Lögberg - 03.08.1922, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN
3. ÁGÚST 192?.
hann gekk. Hann var einstaklega
lundgóður maður, stiltur vel, en
þó sí-glaður og hinn skemtilegasti
í sambúð. Tuttugu og tvö árin
síðustu var hann blindur með öllu.
Yfir því böli heyrðist hann ald-
rei kvarta, og var hann .þó nærri
eins og miðaldra maður, þegar
hann misti sjónina, svo ern var
hann og frískur er hann var 68
ára. Gerði Björn heitinn Ólafs-
son augnalæknir, er var hinn mesti
snillingur í ment sinni, alt er
unt var til að bjarga sjón Bjama,
en fékk ekki við ráðið. Mun þó
sjónin hafa treinst eitthvað leng-
ur en ella fyrir þær tilraunir. Ár-
ið 1900 flutti Bjarni vestur um
haf. Var kona hans og börn, öll
nema Tryggvi, komin hingað löngu
fyr. Var hann fyrstu árin hjá
ósk dóttur sinni og pórði manni
hennar, er þá bjuggu að Mount-
ain, N. D.; en 1906 fór hann með
porbjörgu dóttur sinni norður til
Saskatchewan, nam land skamt
frá Wynyard og var þar til heim-
ilis upp frá því. Reyndust þær
systur og menn þeirra honum
frábærlega vel. Leið Bjarna upp
á það allra besta, er orðið gat alla
Bjarni Helgason, 90 ára gamall, tíma hór ves’tra. Helga Jónsdóttir
lézst að Wynyard, Sask. þ. 16. jkona hans var siðustu árin mest
júní s. 1. Hann var ættaður frá'hjá séra Jóhanni syni sínum, en
Gröf í Víðidal, einn af þeim Graf- |þó með köflum hjá Birni syni sín-
arbræðrum, sonum þeirra hjóna um og Soffíu konu hans í Víðir-
Helga Vigfússonar og óskar Sig-'bygð. par andaðist hún þ. 20.
mundsdóttur, er lengi bjuggu í! nóv. 1915, þá á níunda ári yfir
Gröf. Var Bjami fæddur þ. 14. sjötugt. Helga var bráðgreind
Aldrei kent gigtar
hið minsta.
Síðan eg tók “Fruit-a-tives”
hið fræga ávaxtalyf.
P. O. Box 123, Parrsboro, N. S.
“Eg þjáðist af gigt í fimm ár,
var stundum svo slæmur, að eg
gat ekki fylgt fötum. Reyndi
ýms auglýst meðul og lækna á-
rangurlaust, gigtin lét ekkert
undan.
“Árið 1916, sá eg auglýsingu
um, að “Fruit-a-tives” læknuðu
gigt, eg fékk mér öskju og fór
strax að batna; hélt þessu áfram
i isex mánuði, þar til eg var orðinn
alheill.”
John E. Guilderson.
50 c. hylkið, 6 fyrir $2,50,
reynsluskerfur 25 c. Fæst í öll-
um lyfjabúðum, eða beint frá
Fruit-a-tives Limited, Ottawa.
valin þessi hugvekja. Las karl j á því hefir staðið, að þingsálykt-
unartillagan komst ekki lengra,
þá urðu Bandaríkjamenn í Mad-
rid sannspáir um afdrif hennar.
Eins og menn sjá, benti öll
®ú vitneskja, sem við fengum, í
þá átt, að vonlítið, eða réttara
sagt vonlaust, mundi vera um að
fá stjórnina á Spáni til þess að
Að j breyta stefnu sinni í málinu.
var | Enda drógum við engar dulur á
okkar til
síðan húslesturinn og gerði það
snildarlega eins og honum var
lagið. Daginn eftir hafði Helgi
orð á því á næsta ibæ, að sér
mundi hafa verið valin hugvekj-
í. Grunaði hann þó húsfreyju
in í Kaupmannahöfn benti fundar-, áður. Fjóra hesta drap þetta
iboðendum á það, að ísland væri naut, sem við horfðum á og særði
fullvalda ríki og ætti þess vegna
að eiga fulltrúa á fundinum.
Fundarboðendur tóku þssa bend-
tvo.
Auðvitað sýna nautaatsmenn-
irnir mikinn fimleik í þessum
fremur en bónda, að hafa gert
það. En hvorugt þeirra hjóna
átti nokkra sök á þessu.
Helgi las þessa hugvekju
hrein og bein tilviljun, þó næsta j horfurnar í skeytum
einkennileg. Hefði gesturinn j stjórnarinnar.
vcrið kunnugri þeim hjónum en
pegar stjórnin hér heima hafði
hann var, þá hefði honum aldrei j sent okkur fyrirmæli sín að fullu
dottið þessi tilgáta í hug, því all- sömdum við skjal (á dönsku
Mœtur maður látinn.
maí 1832. Voru þeir' tvíburar hann
og Björn bróðir hans, er bjó á
Jörfa í Víðidal og andaðist þar úr
lungnabólgu 38 ára gamall. Voru
þeir tvíburar svo líkir, að engir
nema nákunnugiir þektu þá að.
kona, eins og margt fólk í þeirri
ætt hefir verið og er.
