Lögberg - 25.01.1923, Blaðsíða 2

osm. n
LÖGBERG FIMTUDAGI^N
25. JANÚAR 1923.
Loksins laus við nýroa-
sjúkdóminn.
624 Champlain St., Montreal.
í þrjú ár þjáðist eg etöðut af
aýrna og lifrar sjúkdómi. Eg
var alveg að missa heilsuna og
engin meðul sýndust geta bjargað
tók eg að nota Frit-a-tives og
áhrifin voru óviðjafnanleg. Höf-
uðverkurinn, stíflan, nýrna og lifr-
arþrautirnar, hurfu á svipstundu.
Allir sem þjáðst af slíkum sjúk-
dómum ættu að nota "Fruit-a-
tives.'
50 cent hylkið, 6 fyrir $2,50
reynsluskerfur 25 cent. Fæst hjá
öllum lyfsölum, eða burðargjalds-
frítt frá Fruit-a-tives Limited,
Ottawa.
Samtíningur
frá Califonu'a.
Eg var eins og konan í sög-
unni, átti nú "sjö börn í sjó og
sjö á Íandi," eða nánar sagt, eg
átti 4 börn austurfrá og 4 vestur-
frá, þar að auk konu vesturfrá,
en enga austurfrá, ekki einu sinni
"hjákonu." Eg var nú búinn a3
vera á gamla iheilmilinu mínu,
Akra, N. Dak., siiðan um miðjann
apr. næstliðinn og liðið vel þann
tíma, iþvií bæði skyldir og vanda-
lausir þar, kepptust um að gjöra
mér sem flest til geðs. Mér var
því "um og ó" eins og konunni á-
minstu, en eg hafði iofað að
koma vestur aftur með haustinu,
svo þegar fram í des., kom og
snjór, frost og byljir fóru að gjöra
vart við sig pakkaði eg upp fá-
einar fóggur og lagði af stað úr
kuldanum eystra til sólskinslands-
ins 'hér vestra, og hér er eg nú,
með annan fótinn við hafið kyrra,
hinn austur við rætur Sierra
Nevada-fjallanna í Orance, Lemjn
og rúsínu runnum, þar siem alt
agar í þessum og öðrum ávöxtum,
en á milli fóta minna verða um
250 mílur.
I
komnir í sumarblíðu, sólskin og'20 aldar-börnin erum nú hætt að
talsverðann hita. Til Los Ange- dást að því, og geispum nú af leið-
Jes komum við seint að degi þess! induim á ferðinni, að hafa ekki
18 des. ipar var júnií veður í eitthvað skemtilegra fyrir augum.
N. Dak., eins gott eins og verð-! Náttúran og landslagið er ekki
ur kosið, sólskin og logn. Mað-
ur getur ekki skilið hvað veldur
þeiim snöggu breytinguim á veðri,
<en veit þó, að það er lækkun
landsins og hafið, sem venmir lág.
lendið og upp eftir dölunum, þó
snjór og kuldanepja sé yfir fjöll-
in ofar. Nú var alt orðið iðgrænt
sem nokkur jarðgróður er í, því
regnskúrir höfðu komið fyrir
löngu í haust og ihitinn er ávalt
nægur, þegar regn er með til að
gjöra jörðina græna. Nú var
ihér alt í blóma, Oranges og Lem-
ons voru nú um það fullvaxta á
trjiánum á allar siíður, og skraut-
tré og blóm voru upp á sitt hið
besta. Hyík'kur mismunur eða
austurfrá, hann er nægur til að
maður væri kominn lí aðra og iþað
fjarlæga heimsálfu; en það er Ipó
bara fjögra sólarhringa ferð, alla
leið frá N. D., og úr kulda og snjó
í fjöllunum, aðeins fárra klu'kku-
tíma ferð sem þessi imikla breyt-
ing verður, og sem gjörir mann,
som «kki á von á henni eins og
hún er í raun og veru, ibæði orð-
lausan og hissa.
