram-
kvæmdir á liðnu ári. Fyrst tal-
aði formaðurinn, Sveinn Björns-
son, og lýsti í aðalatriðunum
rekstri félagsins á umliðnu starfs
ári og gerði grein fyrir fyrirhug-
aðri tilhögun hans á næsta ári.
pví næst tók gjaldkerinn, Eggert
að íslendingar i Claessen, til máls og skýrði ná-
hafi ekki unnið eins vel og þeir, j kvæmlega frá fjárihag félagsins.
er bezt unnu, hvar svo sem þeir j Aðalatriðin úr reikningum félags-
En Vestur-íslendingar höfðu til-
nefnt til kjörs fyrir sína hönd
Jón Bíldfell og Ásmund Jóhanns-
son. Fór^i kosningarnar svo að
flest atkvæði hlutu:
Jón porláksson ......... 12131
Eggert Claessen ........ 15,707
Garðar Gíslason ........ 14,0461
Hallgrímur Benediktsson 5858
Ól. Johnson .............. 4898
Carl Proppé .............. 4668
Af þessum 6 tilnefndu mönnum
voru svo endanlega kosnir þeir
þrír fyrstu, og af Vestur-íslend-
inga hálfu Jón J. Bíldfell með
9953 atkvæðum.
Hverjum stjórnarnefndarmanni
voru veittar 500 kr. fyrir starf
sitt og endurskoðendum 3 þús.,
en útgerðarstjóra veittar 20 þús.
kr. í ágóðaþóknun.
Að kosningunum loknum voru
rædd ýms önnur mál og er merk-
ast af þeim tillaga stjórnarinnar
um aukning skipastólsins. Var
hún um það, að heimila stjórn-
inni að kaupa eða láta byggja nú
eða síðar 1 eða 2 millilandaskip,
auk strandferðaskipanna, er heim-
ild var fyrir áður. Till. var sam-
þykt umræðulaust í einu hljóði.
Enn fremur talaði Páll Jónsson
bóndi í Einarsnesi um eigenda-
skifti hlutabréfanna og vildi láta
landstjórnina eiga forkaupsrétt að
öllum hlutum, sem -eigendaskifti
yrðu að„ hvort sem það væri við
kaup eða gjöf. En eigendaskifti
hafa á síðastl. ári orðið 97 og hlut-
höfum fækkað um 22. Engin
ákvörðun var tekin.
Að lokum var kosinn endur-
skoðari Ól. G. Eyólfsson og vara-
maður Guðm. Böðvarsson.
Fleira var ekki tekið fyrir og
og fundinum sli-tið.
Til frekari skýringar og upp-
lýsingar um starf félagsins og
stefnu skal hér að lokum birtur
útdráttur úr skýrslu stjórnar-
innar.
“Útlitið fyrir yfirstandandi ár
er því miður ekki svo gott um af-
komuna eins og síðustu starfsár,
svo sem vikið verður að þegar
rætt verður um starfhögunina á
þessu ári.
ÁGÚSTMÁNAÐAR
Husgag
Sala
Mörg hundruð húsmuna, seljast
nú með stórkostlegum afslœtti
hafa lagt hönd á plóginn, og all-
ur lýður veit að orðstýr sá er hinn
íslenzki mannflokkur hefir getið
sér í þessu landi, í samkepninni
hér, er ekki að eins jafn góður og
annara heldur fléstum betri.
peir hafa ekki að eins verið
jafn snjallir í samkepninni, held-
ins hafa áður verið birt hér í
blaðinu og vísast til þess, og hér
skal að eins stuttlega skýrt frá
þeim umræðum, sem um fjárhag-
inn og reikningana urðu, og þeim
niðurstöðum, sem fundurinn
komst að um hann \ og skiftingu
arðsins. Urðu einkum allmiklar
BRASS rúmstæði
Satin áferð, með rákum, afar vöndnð og
falleg útlits. Stærð 410—416
Ágústsöluverð .... ,........ $19.80
BORÐSTOFUáTÓLAR
Úr ágætis eik, reyklitaðri. Sætin fóðruð
með óbilandi leðri. Fimm algengir stólar
og eínn bríkarstóll.
Sérstök kjörkaup...........$34.00
DRESSKR.
Valhnotu áferð, þrjár langar skúffur."
Mjög þægilegt
SérstaM verð ..........
MEÐALASKAPITR
Hvitmálaður og laglegur.
Sérstök kjörkaup ..
GLUGGAT.JÖLD
$33.00
$4.95
Skínandi fall-
Af öllum gluggatjöldum og blæjum verð-
ur gefirm 30 prct. afsláttnr á Ágústsöl-
unni. Hugsið nm það.

Nýja skipið.
Eins og getið var um í síðustuj
skýrlu félagsstjófnarinnar, var í
maímánuði fyrra árs gerður samn
ingur um smíði á nýju skipi, hér
um bil 1700 smálestir að stærð,
þannig, að skrokkinn átti að smíða
hjá Svendborg Skibsværft v og
CHINA CABINET
Úr fallegri, revklitaðri eik.
egur munur.
Kjörkaupsverð ....
BUFFET
Vandað og failegt, reyklituð eik, stór
og góður spegill ' ^ '
Sérstök kjörkaup..........$47.70
PIANO og BORÐLAMPAR
Fjórðungs afsláttur í Ágústmánuði
t \
COIL SPRING
4 ft. og 4 ft. 6 stærðir. 100 af allrn beztu
cHuþertum Coil Springs.
Ágústsöluverð .... .....$8.75
BARNAKERRUR
Pullmans, Sleepers, Stroller, Sulkies og English Carriages, eru allar færðar niður
um fjórðapart á Agústsölunni miklu. Það er stór spamaður að kaupa þessar vörnr
hjá oss.
♦♦♦♦^^♦^♦♦^♦^♦♦^♦♦♦♦^♦^♦❖❖^♦♦♦♦♦♦♦♦^♦^♦♦^♦❖❖♦^♦♦^♦♦♦♦❖❖❖❖♦♦♦❖♦♦*
Búðin lokast klukkan 1 e.h. hverh laugardag.
t _______ ______________V________
‘‘You’ll Do Better at Wilsou’s”
$36.90 FIjÓKAMATRESSUR
V v
Með failegu munstri og mjög hald-
góðar. Ailar stærðir.
Verð.................. $13.00
DRESSING TABLE
#
Úr fínasta mahogany, þrefaldúr speg-
ill, ein löng skúffa ..... $36.00
MAtTBORÐ
42 þuml. ummáls, með sterkum og fall-
egum fæti. Borðið mó þenja um sex fet
ef á þarf að halda
Ágústsala................ $28.80
Wílson Furniture Co.
352 MAIN STREET
Skamt fvrir eunnan Portage Avenue
V
i