Hér um bil allan sinn búskap í
Víðidalnum, var Bjarni gangna-
foringi á haustin á Víðidalstungu-
ir, sem bágt áttu og að garðijvegna Bulls), og tókum þar fram
bar að Hrappsstöðum fengu góð- allar okkar málaleitanir með
ar viðtökur ogwar það ekki síður þeim rökum, sem við gátum til
vilji húsfreyju en bónda, að svo tínt. Upp úr þessu skjali var v;g Gunnar Egilson gætum svar-, Og bíði þeir bana af viðureign við
skyldi vera. —; En æfi “Helga samið annað skjal, fanskt, sem að þeím fyrirspurnum, sem kynnu ' eitthver nautið, verður þjóðar-
ingu til greina með afsökun, og ■ ieik, og með því er hann réttlætt-
islandi var boðið. Eftir þetta, Ur. peir eru í lífshættu frá
sem á undan var gengið, var það : þvj €r hann byrjar og þangað til
óneitanlega leiðinlegt, að fulltrúi j honum er lokið. peir standa
íslands skyldi ekki geta komið til framan í nautunum og veifa að
Genúa, fyr en langt var liðið á þeim dúkum, með skræpulegum
fundinn. litum, til þess að æsa þau, og
Sendiherra vor gerði fyrirspurn engu má muna að nautin reki
um það til stjórnarinnar hér j ekki hornin í gegnum þá eða meiði
heima, hvort honum væri ekki ó- , þá með öðrum hætti, ef þeir verða
hætt að fara til Genúa, eftir að of seinir að víkja sér undan. Verði
við höfðum átt viðtal við Lopez j þeir fyrir slysi, koma fyrirspurn-
Lagos og lagt málið fyrir spænsku arskeyti frá konungi og öðru
stjómina. Við litum svo á, sem1 stórmenni um líðun kappanna.
fróða”, hún er í meira lagi lær-^leggja átti fyrir spönsku stjórn.
dómsrík. pvílíkur afbrags- ina.
maður, sem hann
vera, ef hann hefði fengið að voru þessi:
njóta mentunar þegar hann var j 1. Að alt stæði
ungur maður. Aðrir eins hæfi- áður.
leikar ættu ekki að verða gagns- 2. Ef það væri ófáanlegt,
lausir hjá nokkurri þjóð. Og frestur fengist á málinu um
sízt af öllu má fámenn þjóð við kveðinn tíma.
I að koma. Um annað gat naum- sorg, eins og þegar vér íslending-
| ast verið að tefla, eins og þá varjar mistum Jón Sigurðsson.
Að mörgu leyti er Spánverjum
við sama
einhver ögn af sannleika í henni.
Hitt bréfið var frá manninum,
sem talinn er leiðtogi bindindi-s-
manna á Spáni. Hann skorar
á mig í bréfi þessu að stofna til
almenns fundar í Madrid, og gera
nú einu sinni almenningi á Spán^
rækilega grein fyrir svívirðingum
þeirrar -stjórnar, sem yfir þeim
réði. Eg gat ekki varist því að
reka upp skellihlátur, þar sem eg
stóð aleinn inni í herberginu mínu
roeð þenna pistil í hendinni. pví
eg fór að hugsa um svipinn á and-
lit'inu á honum Haraldi Scavenius
utanríkisráðherra, þegar hann
fengi fregnina um það, að eg hefði
unnið slíkt afreksverk í þessari
sendiferð.
—Morgunblaðið.
Mannskaðinn mikli á
Islandi.
MILLI 60 OG 70 MANNS
FARAST.
