Lögberg


Lögberg - 29.09.1921, Qupperneq 5

Lögberg - 29.09.1921, Qupperneq 5
LOGBERG, FIMTUDAGIHN, 29. SEPTEMBER 1921 Bls. 5 bær, verzlanir mjög myndarlegar Briem) frá Riverton. Átti eg og heimili falleg par umhverfis er stærsta norska bygðin í Alberta- fylki. Norska kirkjan þar í bæn- um er samt ekki stór, og hún er ekki eins falleg eins og segjum islenzka lúterska kirkjan á Gimli. Og tala allra meðlima í þessu lút- erska kirkjufélagi í Alberta, sem stendur straum af skólanum, er 4,573 sálir, -en fermdir meðlimir 2,415, ekki helmingur á við kirkju- félag vort. Skólinn stendur utanvert í bæn- um, og á þar 25 ekrur af landi. Byggingin, að stærð 48x72 fet, þrí- lyft, með steypukjallara undir, bygð árið 1912, kostaði $26,000. í skemtilega kvöldstund hjá þeim. íSaskatoon, liggur við syðri end- ann á Saskatchewan-ánni og hef- ir myndarlegt borgarsnið á sér. Mr. Thordarson ók með mig um alla helstu staðina. Meðal ann- nokkrir af nemendum frá þessumj síðustu árum, halda slíkri trygð við mig, eins og þessi gömlu skóla- börn mín frá Dakota-tíðinni, þó eg sé ekki undan neinu að kvarta. Satt að segja er mér það fyrir mestu, að enginn nemandi minn “Fruit-a-tives” björguðu lífihennar ars skoðuðum við háskóla fylkis- nú bregðist skólanum. Eg vildi ins, sem þar á setur, þó Regina ibinda þá alla við Jóns Bjarnason- hafi stjórnarsetrið. pegar eg sá ar skóla, þeim, böndum, sem aldrei háskólana í þessum tveimur fylkj- um fyrirvarð eg mig fyrir Mani- toba, sem er 35 árum eldra fyljci en þessi, en á þó ekkert fast há- skólastæði enn, en ver hundruð- um þúsunda dollara í bráðabirgða byggingar. í Saskatchewan og Alberta hafa þeir áætlun um all- kiallaranum er eldhús, borðstofa | an háskólann, eins og hann er 0g á fyrir námsfólkið, ein kenslustofa1 að verða, og ekkert er bygt nema og hitunarvél fyrir skólann. Á fyrsta gólfi eru kenslustofur; skilrúm milli tveggja þeirra er þannig útbúið, að þeim má breyta í einn samkomusal. Á öðru gólfi er heimavist fyrir námsmeyjar og á þriðja gólfi og í kvistherbergj- um þar fyrir ofan, heimavist fyr- ir sveina. Bærinn gaf skólanum landið sem hann stendur á, og þar að auk gaf fólkið í ibænum hér um bil $3000 til byggingarinnar. Annar staðar í Alberta gaf fólkið um $10,000. Lán fengu þeir frá kirkjufélagi sínu í Bandaríkjun- um að upphæð $15,000- pegar svo kirkjufél. safnaði $1,000,000 sjóði, fékk skólinn af þeirri upphæð $16,500 og endurborgaði þá lánið pannig er skólinn nú skuldlaup, þarf mikið á auknum byggingum að halda en bíður held- ur dálítið lengur eftir þeim en að sökkva sér í iskuldir. í skólanum eru 9 kennarar og síðastliðið ár voru þar 113 nemend ur. pessir nemendur skiftust milli deilda eins og hér segir: Undirbúningsdeild (7. og 8. bekkur,), 16. miðskóladeild (eins og Jóns Bjarnasonar skóli), 55 Biblíuskóladeild,---------------16 Verzlunarskóladeild,-------— 25 Cöngfræðisdeild, ............... 