Lögberg - 28.12.1922, Side 1

Það er til myndasmiðiir
í borginni
W. W. ROBSON
AthugiS nýja staöinn.
KENNEDY BLDG. 317 Portage Ave. Mót Eaton
iíabef 6.
SPEiRS-PARNELL BAKINGCO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getu/. R E Y N IÐ Þ AÐI
TALSlMI: N6617 - WINNIPEG
ARCANGUR
WÍNNIPEG, MANITOBA, FIMTUO'ALíINN 28. DESEMBER 1922
NUMER 52
Orlausn.
Vinnur sér til frœgðar
/.
Fyrir nærri fimtíu árum
vappaöi lítill labbakútur
einförull aö eölisfari,
af öllu snauöur, nema tárum.
Sé eg hann i grænu grasi,
vaömálsklukku klæddan hnokka
liggjandi í ljóssins faömi
blundkendum augum á bláhvel stara.
Liggjandi svona langar stundir,
vitandi’ af engu ööru en þessu,
unz aö móðurrödd mild hann kallar
út úr draumlöndum hulins-heima.
II.
Finn eg hann í hópi drengja
orðfáan, og hljóðan hlusta
eftir þeirra cvöaskvaldri —
standa eins og utan flokksins.
III.
Mjæti eg honum enn þá einum
upp við rætur regin fjalla,
vökudrduma-göngu gjörnum,
flæktum i þrauta þungum gátum:
“Hvar var guö, meðan alt var í eyði?
fyr en skapaðist himinn og hauður
hvernig varö hann til, og hvert er upphaf
allra hluta í víöri veröld?”
Finn eg hann í þessum þönkum,
hvorki sá þá hann eöa heyrði
kæmi einhver að honum svona,
undirleitur og feiminn varö hann.
IV.
Ar hafa liðið. Löngu seinna
finn eg hann yfir fornum skræðum,
er hann á ferð í Óðinsheimi,
skoðar nú himinn heiðinna alda.
Loft og haf milli höfuðbóla
ríður hann, þar sem Æsir eiga
óðul, ramgjör, í reginveldi
glámpandi í sögu geisla-eldi.
Horfir hann upp að Olympstindi,
þar sem guðirnir grisku búa;
fagurt er á þeim frægðar-hæðum.
þar Seifur og Aþena yfir drotna.
Mæti eg honum í Miklagarði,
þar sem Múhamed heldur hendi
hátt á lofti, með sverði bitru:
“Þaö skal réttur í ríki mínu.”
Fylgi’ eg honum austur á Indland,
þar sem Búdda í boðoröinu
býr þeim sælu í Nirvqninu
sjálfsgleymskunnar út í auðnum.
Þó þarf mjög til þess að vinna:
vera má þú verðir að hundi
eða ketti, kannske svíni,
svo þú getir gleymt þér sjálfum
Heyri’ eg hann saman bera Búdda
við glæspánýju guðspekina:
“Báðar líkar í blöndunarfræði,
siðprúðar og litillátar.”
Finn eg hann yfir andatrúnni
athugulan — vorkennandi—:
“vinum þeim, sem vini missa,
sár eru jafnan sifjaböndin.”
“Én hún veldur veiklun“ sagði’ ann,
“vitfirring, ef að langt er gengið.
Nægur er tíminn okkur öllum—
eilífðin löng, en hér svo skammlíft.”
V.
Heyri eg hann einmál eiga,
eins og lágt við sjálfs sín veru:
“Eg hefi leitað langa vegu,
fundið margt, en minna eignast.”
“Att hefi eg vald að velja’ og hafna,
verið þrátt á báðum áttum,
hallast að og horfið frá því,
haldlaust ef mér fanst það vera.”
“Sé eg skína i austur áttu
glaða stjörnu, geislamilda
lýsa húm, og hjarnið bræða
ofan úr köldu himins heiði.”
“Þar er bjartast, bezt og hlýjast,
himininn nær, og hrifning dýpri,
gleðisamhljómur gripur hjartað,
hnígur höfuð í heilagri lotning.”
Mælti hann svo í helgri hrifning:.
“Guðs sonur ertu og lávarður lifsins,
fagnar þér nú með fegins-tárum
fimtíu ára gamla barnið.”
Jón Jónatansson.
Nýárskveðja
til
BINDINDISVINA.
