Lögberg - 24.08.1922, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 24. ÁGÚST 1922.
fefc. 7
Nokkur ensk kvæði
Eftir íslenzkan Köfund
“LAMPS.”
The sun has gone, the shadows fall,
And night unrolls her wonder-scroll.
The glories of the heavens bring
A benedietion to my soul.
The angels of the upper spheres
Have hung their lanterns in the sky;
To guide, upon their noble course,
darícer plantes passing by.
And forth the great procession moves
Aglow with strength and fire shod.
Upon its grand celestial road
It heeds the guiding lights of God-.
So let my soul obey with care
The signal lamp of love it hath;
And with the lights of Truth and Hope
Be guided on its homeward path!
Christopher Johnston.
‘THE POET.”
Tlhough oft with poverty accursed
The poet must his laurels twine;
He cannot quench that burning thirst
For beauty’s soul re-freshing wine.
Beneath its God-revealing si>ells
His spirits grow, and waves strong;
So from his very tears he tells
A mystic rosary of song.
Christopher Johnston-
A LOVE SONG.
Oould all the music of the spheres
Be heard from realms above,
’Twould not be half so sweet to me
As simple songs of love;
And all the stars that shine beyond
In far off azure skies
Have beams that are no fairer than
The lovelight in your eyes.
Though all the sands were tumed to gold
And all the sea to wine,
Yet earth could never treasure hold
Taht’s fairer, dear, than thine;
The mystic light in love-lit eyes
Has marvels more untold,
Than were the ocean tumed to wine,
Or all the sand to gold.
The splendor of the noonday sun
And night’s majestic skies
Repeat the old etemal tale
Of love that never dies.
And ever as the scroll of Time
Through ages is unfurled,
The pulse of Love keeps all in tune,
To heart beats of the world.
Christopher Johnston.
THE TREASURE CHEST.
An olden cedar chest I know
Filled all with memories of her;
With little things of long ago
Asleep in dreams of lavender.
A fan, a brooch, a band of gold,
- A necklace of an old design;
And, oh! what memories unfold
Around a faded valentine.
*
A spray of vilolets wrapped in lace
Sweet smelling all the year a-down,
As when they smiled with cented grace
Upon a silken wedding gown.
And, too, a lock of nut-brown hair,
I ‘love it best of all of these
Dear trinkets, that are coffined here
Within my chest of memories.
Christopher Johnston.
THOUGHT.
The raindrop’s flight
On wings of light
To weave a cloud of vapor,
Is like a soul
Whose thoughts up-roll
Like light waves from a taper.
The waters fall
O’er field and hall,
All fresh with pealing power;
*So must the thought
—To count for ought,
Fall back to earth—and flower.
Christopher Johnston.
FRIENDSHIP.
Today my heart was filled \vith doubt and
grief,
And all the world seemed, oh, so bleak
and chill.
While dark reflections all foreboded ill
And nowhere shone the promise of releif.
The sky o’ercast, the storm clouds congre-
gate
In dark battalions on their restless way
And all my thoughts were sombre as the
day;
Devoid of joy, so dim and desolate.
But then arose a friend, and called me
friend;
And even as the mist of morning clears
Before the sun, so cleared my heart of fears,
And all my thoughts of woe were at an
end.
0, wonderous bond of friendship pure and
good
That binds a soul to soul, in brotherhood.
Christopher Johnston.
SONG OF MORNING.
Iil clothe myself in beauty, mused the
Morning;
Iil wear my robes of lovely golden hue;
With sunlight all my silver hair adorning,
My feet begem with sparkling pearls of
dew.
My hands, with gifts ,Iil fill to overflowing
My heart with love, for all in every clime,
I’ll walk with kingly grace my gifts be-
stowing
On all who dwell within the Halls of Time.
Christopher Johnston.
og athafnaleysisins. Sjá virð-
inguna fyrir feðraarfi vorum fara
dagJWerrandi, sökum 'hirðuleysis
■þeirra er veginn ættu að vísa.