petta var nú þriðja ferðin min
til Caif., svo nú var þetta í fimta
skiftið, sem eg fór þessa leið eða
svipaða, eg var því ekki eins á-
fjáður að grína í gegnum glugg-
ann á það sem þar var að sjá,
flestir fá vtíst nóg af því í eitt eða
tvö skifti, því um enga fegurð
er þar að ræða, að minsta kc-sti
ekki yfir fjalllendið mikla, sem
er stór partur af leiðinni, og sem
nær óslitið yfir mest af þeim
ríkjum, sem áður eru nefnd, nema
Salt Lake láglendið, sem er e'.ns
og skál ofan í fjallaibreiðuna, pó
að það líka liggi hátt yfir sjávar-
mál. Eg get því ekki sagt, að eg
í þetta skifti sæi neitt markvert
á leiðinni ekki einu sinni Mor-
móna musterin í Salt Lake City,
sem eg hefi alt af skoðað áður, n
er nú orðin leiður að sjá, enda
stansaði lestin þar að-eins 30 mín-
útur, svo enginn umboðsmaður
kom í þetta skifti til þess að þau
leiði Brigham yc-ung menjar af
hans 20 konum 40 til 50 börnum
imjög aðlaðandi, grófgerðara og
hrikalegra er varla til, enn ef
maður gefur sér tóm til að hugsa
umi það á annan veg en til gleði
auka og skemtunar, þá er það
hægt, eg get það, eg get séð hvern
tind og hnjúk sem upprétta hendi
skaparans til bendingar möTinum,
eg get séð sjálfan mig sem lítinn
orm skríðandi yfir þessi ægilegu
öræfi, hjálparvana og að öllu leyti
kolminn upp á vernd og hand-
leiðslu þess eina isem máttinn
hefur, þessa alvalda skapara als
þessá, eg get fundið að eg er
hvergi óhultur án hans nærveru
og hjálpar, Ihæðirnar, ihnjúkarnir
og fjöllin ógna imér, gilin og kvos-
irnar é allar síður ógna mér líka,
eg beygi höfuð og hjarta með fullu
trausti til iþess alvMda, að eg og
þeir sem í ferðinni eru með mér
komist farsældlega í gegn 'þó alt
sem lí kring er sé ógnandi að út-
liti. Maður getur varla farið
þessa leið alla, yfir alt þetta
geigvænlega fjalla- og giljaland,
metma fá einhverja tegund af ann-
arlegum hugsunum.
peir seta venjast þessu lands-
lagi hætta ef til vil'l að taka eftir
því, en Ihinir sem eru óvanir þvi
hljóta að hugsa líkt og eg, eða
máske eitthvað öðruvísi, en ny
Ihiítur hugsunin að verða.
S. Th.
ar afhaldi þeirra. Ef iþeir bregð-
ast vel við þessu eiga þeir vissu-
lega skilið að heita góðir drengir,
sem eiga heiður fyrir það, að hafa
elskað ihérað sitt, og þá engu síður
fyrir hitt, að þeir eLska íslenzku
þjóðina, og alt, sem henni getur til
heiðurs orðið. — Og er nú fyrir
góða og djarfa drengi að gjöra
fraunkvæmd í þessu, þótt gamall
og .þrótt lítill karl ibendi þeirn.^
En svo er eitt, sem ekki má
gleymast í 'þessu sambandi, þegar
talað er um þessa heiðursverðu
hæfiieika og manndáð kvenfólks-
ins, að karlmenm eiga þar einnig
imikinn heiður skilið. — 'IHeimili
•án góðra konu «ða fallegrar
istúlku, er eims og dagur án sól-
ar", segir eitt spakyrði. Sé kon-
af séra Kristni K. ólafssyni. Má
vera að einhverjum alókunnugum
Ihafi fundist, að þar myndi helst
til of mikið Ihrós á manninn bor-
ið, en engum, sem vel var kunn-
ugur, mun állíta að avo hafi verið.
Mörgum mætum mönnum hefi eg
kynst á tófsleiðinni, en að dáð og
drengskap átti Gunnar ekki sinn
jafningja í hverju bygðarlagi;
þeirri umsögn myndu allir Kunn-
ugir greiða saimþyktar atkvæði.