1 pETTA ÁVAXTALYF VEITIR Á- VALT HEILSUBÓT 917 Dorion St., Möntreal. “Eg þjáðist alt af Dyspepsia. Hafði þjáðst árum saman og ekk- ert meðal gerði mér vitund gott- Las svo um “Fruit-a-tives”, hve HH þær magasjúk- framtið. Og þar kemur fram eini , ... , K . . domum og meltingarleysi, svo eg geta slitnað, svo að þeir bles,si hann og beri, vinni honum gagn og sjái honum borgið um alla >. Samtals 113 Biblíudeildin í þessum skóla er ekki ósvipuð sunnudagaskóla- deildinni, sem upphaflega var á- ætluð í skóla vorum. Tilgang- urinn er sá aundirbúa hæfa sunnudagaskólakennara, eins og var tilgangúr vor þá, engirin sinti því hjá oss, og enn fremur sá að undiibúa kennara fyrir safnaðar- skóla, enn þá skóla hafa skandi- navar í sumarfríinu til þess að börnin læri kristindóm og mál feðra sinna. Hvernig skyldi vestur islenzkum börnum lítast á það, eða þá foreldrum, þeirra á það að láta börnin sin verja sumarfríinu til að læra íslenzku 0g kristindóm 0g *svo borga fyrir þetta? Vér gortum og gumum, ekki vantar það, en það er til fólk, sem leggur meira á sig en vér- Kenslugjald á þessum skóla sýnist vera hátt, $90 fyrir skóla- árið, en þeir nemendur, sem hafa •heimavist í skólanum, fá hána svo ódýrt að þeir borga að eins $270 um árið fyrir herbergi, fæði og kenslu, en þeir verða að leggja sér til allmjkið í berbergið, en með þessu móti iborga þeir ekki meira fyrir þetta þrent en $27 til $30 um mánuðinn. Tekjulindir skólans eru þrjár: gjald nemenda, árlegt tillag frá kirkjufélaginu og gjafir einstakl- inga. Ef vér íslenzkir kirkjufélags- menn værum ekki að hugsa um að vera í sem nánustu sambandi við Manitoba-háskólann, gætum vér ó- eins og það á að standa í framtíð- inni og ^llar byggingar í samræmi hver við aðra. í Saskatoon, heimsótti eg líka lúterska mentastofnun, skóla Manitoba Sýnódunnar þýszku, sem er meðlimur í sameinuðu lútersku kirkjunni (United Lutheran Church). Sá skóli stendur svo sem mílu frá háskólanum og notar á parti kensluna þar- Bygging þeirra er snotur en lítil og útbún- aður sumur svo, að íslendingar -mundu tæpast gjöra sér það að góðu. Sá skóli kennir einnig guðfræði, svo prestefni eru þar al- gjörlega búin undir starf sitt. Frá Saskatoon fór eg austur til Gerald. Æskukunningi minn, Christian Paulson, lét sækja mig til bæjarins. Næsta dag flutti Jóhann Halldórsson mig um bygð- ina og heimsótti eg alla bygðar- menn. Um kvöldið fór eg svo austur til Narfa Vigfússonar í Tantallon bygð 0g dvaldi hjá hon- um til sunnudags, ferðaðist um og heimsótti fólk eftir því sem eg gat. Eg hitti á annatíma í þessum bygð- um. í Gerald-bygðinni voru riienn rétt að búa sig undir þresk- ingu, í hinni bygðinni stóð þresk- ing sem hæst. Á sunnudaginn flutti eg guðsþjónustu á tveimur stöðum, í gamla Hólaskólahúsinu, sem nú er að eins notað fyrir sam- komuhús, og í skólahúsinu í Ger- ald bygðinni. Góð aðsókn var á báðum stöðunum og í báðum til- fellum greitt vel fyrir skólamálinu, enda hafa þessar bygðir áður hlynt vel að því málefni, þó þetta sé í fyrsta sinn, sem eg hefi komið þar í skólaerindum. Satt að segja finst mér að gata skólans til hjarta fólksins sé alt af að verða greið- ari- ' Hvergi nokkurstaðar í þessum bygðum, heyrði eg einu einasta ónotaorði hreitt til skól- ans. Eg hitti m^rga gamla kunningja í þessum bygðum, sem eg hafði mjög mikla ánægju af að hitta aftur og svo eignaðist eg nýja kunningja og er það ætíð gróði;; persónulegt samband, þar sem hlýleiki ríkir og góðvild, eyk- ur ávalt unað og maður er auð- ugri fyrir. pá sem eg ekki heim- sótti bið eg afsökunar og bið þá virða það svo, að það hafi ekki stafað af neinum kulda, að eins af því, að eg gat ekki komið því við. Síðast fór eg frá heimili Taulsons hjónanna*. Lestinni þurfti eg að ná um kl. 2 um nótt- ina 0g vakti Mr. Paulson, til þess eg gæti sofnað