Lögberg - 14.10.1920, Blaðsíða 2

Hís. 2
LOGBERG FIMTUADGiWN 14. OKTOBER 1920
Ósjálfbjarga
Gigt
J>AR TIL HANN TÓK “FRUIT-
A-TIVES”, AVAXTA-LYFIÐ
FRŒGA
R. R. No. 1, Lorne, Ont.
“ þrjú ár þjáðist eg af gigt. Eg
reyndi lækna og fjölda meðala án
árangurs. — Loksins tók eg að
nota “Fruit-a-Tives. Áður en eg
hafði lokið úr einni öskju, var
piér farið að batna, verkirnir
hurfu og þemban einnig. Eg held
áfram að nota meðalið og batnar
daglega, get nú gengið tvær míl-
ur á dag og unnið talsvert heima
við.”
Alexander Munro.
50. hylkið/ sex fyrir $2.50 og
reynsluskerfur 25c. Fæst hjá öll-
um lyfsölum eða beint*frá Fruit-
a-tives, Limited, Ottawa.
Edison og sambandið
við framiiðna.
Maður að nafni B. C. Forbes
hefir nýlega átt tal við meistar-
ann heimsfræga, Thomas Edison,
í sambandi við tilraun manna til
þess að ná sambandi við þá sem
framliðnir eru, og segir hann frá
því í síðasta hefti af tíamritinu
“The American”, á þessa leið:
“Thomas Edison er að vinna af
kappi að uppfyndingu, sem hann
nefnir “útbúnað til þess að gjöra
þeim sem horfnir eru út yfir
merkjalínu lífs og dauða, mögu-
legt að ná sambandi við oss jarð-
arbúa.”
Edison hefir enga trú á útbún-
aði þeim, sem nú er notaður til
þeirra hluta. Hann fyrirdæmir
þó ekki þá, sem eru að fást við þær
tilraunir, sem loddara eða svikara,
því eins og hann komst að orði við
mig, “þá geta menn látið ímynd-
unaraflið ná svo sterkum tökum á
vissum hlutum, eða atriðum, að
þeim finnist að slík atvik hafi
komið fyrir í raun og veru, eða
slíkir hlutir séu verulegir þó í
rauninni að hvorugt hafi nokkurn
tíma verið til nema í huga þeirt'a.”
Edison hefir haldið öllu í sam-
bandi við þessa nýju nppfyndingu
sína leyndu, þar til hann lét
tilleiðast að tala um hana við mig
og leyfði mér að birta samtal okk-
ar á prenti í “American”, og er
þetta því hið fyrsta, sem almenn-
ingur fær að vita um þessi efni.
Við höfðum verið að tala um,
hve óendanlega lítið menn vissu
um öfl og efni, sem þeir væru
háðir, þegar Edison sagði:
“Við vitum ekki einn miljón-
asta part um nokkurn skapaðan
hlut. Við vitum til dæmis ekki
einu sinni hvað vatn er. Við þekkj-
um ekki efni ljóssins, við skiljum
ekki þyngdarlögmálið. Við þekkj-
um ekki lögmál, sem gjörir okkur
mögulegt að standa uppréttum og
á fótum vorum. Við þekkjum ekki
rafurmagnið. Við vitum ekki hvað
hiti er, né segulafl. — Við höfum
heilmikið af hugmyndum, en það
er líka alt og sumt. Við erum að
eins á fyrstu tröppu þekkingar-
innar í þeim efnum.”
Út af samtali okkar um tak-
mörkun þekkingar manna á jarð-
neskum hlutum, fór Edison að
tala um þekkingarleysi vort á líf-
inu eftir dauðann.
“Pað er heilmikið rætt og ritað
um spíritismann nú á dögum”
hélt hr. Edison áfram. “En að-
ferðin, sem menn nota við tilraun-
ir sínar, og útbúnaður þeirra við
sambands tilraunirnar, er ekki að
eins barnalegur, heldur heimsku-
legur frá vísindalegu sjónar-
miði.