piegar Gunnar Kristjánsson
burtkallaiðist, voru ekki tvö ár lið-
in frá dauða Ólafs bónda Einars-
sonar. Mátti um hann segja líkt
og Gunnar, að hann yrði hverjum
manni harmdauði er hafði kynst
honum, eða átt við Ihann nokkuð
að skifta. En að undan skildum
an ljósið og ln'fið á heimi'liiiu, og' nánustu ástmennum þeirra Ó'iafs
snautt og dauft, skýjaður dagur.'og Gunnars finst mér þo sem
þegar konan vantar, þá hlýtur að j þyngri harmur væri að mér kveð-
vera talsverður missir fyrir bónd- jnn en flestum öðrum við fráfall
ann og heiimilisfólkið, að vera án ¦
húismóðurinnar, þanri tíma, sem
Áður en eg fór að austann, létu
margir kunningjar miínir í ljósi
þá ósk, að eg skrifaði við og við í
Lögberg hér að vestan, eitis og í
fyrra. pað er nú alt marg verð-1 °« fL af '>ví dóti vrði okkur kunn'
skuldað og velkomið, en getur þó u^ fvrir einn <3<)'llar' °? *Z var
ekki látið sig gjöra nema með lhs&st an»KSur að fara þaðan með
sam>ykki ritstjóra þessa blaðsJ uollarinn óeyddann í þetta skifti,
ipað sem mig áhrærir, treysti eg {
mér til að spinna talsvert af blá
þráðéttu og óverðmætu bandi úr
litlu efni hér vestra, en hvort
hann vill veita þeirri lélegu vöru
stað í hirzlum blaðs síns, það ge>
ur orðið annað mál, en í von um
að hann kunni að verða við þeim
tilmælum, sest eg nú á kjafta-
stólinn um litla stund, og bæti
svo við síðar smá saman, þeg r
mér finst að spuna andinn gjöra
vart við sig.
•pann 14. des., fórum við fjórir
saman á stað frá Cavalier, keyp';-
um far^bréf aila leið áfram og til
baka heim; kostaði það $153,
45 og gat gilt í 9 mánuði lengst.
Leiðin lá frá Cavelier, N. D., í
gegnuon Grand Forks, St. Paul,
eða Mpolis., Oimaha, Chienne, Ogd-
ue, Salt Lake City til Los Angeles
áfram, svo heim til San Francis-
co, Portland eða Seattle, Spokane
til Grand Forks og heim til
Cavalier. Svo þurftum við þar
i irtekt mína á ferðinni í þetta sinn.
pó var það þrent, sem eg lét hug-
ann dvelja við um stund, sitt í
hvort skifti, með því að ekkert
annað trufiaði lí þau skifti.
ipað fyrsta var það, að við fjór-
ir félagar borguðum fyrir tvö
rúm og tvö sæti í lestinni frá
Oimaha til Salt Lake City, allir
til samans $ 24,00, tíiminn sem
við höfðum þettá var lítið á ann-
an sólarhring. Lestin hafði 14
Pullman vagna og á hverjuim vegni
er til jafnaðar með "state rooms"
30 rúm og 30 sæti, alt virtist að
vera Ieigt ií þessari lest, svo ef
hver 2 rúim <yg 2 sæti koma með
$ 24,00 á sólarhring, og ef eins og
sagt var, 3 samslags lestir renna
á þessari braut (Union Pacific)
frá hafi til hafs á hverjufm sólar-
hring, þá kostar iþað farfuglana
alla, sem á þessari ferð eru, um
$15,000 á hverjum sólarhring, að
fá að sofa í rúmum og sitja í sæt-
um, fyrir utan að ítast áfram
Frá Gimli.
"Brjótum gömlu banaspjótin,
byrjum nýjann frægðar-dag;
sama þörfin, sama rótin
saman vígi ibræðrailag."—
Petta eina ljóð var á litlu lok-
uðu jólajkveðjuspjaldi, með bestu
jóla- og nýárs-óskum til mín, á-
samt snoturri og fallegri gjöf,
frá kvenfélagi Fyrsta Lúterska
safnaðar í Wpg. Spjaldið var
með fallegri rós, en svo var það
•iítið að það mér ésjóilfrátt minti
hún þarf til þess, að sitja á fund-
um, og annast þar afleiðandi störf.
Pá verða þeir piltarnir heima að
hafa skýjaðan dag. Og það
þeirra mætu manna, iþar sem mér
hafði ihlotnast að búa í nábýli við
þá, og mjög margar stundir með
þeim að vera í ibMðu og stríðu, í
meira en þriðjung aldar. Hefði
vel mátt heimfæra upp á hvorn
verða þeir að láta sér nægja, af því j þeirra, sem var orð Bólu Hjállm-
að þeir eru einnig drengir góðir; ars:
"Rekkur mætur rýmdi braut,
rústin grætur eftir "
pess verður ©f til vill langt að
ibíða, að aðrir eins sæmdar menn
og ólafur og Gunnar voru, skipi
þeirra pláss, og s'ízt að til þess
verði menn af ísíenzku bergi
ibrotnir.