Nýja árið — nýja, bjarta,
nýja vegi leggur oss,
vekur líf og von í hjarta,
veitir allra gæða hnoss,
lætur streyma ljós frá hæðum,
líf og ylur fossar í
tilverunnar öllum æðum,
endurlifgun fýlgir því.
Andi vor til unaðsbygða
endurvakinn lyftir sér,
leitar allra ljóssins dygða,
ljósið honum kærast er,
Myrkravöldin ferleg flýja,
fríðleikshilling truflar sjón,
syngja undur ársins nýja,
öllum samræmis fögrum tón.
Helztu Viðburðir
Síðustu Viku
Canada.
Samkvæmt yfirlýsingu frá Hon.
T. D. Patullo, einum af ráðgjöf-
um Oliver stjórnarinnar í British
Columbia, þá hafa nýlega fundist
all auðugar olíunámur lí Peace
River héraðinu þar í fylkinu.
Verða skýrslur um það efni lagðar
fyrir þingið innan skams.
Clinton J. Ford, K. C., fyrrum
lögfræðilegur ráðunautur Cal-
gary borgar, Ihefir verið útnefnd-
ur af hálfu frjálslynda flokksins,
til þess að sækja um kosningar til
fylkisþings í kjördeild þeirri, er
losnaði við fráfall R. C. Edwards.
R. E. A. Leacih, forseti nefnd-
ar þeirrar, er yfirumsjón hefir
með vínbannslögunum í Sask-
atdhewan, hefir inýverið lýst yf-
ir því, að ekki komi til nokkurra
mála, að láta fara fram nýja
atkvæðagreiðslu um núgildandi
bannlög, fyr en eftir fimm til tíu
ár, og iþau hafi verið reynd til
hlítar.
Hon. J. A. Robb, verzlunarmáia-
ráðgjafi Mackenzce King, stjórn-
arinnar, er nú á iheimleið frá
Ástralíu, þar sem hann hefir
dvalið um hríð í iþeim tilgangi,
að korna á gangskiftasamning-
um í verzlun, milli Canada og
Átraiíu. Yms af helstu dag-
blöðunum hér í landi fullyrða, að
för ráðgjafans ihafi borið hinn
besta árangur.
Maður að nafni John Penny,
sjötíu og fjögra ára að aldri, var
myrtur að heimili sínu 527 Young
Street hér ií borginni aðfaranótt
þriðjudagsins, hinn 19. þ. m.
Hafði öldungurinn verið veginn
með ihamri. Lögreglan lét þeg-
ar taka fasta tvo menn, en neit-
aði að gefa upp nöfn þeirra að
svo stöddu. Rannsókn í málinu
stendur enn yfir.
Sir Henry Thornton, foraeti
þjóðeignabrautanna — Canadian
National Railways, hefir tjáð sig
hlyntan því, að nota raforku til
starfrækslu néfndra járnbrauta,
hvar sem því verði ibest viðkom-
ið og fullyrðir, að tilraunir í þá
átt muni verða gerðar innan til-
tölulega skams tíma.
E. M. MacDonald, sambands-
þingmaður fyrir Pictou kjördæmið
í Nova Scotia, flutti nýlega ræðu
í Montreal, þar sem hann lýsti
yfir því, að brýn nauðsyn bæri til
að Canada ihefði sendiherra í
Washington. Benti ræðumaður
á það, að jafnvel þjóðakríli eins
og Pern og Chile, hefðu þar full-
valda umboðsmenn og væru þó
viðskifti þeirra við iBandaríkin
ekki nema eins og sandkorn á
sjávarströnd, borið saman við
verslun og viðskifta sambönd
Canada við þá þjóð.
Bændablaðið Farmers Sun, sem
gefið er út í Toronto, skorar á
alla þingmenn bændaflokksins <í
sambandsþinginu, að Ibeita sér
fyrir, að hlutfallskosningar verði
lögleiddar, sem allra fyrst.
Blaðið Ottawa Citizen, er
þeirar skoðunar, að svo geti vel
farið í náinni framtíð, að ihalds-
flokkurinn í Canada lognist útaf
í höndunum Mr. Meighen. Ávítar
blaðið leiðtoga floikksins harðlega
fyrir hinn pólitíska eltingaleik
hans i sambandi við þjóðeigna-
brautirnar •— Canadian National
Railways.
Ein allra elzta og veglegasta kaþ-
ólska kirkjan i Quebec, brann til
kaldra kola aðfaranótt föstudags-
ins 22. þ.m. Eignatjónið er metið
á hálfa miljón dala.