“Eg segi ekki, að allir þessir svo
kölluðu miðlar séu loddarar, sem
með ásetingi eru að villa fólki
sjónar og auðga sjálfa sig á þann
hátt. Sumir þeirra eru máske ein-
lægir. peir hafa máske komið
sjálfum sér í það ástand, að þeir
ímynda sér að þeir nái sambandi
við framliðna í andaheiminum.
“Eg hefi mína eigin hugmynd,
sem skýrir, á vísindalegan hátt,
þann eiginleika vorn, sem nefnd-
ur er undirmeðvitund. pað er
mögulegt, að þeir spíritistar, sem
segjast geta komist í samband
við anda heiminn og tekið móti
hugsunum þeirra vera, sem þar
búa, láti undirmeðvitund sína
verða hinni hversdagslegu með-
vitund yfirsterkari, og láti leið-
ast út í dáleiðslu ástand til að
halda það veruleika, sem -þeim
finst að fram hafi farið á meðan
þeir eru í slíku ásigkomulagi.
“Að við höfum verulegar móttök-
ur hugskeyta, eða orðsendingar úr
annari veröld, eða úr öðru lífi, eða
að vér höfum enn sem komið er
nokkra möguleika eða tæki til þess
að ná því sambandi, er annað mál.
“Sumar af þeim aðferðum, sem
nú eru notaðar, eru svo ófull-
komnar, svo barnalegar, svo óvís-
indalegar, að það er yfirgengilegt
hvernig svo margt af fólki, sem á-
litið er með réttu ráði, fer að
leggja nokkurn trúnað á slíkt.
Ef okkur tekst nokkurn tíma að
ná sambandi við þá, sem horfnir
eru hér af jörðinni, þá verður það
vissulega ékki í gegn um neinar
af hinum barnalegu aðferðum,
sem sýnast svo heimskulegar frá
vísindalegu sjónarmiði.
Eg hefi verið að vinna að út-
búnaði nú nokkuð lengi, til þess
að vita, hvort mögulegt sé fyrir
fólk, seli horfið er af jörðinni, að
ná sambandi við okkur, sem hér
lifum enn. Ef það verður nokk-
urn tíma gert, þá verður það ekki
með kukli, eða villandi leyndar-
dómsfullum og draugalegum að-
ferðum, líkum þeim, sem nú eru
notaðar af hinum svo kölluðu
miðlum, heldur með vísindalegri
aðferð.
“Ef það, sem vér nefnum per-
sónulegt líf, er til eftir dauðann,
og hin persónulega vera er áfram
um að ná sambandi við þá, sem
eru á lífi á jörðinni, þá eru tveir
eða þrír útbúnaðir, sem ættu að
gjöra það samband mjög auðvelt.
Einn slíkan útbúnað (verkfæri)
er eg nú að búa til, og vonast eg
eftir að ljúka við hann innan fárra
mánaða.
“Ef þeir, sem flutt hafa úr
þeim lifnaðarháttum, sem vér
hér á jörðu eigum við að búa, geta
ekki náð til vor í gegn um þann
útbúnað, þá finst mér að mögu-
leikarnir fyrir lífi eftir dauðann
minki.
“Á hinn bóginn, ef þetta skyldi
takast, þá verður það í fylsta máta
undursamlegt.
“í þessu verki mínu legg eg það
til grundvallar, að hin persónu-
lega meðvitund vor lifi eftir það
sem vér köllum dauða. Ef sjálfs-
meðvitund vór deyr, til hvers væri
þá áframhaldandi líf? Hvers
virði væri það? pað væri einskis
virði fyrir oss sem einstaklinga.
Ef að líf er til eftir dauðann, sem
er þess vert að því sé lifað, þá
þráum vér að hin persónlega
meðvituhd vor fái að lifa, — eða
er ekki svo?
“Ef hin persónulega meðvitund
vor lifir, að hinu jarðneska lífi
voru loknu, þá er bæði rökrétt og
vísindalegt, að halda að sú per-
sónulega meðvitund haldi skyn-
semi, þekkingu og öðrum eigin-
leikum, sem persónan átti yfir að
ráða hér í lífi.