Haraldur Pétursson.
vilja gjöra sitt besta, og eiga
sinn trausta þátt á bandi þwí,
s«im konur þeirra og dætur
spinma, — í bandi 'því, seim á að
verða landi og lýð til veíferðar og
blessunar.
Lengi Jifi kvennfélög, og starf
iþeirra beri hlessunarríka ávexti,
og hamingja þeim öllum, sem á
allan hátt vilja þau S'tyrkja og að-
stoða. —
Gimli 12. janúar 1923
J. Briem.
Fréttabréf
frá fslendingabygðinni í Pem-
bina fjöllum í N. Dakota.
Milton, N. Dak., 10. des. 1922.
ipetta síðastliðna sumar var eitt
hið aillra mildasta og lengsta
sumar, som við hér höfum nokk-
urn tíma fengið. Engin frost svo
(mig á hvað jatan í iBetlehem var j teljandi væri frá sumar málum til
þess í haust, seint i október, og
að auk nokkra dali fyrir mat og
rúm að sofa í á Jeiðinni, >ví að me^> gufuafhnu siem borgast með
vaka á nóttunni og iborða nesti farbrefinu- V*** er "^ke alt
úr mal á daginn er nú úrelt, og1 rett og sann«arnt' en íáfróðum
slíkt láta "gentlemen" sig ekki! eins 0g mer> ægir að 'hug&a tú
henda nú, þó áður hafi það verið! f_nn.tr.*™ ^"^l^L^
brallað. Kalt var í veðri, er við
fórum, og snjór á jörð, þar til
Omaka kom, þaðan vestur undir
Klettafjöll var auð jörð en kait
í veðri. Er að fjöllunuim dró,
kom aftur í snjó, og yfir alla
fjallabreiðu 'þá er liggur yfir í Col-
orado, Wyoming, Utha, Nevada
og langt inn í Californíu eða þar
til niður úr fjöllum kom í Calif.,
var meiri og minni anjór á
og kuldanepja í lofti, en þegar
niður í dali Calif. koim, vorum við
gjaldþunga og
BKAtll OK THE SKIN
•Ba hörundafegurí, er þrá kvenna og
fœ»t m«8 þvl »8 nota Dr. Chase'i
Olntmena. AlUkonar hútiajúkdömar,
hverfa vlS notkun þeaaa meSala
or horundiS verOur mjflkt og fagurt.
F«»t hja ðllum lyfsölum eSa frá
Edmannon, Batea It Co., Llmlted,
Toronto. ókeypla aýnlahorn aent, ef
bla» þetta er nefnt.
in stynur undir
ekuldulm.
Annað það, sem vakti athygli
mína á leiðinni, var lest með 20
vögnum af riautgripum, iþað var í
fjöllunum vestur frá Salt Lake
City, hún var á somu leið og við,
og því auðsjáanlega á leið til
einhvers stórbæjar í Calif., tæp-
ast hefur hún komið austanfyrir
iortn ' K'lettaf jöH, og því líklega úr Salt
' Lake dalnum. JEg hefði varla
trúað, að griparækt væri *þar þó
í svona stórum stíl, eftir þvií að
dæma sem sést af þeirri bygð, er
farið er þar í gegn, en eg sann-
færist betur og betur eftir því
sem eg sé meira af þessum fjalia-
fylkjum, hvað þau eru auðug
og hvað mikið þau framleiða.
pað virðist að við N. Dak.,-búar
ættum að hafa einkarétt á að
selja þeim allan sinn mat, eins og
okkar góða land er víðáttumikii
og framleiðslan þar mikil, en eg
er hræddur ulm að sá réttur verði
seint okkar.