Látinn er að Santa Monica, Cal.,
P. A. Stevenson. er um langan ald-
ur stjórnaði frægasta aldinarækt-
arbýli vestanlands, skamt norðvest-
ur af bænum Mbrden í Manitoba.
Hr. Stevenson var í mörg ár í þjón-
ustu samhandsstjórnarinnar, sem
umsjónarmaður með aldina og
trjárækt.
Bandaríkin.
Frumvarp það, um styrk til
hinna ýmsu eimskipafél'aga þjóð-
arinnar, er Harding forseti barð-
ist fastast ifyrir að fengi fram-
gang á síðasta þingi, (hefir nú
hlotið samþykki neðri málstof-
unnar með 208 atkvæðum gegn
184. Frumvarpið sætti nokkr-
um breytingum í meðferðinni.
Líklegt þykir, að efri málstofan
muni gera ýmsar breytingar við ]
frumvarpið og mun því enn mega
telja fullnaðar framgang þess í
Vafa.
Ríkisstjórinn i Illinois, Len
Small, hefir gefið William Bross
Lloyd, miljónamæring og félög-
um ihans upp sakir. Menn þess-
ir höfðu verið fundnir isekir um
æsingar og dæmdir ií, frá eins til
firnm ára betrunanhússvist.
Dómsmálaráðgj., Bandaríkjanna
Daugherty, skoras í erindisbréfi
á alla lögreglustjóra þjóðarinn-
ar, að hlutast til um að hert verði
betur á eftirliti vínbannslaganna
en við hefír gengist í liðinni tíð.
Látinn er nýlega að heimili
sínu í Washington, James R.
Mann, neðri málstofu þingmaður
frá Illinois ríkinu, sextíu og séx
ára að aldri. Mr. Mann hafði
gegnt þingmensku í fullan fjórð.
ung aldar og var um langt skeið
leiðtogi Republicana flokksins í
þingdeild sinni.
prettán senatorar og nýko.sin
senatoraefni, héldu fyrir skömmu j
fund í Washington, ásamt tutt-
ugu og iþrem þingmönnum neðri 1
málstofunnar og nýkjörnum þing-
mannaefnum, í þeim tilgangi að í-
huga hvort æskilegt væri, að af-
nema undir'búningskosnmgarn-
ar — primaries, kjörmanna sam.
kunduna — Electoral College, og
kveðja saman nýkosið þing fyr,
en núgildandi kosningarlög mæla
fyrir. Engar fregnir hafa enn
verið gerðar heyrin kunnar, af
samtalsfundi þessum.
Eldur kom fyrir skömmu upp í
bænum New Bern ií North Caro-
lina ríkinu, er varð valdandi að
tveggja miljóna dala eignatjóni.
prjú Ihundruð ábúðarhús, tvær
kirkjur og margar verslunanbúð-
ir, brunnu til kaldra kola. Mann-
tjón kvað ekkert ihafa orðið.
í skýrslu sinni til iþingsins,
lætur flotamálaráðgjafi Banda-
ríkjanna þes,s getið, að þjóðin
þurfi að eiga herskipaflota, er að
Emil Walters nær sérstakri við-
urkenningu á tneðal listamanna i
Bandaríkjunum, að þvi er blað eitt
segir, er oss hefir nýlega borist
að sunnan. Á siðastliðnu sumri
átti Penn State þvi láni að fagna,
að fá til sín sérstaklega fullkomna
listasýningu, segir blaðið; ef til vill
þá beztu, sem nokkru s inni hefir
verið sýnd í listasafnshúsinu í Old
Main. Listasafn það var eftir
Emil Whlters, einn af allra fremstu
listamálurum á meðal hinna yngri
listmálara Bandaríkjaþjóðarinnar.
Fyrir áhrif A. L. Kocher, for-
manns bygging uneistara farchi-
tects) félagsins, !ét Mr. Walters
tilleiðast að koma til Penn State
siðastliðið sumar og veita hér til-
sögn í málaralist Eftir að þeirrí
kenslutíð var lokið, fór hann aftur
til Uniontown, þar sem hann kendi
upp á eigin býti i sex vikur, og það
var að þeim tíma liðnum, að útsýn-
ið í Nittany dalnum dró hann til
sín og aftur til Penn State, bæði
til þess að hc,’sa upp á kunn-
ingja sína og svo til þess að draga
með fingri listarinnar upp myndir
af hinni töfrandi náttúrufegurð, er
sá dalur geymir. til þess aö sýna á
listasýningunni t New York i
vetur.