Vér mættum oft og einatt talka
undir með skáldinu frá Bólu, ef
vér ættum eftir að hrekjast í
stórsjó lifsins um æskustöðvarn-
ar.
“Langt er síðan »lék eg hér
lífs með engum doða,
fúnir undir fótum mér,
frændur og vinir sofa.”
pað eru ekki æfinlega frændur
og vinir, sem hafa fúnað undir
fótum vorum á æskustöðvunum,
heldur vorir horfnu- æskudraum-
ar og vorar týndu æskuvonir, sem
vér með sárum söknuði
sem betur fer, margar heiðarleg-
ar undantekningar. Af ljóðum
íslendingadagsins má það glögt
rnarka, að enn eru hér á meðal
vor menn, er vel kunna að koma
fyrir sig orði í hundnu máli.
Nægir í því efni að 'benda á hin
gullfögru kvæði þeirra H. J. Leo
og Richards Beck. Vel sé öll-
um þeim, er fram leggja sinn
skerf, stóran eða smáan til vernd-
unar þjóðerni voru og tungu.
J. A. .
Thorleifur Asgrímsson.
ipann 24. apríl s. 1., andaðist
mænum j a$ heimili Sigurðar Björnssonar
eftir, en sem horfnar eru ofan í 1 Akralbygð 'í N. Dak., tengdafaðir
hið ómælilega gýmald glatkist- hans Thorleifur Ásgrímsson.
unnar, þaðan sem tvísýnt er um Hafði hann orðið fyrir slagi þann
íslenzkt þjóðerni.
pegar vér lesum nú íslenzku
blöðin eftir Islendingadaginn,
förum vér að hugsa ósjálfrátt um
þá vanrækslu, sem vér höfum sýnt
á viðhaldi vorrar fögru tungu. pyí
þegar vér sjáum hinar alíslenzku
tölur ræðumannanna, þá lyftist
hugurinn upp til hærri sala, én
vér lítum í daglega lífinu við stríð
og andstreymi tilverunnar. pað
hefir verið mikið talað um þjóð-
rækni og þjóðerni í seinni tíð
meðal vor fslendimga, en það virð-
ist vera málefni sem á örðugt upp-
dráttar. Vér höfuð. séð pjóð-
ræknisrit íslendinga, en það er
ekki nóg til að halda við íslenzku
þjóðerni, því tilfellið er, að ung-
dómur vor Vestur-íslendinga er
orðinn það hámentaður á hérlendu j þjóðar, þekkisf ekki
máli að hann gefur sig elkki nema j gatnamálskvaldrinu.
að litlu leyti við að tína upp þau
guillkorn, sem tungumál feðra-
foldu hefir fram að bjóða.
'Efi vér nú getum stofnað ís-
lenzk unglingafélög út um bygð-
ir íslendinga, sem iðkuðu fundar-
höld og flyttu stuttar ræður á
íslenzku máli; þá væri ekki ó- ir skipinu, heyrðum vér oft hin
mögulegt að það vaknaði áhugi j og þessi óíslenzk orð, er ekkert var
hjá þeim fyrir málefninu
pað er ekki fyrir það, að unga voru ekki allir menn
21 febr. síðastl. á heimili sínu í
Mountain, og þann 2. marz var
hann fluttur til dóttur sinnar
póreyjar og Sigurðar manns henn-
, ar, sem áður er nefndur.
porleifur var fæddur 13. júni,
Ef yður getur
ekki batnað
TAKIÐ “FRUIT-A-TIVES” QG
VERIÐ HEILBRIGÐ.
“Fruit-a-tives” hið óviðjafnan-
lega meðal, sem byggir upp, er á-
reiðanlega bezta meðalið, sem
fólk hefir fengið.
Alveg eins og oranges, epli,
víkjur og sveskjur eru náttúr-
unnar meðul, eins er “Fruit-a-
i tives” búið til úr þessum aldin-
um, en bætt að miklum mun. Er
alveg sérstakt við allri maga-
veiki, og lifrarveiki, og nýrna-
sjúkdómum; einnig gott við höf-
uðverk og harðlífi, meltmgar-
leysi og taugasjúkdómum.