ipað þriðja sem eg dvaldi við með
hugann oft og lengi á leiðinni, var
fjalla breiðan öll, sem leiðin Iá
yfir. Eg þurfti ekki að horfa ut
neima af og til, íhún var í huga
mér, með augun aftur sá eg
myndina úti. Ekki voru þar
mannvirkin, ekkert af þeim nema
brautarsporið, strengt í gegnum
gil og gljúfur og hvaða helst 6-
' færur, sem fyrir urðu, auðvitað
er það aðdáanlegt stórvirki, en við
lítil, í samanburði við stórhýsin í
borginni. — Ljóðið, sem var prent-
að imnan í spjaldið stakk mig
undarlega. Ei það var ekki
banaspjót; langt frá því, — það
stakk við mér aðeins, eins og til
að vekja mig af móki, einhverj-
um kæruleysis-drunga, sem oft
situr um menn, eins og köttur um
imús. En þessari spjótstungu,
þessu fagra ljóði, fylgdi enginn
sársauki. Jólakveðjan á litla
spjaldinu, hafði í för með sér
sömu hlýlegu og góðu áhrifin eins
og jóiagjöfin, sem því fylgdi. En
einu mundi eg þó me&t eftir, eft-
ir að hafa opnað þetta litla jóla-
kveðjuspjald, og lesið ljóðið. pað
var banaspjóta ástandið í heim-
inum. En svo datt mér í hug
annað ljóð, eða setning, úr ljóði,
eftir annað skáld:
"Leggur smyrsl á Mfsins tár,
læknar mein, og þerrar tár."
Á 'þessari sársauka og umbrota-
öld, hefir Drottinn sent manu-
kyninu nýtt lyf, sem læknar meir>
og þerrar tár. pað lyf er orðið
viðtækt og umsvifamikið um a'll-
ann hinn þekta heim. Og aldrei
hefir það sýnt simn kraft áhriía
meiri og aðdáamlegri, «n í hinu
mikla síðast liðna stríði, og al-
heims eymdimni, er síðan hefir
drotnað á meðal þjóðanna.
]>essi gjöf guðs, er einlægt að
vihma að því, "að brjóta ibana-
spjótin," hella viðarolíu í sárin <j<
taka í burtu sviðan og sársaukann.
Og græða ef unt er. — En hve t
er þá þetta undra meðal, sem afi
Drottinn lét verða til, á tímum
neyðarinnar, og jafnframt X
tómuim mannúðar og framfara? —
pað eru kvenfélögin. Hii
ýmsu félög, hverju nafni sem þau
heita, og við hvað helst atriði,
sem þau kenna sig, — sem að
konur og stúlkur hafa mynda*S
viðsvegar; alstaðar þar, sem
binda þarf um sárin, og hjúkr-
andi hönd er þráð. — Oft hefir
mér dottið í hug á hinulm ýmsu
helgidögutm (picnicum), sem að
mörgum finnst að næstum því
vera orðin plága fyrir landið, að
bæta eimni hátíð við (minningar-
degi), en kippa heldur einhverj-
um hinna burt. Mér finnst það
vel verðugt og viðeigandi, að hafa
einn minmingardag á ári hverju
haldinn hátí&legann. Og minn-
ast, að ttninsta kostj ártals og til-
orðningu hims fyrsta kvennfélags
okkar íslenzku þjóðar. pað finst
mér mikið sæmra, en búa til
þorrablót í mimningu um Helga
magra, — þó eg sé Eyfirðingur.
Og væri nú mjög fagurt og gott,
ef okkar litla íslenzka þjóð, vildi
byrja á þessu hátíðahaldi í heið-
ursskyni við hin lofsverðu kvenn-
félög. En ef helgidagarnir þykja
of margir, að láta þá heldur þorra-
blótsdaginn falla úr. Og gerðu
Eyfirðimgar sér sannan heiður, að-
taka drengilega í þann streng,
þó dálítið sé kipt til baka af sveit-
¦þá aðeins fáar frostnætur, en úr
því milt veður, og stundum rign-
ing langt fram í nóvember mánuð.
Fyrsta snjófall var 30. nóvember,
sáðan nokkuð kalt oneð snjóéljum,
en varla hægt að segja að sleða-
í'æri væri þegar iþetta er ritað.
Rigningar voru nógar og helst
til of miklar í sumar; vöjctur á-
gætur á öllu því, seaa jörðin getur
í'ramleitt, en nýting á framleiðsl-
unni ekki upp á það besta, þ«gar
þresking var hér nýbyrjuð gerði
langann rigningakafla, svo mönn-
uim varð Mtið að verki í næstum
þrjár vikur; gerði þá aftur þurk
og ágætis tíð, sem hélst þar til
allri þreskingu var lokið. Skemd-
ir á korni sýndust því ekki mjög
miklar, en voru þó óspárt notaðar
til að þrýsta verði þess niður, sem
þó þykir ekki of hátt þeas utan,
og er það vást heldur ekki, þegar
þess er gætt, hvað vinnuilaun eru
ennþá há, og afar dýrt það sem
bóndi þarf að kaupa.