dálítið áður en eg lagði af stað Dóttir hans hafði svo hressingu handa okkur áður en við lögðum af stað, enda er þetta sýnishorn af þeirri nákvæmni og velvild, sem eg naut á allri ferðinni. Eg vildi sóka, að öllu fólki í báðum þessum bygðum tækist að sameina alla og óskifta krafta 'sína um kristilegt félagsstarf, svo þeir geti varðveitt sína lútersku mín sterkasta gleði í sambandi við þetta mál. Sumir nemendur Jóns , Bjarnasonar skóla fyr og síðar, hafa verið og eru enn, svo góðir vinir skólans, að eg get tæpast hugsað mér, að nokkur skóli geti átt betri vini, meðal nemenda sinna, en hann á. En það særir mig meira en eg get lýst, þegar einhver nemandi svíkur skólann og gjörist fjand- maður hans- Mér þykir það óskaplega sárt, ef fólkið mitt — íslendingarnir skilja framtíðinni ekkert minnismerki eftir, sem sýnir kristindóm þeirra og menningu. pað minnir mig á það, að ein- hver nafnlaus náungi var í vor að mótmæla því að skólinn, yrði sá minnisvarði sem eg hefi talað um, og vildi vita því ekki væri búið ákvað að reyna þær. — Eftir að hafa lokið úr nokkrum öskjum, var heilsa mín komin í ágætt lag. Eg rita þetta því til þess að kunn- gera, að eg á llíf mitt að launa “Fruit-a-tives”. Mlle. Antoniette Boucher 50 cent Ihylkið, 6 fyrir $2.50 og reynsluskerfur 25c. Fæst hjá ö-ll- um lyfsölum, eða beint frá Fruit- a-tives, Ltd., Ottawa. þess ,vér vitum um þörf, skiljum hana út í æsar, vitum hve brýn hún er, nær hún til hjartna vorra, og vér viljum bæta úr þörfinni, þó staðurinn sem hún er tegnd við sé mörg þúsund mílur í burtu. Hjartað þurkar út vegalengdina, og þörfin, í allri sinni neyð, stend- að byggja skólann, hvað hefði orðið | ur fast hjá oss. Og þannig er af, því sem hann lagði til. Mér datt þá í hug maður, sem eg eitt sinn bað að styrkja skólamál vort. Hann sagðist einu sinni hafa gef- ið $5, til þess máls og var forviða að það skyldi ekki vera búið að byggja skólann. Jæja*, ef ná- unginn lætur mig vita um nafn sitt, skal eg segja honum hvað hefir orðið af því sem hann hefir gefið til skólans. Eg hitti á þreskingartíð líka við Brown. pað varð því lítið af heimsóknunum. Samt kom eg til forseta safnaðarins þar i bygð- inni, hr. Árna Tómassonar, enn freonur Sigurjóns Bergvinssonar og Jóns S. Gillis, og átti eg á- nægjulega og góða komu til þeirra allra. Á sunnudaginn flutti eg guðsþjónustu, talaði máli skólans og tók 'svo á móti því sem menn vildu góðfúslega gera. pó ekki séu þar allir meðmæltir skólanum, voru samt undirtektirnar góðar- •Söfnuður er þar í bygðinni, sem gekk úr kirkjufélaginu í klofn- ingnum árið 1909. Séra Páll Sigurðsson þjónar nú þessum söfn- uði, en það var mjög fúslega veitt, bæði af presti og söfnUði, að eg fengi þar tækifæri til að bera fram málefni mitt, enda hygg eg að enginn verulegur, trúarlegur mis- munur, aðgreini þetta fólk frá kirkjufélaginu. Guð gefi okkur öllum lúterskum Vestur-íslendingum náð til að sjá að sameínaðir stöndum vér, en að sundraðir föllum vér. dómalaust meta og rækja það, sem guð hefir gefið þeim. Sökkvi niður í saltan mar þetta sífelda gort í orði og þessi sífelda fyrir- litning í verki fyrir öllu því sem vér eigum. Jóns Bjarnasonar skóli, gjörir það sem enginn annar skóli í land- inu gjörir: leggur rækt við trú- arlegan og menningarlegan ar_f feðra vorra, og þess vegna ætti enginn góður drengur að ganga fram hjá