Lögberg - 22.02.1923, Blaðsíða 5

LÖGBERG FIMTUDAGINN
22. FEBRÚAR 1923.
Bls. 6
RICH IN VITAMINES
MAKE PERFECT BREAD
petta samtal áttum við hérum-
bil ári áður en hann var myrtur.
Eg var á meðal þeirra síðustu
sem sáu forsetan á lífi. pað var
eftir miðjan dag 14. april, að eg
og Schuyler Colfax heimsóttum
hann í 'Willard gestgjafáhúsinu,
ti’l J>ess að mótmæila skipun sem
einn af hershöfðingjunum 'hafði
gefið út daginn áður. Mr. Col-
fax hafði varla hafið máls á er-
indi sínu, þegar Mr. Lincoln tók
fram í fyrir ihonum og sagði:
“Eg er búinn að breyta þeirri
skipun.”
Að svo mæltu skildum við.
Eg fór um kveldið áleiðis til New
York. Urn nóttina var eg vak-
inn og sagt að forsetinn kseri hefði
verið skotinn.
ménn verði sáluhólpnir. En bræð-
ur.góðir,” hélt prestur áfram með
eldmóði, “látum oss öll vonast eft-
ir betra hilutskifti."
Eg varð Mr. Lincoln samferðí
þegar han.n fór til þess að vígjá
Gettyburg-ar vígvöllinn.
Nóvember 19. 1863, rann upp
þungbúinn og kaldranalegur.
Fyrri part dagsins fórumenn að
sleoða svæðið þar sem síðasti bar-
daginn stóð. Eftir miðjan dag-
inn skipuðu menn sér 1 kringum
ræðupall, sem sleginn hafði verið
saman úr plönkum, á ihonum sátu
ræðumennirnir og erindrekar sem
þangað voru komnir.
Edward Everett, var aðal ræðu-
maður við það tækifæri og flutti
meistaralega ræðu og talaði í
meira en klukkutíma. Eg man
að á borðinu fyrir framan hann
lágu nokkur ilítil pappírsblöð, sem
hann hafði sett punkta á sér til
minnis, en aldrei þurfti hann að
stansa í ræðu sinni til að líta á
þau. Eftir að hann lauk ræðu
sinni spilaði lúðraflokkur, en und-
ir eins og því lagi var lokið reis
Lincoln á fætur, án þess að á
hann væri kallað, lagði frá sér
yfinhöfnina, en hélt á herðum sér
stórum trefli, eða sjali, sem hann
ávailt bar undir yfirhöfninni.
Hann hóf mál sitt með því að
benda á grundvallaratriði, sem
oss öllum voru iljós. Setningarn-
ar voru stuttar og eg hafði það á
tilfinningunni að geðs'hræring
væri svo mikil, að hann ætti erf-
itt með að tála. pað var ein af
þeim stundum, er hann virtist
varla geta risið undir ábyrgðar-
þuhganum, sem á hann lagðist og
í málrómi hans var sorgarhreim-
ur.
Allir hlúatuðu með athygli á
það sem hann hafði til að segja,
en okkur fanst ekki þá að ihann
hefði flutt neina snildarræðu,
meíra að segja, við urðúm fyrir
vonbrigðum þega'r að hann sett-
íst niður.
Fólkið fór steinþegjandi i
burtu þegar að hann var búinn að
tala og einhvernveginri fanst nvér
þegar eg horfði á það fara, að
Lincoln héfðj eitthvað sagt, sem
hefði haft geysimikil áhrif á það.
A treimur siíðustu stríðsárunum
var eg daglegur gest(ir i Hvíta
húsinu. pegar eg kom þar var
forsetinn vanaíega í herbergi sinu,
sem var í suðaustur horninu á
öðru lofti. pegar heitt var í
veðrinu stóð hurðin áltaf opin og
hver sem vildi gat gengið inn ;il
hans og var eg variur að gera það.
