Lögberg - 22.02.1923, Blaðsíða 3

bw. a
LOGBERG FIMTUDAGINW 22. FEBRCAtt 1923.
^WmWAT.W.V.VAV.'/.?
Sérstök deild í bli t iuu
SÖLSKIN
Fyrir börn og unglingt
ssssissssyssæsssæssssfci^^
Professional Cards
Gjörðu eitthvað, vertu eitthvað.
VI. KAFLI.
Veröldin er eign hinna fáu hugTÖkku.
pegar þú hefir tapað traustinu á sjálfum þér,
■ertu orðinn eins og útgengin klukka, Um leið og
fjöðrin hœttir starfi, liggja allir hinir hlutar sig-
urverksins aðgerðalausir. pú lætur tímann fljúga
fram hjá þér athugunarlaust. pinn innri maður
nýtur ekki síns rétta eðlis og andlitsdrættirnir
leiða ótvírætt í ljós, að ekki er alt með feldu. pú
ert að eins hálfur tmaður eða kannske minna en það,
— einungis fær um að fylla hinar litilfjörlegustu
lífsstöður, þar sem klukkustundarlaunin eru tíu
cent. pú hefir vegið sjálfan þig og fundið þig
léttvægan vera. peim sjiálfsdómi þínum breytir
veröldin ekki. pú ert ekki framar fær um að
stjórna þér sjálfur, heldur verðurðu ávalt að
stjórnast af öðrum. Við hin getum hvorki né vilj-
iim, svikið af oss tækifæri þau, er hin iíðandi stund
býður fram. Og úr því að þú hugsar ekki ufen vel-
íerð þína sjálfur, geturðu tæplega búist við, að aðr-
ir geri það. Brautin er öl’lum opin. pú átt sama
létt til hennar og við. En til þess, að við tökum á
oss þínar byrðar, áttu ekki nokkurt minsta til-
kall til.
pað einasta og eina, er bjargað getur þér út úr
'ógöngunulm, er það, að þú vindir u.pp f jöðrina, og
komir öllu sigurverkin-u í hreyfingu.
pað hitta fæstir á óskastundina. Hugórar
hrinda þér aldrei langt áleiðis. peir venjulegast
olekkja og draga úr þínu sanna starfsþreki. Hugs-
Vm og fraimkvæmd, eiga ekki ávalt samleið.
■Góðar hugmyndir eru að eins fræ. Eigi þær
•að bera tilætlaðan árangur, þarf að plægja jarðveg-
inn fyrst. T.m þúsundir manna héldu, að loftför
væri hugsanleg. En einungis með látlausri elju,
•getur það hugsanlega, eða Iíklega, orðið að stað-
i'eynd.
Menn eins og Wright, Blériot og Curtis,
eyddu ekki tímanum í að óska sér hins eða þessa.
Peir reiknuðu út, strituðu, og þeim mistókst hvað
ofan i annað. En af yfirsjónum og mistökunum
lærðu þeir og sönnuðu það, sem aðrir aldrei höfðu
nema þá afaróljóst hugboð um. peir voru alt af
að reka sig á. peir duttu ekki fyrirhafnarlaust of-
an á réttu leiðirnar. En reynslan vísaði þeim að
lokuín inn á hina réttu braut og eftir það var ó-
vissa krossgatnanna sigruð að fullu.
Atiðveld viðfangsefni verðskulda ekki heila-
trot. öll mestu laun lífsins, eru keypt ineð Grett-
istaks-áreynslu. Smámennj geta að eins unnið
rmásigra. Heipni er án sanngildis.
Hin ytri náttúra og manneðlið, eru nátengd—öll
"öhn auðæfi eru á bjargi bygð.
púsundir manna, sem auðveldlega hefðu getað
líkst Napleoni, Cæsar, Carnegie eða Field, urðu að
engu, eða þá sáralitlu, sökum þeirrra flónskulegu
hugmynda, að gæfan myndi bjóða þeim heim. pað
Rerir hún ekki. Menn verða að leita hennar sjálf-
ir. Heimili hennar er á engum ákveðnum stað. Eng-
inn einstaklingur, er fann leiðina að musteri henn-
arð gat nokkru sinni vísað öðrum nákvæfenlega
sama veg. Hún la?tur ekkert ókeypis í té.