honum. Hverfi sundrung og samtakaleys- ið niður í afgrunn! Guð blessi grænar grundir í öllum bygðum vorum. Frjóvgist þar líka grænn gróður andlegs á- huga, kristilegs llífs. Ef viljinn vaknar til að hlúa að blómunum, sem almáttugur guð hefir trúað okkur fyrir, þá er nauðsynjastofn- unum vorum borgið. “pá vaxa meiðir þar vísir er nú, svo verður ef þjóðin er sjálfri sér trú.” Copenhagen Vér ábyrgj umst það að vera algjörlegí* hreint, og það| bezta tóbak heimi. C?PÍNHÁGEN# ' ' SNUFF '■ Ljúffengt og endingar gott, af því það er búið til úr safa miklu en mi'.du tóbakslaufi. MUNNTOBAK tíma. Eg hefi oft átt tal um það, vinur minn, með skólann; ef hann fær að snerta hjartataugar þínar, ef þú skilur að hann er, að! ’berjast fyrir því bezta, sem vér ísledingar eigum, fyrir trúarlegum og menningarlegum arfi feðra vorra, ef þessi arfur er þér kær, ef þú eykur þekkingu þínat svo að þú skilur, að skólinn getur ekki Unnið þetta dýrðlega verk, nema þú og aðrir rétti honum hjálparhönd, þá flytur skólinn sig fast að hjarta- rótum þiínum, og hann, sem þú áð- ur ekki einu sinni eygðir í fjarska, stendur við hlið þér. Verk mitt, sem skólastjóri, er fólgið í tvennu: að sjá um að verk- ið í skólanum sjálfum sé unnið eins vel og unt er, og hitt að flytja skólann í ræðu og riti fram fyrir hóp manna og einstaklinga, með því að ferðast langt og skamt að hjartarótum Vestur - íslendinga. Auðvitað verða þeir að vera fleiri og fjölgandi, sem gjöra þetta sama verk, ef vel á að fara. En gefðu þá ,skólanum tækifæri, hlustaðu á það sem hann segir, lestu það sem hann skrifar, gjörðu honum það ekki ómögulegt, að hafa áhrif á þig- pá. verður gróður þar sem nú er auðn. Annað gróðurleysi, sem eg fann, Þögn er samþykki í tilefni af grein ií síðasta Lög- bergi dagsettu 15. sept., langar mig til að rita fáeinar línur. Sú grein er eftir ólaf ólafsson. Að er hygg mentaðann mann, ákvarð- aðann trúbóða eða prestsefni. Er efalaust rituð í góðum og göfugum tilgangi, til íslendinga hér vestan hafs, til hvatningar og styrktar Jóns Bfjarnasonar skóla “Aca- demy” í Winnipeg. En með allri virðing og velvild fyrir þessa manns góða, göfuga tilgangi, þá hugsa eg afó af fjölda mörgum verði höfundur misakilinn og jafn- vel að þessi hans áminsta grein, verði miklu fremur, J. B. skóla —* viðhaldi hans og styrk til að ná öruggum, cfg traustum grundvelli í hugsun og sálarlífi vons þjóðar- brots hér og venda til heiðurs og gagns og nytsemdar, eins og efa laust hefir vakað fyrir þeim, sem hugmyndina átti í fyrstu og stofn- unin ber nafn af. Já, verði mik’u fremur til ógagns en gagns. Og þess vegna ættu menn ekki að þegja, því þögn er samþykki, segja menn. Og í þessu stóra alvörU- máli, ættu leikmenn eða v'ér þjóS- arbrotið, ekki að þegja. pað er komið að því takmarki, að annað- hvort verður að hrökkva eða stökkva. Halda áfram með þessa miðskóla mentastofnun með óþvinguðum áhuga, ipeð sæmd, og fullum starfskröftum, eða hætta, í því formi, eða stefnu seni skólan- um hefir verið haldið út í og upp , fram að þessu. Menn verða að ætla eg að borga fyrir það sjálf- efað gjört betur með því að fara að dæmi þessara Norðmanna og j kirkju nú og framvegis. setja skóla vorn í einhvern smá-| Mánudaginn, 28. ág. var eg kom- bæ, sem væri í sambandi við góða inn heim og fór samdægurs til íslenzka hygð. \ Kristindómur er skyldunáms- Kristindómur er