Hann sat vanalega við skrifborð
sitt, sem var í öðrum enda her-
bergisins óg snéri baki að dyr-
unum. pegar maður kom in í
stóð hann upp og heilsaði manni
glaðlega.
Einu sirini, þegar eg á þen- v
hátt kom inn til hans, sá eg ang-
istasvip á andliti hans meir en eg
hefi séð á andliti nokkurs manng.
®g stóð í sömu sporum og vildi
ekki gjöra honum ónæði. Alt í
einu varð hann var við mig, stóð
á fætur og heilsaði mér og hvarf
þá raunasvipurinn af andliti
hans. Eg var Iengi inni hjá hon-
Qm í það skifti og töluðum við um
hermálin og skoðuðum kort af
herstöðvunum, og það var í >það
®kifti, sem eg mintist á við hann,
að óvarlegt væri fyrir hann, að
láta skrifstofu sína standa upp á
gátt, ,því hver sem vildi gæti
læðst inn til hans, eins og eg hafði
gjört þá.
Hann ihlustaði þegjandi, eins
og hann ávalt gerði, on orð mín
virtust ekki hafa nein áihrif á
hann pegar eg hafði lokið máli
minu sagið hann:
‘pegar eg fyrst kcwn hingað,
þa ásetti eg mér að þessi staða
Wín skyldi ekki verða seig-pín-
andi dauðans ótti.” Svo hugsaði
hann sig um dálitla stund og -hélt
6vo áfram: “Mér hefir skilist, að
1 eins manns sé eins dýrmætt
og annars, og enginn maður geti
vonast eftir að taka mitt án þess
að glata siínu.” Svo var eins og
hann tæki eig á og sagði: “Auk
þess væri mönnum innan handar
a5 skióta mig út nm glugga, þeg-
*r eg er á leiðinni á hestbaki til
hermanna sjúkrahússins. Eg held
að það verði ekki hlutskifti mitt
** deyja á þann ihátt.”
Söngsamkomur .
Eggerts Steíánssoaar í Argylebygð
íslendingar i Argylebygð urðu
fyrir miklu láni, er þeim veittist
kostur á að ihlusta á annan ei ’3
listamann og Eggert Stefánsson
er; enda notuðu þeir tækifærið
svo vel. að sumir hlustuðu á hann
,þrjú kveld. og urðu því hrifnari
af söng hans sem þeir heyrðu til
hans óftar.
prátt fyrir ill veður og erfðar
brautir voru samkomur hans ve!
sóttar.
Rödd Eggerts er bæði sterk og
hrein og um leið þýð og ágætlega
tamin, því oftar sem maður heyr-
ir hann syngja, þess meir dáist
maður að rödd hans og list.
Eggert Stefánsson er kominn
svq langt í sönglistinni, að fáir
jafnaldrar hans munu vera honum
fremri. petta mun sumum ef
til vill þykja fullmikið mælt, en
eg hygg ,þó að það muni ekki vera
fjarri sanni.
pví miður kom E. S. ihingað til
Canada á óhepplegum tíma árs,
því að miklar frosthörkur f o-a
illá með röddina, sérstaklega hjá
]ieim er vanir eru hlýrra loftslagi,
cnda hefir hann verið kvefaður
mestan tímann sem hann hefir
dvalið hér- en sarr.t hefir hann á
rætL að syngja og tekist einS
jnildárkga og raun hefir orðið á
Sönglistina hefir hann stundað
fyrst í Danmörku, Sviþjóð og
pýzkaiandi, og síðan á ílalíu, og
-til þess að geta skilið sem bezt
það efni er hánn fer með og gjört
því sem bezt skil, hefir hann lagt
stund á að kynna sér sem bezt
þjóðerni og sögu þessarar þjóða.
Sýriir það vandvirkni mannsins.
Framburður hans er frábærlega
góður á sænsku, þýzku og ítölsku.