“Og þess vegna, ef persónulega
meðvitundin lifir eftir það sem
vér nefnum dauða, þá er ástæða
til þess að halda, að þeir sem
búa í andaheiminum, vilji ná sam-
bandi við sína nánustu, er þeir
skildu við hér. m
“pað sem mest á ríður, er því,
að gjöra þeim sambandið sem auð-
veldast. /
“Eg hefi lagt það til grundvall-
ar fyrir þessari tilraun minni, að
samkvæmt náttúrulögmálinu þá
hljóti hinn líkamlegi máttur til-
veranna í öðru lífi að vera mjög
l.ítill, og þess vegna þurfi útbún-
aður sá, eða verkfæri, sem á að
gjöra þeim mögulegt að ná sam-
andi við oss, að vera afar við-
kvæmt, eins nákvæmt og mót-
tækilegt og mannlegt hugvit getur
gjört það.
“Fyrir mitt leyti trúi eg því,
að hin persónulega meðvitund
mannanna sé þannig úr garði
gerð í öðru lífi, að hún hafi mátt
til framkvæmda, og ef að sú
hugmynd fyín er rétt, þá ættum
vér að verða einhvers varir, ef
vér gætum búið til verkfæri svo
nákvæmt, að hin persóriulega með-
vitund þeirra, sem andaheiminn
byggja, gæti hreyft það eða haft
einhver áhrif á það.”
Edison yrði ekki hissa á því, þó
fyrstu áhrifin á þessa undursam-
legu nýju vél hans kæmu fyrst
frá mönnum, sem ritsímaiðn
hefðu stundað hér, vísindamönn-
um eða öðrum þeim, sem kunnað
höfðu að fara með slík verkfæri,
og skilið starfrækslu rafurmagns
strauma. Edison hefir orðið
meira ágengt á hinni óruddu
braut rafræðinnar heldur en
nokkrum öðrum manni, samt við-
urkennir hann, að hvorki hann
né nokkur annar maður þekki enn
miljónasta partinn af því, sem
menn læri í sambandi við rafafl-
ið á komandi árum.
Margir bíða með óþreyju eftir
að við þetta verkfæri, sem á að
vera samband á milli vor og þeirra
er andaheiminn byggja, verði lok-
ið og það reynt; en enginn bíður
með meiri óþreyju en Edison sjálf-
ur. Hann hefir, eins og áður er
á vikið, sjálfur myndað sér skoð-
un um hfið, dauðann og það sem
eftir hann tekur við. Hann við-
urkennir ekki neitt af þeim hug-
myndum, sem fram hafa verið
bornar því viðvíkjandi, hvorki af
Darwin né heldur af kirkjunnar
kennimönnum. Hann lætur sér
ekki detta í hug, að hann viti um
uppruna lífsins, eða um framþró-
un lifandi vera á hnetti vorum, en
hann uppástendur, að hann geti
með vissu staðhæft, að sumt af
því sem menn hafa slegið föstu í
þessum efnum, sé óábyggilegt og
fráleitt.
“Eg get ekki trúað því,” sagði
Edison, “að lífjð í fyrstunni hafi
orðið til á þessum tilkomulitla
hnetti, er vér köllum jörð — til-
komulitla og litla hnetti, í saman-
burði við aðra, er í geimnum
blika. Agnirnar, sem sameigin-
lega mynda lifandi verur á þess-
um hnetti vorum, komu máske
upphaflega frá einhverjum öðrum
nnöttum tilverunnar. '
“Eg trúi ekki, að ein lífseining
kveiki aðra. Tökum til dæmis lík-
ami vora. Eg trúi því, að þeir
séu saman settir af ótal aragrúa
af ósegjanlega smáum einingum,
sem hver um sig er lífseining, og
að þessar einingar vinni í fylk-
ingum eða í hópum, og að þessár
ósegjanlega smáu frumagnir séu
ódauðlegar, og þegar vér deyjum,
þá færi þessar fylkingar sig um
set, líkt og býflugna flokkur, og
haldi áfram að starfa á einhvern
annan hátt og undir nýjum lífs-
skilyrðum. pessar lífseiningar
eru að sjálfsögðu svo undur smá-
ar, að þó þúsundir af þeim væru
saman, þá mundu þær ekki verða
sýnilegar augum manna, jafnvel
ekki í þeim sterkasta sjónauka,
sem menn hafa enn þekt eða búið
til.