Getur nokkur
i sorglegu frétt í
lesið svo þá
ísl. blöðunum,
heiði. Vair verið í göngunum íijarðsöng,
Hinir bræðurnir hétu Sigurður, fimm daga vatnsdælingar smöl-
Jónas og Eggert, allir eldri en j ugu s,ínar heiðar samtímis og hlið-
þeir Björn og Bjarni. Allir voru,gtætt yíðdælingum. Höfðu leit-
þeir bræður smiðir • góðir, einkum sta?j fyrstu nóttina og urðu sam-
þó þeir Sigurður og Jónas, er vorujatsð fyrstu nóttina og urðu sam-
hinir mestu þjóðhagar. Rithönd ferða nokkuð af næsta degi. Var
hefði mátt Aðalatriðin í tilmælum okkar j ikomið. En stjórnin leit ekki svo
á þetta vafalaust af því að henni j áreiðanlega vel farið. J>eir eru
og var mjög ant um málið. og hefir ^ yfirleitt sagðir viðfeldnir menn
jekki viljað veikja nefndina, hvað og greiðviknir, og barngóðir með
að sem fyrir kynni að koma. Svo afbrigðum. í sumum efnum er
a-jað enginn okkar lagði af stað frá menning þeirra á háu stigi. En
Madrid, fyr en öllu var lokið þar. þessi alþjóðaskemtun )>eirra, sem
því, að svona gáfaðir menn eins 3. Ef hvorugt af þessu væn j yið n0tuðum tímann til að 1 eg hefi nú minst á, virðist að,
og Helgi vir, verði, sökum ómögu- faanlegt, að bannlógin fengju að kynTiast Madrid dálítið. par á minsta kosti lbenda á> að eitthvað um hinn mikla mannskaða við
leika á að afla sér mentunar, j etanda obreytt, en íslenska stjórn 'meðal sáum við máiverkasafnið sé það í lunderni þeirra sem sé Noróurland í vor, að hann ekki
sjálfum sér og öðruim til sára lít- in keypti einhvern ákveðinn skamt, þar> gem er eitt af hinum dýrð. harla ólíkt oss Norðurlandamönn- komtót við 0g s€tji 'hlíóðann-
.S! * frflm ^eg^US^U * Spánverjar hafa um, að einhverjar leyfar séu þar pví meir sem hugsað er um
a, u' conmyinni/ a v.o Von * ^ hina ágs^tustu listamenn, svOjfrá gömium tímum, sem mönnum þann atburð, þess sárari verður
1 ba gJ‘ ’ aö bau aup yrðu ' sem kunnugt er. Spænsku stór- norðar í álfunni hefir tekist að hann. Er hægt að hugsa sér
mennin frá 17. öldinni, Valasqu- losna við og skilja nú ekki lengur. | tilfinnanlegra tap fyrir lítið
es og Murillo, fylla þarna heila j Að minsta kosti er það af okkur þjóðfélag. Frá almennu sjónar-
sali, og svo er þarna mikið saman Svein Björnssyni að segja, að sá miði virðist það sárara, þegar svo
j komið eftir snillinga annara maður hefði víst þurft mikið til1 stór hópur góðra drengja fellur
|þjóða, einkum Rubens. jað vinna, sem hefði átt að geta1 í valinn' miskunarlausa, Œgir
Við sáum líka spánska þjóð-! fengið okkur tifþess að bíða eftir j sem bæði er llf og dauði íslensku
dansa á einu fjölleikahúsinu. peir þeim fimm nautum, sem eftir voru þjóða'riinnar heima^ En sem bet-
voru hinir yndislegustu. Sú þegar við fórum. Okkur fanst við ur fer snúast hugir flestra frá
ils gagns.
Og nú er Bjarni horfinn
sjónarsviðinu, burtkallaður
hárri elli og eftir langt æfistarf.. miðuð við kaup vor á spænskum
Munu þéir er þektu hann nokkuð, vínum á undan banninu.
minnast hans með hlýhug og vin- j 4. Ef ekkert af þessu fengist,
semd, fyrir þá viðkynning er að framkvæmd bannlaganna um
þeir höfðu af honum. — Jarðar- j vín, sem ekki hefðu í sér meira
för Bjarna sál., fór fram þ. 19. | en 21% af vínanda, væri frcstað,
júní. Séra Haraldur
Sigmar
.m
Sp ánarferðin
eftir Einar
Til Madrid
H. Kvaran.
komum við
meðan samningar um bestu kjör
á Spáni væru í gildi.
Nokkuð lengi biðum við eftir
iíitnlslpvfi irvVnm f at, ,f sýning stakk nokkuð í stúf við fárveikir orðnir þegar við sluppum þjóðar-heimilum og inn á ein-
"1 danssýningu, sem við höfðum séð út. Og við sáfum illa næstu nótt. stöku heimilin ' föðurlausu, þar
það. Bull hafði aðalframsögana,
þvi að málið var að sjálfsögðu
í höndum utanríkisstjórnarinnar
23.! í Kaupmannahöfn og rekið í henn-
í París á suðurleiðinni. Okkur |
Við vorum við eina jarðarför j sem móðir grátbólgin grúfir sig
langaði í óperuna, en þar var alt í Madrid. Gestur Pálsson telur í yfir börnin sín, sem gráta af því,
útselt það kvöldið, sem við höfðum fyrirlestri sínum “Lífið í Reykja- að þau sjá móður sína gráta, og
, . , „ - ,, , . i—-— --------- — ----------------- i „ „ , , , | • »* » . ... i til umráða, og við lentum á fjöl- vík” jarðarför hér í höfuðstað önnur sem einnig skvnia hvað
þeirra bræðra allra var ovenju- t.á nff ffratt ,á viana Mun hón- mars- Gunnar Egilson var þa ny- ar nafni. Að forminu til vorum .... , I „ , . . . * , . " , , , , , . f y J“
f , , .. . . a. » ipa OIt glatt a nlalla- ^1011 n°P . . , , «, •«« i „ ____ * . , . * .leikahusi, þar sem miklir dansar vorum “skemtun fyrir fólkið.” pví sker hana í hjarta.