skyldunáms- grein í þessum skóla, en norska valgrein. Hann leggur aðal á- herslu á kristilega mentun og leit- ast við að veita nemendum sem mest af trúarlegum og menning- arlegum fjársjóðum feðranna.” Frá Camrose fór eg austur til Saskatoon, og dvaldi þar liðugan sólarhring hjá gömlum og góðum Winnipeg-vinum, Mr. og Mrs. K. S. Thordarson. Enn fremur hitti ég þar Englending, sem eg kynt- ist í Nýja íslandi, Mr- Percy Wood, og konu hans Veighildi Mabel (f. Selkirk á fund prestafélags vors, en um helgina 4. sept-, skrapp eg til íslendingabygðarinnar á Brown, í sunanverðu þessu fylki. Mr. Thorsteinn J. Gíslason, sótti mig til næstu járn|brautarstöðvar, Morden-bæjar, og gisti eg hjá hon- um og konu hans Lovísu, sem fyr meir gekk í'skóla til mín, þegar eg var kennari í North Dakota. Fjölda margar gamlar endurminn- ingar rifjuðust þar upp, sumar sem færst höfðu yfir í rökkur hálf-gleymskunnar, sumar sem eg var algjörlgea búinn að tapa. Á dálitlum parti var eg gamli jkenn- arinn enn, og veit eg ekki hvort bygð en það er sumstaðar annar- staðar. Sumstaðar er fólkið eins og tómir sundurlausir molar. Hver moli getur verið úr ágætu efni, en hann getur ómögulega sameinast neinum öðrum mola; og svo verður þetta aldrei nein heild, enginn fé- lagsskapur, ^kkert sem mannfé- er þessi mótbára: pegar eg ferLkilja> ag það er almenningur inn í búð til að kaupa mér skó, sem þesgu máli má til að hjálpa og ætla eg að borga fyrir þá sjálfur,! teka á slínar herðar> alla byrði en ekki að biðja neinn annan að Lem því fylgir_ Engir einst,kir hjálpa mér til þess; eins er það, menn j vorum hóp eiga næga krafta lí1 !!nÍ!„Íar"Íð ;mÍtt 1 SkÓl!’ i til þess. pví er full ástæða til að málið sé vel og hlutdrægnis- laust skoðað. pað mætti meo fuiium sanni segja til mín, ag ég skyldi aldrei af því reiðast, — þú ættir að skammast þín og þegja um þetta mál, sem aldrei hefir því hjálpar- hönd rétt. petta er að vísu satt, og sannleikurinn er sá, að mér Samheldni er betri í þessari ur’ en elclci biöja neinn að hjálpa mér. Já, það má vera að þetta sé gott sérstaklega fyrir þá, sem ekki kæra sig um að leggja það á sig að gefa börnunum sín- um skólamentun; en þegar maður snýr sér að skónum, má gjarnan athuga það, að ef maður þyrfti ondilega á sérstökum skóm að lagið vinnur í sameiningu, aldrei j haldi, en vantaði dollar upp á verð Inníheldur enga fitu, olíu, litunarefni, ellegar vínanda. Notað að kveldi. Koreen vinnur hægt, en ábyggilega og sigrar ára vanrcekslu.það er ekki venjulegt hármeðal. Það er cbrigðult við kvillum í hársverðinum. Verð $2.00, eða sent með pcsti $2.25, Burðargjald borgað ef 5 flöskuretu pantaðar í einu. Koreen Sales Co., 2140 Broad St., Regina Einka8alar fyrir Canada j annað en tómir sundurlausir mol- ar. Ömurlegt er slíkt ástand. En í Brown bygðinni heldur fólk söfnuðinum sínum saman, heldur uppi sunnudagaskóla á hverju ein asta sumri, hefir góðan söng við guðsþjónusturnar, hefir lestrar- félag með ágætum bókum og hefir 3tofnað þjóðræknisdeild. Má því óefað tejja þessa bygð með fremstu •bygðum íslendinga vestan hafs, hvað félagsskap snertir. “út um grænar grundir”, fór eg og sá bygðirnar í blómá sumars- ins. Er þá kominn gróður hvað •skólamálið snertir? Er ekki eft- ir að “klæða fjallið” í því máli? Að mikið sé enn af gróðurleysi misskilningsins og jafnvel nokk- uð af algjörðri auðn