Ekki ber ihann eins vel fram
ensku, eri samt hefir honum farið
fram í því efni þann stutta tima
er hann hefir dvalið hér.
pegar söngur hans á íslenzku
er borinn saman við 4. ára gaml-
ar hljómplötur éftir hann, finst
mér framburðurinn ekki vera eins
skýr ög áður var; en það er e*!»-
leg áfléjðing þess, að hann hefir
síðastliðin 4 ár lagt alla áherzlu
á þaíS að ná sem beztu vaidi á 1-
tölsku.
i
pað sem gjörir söng Eggerts
svo áhrifamikinn, er það, hve
næmaiv skilning hann hefir á því
efni er hann fer með; þ^ð er eins
og öll sál hans sé ií því sem hann
syngpr. Áf þvf~kemur þessi
eldmóður í söng hans, sem ósjálf-J
rátt hrífur’ menn og ber þá með
sér á vængjum hljómfegurðarinn-
ar. Mörin im dylst ekki að þar
er vakandi og vjðkvæm lista-
mannssál að bera fram öðrum til
yndis það bezta sem hún á til.
Sá er þetta ritar hefir hejrt
Eggert syngja um 50 lög, ng yrði
því of Jangt mál aið íara að gera
grein fyrir meðferð bans á þeim,
hverju um sig. Enn eg get ekki
stilt mig um að minnast sérstak-
lega á fáein þeirra., Meðferð
hans á “Gýgíjan” var ihreimsta
afbragð; viðkvæmnin frábær og
“p'hrasing” snildarleg, eins og í
öllum hans söng. “Sofi'Ú*
sofðu góði”, var sungið með átak-
anlegri tónfegurð og ró. “Nú legg
cg augun aftur”, nýtt lag eftir
Björgvin Guðmundsson, er eitt
með beztu áslenzku lögum er eg
hefi heyrt; það lag söng E. S. svo
fállega og Jengi munu þeir minn-
ast er heyrðu; bænheyrslu þránni
heitu var þar svo átakanlega
lýst, að það var ekki annars með-
færi en framúrskarandi lista-
manni. pá eru þjóðlögin ís-
lenzku; “Á Sprengisandi,” “Au ir-
an kaldinn á oss blés”, o. s. frv.
E. S. á heiður skilið fyrir það að
halda a lofti íslenzkum þjóðsöng-
um, sem eru kjarninn í íslenzkri
tónlist. Áður en eg hverf frá
þessum þjóðlögum, vil eg hvetja
sem flesta, að eignast hljómplötur
E. S„ sérstaklega lagið: “Alfaðir
ræður”; lagið er eftir Sigvalda
iKaldalóns, bróðir E. S„ en ijóðin
eftir Sigurð Eggerz, núverandi
fórsætisráðherra Mands; orti
'hann þau er hann hafði horft á
tvö skip farast í ofviðri. pettað
lag er meistarastykki E. S. enda
hefir hann fengið mikla viður-
kenningu fyrir það í Norðurálf-
unni. Eg get varla hugsað mér
íslenzka sál hlusta á það án þess
að verða hrifin.
Enska lagið “Invictus” var
sungið með miklum krafti, eins og
hæði kvæðið og lagið útheimta, og
sýnd E. S. þar, að ihann getur beitt
sér ef á þarf að ihalda. “Ann:e
Laurie” váT líka unun að hlusta
á, — þessir indælu þýðu tónar með
smá stígandi styrkleik þangað til
hámarki lagsins var náð; enda
varð han.i að syngja það aftur og
aftur.
Um ítölsku ilögin er það að
segja, að þar virtist E. S. njóta
sín bezt, og í meðferð þeirra sýndi
ihann bezt, hv® fjölhæfur hann
er. Að syngja gönflu, þýðu
viðkvæmu átölsku þjóðlögin, og
svo undir eins á eftir “Ariu” úr
hljómleiknum “Pagliacci”, sem
lýsir vönbrigðum, harmi og heift,
— og gjora hvorttveggja eins
eðlilega og E. S. gjörði, það leikur
enginn annar en sá, sem er sann-
ur listamaður.