lega góð, serstaklega þeirra tvi-1 urinn allur kafa verið um eða j kominn þangað fra Barcelona, j við islendmgar aðems aðstoðar- ... I y ' J
samkvæmt fyrirskipun stjórnaí- menn hjá fulltrúa hennar, þó að
bura, en voru lista skrifarar. yfir qq, manns. Man sá er þetta
Eggert var uppfyndingamaður, ritar> lþá drengur á unga aldri, að
gáfumaður og elstur barnakenn- honum þótti einkennilegt, að for-
ari á íslandi, þegar hann lést átt- J ingi yatnsdælinga hét líka Bjarni.
ræður að aldri árið 1910. Hann pað var Jónsson, þá bóndi
bjó í Helguhvammi í Vatnsnesi; á Hefi { yatnsdal. Er hann enn
og var hreppstjóri og sýslunefnd-, á lífi og á heima » Selkirk. yoru
! fóru fram innan
! annan gleðskap.
um ýmiskonar! háði verður ekki dembt með réttu
innar, og vann með okkur allanjvið mættum ráða öllu. í umræð-1 8dönsunum á höfuðstað Spánverja. Kaþólskur .j. flakandi 5 sarum bjargarlítil
vnm » virtist einkum stefnt að því aðmaður danskur, í dönsku sendi- ' SarUm’ DJargarllt"
pað eru yfir þrjátíu s'lík heim
tímann að málinu sem einn nefnd- j unum voru lögð orð
armanna. pegar við vorum' ný-1 okkar hálfu.
í belg af
komnir hittum við Bull og sam-
dægurs konsúl Dana og vor ís-
lendinga,
Af undirtektunum
skemst að segja, að
er
öllu,
sýna kvenlíkami með sem minstu j sveitinni í Madrid hafði látist.'<i! tramhuðar'
af fötum utan á sér. Og fæstirjvið töldum það skyldu okkar að j Ef ti'l vill sum þegar tekið út
sem
ÍÞa® | þessara líkama voru fagrir. j fylgja. Líkkistan hafði verið á fengsæld fyrirvinnunnar,
sem Franzen heitir. við höfðum farið fram á,
armaður, þar til hann fyrir elli- j þeir nafnar eins og einvaldir jHann bauð góðfúslega aðstoð neitað, eða réttara sagt okkur
sem' Dansarnir, sem við sáum í Mad- flutt inn í kapellu í kirkjugarði svo sorglega brást.
var ■ rid, voru ómenguð list, enda eru kaþólskra manna — því að líkamir j
Spánverjar einkar siðsamir og kaþólskra manna og prótestanta Geturðu ekki reynt að setja þig
sakir sagði af sér þeim störfum. ,höfðingjar þarna & heiðum uppi á s>'na við að af]a okkur allrar sagt, að því mundi verða neitað. j virðulegir j háttum sínum, þeim 1 á Spáni liggja ekki saman þó þeir að örlitlu leyti 1 spor óeigingjarn-
Var hann að ollu sæmdarmaður. meðan leitir f6ru fram. Enginn;þeirrar vitneskju viðvikjandi er- Eina ívilnunin, sem okkur var er við aImennincn- horfa Iséu steíndauðir. Allir danskir ar móður’ sem >rátt fyrir ást‘
Börn hans eru fimm á Mfi, þar á . kvarta6i þ6 um harðstjórn og fór
meðal Baldvin bóndi og hreppS'
nefndaroddviti í Helguhvammi og
alt fram með bestri reglu og eft-
ir föstum ilögum, er búin voru að
Hólmfríður ekkja Halldórs heit- ná hefð fyrir löngu lEiga vigt
margir er þárna voru gamlar og
góðar minningar frá þeim dögum.
Alsiða var það á þeirri tíð, er
þau Bjarni og Helga bjuggu á ís-
ins Brynjólfssonar á Birkinesi í
Nýja íslandi.
peir Sigurður og Jónas u’j'ðu
hvorugir gamlir menn. Mun Jón-
indi okkar, sem honum væri unt.
Eina ívilnunin, sem okkur var, er yið almenningi horfa.
gefin von um, var sú, að breyt- j
Gítarspil heyrðum við til eins nienn í Madrid voru við jarðar-
vina misisinn gleymir opna sár-
úrslitafyrirmæli stjórnarinnar ingin á bannlögunum, sem yrði að; ftf megtu ,sni,llingum Spánverja j förina, að því er sagt var, en þeir jinu af umbyggju fyrir framtiS
he_r heima voru enn ekki komm. I fara fram a þvi alþmgi er þá var | E hugmynd eru reyndar ekki margir. Einn !barnanna smna, og þá kenmr
\ nrtTn nia T í tvi omi +i I Urto n irOri A n ‘A hoirin nirrtri rtb \r •» o a 1 ° ° v n n n n,, i. n n +
Nú notuðum við tímann til
að kynna okkur málið.