Hún er jafn áköf til viðskifta og það fólk, er
flýtir sér í búðina á mánudagsmorgnana, til þess
&ð missa ekki af kjörkaupunum. Allir verða að
greiða fyrir varning hennar með hugþori og þreki.
Á hverri einustu eyðimörk er brunnur eða lind.
Á hverjum einasta, sólbrendum heiðarfláka, er
tjamir að finna. próttleysingjarnir, er viljalausir
og stefnulausir, fela sig eyðimörkinni á vald, fara
sárþyrstir á mis við hinar svalandi uppsprettur.
Pær bíða þar hinna fáu hugprúðu. Hugsýkis, eða
efasemdarmennimir, verða aldrei aðnjótandi þess
mesfa og bezta, sem veröld þessi hefir að bjóða.
Heiimurinn er eign sona máttarins og hugprýðinn-
Enginn akur mannlegrar viðleitni, er hálft eins
gróðurlaus, og sandoddar eyðimerkurinnar. Sú
kemur tíð, að upp úr fornum rústum rís musteri
Veglegt, vígt sigurhugsjónum mannsandans. Yfir
háaltarinu standa höggnar í lifandi klett þessar
Hnur:
“í manninum lifi eg og hrærist. Eg er vilja-
áraftur mannsins. Hjálp fæ eg eigi þeim veitt, er
bjálpar leita. En hinum, er einskis biðja, mun eg
^ggja lið. peir. sem vantreysta sjálfum sér,
veikja mig eða tortíma cmér. Hinir, sem trúa, bera
*>?ur úr býtum.”
var að lesa í; þar situr hún æðistund og skríkir svo
fagurt og dintar sér allri og skekur litla kroppinn,
og fór svo. En um kveldið tók eg eftir því, að allir
ungamir voru farnir úr fötunni.
Hvað var hún nú að skrafa um við mig? Var
hún ekki að kveðja mig og þakka mér fyrir skýlið
yfir börnin sín ? Eg eftirlæt mér hyggnari mönn-
um að ráða íþá gátu.
Jan Mayen og ferð
þangað.
Eftir Freymóð Jóhannsson málara
FUGLINN f FÖTUNNI.
Pað var sumarið 1903. Eg var búinn að vera
Ookkur ár á landi mínu. petta sumar hafðist eg
v>ð i kornhlöðu kofa kippkom frá húsinu. Eg lá
Þ&r oft um miðdag og hvíldi mig og las þá vana-
|ega í einhverri bk. Um vorið snemma eða vetur-
>nni hafði eg hengt eina af þessum litlu “jelly”-
fötum, selm oft voru keyptar á þeim árum, upp á
nagla rétt fyrir utan dyrnar og tók eg eftir þvi, að
einn þessi litli fugl, er Englendingar kalla <1Wren”,
var farinn að verpa eggjuim í þessa litlu fötu. Mig
undraði oft á, að sjá það starfsþol, sem hún sýndi,
þtgar hún á morgnana klukkan 3% lagði á stað til
að leita að ormuim og öðru góðgæti ti'l að færa ung-
unum; og það var gaman að sjá litlu, rauðu, opnu
munnana, þegar mamma þeirra ko(m með fæðuna, og
heyra þetta sæta, suðandi kvak í litlu ungunum. Á
kvöldin, þegar dagsverkmu var lokið, mátti sjá
hana að því er virtist fast sofandi á föbubarmin-
vm.