“pessar lífseiningar, ef þær eru
eins smáar og ,eg trúi að þær séu,
mundu geta farið í gegn um stein-
vegg eða cementsteypu eins hindr-
unarlaust, og þær liðu í gegn um
loftið.
“Eftir því sem þekking vor
manna eykst, því ljósara verður
það fyrir oss, að líf er í hlutum
þeim, sem vér vorum vanir að
hugsa um og álíta dauða. Vér
viturn nú, að mismunurinn á milli
dýralífsins á hæsta stigi og plöntu
lífsins, er ekki svo ýkja mikill.
“Eins litlar og þessar lífsein-
ihgar eru, gætu þær samt falið í
sér svo mikið af frumefnum, að
þær gætu myndað tilveru, eða ein-
staklinga, á háu stigi með minni
margvíslegri þekking og öðrum
eiginleikum lifandi vera. í fá-
fræði vorri i öllu því, er stendur
í sambandi við lífið sjálft, höfum
vér vanist á að álíta, að ef menn
eða dýr verði fyrir vissum til-
fellum, þá hverfi lífið að fullu,
eða deyi algerlega. pað hefir
verið sannað á síðustu árum, að
þessi hugmynd er röng.
“pað sem vísindamönnum og
læknum er ljósast í þessu efni, er
í sambandi við hænsin, eða réttara
sagt sérstaka parta úr þeim, sem
hefir verið haldið lifandi í Rocke-
feller stofnaninni löngu eftir að
hænsin, sem þessir partar voru
einu sinni hluti af, eru dauð.
“Sannar þetta ekki, að hinn ó-
tölulegi aragrúi af lífseiningum,
er þessir hænsapartar voru mynd-
aðir af, hafa haldið áfram að lifa
og vinna sitt verk, eins og þó höf-
uð hænsisins hefði aldrei verið
höggvið af.”
“pessir slyngu vísindamenn,
sem Rokkefeller hefir fengið til
að auka þekking manna, hafa að
eins fundið viðeigandi kringum-
stæður til þess að þessir flokkar
hinna lifandi eininga gætu haldið
áfram verki sínu eins og áður.
“Líkindi eru til að á meðal
þessara lífseininga séu flokkar,
sem hugsi fyrir, stýri og stjorni
öðrum flokkum af sama tagi. Með
öðrum orðum, á meðal þeirra eru
máske stjórnendur og leiðtogar,
eins og á meðal mannanna. Og
þessi hugmynd felijr líka í sér á-
stæðuna fyrir því, að sumt fólk
er meiri hæfileikum og þreki
gætt en annað, og líka fyrir hinu
mismunandi siðferðisþreki þess.
Ein persóna getur haft til brunns
að bera meira af hinum æðri lífs-
einingum en önnur.
“Við burtför fjölda af því, sem
við getum kallað hinar óæðri lífs-
einingar, en í stað þeirra komi aft-
ur hinar æðri, getur maður fengið
ráðningu á breytingu á eiginleik-
um og lyndiseinkunnum manna,
sem tíðum á jsér stað í þessu lífi.
“Fyrir löngu síðan sögðu lækn-
ar oss, að líkamir vorir breyttust
algjörlega á sjö árum, það er að
segja að algjörð efnisbreyting
ætti sér stað á hverjum sjö árum.
Petta meinar, að efni gengur úr
sér, eða er haínað af þessum lífs-
einingum, sem er heppilegur veg-
ur til þess að lýsa því hvernig lík-
amir vorir fara að losa við sig ó-
nýt efni, eða breytinguna, sem
þar er stöðugt á ferðinni, og er
ekki í neinni mótsögn við hug-
mynd þá, sem eg hefi myndað
mér.