Að endíngu vil ég mirinast á
lagið gullfagra “Ave Maria” eftir
Tosti. í meðferö þess lags sýndi
E. S. svo átakanllega tilbeiðslu-
auðmýktina og heilaga alvöru, og
svipur og látbragð söngmannsins
var í svo aðdáanlegu samræmi við
sönginn, að maður gleymdi sér og
lét berast með þesisum himnesku
1 hljómöldum upp yfir strit og stríð
■hversdagslífsins. Eftir það lag
varð löng þögn, — og svo kvað
við látlaust lófaklapp svo að E. S.
varö að koma fram 'hvað eftir ann-
að,
Sem einn úr hópi hinna mörgu,
er nutu ógleymanlegrar ánægju-
stundar við söng Eggerts Stefáns-
sonar, þakka eg honum innilega
fyrir komu hans hingað vestur.
Glenboro, 19. febr. 1923
P. G. Magnus.
hann steypist fram af, slútir nokk-
uð, svo ganga má þurrum fótum
bak við fossinn, ]>egar áin er vatns-
lítil. Vestan megin fossins er hell-
ir; dyrnar að honum eru svo íágar,
að maður þarf að kengbeygja sig
til að komast Inn; en þegar inn er
komið, er allhátt undir bergið ; ekki
er hellir þessi stærri en svo, að 30
til 40 manns gætu staðið þar í
þyrpingu án þrcngsla. Hcllir þessi
er kallaður Tyrkja-hellir. Gömul
munnmæli og sagnir voru á æsku-
árum mínum um það, að er Tyrk-
ir rændu og hertóku fólk í Vest-
mannaeyjum 1627, þá hefði annað
Tyrkjaskip átt að koma til Beru-
fjarðar, sigla þar inn og varpa akk-
erum á Gautavíkurlegu. Skipverj-
ar hefðu komið í land og þá þegar
sýnt af sér ófrið og ilsku; einn
mann höfðu þeir drepið, ér Páll
hét; þar sem lik hans fanst nálægt
sjónum, hefir síðan verið kallað
Pálsgjögur. Frétt um þetta barst
skjótar en eldur í sinu, um alla
lierufjarðarströudtina, suður yfir
fjörðinn og norður í Breiðdal. I>á
sló ótta miklum yfir fólkið alment,
það flúði upp í fjöllin og dalina
og leyndist þar í gljúfrum og gjót-
um, svo Tyrkjum varð ilt til fangs;
þó höfðu þeir náð fáeinum mönn-
um og fóru með þá eftir fáa daga.
Og þá segir sagan, að fóllkið, sem
átti heima í Fagradal og næsta bæ
fyrir utan, Skjöldólfsstöðum —þar
er örskamt á milli—, hafi leynst í
hellinum í Fossárgili, þar til það
fékk njósn um, að Tyrkjar væru
farnir. Síðan hefir hellirinn borið
nafnið.— Tvö önnur örnefni sögðu
nmnnmælin að ættu rót sína að
rekja til þessa Tyrkjasumars, og úr
því eg á annað borð mintist nokkuð
á Tyrki, á!ít eg réttast að skýra frá
hvernrg þau eru til orðin:
^FramhJ
DODDS '
KIDNEY
PILLS J
Endurminningar
frá œskúárunwm í Fagradal.
Eftir Arna Sigurðsson.
f'dgradal er þannig í sveit kom-
ið, að nokkru utar en um miðjan
Breiðdal ^.skeírsí, dalur all-langur
suðvestur i fjallgarðinn, sem er
milli Berufjarðar og Breiðdals, er
kallast Fagridalur; liggur bann
dálítið hærra, cn sjálfur Breiðdal-
urinn. í mynninu mun hann vera
nærfelt fjórðung mílu að breicld—
um 1,000 faðma. Skamt frá dals-
mynninu stendur bær, samnefndur
dalnum, mitt á miilli f jallanna.