Meðal annars fengum við
þess verið að heyja, þyrfti ekki að
ganga í gildi, fyr en þjóðarat-
all. kvæði hefði farið fram um hana
as hafa verið innan við fertugt er landi( að lesinn var húislestur á
hann lést, en Sigurður nokkuð yf", hverjum sunnudegi og hátíðis-
ir fimtugt, líklega nálægt 54. ára. degi árið um og á hverjum
Jónas 'bjó SúluvöHum og síðarjdegi frá vetrurnóttum og fram á
vor. Fylgdu þau þeim sið allan
í Saurbæ á Vatnsnesi. Kona hans
var Kristín Gestsdóttir. Börn
sinn búskap. Las Bjarni sjálf-
þeirra eru tvö á lífi, þau Guðrúnjur lesturinnj en Helga kona hans,
kona Jóns Skúlasonar bónda í er var hæði lagviss og hafði góða
Fögruhlíð í Geysisbygð ií Nýja fs' ,söngrödd, byrjaði sönginn. Heim-
landi og Jónas kaupm. Jónasson ilisfólk og börnin, er þau höfðu
hér í bænum. — Sigurður átti fyr-1 vit á> gungu með. Mun það vera
ir konu Guðrúnu, dóttur séra Jóns ein af bestu minningum æskunn-
Eiríkssonar, prests á Undirfelli í ar er börnin eiga, þegar húslestr-
Vatnsdal. Börn Sigurðar voru1 arnir yoru legnir; einkum um
þrjú. Elst þeirra er Jakobína móð- j föstutíðinai þegar sungnir voru
ir dr. Sigurðar Nordals í Reykja- passiusá]marnir og lesnar föstu-
vík; þá Jón, er vera mun skip- j hugvekjur dr. péturs biskups Pét-
ihafði eg áður getað gert mér um þeirra, liðsforingi, sem var syðra
Iþann yndisleik, sem út úr því í einhverjum viðskiftaerindum,
I hljóðfæri má fá. Við sátum 1 kom til mín, að útförinni áfstað-
| eins og heillaðir, og það gerðu víst inni, og spurði, hvernig eg hefði
jallir leikhúsgestirnir.
hún sárasta sviðans.
Getum við nú ekki, til að gleðja
okkur sjálf, rétt þessum bág-
stöddu mæðrum hjálpahönd? Við
sárin mörgu,
stjóri á dönsku kaupskipi, en
urssonar. Var æfimlega hlakkað
nákvæmna vitneskju um örðug- j emhverntíma á áliðnu þessu
stórfé á norska ba„„i„u. I„„-1 ba„„,6gi„ hefíu vuri5 ,ett j « f fpL™ a J Tuá j" ”* **- h"*” SV'S“n" ’ ^
flutningur léttra vína, Sem samkvæmt þjoðaratkvæði væru “J” u ,yfanve^ »utaa* Spáni; nú vissi eg lika að mig I ipað eru miHi 80 til 90 föður-
eru leyfð í Noregi, nam 500,000 orðugleikar a að breyta beim tl1, unum af íím skemtunuTn sem eg langaði ekkert til að deyja þar. jlaus Wrn' sem framtiðin bvilir
litrum á ári á undan banninu. I storra muna, an þess aS >Jóðin h fi . nefnt Við s’áum það ' Hann kvaðst skilja það vel( og á fatækum þreyttum mæðra hönd-
Hann nemur nú 10 roMjómim yrð>1 aftur spurð með «.n»^ hætt,.I virtist vera s.m. sinnis. ium-
litra, hefir 20-faldast. I ofanálag petta taldi Lopez Lagos, fulltrúi y ta eunnud y n ’. sem vlð vor | . . 0<1 . . ...
buðust Norðmenn til að kaupa ! stiórnarinnar, töluverða ástæðu.,um 1 Madrid síðdegis' Glskað var i. ,fegar líkfylgdlnvar komin inn Auk: >eSS eru um 30 hemuli er
300 þús. lítra á ári af sterkari I Hann kvaðst ekki vilja vera þvija’ að >ar væru 10^12 >us’ manna 1 kapelluna- kom kaþolskur prest-(mist þafa uppkomna syn, og
vínunum (frá 14%-21%). Enn It]1 fyrirstöðu, að málinu yrði ráð-1 saman komnar- Sex nautum atti ur inn og þuldi eitthvað með ,sum emu fynrvinnuna, og eftir
fremur buðust þeir til að létta!ið «1 lykta innanlands hjá okkur að etja’ en vlð forum- >°gar leikn-j geysilegum hraða. Ekk, hofðum skihð gömul örvasa foreldri.
'með þeim hætti, sem íslenzka um var loklð með fyrsta nautið og,Vlð neina hugmynd um hvað >að |
arai það var að velli lagt. Okkur þótti ( var* A því stoð svo sem 1.—2
En ! Samanið í meira lagi grátt. Ekki mínútur. pá komu sex menn
peir_ kröfðust ^þess, aíT~*keyptir! h®nn lét‘ sér°ekki skiljasVþað að var á nautinu, sem okk-'inn í gráum moldugum buxum.