Listdómarar telja Emil Walters '
einn af allra frenistu luigvitsmál-
urum Bandarikjanna og eru mynd-
ir hans nú að finna i flestum
myndasöfnum einstaklinga í Banda-
ríkjunum, sem list þeirri unna og
nokkuð eru þektir, auk hinna
stærri og smærri listasafna lands-
ins. En glæsilegasti sigur Walters !
var sá, að hreppa George O. Good-
win verðlannin i Chicago.
Vel sé hverjum þeim íslending,
sem setur markið hátt og yfirbug-
ar erfiðleika, er á vegi hans veröa,
til þess að ná þvi.
Hugur leikur, — hjarta kætist,
hlakkar sérhver æð og taug,
þegar von og vissa mætist,
veruleiki reynist spaug,
þegar allar óskir rætast,
öllum takmörkum er náð.
pað er ljúfast, sælast, sætast
að sigra fyrir Drottins náð.
Höndum saman traustum tökum,
tengju.m friðar efldu ibönd,
yfir starfi okkar vökum,
öll að vinna heimsins lönd,
fyrir alt ihið fagra, — góða,
fyrir kröfur hreinleikans,
út vér skulum öllu bjóða
undir fána meistarans.
Ljóssins fána látum blakta,
ljósiroðinn hátt við ský,
'hefjum sannleikis sverðið nakta,
sækjum fram í stríð á ný,
Rekum voða vald af höndum,
verjum landið börn og fljóð,
léttum þeirra þrældóms böndum, j
þó að kosti llíf og blóð.
Pétur Sigurðsson. j
llllillllllllllllllllMMllílllllllllliM
Söngvarinn litii.
ÓLINA LILJA KRISTJANSDÓTTIR
BERGbÓRSSON.

jilllllllll
Fœdd 6. júní 1911—Dáin 29. okt. 1920.
Sem brosandi engill, sem barnstrúin á,
hún barst inn í ættmenna hópinn sinn góða,
hún Ólína litla, er sólina sá,
þá svipfagur Júní var morgun að bjóða
Og æskan varð fögur, og árbjört hver þrá,
sem ástríkið klappaði’ á vangana rjóða.
Hún söng eins og vorfuglinn sumarið hlýtt
og sólina’ í húsið og blómanna gróður.
Og brosið hjá afa og ömmu varð nýtt,
og unaður sælli hjá föður og móður.
Og frændalið hlustaði’ á fagnaðar-blítt
hve fagur var söngur’nn, þýður og góður.
En móðurjörð aftur sit. heimtaði hold,
Þótt hlý væri dvölin á ástvina setri.
Hún var eins og gestur, sem farfugl á fold,
sem flýr undan komandi byljum á vetri.
Hún skildi’ eftir hjúpinn sinn heima í mold
og hvarf út í blámann til sóllanda betri.
Þótt minningin vaki hjá vinunpm kvr
og vonin sé ástinni haldgóður þráður,
er ljúfustu ánægju lokaðar dyr
og lífsvegur saknaðar þyrnunum stráður.
Og því eru jólin nú þögulli' en f; r
og |iess vegna' er vorsöngur hljóðari' en áður.
En djúpt eins og eilífð er elskunnar hat.
og eilíf-djúp lífsvötn um heirnana streyma.
Hver einasta lífsrödd, sem almættið gaf,
i alveldisríkinu mikla á heima.
Frá sóllöndum ómandi söngröddum af,
er söngvarann litla til vinanna’ að dreyma.
borstcinn b. borsteinsson.
llllllie
engu leyti standi að ibaki her-
skipaafla annara þjóða. pó lætur
flotamálaráðgjafinn þær skýring-
ar fylgja, að eigi sé ætlast til, að
vikið verði í nokkru frá ákvæð-
um Washington stefnunnar, um
takmarkanir vígbúnaðar.
Útgjöld i Bandaríkjanna fyrir
fjárhagsárið, er hefst 1. jú!T
1323. eru áætluð $3,180,843,234,
en tekjurnar, eru áætlaðar að
nema, $3,361,812,359. Útgjöld-
in fyrir árið 1924, eru áætluð
$600,000,000 lægri.