Fagradalsáin rennur í djúpu gili
nálægt suðurhlíðinni; er þar lítið
undirlendi. Túnið kring um bæ-
inn er all-stórt, nokkuð hálent, en
er þó grasgefið. Æði spöl fyrir
innan bæinn, skiftist dalurinn í
tvo dali; nefnist hinn syðri Foss-
dalur, en hinn Fagridalur. Fagra-
dalsland "er ágætt sauðaland, en
engjar eru þar mjög litlar, hey-
skapur mestallur langsóttur og erf-
iður. Há fjöll lykja um dalinn.
Norðan við Fossdalinn gengur
fram múli alJhár út á móts við bæ-
inn; út frá honum gengur háls,
hvorki hár hé langur; yfir hálsinn
liggur alfaravegur inn Fagradal og
suður úr botni hans yfir Fagradals-
skarð og ofan á Berufjarðarströnd.
Þegar múlann þrýtur, fyrir miðju
Fossdals, ris upp allhá og brött öxl,
Tröllhamraöxl; norðan i henni eru
Tröllhamrar svartir og einkenni-
legir; þar er engri skepnu fært,
nema fuglinum fljúgandi. Inn af
öxlinni ris upp hátt fjall, er kallast
Kvensöðlar. Milli dalanna er
Grænafell, ákaflega hátt; efst í þvi
eru harrfrabelti mörg, hvert upp af
öðru. Suðausturhlíð þess er mikið
grasgróin því nær upp að liömrun-
um, iðgræn á sumrin og fögur að
litá. Fyrir botni Fagradals rís upp
af fjallgarðinum afar hár tindur
og breiður; er hann líka kallaður
Breiðitindur; tilsýndar er hann að
sjá sléttur ofan. Þrjár þúfur eða
hnúskar eru þar þó sinn við hvort
horn og einn í tniðjunni. Ekki veit
eg til, að nokkur maður hafi geng-
ið upp á tind þenna; mun það líka
ókleift, sökum hamrabeltanna, er
Iykja um alt í kring. Sunnan meg-
iu Eagradals er fyrirferðarmikið
fja.ll, en ekki ýkja hátt, er kallast
Skúta. Uppi á Skútu er víðáttu-
mikið land, en alt er það hrjóstrugt
og gróðurlitið; upp af suðurbrún
Skútu rís Hrossatindur, afar hár
og hrikalegur; hann sést ekki frá
bænum Fagradal. en hin fjöllin öll.
sem þegar eru nefnd, sjást glögt.
Fossdalurinn liggur hærra en
Fagridalur; eru melaöfdur í mynn-
inu, kallaðar hámelar; þar hefir
Fossá brotið sér farveg, og renn
ur bún þar í djúpu gili þvínær
beirn' suður og fellur i Fagradalsá
spöl*om fyrir innan bæinn. Marg-
ir fossar eru í á þessari, þar sent
hún fellur eftir gilínu; heitir einn
þeirra Hellisfoss. Bergið, sem
Dodd* nýrnapillur eru beata
aýrnameðaiið. Lækna og ffigt,
bakverk, hjartabitun, þvagteppu
og önnur veikindi^ sem starfa frá
aýrunum- — Dodd’s Kidney Pills
Wosta 50c. askjan eða sex öskjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllum lyf-
lölum eða frá The Dodd’s Medi-
■ine Co.. Ltd.. Toronto. Ont.
Island fœr lán.
Samkvfcmt áreiðanlegum upp-
lýsingum) getur nú Morgunblaðið
flutt ]>á| ifregn, aÁ íslandsbanki
Hefir fengið reksturslán í Ameriku,
Englandi og Danmörku, samsvar-
andi hér um bil fjórum miljónum
íslenzkra króna.
Þetta er góð fregn. Lánið bætir
úr brýnni þörf og bendir til þess,
að nýjar viðskiftaleiðir séu að opn-
ast í f jármálunum.
Eins og kunnugt er, hefir Egg-
ert Claessen bankastjóri verið er-
lendis í haust i lánsútvegunum
fyrir bankann, í Danmörku, Eng-
landi og Ameriku, og nú nýlega fór
’Tofte bankastjóri einnig til Kaup-
mannahafnar. Voru þeir banka-
stjórarnir báðir i Kaupmannahöín
þegar lánið var tekið, og nú er E.