Líðan fólks er ihér góð, það eg
til veit. Engir hafa dáið nýlega
hér í bygðinni. Dauðsfalla þeirra,
sem hér komu fyrir næstliðið vor,
hefur verið getið í Lögbergi og
Heimskringlu. Sigríðar Runólfs-
dóttur, konu Gunnlaugs Jónsson-
ar, hefur ekki svo eg hafi tekið
eftir, verið að neinu getið, öðru
en því, að hún lifði og dó., Ekki
ætla eg heldur að fara að semja
neina æfiminningu eftir hana,
var ekki heldur svo kunnugur æfi
ferli hennar, að eg gæti gert það,
þó má þess geta um Sigríði sálugu,
að hún var prýðilega greind; hátt.
prúð í allri framkomu, skylduræk-
in, en anjög fáskiftin um það, sem
hún áleit sér ekki viðkomandi.
Hins sorglega fráfall Gunnars
Kristjánssonar, var getið i blöðun-
um á sínum tíma. í Logbergi
var hans fallega og maklega minst
jmeð stuttri en vel ritaðri grein
COPENHAGEN
Munntóbak
Búið til úr hin-
um beztu, elstu,
safa - mestu tó-
baks blöðum, er
ábyrgst að vera
algjörlega hreint
Hjá öllum tóbakiíblum
Þetta er tóbaks-askjan sem
hefir að innihalda heimsin
bezta munntóhpk
LEIÐRETTING.
I vísunum "Litið til baka," se"1
/birtust í Lögbergi þ. 19 okt. þ. á.,
hefir í þriðju vísu (að ofan) mis-
prentast: "knestar," fyrir: merkar
:í hendingunni: "(Mœðgur þær eg
merkar tel". — J?á hefir prentun
á meðanmáls greininni, sem fylgdi
vísunum, farið í allmiklum handa-
skolum, því þar er línuim ekki að-
eins ruglað saman, heldur
nokkrum línum alveg slept úr,
svo jmálsgreinin verður með öliu
ólesandi. Mér þætti þvá vænt
um — þó seint sé — að hún væri
endurprentuð. Skýringargreinin
er á iþessa leið:
"Marka-Björn" var a'lbróðir
Bjarna Helgasonar. Hann bjó
á Jörfa ií Víðidal, og dó 'þar innan
við fertugt. Björn mun hafa
verið sá iang-glöggvasti og stál-
minnugasti maður á f jármörk, sem
nokkurn tíma hefir verið upp á
íslandi, og fyrir það var hann
oft nefndur "Marka-Björn." Mér
þótti það því dálítið skrítið, að
þess skyldi ekki sérstaklega getið
þar sem minst var á Björn, í hinni
annars nákvæmu og ágætlega
rituðu æfiminningu í Lögbergi.
— Pess vil eg og geta, að Bjarni
bóndi á Hofi í Vatnsdal, og
gangnaforingi Vatnsdælinga, sem
minst er á ií æfim., var ekki Jóns-
son, heldur Jónasson, sonur karl-
imennisins mikia Jónasar bónda
Guðmundssonar í Asi í Vatnsdal.
J. A. J. Líndal.
klyfjar á hann af kornmat.
Margrét kona hans, var bónda
sínum samhent í búskapnum, enda
mikil búsýslu kona og gjafmild
vio fátæka, hún varð tvígift, seinni
mat5ur hennar var Ólafur Bjöms-
son, ættaour úr Breiðdal. M",8
honum eignaðist hún 2 syni, annar
er Björn Ólafsson bóndi að Hensel
N. D., en hinn dó í æsku. M-.r-
grét sál. flutti til Ameríku áriC
1883 og dvaldi hjá börnum sin-
um, sem þá voru búsett í N. Da-
kota, hún Andaðist 16 des. 1909
þá 93 ára.