fjandskapar neita eg ekki, en mér finst gróð- urlausu blettirnir vera að minka- Eg ætla að minnast ofurlítið á suma gróðurlausu blettina, sem eg fann í þessum ferðum mínum. Einn maður vestur í landi, er eg spurði hann hvort hann ætlaði að styrkja skólann, tók dálitið við- ragð; leit nokkuð hvast á mig og sagði. “Skóla austur í Mani- toba? Nei, eg held það sé margt sem er nær manni, sem maður ætti heldur að styrkja.” Frá hans sjónarmiði var svarið hans algjör- lega sanngjarnt og satt. Meðan ið, getur skeð að manni kæmi þaðj þetta mál, við vitra og sanngjarna menn, og þar á meðal s. 1. vetur æðilangt samtal við prófessor R. Féldsted sál., var hann eindregið á þassari skoðun, og svo hafa fjölda margir aðrir verið- — parna sést hvað grundvöllurinn er ó- traustur. Ag byggja alla von- ina á J. B. skóla, virðist mér geta haft það í för með sér, að festarn- ar slitni og vér rekumst stýris- laust á þessu ólgandi mannlífshafi þar til vér líðum skipsbrot og týn- umst að öllu, sem ættkvísl af fræg- um íislenzkum stofni. En langt er það frá mér, að eg vildi leggja nokkurt Vanþakklætis eða móðg- unarorð til þeirra manna, sem mest og bezt berjast og hafa barist fyr- ir þessu máli, því eg skoða þeirra hugsjón göfuga og af hreinum hvötum sprottna, þó eg ekki geti 0g hafi aldrei getað. trúað á fram- tíðar farsæld þess. Nú kem eg að aðalatriðinu, sem eg held að hafi rekið þenna heiðr- aða höf ó. Ó. til að rita þessa á- minstu gr. pað er trúaratriði. “Men are wanted” trúaða endur- fædda? guði helgaða menn,” þetta sýnist vera aðal þráðurinn, þörfin og áhyggjuefnið, sem hefir vakað fyrir höf. og úr þessu á nú í allri nútíð og framtíð, J .B. skóli að bæta- Eiginlega finst mér alt annað verða að hismi hjá þessu. petta verður í huga og hjarta höf. eina markmiðið. pað sem per- sónulega nær til þesisa heiðraða höf., er ekkert við þetta að athuga. Hann mun vera stálvarinn trúar- berserkur, og gott efni til að berja á tröllum heiðindómsins. En þetta raskar töluvert stefnu skóla- •málsinis eins og allur þorri alþýðu hefir hugsað sér málið. petta er fleygurinn sem höf. eiginlega klýfur skólamálið i sund- ur með. Eða þá í annari merk- ingu. Hann tekur alt fyrirhug- fð starf og stefnu J. B. skóla og leggur í þröngsýna trúmála-deiglu þar sem norska sýnodan og innri missionin kyndir undir, og út úr þeim heilaga hreinsunareldi, eiga hér eftir allir úr þesisu Academy að koma hreinir og flekklausir, til þess að vekja æskulýðinn til guðhræðslu og góðra siða, bæta úr prestafæðirini og trúiboðsþörfinni. “pess vegna styðjum af alefli Jóns Bjarnasonar Academy”, segir höf- Hræðslan við þröngsýnar trú- var til tafar og snúa öllu gamni upp í alvöru? Að gera J. B. skóla að hreinum og beinum og brotlausum presta- skóla, það eru 62 söfnuðir, segir höf., sem vér skyldum haílda að eindregið styrktu hann. Og margfalt minni kostnaður að byggja viðunandi og fullnægjandi prestaskóla, en þenna sem nú um ræðir, og starfskraftar og allur viðhaldskostnaður isvo margfalt minni. Einnig vildi eg ætla þeim mönnum sem þar lærðu, að verða svo færir í islenzkri tungu og bókmentum Norðurlanda, að þeir gæti sótt um og fengið stöðu prófessora í æðri skólum þessa lands, sem kennarar í Norður- landamálum. Mér finst að skól- inn, með þannig takmörkuðu sviði,. gæti þannig miklu fremui; orðið þjóðerni voru og tungu til veru* legs