pað var svo einn dag að eg lá, eean áður er sagt,
og var að lesa í bók. pá ketmur fuglinn inn og sezt
á fæturnar á mér, þar sem eg iá. Hún syngur þar
og bullar diálitla stund og sest síðan á hné mér og
er þar litla stund; eíðan sest *hún á bókina, sem eg
Nú var kominn 6. ágúst. Veðrið var hið allra
bezta: blíðalogn, þokulaust og sólskin, en ofurlítil
austanalda. pegar við vorum búnir að fullfenma
skipið, fórum við yfir S vík þar rétt hjá, austan við
Maríuvíkina, gengum á land og skoðuðuim nokkra
húskofa, sem standa þar. í fjörunni lágu tveir bát-
ar: “doría” og “pramtmi”, sem vetrarsetumenn
hafa notað. Var annar þeirra nýlegur að sjá. Svo
komu kofamir, 5 í alt, 3 af þeim bygðir á norska
vísu, úr heilum trjám, eins og krakkar mundiu
hlaða úr eldspýtum, þannig, að endamir standa út-
af; hafa vetrarsetumenn haft kofa þessa fyrir is-
hús og geymsluhús.
Hinir kofarnir tveir, scfm voru með kúptu risi,
vom bygðir úr borðviði, og áfastir hver við annan
með gangi, sem hægt var að ganga S gegn um fyrir
tvo menn samsíða. Er þannig hægt að ko/mast í
milli kofanna, án þess að fara út; var annað þeirra
íbúðarhús, en hitt geymsluhús.
í þessum kofum hafa austurrísku heimskauta- ;
fararnir búið veturinn 1882—''83, þegar þeir voru á
jan Mayen, við að rannsaka hana. pó er ekki víst, |
að þeir hafi bygt kofana, þvl á flaggstöng úti fyrir
hékk drusla af svenska fánanúm. Að vísu er það j
ekki nein bein sönnun fyrir því, að Svíar hafi bygt
þá. peir geta að eins hafa dvalið þar einhvem
tíma, einn vetur eða svo. En svenskir menn hafa
að minsta kosti komið í þessa kofa.
í íbúðarhúsinu er rúímgott, og engin neyð að
búa þar, einn vetur eða svo. Að vísu er þar ekki
fínt inni, en þvú gleymir maður nú alveg, þe&ar
maður er kominn til Jan Mayen.
í kofum iþess'Jm hafa ýmsir búið, bæði Austur-
ríkismenn, Svíar, Norðmenn og fleiri, auk þeirra,
sem að eins hafa komið þar. parna inni voru alls-
konar blaðasneplar, með áskriftum, sem skýrðu
frá, hverjir hefðu komið þar og dvalið þar.
Á einu blaðinu stóð, að veturinn 1917—18 hefðu
fjórir Norðmenn búið þar, og farið hetoi til Nor-
egs á júní í sumar á norskum selveiðabát, með af-
bragðs góða veiði eftir veturinn. óskuðu þeir öll-
um, er síðar kæmu þar, alls hins bezta.
Utan á kápu á einni skáldsögu, sem við fundum,
stóð skrifað eftir þá sömu menn, að “þangað til í
dag )22. nóv.—'þeir komu til eyjarinnar í miðjum
september), höfum við skotið 180 blárefi, 14 hvít-
refi og einn klapmyds (ein tegund af blöðruseliím),
5 gr. frost á dag og suðaustan stormur með fann-
komu. , ,
parna inni var borð, stólar, eldavél,. rumstæði,
ýmiskonar eldunaráhöld og kornmatarleifar. par
var töiuvert mikið af bókum, bæði leikritum ,skáld-
sögum og fræðibókum, á þýzku, dönsku, norsku og
sænsku. par voru einar 3 munnhörpur og hljóð-
pípur, sem þeir hafa haft sér til dægrastyttingar,
Norðmennimir fjórir, sem síðast bjuggu þar.
Fataganmar héngu þar, og hitt og annað, sem ekki
þýðir að telja hér upp.
Úti þarna vi? kofana voru þrjú leiði. Á þeim
stóð:
PEDER OLSEN HTJKÖ
Töte 1911.