þó að Norðmenn jlrðu við þeirri þjóðaratkvæðið gæti ekki eins'ur átakanlegast á að horfa, Samt voru treyjurnar óhremm en
kröfu, voru líkurnar litlar til þess |faris fram eftir lagasetninguna, °? verður Það tæPlegast a in | ræ urnar;
■* I _ i TÍlíTiiv ,o 1 rtn n’X nin iLn'X O+QTl/ln TYlA'X 11 11 T) 1 ÍITITI 9
af spænskum vörum tolli, sem
nam miljónum. pessum tilboðum! stjórnin teldi bezt samsvara
vildu Spánverjar alls ekki sinna. | stjórnskipulegum kröfum.
peir vörpuðu kist-
Oft hafa Vestur - Islendingar
sýnt hluttekningu sína í svipuð-
um sorgartilfellum. pað virðist
|vera sva margir hér, sem skilja
kjör sjómannsekkjunmar.
yngstur Sigurður. Fór hann í lat-itil þegar byrja átti ,að
symgja
dnuskólann í Reykjavík og stund-; Passíusúlmana og mikill hátíðar-
aði þar nám nokkur ár. En hvað blær fanst manni yera ^ öl]u>
af honum varð, veit sá er þetta þegar dr6 að páskum og verið vair
ritar, því miður ekki. að syngja seinustu sálmana. Er
Systir þeirra Grafarbræðra er J er.gin mynd frá æskuárunum eins
porbjörg, kona Björns bónda Guð- skýr fyrir hugskotssjónum þess,
mundssonar á Marðamúpi í er þetta ritar, eins og sú, er
Vatnsdal. Mun hún nú vera tölu- ^ Bjarni, þessi hægláti og prúði
vert yfir áttrætt, myndarkona maður, var að lesa húslesturinn
mesta. Sonur þeirra er Guðmund- í gömlu baðstofunni á Hrapps-
að þeir fengju samninga,
þeim þættu viðunanlegir.
Finnar hafa óskað eftir samn-
ingum. peir fengu svar í þá átt,
að spænska stjórnin væri svo
önnum hlaðin i samningum við
aðrar þjóðir, að í fyrirsjáanlegri
framtíð sæju þeir sér ekki fært
að leggja út í samninga við Finna.
Skiljanlega var litið á þetta
sem ems og á undan henní.
I fögur sjón að sjá það standa með ■ unni upp á herðar sér og þrömm-
pví hlýtur þeim að vera á-
ur Bjömsson landlæknir.
stöðum, en húsfreyja, börp og
Bjami Helgason átti fyrir konu vinnufólk sat alt í kring og hlust-
Helgu Jónasdóttur, ættaða úr
Eyjafirði. Móðir hennar var Guð-
rún systir Egils í Bakkaseli. Dæt
ur Egils voru Helgur tvær. önn
ur þeirra var móðir Sigtr. Jónas-
sonar og þeirra systkina, en hin
móðir Baldvins L. Baldvinssonar.
pau Bjami og Helga byrjuðu bú-
aði.
Eitt atvik fremur einkenni-
legt, kom fyrir eitt sinn við hús-
lestur á Hrappsstöðum. Maður
að nafni Helgi Árnason, kallaður
“Helgi fróði”, var kominn, sem
mætur gestur og var beðinm að
lesa lesturinn. Helgi var stór-
skap i Auðunnarstaðakoti í Viði-. gáfaður maður, en sökum fátækt-
dal. Fluttu síðan að Stóru Ásgeirs-' ar, hafði hann aldrei notið skóla-
á og bjuggu þar nokkur ár. pað- 'mentunar. Var hann alveg frá-
an fluttu þau að Síðu í Víðidal j bitinn allri stritvinnu og varð
og svo að Hrappsstöðum og bjuggu förumaður. Flakkaði hann mest
þar lengst. Farnaðist þeim bú-1 um Vesturland, en kom við og við
skapurinn vel. pau eignuðust 12 j n0rður í Húnavatnssýslu, og ef
börn. Af þeim náðu níu fullorðins ^ til vill lengra norður. Hann þótti
aldri, en átta eru enn á lífi. pau lesa manna best. pað hafði
eru ósk, kona pórðar Jónssonar Bjarni heyrt og bíður því karl
sem nokkurt stórlætissvar. En vístl^ fyrirkomnlaglj Breytingin, sem
pegar þetta samtal fór fram 8—10 sPl°tum ut ur sér og hlóðið ! uðu með hana til grafarinnar. i nægja, að geta rétt hjálparhönd
'-ar Spánverjum það bersýnilega írennur ur sárunum. En nautið er peir settu hana niður við grafar-jþó hún sé ekki sterk, því það er
kappsmál, að breytingin yrði að 1 vígahug- or að veria sig og ger‘ '
fallu samþykt á þinginu 1922. |ir >að 'sem >að getur> Að lík*
Um þau tilmæli, að vér keyptum indum dregur hin harða barátta
ákveðið magn vína í stað þess að >ess og grimma reiði eitthvað ur
breyta bannlögnum, fórust Lopez kvhlúnum þangað til að það fær
Lagos svo orð, að spænska stjórn-|lagið sem verður >vi að bana-
in gæti með engu móti gengið að'stednur >að nokkra , stund kyrt
er um það, að í mörg horn höfðu \
Spánverjar að líta, vegna þeirrar!