gagns, en með því fyrir komu- lagi sem nú er, og óumflýjanleg^ verður að vera* pví vilji maður vera nógu hreinskilinn, eins og þarf að vera i stór-velferðarmáli, þá er þetta sáralítil uppfræðsla að íslenzkri mentun, sem allur fjöld- inn getur náð á þessum skóla- parna er verkefni til að hugsa um, og sú hugmynd er sprottin upp af grein hr. ó. Ó. En að eg vildi \ nokkru sýna skólamálinu kulda eða ósanngirni, er þá óaf- vitandi. Lárus Guðbiundisson. Dáoarfregn og Sorgar- atburður. hefir aldrei fundist, að löndum hér vegna fæðar og fjárskorts á: mála kreddur, ekkert illa, ef einhver væri þar1 'sundrun^ um álfu Vestur- sundrungar þessu góða máli í uppl viðstaddur, sem gæti gefið manni 1 heims’ tak,murkafian1 hafi e* a”ur t«»8Í eldheiti trú- r eða lánað dollarinn. Hvað skól-1 fhuíra þurf þCSSa sk°!a’ Vær! mála ák«fi höf” Ær a« minni ^3» ! um viðkemur,eruþeirekkinemahægtS!°lfullt:1S%mdvær\0!.f,má!efniuu fil Skólinn, . r q. , ... T . tiltölulega fáir í öllu landinu semlti æt uðUm n°tum kæmi’ að lata hefir víst alla tí« verið fram að inn- Gunnar Sigurbjorn og Ingi- Páll E. ísfeld og kona hans búa nálægt Húsavíkur P. O. Man. 0g eiga þau hjón mörg börn og mannvænleg. Seinni hluta á- gústmánaðar lögðu þrír synir þeirra norðvestur í land að leita sér vinnu. 24. ágúst fékk faðir þeirra bréf frá þeim, frá Swan Lake, þar sem’þeir voru sestir að i kaupavinnu. pessir drengir vou: Eiríkur 27 ára, Fredholm ' 22 ára og Árni relius 18 ára.—20. september fær faðir þeirra næist bréf um það, að búið sé að flytja syni hans alla þrjá á King Ge- orge Hospital i Winnipeg, sár- þjáða af barnaveiki, “Dyph- theria”. Sama kvöld fær faðir þeirra aftur bréf um það, að yngsti drengurinn hans, Árni Arelius sé dáinn og hinir sárveikir- Árni Arelius var jarðsettur 23. september i Brookeside grafreit, var faðirinn viðstaddur og þrjú Skólinn | syatkini sveinsins, Ólafur Krist- , . , . ,. 1 þessa stofnun, lifa og starfa, tit bera sig af nemendagjaldmu emu. — , . , g.agns 1 framtið. Langflestir skólar njóta annars styrks og er það tilfellið, ekki ein- ungis með alla kirkjuskóla heldur Eins og sakir standa nú, og hafa staðift, alt fram að þessu, þá er að | og gegnum alt verið aflvaki í skól- þessu frjálslyndur á trúmálasvig- j björg. Móðirin gat ekki verið við jarðsetning drengsins síns. penna dag? 23. sept., lágu hinir dren-girnir tveir á spítalanum, mu, og það þarf hann að vera. i Guðræknisblær hefir víst alla tíð einnig með alla ríkisskóla t>eir,eÍnS 1 almenna álitinu’ sem tL1 v°r | anum, og hvar sem hrein og öfga- annar með lítilli ven um líf, en íslendinga eru allir á parti styrktir af þeim, sem ekki njóta þeirra, og svo skyni skroppinn maður er tæpast til að hann ekki viti, að skóla- skatt borgar hver, sem eignir á, jafnvel þótt hann sé einbúi og hafi aldrei barn átt. pá kemur þriðja mótbáran, sem sí og æ og alstaðar klingir við: það eru til margir aðrir skólar. Og þú þykist vera íslendingur, sem segir þetta, þú íslendingur sem stærir ,þig af sérgæðum þínum, af konungsblóðinu, af tungunni; af yfirburðunum, sem þú hefir yfir alla aðra menn, af fjársjóð- Er það samræmi! unum, sem þú einn situr að. Já, það eru nógir aðrir skólar, nær, að eins eitt stórt lauS) dýrkun Drottins hvílir yfir, binn ögn vægar veikur. atriði, sem á að vera, og í rauninni | er ljós fri^Sur og gleði. petta Faðirinn og börn hans, vilja