FNAT NOMNOMSO
Töte 1911.
Vormeister
Thomas Viscovoch Matrose
des österreic'hische schiffes
POLA
geboren 1860 in Albena
gestorben 15./7. 1882 in
Jan Mayen.
Skamt þarna frá húsunum, yfir í næsta mel,
höfðu þeir grafið brunn, því enginn lækur var þar
r. ærri.
pegar rannsókninni á þessu öllu saman var lok-
ið, fóruta við fram i skip og héldum heim til fs-
lands. Nöfn okkar skildum við eftir á miða í kof-
anum. Frá suðvesturenda eyjarinnar fórum við
klukkan 10 árdegis og var Jan Mayen horfin klukk-
an þrjú síðdegis. .,
pann 6., 7. o>g 8. sigldutm við án þess að sja
land. En Snorri æðraðist ékki. Hann hélt áfram
sinn jafna, rólega gang, og hugsaði ekkert um land.
öldurnar komu í óendanlegri halarófu, ýttu undir
hann og sögðu: “Komstu áfram, flýttu þér, og
vertu ekki að þvælast fyrir okkur.” Stundum reidd-
ust þær og komu fossandi beint á skipið og gáfu því
utan undir og rass-skeltu það, með ónotalegum,
blautum og köldum hramminum. — Kári kom og
þaut fram hjá. Hann sagði: “Vertu samferða,
Snorri. Eg skal leiða þig. — pú ert alt of seinn, en
og þarf að flýta mér.” Og hann þreif í seglin og
kipti í Snorra. En Snorn var ekkert að hugsa um
að verða Kára samferða; hann hugsaði að eins sem
svo: Far þú leiðar þinnar, — eg kem á eftir. Og
hann kom á eftir.
Nóttina þann 9. ágúst komum við upp undir
ísland. Var þá ómögulegt að lesa á bók undir ber-
um himni í 4 tíma, fyrir myrkri. En þegar við fór-
um frá Jan Mayen var hægt að lesa á bók alla nótt-
jna-___Til Siglufjarðar komum við kl. 9 árd. þann
9. águst. Ekki var tekið mjög amalega á móti okk-
ur þar. Ailir buðu okkur velkomna, — en jusu yf-
ir okkur, og þó sérstaklega mig - þeim ógrynnum
af spurningum, sem aldrei ætluðu að taka enda.
Við stönsuðum eina og hálfa klukkustund a Sig u-
firði Fór eg í land til þess að hitta mann að rnali,
sem eg þurfti að finna þar, og þurfti að bera hrað-
ann á. En eg komst varla úr sporunum. upp
bryggjuna eltu mig þegar margir, bæði ungir og
aldraðir, sem eg þekti og som eg ekki >e^>_
á götunni ibættust enn fleiri við. Allir þurftu að
spyrja frétta. peir kölluðu: “Freymóðurj Bless-
aður lofaðu mér að tala við þig nokkur orð. Kom-
uð þið með trjávið?” “Komuð þið með mikinn trja-
við?” “Fenguð þið gott veður?” ‘Er eyjan stór.
“Er eyjan falleg?” “Er' eyjan grösug?” ‘.Sáuð
þið nokkum ís?” “Hvað voruð þið lengi á leiðinm
os.frv., o.s.frv. — Auðvitað hafði eg ekki tíma til
að svara öllum þessum spurningum, eins og til var
' aítlast, því svo ört var borið á. Eg varð því að lata
r.ægja: Já eða Nei, þar sem það dugði, eða þa alls
ekki neitt. ... ,,
pegar við komum til Akureyrar, tók við nokk-
urn veginn það sama. Allir buðu okkur velkdmna;
tn margir sögðu þó, þegar þeir sáu, að eg gat ekki
fullnægt öllum spurningum: “Eg þarf að tala vio
þig seinna.” — Og það gerðu Uka flestir þeirra.