Guðlaug sál. ólst upp hjá for-
eldrum sínum þar til faðir hennar
dó, var hún þá 13 ára, eftir það
var hún hjá móður sinni og stjúp-
fööur, þar til hún var 22 ára; gift-
ist hún þá eftirlifandi manni sín-
um., Guðmundi Finnbogasyni frá
Víðilæk í Skriðdal, voru þau þá til
heimilis í Höskuldarstaðaseli í
Breiðdal, en lengst bjuggu þau á
StefánsstöSum í SkriBdal og á
Þorgrímsstöoum í Breiðdal. Það-
an fluttu þau vestur um haf 1887,
og námu land ' N. Dakota ná-
lægt Hensel, þar bjuggu þau 17
ár. Árið 1904 fluttu þau til
Saikatchewan, námu þat land ná-
'ægt ^oam Lake og bjuggi þar
er' 5 ár, þá hættu þau búskap, seld'.i
eigur sínar og fluttu austur að
Manitobavatni og hafa síðan dval-
18 þar hjá dætrum sínum.
Þau eignuðust átta börn, 2 dóu
•mg en sex eru á lifi, þau eni
þessi. Mlargrét Ólafia, kona
GuSm. Isberg bónda að Vogar P.
O. Man., GuSrún gitt Jóni Eyólfs-
svni -_r být afi I.und: r M?n.,
Finnbogi bóndi aö Mozart, Sask.,
Gv^rún vn^ri gift Jc'nari K Jón-
assvni bónaa p.o Vo^rr B'ö g gift
ViS erum af hjarta þakklát öll-
um þeim, sem veittu henni HS í
veikindunum, og sýndu okkur
innilega hluttekningu og samhygð,
meS hjálp og aSstoo í sambandi vi5
fráfall hennar, er okkur var næsta
þungbært
ViS kveSjum þig meS tár í aug-
um, og trega í hjörtum, og minn-
umst þinnar ástríku móSur um-
hyggju til hinstu stundar. En í
sorginni er okkur það gleoiefni a$
vita anda þinn lifa í æSri og betra
heimi, þar sem viS aS hérvistar-
dögum HSnum fáum aftur aS sam-
einast.
Henry S. Anderson,
Rósa W. Anderson,
Ella T. Anderson,
Kristín Sigurðardóttir.
Akureyrar blaSið "Dagur", er
beSið aS taka upp þessa andláts-
egn.
Dánarfregnir.
Þann 5. desember f. á. andaSist
sómakonan GuSlaug Finnbogason,
að heimili dóttur sinnar Mrs. Ó-
lafíu ísberg, aS Vogar P. O., Man.
Hin látna var 80 ára gömul, og
JhafSi lengst æfi sinnar veriS
mjög heilsugóS, þar til síSastliS-
iS haust aS hún kendi vanheilsu,
sem dró hana til dauSa.
GuSlaug var fædd í Hallberuhús-
urn í SuSur-Múlasýslu 30. okt.
1842. Foreldrar hennar voru
Eiríkur E'narsson og Margrét
GuSmundsdóttir, er lengi bjuggu
rausnarbúi aS Hallberuhúsum, sem
var eignarjörS þeirra. Eiríkur var
greindur vel, manna hjálpfúsast-
ur og stórhöfSingundaSur viS fá-
tæka og hjálparþurfandi, t. d. um
órlyndi hans er þaS, aS eitt sinn er
hann var í kaupstaS í Djúþavogi,
var þar staddur fátækur bóndi
sunnan úr Skaftafellssýslu, sem
synjaS var um úttekt. Eiríkur
varð var viS vandræSi mannsins,
fór til hans, gaf honum hest og
Jóni Hannessyni aS Svold, N Dak.,
GuSiaug gift Jóni Halldórssyni aB
Lundar. Eru öll börn þeirra
mannvænlega og vel gefin.
Þeim hjónum búnaSist vel, þótt
þau byrjuSu meS lítil efni, því hjá
báSum fór saman ráSdeiId og
dugnaSur til allra verka, hjálpsemi
þeirra og gestrisni var á orSi höfð,
enda söfnuSu þau aldrei auS, en
höfSu ætíS nóg efni, höfSu þó um
tima þunga ómegS.
GuSlaug sál. var vel greind kona,
og þrátt fyrir þaS aS hún ólst upp
á þeim tíma, sem ltiS var um ment-
un unglinga, var hún svo vel aS
sér í bóklegum fræSum yngri og
eldri, aS undrun gengdi, hún las
alt sem hún gat náS í, og mundi
þaS sem hún las.