“Algengt er að segja, að vér sé-
um ’börn kringumstæðanna’, og
er það satt, að minsta kosti að
nokkru leyti. Við höfum ’séð,
hvernig að kringumstæður hafa
breytt dýrunum og jafnvel eyði-
lagt sumar dýrategundir með öllu
— eins og leifar mammoth dýrs-
ins, sem fundist hafa í jörðu, en
nú er útdautt, sýna.
“pað er skiljanlegt, að þessar
lífseiningar þurfi sérstakar kring-
umstæður til þess að geta fram-
kvæmt vist verk, og þegar þær
kringumstæður breytast, þá flytja
lífseiningarnar sig búferlum, ef
maður mætti svo að orði komast,
taka sér annan bústað, til .þess að
geta notið sín.
“Tilraunir, sem vísindamenn
jæknisfræðinnar hafa -gert, hafa
leitt í ljós, að bústaður minnisins
er í heila mannsins, á stað sem
kallaður er “Broca fellingin”. Og
ef maður snýr sér að því, sem vér
nefnum líf eftir dauðann. Ef að
lífseiningarnar, sem mynda minni
mannanna, halda saman eftir
dauða þeirra, er það þá ekki
sennilegt, að álykta að þessir
minnisflokkar lífseininganna geti
haldið þessum eiginleikum, er við
svo nefnum, eftir að þeir eru skild-
ir^við líkaniann? Ef svo skyldi
vera, ætti sú persónulega lífsein-
ing að geta starfað eftir aðskilnað
sinn við líkamann, jafnt og áður.
“Eg er því vongóður um, að ef
hægt er að framleiða viðeigandi
verkfæri, sem’ þessar persónu-
legu lífseiningar, geti haft áhrif
á, að þá getum við átt von á að
fá fréttir frá þeim úr hinum
breytty heimkynnum þeirra og
kringumstæðum.”
Edison gerir lítið úr þeim vana,
að kenna náttúrunni um hina og
þessa viðurði, og spurði ergilega:
“Hvað er náttúran?” og hélt því
fram, að vér eignuðum henni þá
hluti og viðburði, sem vér sjálf
ekki skildum. Og væri það leti-
leg aðferð til þess að bera í bæti-
fláka fyrir vaþekkingu vora.
Hann heldur því fram, að vér not-
um það hugtak til þess að hylja
alt það, er vér gæturn ekki skýrt
á rökfræðilegan eða vísindalegan
hátt.
Edison heldur því fram, að eft-
ir því sem skilningur mannanna
þroskast, þá muni skýrast æ bet-
ur það sem vér nú köllum leynd-
ardóma náttúrunnar.
Enginn skyldi láta sér detta í
hug, að Edison sé trúleysingi, þó
honum hafi oft verið borið það á
brýn af þeim, sem ekki hafa náð
náinni kynningu af honum. Hér
fylgir hans eigin játning, hrein
og ákveðin í þeim efnum:
“Eg get ekki fremur efast um
vísdóms tilveru, sem öllu stjórn-
ar, en eg get efast um mína eigin
tilveru.”
Edison er fróðleiks þyrstur mað-
ur, og hefir þorsti sá knúið hann
til þess að vinna og leita í full
sextíu ár af þeim sjötíu og þrem-
ur, sem hann hefir lifað, og hann
hefir og þrýst honum til þess að
[ leggja út á þessa nýju og síðustu
leit sína á braut upplýsingarinn-
ar, um tilveru utan vébanda hinn-
ar jarðnesku og dauðlegu tilveru
vorrar; sjálfur segir hann um
þetta: t
“Ef þessi nýi útbúningur, sem
eg er nú að vinna að, skyldi verða
vegur til aukins skilnings á líf-
inu eftir dauðann — tilveru, sem
er ólík þeirri, sem vér hér þekkj-
um, þá er ekki óhugsandi, að vér
færumst einu feti nær vísdóms-
uppsprettu allrar þekkingar, nsér
vísdómsafli því, er stjórnar öllum
hlutum.