Aillar þessar spumingar hafa svo kornið mer
til að skrifa niður þessa ferðasögu i fyrirlestrar-
formi, svo fólki gæfist kostur á að fá áibyggilegar,
ivpplýsingar um ferðina. — Að vísu er -eg ekki sá
eini af okkur Jan Mayen-förum, sem hafa fengið
spurningar, viðvíkjandi ferðalaginu, og að því leyti
ekki frekar ástæða fyrir mig, heldur en hina, að j
skrifa um ferðina og eyna. — En eg var sá emi,
sem hélt dagbók yfir ferðalagið, og líka sá eini,
sem fór nokkuð um eyna að ráði, og að því leyti
1 stend eg langtum bezt að vígi. r
pessi ferð okkar er að því leyti merkileg, að
I við erum þeir fyrstu íslendingar. setm farið hafa til
Jan Mayen, til þess að geta gefið nokkrar veruleg-
j ar upplýsingar um eyna.
DR. B. J. BRANDSON
216-220 MEDICAI/ ARTS BIiDG.
Oor. Graham nml Kennedy Sts.
Plione: A-7067
Offlce ttmar: 2—3
Heimili: 776 Victor St.
Plione: A-7122
Winnlpeg, Manitoba
DR. O. BJORNSON
216-220 MF.DICAIi ARTS BIiDG.
Cor. Graham anil Kennedy Sts.
Phone: A-7067
Office tímar: 2—3
Heimili: 764 Victor St.
Phone: A-7586
Winnipeg, Manitoba
DR. B. H. OLSON
216-220 MEDICAD ARTS BIiDG.
Cor. Graham and Kennody Sts.
Phone: A-7067
ViStalstmi: 11—12 og 1—5.30
Hehnllt: 723 Alverstone St.
Winnipeg, Manitobo
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
Skrifstofa: Room 811 Mc.Vrthnr
Buildinít, Portage Ave.
P. O. Box 1656
Phones: A-6849 og A-6840
W. J. IiIBÍDAli, J. H. I.INH-VI.
B. STEFANSSON
Islenzklr löafr.eðlnsa-r
3 Home Investment Buildlng
468 Maln Street. Tals.: A4M*
Þeir hafa einnig skrifstofur aR
Lundar, Rlverton, Gimli og Piney
og oru |>ar aC hitta ft eftlrfylgj-
andi timum:
Lundar: annan hvern mtCvlkudag
Riverton: F-yrsta flmtudag.
Gimliá. Fyrsta mlBvikudag
Plney: þritija föstudag
1 hverjum mánuCl.
DR J. STEFANSSON
216-220 MFiDICAI ARTS BIiDG.
Cor. Graham and Kennedy Sts.
Stundar augna, eyrna, nef og
kverka sjúkdóma.—Er aC hltta
kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h.
Talsíml: A-3521. Heimill: 627
McMUian Ave. Tais. F-2691
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
I félagi við E. P. Garland
Skrifst.: 801 Electric Rail-
way Ohambers
Talsími: A-2197
Myndun eyjarinnar.
Myndun eyjarinnar hefir skeð við eldsumbrot,
að mestu leyti. Hefir bæði hlaðist ofan á hana og
hún risið úr sæ. Eldgígar eru eins cg áður er nefnt,
margir á eynni, og hefir hraunið úr sumum þeirra
runnið alveg fram í sjó. Gos eru kunn þar 1732 og
1818. Árið 1732 var maður nokkur, Jakob Laab að
nafni, staddur við eyna 17..maí. Sá hann þá gos
upp á eynni, og hraðaði sér í burtu svo fljótt, sem
hann gat. En þegar hann var kominn 16 mílur frá
landi, féll svo mikil aska á skipið, að seglin urðu
kölsvört. 1818 var Scoresby (áður nefndur) sjón-
arvottur að gosi á eynni. En awðvitað hefir mjög
oft gosið á Jan Mayen, selm engar sögur fara af.