brúnina — og kveiktu sé í cigar-
ettum. pegar lifnað var í ci-
garettunum, hleyptu þeir kist-
unni niður í gröfina og tóku að
moka ofan í hana. Og þar með var
þessari hátíðlegu athöfn lokið.
En síðar um daginn kom ofur-
1 unz það að lokum tekur að titra lítill eftirleikur, sagði danski kon-
fram áværi farið væri alfs ekkí”i og hnígur nlður- Pað er með- | súllinn okkur. Hann hafði stað-
því skyni gerð að fá Islendinga |ferðin á hestunnm’ sem er við‘
til að kaupa spænsk vín. Hann |blóðslegust; Tl1 >essarar syn-
stefnu, sem þeir höfðu tekið í Jét kk kiJ, , ð fvljilega aS! ingar eru hafðir grindhoraðir af-.
viSskifrnTnálnnnm íl„ „a,- I lel 0KKUr SK1,Ja paö lyilliega, 80 i ...»
viðskiftamálunum. Og mjög var
örðugt að ná fundi þess manns-
ins, sem framar öllum öðrum | T
hann léti slík viðskifti engu máli
skifta, enda þætti spænksu stjórn-
hefir viðskiftamálin með höndum, hÚn gæti
Lopez Lagos. Svo virtist, sem
Spánverjar ættu í meira og
minna örðugum deilum við flest
lönd Noríhírálfunnar.
Ennfremur fengum við vitn-
eskju um það, að sendisveit
Bandaríkjanna í Madrid taldi
það harla ólíklegt, að stjórn eða
þing Bandaríkjanna styddu okkur
nokkuð í málinu. pingsályktunar-
tillaga Jones öldungaþingsmanns, Ispænsku stjórninni
ekki látið oss afskiftalausa í þessu
máli. En samkvæmt þeirri
stjórnarstefnu í viðskiftamálum,
sem upp hefði verið tekin og vegna
samninga við aðrar þjóðir ætti
stjórn hans þess engan kost.
sláttarhestar. Bak við bana-
stund þeirra verður maður að
hugsa sér mikla þreytu, og ef til
vill veikindi í þjónustu mann-
ið fyrir útförinni, Og goldið mikið
fé fyrir að koma manninum í
jör?(ina. pegar hann var kom-
inn heim til sín, heimsótti hann
eigandi hússins, sem maðurinn
hafði látist í, og færði honuiö
1000 peseta reikning fyrir það
litið, sem ekki stiður.
Vilja nú ekki blöðin, eða ein-
stakur maður eða konur í Winni-
peg gangast fyrir samskotum
meðal Vestur-fslendinga?
Árni S.
anna, því að þeir eru hörmulegir! tjón, sem það hefði gert sér, að
ásýndum. Menn koma inn á | maðurinn hefði dáið í húsi, sem
leiksviðið riðandi á þessum reið'
skjótum. pegar nautið tekur
eftír einhverjum þessara hesta,
*brunar það að honum. Riddar-
hann átti. Konsúllinn rak hann
út. —
Eg fékk nokkuð af bréfum til
Madrid. Eg ætla að geta
III.
í Wynyard; Sigríður, kona Guð-
mundar Jónssonar, að Mountain,
að lesa. Tók Helgi því vel. Er
honum rétt kvöldlestrabók dr.
N. D., séra Jóhann Bjarnason í Péturs. Miði var í bókinni þar
Árborg; Helgi, bóndi við Narr- jsem leisa átti. Helgi opnar bók-
ows; Tryggvi, hreppstjóri ogjina þar sem miðinn var og spyr
sýslunefndarmaðuir í Kothvammi (hvort þetta sé hugvekjan er lesa
í Húnavatnssýs'lu, fyrrum alþ.m. eigi. Honum er sagt að svo sé.
Húnvetninga; Björn, bóndi í Víði; 1 Rumdi þá heldur óþægilega í
porbjörg Eyjólfsson, er býr í Helga, þvá 'hann var maður
grend við Wynyard, og Sigurður,
smiður og hagleiksmaður, einnig
í Wynyard.
Bjarni sál. vair vel greindur
fremur stór, mikilúðlegur og róm-
sterkur. pað var textinn, sem
honum féll ekki meira en svo vel.