“En,” bætti hann við, og rétti
upp hendina eins og til aðvörun-
ar: “Eg lofa engu ákveðnu. Eg
lo£* því að eins, að -gjöra verum
annars heims hægara fyrir með
að ná sambandi við oss, ef að á-
stand þeirra er þann veg, að þær
geti það, eða hafi löngun til þess.”
----------------o--------
Rœktun Alfalfa.
Aðferðirnar, sem nota skal við
sáningu Alfalfa, eru að miklu
leyti bundnar við loftslag og stað-
háttu, og því af eðlilegum ástæð-
um harla mismunandi. í héruðum
þar sem jarðvegurinn er þur, verð-
ur aðferðin ofur einföld. Land-
ið er plægt snemma á vorin, en
fræinu ekki sáð fyr en um eða
eftir mitt vor. Oft sprettur alf-
alfa nokkuð á fyrsta árinu, en
fullu gildi hefir jurtin ekki náð
fyr en hún er orðin því sem næst
þriggja kv&f Af fræi fer þetta
frá fjórum til þrjátíu pundum í
ekruna, eftir því hvernig jarð-
vegurinn er. pegar um er að
ræða ræktun útsæðis, ei; hagkvæm-
ara að sá sem allra gisnast, því við
það fæst hraustara og þroskaðra
fræ. Áætlað hefir verið, að
14,448,000 frækorn fari í hvern
mæli (bushel) af alfalfa útsæði.
Samkvæmt því mundi, með því að
sá hálfum mæli í ekruna, koma
166 frækorn á hvert ferhyrnings-
fet. pað er bæði sýnt og sannað,
að margfalt meira er undir því
komið, að útsæðið sé gott og dreif-
ing þess rétt, en hvað miklu af
því er sáð. Eitthvað frá tólf til
sextán plöntur er það allra mesta,
sem þrifist getur á einu ferhyrn-
ingsfeti lands, og í mörgum til-
fellum ekki nálægt því svo mik-
ið. Oft kemur það fyrir, að ill-
gresi sprettur upp úr akrinum
samtímis alfalfa nýgræðingnum.
bezta og hér um bil eina ráðið við
útrýmingu slíks illgrebis, er að
slá eins snögt og framast má
verða. pegar land er búið undir
Alfalfa ræktun, er um að gera að
jarðvegurinn sé bæði sléttur og
mjúkur. Ef um hrjúfan jarðveg
er að ræða, verður hvorki hægt að
slá jafnt né nægilega snögt, en
það er þó einmitt frumskilyrðið
fyrir útrýming illgresisins og
arðvænlegri uppskeru þessarar á-
gætu fóðuretegundar—alfalfa.
Bann í Svíþjóð.
Síðan árið 1911 hefir nefnd setið
á rökstólum í Svíþjóð sem haft
hefir það verkefni, að taka áfengis-
málið í heild sinni til rannsóknar og
gera tillögur um það. tJr öllum
áttum hefir nefndin dregið að sér
efni, til upplýsingar málinu, safnað
skýrslum og gögnum um starf
annara þjóða um málið, meðal
annars, t. d. sent fyrirspumir hing-
að, til landsstjórnarinnar, um þá
reyslu sem hér er orðin um bann-
lögin.
Nefndin var búin að starfa svo
lengi að það var orðið hljótt um
hana, hafa sumir ef til vill verið
farnir að gera sér í hugarlund að
lítið myndi koma frá henni. Þess-
vegna kemur mönnum það eilítið
kynlega fyrir að nefndin leggur
nú fram ákveðnar tillögur. En sam-
kvæmt símskeyti sem hingað kom
í vikunni eru tillögurnar þær: að
allsherjar vínbanni vertH komið á
í Svíþjóð og nái til allra 'áfengra
drykkja, víntegunda og öls með
2 8-10 %. Vill nef ndin leita þjóð-
aratkvœðis um bannið tveim árum
eftir að ríkisþingið hefir samþykt
það.