Aðal bergtegundiin er blágrýti, og yfirleitt söflnu
bergtegundir og á íslandi. Talsvert kveður þar að
rauðaskriðum, og eru jafnvel heil fell alveg alrauð
að lit. Er það járn, sem er þar á svo ríkum mæli.
All-víða á eynni er líka töluvert af mjög dökkum
sandi, blásvörtum að lit, og hefir inni að halda seg-
nljárn. Víða er svo mikið af gulum komum í f jöru
sandinum, að hann verður af þeim gulleitur á lit.
Yfirborð eyjarinnar uppi á hálendinu er mulið eld
hraun. Eru steinamir að jafnaí5i 3'—4 kúbikcenití
metrar að stærð, en urðin víða eins fín og sandur.
Jarðskjálftar eru tíðir á Jan Mayen, og stafa
þá oftast nær af eldsumbrotum,
Veðrátta.
Veðurfar er mjög óstöðugt á Jan Mayen. pok-
ur tíðar og veðrasamt. Á vetrin skiftast oft á helj-
arfrost og stórrigningar. Aldrei var alveg þoku-
laust einn einasta dag, þann tíma sem við dvöldum
þar. pó er oft heiðskírt uppi yfir, þó þoka sé við
sjóinn, og rís þá Bjarnarfjall, eins og .gríðarmikill
lötunn, langt upp úr þokuhafinu. En mikinn hluta
sumarsins hvílir þokan alveg yfir eynni, og þá að
eins þokulaust niður við sjávarflötinn.
Sjórinn kring um evna er mjög kaldur, og
kælir því loftslagið. Kaldur íshafsstraumur
ftreymir norð-austan að eyjunni og umlykur hana.
pegar heitast er á sumrin, er hitinn á yfirborðinu
2__3 gr. C. og minkar fljótt er niður kemur. Mest-
ur hiti er í júlí-ágúst yfir 20 gr., en minstur í des.-
janúar.
Oft er hvast uppi á hálendinu, þótt logn sé við
sjóinn. purfti eg oft, 'þegar eg var uppi á hálend-
inu, að halla mér töluvert í veðrið, til þess að
standa, þó alveg væri logn niður við sjóinn. Tíð-
astir eru suðaustan stormar, og það oft ofsaveður.
Sér maður það, þegar maður kemur upp á ejma, pví
mosinn, þar sem hann er orðinn nokkuð mikill, er
alveg eins og sjór í drifi. Alveg eins og öldugangur
sævarins hefði alt í einu orðið fast efni og breyzt í
mosa. Mosakvikumar eru alt að 30—40 cm. á hæð,
með minni gárum ofan á. Maður getur bezt í-
myndað sér, hvernig þétta lítur út, ef maði^r hugs-
ar sig fraim á sjó, svo sem 150 m. frá fjöruborðinu,
i ofsadrifi, sem stæði af landi. pá mundi sjórinn
l?ta út í kring um mann eins og mosinn þama á Jan
Mayen.
DR. B. M. HALLDORSSON
491 Boyd BuUdins
Cor. Portage Ave. og Edmonton
Stundar eérstaklega berklasýkl
og a6ra lungnasjúkdöma. Er aö
finna ft ekrifstofunni kl. 11—12
f.h. og 2—4 e.h. Sími: A-3521.
Heimili: 46 Alloway A,Ve. Tal-
stmi: B-3158.
A. G. EGGERTSSON LL.B.
isl. lögfræð>ngur
Hefir rétt til að flytja mál
bæði í Mian. og Sask.
Skrifstofa: Wynyard, Sask.
DR. A. BLONDAL
818 Somerset Bldg.
Stundar sérstaklega kvenna og
barna sjúkdóma.
Er aS hitta frá kl. 10—12 f. h
3 til 6 e. h.
Talsími A 4927
Hetmili 806 Victer Ster.
Simi A 8180.
Phone: Garry 2616
JenkinsShoeCo.
889 Notre D&me
Avenue

DIl. AUSTMANN
848 Somerset Blk.
Viðtalstími 7,30 — 8,30 e. h.