“Sá sem ekki vill vinna, á ekki
inn stekkur af baki, þegar nautið itveggja þeirra að gamni mínu:
er komið að hestinum, þeim meg- J öðru þeirra fylgdi skýrsla um
Nú varð enn langur dráttur, inn sem nautið er ekki. Og nú j örðugleikana á því að koma Good-
því að svarið kom ekki frá i rekur boli annað hornið upp í temlarareglunni inn á Spáni. —
kviðinn á hestinum. Til þess að j Fyrir þeim örðugleikum var í
grein.
sem svo mikið hefir verið talað , í okkar augum var það sérstak- j losna, verður nautið að róta í inn- j stuttu máli gerð þessi „__________,
um, var ekki talin líkleg til að ^ lega bagalegt vegna Sveins Björn- ýflunum og að rífa út úr. Hestur-1 Kvenfólkið er alt trúað og á bandi gvlliniæð þjást.
GYLLINIŒÐ
Calgary, apríl 5. 1922
Kæru herrar:
Eg á ekki til orð í eigu minni,
er ilýst geti réttilega þakklæti
mínu til “Nature’s Famous Per-
manent Relief for Piles.” Eg
hafði reynt hvert meðalið á fæt-
ur öðru árangurslaust, og læknar
sögðu að ekki gæti verið um neitt
annað en uppskurð að ræða. Eg
fór þá að nota “Natures Famous
Relief for Piles” og batinn kom
svo að segja strax. Eg hélt á-
fram notkun meðalsins og er nú
gersamlega heill heilsu. Mér er
því sönn ánægja í að geta mælt
með þessu meðali við alla, er af
verða nokkru sinni borin undir sonar sendiherra. pví að hann
atkvæði. Enda varð sú raunin á, Játti að fara á Genúafundinn. Eg
eð atkvæðagreiðsla um hana hefir' hefi heyrt suma menn segja, að ......... ......................
ekki faiið farm. Föringjar bann- , hann mundi ekki hafa miklu get-Jenn andstyggilegri en það sem á J par af leiðandi geti spænskt kven-
inn hnígur niður, og nautið fer | prestanna. kaþólska kirkjan
frá honum. pá byrjar enn leik- bannar mönnum að ganga í Regl-
ur með hestinn, sem ef til vill erjuna, af því að hún sé leynifélag.
liðsins í Bandaríkjunum, sem að til vegar komið, þó að hann undan er gengið. Menn koma fólk ekki í hana gengið. Kaþólskir
stóðu í skeytasambandi við Lar-| hefði komið þangað í tíma. En j með stafi og taka að lemja hest-Jkarlmenn á Spáni séu nær því
sen Ledet, báru ekki því við, að þetta var fyrsta skiftið sem af- inn. peir berja allan líkamann
þingsályktunartillagan væri gagn dráttarlaus viðurkenning kom frá
stæð vilja og stefnu þingsins, 'stórveldunum fyrir fullveldi voru.
heldur hinu, að svo mikið af
utanríkismálum hefði hrúgast inn
vegna alþjóðafundarins í Was-
hington, að þess vegna væri ekki
! unf að fá þetta íslenska spán-
maður, frábærlega verklaginn oglheldur mat að fá”. Hélt karl armál afgreitt. Hvað sem nú um
Og önnur atvik lágu líka að því,
að illa fór á þvi að fulltrúi Islands
á honum, en einkum andlitið.
Hvers vegna má ekki hesturinn
M. E. Cook.
. Nature’s Famous Permanent
Relief for Piles.” pessi aðferð
hefir læknað blæðandi útvortis
og innvortis gylliniæð og kláða,
og það í tilfellum, sem verið hafa
allir trúlausir, og þeir vilji ekki frá 5 til 25 ára gömul. Hví ættuð
í Regluna ganga, af því að húnlþér að þjást, þegar lækningin bíð-
hneigjist að trúarbrögðum. Enjur við dyrnar.
í friði ? pað er vegna þess, að ekki
sækti ekki fundinn jafnsnemma1 er örvænt um, að unt kunni að
og fulltrúar annara landa. pegar j vera að koma honum á fætur,
til fundarins í Genúa hafði verið sauma saman kviðinn, ríða honum
að minsta kosti fá að deyja þarna prótestantar á Spáni hafi líka | petta er ekki venjulegt lyf,
megnan ýmigust á henni, af því að ! heldur ný aðferð, sem læknar
dansað sé í reglunni, sumstaðar;
að minsta kosti, og dans telja þeir
óguðlegan. Auðvitað sel eg
gylliniæð. 20 daga lækning $5.00.
WHITE & CO.
aðaleigendur,
stofnað, var íslandi ekki boðið að að nýju inn á leiksviðið og láta þessa skýrslu ekki dýrara en eg 31 Central Building, Centre Str
dugnaðarmaður að hverju, sem að brögð væru í tafli, að sér væri'þetta hefir verið, hvernig sem 1 senda fulltrúa. Utanríkisstjóm-1 nautið gera honum sömu skil og keypti hana, En að líkindum er
Calgary, Aíta.