Undanfarin ár hefir sérstakt
skipulag ríkt í Svíþjóð um áfengis-
málið. Það hefir hvorki verið frjáls
sala né bann, heldur skömtun.
Hefir það verið nefnt “Bratts-
system” eftir þeim manni, Bratt,
er fyrir því gekst. Andstæðingar
vinbannsins hafa mjög oft haldið
því fram að þetta skömtulag Bratts
væri hin eina rétta lausn áfengis-
málsins. Dómur sænsku nefndar-
innar nú, og reynsla Svianna, hefir
farið í þveröfuga átt. Reynslan
verð sem sé sú að það varð ekki
hægt að skamta. Úr því að vínið
var veitt á annað borð að opin-
berri ráðstöfun varð æ að stadtka
skamtana. Og sjálfur Bratt hefir
nú játað að þetta skipulag sitt sé
óhæft. Það sé ekki hægt að skamta.
Skamturinn verði að vera það sem
fólkið vill hafa:—enginn skamtur.
Skýrslur hafa verið gerðar öll
þau árin í Svíþjóð sem Bratts-sy-
stémið hefir staðið, um afleiðing-
arnar af áfengisnautninni, í glæp-
um, sjúkdómum, slysum, o.s. frv
Þær hafa talað skýrum orðum.
Það hefir haldist svo greinilega
í hendur að þá er skamturinn er
aukinn, kemur hitt óumflýjanlega
á eftir: fjölgun glæpa, slysa, sjúk-
dóma, o.s. frv. sem beinar og ó-
beinar afleiðingar.
Það er næsta mikilsvert að Svíar
hafa gert þessa tilraun um skömtu-
lagið, því að þeir eru búnir að
reyna það til þrautar og sjá:
skömtulagið er léttvægt fundið.
Sænska nefndin, sem dregið hefir
að alt það efni sem unt er að ná
í dregur ályktanir af reynslunni,
reynslu Svía og annara. Og álykt-
anirnar eru þessar:
Engin önnur leið er til um að
leysa hið mikla og alvarlega áfeng-
ismál, en bannleiðin. Ef við viljum
gera skyldu okkar og taka afleið-
ingunum af samvizkusamri rann-
sókn, þá verðum við að lögleiða
fullkomið baann á áfengi.
Þessi tíðindi frá Svíþjóð eru að
svo mörgu leyti gleðileg tíðindi.
Að vísu er það svo, að það er
ekki búið að samþykkja bannið i
Svíþjóð, þótt þessi nefnd geri það
að tillögu sinni. En það eitt, að
nefndin, og það einmitt slík nefnd
í Svíþjóð, landinu sem reynt hafði
skömtulagið, kemst að slíkri niður-
stöðu, er ærið gleðiefni eitt fyrir
sig.
En það ey mikil og góð von um
að sænska þjóðin fari eftir tillög-
um nefndarinnar. Sænska þjóðin
er um marga hluti best menta og
heilbrigðasta N orðurlandaþ j óðin,
bæði í andlegu og líkamlegu tilliti.
Bindindis og bannhreyfingin hefir
fest þar djúpar rætur meðal al-
mennings og meðal Svia hafa verið
sumir allra áhrifamestu bannmenn
heimsins. Og siðast, en ekki síst
má i þessu sambandi minna á
sænsku,kirkjuna, viðsýnustu, glæsi-
legustu og mest lifandi kirkjuna, á
Norðurlöndum a.m.k. Sænska kirkj-
an hefir, nálega sem heild, tekið
bannmálið upp á sína arma og það-
an mun málið eiga von hins allra
mesta stuðnings.
Einlægar blessunaróskir séu
sænsku bannmönnunum hér með
sendar frá samherjum þeirra á Is-
landi.
HEIMSINS BEZTA
MUNNTÓBAK
COPENHAGEN
Hefir góðan
keim
Munntóbak seni
endist vel
Hjá öllum tóbakssölum
m
MERKILEGASTI LEIKHÚSVIÐBURÐUR!
WALKER
Byrjar næsta mánudagskveld
18. OKTÓBER, KLUKKAN 8. Á MÍNÚTUNNI.
Aukasýningar miðviku og laugardaga, klukkan 2 e.h.