GuShrædd var hún og trúrækin,
en frjálslyndari í þeim efnum en
flest gamalmenni. GlaSlynd og
skemtin í viSræSu og aflaSi þa"5
henni ásamt mannkostum hennar,
vinsælda og virSingar, allra se t
kyntust henni.
Guðlaug sál. lætur eftir sig há-
adraSan eiginmann, 6 börn, 34
barnabörn, 13 barnabarna börn
Hún var jörSuS í grafreit bygSar-
innar og hélt séra Adam Þorgrkns-
son mjög hjartnæma húskveSju
yfir henni.
/. K.
HérmeS titkynnist eftirlifandi
aettingjum og vinum, aS 28. nóv.
1922, andaSst okkar ástfólgna
móSir og systir, GuSrún SigurSar-
dóttir Anderson, eftir langvarahdi
veikindi af innvortis meinsemd og
síðast 8 vikna legu á Almenna
spitalanum í Vancouver B. C., og
fór jarSarfór hennar fram 2. des.
aS viSstöddu mörgu íslenzku og
enskumælandi fólki.
Þann 2. jan. 1923 andaSist á
sjúkrahúsinu í Innisfail, Aiberta,
Kristján ('ChristianJ Jóhannesson
póstur aS Markerville, Alta. —
Krabbamein varS honum aS bana.
Fæddur 25. okt. 1866 á Hóli í
Kelduhverfi, N'.IÞingeyjarsýslu,
sonur Jóhannesar Árnasonar (frá
VíSihóli á Hólsfjöllum) og konu
hans IngiríSar Ásmundsdóttur.
Einn af 13 börnum þeirra hjóna,
(11. þeirra náSu fullorSins aldri,
Elztur þeirra Árni prestur í Greni-
vík).
ÁriS 1900 kvæntist Kristján
GuSnýju Kristjánsdóttur. Næsta ár
C1901J fhtttust þau vesttir um
haf og námu land í nánd "iö
Markerville og bjuggu þar um 5
ára skeiS. Fluttu þá til Edmon-
ton borgar og dvöldu þar um hríS.
En 1909 keyptu þau hús og lóS
í Markerville hverfi og bjuggu þir
síSan.
Þau hjón eignuSust tvö börn.
Mistu hiS fyrra nýfætt, en GuS-
rún IngiríSur Lillian, mjög efnile>?
stúlka, Hfir hjá móSur sinni.
Kristján var fremur smár maS-
ur vexti (enda fatlaSur frá æsku).
HefSi því mátt segja um hann líkt
því sem Hjálmar kvaS um séra
Þorlák: "Þótt meS mönnum þykí
smærri, Þorlákur er mörgum
stærri." — Var lagvirkur maöur á
bókband, trésmíSar og hvert verk
sem hann lagSi fyrir sig, hitt var
þó meira. aS hann tók aS sér
ýmsa stritvinnu og leysti af hendi
— eins og reyndar alt æfistarf sttt
— mörgum fullhraustum betur.
Hann var maður dagfarsprúSur.
glaSlyndur og ókvartsár, þó sjald-
an "gengi hann heill til skógar."
YrSi hann fyrir mótgerS nokkurri
eSa kaldyrSi, gerSi hann eitt af
tvennu: SvaraSi hlæjandi mein-
lausu gamanyrSi, eSa fór í felur
meS sársauka sinn. Hefndir
komu honum vist aldrei til hugar.
Var of hygginn til þess aS taka á
sig, meS hefnigirni og óvild, sekt
meingerSa mannsins.
Kristján átti lítinn auS, en nægt-
ir hinna „fullkomnu", óþrotlegu
gáfna: Heimilisástir og vinsældir
samferSamannanna.
Útför hans fór fram ^þann 5
janúar, frá lútersku kirkjunni aC
Markerville, fyrir fullu husi og
sveigum þakinni líkkistu.
P. H.
HlutaSeigendur biSja Akureyrar-
blöSin heima á íslandi aS endur-
taka þessa dánarfregn.
50c askjan i lytjabúðum. efa frá
Pepa Co., Toronto
Frœgasta innönd-
unarlyf heimsins.
rumheller's Bestu
ELDAVJELA
PPPERS
TWIN CITY
OKE
$18.50
Tortnid
-MINNIKOSTNADUR
JACKSON & SONS