er, lífið og sálin og hjartapunkt- ljós hefir skólinn átt, og það mundi þakka Bardals alúðlega fyrir hina enginn góður og skynisamur mað- mætu framkomu við þau. ur vilja frá honum taka. En hvað er nú á móti því að --------------- urinn í—þ«ssu máli. pörfin fyrir því að vernda vora íslenzku tungu, og þann dýrmæta bók- mentalega fjársjóð sem henni fylg- ir. Á þetta minnist hr. Ó. Ó., að nokkru og er það rétt. Og marg- ur hefir áður á það bent mjög vel og fagurlega. Og því þarf meira en meðal þrek til að segja eitt orð á móti þessari göfugu hugsjón, sem í eðli sínu nær inn að hjarta- rótum hvers einasta íslendings. Höf. segir: “Að nokkrum þjóð- flokki takist að varðveita þjóðerni sitt og tungu sína5 hér í álfu án mentastofnunar, er óhugsanlegt-” pessu er eg samþykkur á þann Hátt Verð fyrir Alifugla (poXy)! VÉR IÁBYRGJUMST — ágætir skólar. Hamingjunni j hátt — og hefi alla tíð verið, að sé lof að við íslendingar sitjum háskólastofnanir þessarar miklu ekki einir að öllum gæðum mann- lífsins. En það eru til mörg önnur blöð; skólinn var eins langt frá hjartal ágæt blöð; nógar aðrar bækur, hans eins og landafræðislega vega-1 ágætar bækur; nógar aðrar tung- lengdin var mikil, gat það auð- ur, ágætar tungur; nógar aðrar vitað ekki komið til mála að hann kirkjur, ágætar kirkjur. •styrkti skólann. pað er víst isiamkvæmt eðlilegu náttúrulög- máli, að Ihver maður styrkir, eftir vilja og kröftum, það sem er næst honum; en vegálengd viljans er ekki ætáð hin sama og vegalengd málanna; en viljinn hvílir á til- Vilt þú íslendingur, varpa öllu þessu fyrir borð, fyrir þá sök eina, að einhverjir aðrir eiga eitthvað gott líka. Ef ekki, því þá að beita þessari húsgangsreglu við skólann einan?-v Ó, að við fslendingar allir vild- finningu o*g þekkingu. Vegna um vera menn! Menn sem hleypi- álfu, sunnan og norðan línu, sé eina lífakkerið, sem frægð tungu vorrar geymir í allri framtíð. M^ð þessu sjá allir, hvað eg meina, nfl. það, að íslenzku kenislan komist | inn á æðstu 'háskóla þessa lands. Og mætti margar góðar og gildar ástæður með því rita, sem eg læt 11 ósagt í þetta sinn. En í mínum augum er, með allri virðing fyrir göfugri hugmynd, og fljótt á litið, fögru máli. J. B. skóli, alt of veiga- lítill, veikbygður á lausum gruncl- velli, til að vera lífakkeri vorrar hjartanlegu frægðar, í ókomnum Poultry> Að greiða það sem vér ákveðum. Að greiða ávalt hið sanna markaðsverð- Að senda andvirðið innan 24 kl.stunda. eftir að vér veitum sendingunni móttöku. Sökum rigninga og slæmra vega, hefir markaðsverðið óvæntl hækkað. — Vér sýnum hér með tölum verð það, er vér greið-| um fyrir alifugla, er til vor verða sendir í Winnipeg milli 26.1 sept. og 1. okt. —.Sendið strax, því vér trúum vart, að þettaj háa vrð staridi lengi: Turkeys, yfir 9 pund .... -40 Springs, yfir 4 lbs. . Springs, undir 4 lb...... .19 Hæns yfir 5 lbs..... Hæns, 3*4 til 5 lbs.......16 Hæns; undir 3l/2 lbs. Andir,....................17 Gæsir, yfir 12 lbs... Gæsir, undir 12 lbs. .15 Gamlir Hanar..............121 Ef yður vanahgar urn umbúð^kassa, þá látið oss vita. CRESCHNT CREAMERY COMPANY Limited Eignir vorar eru til samans yfir $1,500,000.00. Meðmæli—Alli| Bankar í Canada. Vér höfum stærstu Live Poultry verzlun í Canada. Fyrir því er gild ástæða. WINNIPEG - - MANITOBAl

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.