Heimili Suite 4 Marie Apts,
Alverstone St.
Sími: A2737. Res N8885
A. S. Bardal
843 Sherbrooke St.
Selui lfkkistui og annant um útfarit.
Allui útbúnaður aá bezti. Ennfrerr)-
ur aetur haon alakonar minnievarfta
og legateina.
rikrUat. taJaind « «>®»8
lleiinillM lalriinl M
DR. J. OLSON
Tannlæknir
216-229 MEDICAIi ARTS BIiDíl.
Cor. Graham »nd Kennedy Sts.
Talsími A 3521
Heimili: Tals. Sh. 3217
Lafayette Stndio
1 G. F. PENNY
Iijósmyndasmiftur.
Sérfræfttngur i aft taka hðpmyndlr,
Glftingamyndir og myndlr af hriii-
um bekkjum ekdlafúik.i.
Phone: SBier. 417*
489 Portage Ave. Wl:mip*»
J. G. SNÆDAL
Tannlæknir
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. og Douflld St.
Talsfmi: A-8889
Vér leggjuin sérstaka Aherzlu & að
selja meSul cftir forskriftwm LTelma.
Ilin beztu lyf, sem hægt er aö íá eru
notuð eingbngu. • Pegar þér komio
með forekrliftum til vor megið þjer
vera vtes um að fá rétt það som laekn
Irlnn tekur tll.
COI.CI1EIJGH & OO.,
Notre Dame and Sherbrooke
I’honcs: N-765Ö—7650
Giftingaleyfisbréf seid
Munið Símanúmerið A 6483
og pantiö metSöl yöar hjft oss. -
Sendum Pantanir samstundls. Vér
afgreiöum forskriftir meö sam-
vizkusemi og vörugæöi eru úyggj-
andl, enda höfum vér margra ftra
lærdúmsrtka reynslu aö bakl. —
Allar tegundir lyfja, vindl&r, ta-
rjúmi, eætindi. ritföng, töbak o. fl.
McBURNEY’S Drug Store
Cor Arlington o« Notre Dame Ave
Véar geymum reiðhjól yfir
veturinn og gerum þau eins
og ný ef þess er óskað. Allar
tegundir af skautum búnar
til samkvæmt pöntun. Áreið-
anlegt vea-k. Lipur afgreiðsla.
EMPIRE CYCLE CO.
641 Notre Dame Ave.
ralsímar:
Skrifstofa:
UeimUi:
N-6225
A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Iioan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAVLOR
EÖGTAKBMADUR
Hetmlltstals.: St. John 1»44
Skrifstofu-'DUa.: A 6667
Tekur lögtakt bæöl hfl»alet*u*kukU\
veöakuldir, vixkutkuidlr. AfgrMtHr U
sem aö lögum lítur.
HkrUatofa »55 MAtn
J. J. SWANSON & CO.
Verzla með fasteignir Sjá
um leigu á húsum. Annast
lán, eldsábyrgð o. fl.
808 Paris Bldg.
Phones. A-6349—A-6310
Verkstofu Tals.: llelma Tnls.:
A-8383 A-9384
G. L. STEPHfeNSON
Plumber
Allskonar ratmagnsáhöld, svo sem
straujárn vira, allar tegundir af
glösum og aflvaka (batteries)
Verkstofa: 676 Home St.
Giftinga og , , i
Jarðarfara- Dlom
méð litlum fyrirvata
Birchhlómsali
616 Portage Aie. Tah. 720
ST (OHN 2 BING 3
“DUBOIS” LIMITED.
Vlö litum, hrelnsum og krullum
fjaðrir. — Föt af öllum geröum
hreinsuö og lituö.— Gluggahlæj-
ur. Gélfteppl. Rflmteppi hreins-
uð eftir nýjusfu tízku.
Pöntunum utan af landi sjer-
stakur gaumur gefinn.
•
Tals. A-3763 276 Harjnave St.
B. J. IiINDAE, elgandi