í bréfi til senator JWaHh frá
Moosachwetts, lýsi dómsmálaráð-
gjafinn, Mr. Daugiherty yfir því,
að stjórnina skorti vald til að
skifta sér nokkuð af Ku Klux Klan
félagsskapnum. Slíkt koimi ein-
vörðungu undir vald|Bviði hinni
einstöku ríkja.
Harding forseti hefir endurút-
nefnt Pierce Butler, frá St. Paul,
Minn., til aðstoðar dómara í
hæzta rétti Bandaríkjanna. Síð-
asta iþing vildi eigi fallast á út-
nefninguna.
Grímuklæddir ræningjar réðust
inn í þjóðbankann í Denver,
Colorado, hinn 18. þ. m., og námu
á brott tvö hundruð þúsundir
dala i peningum.
Þingkosningar í Ástralíu eru ný-
lega um garð gengnar, og lauk
þeim með ósigri fyrir Hughes-
stjórnina. Afstaða flokkanna sam-
kvæmt siðustu fregnum, er sem
hér segir: Stjórnarflokksmenn 27,
Verkam.fl., 29, Frjálslyndi flokk-
urinn og “County” flokkurinn til
samans 29. GengiS er út frá því
sem gefnu, aS stjórnin muni
leggja niSur völd þá og þegar.
Árslokahátíð
sunnudagsskóia Fyrsta lút. safnaðar
Ársloka hátíð sd.skóla fyrsta lút.
safnaSar í Winnipeg var haldin í
kirkju safnaSarins á aSfangadags-
kveld jóla. Var þar fjölmenni svo
mikiS saman komið, aS naumast!
rúmaSist í kirkjunni, hvert sæti!
var abkipaS, aukastólar settir alls- |
staðar, þar sem þeirp varS niður j
komiS, og samt stóð fólk uppi í
kirkjunni í tugatali. Samkomur!
þessar hafa ávalt verið vinsælar í 1
söfnuðinum og vel sóttar. En þessi
var meS þeim beztu, sem vér minn-
umst aS hafa veriS á. ÞaS var ekki
að eins myndarhragur á þessari
samkomu—þaS hefir ávalt verið á
þessum ársloka samkomum, síSan
þær' fyrst byrjuSu. En börnin, sem
fram komu til þess að skemta, nutu
sín ef til vill betur nú en vér minn-
umst aS hafa heyrt þau gera áSur.
Þau sungu af öllum kröftum svo
að .'amblandaðar raddir yngismeyj-
anna og sveinanna fyltu-kirkjuna,
og oss fanst aS þau hlyti aS finna
til máttar sins á sama tíma og á-
heyrendurnir nutu óblandinnar á-
nægju af hinni djarfmannlegu
framkomu þeirra. Sama var aS
segja um það annaö, sem fram fór
—upplestur og söngleikinn ; það fór
vel úr hendi og var vel undir búiS,
þótt spursmál geti veriS um þaS,
hvað nærri eigi aS ganga helgidóm-
inum sjálfum , þegar um leiki er aS
ræSa. En sleppum því, þetta var
alt gert af góðum huga og heilum
vilja og eiga allir þeir, sem aS því
stóðu, þakkir skiliS, fyrir hið mikla
verk, sem jiær og J>eir. er undir
bjugggu, hafa orSið aS leggja á sig
til jiess. Eitt af því, sem jók mjög
á hátiSleik samkomunnar, var
strengjahljóSfæra flokkur, sem til-
heyrir sunnudagsskóianum, og
nokkrir úr Winnipeg lúSraflokkn-
unt, sem góSfúslega létu tilleiSast
að koma þarna og spila með hinum
á barnahátíSinni. Flokkur jæssi
spilaSi nokkur lög og spilaSi líka
undir með öllum söngflokkum,
stórum og smáum, sem skemtu. —
Fjölmenn guSsþjónusta var haldin
kl. 11 á jóladaginn. ViS þá guðs-
þjónustu söng hr. Eggert Stefáns-
son einsöng (Ave María), og söng-
flokkur safnaSarins var í einkenn-
ishúningi — svörtum hempum eða
yfirhöfnum, og fór sá búningur
flokknum mæta vel, og var það
veruleg framför frá því sem veriS
hefir. Sagt er oss, að hr. Alb. C.