Ef þér á að líða vel, þá taktu
“Fruit-a-tives”. Askjan á 50c.,
6 fyrir $2.50, reynsluskerfur 25c.
Fæst hjá llum lyfslum eða póst-
frítt frá Fruit-a-tives, Limited,
Ottawa.
BEAUTIFUL NIGHT.
How beautiful is the night,
T*he sister of silence’
Weaving her magic spells
And dreams ehchanting.
Buming her insense urns
Up in their azure heights—
How beautiful is the night!
How beautiful is the night!
Over its altar, Earth,
A sancturay lamp
The moon, in beauty bums.
And all the drowsy world
Is mellowed with its light.
How beautiful is the nighþ!
Christopher Johnston.
MY SOUL.
This thing of dreams and poetry
The gift of worth untold,
I will not crucify upon
A man-made cross of gold!
And, could I all the time retrieve
That I let. useless, by;
I’d take it all to think upon
The noble things, and high.
I’d gather up the gems of truth
While golden moments roll —
And weave them in my web of life
To beautify my soul.
Christoplier Johnston.
afturkomu.
Ef vér títum til baka til sögu-
aldarinnar og athugum hverjir
fyrstir reistu bygðir i hinum
biómifögru dölum Fjallkonunnar, j
þá verðum vér þess meðVitandi j
að þær hetjur voru kjarninn úr 1853, að Neðra Ási í Hjaltadal.
hinni hugdjörfu og fræknu Norð- Foreldrar hans voru þau hjónin
mannaþjóð. j Ásgrímur Árnason og pórey por-
pað voru menn, sem höfðu of leifsdóttir, er þar bjuggu. Var baföi mikla ánægju af að lesa og
stóra — og göfga sál, til þess að Porleifur 'einn af tóif systkinum, ræga um j,ag; er .birtist um það
láta kúgast af þrældómsoki of- sem nu eru oii látin nema Magnús efnj ^ íslenzku. pó hann væri
beldiskonunga og drotnunar- ^sgrimsson 11 Akrabygð í Norður farinn ag eldast er hann kom
gjarnra stórbokka. pess vegna Dakota. Var Árni faðir Hólm- hingað til lands, hafði hann hug
yfirgáfu þeir ættmenn og óðul og fríðar Arnadóttur einn af þeim a aS setja sjg inn f astæður hér í
reistu sér bygðir og bú í blómg- sysi,kinum- porleifur kvæntist ian<ji, gerðist borgari Bandaríkj-
uðu dalanna skauti. Og ættum Si^urlau«u, Sigurðardóttur anna, og unni fósturlandinu nýja,
vér svo, sem af þessum fræga Ytri. Hofdölum, og bjuggu þau að og fann að það þurfti ekki að koma
þjóðstofni erum komnir, að gleyma Lóni í Viðvikursveit. Er Sigur- nejtt í ^ága við rækt til ættjarð-
þannig uppruna vorum, að vér laug ®nn a lífi’ ^1.1 heimills hjá|arlnnar gömlu
látum þegjandi og hljóðalaust Guðnýju dóttur sinni, sem gift er^ jarðarför porleifs heit. fór fram '
hina fögru tungu ættfeðranna Jalcob J- Erlendssyni í A rabygð. j,ann 7 apríl. Séra Páll Sig-
frægu glatast eins og einkisverð- Auk hessara dætra, sem nefndar urSsson fr^ Gardar flutti hús-
an hlut, eða- það sem verra er, að hfía verið> attu þau Por ur og kvcðju og líkræðu í Vídalíns-
láta hana afskræmast svo herfi- Sigurlaug einn son Sigurð, sem er ^irkju.
lega, að jafnvel skáldmálið, sem fil heimilis í Rio, Wisconsin. i .. .. —p-------
á að vera hreinasta mál hverrar Hann er kvæntur norskri konu og
lengur frá eru börn þeirra öll hið mesta
|myndarfólk. Árið 1907 fluttist
Vér, sem komum heiman af Torleifur til Ameríku, og var
ættjörðinni á unglingsárum, len^st af tU heimilis í íslenzku
minnumst þess ávalt fyrst, hve bygðinni í Norður Dakota.