C. á heimleið.—Lögrétta.
Soffonías Helgason.
Æfin þin hún átti of fáa daga,
þvi æskan hatar ekkert meira en gröf.
Ef lifað er stutt, þá lítil verður saga,
og lífið eins og meiningarlaus gjöf.
Þú hélzt á stað í hildarleikinn grimma
með hugfult hjarta, og afl í hverri taug;
þér breytti ekkert dauðájelið dimma
né dunur þær, er kúlan loftið smaug.
Svo komstu heim úr kófi áhlaupanna,
þvi kraftur hulinn af þér vopnin bar;
þig að eins snertu skeytin skotgrafanna,
en Skaðráður á hælum þinum var.
Það huga gladdi’ og hj'arta vina þinna,
að hafa fundið aftur týndan son.
En dauðinn kom með dagsetrinu að vinna
á drengnum mæta, er sízt hans átti von.
,Nú situr ekkjan sorgbitin í ranni,
svo tóimlegt alt og þögult hverja stund,
þar sem að gleðin ávalt mætti manni
er mót sér tóku á þeirra að koma fund.
Þú hofmóðinum helzt út vildir rýma,
þitt hlýja viðmót að þér marga dró;
mór fanst þú ávalt faer til þess að glíma,
en fangtök lífsins brögðin hafa nóg.
En til hvers er um fráhvarf þitt að fárast?
Þú farinn er og kemur alárei meir.
En það er manni í minningunni sárast,
að missa þann, sem hjartanuiei deyr.
Horfðu’ á lækinn: hann frá upprás sinni
með hörðum straumi leitar sjávar til;
og svona’ er lífið sömu á flugferðinni,
sem færir alla í tímans gleymsku hyl.
O. G.
Ársreikningur Jóns Sigurðssonar félagsins.
February 6th. 1923.
To the Regent and Members.
Jón Sigurdson Chapter, I.O.D.E.
Wlnnipeg, Man.
Madame Reigent:—
Attached are Statements of Cash Recelpts and Disbursements,
and Statements of Assets and Liabilities setting forth the trans-
actions that have taken place during the year and the financial
position as at January 31st, 1923.
We have audited the books and vouchers of the Jón Sigurös-
son Chapter, I.O.D.E., íor the year ended January 31st, 1923. The
above mentioned statements are in our opinion drawn up so as to
sho-w the financial posltion as at January 31st, 1923, in accordance
. with your books and information provided us.
lteturned and Woundcd. Soldiers Fund:
On Hajid, January 31st, 1923 ....................... (273.79
Interest from Bankers.................... .......... 6-30
Loan repaid by General Account...................... 25.00
Pald Returned Soldiers and Dependants.............$ 41.50
Loaned to General Acct, re Memorial Publication 246.00
---— 236.50
> Balance on Hand ................................ ( 16.59
jídiers Memoiial Fund.—This fund, including in-
terest, has been transferred to General Fund for Memorial Publi.
cation purposes and credit to Surplus account.
The accounts of the Chapter have been handled in the ablest man-
ner. Receipts and vouehers produced for all Disbursements. and
all paymemts have been duly aUthorized by means of monthl-y state-
ments of cash receipts and disbursements duly passed at meetings
and signed by the proper officials.
Respectfully submitted.
(Signed) H. J. PALMASON.
Honorary Auditor.
—J6N SIGURDSON CHAPTER I.O.D.E.
Statcment of Assets and Liabilities.
JANUARY 31st 1923—ASSETS:
Balánce with Bankers:—
General Fund .............. ............)... $149.45
Returned and Wounded Soldiers Fund ......... 18.59
-------- $ 168.64
Fees paid in advance ...................................... 41.00
Badges on hand................................... $ 2.10
Con stitution on hand............................ .40
Honor Badger on hand............................. 1.25
----------------- 2.75
Patd on Account of Memorial Publication ................ 4,265.35
Real Estate—Lot and HaU, Winnipeg Beach.................. 500.00
$5,678.14
LIABILTTIES.