Johnson hafi gefiS efniS í Jæssar
yfirhafnir, sem er mjög vandaS, en
aS konur innan kvenfélags safnað-
arins hafi búiS þær til. — ViS
guSsþjónustuna gengu 50 manns í
söfnuSinn.
VETRARKVÖLD.
Kvöldið hljótt í köldum anda,
klæðir húmi sæ og láð,
vetrar lögin stíluð standa
stjórnarvaldi tímans háð,
undir fölvum fanna slæðum
foldin hvílir snauð og bleik.
meðan stjama her frá hæðum
hlær við frostsins risaleik.
Vetrarkvöld með skrautið skæra,
skautið klakaperlum fáð,
'pú átt marga munarkæra
mynd á gljáa hjarnið skráð;
mjallar hafsins báran bjarta,
brosir stimdum himni mót,
alt eins nærri alvalds hjarta,
eins og blóm á vorsins rót.
Svella þinna höf þó hylji
hjartkær blóm, er vorið ól,
gegn um þína grimmu bylji
geisilar dagsins vonar sól;
þú átt nægan eld í æðum,
oss þó finnist stundum kalt,
undan þínum klaka klæðum
kraftur lífsins vekur alt.
M. Markússon.
Níutiu ára afmœli.
SíSastliSinn 28. n óvemlier átti
öldungurinn Hinrik Gíslason í ís-
lenzku bygSinni við Churchbridge,
Sask., 90 ára afmæli sitt. ViS það
tækifæri heimsóttu ættingjar hans
og vinir á heimili sonar hans, Eyj-
ólfs Hinrikssonar. Séra Jónas A.
SigurSsson hafSi orð fyrir gestum
og stýrði samkvæminu. Var það
hafið með þvi aS syngja sálm, las
svo presturinn ritningarkafla og
flutti bæn, og ræSu til öldungsins
og gestanna. Magnús Hinriksson,
sonur afmælisbarnsins, flutti og
ræðu og mintist húsráðenda og
gesta. AS síðustu flutti séra J. A.
SigurSsson kvæði þaS til Mr.
Gíslasonar,' sem hér fylgir:
Hinrik Gíslason níræSur.
Einn eg jiekki yngitan mann,—
ÖSrum líf finst betra;
Nægjusamur nú er hann
Níutíu vetra.
Óblitt land og æfikjör
örðug reyndust honum;
Galt þó jafnan gleSisvör,
GnægS hann hátti’ af vonum.
Nökkva réri urn Njörfatún,
Nætur, kvöld og mórgna.
Blési, vatt ’ann hátt aS hún
Hetju merkiS forna,
Eins og Grettir utan fór,
Orku feðra treysti;
Ekki voru efnin stór,
Álnavaran: hrcysti.
Hvar seni fór, um fold og sæ,
Fjárs- þó léttist -pyngja
Kunni hann ei að kasta’ á glæ
Kostum íslendinga.
BoSar fækka, — bárulaust
Ber þitt far að landi. —
SkipiS senn mun sett í naust,
—Sæll þinn farmanns andi.
Hinrik Gíslason er ættaSur
Ámessýslu og er einn af fyrs
landnámsmönnum Þingvallar
lendu, atgerfismaSur og ber 90 i
aldurinn eins og hetja.
Nautgripa-ábyrg*.
Árið 1893, 3. des. stofnuSu
Vestmanneyingar ábyrgSarsjóð
fyrir nautgripi. Abyrgðargjald-
ið er nú 4x/4% af virðingaverði
gripsins. Drepist kvíga eða kýr,
2—12 vetra, fær sá er mist, y3 af
virðingarverði skepnunnar. En
farist istórgripur svo, að eigandi
hafi engin not af honum, hvorki
húð né kjöti, greiðist ihonum fjór-
ir fimtu virðingarverðs.
Á árunum 1895—1920 hefir
verið borgað út úr sjóðnum í bæt-
ur, rúmar 56CO kr. Sést af þvi
gagnsemi sjóðsins eða ábyrgðar-
innar. — Síðustu árin hefir ver-
ið óvanalega mikill kúadauði í
| Eyjunum, og er sjóðurinn því sem
stendur í þröng. En vonandi
raknar úr því aftur.
Annars eru þessar nautgripa-
ábyrgðir afarnauðsynlegar, eigi
siíst í kaupstöðum og sjávarþorp-
um, og yfir höfuð þar sem fátt
er um kýr og kúahaldið kostnað-
arsamt.