....Vefrua þess hve leiknrinn er lanRur og leiksviðsbreytingar viSfanp;s-
miklar, liefst leikurinn stnnilvíslega klukkan átta, og verða gcstir pá
að vera komnir í sæti, siikum þess að meðan á fyrstu sýningunni
stendur verður engum leyft að ganga til sætis.
SKRAUTIjEGASTI OG VEIGAMESTI SÖNGIjEIKIJR, sem enn
IIEFIR pEKST I T.I.TKIIf SSÖGIT AIjIjRAR AMERfKIJ.
F. RAY COMSTOCK og MORRIS GEST, SÝNA
Fegursta Leik i Heimi
CHU
Tvímælalaust mest hrífandi
söngleikur, liæði hvað lelk-
tjöldum, húningnm og annari
fjöllireytni viðvíkur, sem
nokkau sinni hefir sést á
lciksviði í Ameríku.
300 manns
í leiknum.
14 langar
sýningar.
Sýndur í 4 ár
við konunglega
leikhúsið í Lon-
don. Samin af
Oscar Asche.
Músik eftir Fr.
Norton.
HRfFANDI
AUSTUR-
LANDA
SÖN GIjEIKUR
CHIN
CHOW
KEMUR IIINGAD BEINT EFCTR HEIUS ARS SÝNINGU A
CENTURY THEATRE, NEW YORK.
Yerð á kvöldin $1, $2, $2.50 $3 og á aðalgólfi $3.50
Aukasýningar á miðvikudag, $1, $2, og á aðalgólfi $2.50
Aukasýningar á laugardag, $1, $2, $2.50 og á aðalgólfi, $3.00
Til athugunar:—Til þess að koma 1 veg fyrir grðSabrall á
aSgöngumiSum, það er aS segja aS fáir menn kaupi öll beztu
sætin og selja slSan meC uppsprengdu verSi, getur enginn fengið
keypta fleiri en sex miða, og verSur þð einnig krafinn um fullar
upplýsingar, er sýni hver hann er.
KOL! KOL!
Vér seljum beztu tegund afDrumheller kolum,
sem fæst á markaðinum. KAUPIÐ EITT T0NN
OG SANNFÆRIST.
Thos. Jackson & Sons
Skrifstofa, 370 Colony St. Símar: Sher. 62-63-64
OPNIÐ REIKNING
Province of Manitoba Sav.
ings Office
Auk þess aS veita hærri vexti :
tnnstæSufé
ábyrgist fylkiS
öll ySar innlegg
þér getiS dregiS
■ peninga yðar
nær sem yS-
iþðknast.
Ef þér búiS utan Winnipeg, þá skrifiB
eftir bæklingi, “Banking by Mail”.
WINNIPEG OFFICE
v 335 Garry St. 872 Main St.
/
ÍSLENDINGAR—piltar og stúlkur óskast til að læra
rakaraiðn á HEMPHILL BARBER COLLEGE. Eftirspurn
mikil bæði í Canada og Bandaríkjunum. Hátt kaup, frá $25
til $50 um vikuna. Námið tekur aðeins átta vikna tíma. Vér
ábyrgjumst hverjum fullnuma stöðuga atvinnu. Rakara
vantar nú í mörgum bæjum og borgum. Skrifið eftir ókeypis
Catalogue, er sýnir yður hve auðvelt er að læra rakaraiðnina
og stofna iðn fyrir eigin reikning með mánaðarborgunum.
HEMPHILL BARBER COLLEGE
220 Pacific Avenue Winnipeg, Man.
útibú í Regina, Saskatoon, Edmonton og Calgary. þetta er af-
'bragðs tækifæri fyrir íslenzka pilta og stúlkur.
i. 1 .......
BLUE ftlBBON
TEA.
Það er margt í heiminum nú á
dögum sem veldur leiðindum, þótt
ekki drekki maður lélegt te — má al-
veg eins vel drekka það bezta.
Reynið BLUE RIBBON TE
/