Returnéd and Wounded Soldiers Relief Reserve ............$- 238.59
Bills Payable—feoan re Memorial Publication ............. 600.00
Memorial Publication Reserve—
From Previous Years ...................... $2,165.26
This Year’s Subscriptions................. 127.00
-------- 2,292.26
Membei-ship Fees paid in advance ......................... 7.00
Surplus Account—
Balance last year ......................-..$1,263.19
Surplus Revenue for year................. ....... 737.58
Jcelandic Soldiers Memorial Fund, carried to
Centi-al Fund for Memorial Publication » .
purposes ............................... 639.52 ^
—:----- 2,640.29
$5;678 14
JÓN SIGURDSON CIIAPTER, I.O.D.E.
For Yenr ended January 31st, 1923
RECEIPTS.
Ralance with Bankers, Jan. 31st, 1923:
General Fund.................................$ 957.23
Returned and Wounded Soldiers Trust Acct. 273.79
lcelandic Soldiers Memorial Fund......... 527.51
--------$1,768.53
Membershlp Fees, 1922 ....................... $ 70.00
Membership Fees, 1923 .....x .................. 7.00
* --------- 77.00
Gcneral Fnnds Raiscd:
Receipts from Sales, Entertainments etc. ....$ 888.69
Less—Gost of Materials used and necessary
expense................................. 143.84
$ 744.75
Donations, etc.............................. 80.25
---------- 825.00
Specifte Funds:
Memorial Publication Subscriptions .........$ 127.00
Repaid to Returned Soldiers Fund by
General Account..............y............. 25.00
Returned and Waunded Soldiers Fund Int. 6.30
---------- 158.30
Bills Payable, Loan against Memorial Publication.......... 600.00
Accounts Payable, Returned and Wounded Soldiers Trust
Fund transferred to Genera.1 Account.............. 245.00
Icelandic Soldiers Memorial Fund Interest earned .......... 12.01
Amount transferred to General Account Fund from
Icelandic Soldiers Memorial Fund....,............. 639.62
$4,216.36
DISBURSEMENTS:
Chaptor Expensos:
Provincial, Mbnicipal & per capita Tax, etc $ 66.00
Donated to Educational Fund ................... 10.00
Ðonated to Delegates Expense........... 10.00
Rent......................................i.... 7.00
Statioriery and other expense ................... 9.25
Fire Insurance..,. ........................... 12.50
--------$ 114.75
Per Capita Tax, 1923 .............-....... ..... 41.00
Meruorlai Publication:
Amounts paid Printers, etc. on account....... $2,993.88
lAimt. returned to Returned Soldiers Fund 25.00
-------- 3,018.88
Ðirect Benevolent Disbwsements:
Municipal Chapter, re Hcspital visits, etc.... $ 5.00
ConvaJecent Home, I.O.D.E.................... 14.09
Returned and Wounded Soldiers Assistance 41,50
----------- 61.6»
Grants to other Benevolent Organizations:
Betel, Old Folks Hpme, Christmas Cheer ................ 26.58
■ Returned Soldiers Trust, advanced to General Account,
for Memorial Publication Purposes..................... 245.00
Icelandlc Soldiers Memorial Furid Transferred to General
Fund for Memorial Fuhlication purhoses ............ 539.62
Balance with Bankers: • .
General Fund.... .......... .......... $ 149.45
Returned and Wounded Soldiers Fund .......... 18.59
---------- 168.04
$4,215.36
‘JAereis$360—
fhisjugioryov
J?að eru $360 í þessari krukku handa þér.
pessi 10 punda krukka af Standard
Formaldehyde nægir í 400 mæla af út-
sæði—nóg til að sá í 200 ekrur—er
gefa af sér 3,600 mæla af hveiti.
>«1
■í®tj 1:1;''