SKOZK KNATTSPYRNA.
í Kaupmannahöfn.
fögur tungan var, þar sem hún
var töluð hrein og ómenguð. Vér
minnumst þess einnig, að í kaup-
túnunum, þar sem vér biðum eft-
porleifur var
j í fyrra mánuði kom flokkur
i skozkra knattspyrnumanna til
greindur maður Káupnrmnnahafnar og kepti þar
vel og bókhneigður. Hefði hann við landsflokkinn danska.—Knatt-
eflaust verið miklu betur fallinn spyrnumenn þessir voru frá fé-
•til þess að sinna námi en erfiðis- j laginu "Glasgow Rangers” og
vinnu. Hann var mjög íslenzk- hefir sú heimsókn farið mjög á
ur í anda, fylgdist með af áhuga í annan veg en heimsókn ,‘Civil
jhægt að átta sig á. Jafnvel heima, þv-í, sem er að gjörast á ættjörð- Service” hér, að því er Berlinske
voru ekki allir menn vandir að inni, og kunni því betur en flestu Tidinde” segja:
fólkið af þjóðarbroti voru vestanjþví, hvernig þeir komu fyrir sig öðru að fá rætt þessi áhugamál j tTrslitakappleikurinn var háður
hafs skorti hæfileika, heldur vant- orði. En slíkt dregur ekkert úr við einhvern, sem þeim var kunn- 5 júni „oru j,ar um 2o þúsund
ar það uppörfun, því vér vitum að, vorri eigin ábyrgð gagnvart við- ugur. Á s'íðustu árum fékst áhorfe'ndur Skotar bvrjuðu á
yér höfuim inndrukkið með voru haldi tungunnar. Vér finnum hann við að selja íslenzkar bæk- , j aS kika anhrottalega, en eftir
íslenzka þjóðerm þrana til þess, I til þess með sorg í sinni, að marg- ur og blöð að Mountain, og gat fvrsta hálfleik höfðn beir hó t.an-
“* '“S++l~"* meira’ af ^kUlý« vorum, piltarogihannaf áhuga starfaðaðþví að, ^veimV mörkum, en ekkert
að verða eitthvað
hærra og lengra, en viðgengst í
hinu daglega lífi.
pað er sárt að sjá þann gróður
sem eldmóður unglings sálnanna
framleiðir, falinn og verða að
engu, fyrir kuldanæðingi afskifta-
stúlkur, sem fengið hjafa góðh j útbreiða íslenzk rit, því 'hann | unnið Féll þeim það auðsjáan-
undirstöðu mentun á þessa lands hafði sterka trú á gildi þess, að Jega afarilla og var engu Hkara
'vísu, hafa tapað kjarnyrðum og leggja rækt við íslenzkt þjóðerni.
festu móðurmálsins, jafnvel þó^Einnig hafði hann nokkuð fengist
þeir geti gert sig skiljanlega í við að segja til börnum- P°r-
daglegu tali. pó eru hér til, | leifur var trúhneigður maður, og
ER ÞAÐ NOKKUR
*>
UM HVERT FARA SKULI
-ER AFTRAR YDUR FRA
AD FARA SKEMTIFERD
LEYFIÐ OSS AÐ HJALPA YDUR MED ÞVÍ AD STINGA UPP A
44
THE NATIONAL WAY”
-T I L-
KYKRAHAFSIN S
CANADIAN NATIONAL býPur yCur hin
fullkomnustu þægindi á ferSum til
Kyrrahafs strandar, þar sem njóta mi fag:-
urs útsýnis og margbrotinnar únægju bæSi
á sjö og landi. Af NorBur Canada
Klettafjöllunum, þar sem Canadian Na-
tional brautirnar liggrja, er útsýniS övitS-
jafnanlega fagurt. Alt af eitthvaö nýtt,
sem fyrir augun ber. Til þess aö full-
komna ferðina, er sj&lfsagt a8 dvelja
nokkra daga I Jasper Park Lodge.
AUSTUR CANADA
ÞAD ER EKKERT, sem getur veitt jafn-
mikla únægju, eins og a8 ferSast me8
Canadian National til Port Arthur e8a
Duluth og þa8an ú skipum Northern Nav-
igation félagsins. SumarferSir me8 Can-
adian National þreyta engan, heldur eru
þær sönn hvlld og endurnæring. Útbúna8ur
allur er eins fullkominn og frekast má
verSa. parna geti8 þér ferSast meS eim-
lestum og skipum á vlxl, eftir þvl hva8 bezt
á vi8.
en að þeir hefðu tekið sig saman
um það í frímínútunum, að leika
sem allra hrottalegast, því að svo
grimmir sem þeir voru fyrir, voru
þeir hálfu tryltari í seinni hálf-
leik og gáfu jafnvel kjaftshögg,
þá er þeim þóttu Danir of nær-
göngulir. Keyrði ofsi þeirra
svo fram úr hófi, að dómarinn varð
a*ð reka einn þeirra burt af vell-
inum. í þessum síðari hálfleik
fengu Skotar 2 mörk en Danir
ekkert, svo að leikurinn varð jafn.
En hér með var ekki öllu lokið.
Áhorfendur voru orðnir tryltir af
bræði við Skotana og er leiknum
lauk, þustu þeir inn á völlinn og
réðust á Skota með höggum og
slögum. Varðmenn reyndu að
stilla til friðar, en fengu engu á-
orkað. Að lokum slóst lögregl-
an i leikinn og sló hring um Skot-
ana ásamt dönsku knattspyrnu-
mönnunum og voru þeir svo sel-
færðir í þeirri skjaldborg inn í
húsaskjól. Margir þeirra höfðu
hlotið meiðs í bardaganum. Á-
horfendur fylktu sér fyrir framan
húsið og ætluðu að veita Skotum
varmar viðtökur, er þeir kæmu
klæddir út, en lögreglan sá við því,
og laumaði Skotum út um bakdyr
og upp í bifreiðar, sem óku þeim
burt.
Danir munu ætla að kæra flokk
þennan fyrir skozka knattspyrnu-
sambandinu..
SÉRSTOK SUMARFARGJOLD NO I GILDI
Dagleg Transcontinental Þjónusta
HUADASTA FEIID — STYZTA BRACT — BESTA BR.AUTIN — BEZTI ADBONADCR
Lestin ■'CONTINENTAL DAILY’’ fer á hverjum degi bá8ar lei8ir milli Montreal og Toronto,
Cochrane, Winnipeg og sta8a á Kyrrahafsströn dinni. Hver lest saman stendur af All-Steel
Compartment-Observation-Library Car, Standar d og Tourist Svefn og BofPstofu vagni, Innflytj-
enda Svefnvagniog Dagvagni.
"NATIONAL” lestin fer daglega milli Winnipeg, Port Arthur og Toronto, og hefir öll seinustu
tíma Þægindi, sem á járnbrautum íinnast.
Menn getn vallð um ýmsar letóir og fcngið að stanza um tíma þar scm menn vilja og I
& þann hátt sóð ný svæði á háðum leiðuni, cr menn fara að lieiman eða koma helm aftur.
* ' :--------------------------------------------------------- i
UmboSsmenn vorir hjálpa y8ur me8 ferSaáætlanir, segja til
kostna8, útvega svefnvagna og llta eftir ö8ru fyrir ySur.
Canadian National Railuiaijs

wrnJrOiou/Á
_ i ’ .1 '•/1
you, -u&e
! 1 j ! ■;"!■
ramBuk